ปีศาจในร่างเพื่อนสนิท!
ตั้งกระทู้ใหม่
คือเมื่ออาทิตย์ก่อนเป็นวันปิดเทอมของโรงเรียนเรา แล้วแบบว่าในหลายๆวิชาครูจะให้เก็บสมุดหรือแบบฝึกหัดส่งเพื่อเป็นคะแนนเก็บ(วิชาคณิตศาสตร์) ตอนเลิกเรียนเราก็เอาไปส่งพร้อมกับแป้ง(ขอใช้ชื่อปลอมนะ)ที่เป็นเพื่อนสนิทมากๆของเราส่งเสร็จก็ไปนั่งกินขนมกันแล้วก็แยกย้ายกลับบ้าน คือเรื่องเหมือนจะจบนะ
แต่เรื่องก็เกิดขึ้นในวันถัดมาในคาบคณิตศาสตร์ ครูบอกรายชื่อคนที่คะแนนเก็บสมุดน้อยๆถ้าอยากอัพคะแนนให้ทำรายงานมาเพิ่ม แต่เราก็ต้องตกใจเพราะครูบอกว่าเราไม่มีคะแนนเพราะไม่ส่ง คูรก็สงสัยเพราะเราจะส่งงานครบตลอดและแป้งก็บอกครูไปว่าเราสองคนไปส่งพร้อมกัน ครูเลยบอกว่าเดี๋ยวพักลองดูกองของห้องอื่นอาจติดไปก็ได้ พอพักเรากับแป้งไปหาเท่าไรๆก็ไม่เจอ เราเครียดมาก ครูก็บอกว่าถ้าอยากได้คะแนนก็ทำรายงานมาเดี๋ยวครูจะให้คะแนนพิเศษเพิ่มให้(เราก็คิดในใจว่าเกิดอะไรขึ้น ซวยจริงๆต้องมาทำงานเพิ่มอีก) เราก็รับงานแล้วเดี๋ยวจะรีบเอามาส่ง เราเดินคอตกออกมาเลยแป้งก็ปลอบใจค่ะ รู้สึกดีที่อย่างน้อยๆมีเพื่อนให้กำลังใจแล้วบอกด้วยว่าเดี๋ยวจะช่วยเราทำ ซึ้งมากตอนนั้น
เราเดินๆคุยไปถึงห้องก็เจอหัวหน้าเวร(วันนี้เวรเรา)ก็บอกเราว่าวันนี้ทำเวรไวเพราะช่วงบ่ายเราจะไปเรียนอีกตึกไม่ได้กลับมาเลิกแล้วอยากกลับเลย จึงทำเวรตอนนี้เหลือแค่ทิ้งขยะให้เราเอาไปทิ้ง เราก็เดินเอาไปทิ้งคนเดียวนะ ลงมาจากชั้น3 แล้วเลี้ยงไปหลังโรงเรียนจะมีโรงขยะ ร้อนคะบอกเลยแต่ตอนที่กำลังคว่ำถังอยู่ตาเราไปเหลือบเห็นเงาสะท้อนบางอย่าง
มันคือสมุดค่ะ(สมุดใส่ปกพลาสติกมันสะท้อนกับแสงแดด ในใจก็คิดคงไม่น่าใช่ของเรา) สมุดใช้เหมือนกันทั้งโรงเรียนจะเป็นของเด็กห้องอื่นก็ได้เลยลองหยิบมาดู เราตกใจมากเพราะมันคือสมุดเรา สภาพเยินเปียกน้ำเปื้อนน้ำจิ้มเหนียวๆคือแบบดีใจก็ดีใจ เสียใจก็เสียใจในเวลาเดียวกัน เราวางถังวิ่งไปห้องพักครูเลยแล้วบอกว่าเจอแล้วไปเจอในถังขยะ
ครูบอกว่าไหนเธอเอามาส่งแล้วยังไง เราก็บอกไม่รู้ แต่ครูสงสัยกว่าคะเพราะคิดว่าเราไม่น่าจะเป็นคนขี้โกหกเลยถามว่าเรามาส่งตอนไหนบอกเสร็จก็โทรตามพี่ช่างโสตแล้วบอกจะลงไปหา ครูพาเราไปห้องที่เราไม่เคยเข้ามันมีเครื่องอะไรไม่รู้เต็มเลย ไฟแดงๆเขียวๆกระพริบเต็มไปหมด ก็มารู้ทีหลังเป็นห้องเก็บข้อมูลอะไรนี่แหละ พี่กับครูบอกว่ามานี่แล้วก็เปิดไฟล์ที่คอมใช่เลยค่ะมันเป็นไฟล์ภาพจากกล้องวงจรปิด พี่เลื่อนภาพมาจนเราเห็นตัวเรากับแป้งวางสมุดที่โต๊ะแล้วก็กรอไปอีกพักนึงเราเห็นแป้งกลับเข้ามาหยิบสมุดเล่มนึงออกไป เราหน้าร้อนมากภาพฟ้องชัดเจนว่าเพราะอะไรสมุดเราถึงไปอยู่ที่โรงขยะ นี่ก็เท่ากับว่าหลังแยกย้ายกลับบ้านแป้งย้อนกลับมาเพื่อนทำเรื่องชั่วๆแบบนี้นี่เอง
สุดท้ายครูเรียกเราและแป้งไปคุย แป้งยอมรับเพราะครูปริ้นภาพตอนแป้งกลับไปเอาสมุดเราไปทิ้ง มันบอกว่าแกล้งเล่นๆเอาไปซ่อนเฉยๆ เราอ่ะเชื่อเลยกับสิ่งที่ได้ยินแต่เราว่าเป็นข้อแก้ตัว เราไม่คิดว่าเพื่อนที่สนิทและรักจะทำกันแบบนี้ เราก็ไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรให้หรือเพราะอิจฉาเราก็ไม่รู้ เราทำอะไรไม่ได้ไม่ได้คุยกับแป้งอีกเลย มันก็ไม่กล้าคุยกับเรา คะแนนสมุดเราได้เต็มแต่ของมันครูตัดเหลือครึ่งนึงโทษฐานแกล้งเพื่อน ส่วนเรื่องนี้ครูขอให้จบไม่ต้องเล่าให้ใครฟัง ก็จะมีแค่ 3 คนเท่านั้นที่รู้เรื่อง อึกอัดมากมันเหมือนไม่รู้จะคุยกับใคร สาเหตุอะไร เหมือนเสียศูนย์เลย จะเล่าให้เพื่อนคนอื่นฟังเดี๋ยวก็จะเป็นข่าวใหญ่ จะเล่าให้พ่อแม่ฟังก็มีเรื่องแน่ๆ แม่เราไม่ยอมเด็ดขาด และนี่คือเหตุผลที่เรามาพูดในนี้ เราควรทำไงดีต่อไป เปิดเทอมมาก็เจอกันอีก
โรงเรียนหนึ่งในกทม
6 ต.ค. 57 เวลา 11:16 น.
8,601
views
98 ความคิดเห็น
จขกท. เรียนเก่งกว่าแป้งรึเปล่าค่ะ?
ดูเหมือนเค้าจะอิจฉา จขกท. อยู่นะ
ผลการเรียนคะแนนเก็บจะไล่ๆกัน แต่ส่วนมากเราจะนำอยู่หลายวิชา นี่ก็มานั่งคิดว่าเกี่ยวกับเรื่องฐานะไม๊เพราะแป้งจะชอบมายืมเงินเราบ่อยๆแต่คืนทุกครั้งนะ ถ้าไม่เจอเรื่องนี้แป้งคือเพื่อนแท้ที่ดีคนนึงเลย แต่สุดท้ายเป็นสิ่งที่เค้าสร้างขึ้นมาหลอกเรา คิดแล้วก็เสียใจไม่คิดว่าจะมาเกิดขึ้นกับตัวเอง
เเป้งอิจฉาจขกท. เรื่องอะไรสักอย่างแน่ๆเลย
แป้งเค้าคงอิจฉาคุณมั้งคะ ลองดูๆท่าทีไปก่อนก็ได้ค่ะ
แต่แนะนำว่าให้ระวังๆ แป้งไว้หน่อยนะค่ะ เพื่อเค้ามาแกล้งอีก
พยายามเข้าสู้ๆนะคะ
แป้งอาจมีเหตุผลบางอย่าง...แต่นึกไม่ออกว่าอะไร=_=
น้าอยากให้หนู ให้อภัยเพื่อนนะ
คือ บางเวลา ความอิจฉา ใน การได้ดี
ของคนอื่น โดยเฉพาะ เพื่อนสนิท
มันก็เกิดขึ้นได้
ครั้งนี้ ก็คงเป็นอย่างนั้น
เค้าคงเก็บความรู้สึกนี้ ไว้นานแล้ว
แล้วก็เก็บมันไม่อยู่ แต่ตอนนี้ เค้าคง
รับรู้ถึงผลกรรม ที่ควบคุมจิตใจ ตัวเองไม่ได้ไปแล้ว
ไม่จำเป็นต้องให้หนู ไปซ้ำเติมหรอก
ดังนั้น สิ่งที่หนู ควรทำมากกว่า
คือ ให้อภัยเค้า
สิ่งที่ทำให้คนเรา อยู่เหนือกว่า สิ่งมีชีวิตอื่น
คือ " คุณธรรม " และการให้อภัย
ผู้ที่คิดร้ายต่อเรา หรือ กระทำสิ่งร้าย ๆ ต่อเรา
น้าถือว่า เป็น คุณธรรมขั้นสูง
น้าหวังว่า หนูจะให้โอกาสเพื่อน
น้าเชื่อว่า เพื่อนหนู ไม่ใช่ คนเลวร้าย โดยสันดาน
แต่ความเก็บกดในใจ สั่งให้ทำขึ้นมา
ถ้าหนู เปิดโอกาสให้เพื่อน
น้าเชื่อว่า วันข้างหน้า คุณธรรมนี้
จะทำให้ โลกของเรา มีความสุข
มีคนที่ทำความดี เพิ่มขึ้น ๆ เป็นโดมิโน
น้าหวังว่า มันจะเริ่มจากจุดเล็ก ๆ
อย่างการกระทำของหนู ในวันนี้
แบบนี้น่าจะเลิกคบนะ แกล้งแรงเกินไป
เป็นกำลังใจให้นะ
เราก็เคยเป็นน้ะ เพื่อนเราเอาไปซ่อนตอนครูเรียกเก็บคะแนนอ่ะ หลังจากที่เรารู้ เราโกรธมาก แต่ก็ทำอะไรมันไม่ได้
จขกท. ดีมากที่กลั้นไม่บอกคนอื่น เป็นเรา เราคงบอกเพราะเราลำบากไงแล้วที่เพื่อนสนิทอีกจะเอาไปทำกับใคนอีกก็ไม่รู้ แต่ก็เนอะลองเปิดใจคุยกันอีกทีกับเรื่องนี้กับแป้ง แต่ไม่ต้องกลับไปสนิทแล้วนะคะขอเตือนไว้ก่อนเลย(แต่ถ้าเขาไม่ทำอีกก็แล้วแต่จขกท.เลยค่ะ)
forgive?, yes
forget?, no
ส่วนจะให้แม่มาเอาเรื่องมั้ยมันต้องแล้วแต่ใจแม่แล้วล่ะค่ะหัวอกคนเป็นแม่ ใครมาทำแบบนี้กับลูกคงโกรธ เป็นแม่เราแม่เราไม่ฟังเราหรอกไปหาเพื่อนเดี๋ยวนั้นเลย55 ก็ถ้าไม่อยากมีปัญหาก็บอกแม่แล้วกันค่ะ แม่คงเข้าใจ❤️
เราว่าไม่น่าเกี่ยวกับเรื่องฐานะทางบ้านนะ
ถ้าแป้งเค้าไม่ได้อิจฉา จขกท. เรื่องผลการเรียน
ก็ยังมีอีกอย่างที่เป็นไปได้คือ
จขกท. อาจจะเคยไปทำเรื่องเล็กน้อยๆอะไรให้แป้งเค้าไม่พอใจ
ลองนึกย้อนหลังดูนะ หรือ อีกทางก็คือเปิดอกคุย
แต่วิธีนี้จะได้ผลรึเปล่าขึ้นอยู่กับพื้นฐานนิสัยของแป้งเค้าด้วย
ว่าเค้าเป็นคนกล้าพูดตรงรึเปล่า นัดไปคุยหลังเลิกเรียน
ถ้าคุยแล้วแป้งยังแถแก้ตัวไปเรื่อยก็เลิกคบไปเถอะค่ะ
เพื่อนที่ชอบแทงข้างหลังน่ะน่ากลัวนะ...
แป้งกับจขกท. แอบชอบผู้ชายคนเดียวกันรึป่าว???
อย่าไปยุ่งกับเค้าอีก ดีกว่าคะ ขืนคบกันต่อไปเราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะแกล้ง?อะไรยังไงกับเราอีก
สำหรับเรา เราคิดว่า "ให้อภัย" เค้าไปเถอะนะค่ะ
เพื่อนคุณก็ได้รับการลงโทษไปแล้ว แล้วจขกท.ก็หาสมุดเจอและได้คะแนนแล้วด้วย รู้ค่ะ ว่าจะให้กลับไปคบกันหมือนเดิมมันคงเป็นไปไม่ได้ แต่เราเชื่อว่าตอนนี้เพื่อนของจขกท.ก็คงจะเครียดเรื่องนี้ค่อนข้างมากอยู่นะค่ะ ก็ฌพื่อนสนิทนี่เนอะ
ตอนเปิดเทอมเราแนะนำว่าให้ลองไปคุยกันดูแล้วกันนะค่ะ
เรื่องที่ผ่านๆมาก็ลืมๆมันไป เราสนใจแต่ปัจจุบัน ให้อภัยเค้าไปซะ แต่ถ้าจะให้ไว้ใจคงยากสินะ ก็ไม่ต้องไปไว้ใจเพื่อนของคุณคนนี้มากก็ได้ค่ะ
ที่เหลือคงขึ้นอยู่กับจขกท.เองว่า จะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ต่อไป หรือ จะไม่คบกับเพืพ่อนแล้ว หรือ ให้หอภัย กลับมาคุยกันเหมือนเดิม แต่ก็คงไว้ใจไม่ได้แล้ว (หรือถ้าจขกท.จะกลับไปอยากสนิทอีกก็ได้นะ แต่แนะนำว่าให้เพื่อคบใหม่ดีกว่าค่ะ)
เราว่าให้อภัยเพื่อที่จะไม่คิดแค้นกันคะ แต่การให้อภัยก็ไม่ได้ หมายความว่า เราต้องทนกับเขา การที่แสดงออกมาอย่างหนึ่งก็แสดงว่าไม่จริงใจ เพื่อนกันต้องหวังดีกัน การสนิทกับเพื่อนหวังร้ายกับเรา ก็เหมือน เอางูเห่ามาอยู่ใกล้เรา อาจจะ หันมา ชกกัด เราได้ทุกเมื่อ แต่แค่ทักกันก็พอคะ หรือ รู้จักกันก็พอคะ แต่ให้อภัยเถอะคะ เพราะชีวิตทำงานมีคนร้ายกว่านี้หรือแบบนี้อยู่มากคะ คุณเลือกคบไม่ได้คะ แต่เลือกจะสนิทไว้ใจได้คะ
จริง เห็นด้วยกับ คห. นี้
"ให้อภัยได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าต้องทน"
เพราะคุณเรียนเก่งกว่าแป้งเปล่าคะ....คิดดีๆค่ะ
เราก็คล้ายๆเเป้งน่ะ บางทีเรามีเพื่อนสนิท เพื่อนสนิทไม่มีความเกรงอกเกรงใจเราเลยทั้งที่เราดีกับเขา มันทำให้โกรธเค้ามากกก บางครั้งเมื่อมีอะไรที่ต้องการความช่วยเหลือ เราก็บ่ายเบี่ยง เเกล้งทำไม่รู้บ้างอย่างนี้เค้าเรียกว่าเเทงข้างหลังหรือป่าวว เค้าไม่เคยเห้นอกเห็นใจเราเลยเราเกือบไม่ได้ส่งงานปรับคะเเนน ทั้งที่ตอนนั้นเราอยู่โรงเรียนเเล้วกับเค้าเเล้วว เเต่เค้าบอกให้เรากลับบ้านไปกลับเค้าเพื่อที่เค้าจะได้ทำงานต่อเค้าบอกว่าจะไปเอาคอมพิวเตอร์และพูดในเชิงบังคับให้เราไปซื้อหน้าปกทำรายงานเค้าบอกเราว่าซื้อเสร็จจะมาโรงเรียนเลย แต่เค้าก็โกหกเรา เค้านั่งทำงานที่บ้านเรา ตอนนนั้นเราโกรธมากเเต่เราเเกล้งทำเป็นไม่โกรธ พอมาใกล้ถึงโรงเรียนปรากฎว่า....ห้องปิดรถอาจารย์ขับผ่านมอเตอร์ไซด์เราพอดีตอนั้นใจไม่ได้ดีเเล้วถ้าจะขับตามก็คงไม่ทัน สรุปวันนนั้นเราได้ส่งเเค่วิชาเดียว เราเหมือนจะร้องไห้ เพราะเป็นสุดท้ายของการส่งงงาน ถ้าเราไม่ไปกลับมันเราคงได้ส่งงานเเล้ว พอกลับถึงบ้านเรารอให้พ่อมันมารับมันก่อน ตอนนั้นเราเสียใจมากเราอุตสาห์นอนตี 3 กว่าๆ น้ำก็ไม่ได้อาบเพื่อปรับคะเเนน เเต่มันทำให้เราไม่ได้ส่งงงาน มันเห็นใจเราบ้งเลยหรอ มันทำงานไม่เส้ดก็ได้ดิ เราอุสาห์ตั้งใจทำงานเพท่อมาส่งอาจารย์ จนเเม่เรารู้จึงโทรไปขอร้องอาจารย์ เเต่เราบอกเเค่อาจาย์ว่าเราไปซื้อหน้าปกเลยส่งงานไม่ทัน อาจารย์เห็นใจเราจึงให้ส่ง ถ้าเป็นอาจารย์คนอื่นคงไม่ได้ส่งเเเน่ๆ
หลังจากนี้เราคงไม่ทางเลือกไปอยู่กลุ่มอื่นหรอก เเต่จะไม่เเคร์มันเหมือนเมื่อก่อนอีกเเล้ว มีอะไรนึกมันอีกเเล้ว เราจะทนๆอยู่กับมัน มันคงไม่รู้หรอกว่าเราเจ็บเเค่ไหน
ปล. เหตุการณ์เพิ่งเกิดเมื่อสองวันที่เเเล้ว ข้อมูลอาจมั่วนิดหน่อยเพราะเราพิมพ์ด้วยความโกรธธธ
เราก็เคยโดนแต่ตั้งแต่ป.4 วิชาการงานครูให้ปลูกต้นไม้แล้วเพื่อนเรามันมาเช้าแต่เราจะมาแบบอีก10นาทีเข้าแถว เราจะเเวะไปดูต้นไม้ทุกๆเช้า แต่ำอใกล้ส่งต้นไม่เราเริ่มแปลกๆไปพอวันส่งคือเ-่ยวตายเราร้องไห้แบบไม่มีจะส่งครู แต่ครูไม่ได้ว่าอะไรเพราะครูเค้ามาเช็คทึกวันว่าของใครเป็นยังไง สุกท้ายคนที่ทำต้นไม้เราก็มาสารภาพคนนึง(ทำ3คน) ตอนนั้นมันแบบเจ็บจนจุกร้องจนไม่รู้จะร้องยังไง แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี
จขกท. คะคือเราไม่อยากรู้สึกไม่ดีกับตัวเองเลยเหมือนเราไปทำอะไรให้ จขกท โกรธจัด
แบบเราชื่อแป้ง เปลี่ยนเปนA หรือ 1 ได้ไหม เพราะคอมเม้นก็พิมชื่อเราแบบเราไปทำอะไรให้ รู้สึกกับตัวเองแบบนี้
ปีศาจในร่างเพื่อนสนิทเจอมากับตัว แบบว่า เราเรียนเก่ง(มั้ง) เพื่อนสนิทเอาข้อสอบเราไปทำแบบผิดๆ เราได้คะแนนน้อย เพื่อนสนิทก็บอกว่า ไม่ได้ทำ
คนที่ควรจะอายคือ นาง ค่ะ ไม่ใช่ จขกท.ถ้าเจอกันตอนเปิดเทอมก็เมินใส่มันซะ แต่ถ้าอยากเอาคืน ก็แค่เล่าเรื่องนี้ให้คนที่รู้จักกันไม่ว่าจะเป็นเพื่อนใน รร. เพื่อนนอก รร. แล้วแต่ว่าอยากจะเล่าให้ใครฟัง แนะนำให้เล่าตอนปิดเทอม พอเปิดเทอมเวลาเห็นหน้านาง ก้ยกเรื่องนี้ขึ้นมาเล่าอีก แค่เนี๊ย!! นางก็อับอายแล้วค่ะ อ้อ!! เราไม่ใช่คนโลกสวยที่จะบอก จขกท.ว่า ปล่อยนางไป แต่เราจะบอกให้ จขกท.ทำไปเลยอยากทำอะไรก็ทำไปเลย *โลกนี้มันโหดร้าย ไม่ได้ง่ายดาย ไม่ได้สวยเหมือนในนิทาน!!! Fight มันเลยค่ะ!!!
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?