เยือนเเหล่งผลิตรถสุดหรู เเละขึ้นชื่อว่าเบียร์กับไส้กรอกไม่เเพ้ที่ใดในจักรวาล

[ชมพู พิ้ง]

เยือนเเหล่งผลิต BMW เเละประเทศที่ขึ้นชื่อเบียร์ เเละไส้กรอก !!! รวมนักฟุตบอลด้วยนะ ><
สวัสดี ทุกคนเกิ่นมาขนาดนี้ก็น่าจะเดาออกนะค่ะ ประเทศ -เยอรมัน- เรื่องนี้อาจจะยาวไปหน่อยเป็นเป็นช่วงเวลาที่สนุกที่สุด ดีใจที่สุดเเละเสียที่สุด พร้อมฟังความเป็นที่สุดรึยัง >> .......ในที่สุดก็มาถึงวันเเรกของความตื่นเต้น เเละเจอสังคมเละสถานที่ใหม่ๆ
เริ่มเเรกเป็นโมเม้นที่จำได้ขึ้นใจ คือ ด้วยความตื่นเต้นมาก ถึงกับนอนไม่หลับเพราะมัวเเต่รำพึงอยู่กับหมอนข้างตัวเก่ง อาหารมื้อโปรด ส้มตำ ต้มยำ เเละก็จะไม่ได้ตั้งวงกินขนมกับเพื่อนหลังห้องอีกนาน ^^ พอตกเย็นหลังเลิกเรียน ก็ไปกินเลี้ยงกับครอบครัวชุดใหญ่เพราะ เป็นมื้อก่อนไป อีกเพียง 20 ชม นับถอยหลังจากนี้ภาพเหล่านี้จะหายไป....... นั้นก็คือการได้ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ ในประเทศเยอรมัน

เครื่องจอดเปลี่ยนเครื่องที่เวียนนา จากนั้นปลายทางคือเยอรมัน ตลอดระยะเวลาที่เครื่องล่อนไปยังจุดหมายนั้น มีเด็กคนนึงที่ตื่นเต้นทั้งนอนไม่หลับเเถมกินอะไรไม่ลงเพราะ ตื่นเต้น เเละกังวลอยู่ตลอดว่า โฮสเราจะใจดีไหม เราจะเข้ากลับเขาได้รึป่าว ทั้งหมดเป็นเเค่การเริ่มต้น เเต่จากนี้ต่อไปเราจะได้พิสูจน์สิ่งหล่านี้ด้วยตัวเอง ณ สนามบิน เริ่มรู้สึกใจหายจริง บ่อน้ำตาจะเเตกอยู่เเล้วหันไปก็ไม่คุ้นทั้ง คน ทั้ง สถานที่
เเถมคนยุโรปตัวใหญ่ยังกะยักษ์เเถมกล้ามเป็นมัดๆ คิดในใจ"อย่าไปมีเรื่องกับเค้าเชียวเราคงสลบตั้งเเต่หมัดเเรก เเล้วถ้าเราสลบไปใครจะพาเราไปหาหมอละ ยิ่งไม่รู้จักสักคน" ผู้คนเดินพลุกพล่านเเต่เหมือนอยู่คนเดียวเพราะคิดไปเอง สักพักมีฝ่ามือพิฆาตรามาเเตะที่หลัง คิดในใจเอาเเละเเค่วันเเรกก็เจอเเละ เฮ้อ ไม่เป็นไรตะโกนไว้ก่อนพี่สอนไว้ เรารีบหันไปเเล้วปัดมือเขาออกเต็มเเรง เเละไปพบกับเด็กเยอรมัน ถึงเเม้ว่าจะหน้าตาคม เเอบน่ารัก หน้าตาอยู่ประมาณเด็ก ม ปลาย เเต่ก็เก็บอารมณ์ไม่เเสดงออกเพราะตกใจ เลยถามไปด้วยความตกใจ+โมโห U ต้องการอะไร ? สักพักเค้าก็ขหมัดคิ้วทั้งเอามือจับที่ทองของเค้าเอง เเละก็พูดภาษาเยอรมันออกมา ด้วยความที่โง่เเละโมโหทวีคูณเข้าไปอีกเพราะ ในใจ "หมอนี่จับตัวฉันไม่พอยังจะมาด่าฉันอีก เเล้วสักพัก เค้าก็จองมาที่หน้าด้วยตาสีฟ้าอมเขียว * อยากจะบ้าคนอะไรน่ารักชะมัด จมูกเป็นสัน หน้าใสกิ๊ก เเถมปากอมชมพูด้วย ละลายเเปปป สักพักเค้าก็เปลี่ยนคำถามเป็นภาษาอังกฤษ Where is toilet ? ตอนนั้นเองหน้าเเตกเบา เปลี่ยนอารมณ์จากหน้าเป็นหลังทันทีเเละชี้ไปที่ห้องน้ำที่ถัดไป 30 ก้าว เค้าบอกขอบคุณเบาๆเเละเดินมุ่งไปที่ห้องน้ำทันที ปลื้ม กั้นขำไม่อยู่เพราะความบ้า เเละระเเวงมากเกินไปเเท้ๆ 555555 รู้สึกดีในตอนนั้นเลย ลั้ล ลาาาา เเละยังนึกถึงหน้าเค้าคนนั้นตลอดทาง >&< จากนั้นก็หิ้วกระเป๋าเดินทาง 2 ใบใหญ่ย้ำว่าใหญ่มากเพื่อที่จะไปพบโฮสที่ประตูทางออก พอออกจากประตูเป็นอย่างที่คาดจริงๆเพราะมีคนสามคน พ่อ เเม่ ลูกยืนติดกัน เเละเหมือรกำลังมองหาใครสักคน ภาพตอนนั้นยังติดตาเพราะ โฮสพ่อสูงใหญ่มาก ใครเคยดู The Hug ก็น่าจะเดาออก ทำให้รู้สึกว่าฉันเป็นมดเล็กตัวนึงง่ะ O_o โฮสด้วยความดีใจเลยวิ่งพลวดเข้าทำท่าโอบเหมือนก็กอด ด้วยความที่เรายังคงซึ่งวัฒนธรมอันดีงามของไทยอยู่จึงสั่งขาสั้นๆในเดินถอยหลังด้วยความกลัว โฮสเเม่ที่กำลังดีใจจะเข้ามากอดก็ทำหน้า งง เเละก็รับไหว้จากเราด้วยความ งงๆ

จากนั้นเรา สอง สาม สี่ คนก็เดินตรงไปยังรถเพื่อที่จะกลับบ้าน ระหว่างอยู่ในรถก็สงเกตุได้ว่าเค้าใจดีเเละ เป็นมิตรมากๆ เเละเชื่อเรื่องเครื่องรางมาก เพราะหน้ารถจะมามีห่วงกลมๆ ที่เราเห็นบนหัวเตียงนอนของเบลล่า ในทไวไลค์(เครื่องลางของประเทศอเมริกา) เเต่อันนี้ขอบอกใหญ่กว่า 5 เท่า คงประมาณสร้อยพระที่เค้าห้อยหน้ารถตู้ที่บ้านเรา เเละก็ได้คุยกับโฮสซิสตามภาษาผู้หญิง ว่านางชอบอะไร เรียนอะไร ยังไง ? 108 เเละเเตะตาจากหลังเลนส์กระจกรถ เพราะ บนถนน BMW , Porche MAcan , Super car บลา บลา ถ้าบ้านเราก็จะเห็นโตโยต้าซะส่วนใหญ่ ไม่นานเกินรอก็ถึงบ้านเป้าหมายของเราพอถึงบ้านเราเดินลงเเละมองไปรอบๆข้าง คิดในใจ บรรยากาศดีมาก ท้องฟ้าโปร่ง ร่มรื่นมาก โฮสพ่อก็ช่วยเรายกกระเป๋ายักษ์ลงเเละเดินเข้าบ้านพร้อมกัน บ้านร่มรื่น มีสวนหลังบ้านเล็ก เลี้ยงนกสองตัว *เเอบรำคาณนิดๆโฮสเเม่เรียกเราขึ้นไปดูห้องนอนของเราโดยเดินมาถึงห้องนอนที่น่ารักเองพร้อมท้องน้ำในตัว โฮสเเม่เอ๋ยปากว่านี่ห้องของโฮสซิส เเง้ อุตส่าห์ดีใจเเละเเล้วก็เดินขึ้นมาชั้นบนสุดของบ้าน เเท้น เเท่น เเทนนนน ต่อไปนี้นี่คือห้องนอนใต้หลังคาของฉันตลอด 1 ปี เต็ม OMG นั่งมองไปรอบๆ ก็รู้ได้ทันทีว่านี่มันห้องเก็บของเก่าชัดๆ เเต่ในเป็นไรเพราะเเม่สอนให้เรารู้จักอดทน เเละต้องอยู่ให้ได้ด้วยตนเอง เเต่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเพราะ สิ่งที่มันจะเกิดขึ้นต่อนี้ จะเป็นประสบการณ์ที่เราจะระลึกมันตลอดชีวิตต่อจากนี้......

วันเเรกของการเข้าเรียน เจอครู 16 คนในห้องสอน นี่มันเป็นเรื่องปกติของการศึกษาที่นี่หรอเนี้ยเข้มงวด จริงๆๆ.......โปรดติดตามตอนต่อไป

Comments

[FFarung]

รอยติดตามตอนต่อไปอยุ่นะคะ^^

[JaJar'z]

ติดตามค่าาาาาาาาา