Dek-D.com ใช้คุกกี้เพื่อพัฒนาประสบการณ์ของ
ผู้ใช้ให้ดียิ่งขึ้น เรียนรู้เพิ่มเติมที่นี่
ยอมรับ

fifty shade of grey รีวิว

ตั้งกระทู้ใหม่
ตั้งกระทู้ใหม่
ทราบกันอยู่พอควรแล้วว่านิยายอีโรติคไตรภาคที่ถึงพริกถึงขิงเรื่องนี้พูดถึงเซ็กซ์แบบ BDSM ซึ่งในเรื่องไม่ใช่การจับคู่กันระหว่างซาดิสก์กับมาโซคิสก์ แต่เป็นการจับคู่กันระหว่าง Dominant กับ Submissive เพราะงั้นมันไม่ใช่เรื่องเซ็กซ์และความเจ็บปวด โซ่เฆี่ยน เทียนลน แต่มันเป็นเรื่องของอำนาจและการควบคุมเป็นส่วนใหญ่ 

ว่ากันโดยส่วนตัวหนมปังแล้ว แม้อ่านจนจบก็ยังรู้สึก 'ไม่ปลอดภัย' อยู่ดี ปมการควบคุม การใช้อำนาจของผู้ชายเป็นอะไรที่น่ากลัวมาก แต่ในเมื่อมันเป็นนิยาย และตามปกตินิยายตบจูบบ้านเราหลายเรื่อง พระเอกก็มีปมพรรนี้อยู่แล้วให้เห็นจนชินตา ก็เอาวะ.. แค่นิยายอีโรติก..

เปิดเรื่องมาที่การโคจรมาพบกันของชายหนุ่มมหาเศรษฐีที่สร้างเนื้อสร้างตัวมาด้วยตัวเอง(ประมาณบิล เกตต์)ชื่อของเฮียคือ คริสเตียน เกรย์  ที่แม้พ่อแม่ดูจะไฮโซมีอันจะกินก็ตาม แต่ทรัพย์สินส่วนใหญ่ของเฮีย เฮียแกบอกว่าแกหามาเองนะเฟร้ย แต่อ่านจนจบสามเล่ม เฮียแกเป็นซีอีโอที่ว่างมาก ไม่ค่อยทำงานทำการ นึกจะแคนเซิลนัดลูกค้าก็แคนเซิลนึกจะไปไหนก็ไป อายุยี่สิบเจ็ดแต่ดูเหมือนกิจการทุกอย่างรันไปเองได้อย่างไม่น่าเชื่อ เป็นอีกจุดที่หนมปังบอกกับตัวเอง.. โอเคน่า.. หยวนๆให้เขาหน่อย.. แค่นิยายอีโรติกเอง..

ตาเกรย์หล่อค่ะ (ซึ่งถ้าท่านอ่านท่านจะพบการย้ำคิดย้ำทำของนางเอกในเรื่องความหล่อของท่านสีเทา ซึ่งถูกสเปคนางอย่างรุนแรงในทุกอิริยาบถ) เรื่องของเรื่องคือเฮียแกมีชีวิตเซ็กซ์อยู่ในฐานะ Dominant มาตลอด คือเฮียเป็นพวกชอบควบคุมทุกอย่างให้อยู่ในมือ ทุกอย่างต้องอยู่ในระเบียบในที่ของมัน สั่งต้องเป็นสั่ง และเฮียแกเป็นโรคกลัวการถูกสัมผัสด้วย เพราะงั้นไอเดียการมีเซ็กซ์กับผู้หญิงที่ถูกมัดจึงเข้าทาง(หนมปังไม่แน่ใจในรายละเอียดของโรคนี้ว่ามันมีอาการเป็นแบบนี้จริงป่าว? แต่อีกครั้ง.. แค่นิยายอีโรติกน่า..) ลึกๆแล้วเฮียแกชอบที่จะเป็นฝ่ายควบคุม ลงโทษ สั่งการทุกอย่างเป็นมาสเตอร์ และจิตใจของเฮียที่เฮียแกบอกว่ารักใครไม่เป็น เซ็กซ์ที่เซ็กซ์เฉยๆที่ไม่ได้มีความรักเป็นส่วนประกอบในรูปแบบ Dominant และ Submissive จึงเป็นคำตอบ โดยปกติเฮียจะหา Submissive จากแหล่งอย่างเฉพาะเจาะจง คือผู้หญิงที่เต็มใจ และถูกเทรนด์มาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ เรียกว่าซื้อคู่นอนนั่นเอง    

และอีกฝ่าย คุณนางเอกที่ชื่อไพเราะเพราะพริ้งว่า Anastasia ซึ่งขออนุญาตอ่านในใจว่า อนาสตาเซีย ตามชื่อการ์ตูนดิสก์นี่ย์เมื่อหลายปีที่แล้ว เธอเป็นสาวแบ๊ว เปิ่นเป๋อ ช่างฝัน ไม่มีความมั่นใจในตัวเอง เรียนวรรณคดีอังกฤษ ชอบอ่านนิยายเป็นงานอดิเรก ใครให้ทำอะไรก็ยอมๆเขาไปหมด(นิสัยนี้เป็นกับเพื่อนทุกคนจริงๆนะ ไม่ใช่แค่กับตาพระเอก) เธอจะเจ้าบทเจ้ากลอน โรมแมนติค ไม่แปลกที่เธอจะเชื่อในรักแรกพบ

อนา หรือ อนาสตาเซียในวัยยี่สิบเอ็ดปี กำลังจะจบมหาวิทยาลัยในไม่ช้า เธอไม่เคยมีแฟน ประสบการณ์ความรักและเซ็กซ์เป็น 0 แต่งตัวก็ไม่เป็น เวลาประหม่าเธอก็จะก้มหน้า เอานิ้วพันๆกันแก้เก้อ หรือไม่ก็กัดริมฝีปากล่าง ท่าทางเปิ่นๆ บุคลิกเหมือนสาวหัวอ่อน แต่สวยจับใจนี่แหละ ตาเกรย์แกเลยเล็งแต่แรกว่า แหม.. สวยนะ ดูหัวอ่อนว่าง่าย เชื่อฟังดี ยอมคนดี นึกแล้วคันไม้คันมือ อยากจะจับมาทำเป็น Submissive 

ในขณะที่เกรย์เล็งนางเอกเพราะกะจะ 'ฟัน' แต่อนากลับมองทุกอย่างเป็นรักแรกพบ ผู้ชายที่หน้าตาดี มีทุกอย่าง สุภาพ โรแมนติค ลึกลับ น่าค้นหาน่าเข้าใกล้ และมีทีท่าว่ากำลังจีบเธออย่างโจ่งแจ้ง กับผู้หญิงหมกตัวอยู่กับแต่นิยาย ก็เลยหวั่นไหวมากๆในเวลาไม่นาน ในเวลาที่บรรยากาศเป็นใจ ทั้งคุ่ใกล้กันโดยบังเอิญ อนาคาดหวังว่า 'เจ้าชาย' จะจูบเธอ เกรย์กลับบอกว่าให้อยู่ให้ห่างเขาไว้ดีกว่า อย่าเข้ามาใกล้

เป็นคำแนะนำที่ดี เพราะสิ่งที่เฮียกำลังลังเลว่าจะทำดีหรือไม่ทำดี คือการจับเอาสาวน้อยด้อยประสบการณ์มาทำ Submissive

แน่นอนว่าตามท้องเรื่อง สุดท้ายเฮียก็ 'ดีแตก' เหยื่อน่าหม่ำเกินไป คืนหนึ่งก็เลยนัดสาวอนามาดินเนอร์ที่อพาร์ทเม้นต์ อนาสตาเซียเองก็ตอบรับสัญญาณ ตกลงใจกับตัวเองว่า 'เอาวะ คนนี้ล่ะ' ไปถึงปุ๊บก็ถามหาห้องนอนด้วยความเปิ่น (ฮามาก) เฮียก็ต้องบอกว่าใจเย็นๆ ก่อนจะถึงขั้นนั้นต้องตกลงกันก่อนนะจ๊ะ และประโยคแรกที่เฮียเริ่มพูดคือ

'I'm not make love , I f**k.. hard..'

อึ้งกิมกี่กันไป ก่อนที่เฮียแกจะโยนระเบิดลูกที่สอง คือสัญญาว่าด้วยการเป็น Submissive แบบละเอียดยิบถึงขั้นว่าระบุชื่อเซ็กซ์ทอย ได้ไม่ได้อย่างไร มีการบังคับให้ออกกำลังกาย นอนอย่างน้อยวันละแปดชั่วโมง กินอาหารให้ครบหมวดหมู่ แล้วเฮียก็เริ่มนั่งลงเจรจาธุรกิจอย่างเป็นทางการ โดยไม่รู้เลยว่าสาวเจ้ายังจิ้น

เรื่องมันเริ่มประการฉะนี้ อรัมภบทเล่ม 1 พอให้เห็นภาพกันแล้ว จะขอพูดถึงความคิดเห็นกันบ้างนะคะ 

หนมปังเห็นด้วยว่านิยายสามเล่มที่หนาปึ้กเนี่ย น้ำมากกว่าเนื้อ คือบางทีหนมปังก็รู้สึกว่า 'ซีนนี้เกิดมาทำไม' 'ทำไมฉันต้องรู้เรื่องนี้ด้วย จะเล่าอะไรต่อเหรอ?' 'เอาเหตุการณ์นี้มาให้ฉันรู้ทำไม' ไม่ใช่แค่เซ็กซ์ซีนนะคะ หนมปังหมายถึงหลายซีนที่ไม่ได้ติดเรทด้วย คือบางครั้งมันเป็นชีวิตประจำวันที่ไม่ต้องเล่าก็ได้ ไม่ต้องมีก็ได้ แต่ก็ใส่มา

ในขณะที่การเกิดขึ้นของเซ็กซ์ซีนแบบ BDSM แต่ละครั้งส่วนมากมีสาระสำคัญ ทำหน้าที่กับเรื่องราวได้ดีกว่าซีนปกติบางซีนซะอีก

นอกเหนือจากความเป็นอีโรติก BDSM แล้ว นิยายเรื่องนี้ยังเป็นโรแมนติดคอมเมดี้แบบชวนฝัน คือไม่แปลกที่ผู้หญิงจะชอบอ่าน พระเอกลึกลับ รวยมาก หล่อมาก เถื่อนนิดๆ บ้ารัก บ้าเซ็กซ์ แหม.. มันเข้าตำรา 555 และที่น่าประหลาดใจคือ หนมปังพบว่านิยายเรื่องนี้ หวาน น่ารัก และพูดถึงความสัมพันธ์ การปรับตัวเข้าหากันของคนสองคนโดยผ่านเซ็กซ์ซีนแบบอีโรติกได้อย่างน่าสนใจ

สิ่งที่เกิดขึ้นใน Red Room Of Pain หรือในเซ็กซ์ซีนแบบประหลาดๆในแต่ละครั้งสำคัญต่อเนื้อเรื่อง เราได้เห็นพัฒนาการผ่านซีนแบบนี้ คือหนมปังไม่เคยอ่านอีโรติกแบบเต็มสูบมาก่อน ไม่ค่อยคุ้นงานอีโรต่างประเทศ แต่เซ็กซ์ซีนที่เกิดขึ้นในห้องนั้นแต่ละครั้งน่าสนใจและบอกเล่าการปรับตัวเข้าหากันของคนสองคนที่รักกัน ในเล่มหนึ่งนั้นเกรย์ยังเป็น Dominant แบบเพียวๆ อนายอมถูกใส่กุญแจมือ ถูกมัด ปล่อยตัวปล่อยใจให้ตอบรับเกรย์ทั้งๆที่กลัว ทั้งๆที่สับสนแทบตายเพราะเธอรักเขา เกรย์เองก็ยอมที่จะลองคบอนาเป็น 'แฟน' แบบแฟนจริงๆ ไม่ใช่ 'submissive' ทั้งๆที่เขาเคยบอกมาก่อนว่าไม่มีหัวใจ ใน Red Room นั่น แม้จะอยู่ในคราบ Dominant แต่เกรย์ก็อ่อนโยนขึ้นเรื่อยๆ ครั้งแรกที่อนาถูกตี เธอร้องไห้ ครั้งต่อมาเฮียแกก็เบามือขึ้น พยายามถามว่าแค่นี้โอเคมั้ย เจ็บมั้ย ต่อมั้ย ย้ำแล้วย้ำอีกว่าถ้าอยากให้หยุดต้องบอกนะ(หนมปังพยายามไม่เปรียบเทียบกับพระเอกนิยายตบจูบไทยบางเรื่อง แต่เกรย์มันน่ารักกว่าในแง่นั้นจริงๆ) ทั้งคู่พยายาม และล้มเหลวในตอนจบของเล่มหนึ่ง เมื่ออนาบอกว่า 'ฉันเป็นในสิ่งที่คุณต้องการไม่ได้ และคุณเองก็ให้สิ่งที่ฉันต้องการไม่ได้'

เกรย์เป็นผู้ชายที่มีปมลึกล้ำ เป็นคนอีโก้แรงพร้อมๆกับดูถูกตัวเองอย่างร้ายกาจ เขาไม่เคยมองว่าตัวเองเป็นคนปกติ อย่างที่เฮียแกเคยพูด 'I'm a fifty shades of f**ked up' คือเฮียแกมองว่าตัวเองเละเทะจริงๆ พอรู้สึกว่ารักนางเอกเข้า ใจหนึ่งไม่เชื่อว่าตัวเองจะสามารถ 'รัก' ได้ ใจหนึ่งก็ปฏิเสธตัวเองว่า 'ปล่อยเขาไปอยู่กับคนปกติเถอะ' แต่อีกใจ เฮียแกก็ชอบจริงชอบจังจนไม่อยากปล่อยให้หลุดมือ

สิ่งที่เกิดขึ้นในเล่มสอง คือความหวาน.. 555 เป็นเหตุการณ์ที่เกรย์มันตัดสินใจแล้วว่าจะรัก จะลอง จะปรับตัว จะเลิกอะไรก็ตามที่สาวเจ้าไม่ชอบ สิ่งที่เกิดขึ้นในเซ็กซ์ซีนของทั้งคู่ในเล่มสองคือความพยายามเปิดใจรับซึ่งกันและกันในแง่มุมลึกซึ้งขึ้น เกรย์ยอมเล่าเรื่องลึกๆให้อนาฟัง อนาเอ็นจอยการละเล่นของแฟนหนุ่มมากขึ้น เธอพยายามมากกับการปรับตัวเข้าหา 'ปม' ในชีวิตของเกรย์ เซ็กซ์ซีนบางช่วงในเล่มเฝือไปหน่อย ซึ่งเป็นประเด็นเดิมคือบางครั้งหนมปังก็คิดว่า 'ใส่มาทำไม' แต่บางอันก็เล่าเรื่องได้จริงๆ ผลจากการยอมรักบกันละกันคือเกรย์ 'รู้จัก' อนาที่มีรอยยิ้มสดใส ไม่ได้ก้มหน้าก้มตาเป็น Submissive เขายอมรับความรักที่มีให้เธอ อนาก็ยอมสัญญาว่า 'จะไม่ทิ้งไปอีกแล้ว' เธอรับมือเกรย์ได้ดี และแข็งแกร่งขึ้นอย่างเห็นได้ชัด สรุปเล่มสองคือทั้งคู่ตัดสินใจแต่งงานกัน

และในเร็วๆนี้ทุกท่านก็จะได้รับชมในฉบับภาพยนต์
แต่ เรท21+นะครัช 


นี่คือ ตัวอย่าง

แสดงความคิดเห็น

>