Idol or Ido (?)

[Pang Fufu]

สวัสดีค่าาา วันนี้มาตั้งกระตู้แบบบ่นๆงะ อยากจะเอาบึนทึกที่โพส์ตลงเฟสมาลงในเว็บบ้างแต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงเลยก๊อบมาวางเลย(ความคิดเธอเลวมาก) แต่อาจจะมีเสริมลงไปบ้างในบ้างส่วนมันเป้นเรื่องแป้งนะค่ะมันอาจจะเป็นอีกมุมมองของแป้งแต่ไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดเหมือนไหมยังไงก็ลองอ่านดูนะ เป็นเรื่องเกียวกับ "ไอดอล"

เรื่องมันเกิดจากนั่งอยู่บนรถกับพี่แล้วก็โดนเทศต่างๆนานาถามว่าโกรทมั้ย? โกรทมาก ถามว่าอยากเถียงมั้ย? อยากมาก แต่ก็เลือกที่จะเงียบมากว่าจะโต้ตอบ เพราะสุดท้ายสิ่งที่พี่บอกมามันคือตัวตนของเราในมุมที่เรามองตัวเองไม่เห็น เลือกพูดเปิดใจในเรื่องต่างๆกันมากกว่า

ไอดอล
เคยมีคนบอกว่า แป้งเป็นไอดอล พี่แป้งเป็นไอดอล น้องเป็นไอดอล สำหรับตัวเราเองรู้สึกดีนะที่มีคนมองเราเป็นไอดอลไม่ว่าจะทางความคิดหรือ ความสามารถ แต่ทุกอย่างมันล้วนเกิดคำถามกับตัวเองคือ..ตัวเราเองเหมาะหรอที่คนอื่นจะมอง แบบนั้น อีกอย่างก็ไม่ได้ดีหรือเก่งไปมากกว่าคนอื่น แต่ทำไมถึงมีคนมองเราแบบนั้น..

ไอดอลด้านความสามารถ
เล่นกีต้า ร์ได้ วาดรูปได้ เล่นกีฬาได้ เกรดเรียนดี ถามว่าคนอื่นทำได้ไหม..ก็ทำได้หมดแหละ อยู่ที่ว่าเราจะให้ความสำคัญกับสิ่งพวกนี้มากแค่ไหน อีกอย่างของพวกนี้มันฝึกกันได้ไม่จำเป็นต้องเรียนหรอก(เรื่องเกรดก็เรียน เสริมเถอะ สมัยนี้มันแข่งเกรดมากกว่าความรู้อยู่แล้ว) ถ้ามองดีๆแป้งไม่ได้เก่งเลย แถมยังทำแบบกากๆด้วยซ้ำ แต่สำหรับคนที่ทำไม่เป็นหรือไม่เคยลอง ก็จะมองว่ายากเป็นธรรมดา

ไอดอลทางความคิด
*อัน นี้โดนพี่เทศเยอะที่สุด* บางคนบอกน่าอิจฉาที่แป้งมีเหตุผลและมีทางแก้ไขปัญหาได้เสมอ เป็นคนที่อดทนและปรับอารมณ์ตามคนรอบข้างได้(ฟังคนอื่นพูดก็ตลกนะ) บางคนยิ่งหนักบอกว่าอยากเป็นแบบแป้ง อิจฉาชีวิตแบบแป้ง ถ้ารู้จักแป้งจริงๆคงไม่มีใครมาอิจฉาหรอกทุกคนมันต่างมีปัญหาชีวิตของตัวเอง ทั้งนั่นแหละ ลองค่อยๆคิดและหาข้อขัดแย้งจากความคิดของเราอาจจะทำให้เห็นอะไรๆสว่างขึ้น ทุกคนมีเหตุผลหมด อยู่ที่ว่าจะแสดงออกมาให้คนอื่นเข้าใจเรายังไงมากกว่า ไม่ใช่ว่าคนนั่นพูด คนนี้พูดก็เชื่อไปหมด ลองฝึกแก้ไขปัญหาด้วยตัวเองดู แล้วจะรู้ว่าตัวเราเองเก่งที่สุดแล้ว

พี่สาวเคยบอกว่า"คนที่ได้แต่เหตุผล แล้วเอามาพูด แต่ไม่เคยปฏิบัติตาม..มันก็ไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น" ประโยคนี้มันยังใช้ได้ตลอดนะ

เอาเหตุผลมาจากไหน มาแก้ปัญหา?
-มองในความเป็นจริงว่าสิ่งไหนควรจะเกิดหรือไม่เกิด และลองคิดว่าถ้าทำไปแล้วจะเกิดผลอะไรตามมา
แล้วจะรู้ได้ไงว่าสิ่งที่คิดมันถูกหรือผิด?
-มันคือความคิด คนเรามันลองถูกลองผิดกันได้อยู่แล้ว
ถ้าเจอคนที่คิดต่างออกไปจะทำยังไง?
-ไม่ควรใช้อารมณ์คุยกัน พยายามฟังและคิดตามแต่ไม่ใช่ว่าลืมจุดยืนของตัวเอง
เป็นคนมีเหตุผล แล้วทำไมถึงชอบทำในสิ่งที่ไม่ต้องคิดเยอะๆหละ?(โดนถามบ่อยสุดละ)
-ถ้า เรื่องบางเรื่องมันปวดหัวมาก ยังจะอยากทำมันมั้ยละ ถ้าไม่รักมันจริงก็ไม่อยากทำมันหรอก ขนาดสิ่งที่ทำอยู่ทุกวันนี้ไม่ต้องคิดไรมาก ยังทำมันไม่สำเร็จสักอย่างเลย
ทำไมชอบอยู่นิ่งๆมากกว่าไปเถียงกับคนอื่น แล้วทำไมชอบยอมเวลามีคนมาคิดต่าง ไม่เถียงกลับไป?
-มัน ไม่ใช่การยอม แต่มันเป็นการเก็บข้อมูล(แถเบาๆ)แล้วทำไมเราต้องไปเถียงกับคนอื่นด้วยหละ คนเรามันต่างพ่อต่างแม่ ต่อให้เป็นคนในครอบในบางเรื่องถ้าไม่ใช่เล็กๆก็ไม่เถียงไม่ขัดหรอก คนเราต่างความคิดและเราก็ไม่รู้ว่ความคิดเรามันถูกหรือผิด แล้วก็ไม่รู้ว่ามีคนมากมั้ยที่คิดเหมือนเรา(ประมานว่าหาคนร่วม) ยืนอยู่บนพื้นฐานของความเป็นจริงมากกว่า สังคมสมัยนี้อยู่ยากมี-งกันหน่อยก็สาดน้ำกรด(กลัวหน้าแหก) สรุป..เลือกอยู่สบายๆดีกว่าไปมีเรื่องกับคนอื่น เพราะแค่เรื่องของตัวเองก็ปวกหัวละ

รู้สึกว่าเป็นกระทู้ที่ยาวที่สุดเท่าที่เคยเขียนมา แต่ก็นะ..ชอบมีคนถามมาบ่อยๆบางทีก็คิดเล่นๆแล้วปวดหัวดี เก็บมาบันทึกลงเฟสและลงเว็บดีกว่าเหมือนเป็นการระบายสิ่งที่คิดกับสิ่งที่เป็น+ที่พี่ ชอบบ่นจังเลย-เรื่องนี้เนี๊ยะ //เก็บกดเบาๆ ถ้ากระทู้มีความผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยนะค่ะเพิ่งจะเคยเขียนกระทู้แบบนี้ครั้งแรก ยังไงก็ติชมกันได้นะ ^_^