เราจะเหงาต่อหรือเราเดินต่อไปด้วยกัน ?

[ยู่ยี่ยุ้ยยย]

คือเราเคยคุยกับเพื่อนคนหนึ่งในห้องตอนม.1 เราคุยกันทุกเรื่องทั้งในเอ็ม โทรหากันทุกวัน คุยกันในเฟส เเต่เจอกันที่โรงเรียนแบบเหมือนไม่รู็จักกันสุดๆ จนมาม.2เราเริ่มคุยกันเรื่อยๆ เพื่อนเขาก็เเซวเราว่ากิ๊กกันหรอ เราก็บอกว่าเปล่า เพราะตอนนั้นเเอบชอบรุ่นพี่อยู่ เขาก็ไปถามเพื่อนเราว่ารู็จักกับรุ่นพี่ได้ไง ทำไมถึงชอบ เเต่เพื่อนเราก็ไม่สนใจอะไร เเล้วเขาก็คุยกับเพื่อนเราด้วย วันนั้นเปิดเทอมเราเป็นหอบ อาการมันกำเริบเราไม่ได้ไปโรงเรียน เขาก็โทรมาบอกเพื่อนเราว่า ลงเพิ่มเติมให้เราด้วยนะ สงสารมัน เราก็ไม่คิดอะไรคิดว่าเราคุยกันทุกวันคงจะเป็นห่วง เเล้วเขาก็บอกว่าเขาชอบเพื่อนเรา เเต่ก็มาเล่นกับเรา พอเขาเล่นกับเพื่อนในห้อง เพื่อนมันก็บอกเห้ยเธอ มันเเกล้งเราอ่ะ เราก็ตอบไปว่าเเล้วไงเกี่ยวไรกับเรา ตั้งเเต่วันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ไม่หยอกกันเล่น ไม่ไลค์สเตตัสกัน ไม่สนใจ เเต่เปิดเทอมม.3มาเราได้ไปนั่งหน้าเขา เเต่ก่อนเขาไม่มีความดูดีเลย เเต่พอตอนม.3เขาดูดีมาก มีคนมาชอบเยอะเเยะ เพื่อนในห้องก็ชอบ เราได้ยินมันถามเพื่อนว่า เลิกกับเรายัง เขาก็บอกตออนนี้เเค่เพื่อน เราใจสลายมาก ถึงเราจะชอบรุ่นพี่เเต่เราก็รู้ว่าในใจเราคือใคร พอจบม.3เราภาวนาว่าขอให้อยู่คนละห้องนะ แต่เราก็ได้อยู่ห้องเดียวกัน พอเปิดดเทอมได้ไม่เท่าไร คนที่มาชอบเขาทักเรามา คุยเรื่องของเขา เราก็งง คนในห้อตั้งเยอะเเยะทำไมต้องทักเรา พอมาถึงเราก็คุยกันปกติ ที่นี้เขากับผู้หญิงคนนั้นเอาเรื่องที่คุยกันในเฟสไปคุยกัน เราเห็นเราโกธรมากเพราะว่าเราก็พูดไปงั้น เขาก็ทักเรามาว่าโกธรหรอ เราก็บอกว่าอืม เราทะเลาะกัน จนเเตกหัก เเต่มีคนหนึ่งที่เราอึ้งไป "ไม่รู้นะว่า-คิดยังไง เเต่กูเเคร์-ยังไงก็ยังเหมือนเดิม กูผิดเองนะที่เอา-ไปคุยกับคนนั้น กูขอโทษ -กลับมาคุยกับกูนะ กูจะรอจนกว่า-จะคุยกับกู" เราก็ลังเลนะ ตอนเเรกโกธรมากเเต่พอมันพูดอย่างนี้ก็หวั่นๆ เเตาเขามีเเฟนเเล้ว พอม.5เราย้ายโรงเรียรมาต่างจังหวัด เราก็อยากคุยกับเขานะเเต่เราไม่รู้จะเริ่มยังไง เพื่อนเราบอกว่ามันถามหาเราทุกวัน ถามว่าเป็นไง อยากคุยกับเราเเต่กลัวเราไม่ตอบ เราไม่รู้ว่าเขาคิดยังไง เเต่ในใจเรามีเเต่เขา 4ปีผ่านมาเราไม่คิดว่าเราจะมีใครในใจเเบบนี้ เราม่รู้ว่าจะมีเขาไปถึงไหน เราเเค่อยากถามว่าเราควรจะเริ่มคุยหรือเราควรตัดใจสักที ?