Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

นิยายที่พระเอกเป็นคนอาหรับมีความสมจริงมากน้อยเพียงใด?

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่

พอดีไปหาอะไรกินเซเว่น ไปเจอนิยายที่หน้าปกเป็นหญิงไทยและพระเอกคนอาหรับ เลยเกิดสงสัยว่านิยายเหล่านี้มีเนื้อหาสมจริง ใส่โลกของอาหรับมากน้อยเพียงใด

 

-ผมได้อ่านชีวิตของสาวชาวต่างชาติแต่งงานกับชาวอาหรับที่ร่ำรวย ในคู่รักคู่สม พบว่าสังคมอาหรับจำกัดสิทธิของสตรีมาก และสตรีอาหรับไม่ค่อยเรียกร้องสิทธิมากนักเพราะถือว่าเป็นหน้าที่ของสตรี  เพราะศาสนาที่เคร่งครัด

-ผู้ชายอาหรับที่ร่ำรวยจำนวนมากจะมีภรรยาหลวง น้อย เยอะ

-ในประเทศอาหรับหลายประเทศ ผู้หญิงก่อนออกจากข้างนอกต้องสวม “ฮิญาบ” คลุมตั้งแต่หัวจดเท้าออกจากบ้าน

-ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วจะต้องอยู่บ้าน หากออกไปจะต้องอนุญาตสามี หรือสามีมาด้วย (หากแขกมาก็ต้องสวมฮิญาบด้วย)

 

เรื่องเหล่านี้ยังเป็น และยังเป็นประเด็กข้อถกเถียงกันของผู้หญิงในโลกมุสลิน และยังคงคลุมเครือความไม่เข้าใจในวัฒนธรรมกันและกัน

 

จึงอยากถามว่านิยายที่พระเอกเป็นอาหรับ มีประเด็นเรื่องพวกนี้หรือไม่ หวังว่าไม่ได้ขายความหล่อ รวย อย่างเดียวนะ 

แสดงความคิดเห็น

>

24 ความคิดเห็น

เมมเน่ 28 ส.ค. 57 เวลา 18:40 น. 1

ไม่เคยเห็นประเด็นนี้ในนิยายอาหรับที่ขายแนวรักนะคะ เพราะแนวก็จะคล้ายๆกับนิยายบ้านเราที่ขายฝัน (ขึ้นชื่อว่านิยายพาฝันก็ต้องเหนือความจริงเป็นธรรมดา) แต่เราเคยดูภาพยนตร์อยู่เรื่องหนึ่งแสดงถึงความกดขี่ข่มเหงสตรีอาหรับได้ดีมากค่ะ

(จำชื่อเรื่องไม่ได้) #โดนตบตี
เริ่มเรื่องพระเอก (ที่ตอนหลังไม่น่าใช่พระเอก) รักกับนางเอกมากมีลูกด้วยกัน และออกอุบายพานางเอกกลับไปดูประเทศบ้านเกิดด้วย
ตอนอยู่กับนางเอกช่วงแรกๆดีมาก เป็นสามีที่ดีเสมอ แต่พอกลับประเทศเท่านั้น วางอำนาจ จำกัดทุกสิ่งทุกอย่าง และทำร้ายร่างกายนางเอกด้วย จนกระทั่งเธอตัดสินใจพาลูกหนีออกมาเพื่อกลับประเทศ (พระเอกไม่ให้) กว่าจะหนีได้ลุ้นตัวโก่งเลยค่ะ อยากให้เธอรอดและลูกเธอด้วย
เนื้อเรื่องดราม่าสุดๆค่ะ หนังเก่ามากแล้ว แต่ก็ยังประทับใจถึงทุกวันนี้ค่ะ ^_^ ดูสมจริงดี 555+ นี่ขนาดคนธรรมดา ถ้าเป็นพวกชีคนี่ไม่ต้องพูดถึงแน่ๆเลย...

ปล. : นางเอกออกบ้านต้องขออนุญาติสามีทุกครั้ง แม้แต่จะไปตลาดก็ไม่ได้ รู้สึกจะห้ามขับรถเองด้วย (ฉากนี้ไม่แน่ใจ) ถ้าออกมาเองก็โดนซ้อม / ต้องสวมฮิญาบมิดชิดตลอดค่ะ คิดแล้วก็ลำบากนะคะ ไม่เหมือนท่านชีคขาเลยสักนิด

0
จิ้ง 28 ส.ค. 57 เวลา 19:22 น. 2

ก่อนโน่นผมอ่านนิยายของนักเขียนรุ่นเก่าท่านหนึ่ง คือผมไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะ ว่าท่านชีคนี่มีตำแหน่งสูงมากแค่ไหน แต่พอดีว่าเรื่องนี้ พระเอกเป็นเจ้าชายประเทศหนึ่ง นางเอกแม่มก็รู้นะว่าคนนี้เป็นเจ้าชาย แต่ด้วยเหผุลที่ "ไม่ชอบหน้า" นางเอกก็ด่าเจ้าชายอาหรับแฟ่ดๆๆๆๆ อิท่านชีคแม่มก็ โอ้เย้ ไม่ใครมีใครด่าฉันแบบนี้มาก่อนเลย เธอช่างกล้านัก เธอช่างไม่เหมือนใคร เธอช่างเร้าใจ ฉันจะต้องเอาเธอมาทำเมียให้ได้ ฟืดดดดฟาดดดด ฟืดดดดฟาดดดดดดด

นางเอกไทย เท่าที่่ผมอ่านมา (ก็ไม่กี่เรื่องหรอกครับประมาณ4-5เรื่อง) ผมว่าพวกเธอไม่เคยสนใจ พิธีกรรม ทำเนียมของชาวมุสลิมเลย ประเด็นเดียวที่ถูกกล่าวถึงคือ ผู้ชายมีเมียได้หลายคนและนางเอกก็คอยฟาดงวงฟาดงา ทำไมผู้ชายกดขี่ ผู้หญิงควรมีสิทธิ์งั้นงี้ดิ ผู้ชายต้องเปลี่ยนเพื่อให้เธอพอใจและอยู่กับเธอได้ ผมยังไม่เจอนางเอกที่เคารพ เข้าใจและทำตามทำเนียมมุสลิมได้โดยที่ไม่คิดว่าตัวเองกำลังถูกทรมานหรือริดรอดสิทธิเลย 

เอาจริงๆ ผมว่ามันไม่สมจริงตั้งแต่ท่านชีคทั้งหลายมารักหญิงไทยแล้วอะครับ 

0
Seesor [K : Viceroy] 28 ส.ค. 57 เวลา 20:35 น. 3

ว้าว นิยายแนวนี้เราชอบอ่านมากๆ เลยล่ะค่ะ *0*

บางเรื่องก็มีนะคะ ที่มีวัฒนธรรมต่างๆ ของอาหรับอย่างเคร่งครัด เช่น ผู้หญิงไม่มีสิทธิ์อะไร ต้องคลุมฮิญาบ แต่ส่วนใหญ่ที่มีให้เห็นเด่นชัดแบบนี้จะมาจากสนพ.ใหญ่อย่างสถาพรหรือแจ่มใสมากกว่า

นิยายที่ิเน้นขายแนวทะเลทรายส่วนมาก...มากๆ ขายฉากเซ็กส์ซีนค่ะ พูดง่ายๆ ว่า ถ้าเราอ่านนิยายทะเลทรายร้อยเรื่อง ยังไม่มีสักเรื่องที่ไม่มีฉาก ** (อันนี้ประสบการณ์ของเราคนเดียวอะนะคะ) จะร้อนแรงหรืออ่อนนุ่มและมีฉากเฉพาะตอนจบ หรือยังไงก็ว่ากันไป

แล้วคือจะมีพล็อตเรื่องแบบ

- นางเอกเข้าใจผิด แค้นพระเอก เลยจะยั่วพระเอกด้วยสวาท ตอนแรกมาแบบอย่างเริ่ดเลยค่ะ พอโดนพระเอก ** เท่านั้นล่ะ แหม นางแทบจะลงไปนอนระทวยยอมศิโรราบ

5555 แต่เรื่องนี้เขาชี้ให้เห็นวัฒนธรรมต่างๆ ได้ค่อนข้างมากนะคะ โดยเฉพาะความรู้เรื่องฮาเร็ม อะไรเหล่านี้

- แต่มีอยู่เรื่องหนึ่งค่ะ เราชอบมาก เป็นนิยายทะเลทรายที่เลอค่า ของสนพ.ณ บ้านวรรณกรรม อันนี้วัฒนธรรมต่างๆ จะเห็นชัดมาก อย่าง ความเชื่อเรื่องดวงดาว เรื่องสิทธิผู้หญิง การค้าขาย อาหารการกิน

- แล้วก็เรื่องหนึ่ง นางเอกเป็นคนไทยมาประเทศพระเอก ประเทศพระเอกมีปัญหาด้านการเมืองภายในอะไรทำนองนี้อยู่ แล้วก็อีกเรื่องนางเอกเป็นนักข่าวต่างชาติ พระเอกเป็นรัชทายาท (เป็นเรื่องต่อเนื่องกันค่ะ สนุกดี ชอบมาก) เรื่องนี้จะเห็นชัดเรื่องการรบแบบทะเลทราย

เอ่อ บางทีเราอาจจะยำพล็อตกันนะคะ อ่านแนวนี้มากจนสับสนมากๆ เลยตอนนี้ -0-*

คือก็ดีนะคะนิยายเหล่านี้ ต่อให้อ่านเอา ** แต่มันก็ได้อะไรเยอะมากอยู่ดี ได้รู้หลายๆ อย่าง อย่างเช่น ภาษาอาหรับ (ทำเอาเราสนใจจะเรียนภาษานี้ขึ้นมาเลยค่ะ) รู้เรื่องอาหารการกินและชื่ออาหารประหลาดๆ อย่าง อินทผลัม (เรารู้จักเพราะนิยายค่ะ ไม่ยักรู้ว่าคนไทยก็กินกัน 555) หญ้าฝรั่น เป็นต้น ได้รู้ว่าผู้ชายอาหรับมีเมียได้สี่คน ในอาณาเขตบ้านเดียวกัน แยกเป็นหลังๆ ไป ได้รู้ว่าสิทธิเสรีภาพความเป็นผู้หญิงของที่นั่นโดนจำกัดมากแค่ไหน ต้องคลุมหน้า ต้องทำนั่น ทำนี่ ห้ามทำนั่น ทำนี่

แล้วเราว่า เพราะข้อจำกัดหลายๆ อย่างทำให้คนนิยมแต่งและนิยมอ่านนะคะ มันดูท้าทาย ว่าภายในพื้นที่ที่มีแต่ทะเลทราย คุณจะทำอะไรได้บ้าง ในสังคมที่เป็นแบบนี้ คุณจะอยู่ยังไง

ความสมจริง ถามว่ามันสมจริงมั้ย คงตอบได้ว่าแทบจะไม่ค่ะ เอาง่ายๆ อย่างสภาพภูมิประเทศเขา ต่อให้รู้ดีแค่ไหน แต่มันก็คงไม่ใช่ว่าจะเขียนถูกทั้งหมด เรื่องการเมืองการปกครองในระบอบระบบของเขา

หรืออย่างวัฒนธรรมต่างๆ วัฒนธรรมของคนอาหรับ(ซึ่งส่วนใหญ่นับถือศาสนาอิสลาม) คนเขียนส่วนใหญ่ก็พุทธ เขาก็แทบไม่รู้อะไรมากเลย เพราะศาสนาอิสลามเป็นศาสนาที่มีอะไรละเอียดอ่อนมากจริงๆ

จำได้ว่าตอนเรื่องฟ้าจรดทรายออกอากาศ เรื่องนี้โดนท้วงอย่างรุนแรงมากๆ เลยล่ะค่ะ เช่นว่า จะไม่ก้มหัวให้ใครนอกจากพระอัลเลาะห์เท่านั้น (เราจำถูกไหมไม่ทราบ ถ้าผิดก็ต้องขออภัยจริงๆ ค่ะ) แต่ตัวละครในเรื่องกลับก้มหัวให้ประมุขแทบทุกครั้งเลยค่ะ หรือนางเอกแต่งตัวผิด ฯลฯ คือแสดงให้เห็นชัดว่า ขนาดนิยาย(หรือจะผิดที่ละคร) ที่เขาเอาไปทำให้คนทั้งประเทศได้ดู ที่น่าจะผ่านการตรวจสอบหลายๆ อย่างแล้ว ยังผิดเยอะขนาดนี้ แล้วนิยายที่ส่วนใหญ่ขายแต่ ** จุดผิดคงจะนับไม่ถ้วนเลยล่ะค่ะ

ถ้าพูดเรื่องความสมจริงอีกเรื่องคือ อ่านนิยายแนวนี้ 100 เรื่อง เจอนางเอกเป็นคนไทย 80% มันก็ไม่ใช่แล้วล่ะค่ะ -0-* 

55555 ขอโทษนะคะที่ยาวไปหน่อย มันมือ -0-

0
rubieismx 29 ส.ค. 57 เวลา 00:08 น. 4

มันไม่สมจริงตั้งแต่ผู้หญิงไทยละค่ะ ไม่ใช่แค่พระเอกออาหรับแต่รวมไปถึงเหล่าหัวทองทั้งหลาย แต่อ่านพาฝันเอาฟินๆ ก็หนุกดีค่ะ 5555

0
Earendel Gilmirath 29 ส.ค. 57 เวลา 00:23 น. 5

ส่วนมากคือนิยายแนวโรมานซ์ที่ชวนให้จิ้น

ถึงความ
หล่อดิบเถื่อนของหนุ่มอารยัน

ไม่ได้มีเค้าโครง
ความเป็นจริงเลยค่ะ

ยังไม่เคยเจอเรื่องไหนที่
ทำการบ้านตามความเป็นจริงเลย

นอกจากแค่อยาก
เปลี่ยนสถานที่ในการจิ้นเรื่องแบบนั้น
0
wannamoon 29 ส.ค. 57 เวลา 00:37 น. 6

ตามนี้เลย เท่าที่อ่านมาเป็นแบบนี้ทั้งนั้น

ยังไม่นับรวมบางเรื่องที่เกือบทั้งเรื่องมีแต่ฉากโจ๊ะพรึมๆ กัน คู่เอกยังโจ๊ะกันยังไม่พอ คู่รองมาต่ออีก แอบเพลียเล็กน้อยถึงปานกลาง ^_^

0
Earendel Gilmirath 29 ส.ค. 57 เวลา 00:53 น. 7

5-1 เจอเยอะจนอ่อนเปลี้ยจนต้องขอระบายบ้างค่ะ
คือบางทีเราอยากเจอวัฒนธรรมที่แตกต่างบ้าง
นี่เจอแค่เปลี่ยนสถานที่ในการ...ร่วมรัก
เปลี่ยนหน้าตาของผู้ชายดิบเถื่อนที่จะมา...ร่วมรัก
ไม่ได้อยากดูถูกการทำงานของคนเขียนสายนี้
แต่อย่าอ้างว่าบรรพบุรุษโรมานซ์เขียนมาแบบนี้ ฉันก็ลอกมาแบบนี้เป๊ะๆ
ยุคสมัยเปลี่ยน วรรณกรรมเปลี่ยนได้ค่ะ
โดยเฉพาะยุคที่ข้อมูลความรู้ต่างๆเข้าถึงกันได้ง่ายมากขึ้น

0
White Frangipani 2 ก.ย. 57 เวลา 05:06 น. 10

-ผม ได้อ่านชีวิตของสาวชาวต่างชาติแต่งงานกับชาวอาหรับที่ร่ำรวย ในคู่รักคู่สม พบว่าสังคมอาหรับจำกัดสิทธิของสตรีมาก และสตรีอาหรับไม่ค่อยเรียกร้องสิทธิมากนักเพราะถือว่าเป็นหน้าที่ของสตรี  เพราะศาสนาที่เคร่งครัด....หากคุณถามถึงชาวอาหรับซึ่งไม่ไช่อิสลาม นั้น ไม่เสมอไปนะคะ ชาวอาหรับมีเปรอร์เซ็นต์สูงมากที่นับถือยิว หรือฮินดู หรือซิก และมาวันนี้ ชาวอาหรับซึ่งมีเลือดผสม คือแขกขาวมีอยู่ไม่น้อยเลยที่นับถือพุทธค่ะ แขกขาวคือชาวอาหรับผสมสายเลือดฝรั่งนั้นเอง และชนกลุ่มนี้ส่วนมากจะสงบมากค่ะ ไม่ยุ่งการเมือง ไม่แสดงตัวมากมายต่อสังคมทั่วๆไป และส่วนมากเป็นนักธุระกิจระดับต้นๆเลยเดียว แขกขาวเหล่านี้ ส่วนมากจะอยู่ในสังคมของเขาเองค่ะ คือสังคมนักธุระกิจ  และส่วนมากรักลูกรักภรรยากว่าสิ่งใด(รวมๆคนเหล่านี้รักครอบครัวค่ะ) นั้นคือศักดิ์ศรีของเขาเหล่านี้ เช่นที่เราๆเห็น...สถานที่ชอ็ปปิ้งแพงๆดังๆในโลกอย่างเช่น ดูไบ เป็นต้น บ่อยที่เราๆจะเห็นเขาทั้งหลายพาลูกพาภรรายาไปใช้เงิน ดูไบ จริงแล้วแรกเริ่มเดิมที คือสถานที่ชอบปิ้งของชนกลุ่มนี้เป็นพื้นฐาน(จุดมุ่งหมายของนักธุระกิจที่ ดูไบ คือเขามีเป้าหมายเพื่อจับลูกค้ากลุ่มนี้นั้นเอง ไม่ว่าจะเป็นเเสื้อผ้าหรูหราแบรนด์เนม เครืองประดับออกแบบหรือดีไซด์พิเศษ  ลูกค้าผู้ซึ่งสามารถ ใช้บัตรเงินสดได้ ในจำนวนเลขเจ็ดหลักขึ้นไป เพราะฉนั้นไม่เสมอไปค่ะ ที่ชาวอาหรับกดขี่ผู้เป็นภรรายา หรือภรรยาของเขาเหล่านี้ถูกกดขี่ข่มเหงจากผู้เป็นสามี ตรงกันข้าม เขาเทิดทูลผู้เป็นภรราอย่างยิ่งยวดเลยทีเดียว จากที่เห็นๆมานะคะ

-ผู้ชายอาหรับที่ร่ำรวยจำนวนมากจะมีภรรยาหลวง น้อย เยอะ...ตรงนี้หากคุณจะกล่าวถึง วัฒนธรรมการมีภรรายาหลายๆคนของชาวอิสลามนั้น ไม่จำเป็นต้องรํ่ารวยเลยค่ะ จนแค่ไหนๆเขาก็มีได้(มั้ง) เพราะนี่เป็นวัฒนธรรมค่ะ

-ในประเทศอาหรับหลายประเทศ ผู้หญิงก่อนออกจากข้างนอกต้องสวม “ฮิญาบ” คลุมตั้งแต่หัวจดเท้าออกจากบ้าน...ไม่เสมอไปค่ะ กล่าวถึงชาวอาหรับอีกครั้งนะคะ ดิฉันขอยกมาจากที่กล่าวมาข้างต้นค่ะ  (แขกขาว หรือชาวอาหรับบางส่วน) หลงไหลที่จะปล่อยภรรยาใชัเงินแต่งตัวอย่างฟุ่มเฟือยมากๆๆๆๆๆ ค่ะ ตามใจทุกอย่าง (ยิ่งหากเขามีฐานะด้วยแล้ว) พาไปซื้อพาไปชอ็ป  เสื้อผ้าแบบไหนๆ ยิ่งเซ็กซี่ เขายิ่งภูมิใจ (ในตัวภรรยา)คุณอาจจะเคยเห็นหญิงสาวชาวอาหรับ(แขกขาวเช่นกัน) ซึ่งแต่งตัวเซ็กซี่ เปิดๆปิดๆมีอยู่มากมายค่ะ เครื่องประดับแพงๆนี่เป็นอะไรที่สามีชาวอาหรับต้องการแสดงอาการว่าเขารักภรรายาตัวเองมากโดยการ ตามใจ  เพราะฉนั้นไม่เสมอไปที่ ชาวอาหรับบังคับภรรยาให้สวม ฮิญาบ

-ผู้หญิงที่แต่งงานแล้วจะต้องอยู่บ้าน หากออกไปจะต้องอนุญาตสามี หรือสามีมาด้วย (หากแขกมาก็ต้องสวมฮิญาบด้วย)...ไม่เสมอไปค่ะ อยู่ที่ ชาวอาหรับผู้นั้นเคร่งในวัฒนธรรมในรูปแบบไหน...ชาวอาหรับนั้นเป็นสากลมานานแล้วค่ะ นานกว่า ชาวยุโรปตอนกลางและตอนเหนืออีกด้วย

 

เรื่องเหล่านี้ยังเป็น และยังเป็นประเด็กข้อถกเถียงกันของผู้หญิงในโลกมุสลิน และยังคงคลุมเครือความไม่เข้าใจในวัฒนธรรมกันและกัน...ตามความเป็นจริงแล้วมาวันนี้ในสากล( คนส่วนมาก)ดูจะเห็นชัดเจนขึ้นมากมาแล้วค่ะ แต่ที่เราๆได้ยินหรือเห็นนั้นคงเป็นส่วนที่เป็นจุดบอร์ด(วัฒนธรรมเก่าแก่ของเขา เช่นที่เราๆ หยอกล้อ วัฒนธรรมไทยๆ ในหลายๆจุดว่า การกระทำบางอย่างนั้น เช่น โบราณ เป็นต้น อะไรทำนองนี้ค่ะ)  

 

จึงอยากถามว่านิยายที่พระเอกเป็นอาหรับ มีประเด็นเรื่องพวกนี้หรือไม่ หวังว่าไม่ได้ขายความหล่อ รวย อย่างเดียวนะ ...ไม่เคยอ่านนิยายที่ซึ่งพระเอกเป็นอาหรับและนางเอกเป็นคนไทยค่ะ แต่ที่ช่วยตอบคำถามคุณนี้นำมาจากภาพน์จริงตามที่เห็นๆมานะคะ

แต่...อยากเขียนนิยายสักวันมีค่ะ(มีพลอ็ตอยู่แล้วเคล้าๆตั้งแต่เริ่มต้นจนจบเรื่อง เพียงนำมายืดต่อเติมและเรียบเรียงก็น่าจะเป็นเรื่องราวที่สมบูรณ์ได้แล้ว ชาตินี้จะทันหรือเปล่าไม่รู้  เป็นคนที่เชื่องช้ามากค่ะ ขออภัย)...คิดที่จะแต่งอยู่พอดี ชาวอาหรับเลือดผสม กับหญิงไทยเลือดผสม(อาหรับ)เช่นกัน เรื่องนี้มีหลายอย่างผสมอยู่...ความรัก(ซึ่งความรํ่ารวยนั้นไม่สามารถซื้อได้  เงินซี้อทุกอย่างไม่ได้นะโดยเฉพาะศักดิ์ศรีของความดีงามซื้อไม่ได้ด้วยเงินต้องเป็นคนดีที่มีคุณธรรมเท่านี้จึงจะได้มา) โรมานซ์ (หากอยากได้รักจริงต้องรู้จักรักก่อนสิ) และคุณธรรม (กว่าจะได้ทุกอย่างมาต้องบากบั่น วิบากธรรม ต้องมีคุณธรรมทุกอย่างจึงจะสุดสิ้นลงด้วยดี แบบแฮปปี้เอ็นดิ้ง)



พระเอกคล้ายๆอย่างนี้ค่ะ



นางเอกคล้ายๆอย่างนี้

(เขาเหล่านี้มีเลือดผสมค่ะ แต่ก็ยังคงถูกเรียกว่า อาหรับอยู่ดี)
(นิยายเรื่องนี้รักมากๆ เป็นหนึ่งเรื่องในดวงใจ ร่างโคลงทิ้งไว้นานแล้วจะตั้งใจเขียนให้ได้สักวันค่ะ)

สวัสดีค่ะ คุณแกมมี่  ช่วยตอบคุณยาวๆ พูดคุยบอกเล่าเรื่องที่คุณถามมาด้วย เติมด้วย จุดประสงค์ของดิฉันซึ่งคล้ายๆประเด็นที่คุณถามก็หวังอย่างยิ่งว่า คุณจะไม่คิดว่าดิฉันฉวยโอกาสโฆษณา(ตัวเองหรือ) นิยายนะคะ แต่ทีทำนี้เพราะอยากตอบประเด็นของคุณค่ะ (ไม่รู้อยากรู้หรือเปล่านะ) เป็นอีกหนึ่งมุุมมอง ที่มีต่อชาวอาหรับค่ะ  ช่วยตอบแล้วนะคะ ยาวๆๆๆมากๆๆ (เป็นปรกติล่ะ^ ^)

ก็หวังเพียงแต่คุณจะไม่ลบกระทู้ทิ้งเท่านั้นค่ะ ^__^
0
Earendel Gilmirath 2 ก.ย. 57 เวลา 10:19 น. 11

เพิ่มเติมนะคะ

ชาวแขกขาวหรืออารยัน (Indo-European) ไม่ใช่สายเลือดผสม แต่เป็นอีกชาติพันธุ์หนึ่งๆของชนชาติมนุษย์ค่ะ ชาวอารยันมีพบในแถบเอเชียกลางเป็นพันๆปี และอพยพเข้ามาในอินเดียทางตอนเหนือ

และในศาสนาที่คุณยกตัวอย่าง สิทธิสตรีก็ยังไม่เป็นที่ยอมรับในวงกว้างเทียบเท่าปัจจุบันแม้แต่น้อย ทั้งซิกข์ ฮินดู และยูดาย นอกจากนี้ลองตรวจสอบดีๆก่อนนะคะ ว่าท่านแคมมี่ถามถึงในประเด็นไหน ในเมื่อภาพลักษณ์ของชีคและตัวละครในเรื่องล้วนแต่แสดงภาพของมุสลิมทั้งสิ้น คุณจะลากเข้าประเด็นแย้งโดยโยงศาสนาอื่นทำไมคะ?

ในศาสนาอิสลาม บัญญัติให้บุรุษมีภรรยาได้ 4 คน และจะต้องเลี้ยงดูให้มีฐานะและสวัสดิการทรัพย์สินใกล้เคียงกัน ไม่ลดหลั่นไปกว่ากัน ในสมัยโบราณเราจึงเห็นผู้นำเลี้ยงดูภรรยาหลายคน ทั้ง 4 คนซึ่งมีฐานะเป็นภรรยา และทาส ซึ่งมีสถานะทั้งเป็นบ่าวและเมียไปในบางบริบท ส่วนชาวบ้านที่มีฐานะไม่สู้ดีนัก อาจจะมีภรรยาเพียงแค่สองคน ตามที่เลี้ยงดูไหวค่ะ เขาจะรักภรรยาหรือไม่ ไม่ใช่ประเด็นของทรัพย์สิน แต่เป็นเรื่องของวัฒนธรรมที่ฝังรากลึกมาว่าเขาต้องดูแลภรรยาของเขาไม่ใช่ขาดตกและลดหย่อนไปกว่าคนอื่นๆ

เรื่องฮิญาบ และผ้าคลุมหน้า (จำชื่อเรียกไม่ได้) ฮิญาบส่วนมากจะยังมีการใช้กันอยู่แพร่หลายในประเทศมุสลิมหากใครเดินทางไปก็ยังเห็นกันอยู่ เรื่องการใส่มีความผ่อนปรนมากแล้วพอสมควร คืออยู่ในดุลยพินิจของผู้ปกครองและความสมัครใจ

สุดท้าย...ขอแย้งในประเด็นความเป็นสากลของชาวอาหรับซึ่งประกอบด้วยกลุ่มประเทศเล็กประเทศน้อยมากมาย คุณจะเอาความเป็นสากลโดยวัดจากสิ่งใดถึงเทียบว่ามีความเป็นสากลมากกว่ายุโรป? ทั้งที่มีความแตกต่างทางวัฒนธรรมกันอย่างสุดขั้ว หากคุณวัดกันที่ความเป็นมุสลิม แน่นอน ชาวอาหรับย่อมมีความเป็นสากลในจุดๆนั้นมากกว่ากลุ่มประเทศมุสลิมในบริเวณอื่นๆ ฉะนั้นหากคุณจะนับเอาความสากลเมื่อเทียบกับฝรั่ง มันคงจะพิจารณากันยากหน่อยนะคะ

0
White Frangipani 3 ก.ย. 57 เวลา 02:59 น. 12

สวัสดีคุณ Gilmirath


ยินดีที่คุณเข้ามาทักทายค่ะ


มีเพื่อนๆเป็นชาวอาหรับหลายคนค่ะ สนิทสนมกันมากเราโตมาด้วยกัน ความสนิทคุ้นเคยประกอบกับชอบคิด ชอบค้น ชอบถาม บ่อยมากที่ซักไซ้ไล่เรียงเขาเหล่านี้ (เพื่อน)ค่ะ ว่ารู้ตัวหรือเปล่าว่าสายพันธฺของเขาทั้งหลายจริงๆมาอย่างไร ที่ถามอย่างนี้เพราะชอบเขาทุกๆคนมากค่ะ แทบทุกๆคน มีรูปร่างน่าตาสวยงามอย่างแปลกประหลาด ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย (หลงไหลในเพื่อนๆมากค่ะ ชอบความสวยงาม) เคยถามแม้แต่กับปู่ย่าของเขาเหล่านี้เกี่ยวกับเรื่องสายพันธ์ของเขานะเมื่อมีโอกาส เขาตอบว่าในความเป็นจริงน่าจะเกิดจากการผสมสายพันธ์ุค่ะ และก็นานมาแล้วหลายร้อยหลายพันปีมาแล้วและที่แน่ๆก็เกิดเป็นสายพันธุ์ใหม่เช่นเพื่อนๆ(ของดิฉัน)ที่ดิฉันยกมาค่ะ ที่อธิบายมานี้(ทั้งหมดในความเห็นข้างบน) และจากที่พบเจอมานั้นในสายตาของดิฉันเห็นเป็นเช่นที่อธิบายมาค่ะ หากแต่คุณไม่เห็นด้วยต้องขออภัยด้วยค่ะ
(หมายเหตุ. ตรงนี้อธิบายมาเพื่อทราบค่ะ ว่านี่เป็นอะไรที่ใครๆก็ยังสงสัยเช่นกัน แม้แต่ตัวของเขาทั้งหลายเองค่ะ)

"และในศาสนาที่คุณยกตัวอย่าง สิทธิสตรีก็ยังไม่เป็นที่ยอมรับในวงกว้างเทียบเท่าปัจจุบันแม้แต่น้อย ทั้งซิกข์ ฮินดู และยูดาย นอกจากนี้ลองตรวจสอบดีๆก่อนนะคะ ว่าท่านแคมมี่ถามถึงในประเด็นไหน ในเมื่อภาพลักษณ์ของชีคและตัวละครในเรื่องล้วนแต่แสดงภาพของมุสลิมทั้งสิ้น คุณจะลากเข้าประเด็นแย้งโดยโยงศาสนาอื่นทำไมคะ?"... ดิฉันงงกับคำถามและคำบอกเล่าของคุณค่ะ ดิฉันอธิบายละเอียดละออมากๆว่าชาวอาหรับ นั้นก็มีหลายศาสนานั้นเป็นความจริงนะคะ มีอะไรที่ผิดไปจากนี้หรือคะ ดิฉันไม่ได้ลากนะคะ ไม่ทำอย่างนั้นค่ะ ไม่สวยงาม (หากคุณเห็นเป็นลักษณะอย่างนั้นคุณเข้าใจดิฉันผิดไปค่ะ นั้นไม่ไช่จุดมุ่งหมายในคำตอบที่ดิฉันตั้งใจที่จะสื่อมานะคะ) เขาตั้งคำถามมาดิฉันก็เข้ามาช่วยตอบจากมุุมมองและประสพการณ์ของตัวเอง ทำไมดิฉันจะทำอย่างนี้ไม่ได้เหรอคะ?


นี่คือประเด็นของหัวข้อของเขาค่ะ (ข้างล่างนี้) ดิฉันก็ช่วยตอบด้วยความจริงใจนะคะ มีอะไรที่ผิดร้ายแรงเหรอ (หรือเปล่า)คะ

"นิยายที่พระเอกเป็นคนอาหรับมีความสมจริงมากน้อยเพียงใด?"


"พอดีไปหาอะไรกินเซเว่น ไปเจอนิยายที่หน้าปกเป็นหญิงไทยและพระเอกคนอาหรับ เลยเกิดสงสัยว่านิยายเหล่านี้มีเนื้อหาสมจริง ใส่โลกของอาหรับมากน้อยเพียงใด"...และนี่อีก ที่ดิฉันเห็นเป็นสำคัญในความอยากรู้ของเขา เขาพิมพ์มาเองนะคะ ดิฉันไม่ได้โยงและไม่ได้ลากคุณแกมมี่เลย ไม่ตั้งใจจะทำให้เห็นเป็นอย่างนั้นอีกด้วย ดิฉันก็ตอบไปในโลกของชาวอาหรับที่ดิฉันได้เห็นและพบเจอมา ก็เท่านั้เองค่ะ


"ในศาสนาอิสลาม บัญญัติให้บุรุษมีภรรยาได้ 4 คน"...ตรงนี้ดิฉันก็บอกไปแล้วว่านั้นเป็นวัฒนธรรมของเขาค่ะ (เข้าใจเช่่นั้นเช่นกันนะ พิมพ์ไว้แล้วข้างบนค่ะ) แต่ที่เล่าและขยายความ(ซะ)ละเอียดละออเรื่องเงินทองทรัพย์สินที่สามีชาวอาหรับ(ผู้มั่งคั่งหลายๆคน)เขาใช้ปรนเปรอให้ความสุขกับภรรยาของเขาค่ะ นั้นเพราะว่า ดิฉันอยากจะให้เห็นภาพการเอาใจใส่ของสามีชาวอาหรับซึ่งมีในประเด็นที่คุณแกมมี่เขาอยากรู้เช่นประเด็นที่เขาตั้งมาเท่านั้นและ ดิฉันมิได้เอ่ยถึงชายจากศาสนาใดศาสนาหนึ่งซึ่งเป็นชาวอาหรับนะคะ(เอ่ย ชื่อศาสนาต่างๆก็จริงแต่ดิฉันไม่ได้เจาะจง ศาสนานะคะ ตรงนี้ดิฉันรู้และระมัดระวังเป็นพิเศษอยู่แล้วค่ะ) ตรงนี้คุณคงเข้าใจข้อความที่ดิฉันอธิบายมาผิดไปค่ะ "ในที่นี้ดิฉันพยายามตอบประเด็น สามีชาวอาหรับ"

สุดท้าย...ขอแย้งในประเด็นความเป็นสากลของชาวอาหรับซึ่งประกอบด้วยกลุ่มประเทศเล็กประเทศน้อยมากมาย คุณจะเอาความเป็นสากลโดยวัดจากสิ่งใดถึงเทียบว่ามีความเป็นสากลมากกว่ายุโรป? ทั้งที่มีความแตกต่างทางวัฒนธรรมกันอย่างสุดขั้ว"...วัฒนธรรมกับความเป็นสากลนั้นคนละเรื่องค่ะ ดิฉันก็เข้าใจอย่างนั้นนะคะ และในที่นี้ดิฉันพยายามที่จะบอกว่า ชาวอาหรับซึ่งมี ศาสนา(หรือวัฒนธรรม)ที่แตกต่างนั้นมีความเป็นสากลค่ะ ความเป็นสากลคือเขาเหล่านี้ได้มีโอกาสได้เดินทางออกสู่นานาประเทศและเรียนรู้สังคมของชาวโลกมีนานนับพันๆปี เพราะฉนั้นไม่เสมอไปที่ชาวอาหรับจะคิดหรือติดอยู่กับวัฒนธรรมเดียว "คือกดขี่ข่มเหงผู้เป็นภรรายเสมอไป"ทุกคนไป นั้นเป็นความจริงนะคะ ในความเป็นจริงในวันนี้ จะเริ่มมีการเปลี่ยนแปลงมากขึ้นและเห็นได้ชัดมากขึ้นค่ะว่า ชายอาหรับนั้น เริ่มที่จะรู้ว่าการกระทำของเขานั้นเป็นการเห็นแก่ตัวและน่าอายซึ่งลูกผู้ชายดีๆไม่ควรทำอีกด้วย (จากที่ได้มีโอกาสเห็นอ่านๆมานะคะ เพื่อนๆผู้ชายก็ลงความเห็นอย่างนี้ เพื่อนผู้ชายอาหรับที่รู้จักไม่มีเลยสักคน ที่มีภรรายามากกว่าหนึ่งคนค่ะ) วันนี้สังคมโลกถูกเปิดกว้างค่ะ หลายๆวัฒนธรรมเริ่มมีการเปลี่ยนแปลง และนี่ก็เป็นมุุมมองของดิฉันเอง เราอาจจะเห็นและเข้าใจต่างกันนั้นเป็นไปได้ค่ะ


ประเทศต่างๆที่มีชาวอาหรับซึ่งดิฉันกล่าวถึงคือชาวอาหรับโดยทั่วไปจากหลายๆประเทศทั่วโลกโดยรวมค่ะ ดิฉันมิได้เฉพาะเจอจงจากประเทศใดประเทศหนึ่ง หรือ ศาสนาใดศาสนาหนึ่งแต่อย่างใด ดิฉันส่งแผนประเทศต่างๆซึ่ง เราๆเรียกเขาทั้งหลายว่า ชาวอาหรับมาให้ด้วย กอ็ปลิ้งค์ไปนะคะ (เพื่อความเข้าใจค่ะ)
http://www.theodora.com/wfb/arab_countries.html

ประเทศซึ่งเป็นชาวอาหรับจริงแล้วนั้นมีอยู่หลายประเทศนะคะ
http://www.theodora.com/wfb/arab_countries.html

https://www.google.co.uk/maps/@41.0659949,79.865556,4997428m/data=!3m1!1e3


ขอบคุณอีกครั้งที่คุณเข้ามาแลกเปลี่ยน แย้ง และแนะนำเพิ่มเติมในมุุมมองของคุณค่ะ ^__^








0
Earendel Gilmirath 3 ก.ย. 57 เวลา 09:14 น. 13

8-2 ตอนแรกแวร์ก็จะชี้แจงเพิ่มนะคะ แต่เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ได้มีแก่ใจจะรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง ขนาดแค่ค้นคว้าเกี่ยวกับประเด็น "สากล" รวมถึงการอ่านคอมเม้นต์ที่แวร์แย้งอย่างละเอียด ใช้คำว่า "อย่างละเอียด" นะคะ คุณยังไม่กระทำ แวร์ก็ไม่อยากพูดกับสากกับครกหรอกนะคะอย่างไรก็ตาม ดีค่ะ ดี ที่คุณพยายามแสดงความคิดเห็นในมุมมองของตนเอง ถ้าคิดว่าสิ่งที่ตนมีนั้นดีอยู่แล้ว ก็ตามแต่ใจเถิดค่ะ ทีเหลือรอให้ผู้รับสารเขาพิจารณาความเอาเอง

0
White Frangipani 4 ก.ย. 57 เวลา 03:17 น. 14

สวัสดีอีกครั้งค่ะ

"8-2 ตอนแรกแวร์ก็จะชี้แจงเพิ่มนะคะ แต่เห็นได้ชัดว่าคุณไม่ได้มีแก่ใจจะรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง ขนาดแค่ค้นคว้าเกี่ยวกับประเด็น "สากล"...คุณเป็นอะไรของคุณกันนี่ คุณรู้ได้อย่างไรว่าดิฉันไม่รับฟัง ดิฉันอ่านทุกๆอย่างและทุกข้อความ อ่านหลายๆรอบเสมอ นี่คือทั้งชีวิตนี้เลยทีเดียว เรื่องนี้ดิฉันเป็นคนที่ซีเรียสมากค่ะ อ่านอย่างตั้งใจก่อนตอบรับเสมอ และนี่คือดิฉันค่ะ เป็นคนที่จริงจังมากเรื่องนี้ใส่ใจมากค่ะ (ขออภัย) คำว่าสากล ดิฉันตอบไปแล้วว่าหมายความว่าอย่างไร คุณต่างหากที่ไม่อ่านคำบอกเล่าของคู่สนทนา หากคุณอ่านคุณคงเห็นแล้วว่าดิฉันยกมาแล้วค่ะ ความหมายของคำว่า สากล

"รวมถึงการอ่านคอมเม้นต์ที่แวร์แย้งอย่างละเอียด ใช้คำว่า "อย่างละเอียด" นะคะ คุณยังไม่กระทำ "... คุณกล้าพูด(พิมพ์)ได้อย่างไรว่าดิฉันไม่ฟัง หรือไม่สนใจ คำบอกเล่าที่คุณเข้ามาแลกเปลี่ยนหรือโต้แย้ง ในความเป็นจริงดิฉันอ่านข้อความของคุณมากกว่า 4รอบค่ะ และทุกๆรอบหยุดคิดและสำรวจคำและความหมายด้วย ดิฉันเสียใจแทนคุณที่คุณคิดและเข้าใจผิดไปนะคะ

"แวร์ก็ไม่อยากพูดกับสากกับครกหรอกนะคะอย่างไรก็ตาม"...คุณแวร์ ในการพูดคุยหรือเม้นท์ที่ดิฉันตั้งใจพิมพ์ยาวๆมาทั้งหมดนี้และก็อยากที่จะให้ตรงประเด็นของเจ้าของกระทู้ที่สุดในความเข้าใจของดิฉัน คุณสามารถเห็นได้ว่าที่เนื้อหาทั้งหมดนี้สามารถจุดชนวนไปสู่เรื่องที่จะสามารถมีเรื่องของครกกับสากหรือสากกับครกทาเกี่ยวพันหรือคะ เป็นไปได้อย่างไรกันนี่ ดิฉันว่าคุณคงเข้าใจอะไรผิดไปค่ะ ดิฉันพยายามบอกว่า คุณพระเอกสุดหล่อ เซ็กซี่ เข้ม (เนื้อหอม ด้วยค่ะ ว้าว...ตกไปลืมใส่มาด้วย) รํ่า รวย ชาวอาหรับนั้นไม่เสมอไปที่เป็นคนที่กดขี่ขมเหง คุณนางเอกที่แสนจะเซ็กซี่ น่ารัก น่าชัง(คมเข้ม..ฮือ ตรงนี้ก็ลืมใส่มาด้วย) นั้นก็ไม่เสมอไปที่ต้องถูกกดขี่ข่มเหงจากสามีอันเป็นที่รักชาวอาหรับของเธอค่ะ นั้นที่ดิฉันพยายามที่จะสื่อออกมาเป็นตัวหนังสือ แล้วนี่คุณลากเรื่องไปเป็นเรื่องของสากกับครกได้อย่างไรกัน แต่ว่า... หากคุณจะหมายถึงบทเข้าพระเข้านางภาษานิยายเรียกว่าเข้าด้ายเข้าเข้มไม่ไช่หรือคะคุณแวร์ ไม่ไช่ครกกับสากค่ะ (จำและเรียน)มาจากนักเขียนที่ถูกใจเป็นพิเศษของดิฉันเองค่ะ (หรือว่าคนละเรื่องกัน ดิฉันเองละมั้งที่ไปกันใหญ่แล้ว หรือว่าจะออกทะเลอีกล่ะ หากคุณเห็นเช่่นนั้น ต้องขออภัยค่ะ)

" ดีค่ะ ดี ที่คุณพยายามแสดงความคิดเห็นในมุมมองของตนเอง ถ้าคิดว่าสิ่งที่ตนมีนั้นดีอยู่แล้ว ก็ตามแต่ใจเถิดค่ะ"... คงต้องเป็นเช่่นนั้นแน่นอนค่ะ คุณแวร์ ความคิดของใครก็ของเขาอยู่แล้วนั้นเป็นความจริงนะ แต่คงจะวิเศษสุดๆที่คนทุกๆคนมีความเป็นสากลได้และยอมรับรูปแบบของความคิดเห็นซึ่งกันและกันได้ นั้นคงเป็นเรื่องน่าภิรมณ์ค่ะ ดิฉันรู้สึกเช่่นนั้นนะคะ


"ก็ตามแต่ใจเถิดค่ะ ทีเหลือรอให้ผู้รับสารเขาพิจารณาความเอาเอง "...ขอบคุณที่คุณตามใจค่ะ (หรือปล่อยวาง การพิมพ์ที่ไม่ได้เรื่องของดิฉันค่ะ)ความคิดเห็นของดิฉันซึ่งอาจจะแตกต่างจากคุณนี้ค่ะ ก็หวังว่าคุณจะรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เรามีความคิดเห็นที่แตกต่างกันนั้นเป็นความจริงและเป็นเรื่องธรรมดาที่ไม่มีอะไรผิดหรือเสียหายเลยนะคะในความเข้าใจของดิฉัน ดีเสียอีกนะ เราๆได้มีอะไร พูดคุย แบ่งปันแลกเปลี่ยนเป็นได้เช่นการเรียนรู้จากกันและกันค่ะ เป็นเรื่องสนุกสนานเฮฮาได้

เรื่องผู้รับสารนั้นก็แน่นอนค่ะ คนทุกๆคนจะตีความหมายทุกๆอย่างและทุกเรื่องและความหมาย ในชีวิตที่เขาทั้งหลายเห็นรู้ประสบพบมาจากฐานข้อมูล(ภูมิ)เดิมที่เขามีอยู่ของเขาเองทั้งหมดอยู่แล้วนั้นเป็นธรรมชาติเช่นกันค่ะ คุณแวร์คะ นั้นที่ดิฉันเข้าใจ และดิฉันคงไม่สามารถไปเปลี่ยนแปลแมมโมรี่ของเขาทั้งหลายไม่ได้อย่างแน่นอนค่ะ(เข้าใจว่าเป็นเช่นนั้นค่ะ)

ขอบคุณอีกครั้งที่คุณเข้ามาแลกเปลี่ยน แย้ง และแนะนำเพิ่มเติมในมุุมมองของคุณค่ะ ^__^(ขอใช้ประโยคเดิมนะคะ และนี่คือความรู้สึกที่ดิฉันมีอยู่จริงและส่งผ่านมาให้คุณค่ะ)


และก็ขออภัยที่การพิมพ์ของดิฉันทำให้คุณเข้าใจไปเป็นอย่างอื่น ซึ่งจากความตั้งใจที่ดิฉันต้องการจะสื่อ(เช่นที่คุณบอกมา) นั้นอาจจะเป็นได้ที่ดิฉันสื่อไม่รู้เรื่องในความเข้าใจของคุณ ต้องขออภัยด้วยค่ะ.















0
Earendel Gilmirath 4 ก.ย. 57 เวลา 21:56 น. 15

8-4 สั้นๆค่ะ การพิมพ์ยาวไม่ได้ช่วยให้ดูฉลาดขึ้น ถ้ายังตีความและจับประเด็นการสนทนากับคนอื่นไม่เป็น ลองคิดดูนะคะ ว่านอกจากแวร์แล้วยังมีใครสนใจคุณอีกมั้ย?

ป.ล.แวร์ไม่ได้ใจดีพอจะมานั่งอธิบายเสียด้วยซิ เอาเป็นว่าเชิญคุณกับเพื่อนที่รักสำแดงฤทธานุภาพแห่งดวงจันทร์ เอ้ย ลากกระเป๋าขึ้นเครื่องไปจิบไวน์แกลบเคบับที่ดูไบต่อเถอะนะคะ แวร์ขอไม่รบกวน "จินตนาการ" ของใคร :D

0
White Frangipani 5 ก.ย. 57 เวลา 01:47 น. 16

สวัสดี อีกครั้งค่ะคุณแวร์

การพิมพ์ยาวไม่ได้ช่วยให้ดูฉลาดขึ้น"...ขอบคุณที่ออกความเห็นค่ะคุณแวร์



"ถ้ายังตีความและจับประเด็นการสนทนากับคนอื่นไม่เป็น"...คุณรุู้สึกอย่างนั้นหรือคะ ดีใจด้วยกับคุณค่ะ ที่มองและรู้สึกว่าดิฉันเป็นเช่่นนั้น แต่หลายๆคนที่ดิฉันรู้จักสนิทสนมเป็นรู้หลักผู้ใหญ่ เพื่อนๆนี่ ทำไม่มีความรู้สึกกับดิฉันอย่างนั้นนะ คงจะดีไม่น้อยเลย เพราะในความเป็นจริง ชีวิตดิฉันหาความสงบไม่ได้ค่ะ มีแต่คนจะเชิญชวนไปพุดไปคุยค่ะ ในยุโรปนี้เพื่อนๆเยอะมากๆๆๆค่ะ และประเทศติดๆกันด้วยเพื่อนๆหลายคนติดดิฉันมากเลยแปลกจัง บินไปมาหากันใช้เวลา อย่างมาก 3-4ชั่วโมง คุณจะเชื่อไหมเพื่อนหลายคนซื้อตั๋วเครืองบินส่งมาให้(ใจดี)เพื่อไปเยื่ยมเยียนเขาทั้งหลายตลอดเวลา เพียงแค่วันศุกร์ตอนเย็นและกลับวันอาทิยต์ก็ได้อะไรอย่างนี้ล่ะ ดิฉันเบื่อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ มากๆๆๆๆๆๆ ค่ะเมื่อไรจะเบื่อๆเราบ้างน้าเพื่อน ไม่มีใครสนใจเราเลยวันใดจะดีใจมา้กกกกกค่ะ ใครก็เรียก ใครๆก็รักทั้งบ้าน ทั้งครอบครัวเลย ครอบครัวหรือก็ใหญ่มากๆๆๆ คนเยอะๆๆๆ เพื่อนๆๆๆ ก็เยอะๆๆๆ ใครๆๆๆก็อยากให้เราสนใจ โดยการสนใจเราด้วย ฮือออออออ เหนื่อยค่ะ อยากอยู่เงียบๆๆๆๆ(บ้างน้า) เพราะฉนั้นเรื่องที่ไม่มีใครสนใจนี่ไม่ปัญหาค่ะ อยากอยู่ในจุดนั้นจังเลยค่ะ


ดิฉันมีเพื่อนเยอะมากค่ะคุณแวร์ หาความสุขสงบไม่ได้เลยจริงๆ เพราะบางครั้งก็ปฎิเสธเพื่อนไม่ได้ เขาบอกว่าคุยสนุกติดกันเป็แถบติดยาวๆทั้งที่ในชีวิตจริงไม่ได้คุยได้เช่นที่พิมพ์นะคะ ตรงกันข้ามไม่ชอบพูดเลยด้วยซํ้า ไม่ชอบพูดมากเสียงดังไม่ชอบ พูดน้อยมากส่งภาษาร่างกายชอบมาก หลายๆคนยังถามว่าในปากนั้นมีเงินทองกองอยู่เหรอ กลัวจะไหลออกมาเหรอพูดบ้างก็ได้นะ เมื่อกี้นี้เองก็ปฎิเสธการเชิญไปงานเลี้ยง เดี๋ยวนี้ติดเด็กดีค่ะ (คิดถึงเด็กดีไปไหนไม่ได้ไกลอีกต่อไปแล้วค่ะจะลงแดงด้วย ต้องเข้ามาเฝ้าเด็กดีค่ะ หรือว่าเคยทำกรรมไว้กับเด็กดี ต้องชดใช้กรรมค่ะ) เมื่อกี้เพื่อนแซวๆว่า "แหมคุณดารา คิวนี่ยาวต่อไปต้องจองตัวก่อนเป็นปีละมั้ง" (เพื่อนๆเรียกดิฉันว่า ดารา ค่ะ นี่คือฉายา ถูกเชิญไปตัดริบบิ้น หรือเปิดแชมเปญบ่อยๆมากๆ ในหมู่เพื่อนฝูงค่ะ เพื่อนเย้อะะะะ เบื่อๆๆๆๆ ไม่มีอิสระ เรื่องจริงนะคะ ไม่ได้ล้อเล่นนะ (เรื่องจริงที่ คุณอาจจะอาเจียนเมื่อคุณอ่านแล้ว) แต่คอยไปเถอะต่อไปนี้จะไม่ไปไหนบ่อยๆแล้ว จะอยู่ที่เด็กนี้ค่ะ ชอบเด็กดี รักเด็กดี ติดเด็กดี เบื่อทางโลกแล้วไม่เอาแล้ว(เป็นเรื่องเดียวกันหรือเปล่านี่) เข้ามาคุยกับคุณดีกว่าเนอะ แต่ที่เขียนมานี้คุณก็ไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจเลยทำไงดี

"ว่านอกจากแวร์แล้วยังมีใครสนใจคุณอีกมั้ย?"...คุณแวร์สนใจดิฉันหรือ อย่านะคะ อย่าให้เกิดขึ้นนะค้า ชอบความสันโดษค่ะ ให้สนก็ได้แต่อย่าสนใจเป็นพิเศษนะคะ ไม่ได้นะไม่มีเวลาให้คุณค่ะ หากเป็นคนพิเศษต้องใส่ใจ ตอบเม้นท์บ่อยๆ สินะ คุณหาปัญหามาให้ดิฉันต้องกลัวอีกแล้วสิ ที่เป็นอยู่นี่ก็เริ่มแย่แล้วค่ะคุณแวร์ แต่ละเม้นท์ แคร์นะ ยาว เนอะ ดิฉันเข้าหลายบอร์ดด้วย ไม่ค่ะ เวลาคงไม่พอแน่ๆค่ะ ไม่ต้องมาสนใจดิฉันนั้นดีแล้ว ขอบคุณค้า

ป.ล.แวร์ไม่ได้ใจดีพอจะมานั่งอธิบายเสียด้วยซิ เอาเป็นว่าเชิญคุณกับเพื่อนที่รักสำแดงฤทธานุภาพแห่งดวงจันทร์"...มีนิยายเรื่องหนึ่งที่ดิฉันคอยอยู่ มีอะไรเกี่ยวกับแสงจันท์ แสงจันทร์นี่หล่ะ นักเขียนบอกว่าจะอัพให้คืนประมาณสิ้นเดือนที่ผ่านมา (เขาคงน้อยใจอะไรไม่รู้ค่ะ เขาลบนิยายไป)คุยกับเขาแล้ว บอกว่าจะอัพให้คืน แต่คงยังไม่ว่างมั้งดิฉันเข้าไปเช็คบ่อยๆยังไม่เห็นมีขึ้นมาแสดง คุณรู้ความลับของดิฉันหรือเปล่านี่ ไช่เป็นนิยายอีกเรื่องที่ดิฉันชอบ(ติด)มากค่ะ ^___^ (หากจำไม่ผิด คือ แวมไพร์ที่รักมั้ง เป็นเรื่องเดียวที่ดิฉันอ่านซึ่งมีแสงจันทร์) ไม่เป็นความลับอีกต่อไปแล้วสินะ

"ลากกระเป๋าขึ้นเครื่องไปจิบไวน์แกลบเคบับที่ดูไบต่อเถอะนะคะ แวร์ขอไม่รบกวน "จินตนาการ" ของใคร :D"...ไช่เลยปรกติเมื่อก่อนชอบไป เบื่อๆยุโรปก็ไปเปลี่ยนบรรยากาศบ้างดีเนอะ (แต่เคบับไม่ทานค่ะไม่ชอบทำให้อ้วน) อีกอย่าง...เดี๋ยวนี้ไม่ไปไหนแล้วค่ะ ศุกร์เสาร์เย็นๆถึงกลางคืนหากอยากดื่ม อาบนํ้าเสร็จไวน์ครึ่งแก้วเข้ามาอ่านหรือท่องเด็กดีในบอร์ดต่างๆค่ะ ไม่ต้องไปไหนเลย(อารมณ์ดีมีความสุข พอใจแล้ว^ ^) ไม่เหนื่อยประหยัดเงินด้วย

ดิฉันไม่มีความรู้สึกว่าคุณรบกวนนะจริงๆนะคะ คุณเพียงอยากจะสนทนากับดิฉันเท่านั้น(มั้ง) แต่ก็ผิดใจคุณด้วย คุยไม่สนุกไม่ถูกใจคุณ แต่ดิฉันดีใจที่คุณเข้ามาสทนาด้วยค่ะ


สุดท้าย ก็ขอให้การสนทนาของเราจบลงแค่นี้ดีที่สุดแล้วค่ะคุณแวร์(ในกระทู้นี้) หากแต่คุณต้องการ จะเข้าไปบอกอะไรๆที่แย่ๆเกี่ยวกับดิฉันในมุมมองของคุณในกระทู้ต่อๆไปก็ยินดีเสมอค่ะ ^___^




0
วิหคน้อยปีกแดง (รักต์ศรา) 5 ก.ย. 57 เวลา 12:25 น. 17

เอ่อ... คุณลั่นทมขาวครับ

เจ๊แวร์แย้งคุณเรื่อง "ชาวแขกขาวหรืออารยัน (Indo-European) ไม่ใช่สายเลือดผสม" แล้วคุณจะเอาเรื่อง "อาหรับ" มาตอบทำไมเหรอครับ?

แล้วเรื่องศาสนา คุณบอกว่าอาหรับนับถือหลายศาสนา แต่เจ๊แวร์พูดถึง "ชาวอาหรับที่ปรากฏในนิยายอันมีธีมเป็นอิสลาม" ไม่ได้เกี่ยวกับศาสนาอื่น คุณพอรู้เรื่องไหมเอ่ย?

เจ๊แวร์ต้องการให้คณหาความหมายจริงๆ ขอคำว่า "สากล" ที่คุณใช้ผิด แต่คุณก็ยังยืนยันสากลในนิยามของตัวเองทั้งที่ใช้มันในความหมายที่ไม่ถูกต่อไป? แบบนั้นไม่ดีมั้งครับ

แล้วเจ๊แวร์ก็พูดถึงการกระทำของคุณตรงนี้ครับ โดนว่าในเด็กดีแล้วเอาชีวิตจริงมาพูดว่าทำนั่นนี่เยอะแยะมากมายเพื่ออะไรเหรอครับ? เจ๊แวร์เขาต้องการพูดถึงพฤติกรรมที่คุณแสดงออกมาตรงนี้ครับ คุณจะมีเพื่อนกี่คนหรือทำอะไรในชีวิตจริงมากี่สังคมก็ช่าง แต่เขาพูดถึงสิ่งที่คุณทำในสังคมนี้ครับ

สรุปคือ เราคิดเหมือนเจ๊แวร์ครับ คือคุณจับประเด็นที่คนอื่นพูดไม่เป็นและจมอยู่กับความคิดว่าตัวเองถูกต้องที่สุดมากเกินไปมั้ง...

0
White Frangipani 5 ก.ย. 57 เวลา 16:22 น. 18

สวัสดีค่ะ คุณศรา (ขออนุญาตเรียกแบบนี้นะคะ สั้นๆดี)


เจ๊แวร์แย้งคุณเรื่อง "ชาวแขกขาวหรืออารยัน (Indo-European) ไม่ใช่สายเลือดผสม" แล้วคุณจะเอาเรื่อง "อาหรับ" มาตอบทำไมเหรอครับ?...ดิฉันจะตอบคุณแวร์อย่างไร ทำไมคุณจะต้องมาสนใจด้วยคะ?


"แล้วเรื่องศาสนา คุณบอกว่าอาหรับนับถือหลายศาสนา แต่เจ๊แวร์พูดถึง "ชาวอาหรับที่ปรากฏในนิยายอันมีธีมเป็นอิสลาม" ไม่ได้เกี่ยวกับศาสนาอื่น คุณพอรู้เรื่องไหมเอ่ย?"...เขาจะพูดว่าอะไรในเม้นท์หรือความเห็นของเขาดิฉันมิได้เข้าไปแย้งหรือออกความเห็นใดๆ ไม่เกี่ยวกับดิฉันเลย แต่ประโยคที่คุณยกมานี่ดูเหมือนคุณจะเข้าใจคุณความที่คุณแวร์จะสื่อได้เป็นอย่างดี ส่วนดิฉันแม้ว่าพอจะเข้าใจอยู่บ้าง (คุณถามคล้ายกับดิฉัน...แต่ช่างเถอะ) แต่ในเมื่อคุณมีนํ้าใจเข้ามาทักทาย และดูเหมือนคุณจะเข้าใจอะไรเป็นอย่างดี ขอความกรุณาช่วยอธิบายให่ดิฉันอ่านได้หรือเปล่า(ล่ะ)คะ แต่ต้องละเอียดละออและยาวๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ด้วยนะคะ ไม่อย่างนั้นดิฉันไม่เข้าใจ เป็นคนที่เข้าใจอะไรอยากค่ะ (คุณก็รู้ ดูคล้ายคุณรู้จักดีฉันดีมากๆ ดีใจมีคนรู้ใจ แปลกแต่ก็ขอบคุณค่ะ)

"เจ๊แวร์ต้องการให้คณหาความหมายจริงๆ ขอคำว่า "สากล" ที่คุณใช้ผิด แต่คุณก็ยังยืนยันสากลในนิยามของตัวเองทั้งที่ใช้มันในความหมายที่ไม่ถูกต่อไป? แบบนั้นไม่ดีมั้งครับ"...คำว่า สากล คือนานาชาติ คำคำนี้ ดิ้นไม่ได้เลยคุณศรา ดิ้นเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เลยนะในความเข้าใจของดิฉัน นี่ค่ะ
http://th.w3dictionary.org/index.php?q=%E0%B8%AA%E0%B8%B2%E0%B8%81%E0%B8%A5

และนี่ค่ะ
http://th.w3dictionary.org/index.php?q=international

มากกว่านั้นนิยามของดิฉันสากลคือผู้ที่มีความเป็นสากลในจิตใจในสามัญสำนึกด้วยค่ะ คือรอบรู้ ยอมรับ เข้าใจ สามารถปรับเปลี่ยนตัวตนและความรู้สึกให้เข้าได้กับวัฒนธรรมนั้นๆ(ด้วย)เมื่อคราวที่ตนต้องมีอันตกอยู่ในสถานหรือแห่งหรือเขตแดนที่แตกต่างโดยทั่วไป ต้องยอมรับต้องจำนนและให้เกียรติได้ด้วยใจที่เปิดกว้างค่ะ นี่คือความเป็นสากลของการเป็นคนที่สากลค่ะ นี่คือคนที่เป็นสากล (หรือมีอะไรที่คุณรู้เข้าใจ มากกว่านี้ ช่วยตอบมาด้วยก็ดีค่ะ ระบายออกมาก็ดีค่ะ เพื่อเป็นวิทยาทาน)

ตรงนี้..."แล้วเจ๊แวร์ก็พูดถึงการกระทำของคุณตรงนี้ครับ โดนว่าในเด็กดีแล้วเอาชีวิตจริงมาพูดว่าทำนั่นนี่เยอะแยะมากมายเพื่ออะไรเหรอครับ? เจ๊แวร์เขาต้องการพูดถึงพฤติกรรมที่คุณแสดงออกมาตรงนี้ครับ คุณจะมีเพื่อนกี่คนหรือทำอะไรในชีวิตจริงมากี่สังคมก็ช่าง แต่เขาพูดถึงสิ่งที่คุณทำในสังคมนี้ครับ"...คุณเป็นใคร ทำไมต้องมาใส่ใจด้วย ดิฉันจะพูดอย่างก็เรื่องของดิฉันค่ะ ไม่เกี่ยวกับคุณ ทำไมคุณต้องใส่ และที่คุณพิมพ์ความรู้สึกนี้มาคุณที่ไม่รู้ว่าดิฉันรู้สึกอย่างไร?( อยากรู้ไหม.... ดิฉันไม่อยากให้คุณทำอะไรอย่างนี้เลย ให้ตายเถอะ)

ตอบก็ได้ว่าทำไมถึงตอบมาอย่างนั้น ก็เพราะเขาถามมานี่คะนี่ไง... ว่านอกจากแวร์แล้วยังมีใครสนใจคุณอีกมั้ย? ก็เขาถามมาดิฉันก็ตอบ มีอะไที่ผิดหรอคะคุณศรา คุณที่ไม่เห็นประโยคคำถามหรือเปล่า (ที่ตอบอย่างหมดเปลือกเพราะจริงใจค่ะ ตรงนั้นยังไม่ใช้มโน ขออภัยค่ะ)

ในสังคมนี้ ในสังคมไหน ดิฉันทำตัวอย่างไรที่ผิดไปจากที่ใครๆเขาทำ คนเรามอง เห็น สัมผัส ต่างกันค่ะ คุณศรา และดิฉันมีความรู้สึกว่า การที่จะเป็นนักเขียนให้ได้ดูเหมือนว่าดิฉันต้องกล้าเขียนค่ะ ดิฉันได้อ่านอะไรๆที่เพื่อนๆนักเขียน นักหัดเขียน เขา เขียน เขาเล่น เขาหยอกล้อกันสนุกสนาน ในรูปแบบของเขาซึ่งในบางคำ หรือในบทบางครั้งดิฉันร้องไห้ไปด้วยฝึกไปด้วย เพราะบ่อยๆที่การจินตนาการนั้น ช่าง เจ็บปวด น่าอับอาย เศร้าสลด แต่ดิฉันก็ทนที่จะฝึก แต่ที่ดิฉันเขียนๆมานี้ ดิฉันกลั่นและกรองอยู่ 95เปรอเซ็นต์ ในความเป็นคนที่ไม่กล้าปล่อย จินตนาการ(ไม่กล้ามโนค่ะ) เพราะมโนเป็นเรื่องเพ้อเจ่อถูกสอนมาค่ะ แต่ความที่เข้ามาฝึกที่นี่ เรียนรู้ ได้อ่าน ได้เห็น การกระทำของเพื่อนๆ(ในมุุมมองของดิฉัน) ดิฉันได้เดินทางผ่านด่านมาได้ 5เปรอร์เซ็นต์แล้วค่ะ นี่แค่จุดเริ่มเท่านั้นค่ะ คุณศรา และที่ดิฉัน เขียนๆนี้มานั้น มีอะไรที่ดูน่าอาย เสื่อมเสีย สร้างความเดือดร้อนให้สังคมหรือคะ ขอความกรุณาอธิบายมายาวววววววววววววววววววว ด้วยนะคะ

"สรุปคือ เราคิดเหมือนเจ๊แวร์ครับ คือคุณจับประเด็นที่คนอื่นพูดไม่เป็นและจมอยู่กับความคิดว่าตัวเองถูกต้องที่สุดมากเกินไปมั้ง"... "อ่านตรงนั้นแล้วก็งง (นิดๆนะ)แต่ก็อดอมยิ้มไม่ได้(ปล่อยยิ้มล่ะ ^__^) คุณทำให้ดิฉันอารมณ์ดีในวันสุดสัปดาห์ค่ะ คุณศรา เหนื่อยไหมล่ะ ที่ต้องตามอ่านอะไรของดิฉันนี่ ที่คุณบอกมานี้ มาจากความรู้สึกที่เป็นเช่นไรของคุณกันนี่บอกได้ไหม รังเกียจน่าขยะแขยง สลดหดหู่ น่าอับอาย หากแต่เป็นความห่วงใย อย่านะคะ อย่าให้เกิดขึ้นเลยคุณศรา ดิฉันไม่ต้องการ ให้ใครมาสมเพทดิฉันค่ะ ขอบคุณค่ะ

และอีกอย่าง เพราะดิฉันเป็นเช่่นนี้ จะให้ทำอย่างไรล่ะ แต่ก็ดีนะที่ทำให้ใครๆเดือดร้อนเล่นๆห่วงใย หรือ (?)สมเพทเราเล่นๆได้มั้ง^____^ ออ.อยากจะให้ดิฉันทำตัวอย่างไรล่ะ? สอนบ้างก็ดีนะคะ




ทั้งหมดนี้ดิฉันต้องการคำตอบ คอยอยู่ค่ะ



หรือว่าจะให้ดีคุณตอบไปที่ไอดีของดิฉันหรือข้อความลับของดิฉันนะคะ เกรงใจเจ้าของกระทู้ค่ะ


ต้องขออภัยเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะ ใช้เนื้อที่มากมาย



0
วิหคน้อยปีกแดง (รักต์ศรา) 6 ก.ย. 57 เวลา 00:26 น. 19

8 - 8
ถ้าถามว่าทำไมเราต้องสนใจเรื่องการคุยกับเจ๊แวร์ ก็เพราะเราเห็นว่าคุณกำลังนอกประเด็นครับ และคิดว่าถ้าเป็นอย่างนี้ก็ไม่มีทางคุยกันรู้เรื่องหรอก ถามเรื่องอารยันดันไปตอบเรื่องอาหรับเนี่ย...

แล้วคุณไม่ได้แย้งยังไงเหรอครับ เราก็เห็นคุณแย้งอยู่ทนโท่ว่า
"หากคุณถามถึงชาวอาหรับซึ่งไม่ไช่อิสลาม นั้น ไม่เสมอไปนะคะ ชาวอาหรับมีเปรอร์เซ็นต์สูงมากที่นับถือยิว หรือฮินดู หรือซิก และมาวันนี้ ชาวอาหรับซึ่งมีเลือดผสม คือแขกขาวมีอยู่ไม่น้อยเลยที่นับถือพุทธค่ะ "
ทั้งที่ตัวกระทู้พูดถึงบริบทของนิยายที่มี "ประเด็นข้อถกเถียงกันของผู้หญิงในโลกมุสลิม"

แล้วลิงก์ที่แปะเรื่องความเป็นสากลน่ะ คุณพูดโดยใช้ความหมายตามที่แปะหรือเปล่านั่น? เพราะคุณบอกว่า "สากล(คนส่วนมาก)" นั่นก็แปลว่าคุณไม่ได้ใช้ความหมายตามลิงก์แต่แรกแล้วครับ

แล้วไหนจะ "สากลในจิตใจในสามัญสำนึก" ที่ความหมายดูคนละโยชน์กับตามลิงก์ไปไกลเลย...

ส่วนคำถามอื่นๆ ไว้เจอกันในกระทู้พิเศษสำหรับคุณดีกว่าเนอะ

0
'ชาพันนอย' 6 ก.ย. 57 เวลา 03:48 น. 20

แนวทะเลทรายที่เลอค่าของสำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรมนั่นใช่เรื่องรัศมีจันทร์หรือเปล่าคะ? (หรือเราคิดไปเอง ๕๕) เพราะเหมือนเราจะชอบเรื่องนี้ที่สุดในแนวนี้แล้ว

0