การเริ่มต้นอ่านนิยายของแต่ละคนมาจากไหนบ้างคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
เราไปที่ร้านหนังสือตามปกติกะว่าจะไปนั่งอ่านการ์ตูนฟรีซักหน่อยในร้านนายอินทร์ ตอนแรกก็ไม่ได้หานิยายหรอกแต่ชั้นหนังสือมันอยู่ใกล้กัน แต่พอหันไปปึ๊ป!!
โอ้ ทินเซล(ชื่อมังกร)ช่างน่ารัก บาดตาบาดใจ!!
อดไม่ได้ที่จะหยิบขึ้นมาดู ตอนแรกเห็นชื่อเรื่อง "เดอะ เดรกเกอร์" อื้ม ชื่อเท่ดี อ่านเนื้อเรื่องหลังปกก็รู้สึกโดนใจและคิดว่าน่าจะสนุก กะว่าจะซื้อเลยพลิกดูราคา....โอ้แม่เจ้า200up ผมนี่เครียดเลยครับแต่ด้วยความอยากมีมากกว่าเลยกลับบ้านไปเบิกอั่งเปาในกระปุก//อุตส่าห์สะสม//แล้วบุกกลับมาที่ร้านยื่นเงินจ่ายพร้อมกับน้ำตาไหลพรากปนกับความปลื้มปิติที่ได้ซื้อมา
หลังจากที่อ่านเนื้อเรื่องด้วยความที่ไม่รู้ว่ามีเล่มต่อ เลยรู้สึกมันส์มากในอารมณ์...แต่ก็ไม่ได้คิดว่ามีเล่มต่อ....หลังจากนั้นเราก็ยังคงไปตระเวนอ่านหนังสือฟรีอีกตามเคย (ตั้งแต่นั้นก็เริ่มส่องนิยายแฟนตาซี5555) แล้วเห็นหน้ามังกรน้อยอีกตัวหนึ่งที่สันปก เลยสังหรณ์ว่าน่าจะเป็นเรื่องเดียวกันเลยหยิบมาดู อ่า...ใช่ รู้สึกสมเพชตัวเอง แล้วก็ถึงมาติดตาม "เซวีน่า" ทีหลัง เล่ม5เลยถึงกับอ่านแบบงงๆ ฮะๆๆๆๆๆๆ
แต่ก่อนหน้านั้นที่ร้าน @Book เราก็ได้ไปเห็นหน้าหล่อๆของวาเทียในเรื่อง "มายาจอมคาถา" รู้สึกติดตาต้องใจแต่ก็ตัดใจ เพราะตอนนั้นกำลังหา เดอะ เดรกเกอร์ เล่มสุดท้าย
ด้วยความที่หน้าตามันหลอกหลอน? ตามมาหาในความฝันเลยตั้งปฏิญาณว่า ถ้าอ่านเดอะ เดรกเกอร์จบแล้ว จะหันไปอ่านมายาจอมคาถาของพี่ V.Rondell
การอ่านหนังสือพี่วีในครั้งนี้ทำให้เราอึ้ง มันอยากจะร้องไห้ เป็นหนังสือที่ทำให้เราฟินและเศร้าในเวลาเดียวกัน นานไปสักพัก เล่ม2ของพี่วีก็มาถึง เราถึงกับลังเลว่าจะอ่านดีไหม สุดท้าย เราก็เลือกที่จะซื้อมาอ่าน หลังจากอ่านจบเราก็ได้รู้ความจริง แล้วฟินยิ่งกว่าเดิม555555555555555 หลังจากนั้นก็ติดตามของนักเขียนหลายๆคนเลยล่ะค่ะ ส่วนของทั้งสองคนที่กล่าวมาติดตามทุกเรื่องกันและกลายเป็นไอดอลเลยทีเดียว
โอ้ย ยาวเกินจะมีใครอ่านจบไหมเนี้ย หลายย่อหน้าเหลือเกิน อยากรู้ว่าแต่ละคนรู้จักนิยายได้จากอะไรบ้าง ช่วยมาฝอยกันบ้างนะคะ เนื่องจากเป็นกระทู้ที่2เลยยังไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ค่ะ
(จำนวนคนโหวต 94 คน)
skydog_2542
23 ก.พ. 58 เวลา 18:09 น.
1,478
views
75 ความคิดเห็น
เริ่มมาจากการที่ผมกำลังอ่านหนังสือสยองขวัญชนิดเคลิ้มไม่สนคนรอบข้าง แล้วเกิดนึกถึงเรื่องที่เพื่อนร่วมห้องของผมพูดกรอกหูให้ฟัง (จริงๆมันไม่ได้พูดให้ผมฟังหรอก แต่มันพูดไม่หยุดระหว่างที่ผมกำลังดูเอลอยู่หลังห้องต่างหาก) ว่า "นิยายเรื่องนี้สนุกมากเลยอ่ะ พระเอกหล่อ--- (คำว่าหล่อทำให้ประสาทการรับฟังของผมถูกตัดขาดด้วยความหมั่นไส้)" พร้อมทั้งโชว์หน้าปกนิยายเรื่องนั้นให้ผมเห็น
พอนึกถึงเรื่องนั้นเสร็จ ผมก็พับหนังสือผีในมือลงแล้วเดินไปยังแผงนิยายรักที่นิยายเรื่องที่คุณเธอกล่าวไว้เมื่อตอนบ่ายเหลืออยู่น้อยมาก พอผมเปิดเข้าไปอ่านด้วยความสงสัยว่าทำไมคุณเธอถึงชอบนัก
เท่านั้นแหละ... สิ่งที่กระทบตาของผมอันดับแรกทำให้ตาแทบถลน
"อิโม! อิโมบานเลย"
หลังจากนั้นผมก็วางมันลง ชำระสายตาสักพักแล้วกลับไปอ่านหนังสือเล่มเดิมต่อ แล้วไม่กลับมาแตะมันอีกเลย จนกระทั่งจำเป็นต้องกลับมาแตะนิยาย (คนละเรื่อง) ตอนที่หาข้อมูลการเขียนนิยายขั้นพื้นเมื่อสองปีก่อนครับ
เพื่อนยัดเยียดหัวขโมยแห่งบารามอสเล่ม 3 มาให้อ่าน
ตอนนั้นก็...มาถึงจัดเล่ม3เลยเหรอ //แต่ก็อ่าน
จากนั้นก็อ่านเล่ม 4 เล่ม 2 แล้วจบด้วยเล่ม 1...
แล้วมีโอกาสได้ไปงานหนังสือแล้วเจอนิยายต่างๆเยอะมาก...
จากนั้นก็รู้สึกว่ามีหนังสือเข้าบ้านเรื่อยๆ.....
เราเริ่มจากแฮร์รี่ พอตเตอร์ เล่มแรก ตีพิมพ์รอบแรกในไทยค่ะ
หลังจากนั้นก็อ่านนิยายมาตลอด
สิบกว่าปีอยู่นะ = ="
วรรณกรรมเรื่องแรกๆที่ผมอ่านเป็นวรรณกรรมสำหรับเด็ก(เด็กจริงๆนะ)
ชื่อเรื่องคือ เจ้าชายง่อย ตอนนั้นไม่รู้อะไรดลใจให้หยิบมันออกมาจากชั้นหนังสือในห้องสมุด นั่งอ่านไปได้ครึ่งบทหนึ่งผมก็ร้องออกมาในใจว่า "สวยจังเลย"
นั้นคือความรู้สึกครั้งแรกที่ได้อ่านนิยายละนะ จะว่าไปแล้วอยากกลับไปอ่านจัง ใครมีเจ้าชายง่อยบ้าง ผมขอซื้อต่อได้ไหม?
อืมมมมมม
เห็นแม่อ่านก็เลยลองอ่านบ้างครับ
เพชรพระอุมาค่ะ เพราะแม่อ่าน -w-
พี่สาวให้เมษลองอ่านครับ
เรื่องแรกก็ แฮรรี่ พ๊อตเตอร์ครับ
เริ่มจากการอ่านการ์ตูนโดราเอม่อนในห้องสมุดจนหมด ก็เลยหันไปหยิบวรรณกรรมเยาวชนที่อยู่บนชั้นเดียวกันมาอ่านครับ =w=
การแต่งเรื่อง บรรยายเรื่องสักเรื่อง ส่วนสำคัญอบ่างหนึ่งที่ผู้แต่งน่าจะทำให้มันดึงดูดควาสนใจจากผู้อ่านคือชื่อเรื่องนะผมคิดว่างั้น ฉะนั้นเวลาหานิยายอ่านผมมักจะดูชื่อเรื่องก่อนตัดสินใจเข้าไปอ่าน หรือไม่ก็เข้าไปอ่าสักสี่ห้าตอนก่อนถ้าไม่สนุกก็เก็บชื่อเรื่องไว้ก่อนค่อยเข้าไปส่องเรื่อยๆ
ผมเริ่มอ่านแบบจริงจังจากฟิค Ragnarok online ครับ
ช่วงนั้นติดเกมมาก ไม่ได้เล่น ได้อ่านฟิคก็ยังดี (ฮา)
หลังจากนั้นก็อ่าน แฮรี่ พอตเตอร์
ก่อนหน้า มีอ่านพวกเรื่องสั้นจากหนังสือกุลสตรี เพราะแม่ซื้อเป็นประจำครับ
เริ่มจากแฮร์รี่ พอตเตอร์เลยค่ะ ด้วยความที่เป็นเด็กประถม(ป.2)เลยแอบไปค้นชั้นหนังสือแม่ แล้วบังเอิญแฮร์รี่ฯเล่ม1 แล้วสนใจว่ามันคือเรื่องอะไรเลยหยิบออกมาอ่านค่ะ จากนั้นก็ค่อยๆยืมของอาของพี่มาอ่านจนจบเล่ม7 นับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ค่อนข้างเปิดโลกการอ่านสำหรับตัวเองเลย จากนั้นก็ซื้อนิยายเล่มแรกในชีวิตมาคือ ตำนานผู้พิทักษ์ดาบศักดิ์สิทธิ์ ของมิริน มาอ่านแล้วก็ทยอยซื้อ่านเรื่อยๆเลยค่ะ
ของแจ่มใสค่ะ ปกน่ารักดีเลยลองซื้อมาอ่านดู
555 ของเค้าเป็นพี่สาวค่ะ อ่านเดอะลอร์ท ก่อนเลย บอกตรงๆแรกๆนึกว่าตัวเองอ่านไบเบิล 555 เหมือนมากจริงๆ แต่ไปๆมาๆ เฮ้ย เจ.อาร์ คุณเขียนสนุกมากอ่ะ แล้วก็หลงไหลได้ปลื้มนิยายแต่นั้นมา
เริ่มจากหนังสือนิยายเรื่อง ฮอบบิท ที่ได้ฟรีจากการรับจ้างเล่นดนตรีให้ร้านนายอินทร์ครับผม เมื่อนานมากกกกกกกกกกกมาแล้ว....
เล่มละ 5 บาท ของนภาลัย ไผสีทอง
อาชอบวางในห้องน้ำเลยเอามาอ่านเล่นแก้เซ็งขณะเข้าห้องน้ำ (สมัยนี้กี่บาทแล้วไม่รู้)
จดหมายจากเมืองไทยค่ะ อยู่ในตู้หนังสือคุณยาย
ลำดับการอ่านบารามอสเหมือนเราเลยค่ะ เล่ม 3>4>2>1 (รู้สึกได้เจอเพื่อน 555)
"อยากให้เรื่องนี้ไม่มีโชคร้าย " สมัยป.5-6 ยืมห้องสมุดอ่าน แต่อ่านไม่จบ อ่านได้ราว 5 เล่มก็เรียนจบก่อน
มัธยมต้นเป็นบารามอส และหนังสือนิยายของทมยันตีที่ขอป้ามาอ่าน
เราอ่านนิยายที่พิมพ์ในแม็กกาซีน พระเอกเป็นบอดี้การ์ดอย่างหล่อ ส่วนนางเอกหน้าตาเหมือนปลากระเบน =_= เป็นเรื่องสั้นๆค่ะ เห็นว่าน่าสนใจดีพอมีหนังสือเรื่องอื่นก็เอามาอ่านบ้างรุ่นแรกนี่แจ่มใสทั้งนั้น หลังๆเลิก เริ่มค้นพบว่าตัวเองต้องการอะไร
จำได้ว่าตอนเด็กๆ ดูหนังจูแรคสิคพาร์ค แล้วชอบ ก็เลยไปโม้กับแม่
แม่เลยไปหยิบหนังสือ the lost world ที่มีโลโก้จูแลคสิคพาร์คมาให้อ่าน
นั้นแหล่ะคือนิยายเล่มแรกที่ผมอ่าน คลั่งไดโนเสาร์ไปเป็นปี
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?