เดี๋ยวมันก็ละลาย ( เรื่องสะท้อนชีวิตคนโบราณ )
ตั้งกระทู้ใหม่
ทำให้พี่สาวคนโตของผม อายุ 60 ปี เห็นจะได้ เรื่องที่เป็นที่จะจำ
ที่เคยทำให้ผม คราย คราย มาแล้วก็คือ เรื่องที่พี่แตน พี่สาวผม
แก่ะห่อสารกันชื้นที่ใส่มาในห่อเยื่อไผ่ ใส่ลงไปกับแกงจืดเยื่อไผ่เก๋ากี๊
แม่ผมก็บอกแล้วใส่ไม่ได้ พี่สาวผมก็บอก นี่น้ำตาลกรวดใส่แล้วอร่อย
ยังนึกด่าร้านขายเยื่อไผ่ในใจ เอาเม็ดทรายใส่มาทำไมนะ - w -
และจากเรื่องราวในครั้งนั้น ผมก็คิดว่า พี่แตนสุดที่รักพี่สาวคนโต
ผู้ที่ทำอาหารอร่อยมาก คงจะไม่มีเรื่องอะไรให้ผม คราย ครายอีก
และเมื่อวานนี้ ผมบังเอิญเดินไปล้างมือในครัว พี่สาวผมต้มขาหมู
และตรงหนังหมู ผมเห้นมีหมึกสีเขียวๆ ที่เขาเขียนน้ำหนักหมูไว้
"พี่แตน อันนี้ขัดออก หรือ ตัดทิ้งล่ะ หมึกเขียวๆเนี่ย" ผมถามไร้เดียงสา
"ไม่ต้องตัดหรอก เสียดาย หมูราคาแพง ต้มไปเดี๋ยวมันก็ละลาย
กินมาทุกครั้งไม่เป็นอะไรหรอก กินได้ นิดเดียวเอง" พี่แตนตอบ
เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางหัวใจ ที่ผ่านมาผมกินหมึกที่ไม่ได้ลบ
และต้มกับน้ำร้อยมาโดยตลอดรึ โว้ว ต่อไปก่อนกินของในบ้าน
ผมต้องตรวจสอบวัตถุดิบก่อนซะแล้ว.... พี่แตนที่รัก - w -
1 ความคิดเห็น
พี่สาวคุณมักง่ายจัง อันตรายเลยน่ะนั่น บอกพี่สาวถึงผลเสียที่จะตามมาดีกว่า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?