สงสัยเรื่องคะแนนโหวตค่าา ทุกคนแชร์ประสบการณ์ด้วยยย
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเฟลลลล เฟลมากกกก
ปล.ใครติดจะมาระบายความกดดันก็ได้นะเออ
Pretty Franzarr
30 ก.ย. 57 เวลา 12:10 น.
380
views
11 ความคิดเห็น
ตอนแรกดีใจมากค่ะ ไม่เชื่อว่าตัวเองผ่านเข้ารอบ
สามวันผ่านไปคือยังคิดว่าตัวเองฝันอยู่ นอนไม่หลับ 55555555
ตอนนี้เหรอ... เครียดลงตับ =______= แนะนำใครก็ตามนะ ถ้าจะส่งปีหน้า
ให้ปั่นไว้เลยเจ็ดตอนแรก ติดหรือไม่ติดก็เหอะ ปั่นไว้ก่อน
เพราะยังไงเราก็ไม่มีทางรู้ว่าตัวเองจะติดหรือเปล่า ไม่มีอะไรแน่นอน
ขนาดเราคิดไปแล้วว่าเราไม่ติด เรายังติดเลย 55555555555555555
ปั่นไว้ มีอะไรจะได้แก้ทัน ไม่ต้องมาปั่นสด กลัวตัวเองทำตามเวลาไม่ได้
การผ่านเข้ารอบยี่สิบคนเครียดกว่าที่คนตกรอบคิดนะคะ อย่ามานึกเคือง ว่าเออ
ติดรอบยี่สิบคนแล้วทำไมยังไม่เห็นคุณค่าของโอกาสที่ตัวเองได้รับ
พี่บางคนที่ผ่านเข้ารอบ อยู่ มอหก อยู่มหาลัย ยุ่งกันทั้งนั้น
นี่เราก็อยู่มอห้า ต้องรักษาเกรดเหมือนกัน จะเข้ามหาลัยแล้ว
ทำอะไรให้เพอร์เฟ็กต์ไปทุกอย่างในเวลาที่กำหนดมันเป็นไปไม่ได้หรอก
//ร้องไห้ในมุมมืดแป๊บ เตรียมตัวตกรอบ ไม่น่าจะปั่นทัน 555555
เรื่องคะแนนโหวตนี่... อธิบายยังไงดี
คือ เอาจริงๆ มันอยู่ที่จำนวนคนโหวตล่ะค่ะ คนโหวตมีมากกว่า ใช้เวลากดทุกชั่วโมงเหมือนกัน เรื่องมีจำนวนคนกดโหวตมากกว่าคะแนนก็ต้องขึ้นมากกว่าอยู่ดี
ส่วนเรื่องเฟลนี่ คือพอติดเข้ามาใน 20 คนแล้วมันเครียดมากกกกกก
ปั่นยังไงให้ถูกใจคนอ่าน แก้ตรงไหนให้ถูกใจกรรมการ
เรื่องของเราติดสองปี พอมาปีนี้เราเลยยิ่งเครียดกว่าเดิมเพราะเคยผ่านคำวิจารณ์มาแล้ว ก็ต้องแก้ให้มันดีขึ้น
แต่เราดันตกรอบตั้งแต่รอบแรกซะงั้น ยังไม่ทันได้แก้มากกว่านี้เลย (ฮา)
ตอนตกรอบนี่คือแบบ เฟลลลล อุตส่าห์มั่นใจว่ามันดีขึ้นแล้ว แต่พอตกรอบอีกก็เฟลอีก เฟลแบบพูดอะไรไม่ออกไปสองสามวัน จากนั้นเราก็เริ่มมองโลกในแง่ดี (เรียกง่ายๆ ว่าปลง) ว่าเออ ตกรอบก็ดีเหมือนกัน เราม.6 แล้ว จะได้มีเวลาอ่านหนังสือเตรียมสอบ
ทุกวันนี้เลยเลิกเฟลไปแล้วเรียบร้อยค่ะ 5555
ยังจำตอนที่ตัวเองผ่านเข้ารอบได้อยู่เลย เป็นอะไรที่โคตรมีความสุข 5555 แบบเราพยายามมาหลายปี ไม่เคยเข้ารอบ ตอนแจ่มใสโทรมานี่ร้องไห้เลย (ฟังดูเว่อร์แต่เรื่องจริงนะ) ดราม่ากับพี่ที่รู้จักตั้งนาน แบบชั้นจะทำได้เหรอ จะไหวไหม ทุกคนจะชอบรึเปล่า บ้าบอสุดๆ เลยตอนนั้น
พอผ่านเข้ามาจริงๆ รู้สึกตัวเองเหมือนคนบ้า เดี๋ยวจนตก เดี๋ยวเครียด นั่งเรียนอยู่ต้องคิดเนื้อหาตอนต่อไปในหัว จนเรียนไม่รู้เรื่องเลยล่ะ ตอนนั้นจดจ่ออยู่แค่นิยาย ยอมหยุดเรียน ยอมเทการบ้าน เพื่อจะได้มีเวลาเขียนต่อ เพื่อนเกือบไม่คบ 55555
และเพราะว่ามันเครียดเนี่ยแหละ ทำให้เขียนต่อไม่ได้เลย กดดันตัวเองจนแต่งไม่ออก ส่งช้ากว่าชาวบ้าน จนวีคที่สองที่เจอปัญหาหนัก ทั้งเรียนเยอะ การบ้านแยะ ไฟล์นิยายที่เขียนไว้ถูกไวรัสเล่นงาน จนคอมดับใช้งานไม่ได้ แต่งใหม่ก็ไม่ทันเพราะถูกเรียกประชุมเรื่องงานรับน้องของมหาลัยหลายวันติด
...ซึ่งผลก็เป็นอย่างที่เห็น เราส่งไม่ทันค่ะ (แต่งไม่ทันนั้นแหละ) เลยต้องโบกมือบ๊ายบายลาตอนที่ 3 แบบจำยอม
พอกลับมาคิดเป็นอะไรที่เสียใจมาก ทำไมวันนั้นไม่ทำให้เต็มที่ ทุกวันนี้ยังเศร้าอยู่เลยที่วันนั้นไม่ได้ส่ง 55555
คนที่ผ่านเข้ารอบก็พยายามเข้านะ เป็นกำลังใจให้ สู้!
ถ้าถามความรู้สึกตอนที่รู้ว่าติด... ดีใจนะ มันทำให้รู้สึกว่าในที่สุดความพยายามของเราก็ไม่สูญเปล่า แต่อีกใจหนึ่งก็คิดขึ้นมาทันที... กังวล
เราอยู่ ม.6 แล้วค่ะ และตอนที่รู้ว่าติด ไม่มีแม้กระทั่งบทสองติดไม้ติดมือ พูดง่ายๆ... ปัจจุบันปั่นอาทิตย์ล่ะบทนั่นแหละค่ะ 555 และต้องแบ่งเวลาอ่านหนังสือ เพราะต้องเตรียมสอบแอดมิดชัน แน่นอนว่าทั้งเครียด กดดัน แล้วก็กังวลมาก เราจะทำออกมาได้ดีมั้ย คนอ่านจะชอบเปล่า กรรมการเขาจะว่าไงบ้าง เอ๊ะ! เดือนหน้าจะสอบแล้วนี่ วิชานี้ยังไม่ได้อ่านเลย!!! //หัวเราะทั้งน้ำตา
แต่ในเมื่อได้โอกาสแล้วเราก็จะทำเต็มที่ค่ะ ถามว่ากลัวตกรอบมั้ย คิดว่าทุกคนก็ต้องกลัวนะ (ถ้าใครไม่กลัวก็ต้องขออภัยค่ะ) เราก็กลัวค่ะ แต่ก็ทำเต็มที่แล้วนี่เนอะ ^^! //กำลังกังวลสัปดาห์นี้อยู่เนี่ยแหละ 5555
10 คนที่เหลืออยู่สู้ๆ นะคะ ^^
ส่วนอีก 9 คนที่ไม่ได้แข่งกับพวกเราต่อแล้ว อย่าเพิ่งยอมแพ้นะคะ สู้ต่อไป!
ม่ายยยย
พี่ขิม พี่รู้มั้ย เรื่องที่เราโหวต เช้า กลางวัน เย็น คือเรื่องของพี่! กับพี่จูน
คะแนนโหวตของพี่มันแทบไม่ขยับ แถมยังลดลงบางช่วง ไม่ว่ายังไงแฟนเรื่องนี้ก็จะโหวตให้ตลอดกาลล
ถ้าพี่ส่งไม่ทันนะ แบล็กเมล์ไว้เลย ช่วยส่งอีกสองสามตอนที่เหลือให้เค้าอ่านด้วย. 555
สู้ๆค่ะ ทำให้เต็มที่ก่อนที่จะท้อ เพราะเราจะเดินหน้าไปด้วยกานน
เรื่องที่บอกคะแนนพุ่งปรี๊ดดด ก็เรื่องพี่แหละค่ะ
555+
ตามน้องสี่มาเม้นติดๆ ...
หลังจากที่รู้ว่าติด 20 คนก็อึ้งรับประทานค่ะ เพราะไม่ได้คาดหวังขนาดนั้น ส่งปีแรกด้วยเลยคิดว่ายังไงก็คงจะไม่ติด พอรู้ว่าติดก็กังวลตามระเบียบเนื่องจากภาระงานเพิ่มขึ้น เราเรียนมหาลัยด้วย -0- คิดว่าแทบทุกคนคงไม่มีตอนสำรองเผื่อหรอกค่ะ ก็ต้องปั่นอาทิตย์ละบทเหมือนๆ กัน แถมต้องปรับแก้แล้วแก้อีกเพื่อให้ออกมาดีที่สุด ... เราเชื่อว่าทุกคนที่เข้ารอบมาเครียดกันทั้งนั้นเราเองก็เช่นกัน เพราะงั้นมาพยายามให้ถึงที่สุดเถอะนะ โอกาสอยู่ในมือเราแล้ว เข้ารอบมาขนาดนี้ถ้าตกไปก็คงเฟลไม่น้อยแต่...จะพยายามเตือนตัวเองไว้ว่าครั้งหนึ่งเราได้มายืนถึงจุดนี้ ^^
คะแนนโหวตสำหรับเราคงกำหนดอะไรไม่ได้ ทำผลงานออกมาให้ดีที่สุดพอ... น้องสี่ น้องเล็ก และคนอื่นๆ อีก 8 คนก็พยายามเข้านะคะ สู้ๆ!!
แม้คะแนนโหวตจะเยอะ แต่ก็เสียวตกรอบเหมือนกันนะคะ 55555
นี่เดี๋ยวพี่จะตีตาย-_-
บอกแล้วว่าอย่ายอมแพ้ ขิมมาถึงขนาดนี้แล้วนะ จะทิ้งพี่หรอ 555555555.
อย่าเครียด ท้อได้แต่อย่าถอยนะ สู้ดิ พี่อยู่ข้างเรา :D
อย่างที่เคยพูดไป ทำสิ่งที่เรารักให้เต็มที่ เชื่อในความฝันของเราเนอะ
ขิมบอกพี่เองว่าเดี๋ยวเราจะผ่านมันไปด้วยกัน อย่ามาทิ้งพี่กลางทางนะเว้ย
ปล. 1-1 ขอบคุณที่โหวตให้พี่น้า :3
อ่ออ พี่ตอบข้อความของเราแล้วนะ ขอโทษที่ตอบช้าจ้า T_T
ตอนติดยี่สอบคนหรอ..
กรี๊ดบนรถค่ะ คนหันมามองเต็มเลย 5555555555.
ขนาดพี่ที่โทรมายังบอกให้ใจเย็นๆ ตอบพี่เขาแทบไม่รู้เรื่องแน่ะ
หลังจากนั้นก็เป็นความเครียดค่ะ กลัวว่าจะทำได้ดีมั้ย จะตกรอบมั้ย
แต่ที่กลัวมากกว่าคือเราจะทำสุดความสามารถมั้ย...
ผ่านแต่ละรอบนี่ลุ้นมาก ช่วงก่อนผลออกนี่จะท้อและเครียดมาก-_-;
เราอยู่ปีหนึ่งค่ะ ทั้งควิซทั้งการบ้านทั้งสอบ บลาๆ ป่วยด้วยค่ะ น็อกติดกันเป็นอาทิตย์ เกือบตาย แต่ก็พยายามจัดเวลาให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้นะ
โชคดีที่เขียนไว้ล่วงหน้าบางตอนด้วย (แต่ก็แก้ก่อนจะอัพบาน...) เพราะคิดว่าไม่น่าติด เลยเขียนเอาไว้เรื่อยๆตามอารมณ์ 555555555. ไม่งั้นก็อาจจะไม่ไหวเหมือนกัน
ยิ่งเข้าแต่ละรอบยิ่งเครียด ความกดดันนี่มาเต็มร้อยมาก
แต่ก็ทำสุดความสามารถ เพื่อนก็บอกว่าถ้าเต็มที่แล้ว ก็เชื่อมั่นในตัวเองอีกนิด
ถ้าไม่ผ่านอย่างน้อยก็ภูมิใจที่เราได้ทำเต็มที่แล้วจริงๆ
อยากให้ทุกคนเชื่อมั่นในตัวเองเหมือนกันนะ เต็มที่เนอะ สู้!
สวัสดีค่ะ
เราติดรอบนะ ตอนที่พี่เขาโทรมาบอกได้คำเดียวค่ะว่าหน้าบานมาก
ตอนแรกไม่ได้หวังว่าจะติดด้วยค่ะ
พอไม่ได้หวังมันเลยรู้สึกปริ่มมาก
เราสารภาพเลยค่ะว่าหลังจากที่วางสายไปเรายิ้มไม่หุบ
เท่านั้นยังไม่พอเรากรี๊ดแล้วก็กระโดดเหมือนคนบ้า
คืนนั้นเรานอนไม่หลับ วันต่อมาจะต้องไปโรงเรียน
นอนไม่หลับค่ะ กว่าจะหลับปาเข้าไปตีสาม
ได้นอนไปประมาณ 3 ชั่วโมงจนตอนนี้ก็ยังไม่เข้าใจตัวเอง
เราจะตื่นเต้นทำไม ไม่มีเรื่องอะไรให้ตื่นเต้นเลย
หลังจากความฟินขั้นสูงสุด เราเริ่มหนักใจเล็กๆ
เพราะว่าใกล้สอบ ถึงจะแต่งตุนไว้ประมาณสี่ตอน
แต่ว่ายังไม่ได้เช็กคำหรือตรวจภาษาเลย ๕๕
เป็นอะไรที่ค่อนข้างหนักใจมากเลยค่ะ ณ ตอนนี้ค่อนข้างกดดันเลยทีเดียว
ปัจจุบันมาถึงรอบนี้ก็คิดไม่ถึงเหมือนกันค่ะ ฮา
ยังคงมึนๆกับตัวเอง ทุกวันนี้ยังถามตัวเองว่าผ่านเหรออยู่ทุกอาทิตย์
ปั่นอาทิตย์ละตอนเป็นอะไรที่กดดันตัวเองมากค่ะ ๕๕๕๕
//พูดไปพูดมาเหมือนเข้ามาบ่นเฉยๆ ;w;
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?