ปรึกษาเรื่องแฟนทีครับ ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
ตั้งกระทู้ใหม่
(ช่วยอ่านให้จบนะครับ ยาวหน่อยแต่ผมอยากปรึกษาจริงๆ)
ก่อนอื่นต้องเล่าความเป็นมาก่อนครับ ผมอายุ 19-20ปี ส่วนแฟนผม 21-22ปี ผมคบกับแฟนคนนี้มา 2 ครั้งแล้วครับ โดยเธอเป็นแฟนคนแรกในชีวิตผม ครั้งแรกคบกันได้ 7 เดือน เราเลิกกันไปด้วยเหตุผลมีบุคคลที่ 3 เข้ามาเกี่ยวข้อง ซึ่งก็คือแฟนเก่าของเค้าครับ เพราะแฟนเก่าเค้ามาขอคืนดีกับแฟนผม ตอนนั้นเธอเลยเลือกที่จะให้โอกาสแฟนเก่าเธออีกครั้ง ผมเลยได้แต่เสียใจทั้งๆที่ไม่อยากเสียเธอไป หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย โดนลบทุกอย่าง ทั้ง Facebook ทั้งเบอร์โทร
และตลอดเวลาที่ผ่านมาหลังจากเลิกกัน ผมด้วยแต่ส่องความเคลื่อนไหวของเธอทาง Facebook (ด้วยความที่ยังรักและยังห่วง) และเธอก็ได้เลิกกับแฟนเก่าอีกครั้งเพราะแฟนเก่าทิ้งเธออีก หลังจากที่เธอเลิกกับผมไป 3 เดือน (แฟนเก่าเธอเจ้าชู้) ผ่านไป 1 ปีเต็มครับโดยที่ผมไม่มีใครใหม่ ได้แต่คิดถึงเธอจมอยู่กับอดีต หลังจากนั้นมีอยู่วันนึงเธอเกิดอุบัติเหตุรถชน กระดูกไหล่หักต้องนอนพักฟื้นที่โรงพยาบาล ที่ผมรู้เพราะผมเห็นรูปที่เพื่อนๆเค้าถ่ายไว้ตอนเค้าล้มนอนอยู่บนถนนลงบนหน้า Facebook (ผมก็ตกใจมาก) ด้วยความที่อยู่ไกลตอนนั้นผมอยู่ภูเก็ต ส่วนแฟนอยู่สุรินทร์ ตอนนั้นติดเรียนครับ ที่มหาลัยงานยุ่งมาก ผมไม่สามารถไปเยี่ยมเธอได้ ทำได้แค่ลองติดต่อเธอไปทาง Facebook (ไม่กล้าโทรไป) ผมเลยได้คุยกับเธออีกครั้งในสภาพที่เธอเสียความทรงจำบางส่วน ช่วงนั้นเธออาการดีขึ้นแล้วเลยเล่น Facebook ทางมือถือ ปรากฏว่าเธอจำชื่อผมได้ครับ แต่เธอจำเรื่องที่เกิดขึ้นกับเราก่อนหน้านี้แทบไม่ได้เลย ตอนนั้นผมทำได้แค่ถามเธอต่างๆนานา มาคุยกับเธอยามที่ผมว่าง ผมเป็นห่วงเธออยากให้เธอหายไวๆ จนเวลาผ่านไป 2 เดือน เธอเริ่มอยากรู้เกี่ยวกับตัวผมครับ เธอเปิดข้อความเก่าๆที่เราเคยคุยกันในมือถือซึ่งมันเยอะมาก (ผมบอกกับเธอไว้ว่าเราเคยเป็นแฟนกัน แต่เราเลิกกันเพราะผมไม่ดีพอ) เหมือนเธอไม่เชื่อครับว่าผมไม่ดีพอแต่เธอกลับเชื่อว่าเคยเป็นแฟนกับผม เพราะเธอรู้สึกดีใจทุกครั้งที่ได้คุยกับผม ตลอดทุกครั้งที่เราคุยเธอจะทักมาก่อนซะส่วนใหญ่ จนเธอสืบสาวเรื่องราวไปจนเริ่มจำทุกอย่างได้ทีล่ะน้อยครับ
หลังจากนั้นผ่านไปอีก 2 เดือน เราก็คุยกันปกติ แต่เธอเริ่มมีใจให้กับผมมากขึ้น (ผมดีใจที่เราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง และเหมือนเธอจะติดผมมาก) แต่แล้วผมก็ห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้ จึงบอกความในใจไป และเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเราก่อนหน้านี้ทั้งหมด สุดท้ายผมขอคบกับเธออีกครั้งและเธอดีใจมากกับคำที่ผมบอกเธอไปทุกอย่าง เธอรับคำผมและตกลงคบกับผมอีกครั้ง ช่วงแรกๆเราดีต่อกันมากเป็นห่วงเป็นใยรักกันดี จะเรียกได้ว่าช่วงโปรโมชั่นก็ได้ หลังจากผ่านไป 4 เดือน ผมเริ่มเอะใจในการกระทำแปลกๆของเธอ เธอชอบโพสข้อความแปลกๆ และโทรหาผมน้อยลง ผมจึงเข้า Facebook ของเธอไปดู (เธอไม่ได้ให้ไว้ แต่ผมเคยได้มาตอนคบกันครั้งแรก และไม่ได้เปลี่ยน Password) ปรากฏว่าเธอแอบคุยกับแฟนเก่าครับตั้งแต่หลังคบกับผมได้ 1 เดือน ก็คุยปกติเท่าที่เห็นในแชท และมีข้อความที่เธอบอกแฟนเก่าว่า "โทรมาคุยด้วยหน่อยดิ" บางทีก็ Call Video หากัน ผมอึ้งเลยครับ นี่หรอสิ่งที่ผมยังไม่รู้คิดว่าเธอ ไม่ติดต่อกันแล้วเพราะเธอเคยบอกกับผมเอง ว่าเลิกกันไปแล้ว และจะไม่กลับไปอีก ซึ่งตอนเค้าโทรคุยกันผมก็ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันอีกบ้าง ในแชทเห็นแค่เท่าที่เห็น แต่ตอนโทร (...) ผมกังวลเลยไปถามเธอตรงๆว่าทำไมเธอทำกับผมแบบนี้ ทั้งๆที่ผมเชื่อใจ แต่ก็ไม่ได้โมโหรุนแรงอะไร ผมพูดด้วยเหตุผล และขอให้เธอเลิกติดต่อกับแฟนเก่าทุกช่องทาง รวมทั้งบล็อคทุกอย่าง เธอก็ทำให้ครับ แต่เธอก็เหมือนยังไม่อยากทำแบบนั้นซะทีเดียว เธอบอกแฟนเก่าให้เลิกยุ่งเพราะผมหวง แต่เหมือนแฟนเก่าเธอตื้อครับ ไม่ยอมเลิกยุ่งง่ายๆ ก็ใช้เวลาอยู่ประมาณ 1 เดือน กว่าจะตัดความวุ่นวายจากแฟนเก่าเธอไปได้
แล้วเราก็คบกันมา 11 เดือนครับ มีหลายเรื่องราวระหว่างผมกับเธอ พ่อแม่พี่น้องเธอ เพื่อนเธอก็รู้จักผมมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะพ่อแม่ เธอก็เปิดตัวผมกับพ่อแม่ไว้ จนผมสนิทถึงกับว่าคุยกับพ่อแม่เธอได้ทุกเรื่อง(ส่วนใหญ่ก็โทรคุย) พ่อแม่เธอเองก็ดีกับผมมาก ผมทุ่มเทกับเธอซื้อของส่งไปให้เธอในวันเกิด(ของที่เธอชอบทั้งนั้น) และมีทั้งทะเลาะกันดีกันครบทุกองค์ประกอบ แต่ส่วนใหญ่เราทะเลาะกันเพราะผมหวงเธอมากไป เพราะเธอชอบหาคนคุยเล่นอะครับ แบบเพื่อนเธอไรงี้ คนที่เคยแอบชอบ ก็ผมเห็นในแชทเธอประจำแบบคุยกันหวานมุ้งมิ้งอะ เหมือนตอนเธอคุยกับผมเลย แต่พักหลังๆเธอเริ่มเฉยใส่ผม คือเข้าใจนะว่ามีเบื่อๆกัน แต่ผมก็ไม่อะไรก็ปล่อยๆอยู่บ้าง แต่ก็บอกเธอเสมอว่า คุยกับใครก็จำกัดขอบเขตไว้หน่อย อย่าให้มันเยอะเกินเพื่อน เธอก็บอกแต่ว่าไม่มีอะไรทุกที บอกว่าผมคิดมากไปเอง คือผมเห็นคุยกันในแชทแบบนั้นมุ้งมิ้งใส่กันก็หึงพออยู่แล้ว แต่นี่ยังมีแบบอีกฝ่ายโทรมาหาด้วยเพราะผมทำงาน มีเวลาโทรหาเธอทุกวันแต่จะเป็นเวลาช่วง หลัง 21.00 - 02.00น. ที่ผมจะโทรหาเธอคุยกันจนนอนหลับ (ผมว่ามันก็มากพอนะ 5 ชม. ต่อวัน)เพราะผมเรียน 10.00น. ต้องแบ่งเวลาไว้นอน ตอนกลางวันเธอติดเรียน ผมก็เรียน ก็ส่งข้อความหากันช่วงว่าง โทรหาบ้างนิดหน่อยแต่คุยไม่นาน 10-15 นาที เธอกลับบอกว่าเธอแค่เหงา เธอคุยกับคนอื่น กับเพื่อนมันก็ไม่มีอะไรซักหน่อย จนผมยอมให้เธอคุยครับ ผมไม่ห้ามอีก มาวันนี้ครับสดๆร้อนๆเลยช่วงค่ำๆ เธอโพสลง Facebook ว่า "# รู้สึกดีนะที่มีคนบอกคิดถึง บอกรัก แล้วยังอยากกอดอยากอยู่ใกล้..ถึงจะเป็นแค่ข้อความ..แต่หัวใจนี่เต้นแรงเลยอ่านไปอมยิ้มไปทุกที" ผมก็ไปโพสใต้ข้อความเธอว่า "ทีกับเค้าไม่เห็นดีใจงี้เลย - -" (คือผมน้อยใจอะ) แล้วตลอดเวลาที่คบกันผมส่งข้อความคิดถึง บอกรักเธอก็บ่อย 2-3 วันครั้งที่จะหวานๆใส่เธอในข้อความ แต่ทุกๆวันก็คุยปกติเรื่องทั่วไป ถามนู้นนี่ แต่เธอก็โพสตอบข้อความผมว่า "ก็ไม่ค่อยจะมี จะมีอารมณ์แบบนี้ได้ไง -.-" (คือไม่มีตรงไหน ? ผมนี่นะ ? ผมหวงผมคิดถึงเธอจะตาย โมเม้นแบบนั้นผมมีบ่อยเลยด้วยซ้ำ ก็ไม่ได้เยอะจนเลี่ยน พอดีๆอะครับ)
แล้วทำไมเธอคิดแบบนั้น ผมก็งง สักพักเธอส่งข้อความมาหาว่าคิดถึง ผมเลยโทรไปคุย ก็คุยเหมือนเดิมตามประสา แต่ผมก็เอาประเด็นเรื่องนี้มาถามว่าเธอไปคุยกับใคร เพ้อถึงใคร ผมหึงนะรู้มั้ย ลดๆลงหน่อย คุยอะไรกัน (โดนครับ..) ผมโดนเธอบอกกลับมาว่าเธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมกับแฟนเธอไม่ทำแบบนั้นให้ แต่กลับไปทำให้คนอื่นซะงั้น ผมก็ถามเธอไปตรงๆว่า "ชอบคนนั้นหรอ ? คนที่คุย" เธอบอกก็แค่ชอบแต่จะให้รักกันมันเป็นไปไม่ได้เพราะต่างคนต่างมีแฟน แล้วเธอก็บอกว่าผมเป็นแฟนเธอแต่ไม่เคยอยู่ข้างเธอเวลาที่เธอต้องการผม (แล้วเวลาเธอเป็นอะไรยังไง ไม่ยอมโทรมาหรือส่งข้อความมาบอกตรงๆ ชอบไปโพสลงใน Facebook) ใช่ว่าผมจะมีเวลา 24 ชม. จ้องหน้า Facebook ว่าเธอจะโพสอะไรซะที่ไหน ผมก็ไม่ได้ติดอยู่กับ Social ตลอดเวลา แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่รู้ว่าเธอกำลังแย่ในช่วงไหน เพียงแต่ผมอาจมาถามเธอช้าไปหลังจากเธอเครียดไปแล้ว 1-4 ชม คือแบบ.. ทำไมมีอะไรไม่โทรมา ? สะกิดมาทางมือถือสักนิดก็ได้ ผมก็มีเรื่องที่ต้องทำใช่ว่าจะได้คุยกับเธอตลอด ผมพร้อมจะรับฟัง พร้อมจะอยู่ข้างๆทุกอย่าง แต่เธอกลับไปคุยกับคนอื่นแทนผม แล้วบอกว่าเธอรู้สึกดีกับคนอื่นเพราะคนอื่นนั้นอยู่ข้างเธอตลอดยามที่มีเรื่องทุกข์ใจ ซึ่งผมทำให้เธอไม่ได้ มาทีไรก็ช้าไปกว่าคนอื่นทุกที แล้วผมจะมาน้อยใจเธอทำไมในเมื่อคนอื่นให้ความสำคัญกับเธอมากกว่าผม (ผมพูดอะไรไม่ออกเลย..) ได้แต่คิดว่าแล้วที่ผมทำ แล้วที่ผมพยายาม ผมทำไม่ดีตรงไหน ผมพลาดขนาดนั้นเลยหรอ ? ทั้งๆที่บอกเสมอเวลาโทรหาผมได้ตลอดเวลา ส่งข้อความมาก็ได้ผมรับสาย ผมอ่าน พอผมพูดกลับไปว่าถ้าเธอมาคุยกับผมมีอะไรมาบอกกันดีๆก็คงไม่ต้องมาถกเถียงกันเรื่องคนอื่นแบบนี้ เธอไปให้ความสำคัญคนอื่น ไม่สิจะเรียกว่ากิ๊กน่าจะดีกว่า เพราะผมเห็นหมดแล้วที่คุยกันในแชท ในโทรสับไม่รู้เพราะไม่อยากถามมากแค่นี้ก็ระแวงแล้ว
สุดท้าย.. ผมโดนเธอบอกเลิก.. เธอบอกว่าเวลาเราไม่เคยจะตรงกัน ห่างกันไปขนาดนี้ ห่างไปตลอดเลยงั้น แต่ผมก็ไม่ยอมให้เลิก ผมก็บอกขอโทษเธอทั้งๆที่ไม่รู้ว่าผิดอะไรขนาดนั้น แต่ก็ขอโทษที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ตลอด(ทั้งๆที่ผมก็โทรหาเธอทุกวัน) คืองงอะครับ เหมือนเธอไม่ฟังอะไรผมเลย เหมือนเธอคุมสถานการณ์ทุกอย่าง ผมก็พยายามที่จะพูด อธิบายเธอให้เข้าใจ เธอก็หาว่าผมพูดอยู่ฝ่ายเดียว ไม่ฟังเธอพูด ไม่ฟังเหตุผลเธอ (อ้าวว.. ก็ฟังอะ แต่เหมือนผมโดนต่อว่าก็เลยอธิบาย ไม่ได้เถียงซะหน่อย) และเธอก็บอกว่าที่ผมอธิบายไปมันยิ่งทำให้รู้ว่าเธอไม่ดีอะไรกับผมเลย (น้อยใจผมซะงั้น) เธอดูแย่ไปซะหมด เธอไม่คู่ควรกับผมหรอก (ไหงงั้นอะ ผมไม่ได้ว่าเธอซะหน่อยที่พูดไปผมก็แค่น้อยใจอยากให้เธอสนใจกันบ้างก็แค่นั้น) จนผมกลั้นไม่ไหวต้องร้องไห้ออกมาในสายที่คุยกัน ผมขอร้องให้เธอฟังผมก่อน เธอจะกดวางอย่างเดียว และบอกกับผมว่า อยากพูดอะไรพูดให้จบ พูดจบแล้วบอกด้วยนะ เธอไม่อยากบอกอะไรผมแล้ว เพราะผมไม่ฟังเธอเลย พูดจบร้องไห้เสร็จแล้วไปให้พ้นๆเลยนะ (ผมเสียใจสุดๆครับ แบบไม่รู้จะพูดยังไง ร้องไห้หนักที่สุดเท่าที่เคยร้องมาเลย) ผมกำลังเสียใจอยู่ อยากปรับความเข้าใจแต่กลับ.. โดนเธอพูดใส่แบบนี้ เธอไม่แคร์ผมเลยหรอ คบกันมา 2 ครั้ง 7 กับ 11 เดือน มันก็รู้จักกันมานานจำได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ผมจำได้ดีทุกอย่าง ทั้งเรื่องดีและไม่ดี แต่ก็เลือกจะไม่สนใจเรื่องไม่ดี คิดถึงแต่เรื่องดีๆของเรา เธอบอกว่าไม่ต้องพูดอะไรแล้ว ไม่อยากฟัง ไม่ต้องโทรมา แล้วเธอก็วางสายผมไป.. (ตอนนี้เธอเอาสถานะใน Facebook ที่คบกับผมออกแล้วครับ) ผมไม่เคยทางตันเท่านี้มาก่อน ไม่รู้เหตุผลว่าทำไม ผมผิดอะไรมากมาย และผมควรทำยังไงในเมื่อผมยังรักเธออยู่ บอกความรู้สึกที่มีไปหมดแล้วเธอก็ไม่ฟัง ผมต้องทำยังไง...
3 ความคิดเห็น
ที่เขาว่าความรักทำให้คนตาบอด ก็คงจะเป็นอย่างในกรณีนี้แหล่ะ เพียงแค่การกระทำของแฟนคุณก็บอกได้แล้วว่า "อยากเลิก" แล้วทำไมคุณยังต้องไปรั้งเขาไว้อีก สิ่งที่เธอกระทำกับคุณมีแต่หักหลัง หลอกลวง ไม่รู้จักพอ สิ่งที่คุณมอบให้เธอมันมาก...มากเลยนะ สำหรับผู้ชายคนหนึ่งที่ให้เวลากับคนรัก แต่แฟนของคุณยังไม่พอใจ มันใช่หรอ ที่ว่าเหงาจนต้องไปคุยมุ้งมิ้งกับผู้ชายคนอื่น ขอโทษเถอะ มันเป็นแค่ข้ออ้างที่เธอใช้บอกกับคุณเท่านั้น ตอนนี้เธออยากไปจากคุณแล้ว ขืนคุณยังยื้ิอเธอเอาไว้ ถามหน่อย คุณมีความสุขหรือ ที่ต้องโดนเธอกระทำอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก คนที่จริงใจให้กันจริงๆ เขาไม่เรียกร้องอยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะ เขาต้องพยายามปรับจูนเข้าหากัน เข้าใจเหตุผลของกันและกันต่างหาก
และคำถามของคุณที่บอกว่า คุณควรทำอย่างไรนั้น ถ้าเป็นถามว่าควรทำอย่างไรเพื่อให้เธอกลับมารักคุณเหมือนเดิม เราตอบไม่ได้หรอก ผู้หญิงเขาพูดมาถึงขนาดนี้แสดงว่าไม่มีเยื่อใยให้แล้ว คุณเป็นคนจริงใจนะ จริงใจมาก สิ่งที่คุณมอบให้เธอมันไม่ผิดเลยในสายตาคนนอกอย่างเรา แต่มันเป็นที่แฟนคุณเองต่างหาก ไม่รู้สึกพอใจในสิ่งที่ได้รับ ยอมยืดอกรับแบบลูกผู้ชายที่ยังไว้ซึ่งศักดิ์ศรีในตัวเองเถอะ เราเชื่อว่าวันหนึ่งจะต้องมีผู้หญิงที่เขาเห็นคุณค่านี้ของคุณแน่นอน
บางครั้งการที่เราไม่มีจุดยืนของตัวเอง ยอมตามใจคนรักไปหมด แม้กระทั่งเรื่องที่เราไม่ผิด แต่กลับยื่นอกรับว่าผิดเพื่อให้อีกฝ่ายไม่ไปจากคุณ มันทำให้คุณเป็นเหมือนของตายของเขา เขาจะกำจะปล่อยคุณได้ทุกเมื่อ เพราะอย่างไรคุณก็ไม่ยอมไปจากเขาแน่ๆ ทำให้คุณค่าในตัวคุณลดลงไปมากในสายตาของเขา ดังนั้น คุณจงลองทำความเข้าใจจุดนี้ดู
เราหวังว่าคุณจะก้าวผ่านวิกฤตนี้ไปได้ และถ้าคุณสามารถทำได้ คุณจะเข้มแข็งขึ้น!!
คุณคนมันหมดรักแล้ว ยื้อต่อไปก็เท่านั้น จากความคิดเราผู้หญิงคนนั้นอายุพอๆ กับเรา แต่เค้าดูไม่มีความคิด ดูคิดไม่ได้ ต้องการคนดูแลตลอด 24 ชั่วโมง มันเป็นไปไม่ได้หรอก เหมือนเค้าไม่ได้ต้องการความรัก แต่เค้าต้องการการดูแลเอาใจใส่เฉยๆ ไม่ใช่กับแฟน แต่เป็นกับใครก็ได้ ใครที่มีเวลาให้เค้าตามที่เค้าต้องการได้ เค้าก็จะรักคนนั้น แบบนี้ถ้าคุณอยากจะคบเค้าแบบมีความสุข คุณก็ต้องอยู่กับเธอ มีเวลาให้เธอ เช็คเฟสบุ๊คตามติดเธอตลอดเวลา เพื่อไม่ให้คุณอื่นมาดูแลแฟนคุณได้เกินหน้าเกินตาคุณ ถ้าคุณเปลี่ยนตัวเองแบบนั้น คุณคิดว่ามันจะดีหรอ เพื่อผู้หญิงคนเดียวที่ไม่ได้รักที่เราเป็นเรา แต่รักที่คนๆ นั้นสามารถอยู่กับเธอได้ตลอดเวลา คนรักกันนะคุณ มันต้องรักในสิ่งที่เค้าเป็น ไม่ใช่บอกว่ารัก แต่ก็อยากให้เค้าเปลี่ยนไปเป็นแบบนั้นแบบนี้ในแบบที่ตัวเองต้องการ เรื่องบางเรื่องถ้ามันไม่ดีแล้วเปลี่ยนให้ดี อันนี้ก็ถือว่าดี แต่ถ้าเรื่องบางเรื่องมันดีอยู่แล้ว จะเปลี่ยนเพื่ออะไร? แล้วคนที่เค้าหมดรักแล้ว ทำยังไงมันก็ไม่กลับมาเป็นเหมือนเดิม ยื้อไปก็เสียเวลา ชีวิตคนเราต้องเดินไปข้างหน้า อย่าจมปรักอยู่กับอดีต อย่าหยุดยืนนิ่งๆ อยู่กับที่ โลกมันยังต้องหมุนรอบตัวเอง หมุนรอบดวงอาทิตย์เลย คุณเคยเห็นเวลาหยุดเดินมั้ย ก็ไม่ เพราะงั้นคุณจะหยุดอยู่ตรงนี้แล้วจมอยู่กับอดีตไปเพื่ออะไร มันไม่ได้อะไรเลย คุณไม่เลิกกับเธอ หรือถึงเลิกกันแล้วกลับมาคบกันใหม่ มันก็เหมือนการดูภาพยนต์เรื่องเดิมซ้ำๆ รู้จุดเริ่มต้นว่าเริ่มยังไง แล้วก็รู้ว่าตอนจบจะจบยังไง มันเปลี่ยนตอนจบไม่ได้หรอกนะคุณ ก็ไม่รู้ว่าที่พิมพ์มาทั้งหมดคุณจะรับรู้และเข้าใจมั้ย การรักใครซํกคนมากๆ เลิกกัน มันก็ต้องเสียใจเป็นธรรมดา เราเคยผ่านจุดที่เสียมากๆ มาเหมือนกันแล้วสุดท้ายก็รู้ว่า ไม่มีเค้าเราก็ไม่ตาย เราก็ยังอยู่ได้ และที่สำคัญ ตอนเกิดมาก็เกิดมาตัวคนเดียว มีแค่พ่อแม่พี่น้องที่ดูแล เรายังเติบโตมาได้ถึงป่านนี้ กับแค่คนๆ เดียวขาดเค้าไปซักคนในชีวิต ก็ไม่น่าจะเป็นอะไร ตัดสินใจเอาเองแล้วกันนะคะ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้แล้วกันนะคะ
ความรักของคนในเมือง มันวุ่นวาย และมั่ว มากๆๆๆ คงแนะนำอะไรไม่ได้ แต่จะขอพูด ว่า ขออย่าได้เจอผู้หญิงแบบ นี้เลย หรือถ้าหนีไม่ได้ ชาตหน้ามีจริง ก็อย่าเจอผู้หญิงนิสัยแบบนี้ คนสมัยนี้มันง่ายกันมากเลย มั่วกันแบไม่อายฟ้าอายดิน ไม่อาย วิญญาญบรรพบุรุษ ไม่อายคนกันเอง ไช้ชีวิตเหมือนพวกสัตว์ดิรัจฉาน มั่วไปเลื่อย
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?