ทุกๆคนเคยประสบปัญหากับจำนวนคอมเม้นท์ในนิยายบ้างมั้ยคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
ปล. อ่านต่อในเม้นท์ที่ 25 นะคะ
ขอบคุณทุกๆ ความเห็นอีกครั้งค่ะ ช่วยเตือนสติได้ดีทีเดียว :)
Olives_15
2 ก.ย. 57 เวลา 21:28 น.
651
views
32 ความคิดเห็น
เอ๋? ยังไงหรอคะ ข้าน้อยขอเอ๋อแปป X_X
แต่ยังไงก็ขอบคุณนะคะ :3
ผมรู้สึกว่าตัวเองก้าวข้ามความนอยด์ ณ จุดจุดนั้นมาแล้วครับ
แต่ถ้าบอกว่าเขียนนิยายแต่ไม่มีคนเม้นท์เลย ไม่รู้สึกอะไรหรือ ก็รู้สึกครับ แต่ไม่ได้อะไรมาก เม้นท์ก็ดีครับดีใจ ไม่เม้นท์ผมก็ไม่ได้ว่าอะไร เพราะขนาดผมไปอ่านนิยายคนอื่นผมยังไม่เม้นท์เลย(ห๊ะ??) เพราะงั้นก็ใจเขาใจเรา เราไม่เม้นท์ด้วยเหตุผลอะไร ก็มีคนที่ไม่อยากเม้นท์เพราะเหตุผลเดียวกับเรานั่นแหละ
วิธีแก้ไข
เขียนไปเรื่อยๆ ครับ เดี๋ยวก็มีคนอ่าน คนเม้นท์เอง หรือให้ดีกว่านั้นก็ไม่ต้องไปจับจดไปคิดถึงมันมากกว่า วันนี้จะมีคนเม้นท์ไหมน๊ะ อะไรเทือกนั้น ปล่อยไปตามสบายไม่ต้องคาดหวังจนกลายเป็นบีบคั้นตัวเอง จะเขียนนิยายสนุกขึ้นครับ
ก็มีบ้างค่ะแบบบางทีก็รู้สึกว่าเอะ นี่แต่งไปแล้วจัมีคนอ่านบ้างมั้ย แต่ก็ไม่อยากบังคับแบบต้องเม้นต์เท่านี้ๆ นะแล้วจะมาอัพ เราเองไม่ชอบคนอื่นก็คงจะไม่ชอบเหมือนกัน ..
ผมว่ามีผลนะครับ เพราะมันเป็นเหมือนฟีดแบคจากนักอ่านถึงนิยายของเราว่า พวกเขาชอบ หรือไม่ชอบ และมันเป็นกำลังใจสำหรับคนเขียนด้วยครับ อย่างน้อยก็มีคนให้ความสนใจเรื่องที่เราแต่ง
ส่วนเคล็ดลับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมคิดว่าถ้าพวกเขาจะคอมเม้นต์พวกเขาคงคอมเม้นต์เองแหละครับ
คำถามแรก:มีผลหรือไม่มีแล้วแต่คนค่ะ สำหรับเราทำให้มีกำลังใจแต่ง แต่ไม่ใช่ว่า
ไม่มีคอมเม้นแล้วหมดกำลังใจนะคะ
คำถามสอง:เราบังคับใจคนอื่นไม่ได้ค่ะ
ป.ล.คอมเม้นกินไม่ได้ค่ะ อย่าว่าอะไรนะคะ แต่เราไม่ชอบนักเขียนที่เจอนักอ่านเงาแล้วงอแงเหมือนเด็ก ไม่ได้ตั้งใจว่าจขกท.นะคะ แต่อยากบอกว่าคอมเม้นเยอะไม่ได้แปลว่านิยายเราดีแต่อย่างใดค่ะ ขอให้สนุกกับการแต่งนิยายค่ะ
ถ้าลงตอนแรกๆก็ยังอยากได้ความมั่นใจอยู่ค่ะ
หลังๆก็จะเริ่มอิ่มตัว...แล้วปล่อยผ่านไป //แต่ก็มีคนเม้นต์จะดีใจเหมือนเดิม
เพราะมันเหมือนจุดประกายเบาๆว่า เฮ้ย มีคนอ่านนะ รีบปั่นต่อเร็วเข้า
เรื่องนี้ต้องใช้เวลา แล้วบางที การสร้างความสนิทสนมระหว่างคนแต่งและคนอ่านก็ช่วยให้เขามาคอมเม้นต์ได้เหมือนกัน //เคยมีนักอ่านมาคุยกันเองในบทความเรื่องนิยายของเรา คือช่วงนั้นอย่างฟิน แต่ปัจจุบันอ่ะนะ.....เอาน่า มีขึ้นมีลงเป็นปกติ
ส่วนเคล็ดลับ..ไม่ตายตัวนะ บางทีอาจจะทำให้ตอนค้างบ้าง ตัดจบตอนกำลังไคลแมตซ์บ้าง นานๆทีเอามาลงทีบ้าง ขัดใจคนอ่านบ้าง ทำตัวละครที่เขารักตายบ้าง เฉลยปมชวนเงิบบ้าง ลงNCแต่ต้องทิ้งคอมเม้นต์บ้าง หลายอย่างมากๆ
=w= //รู้สึกว่าอย่าทำตาม
สำหรับเรา การเม้นต์ถือเป็นกำลังใจที่ดีมากอย่างหนึ่งค่ะ คนมาเม้นต์ก็ทำให้เราอยากแต่งต่อเพราะคิดว่า 'เฮ้ย มีคนมาอ่านด้วยเว้ย!' ตอนแรกเรานี่นั่งจ้องเม้นต์ทั้งวัน หลังๆนี่ถึงจะแวบมาดูทุกช่วงที่ว่างแต่เวลาเม้นต์ไม่ขึ้นก็ไม่อะไรมาก เฉยๆแล้วล่ะค่ะ ยอดเม้นต์ขึ้นก็ยิ้มๆนิดหน่อยเท่านั้น ตอนช่วงดองๆอยู่ก็จะมานั่งคิดสมัยเป็นนักอ่านเงา(ปัจจุบันก็เป็น) ไม่น่าแปลกที่จะเห็นป้ายขอเม้นต์ติดอยู่เต็มไปหมด...
ถ้ามีก็ฟินสิคะ เกิดอารมณ์อยากแต่งขึ้นมาได้แวบนึงเลย //แค่แวบนึง...
ถ้าไม่มีก็ไม่อะไรมากนะคะ เข้าใจว่ามันอาจจะไม่สนุกขนาดนั้น คนอ่านเราอาจจะขี้เกียจเหมือนเราทุกคนก็ได้ 555+
เราต้องล่อหลอกค่ะ
จากที่สังเกต ตอนไหนที่ทิ้งปมไว้หรือมีอะไรที่มันพีคมากๆ คนอ่านก็ชอบเม้นท์ หรือไม่ก็เราจะมีทอล์คตอนจบแต่ละตอนอะค่ะ ก็บ่นนิดหน่อยเกี่ยวกับตอนนั้นๆ เสริมเชื้อไฟ คนอ่านก็ปะทุเอง 55555555555555555
คนอ่านน่ารัก
จำนวนไม่มีผลค่ะ
เพราะถ้ามาเป็นร้อย แต่เม้นต์แค่ "สนุกดีค่ะ 555"
มันก็เท่านั้นค่ะ ทำอะไรแทบไม่ได้
แต่ถ้ามาแบบยาวๆ ใส่เต็ม ถึงจะด่าแต่ได้ประโยชน์ค่ะ
เลยชอบเม้นต์น้อยก็ได้ แต่ขอแบบยาวๆ
แสดงอารมณ์และความรู้สึกที่มีต่อนิยายเราแบบลึกซึ้ง
อันนี้เลอค่ากว่าพวกที่แค่ชมไปงั้นๆ เพื่อให้เรากลับไปเอาใจเค้า
มันก็มีบ้างนะคะ คือได้เม้นท์ก็ดีใจ มีกำลังใจปั่น แต่ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ไม่รุ้สึกอะไร มัน...ชินไปแล้วล่ะค่ะ ส่วนวิธีเรียกคอมเม้นท์...ไม่มีค่ะ เราแต่งไปเรื่อย ๆ ถ้านักอ่านอยากเม้นท์เดี๋ยวก็ให้เม้นท์เอง
ผมเคยตั้งกระทู้เรื่อง จำนวนคอมเม้นท์ กับ คุณภาพการคอมเม้นท์ไปแล้ว
ซึ่งแนวทางความคิดของผมไปในทิศทางเดียวกับคุณ Earendel Gilmirath ครับ
มีคนมาเม้นท์เยอะๆว่า รออ่าน อัพนะ หนุกดี ซัก 700-800 คอมเม้นท์
กับมีคอมเม้นท์ชี้แจงและปรับปรุงในการแก้ไขให้ดียิ่งขึ้น เพียงห้าคน
แต่เป็นห้าคนที่เราเข้าไปส่องดูแล้วว่าเขาเขียนงานคุณภาพและมีวุฒิภาวะในการวิจารณ์จริงๆ ถือว่าเป็นประโยชน์ในการพัฒนางานเขียนมากครับ
ล่าสุดก็มีผู้มีชื่อเสียงในบอร์ดเช่นคุณ p.t.dreamm คุณ Sirisobhakya และคุณ ภัทร ซึ่งได้วิจารณ์ไว้เป็นประโยชน์ในการต่อยอดและพัฒนาในงานเขียนมากขึ้นครับ ส่วนที่ยังไม่ได้ตอบกลับบางท่านคือผมยังเขียนตอนไม่เสร็จ 100% น่ะครับ ถือเคล็ดอยากให้เขียนจบตอนก่อน อีกอย่างการเม้นท์ตอบทุกคอมเม้นท์กลัวจะเจอประเด็นปั่นยอด อย่างไรถ้าคุณๆ ที่ผมเอ่ยชื่อมาด้านบนผมขอขอบคุณมา ณ ที่นี้นะครับในการวิจารณ์
ซึ่งการที่จะหาคอมเม้นท์แนวๆนี้ มันหายากนะครับ ถ้าไม่เข้าบอร์ดบ่อยๆแล้ว วันดีคืนดีก็รอองค์ประทับร่างท่านๆที่มีเวลาว่างมาวิจารณ์งานของเรา ซึ่งก็ต้องรีบโพสท์โฆษณานิยายกันยกใหญ่ (ให้ตรงกับประเภท) ดังจะเห็นได้จากกระทู้รับอ่านงานด้านล่างที่มีคนตอบเยอะๆนะครับ
สรุปแล้วก็อาจจะต้องย้อนกลับไปในเหตุผลที่เราแต่งนิยายน่ะครับ
ว่าจริงๆแล้วเราแต่งเพื่ออะไร
เราชอบไปคุยกับนักเขียนตอนท้ายของนิยายที่แต่งน่ะค่ะ แลกเปลี่ยนความเห็นจนดูเหมือนการชักนำ ฮ่ะๆ บางทีนักอ่านเขาก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกตอนอ่านนิยายของเราจบ แต่เขาจะมาคิดและอยากจะถามหรือแสดงความเห็นตอนที่เห็นข้อความปิดท้ายของเรานั่นล่ะ(ฮา)
ถ้าถามว่าคอมเม้นท์มีผลต่อกำลังใจของนักเขียนหรือเปล่า?
ก็ต้องตอบเลยค่ะว่า "มี" แต่ถึงจะมีผลและเราอยากให้เขามาคอมเม้นท์แค่ไหนเราก็จะไม่ทวงนะ ถือว่าให้เกียรติผู้อ่าน ไม่มีการขู่ว่ายอดคอมเม้นท์จะต้องเท่านั้นเท่านี้ถึงจะแต่งต่อ อันนั้นมันดูเป็นการบังคับขู่เข็ญมากเกินไปและดูเป็นการไม่ซื่อสัตย์ต่อจิตวิญญาณนักเขียนในตัวเรา(ฮะ!)
ท้ายนี้ถ้าอยากได้ใจนักอ่านก็ต้องทำความสนิทสนมกันเอาไว้ค่ะ เป็นไรเตอร์ที่ใจดีและไม่บังคับเขา
สู้ๆค่ะ!!!
เม้นท์มีผลกับเรานะ ประมาณว่า ขอให้เจิม ซึ่งเราไม่รู้จะทำอย่างไงดี จะพูดจะคุยอย่างไงกับนักอ่านดี ทำตัวไม่ถูกจริงๆ เพราะแบบนี้เลยไม่อยากให้นักอ่านเม้นท์ ประมาณว่าอ่านได้แต่ไม่เอาเม้นท์
แต่งมานานถึงจุดที่ไม่มีคอมเม้นต์ก็ยังคงแต่งต่อไปได้ล่ะครับ
เพียงแต่ว่าถ้ามีมาเยอะหน่อย งานอาจถูกกระตุ้นให้ออกไวขึ้น เยอะขึ้นได้เหมือนกันครับ
กำลังใจภายในน่ะมีอยู่ แต่ภายนอกก็ยังส่งผลดีอยู่เสมอไม่เปลี่ยนแปลงไม่ว่าเวลาการแต่งจะผ่านมานานแค่ไหนครับ
เคล็ดลับในการดึงคนอ่านเงาออกมานั้น มันไม่มีจริงหรอกครับ ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคการบังคับจำนวนคอมเมนต์ในการอัพ ติดป้ายไล่นักอ่านเงา เขียนข้อความตัดพ้อต่อว่า ประชดประชันนักอ่าน อื่นๆ อีกสารพัดอย่างที่นักเขียหน้าใหม่ หรือหน้าเก่าบางคนหยิบมาใช้กันนั่นน่ะ มันไม่ได้ช่วยให้ได้คอมเมนต์ที่มีคุณภาพซึ่งน่าจะเป็นกำลังใจได้มากกว่าเลย ตรงกันข้ามกลับจะไล่นักอ่านให้ถอยออกห่างเสียอีกต่างหาก ออกจะเป็นการกระทำที่น่าละอายด้วยซ้ำ
คนไม่อยากโพส ไม่สะดวกโพส หรือมีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้โพสไม่ได้ เราบีบให้ตายเขาก็ไม่ออกมาหรอก ส่วนตัวก็เลยปลงครับ ใครอยากโพสก็โพส อาจจะมีอ้อนขอบ้างอะไรบ้าง แต่ก็แล้วแต่คนอ่านว่าจะโพสไหม ขอไปก็ไม่ใช่ทุกคนที่โพส โพสไหนมีคุณภาพเราก็ดีใจ เป็นกำลังใจให้มากกว่าคอมเมนต์ที่มาจากบีบบังคับ โพสแบบขอไปทีอย่าง อัพๆๆๆๆ ซะอีก
อันนี้ดิวเห็นด้วยค่ะ เม้นท์สั้นๆ 'อยากอ่านนน' คิดในใจทำไมไม่อ่านล่ะ- - ดิวคิดเหมือนกันค่ะ อยากให้มีเม้นท์เเบบมีประโยชน์ ติหรือยังไงให้เรารู้จุดที่มันไม่ดีบ้าง เเต่หายากเกิน วันนี้ก็มีเเต่ สู้ๆ เป็นกำลังใจให้นะ เเต่ก็ไม่เป็นไรเเต่นี้ก็ดีเเล้วค่ะ:)
ยอดวิวกับแฟนคลับเอง ก็ทำอะไรผมไม่ได้ //ยืดอกอย่างภูมิใจ !!
ไม่ใช่ไม่แคร์คนอ่านนะครับ เพียงแต่ว่าเราเองก็มือใหม่ //หมายถึงผมนะ
ประสบการณ์ยังน้อย ยังเขียนได้ไม่ดี
มิหนำซ้ำยังเขียนได้ช้า ผมเลยเฉย ๆ กับตัวเลขพวกนี้
ในขณะที่หลายคนเป็นกังวล แต่ผมกลับคิดว่า...มันดีแค่ไหนแล้วที่ได้เขียน
คนหลาย ๆ คนมีจินตนาการ อยากเขียน แต่ไม่ได้เขียนก็มีเยอะนะครับ
หรือเขียนแต่ไม่มีโอกาสให้คนอื่นอ่านก็มีครับ
ผมรู้สึกภูมิใจที่ได้เรียบเรียงตัวอักษรให้เป็นศัพท์แต่ละคำและนำมันมาต่อ
เพื่อให้ได้รูปประโยคเพื่อบอกเล่าเรื่องราว แม้จะไม่มีคนติดตาม
แต่ก็ดีใจแล้ว เพราะก่อนหน้านี้ อย่าว่าแต่เขียนนวนิยายเลย
แค่เรียงความผมยังสอบแก้อยู่เลยนะ - -" ทำงานอื่นทดแทน
ท้ายที่สุด เอาเป็นว่ามันไม่มีผลต่อการเขียนของผมครับ แต่หากมีคอมเม้นต์
ก็จะทำให้การเขียนดีขึ้น (มีคนติ มีคนแนะนำ)
อย่างไรก็ดี...พยายามเข้านะครับ จขกท. สู้ ๆ
- แมวสีหมอก -
เราให้นักอ่านเงาอ่านและไม่ขับไล่นักอ่านเงาด้วย
เราไม่บังคับ Comment และไม่บังคับโหวตคะแนนด้วย
(ทุกวันนี้เราก็ยังไม่เห็นประโยชน์และข้อดีของระบบโหวตเลยสักนิด)
แต่ถ้าเป็นอีพวกที่ทำมาเป็นเนียนเข้ามาอ่านเพื่อแปะโฆษณานิยายของตัวเอง
เราไล่ลบเม้นท์นั้นออกจากสารบบแน่
ไม่เข้าไปอ่านและไม่กดแอดเป็นแฟนคลับให้แน่ค่ะ
เราไม่ใช่นางฟ้าผู้แสนดีเหมือนในละครไทยน้ำเน่าที่รับอ่านนิยายได้ทุกแนว
เพราะบางเรื่องที่เราเคยเจอในแฟนฟิคของตัวเองมันไม่ใช่แนวที่เราอ่านด้วย
ไม่เห็นมีอะไรต้องกังวลใจนี่คะ?
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?