เมื่อความรักของเราเปลี่ยนแปลงไป ><

[Meen_Lovely]

คือเราคบกะรุ่นพี่คนหนึ่งเรารักกันมากกกก เมื่อก่อนตอนที่ไม่คบกันน้ะเราก้อสนิทกะรุ่นพี่คนนี้มานานแร้วคือพี่เค้ายุ ม.5 เรายุ ม.3 น่ะคือเราอ่ะจะสนิทกะรุ่นพี่คนนี้ที่สุดเรย มีไรก้อคุยกันตลอด แซวเล่นกันประจำ แร้ววันนึงก้อเปนวันที่แบบโชคดีและโชคร้ายรึป่าววว เรากะพี่เค้าก้อคุยกันเหมือนปกติเพราะเรากะพี่เค้าก้อสนิทกันยุแร้ว อ่ะน้ะ คุยไปคุยมาก้อดั๊นนนนมาคบกัน ? คือแบบต่างคนต่างก้อไม่คิดอ่ะว่าจะคบกันได้ไงเพราะมันสนิทกันแบบไม่น่าจะมาคบกัน ตอนที่เรากะพี่เค้าคบกันอ่ะน่ะเราก้อคุยกะพี่เค้าน่ะว่าถ้าเกิดวันนึงเรามาเลิกกันอ่ะเทอจะยังคุยกะเราอีกมั้ยยังจะสนิทกันเหมือนตอนไม่คบมั้ย คือเราถามพี่เค้าไปเพราะเรากลัวอ่ะว่าวันนึงถ้าความสัมพันธ์เปลี่ยน อะไรๆที่ดีๆมีต่อกันมันก้อเปลี่ยนแปลงไป และพี่เค้าก้อตอบว่าอื้ม ก้อจะคุยกันเหมือนเดิม จะเป้นรุ่นพี่รุ่นน้องกันเหมือนเดิม และต่อมาเราก้อคบกันน้ะ แรกๆก้อโอน่ะ คบกันแบบพี่เค้าน่ารักมาก เรายังคิดเรยว่าโหนี่เหรอคนที่เราสนิทพอมาคบกันจะน่ารักขนาดดดนี้ ^^ เรามีความสุขมากๆที่เราคบกะพี่เค้า (คือเรากะพี่เค้าก้อยุบ้านไกล้กันน่ะ รุจักกันมาตั้งแต่ประถมแระ) เราคบกะพี่เค้าตอนปิดเทอมที่ผ่านมา รุ้มั้ยย ขนาดบ้านยุไกล้กันคือเรายุในซอยพี่เค้าจะยุมาออกนอกๆซอยมาหน่อย แต่เรากะพี่เค้าไม่เคยได้เจอกันเรย เรากะพี่เค้าก้อจะโทนัดคุยกันมาน้ะมาเจอกันเราก้อนั่งคุยกันพี่เค้าน่ารักมากกกกก เรานัดเจอกะพี่เค้ามาตลอด เราคิดว่าเรามีความสุขที่สุดที่ได้อยู่คุยกะพี่เค้าพี่เค้าสำคันกะเรามาก เราเชื่อใจพี่เค้ามากน้ะ (ตอนไม่เปนแฟนกันก้อเชื่อใจกันมากเพราะสนิทกัน )  แต่แร้ววันนึง พี่เค้าเปลี่ยนไปรหัสเฟสที่พี่เค้าเคยไห้พี่เค้าก้อเปลี่ยน เราโทไปพี่เค้าก้อไม่รับ แร้วพี่เค้าก้อปิดเครื่อง เปนวันๆเรย โทไปไม่รับ พี่เค้าก้อไม่บอกว่าพี่เค้าไม่รักเรา เรานี่คิดไปไกลเรย เราเครียด นอนไม่หลับ ทักเฟสพี่เค้าก้อไม่ตอบ พอรุ้ๆ น้ะพี่เค้าไปคบกะพี่อีกคนนึงในเฟส เรานี่สับสนเรย (แต่ตอนนี้พี่เค้าเลิกกะพี่ที่คบในเฟสแร้วพี่เค้าคบกันไม่ถึงอาทิตย์เอง ) เราก้อเพ้อๆ หาแต่เค้า คืนๆนึง นอนไม่หลับกังวลเพราะความที่เรารักเคา้มาก  เราก้อยังพยายามต่อน่ะ ที่จะทักเฟสเค้าไปจนกว่าเค้าจะตอบเราว่าพี่ไม่รักเราแร้วใช่มั้ยที่ทำแบบนี้ พี่เค้าก้อไม่ตอบ แต่ตอนนั้น เราก้อรุ้ยุแร้วว่าเค้าไม่รัก แต่มันก้ออยากจะถามอ่ะ พอวันต่อมาเราก้อส่งเฟสไปว่า พี่ไม่รักเราแร้วเราเข้าใจแต่เรายังคงสนิทและเปนรุ่นพี่รุ่นน้องกันเหมือนเดิมน่ะ คือเราขอข้อนี้พี่เค้าอ่ะ เพราะเราสนิทเราไม่อยากจะเสียความสัมพันรุ่นพี่รุ่นน้องดีๆแบบนี้กะเราไป พี่เค้าก้อบอกว่าคับ พี่ขอโทด เราก้อว่า อืม เราเข้าใจ จากนี้ต่อไปถ้าเราเจอกันเราก้อคุยกันเหมือนเดิมน่ะ เปนรุ่นพี่รุ่นน้องกันเหมือนเดิม หลังจากนั้น เราก้อพยายามทำใจน้ะว่าเราเปนแค่รุ่นพี่รุ่นน้องกันแร้ว เราตัดใจแต่มันก้อตัดใจไม่ได้เพราะความทรงจำดีๆมากมายที่พี่เค้ามีให้ เรารักพี่เค้ามาก ตอน รร เปิดน่ะเราดีใจมากที่ได้จะได้เจอกะพี่เค้าเพราะถ้าที่บ้านน่ะ เรากะพี่เค้าก้อไม่ค่อยได้เจอกัน (ขนาดบ้านไกล้กันอ่ะน้ะ ><) แต่แร้วเมือ่เราเจอกะพี่เค้าอ่ะที่ รร กลับไม่กล้าคุย เราเขิลมากกกกก พี่เค้าก้อไม่ค่อยคุยคือจากรุ่นพี่ที่สนิทน่ะกลับมาไม่คุยกันแบบนี้ เราก้อได้แต่มองหน้ากันเมื่อเจอ พี่เค้าก้อมองหน้าแต่ไม่คุยกันน่ะ ตอนเข้าห้องเรียนเราก้ออยากไห้ตารางเรียนเรากะพี่เค้าอ่ะตรงกันมากกกกแต่มันกลับตรงกันแค่วันเดียวในหนี่งอาทิตย์ตอนวันศุกร์ วันเดียวเรานี่เห้อออ ทำใจไม่ค่อยได้เจอหน้ากัน อ้อแร้วตอนกินข้าวที่ รร นะ่เราใจลอยเผลอมองหน้าพี่เค้า จนพี่เค้าเหนพี่เค้าก้อถามมาว่ามองไรอ่ะ เราก้อว่า ม่ายยยยยยยยยย เรานี่รีบปฏิเสธเรย เราอยมากแต่ก้อมีความสุขทุกครั้งที่ได้มองหน้าพี่เค้า บางทีเพื่อนพี่เค้าก้อแซวเรานี่อายมาก พี่เค้าก้อเขิล แต่เรากะพี่เค้าก้อเฉยๆ เราอยากไห้พี่เค้ากลับมารักกะเรามากกก ทุกวันนนี้เราภาวนาไห้พี่เค้าเหนใจเราบ้างเรารักมากกก หรือถ้าไม่ได้คบกันก้อขอให้มีความสัมพันที่ดีกันเหมือนเมื่อก่อน เราไม่อยากไห้ความเปนรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกันจะหายไป ตอนนี้พี่เค้ากะเราตอนเจอหน้าก้อแค่มองหน้า เรามองพี่เค้าแอบบมอง บางทีก้อเหนเคา้ก้อแอบมองมาเหมือนกัน เราอ่ะจะถามเพื่อนพี่เค้าว่าพี่เค้าเข้าเรียนมั้ย เปนไงบ้าง ตอนนี้พี่เค้ายุไหน บลาๆๆ และเราก้อแอบดูว่าพี่เค้าเข้าแถวรึป่าววันนี้เพราะเฃพี่เค้าจะไป รร สายบ่อยมาก ที่เราทำแบบนี้น่ะ เพราะเราเปนห่วงพี่เค้า เรายังรักพี่เค้า เราห่วงพี่เค้ามาก เราอยากไห้กลับมาเปนเหมือนเดิมกลับมาคุยกันเหมือนเดิม เรายังจำรอยยิ้มหวานๆพี่เค้า ความทรงจำยังอยู่เหมือนเดิม เรานอนไม่หลับเรากังวล คิดถึงพี่เค้าตลอดทุกคือ เราฝันเหนพี่เค้าฝันเหนหน้าพี่เค้า เปนอาทิตย์เรย ถึงแม้เรากะพี่เค้า จะเลิกกันมาเกือบจะเดือนนึงแร้วแต่ใจเรายังรักพี่เค้ายุเหมือนเดิมมันยากที่จะตัดใจ ตอนนี้พี่เค้าก้อบล้อคเฟสเราอยู่ เราก้อเอาเฟสอีกเฟนึงไปส่องพี่เค้าหน่อยว่าพี่เค้าเปนไงบ้าง เจอหน้าที่ รร ก้อเจอกันไม่บ่อยเจอกันก้อไม่ค่อยได้คุยกันจนถึงไม่คุยกันเรยแหละ TT  ที่ รร เรานัทงระบายไห้เพื่อนฟังทุกวันว่าเรายากมากที่จะไปตัดใจพี่เค้า เรายังรักความทรงจำดีๆก้อยังยุเหมือนเดิม เราก้ออยากจะรุ้ว่าตอนที่เราคบกันพี่เค้าเคยรักเรามั้งมั้ย (ทำไมทำเราเสียใจขนาดนี้ ) อยากบอกพี่เค้าว่าเราอยากคุยกะพี่แบบเปนรุ่นพี่รุ่นน้องที่สนิทกันเหมือนเดิมก้อได้ เรายังต้องการพี่เค้า ยังรักพี่เค้า เรารักพี่เค้ามาก ถ้าสวรรค์เห้นใจโปรดเข้าใจเราคนนี้ว่าเรายังรักพี่เค้าเราห่วงพี่เค้ามากกก เราหึงพี่เค้ามากกกก ถึงแม้ตอนนี้เราไม่ได้เปนเจ้าของ เพราะใจมันรักน่ะที่เปนแบบนี้
ปล. ขอขอบคุนทุกคนที่มาอ่านเรือ่งของเรานะ่ เปนเรื่องจิงชีวิตความรักวัยรุ่นตอนปัจจุบันนี้ของผู้เขียนเอง คือ ผู้เขียน ยุ ม.3 น่ะแร้ว พี่เค้า ยุ.5 
หากเล่าเรื่องไรสับสนไปหน่อยก้อขอโทดด้วยน่ะค่ะ คือความรุสึกมันออกมาจากใจเรยค่ะ มันเหมือนความคิดที่วิ่งพลุ่งพล่านมาจนบางทีสมองคิดไปไกลมือพิมตามไม่ทันเรยค่ะ ^^ ยังไงก้อขอขอบคุนทุกคนที่มาอ่านกระทู้นี้น่ะค่ะ