แอบชอบรุ่นพี่เมื่อ7ปีก่อน

[ไอติม]

อยากให้อ่านให้จบ เพื่อเป็นอุทาหรณ์เตือนใจสำหรับคนแอบรักนะคะ


เล่าย้อนไปเมื่อ7ปีที่แล้วนะคะ ตอนนั้นเราอยู่ ม.2 เราเป็นคนไม่ค่อยสนใจเรื่องความรักสักเท่าไรก็อยู่คนเดียวมาตลอด จนวันนึงเพื่อนที่โรงเรียนเล่าเรื่องราวของผู้ชายคนนึงเค้าอยู่ ม.5 ที่เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันให้ฟัง แต่เป็นเรื่องที่ไม่ค่อยดีนักเพราะพี่คนนี้ดูเคร่งขรึม ไม่สนใจใคร แต่เรียนเก่งมากกกกกกก บ้านฐานะดี หน้าตาสำหรับเราถือว่าปานกลาง สูง ขาว ตาตี่ ถึงแม้พี่เค้าจะไม่ค่อยสนใจใครแต่มันเป็นเรื่องแปลกเพราะคนในโรงเรียนตอนนั้นไม่มีใครไม่รู้จักพี่เค้า เอาเป้นว่าเค้าป็อปแบบงงๆเลยหล่ะ

ส่วนตัวเราในตอนนั้นโคตรไม่ชอบหน้าเค้าเลยเพราะเค้าดูหยิ่งและไม่เป็นมิตรเลยน่ะสิ เรากับเพื่อนมักจะชอบไปจับกลุ่มนินทาพี่เค้าอยู่บ่อยๆ555


มีอยู่ครั้งหนึงเราก็เม้าส์กับเพื่อนระหว่างรอรถมารับไปเรียนพิเศษ เรากับเพื่อนยืนคุยกันอยู่ข้างถนน และแน่นอนว่าเรื่องที่เราคุยกันก็คือเรื่องของพี่คนนี้ แต่วันนั้นโชคคงไม่เข้าข้างเราเท่าไรนักเพราะเราเหลือบมองไปเห็นว่าพี่เค้านั่งอยู่อีกฝั่งของถนน แต่ถนนเป็นถนนในซอยมันจึงไม่กว้างมากนัก เรากับเพื่อนตกใจมากที่เห็นคนที่เรากำลังเม้าอยู่กำลังนั่งรอรถกลับบ้านแต่ก็คิดว่าพี่เค้าคงไม่ได้ยินหรอกมั้งเพราะพี่เค้าใส่หูฟังแล้วนั่งกระดิกเท้าอยู่

จนในตอนเช้าอีกวัน เพื่อนเราที่อยู่ในวงเม้าเมื่อวานเดินมาบอกว่า พี่สาวของมันถามว่า 'เมื่อวานแกกับเพื่อนแกไปเม้าอะไรเพื่อนเค้าวะ' เพื่อนเรามันก็ตกใจว่าทำไมพี่มันถึงรู้ มันได้ความมาว่า 'ก็เมื่อวานที่เราเม้ากันแล้วที่พี่เค้าใส่หูฟัง จริงๆแล้วพี่เค้าไม่ได้ฟังเพลงเลย เค้าได้ยินทุกอย่างที่เราพูดแต่แกล้งว่าฟังเพลงอยู่' กูตายค่ะ สติไม่มีแล้วค่ะ เราอายแทบแทรกแผ่นดินหนีเลยค่ะ


และนั้นแหละค่ะเป็นจุดเริ่มต้น เพราะหลังจากวันนั้นเราก็ไม่กล้าสู้หน้าหรือเดินผ่านเลยค่ะ แต่ยิ่งหนีมันก้เหมือนยิ่งเจอ เจอทุกเช้า เดินเข้าโรงเรียนพร้อมกันตลอด ตอนกลางวันก็เจอที่โรงอาหารทุกวัน และในแต่ละครั้งที่เจอกับแบบจะๆ พี่เค้าจะมองหน้าเรานิ่งๆมันดูหน้ากลัวมากค่ะ แต่ด้วยความหน้ากลัวมันกลับทำให้อยากไปโรงเรียนทุกวัน อยากเดินเข้าโรงเรียนพร้อมๆกัน อยากนั่งกินข้าวโต๊ะข้างๆกัน

เวลาผ่านไป จนเราอยู่ม.3พี่เค้าอยู่ม.6 เราว่าเราแอบชอบเค้าแล้วหล่่ะ ยิ่งพี่เค้าไม่มีใครด้วยมันทำให้เริ่มรู้สึกมีความหวัง มีอยู่ครั้งนึงพี่เค้าตั้งตัสว่า 'จะรู้สึกอย่างไรถ้าพรุ่งนี้ไม่พบหน้ากัน' แล้ววันนั้นพี่เค้าก็ไม่มาโรงเรียนจริงๆ จากที่พี่เค้าที่เมื่อก่อนมักชอบจ้องหน้าเรา แต่หลังๆเมื่อเรารู้สึกว่ามีคนกำลังมองอยู่เราจะให้ไปเรามักจะเห็นพี่เค้ามองแล้วรีบหลบตาแล้วก็เดินหนีไป หลายครั้งที่คิดเข้าข้างตัวเองค่ะว่าเค้าจะมีใจให้เราบ้างมั้ยน้า???


จนถึงตอนนี้เวลามันก็ล่วงเลยไป7ปีแล้ว เราเองกลับลืมเค้าไม่ได้ หลายครั้งที่คิดอยากจะมีใครสักคนมาอยู่ข้างๆใบหน้าของเค้ามันก็ลอยเข้ามาทุกทีๆ ตอนนี้้เรามีเฟสพี่เค้านะคะ แอบส่องอยู่ทุกวัน หลังจากจบมัธยมไปเค้าก็ไปเรียนในมหา'ลัยที่มีชื่อเสียง เค้าเคยมีแฟน1คนแต่คบกันไม่ถึง3เดือนค่ะแล้วเค้าก็เลิกกัน เหตุผลที่เค้าเลิกกัน เพื่อนเราที่รู้จักพี่เค้าเลยเล่าให้ฟังว่า 'เหมือนพี่เค้ามีคนอยู่ในใจว่ะแก แต่กูก็ไม่รู้หรอกนะว่าเป็นใคร ขนาดเพื่อนเค้้า เค้ายังไม่บอกเลย' หลังจากนั้นไม่นานพี่เค้าก็ตั้งตัสว่า 'วันนั้นที่เคยได้รอตั้งแต่แรกเจอ วันนี้ก็จะรอแต่เธอเรื่อยไป'

ถึงตอนนี้ทั้งเราและเค้าก็โสดทั้งคู่ค่ะ การรอใครสักคนอย่างไม่มีจุดหมายมันทรมานมากจริงๆค่ะ รักคนอื่นก็ไม่ได้ เลิกรักคนนี้ยิ่งทำไม่ได้ใหญ่เลย เวลามันทำให้เราโตขึ้นค่ะ เราในตอนนี้อยู่มหา'ลัยปี2ค่ะ ส่วนพี่เค้าเรียนจบแล้วพึ่งจบหมาดๆเลย


มันทำอะไรต่อไม่ได้จริงๆค่ะ ได้แต่หวังว่าสักคนเราคงจะได้เจอกันอีก...


ขอบคุณที่อดทนอ่านจนจบนะคะ เพื่อนๆคิดเห็นกับเรื่องนี้ยังไงก็โพสต์บอกได้นะคะหรือใครมีเรื่องเล่าอะไรก็มาแชร์กันนะคะ

Comments

[ตรงจุด]

ไปจีบเลย

แพ้ไม่กลัว กลัวไม่กล้า

[PMD_BH]

จีบเลยค่ะ