[ขอความเห็น + ระบาย] การยืมและคืนหนังสือนิยาย
ตั้งกระทู้ใหม่
เนื่องจากเป็นคนที่อ่อนไหวกับเรื่องนี้มาก T-T
เข้าเรื่องเลยนะคะ... เราเป็นคนที่ขี้เกรงใจค่อนข้างมาก และออกไปทางใจดีและใจอ่อนง่ายเลยด้วยซ้ำ ยิ่งกับเพื่อนและญาติด้วยแล้วล่ะก็..มีอะไรก็ให้ยืมค่ะ นานเท่าไหร่ก็ได้แต่ไม่ควรนานมาก ด้วยตอนนั้นยังอยู่ ม.3 เทอม 2 หรือก่อนหน้านั้นก็มีคนมายืมนิยายของเรา (แนวไหนคงรู้ๆกันค่ะ หวานๆ รักๆใสๆ ตามประสาสาวน้อยในตอนนั้น) เราก็ยินดีให้ยืมค่ะ เพราะเราถือว่ามีอะไรก็ต้องแบ่งปัน ช่วยเหลือกัน (ถึงแม้จะเป็นเพื่อนต่างห้องก็ตาม) เรื่องมันนานมาก และไม่ใช่แค่คนๆเดียวที่ยืมค่ะ ทั้งญาติ ทั้งรุ่นน้อง ทั้งรุ่นพี่ ทั้งเพื่อน ยืมกันนานเหลือเกิน ....จนถึงวันนี้ไม่มีใครซักคนที่คืนเรา มันอาจเป็นเพราะเราก็ได้ค่ะที่ขี้เกรงใจเกินไป ไม่อยากทักทวงให้คนยืมรู้สึกแย่ หรือคิดว่าทวงเพราะหวงของ สำหรับเรานะคะ...เราชอบอ่านหนังสือมากทั้งนิยาย ทั้งหนังสือแบบเรียน หนังสือการ์ตูน หนังสือจำพวกจิตวิทยาก็อ่านค่ะ รักและชอบมาก เรามีความผูกพันกับหนังสือเหล่านี้เพราะเราจัดบริหารเงินเอง เก็บออมเงินที่ได้จากค่าขนมมา หนังสือเหล่านี้เรารักทุกเล่มเลยค่ะ
....ตอนนี้เราได้แต่สงสัยทั้งที่ใจดีขนาดนี้ให้ยืมหนังสือที่รักขนาดนี้ ทำไมพวกเขาถึงได้ทำแบบนี้ล่ะคะ? หรือพวกเขาชอบให้เราทวงหรอ? คือตอนนี้เฟลมากมายเลยค่ะ เพราะหนังสือที่พวกเขายืมและไม่คืนนั้นมีเกือบ 10 เล่ม แต่ล่ะเล่มก็คงเกินร้อยหรือมากกว่านั้น เราเสียใจค่ะ และเสียความรู้สึกด้วย ตอนนี้เรามองพวกเขาไร้ความรับผิดชอบไปแล้ว T-T เราไม่ได้อยากมองเขาแบบนี้หรอกค่ะแต่ก็มองไปแล้ว และรู้ดีว่าเราก็ไม่ได้ดีไปกว่าพวกเขา แต่อย่างน้อยเราก็ยังแคร์พวกเขา เวลามีปัญหาก็ช่วยค่ะ ...แต่สำหรับเรื่องนี้มันแย่จริงๆ
เราก็อยากจะขอความเห็นในเรื่องนี้จากทุกท่านค่ะ
และขออภัย ถ้าอ่านยากเนื่องจากพิมพ์ในโทรศัพท์ค่ะ
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ
MR ☆ CAT
16 ก.ย. 57 เวลา 20:30 น.
578
views
25 ความคิดเห็น
ถ้ารักก็ต้องทวงครับ ถ้าไม่ทวงเขาจะมองว่าไม่รักและคิดว่ายังไงก็ได้เบื่อแล้วค่อยคืน สุดท้ายก็ลืม
ปกติถ้าไม่ซี้กันจริงผมไม่ให้ยืมของหรอก เพราะถือว่าถ้ารักผมก็ไม่อยากให้มันอยู่ห่างตัว หากใครจะเอาไปก็ต้องอยากได้มันจริงๆ และเราก็มั่นใจด้วยว่าเขาจะรักษามันได้เหมือนที่เรารักษา ถ้าทำไม่ได้ระดับใกล้เคียงกันผมคงปฏิเสธแบบสุภาพไปว่า มีคนรอยืมต่อแล้ว หรือพี่เพื่อนคนอื่นยืมไปแล้ว... ซึ่งแน่นอนว่ามันอยู่กับเรา
ผมว่านะสิทธิบางอย่างเราก็ควรพึงรักษาไว้นะครับ โดยเฉพาะของๆเราน่ะ
ถ้ามีคนไปบ่นว่าเรางก ยืมแล้วทวงอยู่ได้ ผมจะโวยกลับว่า
"ระหว่างเจ้าของทวงของๆเขาคืนเพราะเวลาผ่านไปนานแล้ว กับคนที่ยืมไม่ยอมคืนทั้งที่เจ้าของทวงซ้ำทวงซากเนี่ย คนประเภทไหนสมควรถูกตำหนิกว่ากัน?"
จริงๆคำถามง่ายๆมันก็วัดใจสะท้อนนิสัยคนได้ไม่น้อยนะครับ ถ้าอะไรผิดยังบอกถูก ก็อย่าไปคบให้ปวดหัวเลยเพื่อนแบบนั้น
ทวงเลยน้องอย่าได้เกรงใจ หนังสือก็ของเรา เงินก็ของเรา ไม่ได้ขอข้าวเขามากินสักหน่อย คนที่ต้องเกรงใจ คือคนที่เอาไปแล้วไม่คืนต่างหาก ถ้าเป็นร้านหนังสือ เช่า ก็คงปรับ สองเท่าของ ราคาปกไปแล้ว ฐานยืมแล้วไม่คืน หรือ ทำหาย ทำพัง คราวหน้าถ้าจะให้ใครยืม ก็เขียน เป็น หลักฐานใส่สมุดเอาไว้ด้วยนะ ถ้าใครถามก็บอกว่าเขียนไว้กันลืม เราเขียนทุกครั้งแหละ กับญาติๆ เราก็ทำแบบนี้ ไม่เห็นมีใครว่า ถ้าใครโวยวายหาว่าเราไม่ไว้ใจ ก็ไม่ต้องให้ยืม แค่นี้เอง ถ้าอยากอ่านหนังสือของเราก็ต้องยอม แค่นี้ก็วินวิน กันทั้งสองฝ่ายแล้วไง
เราเคยเจอให้เพื่อนยืมอ่ะค่ะ พอกลับมานี่ หน้าปกดูเน่าเลย
การทวงนิยายที่พรรคพวกยืมไปนี่เป็นปัญหากับทุกคนจริงๆ ครับ
สังเกตจากที่ร่ายยาวมา ผมมั่นใจนะว่า จขกท. เป็นคนขี้เกรงใจจริงๆ
กรณีนี้ จขกท. รู้ตัวแล้วว่าเป็นคนใจดีเกินไปจนไม่กล้าทวง
จะปัดว่าไม่ให้ยืมคงยิ่งเป็นไปไม่ได้
วิธีแก้ปัญหานะครับ แก้ที่ตัวต้นเหตุเลย ...ตัว จขกท. นั่นแหละครับ
บางครั้งเราก็ควรแข็งขืนบ้างครับ จะให้ใจดีกับทุกสิ่ง ทุกคน ก็คงไม่ได้ครับ
ไม่งั้นมีหวังได้ใช้ชีวิตแบบลำบากลำบนแน่ๆ
พยายามปรับเปลี่ยนดูนะครับ
โดนจำกัดคำพิมพ์แบบนี้นี่มันลำบากจริงๆ 5555
ต้องรู้จักทวงค่ะ อ้างเหตุผลไปด้วย บอกญาติจะยืมต่อ พี่น้องอยากได้ แม่จะเอาไปขาย พ่อจะเอาไปอ่าน ปู่อยากได้ไปหนุนหัวนอน ยายจะเอาไปทำฟืน อะไรก็ว่าไป โดยเฉพาะเรื่องเงินค่ะ ยืมก็คือยืม!! ขอก็คือขอ!! ยืมไปไม่คืน โบกแม่มเลย ยืมไม่คืนก็จะทวงแม่มอยู่นั่นแหละ เอาแม่มให้อายไปข้าง ประจานแม่มให้ทั่ว ดูดิใครจะด้านกว่ากัน ไม่คืนใช่มั้ย โพสลงเฟสเลย แท๊กชื่อมันด้วย เอาลงกลุ่มห้อง โรงเรียน ที่ทำงาน ตามจิกไม่ปล่อย ทางที่ดีทำสัญญาด้วยจะดีมาก ยิ่งเป็นญาติพี่น้องท้องเดียวกันนะ ยิ่งหนีหนี้!! ฮึย!! พูดละขึ้น !!! #%%&฿+(@ โมโห พวกยืมละไม่คืน /ขออภัยค่ะ
ถ้ารักจริงๆก็ต้องทวงค่ะ
มันไม่ใช่ความผิดของจขกท.ที่รักหนังสือมาก เพราะเชื่อหลายๆคนในบอร์ดก็เป็นเหมือนกัน การพูดปฏิเสธไม่ใช่เรื่องที่ไม่ดีนะคะ ลองพูดกับเขาดีๆ แล้วใช้เหตุผลเพื่อปฏเสธดีกว่าค่ะ
เราเคยค่ะ รุ่นน้องยืมไปสิบกว่าเล่ม ตะโกนบอกเพื่อนให้อ่านกัน ครูมาเห็น ยึด ขาย!! เพิ่งจะมารู้ว่าจายตอนที่ขายไปเรียบร้อยแล้ว! ตอนนั้นเราก็แบบจขกท.น่ะค่ะ ไม่กล้าทวงเลยไม่ทวง สุดท้ายก็ต้องเสียไป เล่มละตั้งร้อยห้าสิบอัพ เพราะฉะนั้นถ้าจขก.รักจริงก็ต้ทวงค่ะ ดีไม่ดีได้หายไปแบบเรา...
ทวงแล้วรู้สึกแย่เลยค่ะ หายไปเกือบสองอาทิตย์กว่าจะคืน
พอกลับมาเท่านั้นแหละ ปกแย่มาก มันแบบ... พูดไม่ออกอ่ะ ข้างๆ มันจะเยินๆ
เหมือนเวลาอ่านมัน เราก็ไม่รู้ว่ามันอ่านยังไง แต่ตอนเราอ่านเราทะนุถนอมสุดฤทธิ์อ่ะ ให้ไปตอนแรกอย่างดี อย่างใหม่
เพื่อนเรามันเห็นว่าเป็นนิยายไง ไม่ใช่ของมันด้วย มันก็ไม่ใส่ใจ
แถมพอเปิดหน้าแรกมาเจอข้างในหน้าแรกๆ เลยมีรอยดินสอแบบขูดๆกดๆเป็นแนวยาวเลยค่ะ เรานี่อึ้ง เพื่อนเรามันบอกน้องมันมาเล่น มันก็ขอโทษแหละ
แต่ความรู้สึกเรามันเฟลไง โคตรแย่เลย เพิ่งเกิดเมื่อสองสามเดือนที่ผ่านมานี่แหละ
เราเสียความรู้สึกสุดๆ เลยค่ะ เลยยกให้มันไปนั่นแหละ อยากจะเอาไปทำอะไรก็ตามใจ เราไม่ใช่ว่าไม่ให้อภัยหรือโกรธเกินไปนะคะ แต่จะให้เราเก็บไว้ต่อไปเราก็ทำไม่ได้จริงๆ มันรู้สึกแย่ไปแล้วอ่ะ เป็นหนังสือที่ชอบมากด้วย เล่มนึงตั้งสามร้อยกว่าบาท เราถือว่าแพงมากที่ซื้อมาเลยนะคะ สำหรับเล่มเดียว ตอนซื้อได้ก็ดีใจ แต่ตอนนี้ก็กำลังตามหาอยากซื้อมาเก็บไว้อีก แต่ก็หาไม่เจอแล้วเพราะมันตั้งแต่ปีที่แล้ว
ความรู้สึกคล้ายๆกันเลย ถ้ามีคนมายืมหนังสือเราจะบอกเขาตลอดว่าอ่านแบบนี้นะ อย่้าเปิดหน้ากว้างนักเดี๋ยวหนังสือขาดแล้วก็อย่าทำเปื้อนด้วย ห้ามแกะปกพลาสติกออกเด็ดขาด
เราก็ไม่ชอบทวงของเหมือนกัน แบบว่าเราคิดว่าถ้าเราทวงของคนโดนทวงก็จะรู้สึกไม่ดี
แต่ถ้าเราทวงภึง3ครั้งแล้วยังไม่ได้เราก็ทำใจอย่างเดียว
ล่าสุดเพื่่อนยืมเงิน230บาททวงไป2รอบไม่ได้คืน(ที่ทวงเพราะคิดว่ามันคงลืม) จนป่านนี้เรียนจบแล้วมันก็ยังไม่คืน(ช่างมันเหอะ)
พูดหน่อยก็ดี เขาจะได้รู้ตัว เกรงใจมากๆจะมีแต่เราที่เป็นฝ่ายเสียเปรียบ
บางทีเขาอาจจะลืม เตือนๆเขาหน่อยก็ได้ เรื่องแบบนี้เขาไม่ถือว่าหวงหรอก เพราะของก็ของเรา ที่ให้ยืมไปขนาดนี้ก็พอจะมองออกว่าไม่ได้หวงแล้วล่ะ
A lesson learned.
ทวงเลยค่ะ นั่นเป็นของๆเราเรามีสิทธทวงนินา อย่าเกรงใจมากเสียจนทำให้ตัวเองต้องลำบากสิคะ
ในกรณีเพื่อนสนิท ผมยังโอเค เพราะยังไงก็ตามกันได้ แต่มีเคสหนึ่งที่แรงพอสมควร เพื่อนคนนั้นกำลังจะเดินทางไปต่างประเทศ ผมก็เลยทวงหนังสือที่เขายืมไป อีกฝ่ายก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด จนกระทั่งผมเหลืออดพูดต่อหน้าแฟนเขาว่า "ขนาดแกยังรักยังหวงเมียหนักหนา หนังสือก็เหมือนคนรักของเราเหมือนกัน แกเอาคนรักของเราไปกอดไว้ตั้งนาน ความรู้สึกเราก็เหมือนแกตอนเมียไม่อยู่นั่นแหละ" (จริงๆ พูดแรงกว่านี้ นี่ปรับให้ซอฟต์แล้ว)
พูดกลางประชาชีนั่นแหละครับ เพราะตอนนั้นนัดมากินข้าวกันด้วย แฟนเขาก็หน้าเสียหน่อยๆ แต่เจ้าตัวสารภาพว่า หนังสือมันหายไปแล้ว ผมเลยบอกว่าไปหามาคืน เอามือหนึ่ง ไม่เอามือสอง แพงเท่าไหร่ก็หามา ถือซะว่าฝึกหาเงินสินสอด แฟนเขาเปลี่ยนมาหัวเราะลั่นเลยครับ เพื่อนมันคงอาย หายหน้าไปซะสองเดือนก็มีพัสดุเป็นหนังสือเล่มเดิม ซีลอย่างดี แพ็กอย่างดีส่งมาทีบ้าน ถือว่ามันรอดตัวไป ไม่งั้นด่ายันลูกแน่ๆ 5555+
ดังนั้น ทวงเถอะครับ เพื่อให้ได้หนังสือของเราคืนมา หนังสือเป็นของของเรา เป็นทรัพย์สินส่วนตัว คนอื่นไม่มีสิทธิ์เอาไปทำอะไรก็ได้ เสมือนหนึ่งเป็นเจ้าของในสิ่งนั้น การกระทำใดๆ ในทรัพย์สินโดยเจ้าของไม่ยินยอม มันผิดครับ
โดยปกติเป็นคนขี้เกรงใจเหมือนกันค่ะ หลายคนชอบมายืมของทั้งหนังสือ CD DVD ปากกา ยางลบ กรรไกร ไม้บรรทัด หรือแม้กระทั่งกระดาษ A4 คือทุกคนเห็นเราเป็นโดราเอม่อน มีทุกอย่าง ฮ่ะๆ
เคยให้เพื่อนยืมนิยายเหมือนกันค่ะ แต่คนนี้ยืมแล้วเก็บรักษาดี อ่านเสร็จคืนค่ะ
แต่ตอนม.4 เคยให้เพื่อนยืม CD การ์ตูนเรื่อง A.N.Angel ครบเซ็ต 13 แผ่น แถม CD โดราเอม่อนเดอะมูฟวี่ รวมแล้ว 20 กว่าแผ่น
สรุป...ไม่ได้คืน คือเราเป็นคนชอบการ์ตูนมาก จริงๆ พวกของแบบนี้เราหวง แต่เห็นว่าเป็นเพื่อนสนิทกันเลยให้ยืม สุดท้ายลองตัดสินใจถามแกมๆ ทวง ได้คำตอบมาว่า...เดี๋ยวคืน เรารอนานมาก จนสุดท้ายบอกว่า...หาย แล้วก็ไม่ติดต่อเราอีกเลย เราแบบ...มันคืออะไร? เสียความรู้สึกมาก เราอุตส่าห์ตามเก็บตามซื้อมา
แล้วก็เคยให้เพื่อนยืม CD ดิจิม่อน ภาค 3+4 ภาคละ 25 แผ่น รวมเป็น 50 แผ่น สรุปว่า...ภาค 3 แผ่นตอนจบหาย 1 แผ่น อยากกรีดร้องมาก ส่วนภาค 4 ยังไม่ได้คืนเลยค่ะ อันนี้เพราะเราลืมทวงค่ะ
แล้วก็ให้อีกคนยืม CD เดธโน้ต เวอร์ชั่นคนแสดง 2 ภาค ก็ไม่ได้คืน ทวงแล้วไม่ได้คืน เพราะคนแรกที่ยืมไปให้คนอื่นๆ ยืมกันไปเป็นทอดๆ โดยไม่บอกเราสักคำ เราก็เอ่อคือ...พูดไม่ออก
สำหรับตัวแป้งเองก็ผูกพันกับของที่ซื้อมาเหมือนกันไม่ว่าหนังสือหรืออะไรก็ตาม
ตั้งแต่นั้นจึงได้บทเรียนมาว่าเขาบอกว่าจะยืมไปกี่วันให้ตามทวงคืนเลยค่ะ อาจจะพูดแนวๆ หยอกเล่นหน่อยๆ เพื่อไม่ให้เสียความรู้สึก แต่ก็จะพยายามสื่อไปว่า "ได้เวลาคืนของมาแล้วนะ ช่วยคืนมาด้วยค่ะ!"
ขอแนะนำ จขกท. ว่ามีโอกาสทวง ทวงเลยค่ะ เพราะคนยืมบางคนไม่สนใจของหรอก เพราะไม่ใช่ของของเขาค่ะ
ปล. ขออนุญาตร่วมดราม่าด้วยเล็กน้อยนะคะ
ลืมบอกไปค่ะ จนบัดนี้เราทำงานแล้ว ยังไม่ได้คืนสักอย่างที่บอกมาเลยค่ะ
รู้สึกว่ากรณีโดนยืมแล้วชิ่งนี่ เคยเกิดขึ้นกับทุกคนนะครับ
แล้วพวกที่เป็นฝ่ายชิ่งนี่เกิดมาจากไหน โผล่มาได้ยังไง 5555
ผมก็มักโดนชิ่งเช่นกัน แต่ไม่ได้ใส่ใจ คิดซะว่าได้รู้พุงมัน
คราวหน้าคราวหลังมีไรก็คงไม่ให้มันยืมแล้ว
เคยเหมือนกันค่ะ เเรกๆ ก็ไม่กล้าทวง เเต่สุดท้ายก็ไปทวงคืนมาจนได้ ต้องทำใจกล้าเข้าไว้ค่ะ เพราะยังไงมันก็ของๆ เรา หากยืมนานเกินสมควร ก็ไม่มีอะไรผิดที่เราจะทวงคืนดีๆ
บางครั้งคือทวงเเล้วก็ไม่ได้คืนเหมือนกัน ตั้งเเต่ปีสองปีที่เเล้วจนถึงตอนนี้ คาดว่าเพื่อนคนนั้นอ่านเเล้วอินมากจนกลืนหนังสือเข้าไปเลย ไม่ก็กลับมาสภาพดูไม่ได้เหมือนผ่านสงครามโลกมาเเล้วไม่มีผิด
ตอนนั้นคิดว่าเพื่อนสนิทกันคงไม่ทำอย่างนี้
พอชิ่งนี่เสียความรู้สึกเลยค่ะ
กะว่าจะไม่ให้ยืมง่ายๆ แล้วเหมือนกันค่ะ
ขอบคุณทุกความเห็นนะคะ ที่ทั้งแชร์ประสบการณ์ ทั้งให้คำแนะนำ T/\T
ตอนนี้ก็ฝากเพื่อนไปทวงแล้วค่ะ เพราะไม่ได้อยู่ห้องเดียวกัน เราอยู่สายศิลป์ เขาอยู่สายวิทย์ แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาจะลืมไปแล้วรึยัง ขอบคุณที่แนะนำค่ะ ถ้าได้คืนแล้วจะอัพเดตให้ทราบค่ะ
555 พอดีญาติก็ยังไม่ได้คืนเราเลยค่ะ
จะค่อยๆเปลี่ยนค่ะ ตอนนี้ก็เริ่มไปทวงมาบ้างแล้ว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?