สิ่งที่ใช่แต่ใจไม่รัก...

[ขมิ้นสีทอง]

สวัสดี เพื่อนๆชาวเด็กดีค่ะ กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่อยากให้ช่วยแสดงความคิดเห็น....
สับสนมากๆ กังวลมากๆ
เราสอบติดคณะมนุษย์ศาสตร์สาขาภาษาเกาหลีที่ มหาสารคาม
และรอผลคณะมนุษย์ศาสตร์สาขาภาษาฝรั่งเศสที่ ม.ขอนแก่น
เท่าที่เรารู้ข่าวมา ตอนนี้ทางคุรุสภาอนุมัติเพิ่มวิชาภาษาเกาหลีเป็นภาษาที่ขาดแคลนแล้ว ส่วนฝรั่งเศส เป็นหนึ่งภาษาที่ใช้ในสหประชาชาติ
ทว่านั่นยังไม่พอ....ญาติของเราที่นับถือ กว่า 4 คน บอกว่าทำไมเราเลือกสิ่งนั้น?
ทำไมเราไม่เลือกอาชีพครู!!?

ในช่วงเวลา 5 ปี ข้างหน้า ครูกว่า 100000 คนพากันเกษียณออก ถ้าหากเราคว้าตรงนี้ไว้เมื่อจบเราก็จะได้ที่ทำงานทันที เลือกมันทำไม เกาหลี ฝรั่งเศสน่ะ มันมีดีอะไร เรียนไปก็เท่านั้น มีภาษาที่ 2 ที่ 3 แล้วไง มันช่วยเราหากินได้หรอ ครูเนี่ยมันงานที่มั่นคง ทำไมไม่เลือก...


เราต้องทำอย่างไรดี ครูเป็นอาชีพที่มั่นคงก็จริง แต่เราไม่รักเมื่อญาติเสนอมาแค่ ครูสังคม กับภาษาไทยเท่านั้น เราต้องการได้ภาษา ที่ 2 เราชอบภาษาอื่นที่นอกเหนือจากไทย เราควรจะทำยัง
.....


ถามแม่แม่ก็เห็นด้วยกับญาติ ถามพ่อ พ่อก็บอกว่าแล้วแต่เรา...

นี่ควรจะทำไงดี...
เราต้องทำยังไงดี..

Comments

[MATIN]

ในความคิดเห็นเรานะ เราว่าเธอควรเลือกอันที่เธอทำมันได้ดี
เพราะจบไป ต่อให้ไม่เป็นครู เธอไม่ได้อดตาย

ที่ผู้ใหญ่ออกความเห็นนั้นเพราะเค้าคิดว่ามันมั่นคงกับเธอ
ถ้าเธอเลือกเป็นครู เธอแน่ใจกับตัวเองไหม ? ว่าเธอจะมีความสุขกับงานที่เธอทำ

ถ้าไม่มั่นใจ คิดไว้เป็นแผนสำรองละกัน
แต่ให้นึกอย่างนึง เรียนอ่ะ 4 ปี แต่อาชีพ อยู่กับเรายันเกษียญนะ :)


มองให้ไกล ภาษาที่ 3 ถ้าเรามี แล้วอยากให้ลองหาทุนเรียนต่อป.โท
ในประเทศที่เราเรียนภาษาที่ 3 สิ 
^^