Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

ชีวิตม.6ปีที่แล้ว มาเป็นเฟรชชี่ปีนี้

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
    สำหรับมอหก ช่วงนี้ก็คงเตรียมตัวสอบ อ่านหนังสือ ขอแนะนำให้น้อง หาตัวเองให้เจอก่อน ว่าอยากอยากเป็นอะไร แต่สำหรับคนที่ยังหาตัวเองไม่ได้ฟังทางนี้ค่ะ ^^
    เราตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกัน อันที่จริงอยากเป็นสัตวแพทย์มากๆๆๆ แต่เพราะมานั่งคิดดูคือ...คงเรียนไม่ไหว เพราะเราเรียนภาษาได้ดีกว่า ไม่ชอบเรียนฟิสิกส์อะไรพวกนี้เลย
แล้วมานั่งคิดอีกทีว่าอนาคตอยากทำงานอะไร คำตอบคือ..อยากทำงานที่เกี่ยวกับการเรียนรู้วัฒนธรรมของต่างชาติ      แล้วมันคืออาชีพอะไรหล่ะ??  ไม่รู้เมือนกัน ก็เลยเลือกเรียนเกี่ยวกับภาษาไปก่อนละกัน ก็เลยเลือกเรียนภาษาละวัฒนธรรมจีนที่แม่ฟ้าหลวงเพราะสอนเป็นภาษาอังกฤษด้วยเราจะได้ฝึกภาษาด้วย เพิ่งเริ่มเรียนก็...โอเค แต่ต้องขยันหน่อย
   
     ทีแรกอยากเข้ามช มากกกกกก แต่สอบโควตาไม่ผ่านตอนนั้นเลือกมนุดอิ้ง ตอนนั้นระหว่างรอแอดมี โคงการของมช ซึ่งมีคุณสมบัติทุกอย่างถ้ายื่นคิดว่าได้แน่นอน พอวันยื่นใบโคงการวันสุดท้าย ตอนนั้นเพื่อนไปจ่ายตังค์กัน<วันก่อนสอบแกทแพทรอบสอง> ก็นั่งคิด คิดไปคิดมาเอายื่นแอดดีกว่า ปล เคยคิดที่ะเรียนจีนอยู่แล้วตอนม.สี่ ก็เลยเลือก   ระหว่างรอผลแอดเป็นช่วงที่กดดันที่สุดในชีวิตมอหก กลัวว่าจะไม่ติด ไม่มีที่เรียน แนะนำให้สำรองมอที่ไม่ตัดแอดไว้ก่อน เพื่อความสบายใจ คนที่มีความฝันเป็นของตัวเอง คุณคือผู้ที่โชคดีแล้วรู้มั้ย คนที่ไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร มันทำให้เราไม่รู้จะเลือกอะไร เรียนปอาจจะไม่จบ
     
อ้อ...สำหรับคนที่มีปัญหาพ่อแม่ไม่อยากให้เรียนแล้วเราอยากเรียน  ควรจะอธิบายให้แม่กับพ่อฟังนะว่าเราเรียนไม่ได้เรียนแล้วอาจจะไม่จบ เราจะไม่มีกำลังใจในการเรียนเลยทีแรกพ่ออยากให้เป็นครูตอนนั้นพูดแรงมากก ว่าพ่อไปเรียนคนเดียวมั้ย. แต่ก็โชคดีที่พ่อแม่ไม่ได้อะไรขนาดนั้นเราก็อธิบายไป เค้าก็เข้าใจ.......แล้วก็อย่าเลือกเรียนตามเพื่อนและเรียนเพราะมอหล่ะ จะบอกว่าตอนที่มาเรียนไม่มีเพื่อนมาเรียนด้วยเลยไม่รู้จักใครเลย

     เคยเห็นเค้าดราม่าเกี่ยวกับกิจกรรมรับน้องและพี่ว๊ากอันนี้อยากจะบอกกับปีหนึ่ง ว่า กิจกรรมรับน้อง ร่นพี่เค้าจัดด้วยความตั้งใจปิดเทอมเค้าไม่ได้กลับบ้านหรือต้องกลับมามอ มาทำกิจกรรมให้เรา เค้ากลัวว่าคนที่จากบ้านมาไกลจะเหงาพี่ที่นี่ ตอนแรกๆก็ ไม่อยากทำ ทำไมต้องไหว้ทุกคนด้วย แต่นั่นมันก็เป็นเรื่องที่ดีนะ กิจกรรมทำให้เรามีเพื่อนรู้จักรุ่นพี่ รุ่นพี่จะช่วยเหลือเราตลอด ตอนนั้นเราไปกินข้าวไปเปผ้นกลุ่มสามสี่คน เดินเข้าไปเจอรุ่นพี่ก็ทักทายกันไป แต่เดินไปหาที่นั่งไม่มีก็เลยจะกลับ พี่เห็นเค้าก็เลยพากันลุกและให้เรานั่ง พี่บอกน้องเป็นหนึ่งเสมอ นี่ก็เป็นเพราะว่ากิจกรรมและความเคารพทำให้พี่เอ็นดูเรา และสำหรับพี่ระเบียบหรือพี่ว๊าก เอาตรงไม่มีใครชอบหรอก เพราะโดนด่า ตะคอก ตอนนั้นตี่สี่พี่ระเบียบขึ้นมาปลุก โอ้โห...ให้เวาลาไม่ถึง 5 นาที คือแบบ หน้าไม่ได้ล้าง อารมณ์เเสียมากก แต่มาคิดดูพี่เค้าต้องตื่นกี่โมง และกิจกรรมก็เสร็จเร็วด้วยเพราะเราถูกบังคับให้เป็นระเบียบ และเค้าก็สอนไปในตัว คือถ้าคุณไม่มีความอดทนกับเรื่องแค่นี้แล้วคุณจะเผชิญกับอนาคตได้ยังไง คุณกดดันใช่มั้ยตอนที่มีพี่มาตะคอกใส่คุณคนเดียวเพราะว่าเรายิ้ม ยิ้มก็ไม่ได้ผิดอะไรใช่มั้ย แต่บางครั้งเราก็ยิ้มผิดเวลา เราต้องทนกับความอายความเครียด แะความกดดัน คุณลองนึกว่า ตอนนั้นวัยทำงานคุณโดนเจ้านายหรือคนที่คุณบริการด่า หรืออะไรที่มากกว่านั้น คุณจะทำยังไงงง.........ลองกลับนึกย้อนไปตอนที่คุณรู้ว่าคุณติดมอนี้แล้ววววว ความดีใจและความตั้งใจ ความภูมิใจ ตอนนั้นมันหายไปไหน....
   

แสดงความคิดเห็น

>