ทักษะการพูดสวนทางกับทักษะการเขียน(รก)

[Ciel En Roseジン]

ไม่รู้มีใครเคยมีปัญหาแบบนี้ไหม

แต่ก่อนเขียนผิดบ้างสะกดผิดบ้าง แต่เวลาพูดยังพอออกเสียงอักขระ ควบกล้ำถูกบ้าง

ทว่าพอเขียนยาวๆได้มากขึ้น ใส่ใจความถูกต้องของตัวสะกดมากขึ้น กลับมีปัญหาออกเสียงตัวควบกล้ำ แบบเวลาพูดภาษาไทยจะขัดใจตนเองมาก คือ ร ล หายหมด จนรู้สึกเหมือนตนเองพูดภาษาไทยไม่เป็น==!

มีใครพอจะแนะนำวิธีที่ทำให้พูดเก่งขึ้น ออกเสียงอักขระชัดเจนมากขึ้นไหมคะ:)

ปล.ตั้งกระทู้ในแอพ ต้องขอโทษด้วยนะคะ หากอ่านยาก^^

Comments

[K.W.E.]

พูดบ่อยๆเดี๋ยวก็ชำนาญเองครับ

ช่วงหนึ่งผมต้องขอบคุณการเมืองจริงๆ ถึงจะเครียดแต่ชอบสรุปประเด็นไปคุยกับพ่อประจำ คุยทีนี่เป็นชั่วโมงเลย ตอนนั้นได้ทั้งน้ำเสียง อักขระ การลำดับเรื่องราว

จนช่วงหนึ่งลงมากรุงเทพคุยกับพ่อค้าแม่ค้าที่คอเดียวกันนี่ นั่นก็ยาวเป็นชั่วโมงแบบฟังเพลิน จนเขาแซวว่าเธอน่าไปขึ้นเวทีนะ.... (เอาเข้าไป)

พูดชำนาญขึ้นครับ แต่เสียอย่างเดียวคือถ้าเวลาพูดติดพันผมจะพูดเร็วมากถึงมากที่สุด ไม่เหนื่อยมากด้วย ถ้าไปเล่าพวกรายการเดอะช็อคนี่คงเสียอรรถรสแน่ๆ

แต่ในมุมที่พูดเร็วขึ้นถ้าเป็นเรื่องที่ยังไม่ได้ลำดับข้อมูล หรือทำการบ้านมาก่อน มันก็จะสะดุดได้เหมือนกันครับ

สรุปคือต้องฝึกและเตรียมตัวไว้ครับ จะทำให้พูดออกมาได้ดี

[จิ้ง]

ของผมเจอปัญหาแบบนี้อะครับ คือสื่อสารภาษาพูดกับคนปกติได้แย่มาก แต่สื่อสารด้วยภาษาเขียนดีกว่า คือถ้าต้องเถียงใคร ถ้าเถียงด้วยปากไม่เคยชนะเลยครับ ไม่รู้จะใช้คำพูดไหนดี หรือถ้าให้พูดอธิบายเหตุผลอะไรสักอย่าง ผมจะพูดวกไปวนมาจับใจความอะไรไม่ค่อยได้ แต่ถ้าให้เขียนลงกระดาษและอธิบายได้ดีกว่า

บางทีจะเผลอเอาภาษาในนิยายมาพูด แล้วบางคนฟังเขาจะรู้สึกแปลกๆ มีเคยถูกทักว่าพูดเหมือนนิยายเลย(แล้วมันดีหรือไม่ดีฟระ) 

ปกติอยู่บ้านผมสื่อสารกับครอบครัวและคนรองตัวด้วยภาษาอีสาน แต่บางทีพูดไปมันก็คิดไม่ทันว่าคำนี้ภาษาอีสานต้องพูดแบบนี้ ก็ใช้ภาษากลางไป เลยถูกมองว่ากระแดะพูดอีสานปนไทย (คงเพราะปกติเวลาคิดอะไรในหัว ผมคิดเป็นภาษาไทยกลาง ไม่ใช่ภาษาอีสาน) บางทีแม่ก็แหวะว่าหัดพูดกับคนอื่นเขาแยะๆ บ้าง จะได้พูดจารู้เรื่องขึ้น

[Death With Love]

ผมถนัดพูดมากกว่าเขียนเยอะเลย การเขียนแทบไม่มั่นใจว่าถูกหลักที่เหมาะสมหรือเปล่า (ฮา)

แต่พอได้ฝึกงานเขียน ก็ช่วยให้ผมพูดได้ดีขึ้นอีกนะครับ
การใช้คำดีขึ้น ศัพท์เยอะขึ้น ถึงจะมีสำนวนจากนิยายติดมาบ้าง
แต่มักจะเป็นต้นประโยต หรือท้ายประโยค ที่เสริมให้การพูดน่าสนใจขึ้น
ใช้คุยกับเพื่อนก็มีฮา โดนหาว่าผมทำเป็นสำบัดสำนวน

คุณจิน คงต้องฝึกพูดบ่อยๆ ครับ อาจเพราะพูดน้อยกว่าการเขียน
ลองพยายามให้ทั้งสองอย่างบาลานซ์กัน
ทีจริงผมก็ออกอักษรควบกล้ำ หรือ ร ล ไม่ค่อยชัดเจน แต่ก็ไม่กังวล (หรือผมก็ควรต้องกังวลหว่า)

[AB Normal]

เราเป็นคนพูดไม่เก่งมาแต่ไหนแต่ไร
และไม่สนใจการพูดด้วย
ยิ่งอยู่กับการเขียน-อ่าน
ยิ่งเหมือนปิดตัวเองจากโลกภายนอก
คนรู้จักเรา ถ้าไม่ทำเควสท์ ก็แทบไม่ได้เจอเราเลยอะ
ปัญหาการพูดของเราจึงน่าจะเป็นการไม่ชอบพูด
เราคิดคำพูดช้า ถ้าออกไปพบปะคนอื่น เราจะกลายเป็นผู้ฟังที่ดีมาก
ถ้าไม่มีใครถามความเห็น เขานึกว่าลืมเราทิ้งไว้ในรถ

[Prisma Dominatus]

This is the best typed and well arranged post ever done by the app.

[Ciel En Roseジン]

ขอบคุณค่ะคุณกวี
บางทีเราก็พูดจนเหมือนรัว ทำเอาคนฟังไม่รู้เรื่อง==!
สงสัยต้องหาประเด็นคุยกับพ่อแม่บ้างแล้ว^^

[Ciel En Roseジン]

เป็นเหมือนกันเลยค่ะท่านจิ้ง
เขียนในกระดาษง่ายกว่า
บางครั้งเราก็ใช้คำสับสน วกวนเหมือนกันค่ะ ขนาดเขียนในกระดาษบางทีก็เป็น==!
ท่านจิ้งสู้ๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ^^

[Ciel En Roseジン]

ดีอ่าท่านเดธ อยากถนัดพูดจัง
ส่วนใหญ่เป็นคนฟังมากกว่าพูดจริงๆอ่ะค่ะ เลยพอต้องพูดอะไรยาวๆจริงจังมักจะนึกไม่ออก ถ้าไม่มีคนถาม แถมพอต้องใช้คำควบกล้ำก็หายไปทุกที จนบางครั้งคนฟังต้องหันมาถามอีกรอบ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ^^

[Ciel En Roseジン]

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ ฟังมากกว่าพูด^^

[Ciel En Roseジン]

Thank you a lot. The app might be updated already^^

[ดาวดวงน้อยของท่านเทพ]

เป็นเหมือนกันเลยค่ะ เราหัดภาษาอีสานที่กรุงเทพ
คือพ่อแม่จะไม่อะไรเท่าไหร่แต่กับคนอื่นนี่คือถ้ามันเป็นคำที่ยากอ่ะ
คือเราจะไม่เข้าใจเลยคนอื่นจะหาว่ากระแดะเพราะส่วนตัวคิดว่าพูดภาษาอีสานชัด แต่เราไม่เข้าใจความหมายจริงๆ หลังจากนั้นเวลาคำไหนไม่เข้าใจก็พยักหน้า แล้วก็เงียบๆเอา ฮาาาาาา

[ดาวดวงน้อยของท่านเทพ]

เราเป็นค่ะ
หนึ่งพูดไม่เก่ง
สองพูดไม่รู้เรื่อง อธิบายไม่เข้าใจ
สามพูดรอเรือ ลอลิง ได้บ้างไม่ได้บ้าง ควบกล้ำก็พยายามพูดแต่ก็ได้บ้างไม่ได้บ้าง

ยิ่งช่วงกลับมาหลังจากต่างประเทศหลังจากไปอยู่นาน นี่ประโยคไม่เป็นประโยคเลยค่ะ
ต้องพยายามนึกตามตลอดว่าเขาพูดอะไร ความหมายยังไง
ช่วงที่เขียนนิยายตอนที่อยู่ต่างประเทศ ภาษาเขียนเราก็ห่วยนะ ไม่รู้จะใช้คำยังไง
พอกลับมาเมืองไทย ปรับตัวได้ซักพักค่อยโอเคหน่อยค่ะ
แต่เพื่อนจะถามตลอด แกรู้เรื่องมั้ย? หรือไม่ก็อธิบายให้มันเข้าใจมันก็จะไม่เข้าใจ
จนช่วงแรกๆถูกหาว่ากระแดะเลยค่ะ แต่คือเราเป็นคนอธิบายไม่เก่งอยู่แล้วไง
ก็เลยพยายามไม่สนใจคนอื่น บางทียังคิดอยากจะไปเรียนภาษาไทยเพิ่มเลยค่ะ
แบบรู้สึกแย่มากอ่ะ ภาษาไทยนี่ได้เกรดสี่ตลอด แต่พูดจาไม่รู้เรื่อง ฮาาาาา

[PetShall {::: Gg :::}]

ข้าพเจ้านี่พูดได้คล่องกว่าเขียน

แต่เขียนได้ดีกว่าพูด  เพราะกว่าจะเขียนได้มันเหมือนกลั่นกรองคำพูด พูดง่ายๆคือ ตอนเขียนมีสติกว่าตอนพูด  เพราะแทนที่จะพูด แต่ยังมานั่งเสียเวลาในการเขียน ตอนพูดบางทีอารมณ์มันพาไป พูดไม่คิด ฮะฮะฮะ

แต่ว่ายิ่งพยายามควบคุมตัวเองไม่ให้พูดผิด เขียนผิดมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งผิดพลาดไปเสียทุกครั้ง ยกเว้นตั้งสมาธิ


แต่เวลาพิมพ์จะพิมพ์ได้พลาดน้อยกว่าเขียน  เพราะตอนเขียนบางทีสมองสั่งการไปเร็วกว่าเขียน จึงเขียนผิิดตอน  ข้ามตอนเขียนตลอด ฮะฮะฮะ

เรื่องพิมพ์จะพลาดตรงนิ้วมันไปเร็วกว่าความคิดที่จพิมพ์คำนั้น มันจึงพิมพ์ตกๆ หล่นๆ ตลอดเลยค่ะ  ฮะฮะฮะ

การใช้ภาษาของข้าพเจ้าก็ยังต้องปรับปรุงเพราะบางทีสมองก็สั่งการให้กระชับคำไม่ได้ ร่ายยาวๆ  บางทีก็สั้นจนเกินไป แลดูห้วนๆ จะว่าไม่สมประกอบก็ได้ค่ะ ฮะฮะฮะ

[criziz]

 ของผมที่พูดชัดเจนขึ้นเป็นเพราะสวดมนต์เลยครับ  แต่ก่อนไม่สนใจว่าจะพูดผิดขนาดไหน   ขอแค่สื่อสารกันเข้าใจก็น่าจะพอแล้วสำหรับผม  แต่พอเริ่มสวดมนต์แบบจริงจัง (ไม่ใช่ทำปากเปล่งเสียงแต่ในใจคิดเรื่องอื่นแบบสมัยก่อน) เพราะตอนนั้นญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเสียไป  ผมอยากจะอุทิศส่วนกุศล  ก็ตั้งใจสวดและออกเสียงให้ชัดเจน กลัวท่านไม่ได้รับ 555  ก็เลยทำให้ระวังมาถึงเวลาพูดด้วยครับ

[Chanyanuch]

เราไม่ชอบพูด  บางทีก็พูดเสียงเบาจนคนอื่นไม่ได้ยินต้องเงี่ยหูฟัง  
เวลาโมโหก็ตะโกนเสียงดังทำให้คนอื่นหงายเงิบ
เราไม่สบายตั้งแต่เด็ก  แม่ก็ไม่เคยพาไปหาหมอบ่อยๆ
กลายเป็นว่าวันดีคืนดีจะพูดติดอ่าง  โตมาก็เลยเป็นแบบนี้
เวลาปกติจะไม่พูดติดอ่าง  แต่เวลาตื่นเต้นจะพูดติดอ่าง 
แต่เวลาทำงานส่งครูกับทำข้อสอบแบบอัตนัยต้องเขียนให้ครูอ่านง่าย
ส่วนเขียนนิยายกับแฟนฟิคนี่เขียนถูกต้องตามหลักไวยากรณ์มาก  
(แต่ทำไมไม่คนอยากเข้ามาอ่านเลย  สงสัยคนสมัยนี้ชอบอ่านงานเขียนภาษาวิบัติเหรอเปล่า)    
คำไหนที่ลืมๆว่าต้องเขียนยังไงต้องไปค้นหาในพจนานุกรมกับ  Google

[Mr.Saka]

ไปเข้าอบรมหลักสูตรผู้ประกาศครับ

ข้อดี : จะพูดจาชัดมากครับ

ข้อเสีย : หลังอบรมใหม่ ๆ จะเป็นโรคจิตเล็ก ๆ รู้สึกหงุดหงิดเวลาได้ยินคนพูดไม่ชัดหรือไม่ตรงอักขระครับ (ฮา) โดยเฉพาะถ้าได้ยินพิธีกรรายการโทรทัศน์พูดไม่ชัดจะหงุดหงิดเป็นพิเศษ

เรื่องตลก : อาชีพที่ผ่านหลักสูตรผู้ประกาศง่ายที่สุดคือ.. พระครับ เพราะฝึกออกเสียงทุกวัน(ฮา)

[Seesor Vi Malfoy]

ซอพูดไม่เก่งค่ะ เป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยกล้าสบตาใครถ้าไม่สนิท ไม่กล้าพูดด้วย พูดต่อหน้าคนหมู่มากก็ตะกุกตะกัก กล้าๆ กลัวๆ

แต่เรื่องควบกล้ำ ไม่เคยมีปัญหาเลย เพราะพ่อเป็นครูภาษาไทย พ่อจะสอนแต่เล็กๆ ให้ออก ร ล ให้ชัดทุกคำ ทุกพยางค์ คำไหนออกผิดจะโดนตี(เบาๆ) เลยเป็นอะไรที่ ร ล ครอบครัวซอเป๊ะมาก ถ้าน้องมาแบบ 'คุณคู' คำเดียว ทั้งซอทั้งพ่อจะดุทันทีค่ะ 55555555 

[Ciel En Roseジン]

บรรทัดบนอ่ะจริงหราาาาา ไม่ค่อยอยากเชื่อว่าขี้อายเลยอ่า^^

ควบกล้ำอัดเสียงมาสอนพี่มั่ง หุหุ

[Ciel En Roseジン]

เข้าใจเลยค่ะ เห็นเพื่อนเป็นกัน^^

[Ciel En Roseジン]

สู้ๆค่ะ เราก็พูดเพี้ยนๆเขียนแปร่งๆเหมือนกัน(ฮา)