ตั้งแต่วันแรก..คือเราชอบเธอ

[เราชอบแกว่ะ]

คือเราแอบชอบเพื่อนคนนึงมานานมากแล้วแต่ไม่กล้าบอกสักที เราก็ไม่รุว่ามันใช่ความรักรึป่าวแต่ทุกครั้งที่เราอยู่ใกล้กับเขาเรามีความสุขมากขอแทนเพื่อนคนนั้นF คือเรากับFนั่งเรียนข้างกันตอนแรกก็ไม่ได้นั่งข้างกันแต่เป็นเพราะโชคชะตารึป่าวก็ไม่รุ ยิ่งเวลาผ่านไปเรายิ่งชอบFมากขึ้นเราเปนคนชอบถ่ายรูปน่ะจะพกกล้องติดตัวแล้วก็จะแอบถ่ายFทุกๆวันแอบแต่งเพลงให้แต่ไม่กล้าเล่นให้ฟังแอบเก็บหนังยางที่Fเคยมัดจุกให้แอบเก็บตั๋วหนังที่เคยดูด้วยกันแอมเก็บดินสอที่Fทำหักแล้วเอาไปทิ้งแอบวาดรูปFเคยเอาให้Fดูแต่เขาไม่รู้ว่าคือตัวเขาแอบทำคลิปวีดีโอให้เป็นของขวันวันเกิดแอบส่งเพลงที่สื่อความหมายให้แอบปกป้องFอยุ่ห่างๆเวลามีคนมาจีบF ดูเหมือนFก็จะชอบเราเหมือนกันแต่เราก็ไม่แน่ใจ
ว่าFคิดยังไงกับเรากันแน่คือเราสองคนชอบเล่นกันแบบน่ารักๆ เพื่อนคนอื่นๆก็ชอบแซวแต่เรากลัวFโกดเราเลยบอกเพื่อนพวกนั้นไป แบบกัดฟัน แล้วเวลาเราเตือนFว่าอย่าทำอย่างนุ้นอย่างงี้ Fก้ชอบพูดว่ามีสิทอะไร เราสตั้นตลอดก็นะเพื่อนก็ได้แค่เพื่อน เราแค่อยากรุ้ว่าFคิดยังไงกับเรากันแน่ แล้ววันกีฬาสีที่จะถึงนี้เราคิดว่าเราจะบอกกับFว่า
เราชอบแกว่ะ แต่ก็กลัวเสียคำว่าเพื่อน แต่เราอึดอัดมากมันค้างคาใจมาตลอด1ปีกับคำพูดนี้
เราบอกเขาไปเลยดีไหมหรือว่าปล่อยให้เป็นอย่างงี้เหมือนเดิมแล้วก็พยายามทำให้เขาที่เป็นฝ่ายพูดคำนี้กับเรเอง
เราเหนื่อยมากจิงๆ T^T