ตามติดชีวิตเด็ก(ไทย)ในอังกฤษ 2

[Dalenie]

#มาเล่าต่อตามคำสัญญานะ 
วันต่อๆมาเราก็ต้องไปขึ้นรถตอน8:50 ทุกวันใช้เวลาเดินทาง50นาทีนานมากกกกก เราเลยถือโอกาสหลับบนรถเลย เพื่อนในห้องก็เริ่มมาทำความรู้จักคือทุกคนในห้องเดียวกันก็แทบจะอยู่ในสถานะเดียวกันคือ ทุกคนคือชาวต่างชาติต่างภาษา บ้างก็มาจากสเปน จีน มาเลเซีย อิตาลี่ ฝรั่งเศส ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวนี่ฉันเข้าใจผิดมาตลอดเลยหรอว่า ทุกคนในยุโรปจะใช้ภาษาอังกฤษ คือเขาก็ใช้ภาษาของเขาเหมือนกับเราใช้ภาษาของเรา เพราะฉะนั้น อย่าน้อยใจว่าเราไม่เก่งอังกฤษ เราได้แนะนำตัวเราก็ตามแบบที่เรียนมาเปะๆ Hello my name is บลาๆๆๆ แล้วก็แต้งส์กิ้วคือจบ555 ก็มันได้แค่นี้จริงๆ แล้วก็นั่ง งงๆต่อไปแต่คราวนี้เราก็เริ่มจำคำที่เค้าใช้พูดบ่อยๆได้แล้วนิดหนึ่ง(ก็ยังดี)แต่ว่าตอนเจอศัพท์ยากนี่คือนึกภาพเอาละกันนะว่าตอนโดนถามเป็นภาษาอังกฤษแบบยาวๆรัวๆสภาพเราจะเป็นยังไง O_o ถึงคราวพักกลางวันอีกครั้ง เคยเข้าใจความรู้สึกที่ว่าไม่อยากนั่งกินข้าวคนเดียวมั้ย แบบนั้นมันเหงามากๆเลย วันนี้คิดในใจว่าต้องมีเพื่อนนั่งกินข้าวด้วยกันให้ได้ เลยหายเข้าใจฮึบบบ แล้วเดินไปหาเพื่อนคนหนึ่งมาจากประเทศบรอโรเวียร์ หรืออะไรนี่แหละเราเองก็จำไม่ค่อยได้ เอาแล้วไงงานนี้ ต่างคนต่างไม่รู้ภาษาเพราะว่าเพิ่งมาเหมือนกัน เราก็แนะนำตัวก่อนแล้วก็ถามเค้าว่าชื่ออะไรแล้วก็......หยิบโทรศัพท์หากูเกิ้ลแปลภาษา5555 พิมพ์ว่าไปกินข้าวกับเรามั้ย เอาให้เค้าดูแล้วเค้าก็ดูแล้วเปลี่ยนจากภาษาไทย เป็นภาษาของเขา แล้วก็ตอบเราว่า yes คือกว่าเราจะได้กินข้าวนี่ปาไปแล้ว15นาทีเพื่อนเรานี่ผู้หญิงนะอย่าเพิ่งจิ้น  แล้วเราก็พยายามหาเรื่องที่จะคุยกันถึงจะยากต่อการเข้าใจแต่มันก็ดีนะเราได้เพื่อนเพิ่มแล้ว คือเราต่างคนต่างคุยกันแบบเข้าใจความรู้สึกแบบไม่รู้ภาษาเหมือนกัน ต้องห่างบ้านเหมือนกัน  มันทำให้ฉันคิดได้อย่างน้อยก็ไม่ได้มีแค่เราที่รู้สึกอย่างนี้.....ผ่านไปแค่1อาทิตย์แต่มันช่างนานนนนนน แล้วเราก็เหนื่อยหลับไปอีกเหมือนเดิมของวันพฤหัสนั้น
#เดี๋ยววันหลังมาเล่าต่อนะคะตอนนี้ง่วงแล้วบ้ายบาย

Comments

[Dalenie]

อ่านกระทู้แรก ที่วันที่26นะคะ อันนี้กระทู้ที่สองต่อกันค่ะ

[❝ q u i n g]

เย้ยยยยยยยย แล้วมีผชหล่อๆมั้ยยยย555555555555555

[Dalenie]

เยอะเลย555