มาแชร์ประสบการณ์ความรักของคุณกันเถอะ
ตั้งกระทู้ใหม่
เรื่องราวความรักที่ไม่มีวันลืม ของคุณนั้นเป็นแบบไหนกัน
.
.
.
ไม่ได้ตั้งใจจะรื้อฟื้นหรือไปยุ่งเรื่องส่วนตัวนะคะ ถ้าไม่พอใจก็กดออกไปเถอะค่ะ
เพียงแค่อยากศึกษาเอาไว้เท่านั้น ช่วยเข้าใจด้วยนะคะ^^
Noname(Br.)
14 ต.ค. 57 เวลา 21:27 น.
535
views
25 ความคิดเห็น
ตอนนั้นเราคบกับแฟน80วัน ตอนนี้เลิกไป2ปีแล้วล่ะ เราเสียใจมาก มันจำอะไรเกี่ยวกับเราไม่ได้เลย
ตอนครบรอบ2เดือน เราซื้อพวงกุญแจคู่ไปให้มัน แต่มันกลับถามว่าเอามาให้ทำไม ตอนเราป่วยเพื่อนเราก้มาถามกันใหญ่ว่าเปนอะไรมากมั้ย แต่มันกลับคิดว่าที่เราไม่มารร.เพราะเราไปเที่ยว บอกรักเรามันก้มีบ้างนะ ง้อเราตอนเราโกดก้มี แต่ที่ทำดีกับเรา เพื่อนเราก้ต้องคอยบอกว่าเราโกดนะ เรางอลนะ เราหึงนะ คือต้องบอกตลอด
วันเกิดเราทุกคนมีของขวัญให้เราหมด มีคนมีโพสในเฟสเยอะแยะ เรารอมันทั้งวันรอให้โทรมา วันนั้นเราไม่ได้คุยกันเลย เพราะมันไม่สบายไม่มารร. รอจนต้องแอบเล่นโทรสับใต้ผ้าห่ม ไม่ให้แม่เหน สุดท้ายเกือบๆ5ทุ่ม มันก้มาโพสในวอลเรา เราดีใจมากรีบเปิดการแจ้งเตือน "วันนี้มีการบ้านไรบ้าง" เราร้องไห้เลย ถัดจากนั้นเราก้ขอเลิกเลย เราทนกับมันไม่ไหวแล้ว
ผ่านไปประมาน3เดือน เราไม่ได้ชอบใครใหม่เลย เรายังตัดใจจากมันไม่ได้เลยทั้งๆที่มันเลวกับเราขนาดนี้ วันวาเลนไทน์มันเอาดอกไม้มา เพื่อนเราแซวกันเยอะมากว่าจะเอามาง้อแฟนหราา เราเขิลมากกกก "ป่าว" คำเดียวที่มันพูด คำที่เราหุบยิ้มทันที มันเดินผ่านเราไปที่เพื่อนสนิทเรา มันยิ้มหน้าบาน พร้อมขอเพื่อนเราเปนแฟน เพื่อนเราเกียดขี้หน้ามันมาก ตอนเราคบกับมัน เพื่อนคนนี้ก้เชียให้เลิก เพื่อนเรารับดอกไม้มา แล้วคว้างใส่หน้ามันเลย
เราวิ่งออกมานอกห้อง ร้องไห้อีกแล้ว เราไม่เข้าใจว่าเราเคยรักคนแบบนี่ไปได้ไง
นี่ก้ผ่านมา2ปีแล้ว มันทักแชทเรามา ส่งสติ๊กเก้อมาเยอะมากๆๆ แล้วมันก้โทรมาในเฟส เราก้รับนะ
เรา : มีไร
มัน : ไม่ได้คุยกันนานเลยนะ
เรา : อือ
มัน : เราแค่อยากฟังเสียง เปลี่ยนไปมากมันเนี้ย สูงขึ้นป่าว555
เรา : เลิกส่งมาได้และ ติ๊กเก้ออะ
มัน : เราก้แค่อยากแกล้งแฟนเก่า
เราวางสายแล้วก้บล็อกเฟสมันเลย
ล่าสุดเราได้ข่าวมาว่ามันโดนไล่ออกจากรร. ข้อหา "ลวนลามผู้หญิง" เฮ้อคนเรา..
เลวไม่มีที่ติ.
ขอบคุนนะค่ะที่อ่าน ยาวมาก5555555
คือเรื่องเรามันไม่ได้รักเลยนะ ...
เราแอบชอบเพื่อนที่รู้จักกันที่ค่ายภาษาอังกฤษ ซึ่งก็สนิทกันใช่เล่น
เพราะโรงเรียนเรากับมันอยู่ใกล้กัน ไปมาหากันบ่อย มันเป็นคนปากแข็ง
พูดน้อย ไม่ค่อยจะเอ็นจอยกับใครๆเขา เราเลยคุยกับมันค่อนข้างจะน้อยถ้าเจอกันที่โรงเรียนมันหรือเรา แต่ในแชทอ้ะมันคุยเยอะมาก คงเพราะมีเพื่อนมั้ง 555 พอเพื่อนเรามันรู้ว่าเรารู้จัก ฟ[คือเพื่อนที่เราแอบชอบ] มันก็ชบอกว่า "แกเขาขอเฟสมันหน่อยดิ เขาชอบมันว่ะ" คือเราได้ยินก็นะ อึ้ง 555 แต่ก็แซวๆมัน ก็ให้เฟสมันอยู่ดี ถึงจะรู้สึกไม่ให้ชอบก็เหอะ เราก็แซวมันว่าชอบเพื่อนเขาอ่อ ๆ ทุกวัน มันได้ยินมันก็ยิ้มอ้ะ แต่คือ ฟ มันไม่ค่อยสุงสิงกับใครมากนัก เพื่อนที่มันชอบ ฟ เล่าให้เราฟังว่า มันทัก ฟ ไปในเฟส
เพื่อน : ขอบคุณที่รับแชทนะ :)
ฟ : ใคร ?
เพื่อน : เราชื่อ ..... มาจากโรงเรียน ........ ยินดีที่ได้รู้จักนะ
แล้วมันบอกกับเราว่า ฟ เลิกเป็นเพื่อนกันมันไปเลย จริงๆในใจก็รู้สึกดีใจนะ แต่จะแสดงอาการได้ไง ก็ต้องทำเป็นหัวเราะๆ เพื่อกลบเกลื่อน
พอมีกิจกรรมค่ายยุว-ลูกเสือ รร.เรากับ รร.ฟ ได้ไปเข้าค่ายคู่กัน แต่ประเด็นคือ ไม่ใช่แค่เพื่อนเราคนเดียวที่ชอบ ฟ แต่มีตั้ง 3-4 คนที่ชอบ ฟ เราก็นะ แต่ละคน 555 แต่ ฟ มันไม่รู้นะ พอเพื่อนที่มันชอบ ฟ ไปทัก ฟ ตอนเห็นหน้าจริงๆ ฟ มันทำหน้าหยิ่งใส่เลยอ้ะ คือเพื่อนมาบอกล้ะ สะใจจริงๆ ;)
แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนี้ !!! มันคือ เราไปรู้จักเพื่อนผญ รร.เดียวกับ ฟ แล้วมารู้ว่า ฟ คบกับผญคนที่เรารู้จักตัวย่อ จ คือเราอึ้งอ้ะ สนิทมันแค่ไหนแต่ไม่รู้เลยเพราะมันไม่เคยบอก
ยังไม่ทันได้บอกรัก. :(
เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย T^T อ่านให้จบน้าาาาา ยาวไปนิด (แค่อยากเเชร์ประสบการความรักเลวๆ)
เราก็เคยมีเเฟนตอนนี้เลิกกันไปได้เกือบ7เดือนเเล้วมั้ง เราคบกับเเฟนคนนี้มาเกือบจะ1ปี อีก5วันก็ครบรอบ1ปีTT^TT เรารักเค้ามากเราไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมาเลิกกัน เลิกกันเพราะเข้าใจผิด วันที่เลิกกันเราไม่ได้เล่นโทรศัพท์หรือคอมเลย(โดนยึดอยู่) มีคนไปบอกเเฟนเราว่าเราเดินกับผู้ชายคนอื่น คนที่ไปบอกก็คือพวกผู้หญิงที่มันเเอบชอบเเฟนเรามานานเหมือนกันทั้งๆที่เเฟนเราคบกับเราอยู่มันก็ชอบ คือเเบบพวกมันจะบอกอะไรกับเเฟนเราก็ได้เพราะพวกมันมีพวกเยอะกว่า เรามีเพื่อนน้อย พอวันจันทร์เราก็มา ร.ร. ปกติ เพื่อนเราก็ก็มาปลอบใหญ่เลยว่าอย่าเสียใจเราก็งงคืออะไร เราก็เข้าเฟสเราในโทรศัพท์เพื่อน เราก็เจอว่าเเฟนเราตั้งสถานะไปกับคนอื่นเรียบร้อยไอพวกที่มาเป่าหูแฟนเราอะเเหละ เรานี่น้ำตาตกเลย พอเราจะไปคุยกับเเฟนเราให้รู้เรื่อง ไอพวกนั้นมันก็จะมาหาเรื่องเราอ่ะจะมาตบไรงี้ คือเราไม่มีช่องว่างที่จะคุยกับเเฟนเก่าเราได้เลย เฟสมันก็คุมเราทำอะไรไม่ได้เลย ตลอด7เดือนเราต้องทนกับการที่พวกมันเดินชนแรงๆกับพวกเรา ท้าตบไรงี้ ชอบพูดกระเเทกแดกดันพวกเรามีวันนึงมาเขียนด่าบนโต๊ะเรา แต่เเฟนเก่ายังมีทักเฟสมาคุยกะเราบ่อยๆ พาเราไปเลี้ยงหนมด้วย เค้าบอกเราว่าเนี้ยเค้ายังรักเราอยู่เเต่เเฟนคนใหม่เนี้ยเค้าไม่กล้าบอกเลิก เค้าให้สัญญากับเราว่าท่าพวกนั้นมันทำไรกับเราให้เราบอกเค้าได้เค้าจะเคลียให้ เราก็พยายมตัดใจ ก็นะคบกันมาเกือบปีอ่ะเราทำใจไม่ได้หรอกเราก็จะเผลอใจคุยกับเค้าทำให้เราตัดใจไม่ได้ เราก็กลัวนะที่มีคนมาขู่ทุกๆวันว่าจะตบเเต่ใจมันไปทุกที เวลาเราเจอเค้าเราก็จะทำหน้าเฉยๆเเต่พอเดินผ่านตรงนั้นมาได้เราก็ดีใจมากๆเเละก็เสียใจมากๆเหมือนกัน เค้าก็จะยิ้มๆ เราคิดนะเรารักเค้ามากๆๆๆๆเเละเราก็เกลียดเค้ามากๆๆๆๆ เเล้วมีอยู่วันนึงเค้ามาขอเราคืนดี เราก็ดีใจเราก็จะกลับไปคบกับเค้าเเต่... แฟนคนนั้นเค้าก็มาบอกเราว่าท่าคบกัน เค้าจะมาตบเราบลาๆ เราสงสารพ่อเเม่เเละไม่อยากเข้าห้องปกครองเราก็ยังไม่ได้ตอบอะไรไป จนกระทั่งเเฟนเรากะคนนั้นเค้าก็คืนดีกัน เราก็มีแอบไปส่องเฟสมั่งเจอเห็นเค้าถ่ายรูปคู้กัน บอกรักกันหน้าวอล์เราเสียใจมากๆ ตอนนั้นอารมพาไปเราเลยไปบล็อคเฟสแฟนเก่าเรา เราอึดอัดมาก เวาลาเจอเค้าที่ ร.ร. เราต้องหลบหน้าเค้า เราเจ็บเจ็บมากๆ เราก็คิดว่าเลิกพร้อมกันทำไมเค้าลืมได้เร็วจังเเต่เราสิทำไมทำไมต้องจมปักอยู่กับรักบ้าๆอยู่ได้เราอยากลืมเราอยากเดินไปให้ไกลจากตรงนี้เราเสียใจ
เวลาผ่านที่เก่าๆก็นึกถึงภาพเก่าๆ.....
กรรมส์ดราม่าเฉยขอบคุณที่อ่านจบเด้อคะ มันยาวจริงๆ
มีแต่รักที่แสนเศร้าและรักที่เพ้อเจ้อเอาเองอ่ะ เล่าได้ป่ะ
คือรักที่เศร้าก็มีอยู่ว่า...
เรานั้งข้างกันตอนประถมต้น ก็มันชอบมาแคะแกะเกานอนทับนอนกอดกันอยู่บนโต๊ะเรียนกันสองคนกับเราอยู่หลังห้อง(คือแถวคนอื่นมีสี่คน)
ปล. รรเราเป็น รร หญิงล้วน
และแล้วเพื่อนก็....ล้อจนได้ตอนแรกไม่สนใจอะไรกันทั้งคู่ แต่ผ่านไปเรากับชอบมันมาก มากเลยที่เดียวชอบมันจนถึงปอหกอ่ะนะมันมีแฟนไปแล้วสองคนด้วย(แฟนมันน่ะผู้หญิง) จนสุดท้ายก็ไม่่ได้บอกชอบสักทีใช้ความเป็นเพือนกันมาเป็นข้ออ้างต่างๆ นาๆ จยวันนึงมีคนรู้แล้วไปบอกมัน ดูว่ามันแบบ... ตอนแรกก็เงียบ แตาพอมาหลังๆ อยากย้าย รร. ออกด่วนมันเล่นกับความรู้สึกเราอ่ะ จนตอนนี้มันก็ย้าย รร. ไปแล้วแต่ รร.นั้นก็อยู่ใกล้ๆกันกับรร.เก่านั้นซึ่งเราเรียนจ่อที่เดินแมรร.มันก็เป็น ผญ ล้วนเหมือนกัน เจอหน้าทีก็จะเป็นลมวิ่งหนีแถบไม่ทัน แต่พยายามตัดใจแล้วก็ลืมมันได้ แต่...ถ้าเจอมันอีกก็กลับมาอยู่ความรู้สึกเดิมอีกก็พยายามลืมอีกจนมันไปเกี่ยวกับความรักที่เพ้อเจ้อหรือการเป็นติ่งเกาหลีง่ายๆ เบาๆ แต่ตอนนี้เจ็บเพราะสมาชิกในวงลาออกไปสองคนแล้วและเหลืออีกสองคนที่ทุกกำลังจับจ้ิงอยู่อยากให้ออกนะจะได้ไม่ต้องทนกับไปค่ายบ้านั่นอีกเอาจื่อเทาของฉันไปทรมานหรือไง ชิ มีแค่นี้แหล่ะจบ
เราแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่ง ตอนนั้นเราไม่มีตัวตนอะไรเลย จนเราหาเฟสพี่เค้าเจอ (เราหาเฟส คนที่เพื่อนแอบชอบได้หมดทุกคน ความสามารถช่างมีประโยชน์กับการเรียนมาก 555) ตอนจะกดขอเป็นเพื่อน ตอนนั้น เหมือนว่าโลกนี้มีเพียงเรา ทุกอย่างขึ้นอยู่กับการตัดสินใจอของเรา และเราก็เป็นคนที่คิดอะไรเร็วแล้วก็ทำเร็วด้วยเลยกดไปเลย จนตอนนี้ผ่านมาเกือบปีแล้ว เราได้คุยกับพี่เค้าแบบคนรู้จัก แต่สิ่งที่เราภูมิใจก็คือ เราได้ทำตามหัวใจของเรา เราได้กล้าแสดงให้เขาเห็นว่าเรามีตัวตนนะ และเรา "สารภาพรัก"กับพี่เค้าไปแล้ว เราบอกไปตั้งแต่ 4 เดือนที่แล้ว แล้วแหละ พอเราบอกไป เราก็บอกพี่เค้าอีกว่า "ฉันจะไม่ทักพี่อีกแล้ว" 2 เดือน 2 เดือนค่ะที่ไม่ได้คุยกับพี่เค้าเลย เราอยู่ได้นะ แต่เราลืม เราตัดใจไม่ได้ จนเกรดออก เพราะแต่ก่อนเราเคยบอกว่า "พี่คอยดูนะ ฉันจะเอาเกรด 4 มาให้ได้" แต่ว่าเรากลับไปบอกว่า จะไม่ทักไปอีกแล้ว ทำรู้สึกโกรธตัวเองนะบางทีที่ทำอะไรแบบนั้น 5555 และในวันที่เกรดออก เรารวบรวมความกล้า ทักพี่เค้าไป เพื่อจะไปบอกเกรดตามที่เคยบอกว่าจะบอก แต่เราไม่ได้เกรด 4 หรอกนะ เราเลยบอกพี่เค้าไปว่า "พี่ฉันขอโทษนะ ฉันไม่ได้เกรด 4 ว่ะ " เราพูดแบบนี้เลย "ว่ะ" เลย 55555 (เพื่อนเราหลายคนแปลกใจทำไมพูดแบบนี้เราก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน) แล้วสิ่งที่พี่เค้าตอบกลับมาทำให้หัวใจเราแทบเต้นทะลุออกมาจากหน้าอก "ไม่เป็นไรหรอกน่า เอาใหม่ได้" จนตอนนี้ เฟสบอกชอบพี่เค้าบ่อย จนความอายลดลงเรื่อยๆ แต่เวลาพิมพ์เสร็จ เราจะกระโดดขึ้นไปบนที่นอนแล้วก็กริ๊ด ใส่ผ้าห่ม แล้วก็ดิ้นๆ พอได้เวลาก็ไปอ่านที่พี่เค้าตอบ "อ่าาาา,รู้แล้วๆๆๆ ,........)และมีครั้งนึงที่เราบอกไปว่า "เนี่ยฉันน่ะแอบชอบพี่นะ แอบนะ แอบ" พี่เค้าตอบกลับมาว่า "ขนาดนี้แล้วไม่ต้องแอบหรอกมั้ง" 5555 แค่นี้ เราก็มีความสุขมาก และวันนี้ พี่เค้าชวนไปดูหนัง แต่เราบอกว่า ไม่ไป เพราะเราเป็นคนที่ ไม่ไว้ใจใคร 555 แล้วก็กลัวด้วย แต่พรุ่งนี้เราจะไปดูหนังกับเพื่อน ถ้าได้เจอคงจะดีไม่น้อย
ปล. ความรักของเรา เรารู้ดีว่ามันไม่มีทางสมหวังหรอก เพราะเรารับรู้จุดๆนั้นได้ว่า มันไม่สมหวังหรอก แต่ที่เราทำเหมือนเดิมอยู่ทุกวันก็เพราะว่า เรามีความสุขกับมัน ถึงจะเจ็บตอนจบเราก็ไม่เสียดาย เราไม่เคยเสียดายเวลาที่ผ่านมา เพราะมันทำให้เรามีความสุข
จงมีความสุขไปกับมัน ความรัก
แทบโกรธแทนเลยอ่ะ ถ้าเป็นเราคงคบไม่ถึง80วันแน่เลย
อึ้งกับตอนจบมากค่ะ ไม่คิดว่าจะสะอึกตอนท้ายแบบนี้
ยิ่งกว่านิยายจริงๆแหะ ไม่คิดว่าจะมีใครที่มีความรักน่าเศร้าแบบนี้เลยนะคะ
โดนขู่อีกตะหาก เป็นเราเราบอกอาจารย์ไปแล้ววว(เพื่อความปลอดภัย กันไว้ก่อน)
ทั้งๆที่แอบชอบมานานแท้ๆเลย เศร้าแทนT^T
รู้สึกดีใจที่คุณคิดแบบนั้นนะ=w=
ว่าแต่ พี่เขามีแฟนหรือยังคะ ถ้ายัง ก็น่าจะยังมีโอกาสนะ(หรือเราคิดไปเองหว่า)
แต่ก็ขอให้มีความสุขและสักวันขอให้สมหวังในความรักนะคะ
ถ้าความรักครั้งล่าสุดก็คงเป็นตอนม.1 (ตอนนี้ม.2)เราชื่อหง ออกเสียเหมือนหงส์นะ เราแอบรักพี่สตาฟคนหนึ่ง ชื่อพี่Tพี่เขายุม.5(นามสมมุติ) วันนั้นเทอม2เป็นวันแรกที่พี่สตาฟกบน้องสแตนเจอกัน เรากำลังคุยกับเพื่อนสนิทยุ ยุๆเพื่อนก็แอบหลังเรา เราก็ถามหลบไร เพื่อนบอกว่า"หลบคนรู้จัก เขาเป็นพี่สตาฟพวกเราอ่ะแก พี่เขาบอกว่าถ้าเจอจะจัดให้หนัก หน้าพี่เขาโหดมากอ่ะแก" เราก็หัวเราะ คิดในใจน่ากลัวว่ะ ระหว่างเรากับเพื่อนหัวเราะกันยุ พี่Tก้เดินมาคุยกับเพื่อนเรา ตอนนั้นเรารู้สึกเปนส่วนเกินเพราะเขาคุยกันยุ2คน5555 เราเลยแซวพี่Tไปว่าจะจีบเพื่อนหนูหรอ พี่เขาก็บอกว่าเปล่าคุยเล่นๆ แล้วพี่สตฟคนอื่นๆก็เรียกร่วมน้องสแตนแล้วก็ให้สแตนบอกชื่อเล่นตัวเองดังๆเพื่อไปทำป้ายชื่อ พอถึงตาเรา เราก็ตะโกนดังๆว่า ชื่อหงค่ะ แล้วพี่Tก็แซวว่า หะ ฮงหรอ เราก็บอกว่าไม่ใช่ พี่เขาก้ยังบอกฮงๆยุ เราเลยบอกไปว่า หงแดงอ่ะพี่ พี่เขาก็อ้อ แล้วก็บอกน้องหงแดง ผ่านไป2วิ เพื่อนเราหัวเราะกันใหญ่เลย (อายมาก) แล้วพี่ที่เป็นหัวหน้าสตาฟก็ขอเฟสทุคนเพราะกลับบ้านไปจะไปสร้างกลุ่ม แล้วก็กลับบ้านให้มาบอกว่ามีโรคประจำตัวไรบ้า เราก็ไปบอกพอกลับบ้านเราก็เช็คเฟสแล้วเราก็ยุในกลุ่มนั้นแล้ว เขาบอกถ้ายุในกลุ่มแล้วรายงานตัวด้วย เราก็ไปโพสในกลุ่มว่า ยินดีที่รู้จักค่ะ อะไรประมาณนี้ แล้วพี่Tก็มาคอมเม้นว่า น้องหงแดงนี้นา แล้วหลังจากนั้นพี่เขาก็ทักแชทมา คุยไปสักพักพี่เขาบอกเรียกเหยินได้ไหม (เราฟันเหยิน) เราบอกไม่เอา พี่เขาก็บอกว่า เค น้องเหยิน (==)แล้วเราก็คุยกับพี่เขาทุกวันๆ เจอกันที่สแตนก็คุยกันแซวกันบ้าง จนมาวันหนึ่งเราลืมเอาป้ายชื่อมา คนที่ลืมเอาป้ายมาจะโดนทำโทษแต่ไม่หนัก แต่จะหนักก็ตอนพี่ม.6มาดูและก็คุมแล้วเราเปนโรคหัวใจรัวแต่อาการไม่หนักมากเราเลยบอกกับตัวเองว่าไม่เปนหรอกถึงว่าออกกำลังกาย แต่พอถึงเวลาซ้อม พี่ม.6มาคุมค่ะ!!! เราคิดในใจตายค่ะตาย เพื่อนสนิทกับเพื่อนห้องเราเริ่มกังวลค่ะแต่ไม่มีใครกล้าบอกเพราะพวกเรากลัวพี่ม.ุ6มากๆแล้วเขาก้บอกให้มาซิทอัพ100ครั้ง(ToT) เราก้ออกไปทำแล้วบอกกับตัวเองสู้ๆ พอทำได้50ครั้งเราหน้ามืดขึ้นมาค่ะ รู้เลยว่าหัวใจตอนนั้นแบบ......อธิบายไม่ถูกค่ะ แล้วเราก็หยุดแล้วก้ล้มไปแต่ยังไม่สลบ เพื่อนในห้องเราก็ตะโกนบอกว่าพี่!!!!หงมันเป็นโรคหัวใจ แล้วเราไปห้องพยาบาล ครูไม่ยุ เลยกลับไปที่สแตนแล้วโทรบอกพ่อแม่ให้พาไปโรงพยาบาล ระหว่างรอพี่Tเข้ามาหาแล้วจับมือเราแล้วบอกว่าหงมองหน้าพี่เอาไว้นะ อย่าเปนอะไรไปก่อนนะ ทั้งที่ตอนนั้นไม่มีใครมาดูแลเราเลยวุ่นวายกันยุตอนนั้นั้นแหละค่ะ ที่รู้ว่ารักพี่เขาเข้าแล้วหลังจากวันนั้นทุกอย่างก้เริ่มเมื่อเดิม ซ้อมไปเรื่อยๆโดยไม่มีพี่ม.6มายุ่งอีก คุยกับพี่เขา จนาวนหนึ่งพี่ข่าวลือบอกว่า-Tชอบน้องหง ตอนนั้นเราทำเปนเฉยๆเพราะเรายังไม่บอกใครว่ารักพี่เขาแต่ในใจนิ-//////-ช่วงนั้นเราเลยไม่ได้คุยกันเลยค่ะ ไม่รู้เพราะอะไร เราเลยตัดสินใจไปถามในแชทว่าจริงหรอ แต่พี่เขาบอกว่าเพื่อนพี่ล้อเล่น ตอนนั้นรู้ว่าเจ็บมาก ร้องไห้ไม่ยุ แล้วบอกตัวเองว่าเราเด็กกว่าพี่เขาเยอะ พี่เขาไม่ชอบเราหรอก แล้วเราก็คุยกับพี่เขาเหมือนเดิม แต่แซวกันน้อยลง พอจบกีฬาสีเราเลยตัดสินใจบอกเพื่อนดีกว่าว่ารักพี่เขา เพื่อนก็อึ่งแล้วบอก2คนนี้ใจตรงกัน เราก้งง เราเลยถามว่าอะไร มันเลยบอกว่าเวลามันคุยกับพี่Tจะถามถึงเราบ่อยๆ เราก้อืมๆ พอช่วงๆใกล้ปีใหม่พี่Tบอกว่ามีอะไรบอกพี่รึเปล่า เราคิดในใจพี่เขาต้องรู้แล้วแน่เลย แล้วบอกว่ามี พอวันปีใหม่เวลา0.00เราก็บอกรักพี่เขา พี่เขาก้ถามรักตอนไหนเนี้ย เราก้บอกตอนโรคกำเริบ หลังจากนั้นเราก็คุย พี่เขาแซวเราบ่อยๆ ส่งสติกเกอร์หัวใจ แล้วบอกคิดถึงมากขึ้นแต่พอปิดเทอมใหญ่เราจะขึ้นม.2พี่Tจะขึ้นม.6 พี่เขาหายไป ไปทำอาชีพเสริมเราก็เข้าใจ พอเปิดเทอมปุ๊ป ก้ยังไม่ได้คุยกัน แล้วหัวหน้าสตาฟเลยตั้งชุมนุมขึ้นมาเราเลยเข้า ก้ได้คุยกันนิดหน่อย จนปิดเทอม1เล่นเฟสยุพี่เขาทักมาบอกว่าคิดถึง เราร้องไห้แล้วบอกว่ายังไม่ลืมกันใช่ไหม พี่เขาบอกว่าืมยาก คุยกันทุกวันๆได้ไหม พี่คิดถึง เราก็คุยกับพี่Tแซวๆกัน พี่เขาบอกคิดถึงบ่อยๆ คุยแนวรักหวานๆมาขึ้น แต่เวลาคุยน้อยลงจนมาถึงทุกวันนี้
เเต่ก็ไม่รู้ว่าตอนจบเป็นยังไงเหมือนกันค่ะ ที่รู้แน่ๆคือเราจริงจังและรักคนพี่คนนี้มากๆเลย (แต่ก็ไม่ทิ้งการเรียนนะคะ)
เราคุยกะพี่คนหนึ่งประมาณสองเดือนกว่า คนละหมู่บ้านแต่ใกล้กันค่ะ พ่อแม่เรากับพ่อแม่พี่เค้ารู้จักกัน
เดือนแรกเราคุยกับพี่ในเฟส พอเดือนต่อมาพี่เค้าขอเบอร์เรา เราก้อให้พี่เค้าไป(เริ่มมีใจแล้วล่ะ)
พี่เค้าโทมาทุกวันเราคุยกันครั้งหนึ่งเกือบชั่วโมง(ไม่เบื่อเลยล่ะ)คุยโม้กันไปทั่วพี่เค้าชอบแกล้งแรงบ้าง
แต่ก้อเข้าใจพี่เค้านิสัยพี่เค้าก้อเป็นอย่างนี้อยู่แล้ว เวลาพี่เค้าจะไปไหนพี่จะโทมาบอกก่อนทุกครั้ง
มีอยู่ครั้งหนึ่งพี่เค้าไปสอบตำรวจระหว่างทางพักรถพี่เค้าจะโทมาหาว่าถึงนี้จังหวัดนี้แล้วนะ นั่งรถปวดหลัง
ไรงี้ พอถึงที่พักพี่เค้าจะโทมาบอกถึงที่พักแล้วนะ พรุ่งนี้ต้องทำอะไรพี่เค้าบอกหมดเลยค่ะ
ก่อนสอบที่เค้าโทมาบอกว่าจะสอบแล้วนะ พอสอบเสดพี่เค้าก้อโทมาอีก กลับถึงบ้านพี่เค้าก้อโทมาบอกถึงบ้านแล้วนะโดยที่เราไม่ต้องโทไปเลย(พี่ตังเติมเงินนี่เยอะเนอะโทมาจัง)เราคุยกันเกือบจะเปนแฟนกันแล้วเชียว(คิดว่าถ้าได้พี่เปนแฟนนี่โชคดีสุดๆ)ต้นเหตุที่ทำให้เรานั่งเศร้าทุกวันนี้คือ พี่เค้าสอบตำรวจติด
พี่เค้าบอกว่า มีคนใหม่ไปเลยก้อได้จะรอก้อได้แล้วแต่นะ เผื่อใจไว้ด้วยก้อดีนะอย่าหวังมาก
จากนั้นพี่เค้าไม่โทหา ไม่ทักแชท อ่านไม่ตอบทำไมต้องเจอแบบนี้ด้วยนะ
อยู่ๆก็ไป อือ...ถ้าเราเจอแบบนี้มีหวังร้องไห้ทั้งวันแน่เลย
ประมาณว่าของมีค่าหายไป แบบนี้ไหมนะT^T
รักใสๆ น่ารักจังเลย ><
อยากมีบ้างจังนะแบบนี้
ชอบตอนที่อาการกำเริบแล้วพี่เขาดูแล เหมือนพระเอกในหนังเลยค่ะ!!><
พี่เค้ายังไม่มีแฟนค่ะ แต่พี่เค้่มีคนที่ชอบแล้ว เรารู้ทุกอย่างเลย ว่าเค้่าชอบใคร แถมยังเป็นที่ปรึกษาให้พี่เค้าทุกเรื่องอีกต่างหาก ถึงแม้ว่ามันจะเป็นความสุขที่ขมขื่น แต่มันก็คือความสุข 5555 เราเหมือนโรคจิตเลยอะ
ตอนนี้เรากำลังมีแฟนค่ะ เรื่องก็มีอยู่ว่า มีรุ่นพี่เข้ามาจีบ ซึ่งเราก็แบบเป็นคนไม่ค่อยชอบผู้ชาย แบบใครมาจีบก็จะโดนด่ากลับไปทุกคนและนั้นและทำให้เราไม่เคยมีแฟน
แล้วพี่เขาก็เข้ามาเพิ่มเพื่อนเรา ตอนแรกเราก็ไม่รับ เพราะจะรับแต่เพื่อนกับผู้หญิง
เท่านั้น จนผ่านไปเกือบ2วันได้ เราจึงเข้าไปในเฟสพี่เขาดูว่าจะรับดีไหม ก็เหมือนพี่เขาโพสถึงผู้หญิงคนนึง เราก็เอ๊ะใจ คือเราเหมือนมีเซนว่ามันคือเราอะ555
เราก็เลยรับเฟสพี่เขา แล้วกะว่าปั่นหัวเล่น555แอบชั่ว พอเรารับเฟสเขา พี่เขาก็เริ่มทักมา คือแบบเราก็รู้ตั้งแต่แรกว่าเขาชอบเราอะ แต่ก็ทำเป็นใสใส ไม่รู้ไม่ชี้
จนคุยกันได้ 3,4 วันพี่เขาก็มาบอกว่าชอบเรา เราก็ใจเต้นแรงมาก เราไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนนะ ทั้งๆที่ตกลงกับตัวเองตั้งแต่แรกว่าจะไม่ชอบพี่เขาเด็ดขาด พอเขาบอกว่าชอบเราก็เริ่มทะเลาะกัน เพราะพี่เขาเป็นคนเจ้าชู้(มั้ง)แบบไปบอกเพื่อนทั้งห้องว่าชอบเรา ทั้งๆที่แฟนคนเก่าของพี่เขาพี่เขาก็ทำแบบเดียวกัน มันเหมือนไม่มีความจริงใจซักนิดเดียว ทะเลาะกันไปมา พี่เขาบอกว่าถ้าเราชอบพี่เขาเมื่อไร
ให้ทักมาละกัน พี่ไม่รู้จะไปไหนได้แล้ว เราก็แบบดัน-ไปรั้งเขาไว้ว่าอย่าไปเลยนะ เพราะแบบว่าพี่เขาเป็นคนนิสัยดี เฟรนลี่มากเราชอบนิสัยเขา ทำให้เหมือนกับว่าคุยด้วยแล้วสบายใจ เราอยากอยู่แบบนี่ต่อไปเรื่อยๆ จนเราพลั้งปากไปบอกชอบพี่เขา เราเลยคุยกันมาเรือยๆ คือทะเลาะกันเกือบทุกวัน เรื่องไม่เป็นเรื่อง เราแค่คุยกับเพื่อนผู้ชายแค่นี้ แค่นี้จริงๆ จนแบบท้อเลยอะ ร้องไห้หนักมากจนเกือบตี2 เราก็ไม่รู้จะร้องเพื่ออะไร แต่ข้างในมันรับไม่ไว้แล้วเท่านั้นเอง จนมีอยู่วันเราไปรู้ว่าเขาเคยชอบผู้ชาย คือแบบอึ้งอะ ใบ้แ_รก ไปต่อไม่เป็นเลย เราเลยไม่ยอมคุยกับเขา พี่เขาทักมาเราก็ไม่ตอบ ตอบแต่เพื่อน ซึ่งพี่เขามีรหัสเฟสเรา เราก็ดัน-ไปให้เขาอีก555 ทั้งคืนนั้นเรานอนไม่หลับเลย แบบหลับๆตื่น มันเหมือนกับคนกังวลตลอดเวลา เราอึดอัดมาก ร้องไห้ไม่ออก จุกไปหมด อยากหัวเราะตัวเองที่ดันไปชอบเขาง่ายๆ แล้วมานั่งเสียใจเอง จนถึงตอนเช้า เราเลยกล้าที่จะตอบพี่เขาเพราะตัดสินใจแล้วว่าจะเลิกคุย ทั้งๆที่ไม่ได้อยากเลิกคุยเลย พี่เขาก็บอกว่าตอนนี้พี่บอกรักพี่บอกชอบใคร พี่ก็รักคนนั้นแหละ และส่วนที่ชอบผู้ชายมันก็แค่อารมวัยรุ่น ที่ยังสับสน แต่ตอนนี้พี่เลือกแล้ว
ว่าคือเรา เราก็แบบกะจะเลิกโกรธ แต่เพราะทิฐิมันเยอะไง ไม่ให้อภัย ก็เลิกคุยกับไปครึ่งวัน5555 จนพี่เขามาง้อเรา เราก็ใจอ่อนเลยจ้า เหงาอะ มันเหมือนคนขาดอะไรไปซักอย่าง กระซับกระซ่ายเหมือนขี้ไม่ออก555 คิดถึงเขาทั้งวันกลับไปดูแชทที่เคยคุยกันตั้งแต่ครั้งแรกทั้งวัน จนในที่สุดเราก็ตัดสินใจให้อภัย เราก็คุยกัน ที่นี้ไงเราก็- บอกเขาว่า คุยกันไปก่อน4เดือน แล้วค่อยคบกัน
ถ้าทนไม่ไหวหรือเบื่อก็ไปซะ พี่เขาก็รับปากเรา แต่เขาก็บอกว่าพี่นะทำได้อยู่แล้ว เรานะจะทำได้รึเปล่า เราเชื่อนะว่าเราทำได้ เราก็คุยกันเรื่อยๆ อีก5วันก็จะครบ1เดือนที่คุยกัน แต่เหมือนกับพี่เขาเบื่อเราแล้ว55 เราไม่รู้จะทำยังไง เรารักเขาไปแล้ว ดูใจง่ายเนอะ แต่ถ้าพี่เขาอยากไปเราควรปล่อยใช่ไหม?
ไม่ใช่ว่าคุณใจง่ายหรอกค่ะ ไม่รู้สิ 'สำหรับเรา'นะ เราคิดว่าการจะรักหรือชอบเวลามันไม่ใช่การตัดสิน แต่มันอยู่ที่ใจมากกว่า
ส่วนที่ว่า 'ควรปล่อยไปไหม' มันก็แล้วแต่มุมมองความรักของแต่ละคน 'สำหรับเรา' ถ้าเรารักเขามากและรักจริงๆ เราก็จะขอดูแลเขาไปแบบนั้น สำหรับเราแล้ว แค่เห็นคนที่รักมีความสุข เราเองก็มีความสุข
มันอาจจะดูเวอร์ๆ ว่าแบบ ยัยนี่น้ำเน่าว่ะ อะไรงี้ แต่เราทำได้จริงๆนะ.
ลองคิดดูนะคะว่ามุมมองความรักของคุณเป็นแบบไหน สู้ๆน๊า ขอให้สมหวังและมีความสุขตลอดไปจ้า^^
ของเราเป็นรักครั้งแรกอ่ะคือเราสองคนไปเข้าค่ายค่ายเดียวกันแต่เราสองคนอยู่ต่างโรงเรียนซึ่งมันต้องมีกิจกรรมกลุ่มที่แบ่งเป็นหกกลุ่มใหญ่เรากับเขาอยู่กลุ่มใหญ่ด้วยกันครั้งแรกที่เจอนี่นั่งตรงข้ามกันตอนนั้นแบบรู้สึกแบบใจเต้นแรงอ่ะ(คือเราไม่เคยมีแฟนแล้วก็อยู่หญิงล้วนซึ่งวันๆเราก็เอาแต่บ้าเกาหลีดูฟุตบอลอยู่แต่กับเพื่อนผู้หญิง)พอวันที่เข้ากลุ่มย่อยกลุ่มเรานั่งติดกับกลุ่มเขาซึ่งเรานั่งติดกับเขาพอดีจังหวะที่เราหันไปก็ไปเจอกับสายตาที่เขามองมาก่อนพอดี ตอนนั้นเราแบบหัวเราะกับคนในกลุ่มอยู่อาจจะหัวเราะดังไปจนเขาต้องหันมาดูเลยก้อได้ พอเห็นสายตาเขาแบบนั้นเรารีบทำเป็นมองรอบๆอ่ะแบบเขินจริงๆ พอวันจะกลับนี่เซ็งนิดหน่อยอ่ะไม่เห็นเขาเลยจนจะขึ้นรถกลับโรงเรียนอ่ะเรากับเพื่อนไปเข้าห้องนำ้กันเราเข้าเสร็จก่อนเลยจะออกมารอข้างนอกจังหวะที่เปิดประตูออกมาก็เจอเขาเดินมาพอดีได้สบตาครั้งสุดท้ายก่อนกลับ พอกลับมาเราไปเรียนพิเศษที่ตึกที่เราเรียนตามปกติซึ่งเขาเรียนอีกที่นึงแต่ตอนนั้นรู้เฟสเขาและเลยตัดใจแอดเฟสเขาไปตอนนั้นคิดว่าอย่างน้อยก็ได้รู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้างจะได้ดูเขาในเฟส ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงอ่ะเขาก้รับเป็นเพื่อนตอนนั้นฟินมาก เลยไปทามไลน์เขามีผู้หญิงที่ค่ายแต่คนละโรงเรียนกับเรานะไปขอบคุณที่เขารับแอดเรานี่แบบโหไรว่ะไม่กล้าทำแบบคนนั้นอ่ะ แล้วที่หวังว่าจะเห็นความเคลื่อนไหวของเขาในเฟสซึ่งไม่ค่อยมีเลยเวลาผ่านมาเกือบหกเดือนอ่ะเพราะเข้าค่ายตั้งแต่กลางเดือนตุลาพอมาจะสิ้นเดือนมีนาอ่ะเราไปเรียนพิเศษเหมือนเดิมวันนั้นเราจะเข้าห้องนำ้ชั้นข้างบนแต่เขาปิดไม่ให้เข้าเลยต้องลงมาเข้าข้างล่างตอนเดินที่ทางเดินไปห้องนำ้อ่ะเจอเขาเดินออกมาจากห้องนำ้ชายพอดี โหแบบหกเดือนเจอวันนี้ก้อรู้สึกดีและ พอต้นเดือนเมษาเราเปิดคอร์สเรียนอีกคอร์สเรียนไปได้ครึ่งชั่วโมงเสียงเปิดประตูก็ดังมากเราหันไปดูเห็นเขาเดินเข้ามาอะ่ตอนนั้นคิดว่าคงมาชดเชยแหละวันต่อมาคอร์สนี้ที่นั่งมันเต็มเราแบบโดนแย่งที่แต่มองไปเห็นเพื่อนของเพื่อนที่นั่งข้างหน้าเลยไปขอนั่งด้วยสักพักเขาก็เข้ามาแล้วมายืนแถวเราคือที่ที่เรานั่งคือที่ของเขาเมื่อวานเขาเลยมานั่งข้างเราแทน สถานการณ์ก็ปกติดีแต่มันเริ่มแปลกๆตอนที่เราเดินไปซื้อของก็จะมีกลุ่มนี้เดินไปแถวๆนั้น เพื่อนของเขาที่เรียนคอร์สเดียวกับเราก็มองเราแบบยิ้มๆ จนมีอยู่วันนึงเพื่อนเขาอีกสองคนมาหาตอนนั้นเราซื้อนำ้แล้วเดินตามเขาเข้ามาแล้วเขาก้ไม่เข้าห้องยืนขวางประตูกันอยู่เขาเลยบอกให้เพื่อนหลบให้เราเข้าพอเราเดินเข้ามาเขาก็พูดกับเพื่อนว่ากูว่าจะขยับโต๊ะซะหน่อยแต่เขาเข้าไปนั่งและเราเลยหันไปมองเขาเพื่อนเขาก็บอกว่าเห้ยเขาหันมามองเราเลยหันหน้ากลับ พอเราไปเรียนพิเศษอีกที่เราก็บอกกับเพื่อนเขาได้ยินแล้วเขาก็ไปเรียนด้วยมายืนอยู่ข้างหลังแล้วก็พูดว่าเขาตั้งใจเรียน (อะไรของเขาว่ะ) พอแบบเปิดเทอมก็เจอกันน้อยลงแค่เสาร์อาทิตย์เศร้าเลย เราก็ไม่กล้าทักเขาเขาก้อเหมือนจะทักอ่ะแต่ก็ไม่พูด เพื่อนเขาพอเห็นเราเดินมาก็พูดว่าทักเลยๆแต่เขาก็ไม่ทักนะจนเวลาผ่านไปอยู่ๆเขาเดินมาผ่านที่ที่เราเรียนซึ่งมันมีกระจกกั้นเห็นข้างนอกกับข้างในเรามองออกไปพอดีก็เจอสายตาเขาอ่ะเราก็จ้องนะเขาก็จ้องจนแป๊บนึงเขาก็ค่อยๆเดินลงบันไดอ่ะแต่สายตามองจนสุดบันได มีครั้งนึงที่เขาแบบเล่นกีฬาแล้วเจ็บขาเขาก็เดินออกไปเข้าห้องนำ้นานมากเราก็เป็นห่วงนะเลยเดินออกไปดูหน้าห้องนำ้(น่าเกลียดตัวเองมาก)ก็ไม่เห็นเลยไปดูตรงบันไดทั้งสองทางก็ไม่เห็น เลยกลับเข้ามาสักพักเขาก็เดินเข้ามาก็แบบโล่งอก วันเดียวกันเรายังไม่ทันเลิกหรอกเขาเลิกก่อนเดินขาเจ็บๆแบบนั้นพอเขาเดินออกไปแปบนึงเราเลยเก็บของเดินตามไปเห็นว่าเพื่อนเขาไปส่งเขาก็แบบโอเคปลอดภัยล่ะเลยไปซื้อนำ้พอกลับมาสวนกับเพื่อนเขาเพื่อนก็พูดแบบเนี่ยถ้ามันกลับช้ากว่านี้นิดนึงก็ได้เจอและ เราก็แบบบอกตรงๆว่าความรู้สึกของผู้หญิงเป็นธรรมดาที่ต้องเก็บเอามาคิดอ่ะ เราเคยโพสเพลงกาลครั้งหนึ่งในเฟสนะตอนนั้นไม่เจอกันนานแบบเราก็มีช่วงนึงที่อยากจะตัดใจเลยโพสไปไม่รู้เขาจะเห็นรึเปล่าถ้าเห็นก็อยากให้รู้ว่าเป็นเขาอ่ะ เพลงอื่นๆที่โพสก็ถึงเขาหมดแหละ สำหรับเรานะรักครั้งแรกแบบสุขนะ เศร้าบ้าง ส่วนใหญ่สับสนกลัวคำว่าคิดไปเองเขาพูดถึงเรากับเพื่อนพูดชื่อเราอย่างนู้นอย่างนี้เราอยากรู้ว่าเขาคิดยังไงกับเรากันแน่จริงๆนะ
น่าลุ้นตามมากๆเลยล่ะค่ะ เป็นรักที่น่ารักกรุ๊งกริ๊งอีกความรัก(ที่มาแชร์)เลยล่ะ
เหมือนว่าเป็นเรื่องที่ค่อยๆดำเนินไปเรื่อยๆ ไม่รีบไม่ร้อน อะไรปบบนั้นเลย
ขอให้สมหวังและมีความสุขตลอดไปเลยน๊าาาา
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?