ไม่รู้จะทำยังไงดี เราว่าพ่อเราเป็นเกย์
ตั้งกระทู้ใหม่
เมื่อวานเรากลับจากโรงเรียนว่าจะเปิดคอมแต่คอมมันพังเปิดยังไงก็ไม่ติดเราเลยว่าจะไปยืมโน๊ตบุ๊คพ่อมาใช้ ปกติพ่อจะไม่ให้ใครมายุ่งเพราะมีงานสำคัญๆกลัวว่าางานมันจะหาย แต่พ่อไม่อยู่ คือเราเห็นแต่รถไม่เห็นคน ปกติพ่อจะเอาโน๊ตบุ๊คใส่ไว้ในลิ้นชักโต๊ะทำงานแล้วล็อคกุญแจ เราเลยลองขึ้นไปดูเผื่อมันไม่ได้ล็อค พอขึ้นไปเราเห็นมันวางอยู่บนโต๊ะอยู่แล้วก็เลยเปิดกะว่าจะรีบทำงานให้มันเสร็จก่อนพ่อจะมาใช้ แต่เรามีนิสัยอย่างหนึึ่งคือพอเปิดคอมต้องออนเฟสบุ๊คทิ้งไว้ พอเราเปิดเฟสขึ้นมามันก็ขึ้นอันที่ล็็อคอินค้างไว้ ตอนแรกเราไม่คิดว่ามันเป็นของพ่อ เรารู้ว่าพ่อเล่นเฟสแต่มันไม่ใช่เฟสที่เราเคยเจอไงมันคนละรูปกัน แต่พอกดดูรูปโปรไฟล์มันก็เป็นรูปพ่อเรานั่นแหละ(อีกเฟสที่เรารู้จะเป็นรูปตอนเราสามคนไปเที่ยวประจวบ) ตอนนั้นเราสงสัยว่าทำไมพ่อต้องมีสองเฟสเลยกดๆดู ในเฟสไลค์เพจเกย์เยอะมาก แล้วเพื่อนก็มีแต่พวกผู้ชาย บางคนถอดเสื้อ โชว์กล้าม บางอันยิ่งกว่าถอดเสื้ออีกคือมันแบบทุเรศมากๆๆๆ พอเปิดดูอันที่พ่อคุยกับพวกในเฟส บางอันก็ปกติแต่บางอันมันก็ส่อแบบส่อมาก เราคิดว่าพ่อคงเปิดวีดีโอคอลแล้วพิมคุยเพราะบางอันมันเหมือนเป็นการบรรยายภาพหรืออะไรที่รู้ที่เห็นกันอยู่สองคน คือตอนนั้นเราอ่านแบบผ่านๆมันไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรแล้วจริงๆ ดูไปได้แป๊บนึงเราก็เลยปิด ปิดแบบปิดเฟสปิดคอม ไม่คิดจะทำอะไรแล้ว คือมันใช่เฟสพ่อเราแน่หรอวะ พ่อเราเป็นเกย์หรอวะ หน้ามันชา หัวมันตื้อๆ อยากอ้วก ไม่ใช่เพราะเราเกลียดเกย์เรารับได้ แต่มันบอกไม่ถูก เราไม่เข้าใจพ่อ ถ้าพ่อเป็นเกย์พ่อมีเราทำไม เกย์มันชอบผู้ัชาย เอากับผู้ชายไม่ใช่หรอวะ ไม่รู้ว่าเราเป็นบ้าอะไรเหมือนกัน ตอนนั้นเราเห็นแม่กลับมาเราเลยถามแม่ว่าพ่อเป็นเกย์หรอ แม่มองเราแบบโกรธมากแล้วเอากระเป๋าฟาดเราไม่ยั้งเลย ทั้งเจ็บทั้งตกใจแม่ไม่เคยตีเรามาก่อนขนาดด่าแม่ยังไม่เคยทำ แต่เมื่อวานแม่เอากระเป๋าฟาดๆๆๆๆๆแล้วก็ตะคอกบอกว่าเราพูดไม่รู้เรื่อง ปากไม่ดี แม่ด่าเราเหมือนเราไปฆ่าใครมา แค่นึกถึงเรายังร้องไห้เลยแม่น่ากลัวมากๆ แม่ไม่เคยเป็นแบบนี้ แม่เราเคยใจดีมีแต่คนชมว่าแม่เราน่ารััก แต่เมื่อวานแม่เอาแต่ตีเราแล้วก็ร้องไห้บอกไม่ให้เราพูดแบบนี้อีกไม่งั้นจะตีให้ตาย เมื่อคืนเรานอนร้องไห้ทั้งคืนจนปวดหัวไปหมด เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด ไม่เข้าใจอะไรเลยด้วย พ่อไม่ใช่เหรอที่ผิด เราไม่ออกไปกินข้าวไม่ไปโรงเรียน ไม่อยากเจอเพื่อน ไม่อยากเจอพ่อ ไม่อยากอยู่บ้าน พ่อกับแม่ออกไปทำงานตั้งแต่เช้า ถ้าตอนเย็นพ่อกับแม่กลับมาเราจะทำยังไงดี เราไม่อยากเจอหน้าใครอีกแล้ว
ตังเม
17 ก.ย. 57 เวลา 13:54 น.
5,233
views
29 ความคิดเห็น
อึ้ง...
พูดอะไรไม่ออกเลย
มันคงเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เราว่าแม่คงรู้ๆ อะไรอยู่บ้างนั่นแหละ
และเค้าก็คงอยากให้เป็นอย่างนี้ต่อไปกันเรื่อยๆ เอง มันไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้นี่นา ความรู้สึกของคนเป็นอะไรที่ซับซ้อนนะคะ
อาจเป็นเพราะมันเป็นเรื่องที่ถ้าตรงไปตรงมาแล้วอาจจะทำให้ความรู้สึกของพ่อ หรือแม่ต้องเจ็บปวดใจ และอาจเป็นความเสี่ยงที่จะทำให้ครอบครัวเราแตกแยก ทั้งๆที่มันอาจไม่ต้องถึงขนาดนั้น
เราควรทำได้คือการยอมรับความจริง ยอมรับในสิ่งที่มันเป็น
ถ้าพูดให้คนในครอบครัวยอมเปิดใจจริงๆ ได้ก็คงดีนะคะ และมันควรพูดเพราะเราเป็นคนที่รู้เรื่องแล้ว อาจไม่สำคัญแต่มันสำคัญมาก เพื่อให้ชีวิตที่มีอยู่ไม่แย่ลงไปกว่าเดิมเพราะไม่เข้าใจกัน อะไรที่เคลียร์ได้ก็ควรเคลียร์ แต่ที่จะดีที่สุดคือยอมรับการตัดสินใจของพ่อแม่ได้สู้ๆ นะคะ
ยังไงเขาก็คือพ่อของคุณนะครับ ถึงเขาจะเป็นอะไรก็ตาม พ่อ ก็คือพ่อ
ชายคนที่เลี้ยงดูเรา โลกนี้มีทุกอย่างที่ไม่สมเหตุผล ไม่แน่นอน สุข ทุกข์ ถ้าพ่อคุณเป็นเกย์จริงๆ คุณก็ต้องยอมรับมันให้ได้ อย่าเอาความรู้สึกนั้นมาทำร้ายตัวคุณเองและคนอื่นรอบตัว เปิดใจ แล้วยอมรับมัน
ถือเสียว่ามันเป็นเรื่องตลกร้ายในชีวิตอีกเรื่องหนึ่ง
พ่ออาจมีเหตุผลของเขา อย่าให้สิ่งที่คุณเพิ่งรู้มาทำร้ายความทรงจำของคุณเลยครับ ไม่ว่าจะเป็นยังไงเขาก็รักคุณ ไม่ใช่เหรอ
สู้ๆ ครับ
คาดว่าแม่ของหนู น่าจะทราบอยู่แล้วว่า พ่อหนูเป็นเกย์ เพราะดูจากปฏิกิริยาแล้ว มันเป็นปฏิกิริยาในการป้องกันตัวจากขนบสังคมวัฒนธรรมอนุรักษ์นิยม ที่ถูกตีกรอบมาว่า ผู้หญิงที่มีสามีเป็นเกย์นั้นน่าสงสาร โชคร้าย...พี่คิดว่าแม่ของหนูอาจจะรับไม่ได้ แต่จำเป็นต้องอดทนไว้ อาจจะด้วยหน้าตาฐานะทางสังคม...หรือเพราะอยากให้ครอบครัวมีครบพร้อม อยากให้หนูมีพ่อแม่พร้อมหน้าครอบครัว...แม่ของหนูน่าสงสารนะค่ะ ต้องอดทนปั้นหน้าเป็นแม่ที่ดี เพื่อไม่ให้เห็นความเสียใจที่อยู่ในอก พี่ว่าแม่ของหนูต้องอดทนมากๆ...แต่ตอนนั้นพี่ว่าแม่หนูคงอึ้งกับสิ่งที่หนูแสดงออก ไม่ทันเตรียมตัวได้ตั้งรับเอาไว้ จึงแสดงออกไปโดยไม่ทันคิด ให้อภัยแม่เถอะ
สำหรับคำตอบที่หนูอยากได้...พี่ขอให้หนูพักสงบใจไว้ก่อน หนูไปคาดคั้นเอาคำตอบในที่อารมณ์กำลังสับสน กลายจะยิ่งไปกันใหญ่เลย ยิ่งแม่ของหนูมีปฏิกิริยารุนแรงแบบนี้ พี่ก็ไม่รู้ว่าถ้าหนูไปถามพ่ออีก จะยิ่งเป็นขนาดไหน
ทีนี้ถ้าสงบใจได้แล้ว ลองคิดถึงพ่อดีๆว่า พ่อเค้าอาจจะมีรสนิยมทางเพศที่ต่างออกไป แต่เขาก็เป็นพ่อของหนู พ่อเค้าทำหน้าที่ของพ่อได้ครบไหม? เขาทำให้หนูเสียใจเรื่องอื่นไหม...เรื่องรสนิยมทางเพศเป็นเรื่องที่อยู่ในโลกของเค้า การที่เขาไม่ให้หนูรู้ พี่ว่าพ่อเค้าก็แคร์หนูเหมือนกัน หนูจึงไม่ควรจะนำมาปะปนเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์พ่อลูกด้วย ตราบใดที่เขายังทำหน้าที่พ่อที่ดี ดีในทีนี้ไม่ได้หมายถึงแค่ให้เงินส่งเสียหนูเรียน แต่เป็นที่ปรึกษา ปกป้องลูก พี่ว่านี่คือหน้าที่ที่ดีของพ่อแล้ว
ส่วนเรื่องเป็นเกย์ทำไมถึงมามีหนูได้...พี่ไม่อยากให้หนูโทษเหมาเกย์ไปหมด เกย์หลายคนก็อยากมีลูกนะค่ะ บางคนรักลูกมากกว่าผู้ชายแท้ๆที่ทิ้งลูกทิ้งเมียอีก แต่พี่ไม่รู้ว่าทำไมพ่อหนูถึงมาแต่งงานกับแม่หนูแล้วมีหนูได้...
พี่ไม่รู้ว่าหนูอายุเท่าไหร่ แต่พอจะมีบ้านญาติ บ้านเพื่อนที่สนิทใจพอจะขอออกไปค้างกับเขาได้ไหม ถ้าได้ พี่ขอให้หนูลองแอบเขียนจดหมายไว้ให้พ่อ เผื่อถ้าหนูไม่อยากเผชิญหน้าท่านทั้งสอง หนูลองเขียนถามพ่อตรงๆไปเลย...แต่ต้องเขียนด้วยความมีสติและไม่ใช้อารมณ์นะค่ะ (ส่วนแม่ พี่ว่าไม่ต้องเขียนหรอก ดูรูปการณ์แล้ว พี่ว่าแม่หนูนะรู้มาตลอดแหละ) พี่ว่าถ้าพ่อหนูเป็นผู้ใหญ่ที่มีสติพอ ท่านพร้อมจะมีคำอธิบายกับปัญหานี่แน่นอน
พี่ขอห้ามเด็ดขาดว่าอย่าทำตัวประชดพ่อแม่ ประชดชีวิต ไอ่เรื่องไปกินเหล้าเมายาเที่ยวกลางคืน หาเพื่อนใจใหม่ๆ อย่าทำเด็ดขาด...เวลาที่เราอ่อนแอ ไอ่มิจจาไม่ดีทั้งหลายแหล่มันจะเข้ามาจู่โจมช่องว่างความอ่อนแอของเรา...ไปพักผ่อน ไปเที่ยวจังหวัดใกล้ๆ ทำใจให้สงบ ให้มีสติ...ถ้าสติมาแล้ว เราจะเข้าไปชนกับปัญหาได้อย่างฉลาด
ที่จริงในพันทิปก็มีปัญหาคล้ายหนูเยอะนะ ในห้องชานเรือน พ่อบางคนก็เป็นเกย์ ยังมาช่วยตอบปัญหาชีวิตได้เลย หนูลองไปตั้งดูที่ห้องนั้นก็ได้จ้า ในนั้นจะมีคนเป็นพ่อคนแม่คน ที่เป็นทั้งชายจริงหญิงแท้ เป็นเพศที่สาม ที่น่าจะให้คำตอบหนูได้บ้าง
http://pantip.com/forum/family
อืม... เรื่องนี้บอกยาก เพราะยังต้องดูประกอบอีกหลายเรื่อง
เอาเป็นว่าจขกท.ใจเย็นๆ ก่อน เข้าใจว่ารับไม่ได้ แต่มันเป็นเรื่องของตัวคุณพ่อเขา
ทีนี่มาพิจารณาว่าทำไมคุณแม่ถึงลงโทษจขกท.อย่างผิดปกติ
ท่านไม่ได้ถามแม้แต่รายละเอียดเลยใช่ไหมครับ ไม่สักว่าทำไมถึงคิดเลยใช่ไหมครับ
เพราะคุณแม่มีแนวโน้มทราบอยู่แล้วว่าคุณพ่อเป็นอยู่หรือเปล่า?
ผู้ใหญ่บางครั้งก็มีเหตุผลจำเป็นที่ใช้ชีวิตคู่นะครับ ตอนนี้อย่าเพิ่งโกรธคุณพ่อคุณแม่
ถ้าจขกท.อยากได้คำตอบและมีความกล้า ก็สอบถามเรื่องนี้ต่อหน้าท่านทั้งสอง
บอกเรื่องราวที่ไปเจอมาในเฟส(ลับ)ของคุณพ่อ ลองให้ท่านอธิบาย รับฟังอย่างมีสติ ซึ่งจขกท.จะได้รับรู้เรื่องจริงทั้งหมด เว้นแต่เขาจะไม่ตอบและเดินหนีไป
ผมขอยืนยัน ท่านทั้งสองจะมีเหตุผลของท่าน
แถวบ้านผมก็มีเกย์ที่เขามีลูกเช่นกันครับ เขาแยกทางกับภรรยา
แต่ลูกก็คงยังเป็นลูกครับ ยังไปมาหาสู่กันเสมอ
ไม่ว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป จขกท.ก็ยังเป็นลูกของพ่อคนเดิมครับ
เวลานี้เราอาจทำได้แต่รับฟังและยอมรับเรื่องราว
ส่วนถ้ารับไม่ได้จริงๆ ไว้โตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ก็แยกตัวไปอยู่ที่ๆ ของเราได้ครับ
สถานะครอบครัวอาจจะไม่สามารถคงอยู่ไว้เหมือนเดิม แต่สถานะพ่อแม่ลูกอยู่ตลอดไปครับ
เรื่อง แบบนี้ ผู้หญิงส่วนใหญ่ รับไม่ค่อยได้ค่ะ ถ้าสามีเป็นเกย์ แต่มา แต่งงานกันได้ อย่างไร หรือ ถูกจับแต่งงานก็ไม่รู้ แล้วคิดว่าเกย์ทำกับผู้หญิงจนมีลูกได้ แต่ก็ชอบทำกับผู้ชายด้วย ยิ่งไม่อยากให้ใครรู้ด้วยมั้ง ในเมื่อมันเป็นความลับมาตลอด เป็นเวลานานแต่คนที่รู้ดันเป็นลูกซะอีก มันเลยจุดอารมณ์ขึ้นมาลงไม้ลงมือ สงสัยคนที่ไม่อยากให้รู้ที่สุดก็คือลูกนี่แหละ ว่าแต่ จขกท รับได้ไหมที่มีพ่อเป็นเกย์ รับความเปลี่ยนแปลงได้ไหม แต่แถวนี้ มีคนรับได้ สาว วาย แถวนี้จะภูมิใจมาก ที่หาแฟนเป็นเกย์ได้ เพราะมันเป็นของหายาก และมีอำนาจลึกลับ เพราะพวกเขามี เกย์ด้า สามารถแยกแยะเกย์ด้วยกันได้
เรากลัวว่าพ่อจะไม่ได้รักเรากับแม่ เรากลัวว่าพ่อจะมีเราเพราะไอ่ที่เขาเรียกกันว่าเหตุผลของผู้ใหญ่ คือมีเราออกมาทั้งๆที่ไม่ได้อยากมี พ่อเป็นเกย์พ่อจะรักแม่เราได้ยังไงแม่เราเป็นผู้หญิง แล้วถ้าไม่รักแม่แล้วจะมีเราทำไม เรากลัวเหตุผลของพ่อ เราไม่อยากพูดกับเขา ตอนนี้เรารู้สึกเกลียดพ่อมาก เราขอโทษถ้าเป็นลูกอกตัญญูเพราะพูดคำนี้ออกมา เราแน่ใจแล้วว่าเราไม่ได้คิดไปเอง แล้วเราก็คิดว่าแม่เราก็รู้ แต่เราไม่รู้จะทำยังไงต่อไป เรากลัวตอนพ่อกับแม่เลิกงานเย็นนี้มาก เราไม่รู้ว่าพวกเขาจะพูดอะไร แล้วเราจะเป็นยังไงต่อไป
หลังอ่านจบแล้ว
พี่ว่าพ่อหนูไม่ได้เป็นเกย์หรอก พ่อหนูเป็นไบเซ็กซ่วล ที่เรียกว่ารักชอบได้ทั้งสองเพศ แต่ในระยะหลังอาจจะเบี่ยงเบนความสนใจไปในเพศเดียวกัน
เรื่องของแม่นั้น ก็ปล่อยให้จบไปเถอะอย่าไปถือสาหาความเลย แม่เค้าคงรู้อยู่แล้วแหละว่าพ่อชอบอะไร และแม่ก็คงรู้ความจริงแล้วแต่ยังรับไม่ได้
ต้องถามตัวหนูเองว่า พ่อทำหน้าที่ของพ่อได้เต็มที่ไหม ต้องถามตัวเองว่ารักพ่อในแบบที่พ่อเป็นไหม
ถ้าได้คำตอบแล้ว หนูจะสบายใจขึ้นเยอะนะ
หนูควรไปคุยกับพ่อ เอาสั้น ๆ ง่าย ๆ
"ไม่ว่าพ่อจะเป็นพ่อแบบไหน พ่อก็เป็นพ่อของหนู หนูรักพ่อ" บอกไปแบบนี้ ก่อนที่จะบอกว่าหนูรู้ความลับของพ่อแล้ว เรื่องแบบนี้หนูควรคุยกะพ่อแบบตัวต่อตัวนะ อย่าเพิ่งบอกแม่
เรื่องรสนิยมทางเพศ มันห้ามกันไม่ได้ แต่ถ้าเขาทำหน้าที่ได้ครบถ้วนไม่บกพร่อง ถือว่าโชคดี มีความเป็นพ่อให้หนูเต็มเปี่ยมหนูก็ควรเลิกที่จะกลุ้มใจได้แล้ว
ถ้าไม่กล้าถาม ทำการ์ด หรือส่งอีเอ็มเอส หรือส่งข้อความไปทางเฟสก็ได้ ทางกล่องข้อความลับ Massage ตามที่พี่ว่าไว้นั้นแหละ
คุยซำก่อนที่ความเครียกดจะกินไปมากกว่านี้ คือถ้าพร้อมเมื่อไหร่ทำเลย
อย่าได้หนีไปไหน ลุย
สู้ ๆ นะน้องหนู
ต้องถามใจตัวเราก่อนว่า เรารักพ่อเพราะเขาวางตัวเป็นแบบอย่างที่ดี เป็นผู้ปกครองที่ดี เป็นพ่อที่ดีมีความรับผิดชอบในการเลี้ยงดูเราและครอบครัว
หรือเรารักพ่อเพราะเขาเป็นแมนใจเต็มร้อย?
ถามตัวเองแล้วตอบกับตัวเองครับ...
การมีลูกทั้งที่ตัวเองเป็นเกย์ ซึ่งเป็นรสนิยมที่ไปกันไม่ได้ ก็ไม่ลองคิดในมุมกลับล่ะครับว่าขนาดรสนิยมไม่ได้ แต่ก็ยังอุตส่าห์มีเราได้ แถมยังรักเลี้ยงดูอีก แบบนี้ไม่ได้หมายความว่าเขารักเรามากหรอกเหรอครับ?
เว้นแต่ว่าเราเป็นลูกที่เกิดมาเพราะความผิดพลาด เช่นไม่ได้คุม หรือฝ่ายแม่ต้องการหาสิ่งผูกมัด อันนั้นก็ว่าไปอย่าง
ผมว่าการที่พ่อมีรสนิยมทางเพศแปลกไป และปิดไม่ให้เรารู้ นั่นก็เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วครับ ก็คิดดูว่าขนาดปิดไว้ ซึ่งดูเหมือนแม่จะช่วยปิดด้วย คุณเองยังรับไม่ได้เลย แล้วถ้าเขาเปิดตัวจัดเต็มมา คุณจะรับได้กว่านี้เหรอ?
เข้าใจครับเรื่องแบบนี้มันทำใจลำบาก แต่ยังไงถ้ามันเป็นความจริงเราก็ต้องอยู่กับมันให้ได้ พ่อก็คือพ่อครับ ตัดเรื่องรสนิยมทางเพศของเขาไป ถ้าเขายังเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีอยู่ วางตัวประพฤติตัวดีอยู่ (อย่างน้อยก็ไม่นอกลู่นอกทางให้จับได้หรือตำตา) และแม่ก็ยังรักพ่อดีอยู่ ผมก็ไม่เห็นว่าเขาจะเป็นพ่อที่แย่อะไรนะ
ขอบคุณมากๆๆค่ะ ถึงหนูจะเล่นพันทิปไม่เป็นแต่จะเข้าไปดูนะคะ หนูอายุ13ค่ะจะ14แล้ว ตอนนี้หนูกลัวไปหมด รู้สึกผิดด้วย หนูกลัวว่าพ่อกับแม่จะทะเลาะกันเพราะหนู หนูไม่ได้โกรธแม่ค่ะหนูแค่ไมม่เข้าใจ แล้วก็เสียใจด้วย แต่ตอนนี้หนูเข้าใจแล้ว ขอบคุณพี่ๆเพื่อนๆทุกคนในบอร์ดนี้มากๆเลยนะคะ
ห้ามคิดแบบนั้นเด็ดขาด พ่อจะรักแม่หรือไม่นั้น อยู่ที่พ่อเขาจะตอบ สมัยโน้นกับตอนนี้เวลาไม่ใช่แล้ว อย่าลืมว่าหลาย ๆ ครอบครัว ที่รักกันดี มีลูกด้วยกัน อยู่ ๆ ไป พ่อไปมีกิ๊ก มีเมียน้อยคนใหม่ มันจะต่างอะไรกัน
เอาเป็นว่าถ้าพ่อเขารักหนูอยู่ หนูจะทำอย่างไรละ ตังเม
พี่ว่าหนูเองก้รักแม่ ปกป้องแม่ ไม่งั้นไม่คิดมากแบบนี้หรอก
รักพ่อผิดหวังกับพ่อด้วย
ถ้าเป็นเรื่องนอกตัวนะรับได้ แต่ถ้าเป็นเรื่องตัวเองละก้อ ร้อยทั้งร้อยรับไม่ได้ในนาทีนั้นหรอก ถ้าแฟนที่คบกันดันเป็นเกย์ ต้องอาศัยเวลากว่าจะฟื้นคืนชีพได้
แล้วถ้าแฟนเป็นไบยิ่งแล้วใหญ่ มันชอบทั้งหญิงทั้งชาย ไม่เลือกฝ่ายใดฝ่ายหยึ่ง ถ้าแบ่งความรักเท่า ๆ กันได้ก็โชคดีได้ไป แต่ถ้าแบ่งไม่เท่ากันทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าถุกรักน้อยกว่า หรือรู้สึกน้อยใจแล้วเป็นปัญหาแน่ คนกลางนะต้องยุติธรรมมาก ๆ
แต่จะว่าไป ส่วนมากนะ คงไม่ไม่ใครยอมรับได้หรอก ส่วนมากก็อยากให้คนนั้นเขารักเราคนเดียว
เหตุการณ์นี้มันทำให้สิ่งดีๆ ที่ผู้ชายคนนั้นทำให้กับคุณมันไม่มีความหมายเลยเหรอครับ
คุณอย่าเพิ่งตัดสินเหตุผลเองแบบนี้ ในเมื่อคุณยังไม่รู้ความจริง
ลองคุยกับพ่อก่อน แบบมีสตินะครับ อย่าใช่อารมณ์
คนหลายคนเจอกับปัญหานี้เหมือนกันกับคุร แต่พวกเขาเหล่านั้นก็จบกันได้ด้วยดีมีเยอะแยะ
ขอแค่คุณมีสติ และพร้อมรับฟังความจริงจากพ่อของคุณ
ถึงอย่างไร ผมก็เชื่อว่าเขาคือผู้ชายคนเดียวที่จะรักคุณมากที่สุดในโลกนี้
พี่ว่านี่จะเป็นบททดสอบให้หนูต้องผ่านมันไปให้ได้ อาจจะแค่หนูมาเจอเร็วกว่าคนอื่น ในช่วงที่ไม่ได้ผ่านการพบเจอชีวิตที่เต็มที่เหมือนหนุ่มสาวหลายคน
อย่างที่ shiroro กล่าวไว้ พูดบอกว่า "ถึงพ่อจะเป็นยังไง หนูก็ยังรักพ่ออยู่" พี่ว่าถ้าผู้ใหญ่ที่ผ่านโลกมา จะต้องเข้าใจความหมายที่หนูพูดนั้นแหละ...ดีไม่ดี พ่อแม่เค้าก็ต้องปรึกษากันอยู่ดี ว่าจะพูดยังไง...เค้าเลี้ยงหนูมาดีในภาพลักษณ์ที่เป็นพ่อแม่ในอุดมคติแบบนี้ เค้าย่อมต้องรักหนูแน่นอน ไม่งั้นไม่เลี้ยงมาจนโตถนอมได้ถึงเกินทศวรรษหรอก...ลองมองในเคสที่เด็กบางคนเกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่ไม่ได้เป็นตัวอย่างที่ดีซิ เลี้ยงแบบลูกจะเป็นยังไงก็ช่าง โยนให้สังคมรับไป...พี่เป็นครูอยู่ พี่เห็นมาแล้วกับผู้ปกครองแบบนี้แล้วระเ-่ยใจมาก ยังคิดเลยว่า ถ้าไม่อยากเลี้ยงลูก แล้วจะมีลูกกันไปทำไม...แต่นี้พ่อแม่หนูมีหนู ให้ชีวิต อาหารการกิน การศึกษา ความรู้ ความทะนุถนอม...แสดงว่าเขาก็ต้องรักหนูนะ
สิ่งที่หนูกลัว ก็ไม่ต่างกับลูกที่กลัวพ่อแม่จะรู้ว่าลูกเป็นเพศที่สาม เพียงแต่เคสหนูแค่เปลี่ยนคนละมุมกัน...หนูเอาปัญหานี้กลบใส่พรมไม่ได้หรอก ไม่เผชิญวันนี้ก็ต้องเผชิญวันหน้าอยู่วันยังค่ำ รังแต่จะทำให้หนูเครียดกันเปล่าๆ
ถ้าถึงคราวพ่อแม่หนูจะต้องเลิกกันจริงๆ ในฐานะสามีภรรยา...แต่ถ้าเค้ายังเป็นพ่อแม่ที่ดีของหนู ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน ต่างคนต่างอยู่แบบไม่อิหลักอิเหลื่อ สบายใจมีความสุขกันทุกฝ่าย พี่ว่ามันเป็นความสุขในรูปแบบหนึ่งที่ไม่จำกัดกรอบว่า ต้องอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันหรอก
อายุน้อยมากๆ จนพี่เป็นห่วง นี่ถ้าเป็นนศ.หรือวัยทำงาน พี่ยังแนะนำให้หนูไปเที่ยว หลบไปสงบจิตได้สักพัก...แต่อายุขนาดนี่ ขนาดแนะนำให้ไปบ้านญาติหรือเพื่อน พี่ยังไม่ค่อยอยากจะแนะเลย เพราะห่วงเรื่องความปลอดภัย และพี่คิดว่าหนูก็คงไม่อยากเจอคนภายนอกให้เขาสงสัยเรื่องครอบครัวหนู
ยังไงก็นอนพักให้สงบจิตสงบใจให้ได้ก่อน ถ้าไม่กล้าเผชิญหน้ากับพ่อ ลองเขียนจดหมาย หรือเขียนเฟสบอกเขาไป "ว่าพ่อจะเป็นยังไง หนูก็ยังรักพ่อเหมือนเดิม" พี่ว่าพ่อเค้าต้องเข้าใจอย่างแน่นอนว่าหนูอยากสื่ออะไร เผลอๆต้องปรึกษากับแม่ด้วยซ้ำ
ลองนอนหลับสักพักก่อนแล้วค่อยคิด เดินไปเดินมา เปลี่ยนอิริยาบ้าง
ส่องกระจกแล้วยิ้มให้ตัวเองก่อนจะเริ่มคิดนะ โอเคมั้ย?
ยิ่งสติแตกแล้วพยายามคิด มันจะยิ่งอิรุงตุงนังกว่าเดิม
อีกรอบ และคงจะหลายรอบหน่อยนะ อย่าเพิ่งเบื่อ
ตอนนี้พี่อยู่ข้างหนู ไม่ว่าอย่างไร
จงรักตัวเองให้มาก ๆ รักในที่นี้ไม่ใช่หมายความว่า หาความสนุกใส่ตัวให้ลืมความทุกข์แบบไม่สนใจตนเองว่าผลจะลงท้ายอย่างไรนะ
รักในที่นี้หมายถึง การเอาใจใส่ในหน้าที่ของตัวหนูเอง อย่าทำให้ตนเองเดือดร้อน เดินไปในทางเสื่อม แล้วอ้างว่าเป็นเพราะพ่อ เพราะแม่ อย่าได้ทำ เพราะท้ายสุดถ้าทำเช่นนั้น คนที่จะทุกข์ที่สุดคือตัวเราเอง
จงปล่อยวาง คิดเสียว่า ช่างมัน เดี๋ยวก็ผ่านไป พ่อก็คือพ่อของเรา แม่ก็คือแม่ของเรา
พ่อจะเป็นอะไรก็ปล่อยเขาไป แต่เขาเป็นพ่อของเรา เป็นครอบครัวของเรา จงรักษาเอาไว้
ทุกปัญหามีทางออกเสมอ
ใช่ ๆ เต้นมันหน้ากระจกเลย
คนบางคน ก็พึ่งจะมารู้ตัวว่าตัวเองมีรสนิยมชมชอบผู้ชายด้วยกันตอนแต่งงานมีลูกแล้ว ก็มีถมไปนะ
แต่นั่นก็ใช่ว่าพ่อจขกท. จะไม่ได้รักแม่จขกท.หรือตัวจขกท.เลย
.. ความรู้สึกมนุษย์มันก็ซับซ้อนอย่างที่คห.บนๆว่านั่นแหละ แต่เราค่อนข้างมั่นใจว่าไม่มีผู้ชายคนไหนยอมแต่งงานอยู่กินกันมาเป็นสิบๆปีกับผู้หญิงที่ตนไม่ได้รักหรอก ไม่งั้นคงแยกทางกันตั้งแต่ช่วงปีแรกๆแล้ว ..หรืออย่างน้อยๆ เขาก็ต้องรักลูกของเขา เขาถึงได้พยายามรักษาสภาพครอบครัวเอาไว้อย่างงี้
ดังนั้น ถึงพ่อจขกท.จะเป็นหรือไม่เป็น ตราบใดที่เขายังทำหน้าที่พ่อได้ดีอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง มันก็ไม่น่าจะมีอะไรที่เป็นปัญหา เรื่องรสนิยมบางทีมันก็ห้ามกันไม่ได้ ..
ปล. ส่วนเรื่องแม่ จากที่เห็นท่าทาง ก็น่าจะรู้นานแล้วนั่นแหละ แต่พยายามจะคงสภาพครอบครัวเอาไว้ ไม่อยากให้มีอะไรเปลี่ยนไป กลัวจขกท.จะรับไม่ได้ ถึงได้ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?