ถามคนที่โดนข่มขืน คุณใชัชีวิตผ่านมันมาได้ยังไง ฉันอยากตาย
ตั้งกระทู้ใหม่
เวลาเห็นหน้าพวกนั้นคุณรู้สึกยังไง
เวลาเห็นหน้าพ่อแม่คุณรู้สึกยังไง
คุณนอนหลับสนิทครั้งสุดท้ายเมื่อไร
ฉันไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้ว
คุณทนมองตัวเองในกระจกได้หรอ
คุณไม่รู้สึกผิดบ้างหรอที่ยอมโดนทำร้าย
ฉันเกลียดชีวิตของฉัน
ฉันอยากตาย
คุณผ่านชีวิตพวกนั้นได้ยังไง
ฉันทนไม่ไหวแล้ว ช่วยบอกฉันหน่อย
ฉันควรทำยังไง
ทุกครั้งที่มองตัวเอง
ทุกครั้งที่เห็นพวกนั้น
ฉันเจ็บใจ ฉันอยากตาย
มันจุกอกจนหายใจไม่ออก
ฉันอยากจะฆ่าพวกนั้น
ที่มันทำลายชีวิตฉัน
ฉันควรฆ่ามันไหม
ฉันอยากฆ่ามัน
ฉันจะตัดหว่างขาของพวกมัน
ฉันเกลียด
ฉันแค้น
ฉันอยากจะฆ่าพ่อแม่มันด้วย
มันยิ้มเยอะฉันหลังจากที่พวกมันทำ
ฉันเกลียด
ฉันอยากฆ่ามัน
ฉัน
26 ธ.ค. 57 เวลา 00:27 น.
29,841
views
131 ความคิดเห็น
เราเสียใจกับเธอด้วยจริงๆนะ เธอคงเจ็บปวดมาก เราเข้าใจลูกผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ในเมื่อเรายังมีชีวิต มีคนข้างหลังอยู่ ต้องเข้มแข็งให้ได้นะ แล้วรู้มันทำได้ยากมาก เราอยากให้เธอพึ่งทางพระ สวดมนต์เข้าไว้ เผื่อจะทำให้เธอดีขึ้นบ้าง เราเป็นกำลังใจให้ สู้ๆนะ
เหตุผล ที่หนู ต้องมีชีวิตอยู่คือ
" หนู ไม่ได้ทำอะไรผิด "
คนที่ทำผิด มีบทลงโทษ รออยู่แล้วล่ะ
เพียงแต่เรายังมองไม่เห็น มันตอนนี้
หลายคนที่ทำผิด คิดว่า สามารถใช้ชีวิต
สบาย ๆ ได้ เพราะไม่เห็นทางที่จะโดน ลงโทษ
อันนั้น ก็ไม่เป็นไร แต่น้า มั่นใจ
ว่า คนทำผิด ไม่อาจเลี่ยงความผิด ได้
แม้แต่น้อยนิด
ชีวิตน้าผ่านมา 40 ปี แล้ว
น้าเองผ่านช่วงชีวิต ที่เห็นคนมามาก
แล้วก็เห็นชีวิตตัวเองด้วย บอกได้เลยว่า
ความผิดหากติดตัวใครไปแล้ว ยากมาก
ที่จะไม่ต้องชดใช้ บางคน ชดใช้ทันที
บางคน อีกปีต่อมา บางคน อีก 10 ปี
บางคน อีก 30 ปี แต่ทุกคนที่น้าได้สัมผัส
ไม่เคยรอดจากความผิดตัวเอง เลยนะ
น้ายกตัวอย่าง เด็กตรงข้าม บ้านน้า
เค้าคนนี้ เป็นคนที่ หลงทางผิด
ทำกรรมสารพัด ค้ายา ขโมย เที่ยว
ไปกร่างกับคน สารพัด
แต่เค้าเอาตัวรอด กับตำรวจ ได้บ่อย ๆ
เพราะว่า มีเพื่อนสอน ว่าจะทำตัวอย่างไร
ไปทำงานที่ไหน ถ้ามีโอกาส จะฉกฉวยเงินทอง
คนอื่นเสมอ หลายครั้ง ก็ทำไม่นาน
เข้าออกคุก หลายเวลา
ทำตัวเป็น ขยะสังคม อันน่าเบื่อหน่าย
และก็ให้กังวลใจ กับเพื่อนบ้าน บ่อย ๆ
หลายครั้งที่ดูเหมือนว่า จะไม่สามารถ
อยู่กันอย่างสงบสุขได้
แต่แล้ว เพราะกรรม ที่ตัวเองทำไว้
ปากพาจน รวมทั้ง ชอบฉกฉวยเงินทอง นี่เอง
ทำให้วันหนึ่ง ไปมีเรื่องกับนักเลง ไม่รู้ตัว
ไม่สามารถ กลับมาบ้านได้อีก
ได้ยินว่า ต้องหากิน ด้วยการลักขโมย
แล้วก็ การทำงาน กับพวกค้ายา
จนในที่สุด ได้ยินข่าวมาว่า
ถูกเก็บ จากพวกค้ายา น้าไม่แน่ใจว่า
เป็นแก๊ง เดียวกัน หรือ คนละแก๊งนะ
แต่ก็จบลงแบบนี้ อุตส่าห์ พาชีวิต
เหลือขอ ผ่านมาได้ เกือบ 20 ปี
แต่ก็มีจุดจบจนได้
นี่ไง คนเราหากทำผิด แล้วไม่สำนึก
ก็ยากที่จะรอด ทางวิบาก ที่กำหนด ไว้เบี้องหน้าได้
แล้วคนที่ไม่ได้ผิด อะไร แบบหนู
ทำไม ต้องโทษตัวเอง
หนูขัดขืน ไม่ได้อยู่แล้ว
ขนาดน้าเอง เป็นผู้ชาย ตอนที่ไป
มีเรื่องโดยไม่ตั้งใจ น้าเอง ยังโดนไป
ไม่ใช่น้อย เรี่ยวแรง ตอนนั้น เหมือนจะไม่มีประโยชน์
เอาเลย มันสู้แรงคนแข็งแรงกว่าไม่ได้หรอก หนูไม่ผิด
ที่ป้องกันตัวเองไม่ได้ น้ายืนยัน
แต่น้าเองก็ยืนยัน อีกเช่นกัน
ว่าหนูจะผ่านช่วงเวลา เลวร้าย นี้ไปได้
เพราะเบื้องลึกจิตใจหนู ยังไม่ได้มีอะไร
บกพร่อง หรือ ผิดปกติ แต่อย่างใด
เพียงแต่ หนูต้องการกำลังใจ เพื่อสู้ต่อ
น้ากล้า เอาหัวเป็นประกัน ว่าคนทำผิด
ต้องได้โทษทัณฑ์ ของตัวเองสักวัน
ดังนั้น อยากให้หนูสู้ต่อไป
ให้โลกรู้ไปเลย ว่า คนที่ไม่ได้ผิดอะไร
ทำไมต้องละอาย ต่อบาปที่ไม่ได้ก่อ
เชิดหน้าไว้ คุณธรรมจะปกป้องหนู
น้าเอง เป็นกำลังใจ แบบเต็มที่เลย
อยู่จนแก่เฒ่า ไปเลย เรายังมีประโยชน์
กับสังคมอีกมาก ไม่เหมือนพวกหนักโลก
พวกนั้น
เราเดาว่าเธอคงเจ็บปวดมาก เราไม่เคยผ่าน แต่เราคิดว่าเราเข้าใจ อย่าคิดสั้น อย่าคิดว่าตัวเองไร้ค่า ยิ้มเยาะมันไปเลย ทำให้พวกมันเห็นว่าเราเข้มแข็งแค่ไหน สักวันสัตว์นรกพวกนั้นคงได้ลิ้มลองความเจ็บปวดด้วยตัวของพวกมันเอง เวรกรรมมีจริง ให้คิดถึงอนาคตไว้ ไม่ว่าเธอผ่านอะไรมาก็ตาม
"เธอยังสวยงามเสมอ"
เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป ทำบุญนั่งสมาธิบ่อยๆ คิดถึงหน้าพ่อแม่ให้มากๆ สู้ๆนะ เราเป็นกำลังใจให้ :)
เราเข้าใจว่ามันเจ็บปวดมากนะที่โดนแบบนี้ แต่ยังไงเราก็ต้องมีชิวิตต่อไป มันต้องมีทางแก้ปัญหาซักทางถึงแม้ตอนนี้จะมองไม่เห็นก็เหอะ แต่ซักวันมันต้องมาถึงแน่ๆ แจ้งตำรวจยัง? เข้มแข็งเข้าไว้ ต้องผ้านมันไปให้ได้นะ จำไว้ว่าเราไม่ใช่คนที่โชคร้ายคนเดียวคนโลกหรอก
คุณไม่ได้ผิดอะไรซักหน่อยครับ แล้วคุณจะมานั่งโทษตัวเองไปทำไม เข้มแข็งไว้ครับ แล้วไปลากพวกมันเข้าคุกให้ได้ คุณไม่อยากเห็นเหรอครับ ภาพที่พวกมันขึ้นศาลแล้วถูกตัดสินลงโทษน่ะ จัดให้หนักไปเลยครับ เอาให้ชีวิตพวกแม่งพังทลาย ไม่มีที่ยืนในสังคม รวมทั้งเหล่าโคตรเหง้าตระกูลมันด้วย เอาให้มันเสื่อมเสียไปเลย เท่านี้มันก้เป็นเหมือนการแก้แค้นที่หนักกว่าการตัดหว่างขามันซะอีก แถมเราก็จะเสี่ยงโดนตั้งข้อหาทำร้ายร่างกายพวกมันซะอีก
บางทีคุณค่าของคนเรามันไม่ได้อยู่แค่ที่ร่างกายนะ เราคิดว่ามันอยู่ที่ใจมากกว่า
..
..
..
..ใช้ชีวิตต่อไปเถอะนะคะ ใช้ต่อไปเพื่อให้รู้ว่าเราอยู่ได้
..
..
รักตัวเอง รักษาจิตใจ ไว้ให้ดีนะคะ มันอาจจะเป็นเรื่องที่ยากไป แต่มันคงไม่ยากเกิน
เราก็ไม่รู้จะบอกไงให้เธอรู้สึกดี แต่สำหรับเรา ถ้าเธอฆ่าพวกนั้นเธอก็ไม่ได้ต่างอะไรกับคนแบบนั้นหรอก แต่เราอยากให้เธอใช้ชีวิตให้มีค่า ทำให้พวกนั้นรู้ว่าสิ่งที่พวกเขาทำไม่มีผลต่อการดำเนินชีวิตของเธอ ถึงมันจะยากแต่เราก็อยากให้เธอพยายามนะ สิ่งที่ผ่านมาแล้วเราแก้ๆขอะไรมันไม่ได้ แต่เราทำอนาคตให้ดีได้ เราเชื่อถ้าเธอทำเหมือนที่เราบอกทำตัวเองให้ดีขึ้น พวกนั้นคงกระอักเลือดตาย เพราะเราคิดว่ายิ่งเธอทำตัวๆม่มีค่า พวกนั้นก็จะยิ่งเยาะเย้ยเธอ เราอยากให้เธอเอาชนะความแค้นโดนการให้อภัยนะ เราว่าสักเราเขาก็ต้องได้รับกรรมที่เขาทำแน่ ฟ้ามีตานะ แล้วเวรกรรมก็มีจริง เพราะฉนั้น อย่ากลัว อย่าแคร์คนที่เขาคิดร้ายกับเรา ไม่รักเรา อย่ายึดติดกับอดีต เก็บมันไว้เป็นบทเรียนแล้วฝังไปให้ลึกที่สุด ชีวิตยังมีอะไรอีกเยอะ สู้ๆนะเราเป็นกำลังใจให้ จะทำอะไรคิดให้ดี คิดถึงคนที่เขารักเรา ไฟท์โต้ะ^^
พี่อย่าคิดสั้นนะ ชีวิตมีแค่ชีวิตเดียว ไม่ได้มีหลายชีวิต เดี๋ยวมันก็ผ่านไป พี่รอดู-คนพวกนั้นรับโทษอย่างสาสมก่อน ถ้าตำรวจทำอะไรมันไม่ได้ 'เวรกรรม' จะจัดการมันเอง
สู้ๆนะค่ะ
อย่าคิดสั้นไปเลยนะครับ บางทีมันอาจจะเป็นบททดสอบจากพระเจ้าก็เป็นได้ ยังไงสักวันคนพวกนั้นก็ต้องโดนรับบาปที่เขาก่อกับพี่ สู้ๆครับ
กจะเหวี้ยงตัวเ-้ยมาให้เราก่อนจะเจอสิ่งดีๆ'
จำคำนี้ไว้ 'โลกมั
เราคนนึงที่เคยผ่านช่วงเวลานั้นมาแล้ว (เคยตั้งกระทู้ด้วยนะ) เราเคยโดน ตั้ง สองครั้ง มันเป็นการขมขืนจริง ๆ มันเหมือนนิยายนะ แต่มันไม่ได้สวยงามแบบในนิยายเลย ไม่มีใครรู้ทั้งนั้น นอกจากครอบครัวเรา
เราไปโรงเรียนใช้ชีวิตปกติ ส่วนคนที่ทำก็โดยออกไปจากหมู่บ้าน เพราะเป็นน้าที่รู้จักกันตั้งแต่เด็ก ๆ เราแค้นนะ เรานึกถึงสิ่งที่ผู้หญิงอย่างเราเสียไป เรายิ่งคิด เราก็แค้น เรื่องแบบนี้ความจรงไม่ควรเกิดกับเราแท้ ๆ เราไม่เคยเล่าให้ใครฟัง เพราะมันจะเกิดเป็นปม้อย เราจึงได้ระบายในกระทู้ ส่วน จขทก อายุเท่าไหร่แล้วค่ะ เราอายุ 16 แล้ว เรียน ปวช เราผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดมา เราเข้าใจนะว่าเวลานึกถึงมันทำให้เจ็บใจ ก่อนนอนเราพยายามจะไม่นึกบางครั้งมันพลุดขึ้นมา
สู้ ๆ นะค่ะ เวลาบางทีก็ช่วยเราได้ อย่าบอกใครแบบเราแหละค่ะ พวกเพื่อน ๆ เราไม่เคยบอก เพราะเราไม่อยากให้เขาเห็นว่าเรามีปมด้อย
สู้ ๆ นะค่ะ
สู้ๆนะค่ะ
ผ่านมันไปให้ได้ค่ะ
เราคิดว่ามันอาจจะผ่านไปได้ยาก แต่ก็เชื่อว่ามันต้องผ่านไปได้ค่ะ
เป็นกำลังใจให้ จขกท.นะคะ สู้ๆ
อยากให้กำลังใจเธอจัง..... อย่าทำร้ายตัวเองนะคะ...ดูแลตัวเองและชีวิตให้ดีกว่าที่ผ่านมาไปเลย...ลืมสิ่งที่เลวร้ายและพวกหนักสังคมพวกนั่นด้วย^^ .....คุณเริ่มต้นได้เสมอนะคะ...ยังมีสิ่งดีๆอีกหลายอย่างรอคุณอยู่ข้างหน้า..และที่สำคัญคุณยังมีคนที่รักคุณและอยู่ข้างคุณเสมอและตลอดไป...อยู่เพื่อท่านทั่ง2นะคะ ...สู้ๆค่ะ..ฉันเชื่อคุณทำได้ =)
เธอไม่ได้ทำอะไรผิดอย่าโทษตัวเอง มันจะทำให้เหนื่อยใจเปล่าๆ ผลที่ได้รับก็ไม่ได้ดี คิดในแง่บวกไว้ล่ะ อยากแก้แค้น แต่อย่าแก้แค้น มันเป็นกรรมขอคนที่เขา ซักวันเขาจะได้รับผลกรรรมของเขาเอง ถึงเราไปแก้แค้นเขา เราก็จะมีบาปอีก อย่าคิดสั้น คิดถึงคนที่รักเราสิ เดี๋ยวก็มีกำลังใจขึ้นมาเอง ปล่อยเวลาผ่านไปแล้วใช้ชีวิตคิดบวกสิ ถึงแม้เรื่องราวมันจะยังอยู่ในความทรงจำ แต่ก็อาจจะทำให้คิดถึงมันน้อยลง สู้ต่อไปเถอะ วันพรุ่งนี้มีแต่ไม่เคยมาถึง ไม่ต้องคอยวันพรุ่งนี้แต่ทำวันนี้ให้เป็น วันที่ดีที่สุด เราก็ไม่เคยเจอเหตการณ์แบบนี้นะ แต่ก็พอเข้าใจอยู่ว่ารู้สึกแย่ยังไง เอาเป็นว่าจะเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
....อาจช่วยคุณได้ ถ้าคุณทำความเข้าใจกับคำตอบนี้...
คำตอบที่ให้นั้น หวังว่าจะมีประโยชน์ไม่มากก็น้อยสำหรับคุณ แต่เราต้องหาวิธีกำจัดขยะจากใจคุณให้ได้
อยากเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตคุณ เพราะเราเป็นเพื่อนที่เกิดมาในโลกใบนี้ ใบเดียวกัน
คุณไม่เจ็บใจบ้างหรอ
ตอบ.. เจ็บใจคะ แต่ต้องลบมันออกไปเพื่อที่เราจะได้พบกับสุขข้างหน้า
เราอาจคิดได้หลายประเด็นว่า
1. ชาติที่แล้วหรือชาติก่อนๆ เราอาจเคยทำเขาไว้ ชาตินี้เราถึงต้องชดใช้กรรมนั้น
2. เราต้องคิดว่า ร่างกายกับใจนั้นแยกจากกัน จริงๆแล้ว ร่างกายไม่ใช่ของเราแต่จิตเป็นของเรา เพียงแต่จิตนั้นมาอาศัยร่างกายเพื่อที่ให้จิตของเราสามารถทำหน้าที่ บำเพ็ญไปสู๋เส้นทางทางพุทธศาสนา ตามรอยพระพุทธเจ้า
* ต้องแยกออกให้ได้ ว่า พวกเขาเหล่านั้นทำกับร่างกายเรา แต่จิตของเรา พวกนั้นแตะต้องไม่ได้ *
พยายามใช้หลักธรรมะเข้ามาช่วยนะ
เวลาคนตายร่างกายก็เน่าเปื่อยไป แต่จิตของเรายังอยู่
ถึงบอกไงคะว่าร่างกายกับจิตเป็นคนละส่วน อย่ายึดติดว่าร่างกายเป็นของเรา
มันอาจจะยากที่จะคิดในหนทางเช่นนี้ แต่เป็นวิธีเดียว ที่ให้คุณมองเห็นความจริงในหลักธรรม
คนพวกนั้นก็เช่นเดียวกัน เวลาถึงความตายร่างกายก็เน่าเปื่อยไป มีแต่ผลบาปกรรมที่ติดตัวเขาไป สิ่งที่เกิดขึ้นจบไป ไม่เหลืออะไร
เขาเรียกว่า "ปลงตก" สิ่งที่เลวร้ายมันผ่านมาแล้วให้มันผ่านไป มันต้องตัดใจ ตัดออกให้ได้ เพราะ สิ่งที่เหลืออยู่ มันเป็นชีวิตของเรา ต้องดำเนินชีวิต และเดินหน้าต่อไป...
ตอนนี้ *** สิ่งที่ต้องทำต่อไปนี้ คือ...
1. ทำใจให้เข้มแข็งที่สุด เชื่อว่ายังมีอีกหลายคนที่พร้อมจะช่วยคุณ พร้อมให้กำลังใจคุณ รวมทั้งเราด้วย **อยู่แบบมีสติดีที่สุด**
2. คุณต้องบอกคุณพ่อคุณแม่ของคุณ รู้คะว่าไม่อยากให้พ่อแม่เจ็บปวด แต่ถ้าหากพ่อแม่มารู้ทีหลัง ท่านจะเจ็บปวดมากเป็น 100 เท่า 1,000 เท่า มากกว่าที่คุณไม่บอก ** (อย่าลืมนะ เรากำลังหาวิธีแก้ไข)
3. ต้องกล้าสู้ความจริง มันเป็นกุญแจสำคัญ ที่ทำให้คุณหลุดพ้น เพราะ คุณพ่อคุณแม่เป็นผู้ให้กำเนิดคุณ เขายอมเจ็บได้แต่เขาคงไม่ยอมเสีย คุณไป
ลองคิดดูนะคะ
ถ้าหาก คุณคิดจะฆ่าตัวตาย พ่อแม่อาจตายตามไป ตายตั้ง 3 ชีวิต กับ การมี 3 ชีวิตอยู๋ และทำในสิ่งที่ถูกต้องดีกว่าไหม?
ชีวิตที่เหลืออยู๋ของคุณยังมีค่าสำหรับตัวเอง และ คนที่คุณรักนะคะ
เป็นกำลังใจให้เสมอ
จากผู้ที่รัก และห่วงใย อยากจะเติมเต็มใจให้คุณ
เราพร้อมที่จะให้กำลังใจและแนะนำช่วยเหลือคุณ
จำเอาไว้ว่า เธอไม่ได้ทำอะไรผิด และ เธอไม่ได้อยู่ตัวคนเดียวนะ
แม้ว่าเราจะไม่รู้จักกัน แต่เราอยากช่วยเธอนะ
เราจะเป็นกำลังใจให้เธอผ่านเรื่องนี้:)
สู้ๆนะค่ะ พี่อย่าพึ่งคิดสั้น คิดถึงพ่อแม่ให้มากที่สุดนะค่ะ ชีวิตพี่มีค่ามากกว่า ขยะสังคมอย่างพวกมันค่ะ
ชีวิตคนเราก็ไม่ต่างอะไรกับเส้นด้ายเส้นหนึ่งถ้าหากว่าแค่กัดหรือดึงมันก็ขาดแล้วลองคิดดูสิถ้าคุณเป็นเส้นด้ายเส้นนี้หากคุณคิดที่จะตายก็เหมือนกับตัดเส้นด้ายเส้นนี้ให้ขาดอย่างง่ายดาย คนที่จะเสียใจให้กับการตายของคุณคือ ครอบครัว พองเพื่อน ญาติมิตรพี่น้อง
สิ่งที่ทำได้ในตอนนี้ก็คือ ทำใจให้สงบ รอเวลาอันแสนเลวร้ายนี้ให้ผ่านไปอย่าไปคิดมาก ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ยิ้มสู้เข้าสิ หนทางแห่งความมืดของคุณจะกลายเป็นหนทางแห่งแสงสว่าง ถ้ามันยังคาใจก็ระบายออกมาด้วยน้ำตาให้หมด คนที่ร้องไห้ไม่ใช่คนอ่อนแอแต่เพียงแค่รักษาหัวใจที่มีแต่บาดแผลเจ็บปวด ร้องสิคนที่จะทำให้คุณมีชีวิตดีขึ้นก็คือ คุณ นั้นแหละ
^_^ สู้ๆนะไม่เป็นอะไรแล้วล่ะคุณปลอบภัยแล้ว...
"แบงค์พัน ต่อให้ยับยู้ยี้ขนาดไหนมันก็คือ แบงค์พัน"
ไม่ว่าคุณจะผ่านอะไรมา จะเจออะไรมา ปล่อยมันไป อย่าเก็บมันไว้ให้ทำร้ายหัวใจตัวเอง ภาพเหล่านั้นก็ลืมมันไป ฝันร้ายตื่นหนึ่งจะทำอะไรคุณได้
คุณยังมีคุณค่า สำนึกไว้ ไม่ใช่ไร้คุณค่า หากเพียงว่าผู้หญิงคนหนึ่งมีคุณค่าเพียงแค่พรหมจรรย์ จะต้องหมายความว่า ชีวิตทั้งชีวิตคุณมีค่าแค่นี้หรือ อย่าคิดสั้นๆ อย่าคิดถึงมัน ปล่อยวาง ทุกสรรพสิ่งมีเกิดมีดับ มีกรรมเป็นไปตามวาระแห่งกรรม
ถ้าหากว่าคุณไม่ไหวอยากระบาย
มูลนิธิเพื่อนหญิง
เป็นเพื่อนที่พักพิงของผู้หญิงยามมีทุกข์ ประสบปัญหา ผู้ชายไม่รับผิดชอบ ถูกข่มขืน
โทร. 02-513-2780, 02-513-1001
มูลนิธิปวีณาเพื่อเด็กและสตรี
ให้ความช่วยเหลือผู้หญิงที่ถูกทำร้ายร่างกาย ถูกล่วงละเมิดทางเพศ ทั้งทางกฎหมายและตามสืบค้น
โทร. 1134, 02-521-9231-2
ฮอตไลน์คลายเครียดของกรมสุขภาพจิต
รับฟังปัญหา ให้คำปรึกษากับผู้หญิงในทุก ๆ เรื่อง 1667
มูลนิธิผู้หญิง
ทางสมาคมจะช่วยเหลือผู้หญิงที่ถูกทำร้ายร่างกาย ได้รับความรุนแรงทำร้ายร่างกายจากสามี ถูกทารุณกรรมทางเพศ ถูกข่มขืน
โทร. 02-433-5149, 02-435-1246
ผมอยากให้คุณคิด ว่าถ้าหากคุณฆ่าตัวตายนั่นไม่ใช่การส่งเสริมกลุ่มคนที่ข่มขืนคุณเหรอ พวกเขาฆ่าคุณทางใจได้สำเร็จ ก็จะฆ่าคุณทางกายด้วยงั้นเหรอ
ผมเชื่อว่า วันหนึ่งคุณจะได้พบกับผู้ชายดีๆสักคน ที่เขาไม่ซีเรียสกับเรื่องนี้
ผมเองถ้าผู้หญิงที่ผมรักเคยถูกข่มขืน รุมโทรมมาก่อน ผมไม่โทษเธอ ไม่รังเกียจเธอ ตรงกันข้ามผมจะระมัดระวังเรื่องทางเพศให้มากกว่าเดิม เอาใจใส่เธอ ผมเชื่อว่าผู้ชายที่มีความคิดเดียวกับผมต้องมีอยู่แน่นอน ผมเองก็เป็นผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งยังคิดได้เลย คนอื่นๆก็เหมือนกัน
มีคำกล่าวว่าฟ้าหลังฝนสดใสเสมอ อดทน และผ่านมันไปให้ได้ เพื่อตัวคุณเอง เพื่ออนาคตของคุณเอง การฆ่าตัวตายไม่ใช่ทางออกของปัญหาแต่เป็นการสร้างปัญหาให้กับคนข้างหลัง
ขออวยพรให้คุณผ่านมันไปได้
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?