เรียงความวันแม่ 'รักแท้คือแม่ฉัน'
ตั้งกระทู้ใหม่
รักแท้คือแม่ฉัน
หากถามว่ารักแท้นั้นเป็นเช่นไรฉันก็ไม่สามารถตอบได้เพราะฉันไม่เคยได้สัมผัสมันเลยซักครั้ง โดยที่ฉันไม่รู้เลยว่าฉันได้รับมันมาตั้งแต่ฉันยังอยู่ในท้องของแม่ ผู้หญิงแปลกหน้าคนแรกที่ยอมเจ็บปวดเพื่อให้ฉันได้เกิดมาลืมตามองโลกกว้าง ฉันเป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้อยู่กับแม่ตั้งแต่เด็กซึ่งฉันมักจะถามกับตัวเองเสมอว่าแม่ไม่รักฉันแล้วหรือ? เมื่อแม่กลับมาฉันจึงเอาแต่ถามแม่ตลอดว่าแม่รักฉันไหม ทำไมแม่ถึงต้องทิ้งฉันไป แต่คำตอบที่ฉันได้รับมากลับเป็นเพียงรอยยิ้มที่อ่อนโยนและอ้อมกอดอันอบอุ่นของแม่ จนกระทั่งวันที่ฉันได้มาอยู่กับแม่ ฉันถึงได้รู้ว่าที่แม่ทิ้งฉันไปเพราะว่าแม่มาทำงานเพื่อหาเงินให้ฉันใช้จ่ายโดยที่ไม่เคยปริปากบ่นว่าเหนื่อยเลยซักครั้ง วันหนึ่งแม่ส่งฉันเข้าเรียนที่ชลบุรีซึ่งห่างจากบ้านของแม่พอสมควร ฉันถามแม่ไปว่าทำไมต้องให้ฉันเรียนที่ไกลๆ แม่ไม่เป็นห่วงฉันเหรอ แต่ก็เหมือนวันนั้นที่แม่ไม่มีคำตอบให้แม่เพียงส่งยิ้มบางๆ มาให้ฉัน ตลอดระยะเวลาของการเรียนแม่ไม่เคยถามว่าฉันเหนื่อยไหมที่ต้องนั่งรถไปไกลๆ แม่ไม่เคยถามว่าเรียนไหวหรือเปล่า แต่แม่กลับจะพูดในสิ่งที่ตัดทอนกำลังใจของฉันแทนมันทำให้ฉันเสียใจและน้อยใจแม่มาก ซึ่งฉันก็ไม่เข้าใจว่าแม่ทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร จนกระทั่งจบการศึกษาในระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ในวินาทีแรกที่แม่เห็นฉันเรียนจบแล้ว สิ่งที่ฉันมองเห็นคือน้ำตาของแม่และสิ่งที่ฉันสัมผัสได้ต่อมาก็คืออ้อมกอดที่แสนคุ้นเคย และวันนั้นเองที่ฉันได้รู้ว่าสิ่งที่แม่ทำลงไปทั้งหมดก็เพื่อที่จะสอนฉันให้มีประสบการณ์ในการใช้ชีวิตในสังคมหมู่มาก และให้ฉันได้ตัดสินใจในการใช้ชีวิตด้วยตัวของฉันเอง แม่ไม่อยากเข้ามาประคองให้ฉันเดินตามทางที่แม่วางไว้เพราะไม่อยากให้ฉันโตไปเป็นคนที่ทำอะไรด้วยตัวเองไม่เป็น คิดเองไม่ได้ ที่วันนี้ฉันเดินได้ด้วยขาของตัวเองเพราะแม่คนนี้นี่เองที่มอบประสบการณ์ดีๆ เพื่อฉัน
สตรีใดให้กำเนิดเกิดมนุษย์ โลกสมมุตินามนิยมไว้คมสันต์
เรียก แม่ มาตั้งแต่แรกที่แบกครรภ์ คอยผูกพันรักลูกเหนืออื่นใด
จากวันนั้นลูกเติบใหญ่ในวันนี้ แม่คอยชี้นำทางที่สดใส
แม่รักลูกดั่งชีวิตและจิตใจ หวังเพื่อให้ลูกมีสุขทุกคืนวัน
ความรักใดไหนเล่าจะมาเทียบ ไม่อาจเปรียบรักแท้ของแม่ฉัน
ระลึกถึงพระคุณแม่อยู่ทุกวัน ชั่วชีวันแทนทดไม่หมดเอย...
.........................................................
จริงๆ แล้วเรียงความเรื่องนี้ เขียนด้วยความน้อยใจในวัยเด็ก
จริงๆ แล้วเรียงความเรื่องนี้ เขียนด้วยความน้อยใจในวัยเด็ก
กว่าจะเขียนเรียงความเสณ้จหมดน้ำตาไปกี่ลิตรแล้วไม่รู้
เราเป็นเด็กคนนึงนะที่ปากแข็ง ไม่กล้าบอกรักแม่หรอก
แล้วแม่ก็ไม่ยอมบอกรักเราเหมือนกัน เขินกันเอง ๕๕๕๕๕๕๕๕๕
แต่ปีนี้เราตั้งใจจะบอกรักแม่ให้ได้ ขอรวบรวมความกล้าก่อน
ไม่เคยคิดว่าจะได้มาอยู่กับแม่แบบนี้ มีความสุขจัง
ถึงบางครั้งจะแบบน้อยใจมากกว่าก็เถอะ
แต่ก็รู้ว่าแม่ทำเพื่อเรา เพื่อลูกแค่คนเดียว(น้องอีกคนก็ได้อ่ะ)
น้องดาร์รักแม่นะคะ <3
เราเป็นเด็กคนนึงนะที่ปากแข็ง ไม่กล้าบอกรักแม่หรอก
แล้วแม่ก็ไม่ยอมบอกรักเราเหมือนกัน เขินกันเอง ๕๕๕๕๕๕๕๕๕
แต่ปีนี้เราตั้งใจจะบอกรักแม่ให้ได้ ขอรวบรวมความกล้าก่อน
ไม่เคยคิดว่าจะได้มาอยู่กับแม่แบบนี้ มีความสุขจัง
ถึงบางครั้งจะแบบน้อยใจมากกว่าก็เถอะ
แต่ก็รู้ว่าแม่ทำเพื่อเรา เพื่อลูกแค่คนเดียว(น้องอีกคนก็ได้อ่ะ)
น้องดาร์รักแม่นะคะ <3
5 ความคิดเห็น
เก่งมากค่ะ
แต่งดีมากค่ะ
เนื้อเรื่องดี
ธัััะดแุดุำถภำา่่นยรตตตนนนนนนน
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?