ความสุขที่ยิ่งใหญ่ของคนแอบชอบ

[plasuparaporn]

ความสุขของเราอาจมองไม่เห็นด้วยสายตาคนอื่น
เรื่องอาจยาวหน่อยเพราะเริ่มเล่าตั้งเเต่เจอเลย คือเล่าตั้งเเต่เจอจนจากกันไงก็ถ้าไม่ขี้เกียจก็อ่านเล่นๆดูนะคะ ^^
คือเรื่องมีอยู่ว่าเราอยู่ ม.2 พี่เขาอยู่ ม.6 เเล้ว ตามจริงเราก็ชอบตั้งเเต่เราอยู่ ม.1 ล่ะ เจอครั้งเเรกก็ชอบเลยเเบบพี่เขาน่ารักมากๆๆเลย ตัวเล็ก จัดฟัน ^^ ตอนนั้นก็เเค่ชอบๆเพระาพี่เขาไม่ใช่ ผู้ชาย 100% (เป็นเกย์ออกกระเทยค่ะ) เราก็ไม่ค่อยอะไรด้วยก็เเบบเเค่ปลื้มเวลาเจอก็ยกมือไหว้เพราะพี่เขาเป็นสภานักเรียนอีกอย่างอยู่สีเดียวกันด้วยแหละ ^^ กีฬาสีพาฟิน 5555 เพราะเวลาซ้อมเเสตนต้องซ้อมพร้อมหลีด(พี่เขาเป็นหลีดค่ะ) ตอนนั้นก็มีความสุขดีนะค่ะ เราก็ปลื้มๆไปเรื่อยๆจนปิดเทอมใหญ่จะถึงวันเกิดเรา (เราเกิด 14 เมษายน) เพื่อนเลยถามว่าวันเกิดอยากได้อะไรเป็นของขวัญเราก็พูดเล่นๆไปว่าอยากให้พี่เขาเขียนคำอวยพรให้ตอนนั้นก็พูดเล่นๆนะ เเต่พอหลายวันต่อมาเพื่อนทักมาบอกว่ารอรับของขวัญวันเกิดสุดพิเศษได้เลยคือตอนนั้นลุ้นมากค่ะ เเต่พอได้อ่านเเล้วก็ชอบ ชอบมากๆๆ คือพี่เขาไม่รู้จักเราเเล้วมาอวยพรเราด้วยเป็นอะไรที่โครตดี
เเต่ว่าก่อนหน้านั้นพี่เขาก็มาโพสหน้าเฟสว่า"สวัสดีนะ" ตอนนั้นคิดนะว่าเพือ่นคงบอกไปแหละว่าเราปลื้ม เเเต่นั้นก้เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องวุ่นๆเเต่เต็มไปด้วยเรื่องราวต่างๆ คือหลังจากเปิดเทอมเราก็ไม่รู้จะให้อะไรเป็นคำขอบคุณเราก้เลยซื้อขนมซื้อน้ำซื้อนมซื้อเค้กไปให้(เเต่ไม่ได้เอาไปให้ด้วยตัวเองจะชอบเอาไปวางๆไว้ที่โต๊ะกินข้าว) บางวันก้เอาไปไว้ที่รถให้เเล้วตอนนั้นครั้งเเรกพี่เขาทักว่าถามว่า น้องใช่มั้ยที่เอาขนมมาไว้รถพี่ คือตอนนั้นเราแบบเห้ยยรู้ได้ไง พี่เขาเลยบอกอีกว่าวันหลังน่ะเอามาให้ด้วยตัวเองนะไม่ต้องเอามาวางเดียวมันจะหาย ตอนนั้นเราก็พูดได้เเค่ ค่ะๆๆเดียวจะให้ต่อหน้าเลยน้าาา หลังจากนั้นเราก็คุยๆกันไปเรื่อยๆบางวันเราก็ทักไปบางวันพี่เขาก็ทักมาคุยเรื่องต่างๆตามประสา5555 เเรกๆเราขวนคุยเเต่หลังๆพี่เขาเริ่มชวนคุย เเต่ก็ได้ได้ดีเสมอไปเพระาช่วงหลังๆพี่เขาดูห่างๆจากเราเราก็ไม่รู้ไงว่าพี่เขาเป็นไรห่างๆทำไม ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดไรก้คิดเเค่ว่า คงอยากห่างๆมั้งเราก็เลยห่างๆ ตอนนั้นก็เหมือนกับมีเรื่องทะเลาะกันด้วย (ออกเเนวชอบทำประชดใส่กันเวลาเจอ) เราก็ เออๆอืมๆ ไปเเต่ในใจก็ร้องไห้ ช่วงนั้นหนักเลยค่ะ พี่เขาโกรธเรามากเเต่เราไม่รู้ว่าเราทำอะไรผิด จำได้เเม่นเลยพี่เขาโกรธเรา 6 เดือน นานมากๆ ช่วงนั้นก็ใช้ไอจีเพือนไปส่องว่าโพสไรบ้างมั้ย เพระาเราอัลฟอลไอจีพี่เขาไปเพื่อนเเนะนำนี่แหละเราเลยทำเเต่สุดท้ายคนที่มานั่งเสียใจก็คือเรา เเต่ก็ชั่งเถอะเนาะเราก็ใช้ไอจีเพือ่นนี่แหละไปส่องๆ ทุกวันพี่เขาโพไรลงเพื่อนก็จะเเคปมาให้ดู พอนานๆไปเราเริ่มเเบบรู้สึกว่าหายโกรธเรารึยังเราก็ทักเฟสไปถามว่าหายโกรธยังเป็นไร ก็ถามๆไป พี่เขาก็ไม่อ่านไม่ตอบเเต่น่าจะเห็นนะ ตอนนั้นอยากรู้มากเพือ่นเเนะนำว่า เอาเฟสเพื่อนไปถาม เราก็เครๆไปถามก็ได้เราก็ใช้เฟสเพื่อนไปคุยๆก็ไม่อ้อมนะเข้าเรื่องเราเลยพี่เขาก็เหมือนจะโกรธเรามากเเบบด่าอย่างเดียวเลยเอาส่ะเราตอบได้เเค่คำว่า หนูขอโทษ  เเต่มีคำหนึ่งที่พี่เขาบอกว่า "เลิกยุ่งกับพี่เถอะนะ" คำนั้นมาน้ำตาจะเริ่มไหลเเล้ว เราก็ได้เเต่ถามตัวเองว่าเราทำอะไรผิดทำไมต้องบอกกันขนาดนี้คืนนั้นร้องไห้หนักมากเเบบร้องตั้งเเต่ดึกยันเช้าก็โทรคุยกับเพื่อนบ้างเพื่อนก็บอกใจเย็นๆไว้พี่เขาคงไม่ขนาดนั้นหรอกเราก็ อืมๆไป ตอนนั้นจำได้เลยว่าเฮิร์ทหนักมาก ไม่กินไม่นอนเลยทีเดียว ตอนนั้นคุยกับตัวเองว่าจะเลิกยุ่งเลิกชอบ เเต่ก็ได้เเค่พูดเพระาทำไม่ได้เลย TT พอนานๆไปเราก็ไปฟอลไอจีพี่เขาใหม่ตอนนั้นรอตั้งเเต่4ทุ่มยัน5ทุ่มพี่เขารับไอจีเเล้ววว กรี๊ดหนักมาก 5555 เราก็เลยตัดสินใจทักเฟสไปอีกรอบทักไปบอกว่า ขอบคุณนะที่รับไอจี พี่เขาตอบมาจ้าา เราก็เห้ยยหายโกรธเเล้วเเน่ๆเเล้วพี่เขาก็พิมพ์ต่อมาอีกว่า ช่วงนี้พี่วุ่นๆน่ะ ไว้เราค่อยคุยกันเนาะ คือคำนั้นมาน้ำตาเเทบไหล 6 เดือนที่เรารอคอยมันกลับมีค่าขึ้นมาทันทีเรานี่เเบบดีใจมากกกกก หลังๆก็ยังไม่กล้าทักไปอีกจนจะปีใหม่เราก็เเบบพิมพ์โน๊ตบอกนั้นนี่นู้นต่างๆนาๆ ไปขอโทษพี่เขาคำที่พี่เขาพิมพ์กลับมานั้นดีใจมาก พี่เขาบอกว่า "หายโกรธเเล้วนะคนดี" คำนั้นมายิ่งทำให้เราเเน่ใจว่าพี่เขาหายโกรธเราเเล้วเเน่ๆเลย หลังจากนั้นเราก็คุยปกติจนมีอีกครั้งคือเราก็ทำให้พี่เขาโกรธอีกจนได้คราวนี้เราก็พยายามขอโทษเเต่พี่เขาก็ไม่โกรธเลยจนเราท้อเพระาช่วงนั้นก็ไกล้จะปัจฉิมเเล้วเราก็กลัวว่าถ้าเอาของให้พี่เขาจะไม่เอาตอนนั้นก็พยายามสุดๆเลยเเบบไม่เคยพยายามขนาดนี้ เเต่สุดท้ายก็เป็นเหมือนครั้งเเรกเลยค่ะ ตอนนั้นโกรธไป2อาทิตย์ ระหว่างนั้นเพื่อนชวนไปเที่ยวเเบบไปเที่ยวไกลนะขับมอไซต์ไปอีกเรานี่ช่วงนั้นเฮิร์ทเลยไปดลยขับเองด้วยทั้งไปทั้งกลับตอนไปก็เที่ยวสนุกนะเเต่ในใจมันก็ยังคิดว่าพี่เขาจะหายโกรธเรารึยังจนหลายวันผ่านไปช่วงนั้นเริ่มจะทำของปัจฉิมให้เเล้ว เราก็ด้านทักไปถามอีกนะว่าชอบรูปตัวเงรูปไหนมากที่สุดพอดีจะทำของปัจฉิมให้ ตอนนั้นก็ลุ้นๆว่าจะตอบมั้ย สรุกคือ ตอบค่ะ ตอนนั้นเเน่ใจเลยว่าหายโกรธเเล้วเราก็เริ่มทำของปัจฉิมให้เลย ของปัจฉิมที่เราให้นะไม่เหมือนใครเราทำ ไดอารี่เเบบไม่มีคนทำเเบบนี้คือเราทำต่างไปจากคนอื่น มีตุ๊กตาหมีตัวใหญ่ให้ มีคอนเวิร์สคู่หนึ่ง มีรูปวาดอีก มีของเล็กๆน้อยๆอีก พอถึงวันปัจฉิมจริงๆ (วันที่23.02.15) ที่พึ่งผ่านไปค่ะ ก่อนวันนั้นเราทักไปบอกว่าของปัจฉิมน่ะยังไม่เสร็จนะ(คือเราเเต่งพลงให้ด้วยเเต่ยังไม่เสร็จ) พี่เขาก็ไม่รู้ไงว่าเรามีอย่างอื่นให้ก่อน เเต่สิ่งที่พี่เขาบอกเราก่อนคือ พน. มาเอาของนะพี่ทำไว้ให้เราเเล้ว คือตอนนั้นเราดีใจมากไม่นึกว่าจะมีของให้พอถึงวันจริงๆเราก็เดินหาหายังไงก็หาไม่เจอเพื่อนมันเลยเดินๆหาช่วยสุดท้ายก็เจอ^^ ตอนนั้นเราถือเเค่ถุงคอนเวิร์ด เราก็ยื่นให้เเต่พี่เขายังไม่รับนะ พี่เขาบอกมานี่ๆยื่นคอมมานี่ๆหันหลังด้วยเราก็ทำๆตาม คือตอนนั้นเเบบใจเต้นรัวๆเลยพี่เขากำลังใส่สร้อยให้เป็นตอวอักษรชื่อเราเลยคือเตรียมไว้ให้เราด้วยค่ะ เพราะคนอื่นเขาได้เเบบอื่นเขาได้เป็นเเบบปกติเเตาเราได้เเบบพรีเมี่ยม 5555 ดีใจมากกกกกก เเล้วเราก็ยื่นถุงของให้อีกรอบตัวนั้นเพื่อนถือตุ๊กตาไว้ให้พี่เขาไม่รู้ว่าเป็นของพี่เขาเราก็ยื่นถุงให้เสร็จเราก็อุ้มหมีมาให้สิ่งเเรกคือพี่เขากรี๊ดดดดด 555 เเต่ด้วยเวลาจำกัดพี่เขาต้องรีบขึ้นไปบนงานปัจฉิม เราก็เลยอาสาว่างั้นเอาของฝากไว้กับหนูก็ได้จะเฝ้าให้อย่างดีเลยนะ พี่เขาก็บอกว่าเห้ยยจริงมั้ยเฝ้าให้จริงมั้ยเราก็บอกจริงๆสัญญาเลย เเล้วพี่เขาก็เดินๆไปๆมาๆเราก็เฝ้าๆทั้งวัน จนเที่ยงพี่เขาก็ออกมาก็เดินมาตรงไว้ของเเต่ตอนนั้นเราได้ย้ายของพี่เขามาไว้ใกล้ๆโต๊ะเราเเล้ว พี่เขาก็บอกเห้ยยขอบคุณมากพี่คงต้องย้ายของเเล้วอ่ะ ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดไรไงก็เลยบอกว่ามาๆงั้นเดียวขนช่วยเรากับเพื่อนอีกคนก็ขนช่วยเเต่พอไปถึงที่ๆจะย้ายยไปผลคือโต๊ะเต็มเราก็เลยบอกพี่เขาไปว่างั้นกลับไปโต๊ะเดิมดีกว่าเพราะวันนี้ไม่ได้เรียนเลย พี่เขาเลยบอกงั้นขนกลับไปตอนนั้นมีของเพื่อนพี่เขาด้วยเราก็เลยต้องโทรเรียกเพื่อนเราอีก2คนมาช่วยเพื่อนก็มาก็ขนๆช่วยกันไปตอนนั้นก็เหนื่อยดี555555 พี่เขาก็ขนเยอะเลยเหนื่อยก็ยืนรอเเล้วให้เราเดินไปก่อนเราก็เดินไปก่อนพี่เขาก็เดินตามๆ ตอนนั้นก็ขนเสร็จเเล้วเราก็เลยขอถ่ายรูปคู่ด้วยเลย ฮ่าๆๆมีโอกาสต้องรีบคว้าไว้พี่เขาก็บอกเอาสิๆมาๆ เราก็ยื่นโทรศัะท์ให้พี่เขาถือพี่เขาก็ถ่ายรัวๆเราก็ได้เเต่ยิ้มก้เขินเนาะ >< เเล้วพี่เขาก็ถามว่าเอาอีกมั้ยเราก็เลยบอกอ่อพอเเล้วก็ได้ค่ะได้เยอะเเล้ว ก็ยิ้มๆไป ตอนนั้นก็เเยกกันเเต่ของยังอยู่ด้วยกันก็เดินไปๆมาๆอยู่นั่นพี่เขาเป็นคนน่ารักไงเลยมีเเต่คนเอาของมาให้เราก้เเซวๆไปงี้แหละคุยเยอะของเลยเยอะ พี่เขาก็ยิ้มๆกลับมาเเล้วก็พูดบลาๆๆไปเราก็ จ้าา ให้มันจริง ถึงเวลาคอนเสิร์ตเริ่มเราก็เลยเเยกกันไปดู เเต่ฝนตกเเล้วตรงที่ไว้ของมันโล่งจะดดนฝนเราก็มองหาพี่เขาว่าอยู่ไหน เราก็มองหาเรื่อยๆเลย จนเ็นพี่เขากำลังเก็บของกับเพื่อน2คนเราก็รีบไปถือช่วย เราบอกว่ามาๆเดียวหนูขนช่วย พี่เขาบอกงั้นถือนี่ๆน่ะ พี่จะย้ายขึ้นไว้บนห้องนะฝนจะตกเเล้วเราก้ ได้ๆเดียวขนช่วยตอนนั้นเราก้ไปคนเดียวโดยไร้เพื่อนเลย เพือ่นพี่เขาจะถือของที่เราให้พี่เขาก็บอกเพืื่อนว่าไม่ต้องๆเดียวของสองอันนี้กูถือเอง เราก็เห้ยยดีอ่ะ 55 ถือของเราด้วยเราก็แอบๆถ่ายรูปพี่เขาตอนถือด้วย พอเราเดินไม่ทันพี่เขาก็หยุดรอเราก็เดินๆไปพร้อมกันจนถึงห้องพี่เขาตอนนั้นเราก็ลงมาก็เซงๆไงไม่รู้จะได้เจอกันอีกทีตอนไหนฝนก็เริ่มตกเราก็ห่วงไงว่าพี่เขาจะกลับได้มั้ยเพราะของพี่เขาเยอะมากๆๆ เราก็ออกไปกินข้าวตอนเลิกเรียนเราก็เลยทักเฟสพี่เขาไปถามว่า กลับบ้านยัง พี่เขาเลยบอกยังเลยรอเพื่อนเอารถเก๋งมารับ เราก็อ่อๆ พี่เขาเลยบอกว่าเเล้ว น้องล่ะ อยู่ไหน ตอนนั้นคิดอยู่ว่าจะตอบไปว่า อยู่ในใจพี่เสมอ 55 เเต่เสี่ยวไปเลยตอบว่าอยู่ร้านป็อป มาเลี้ยงข้าวหน่อย พี่เขาเลยบอกว่าไม่มีเงินเเล้ว พี่เขาเลยบอกอีกว่าไหนๆก็อยู่ข้างนอกเเล้วซื้อน้ำเข้ามากินหน่อยเดียวเอาตังค์คืนให้เราก็ได้ๆเดียวจะรีบกินข้าวเเล้วขึ้นไปหานะเราก็รีบๆเลยตอนนั้นไปกับเพื่อน2คนเเต่ไปกับเพื่อนก็เท่านั้นเเหละเหมือนเพื่อนไม่มีตัวตนเพราะเราก็คุยเเต่กับพี่เขา5555เวลาความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอๆๆ เเล้วพอคุยกันยังไม่เสร็จหรอกกำลังหนุกเลยเพื่อนพี่เขาก็มาถึง พี่เขาก็บอกป่ะๆเพือ่นพี่มาเเล้วถืดของช่วยด้วยนะ เราก็ค่ะๆ ก็ถือๆไปเดินตามกันบ้างเดินคู่กันบ้าง 555 มีคนอีกสองคนมาถือช่วยรุ่นน้องพี่เขานั่นแหละรุ่นน้องพี่เขาบอกว่า ขอเถอะตุ๊กหมี เนี้ยย พี่เขาก็ตอบไปว่า ไม่หรอกเค้าหวงมากนะคนสำคัญให้ >///< ตอนนั้นคือยืนอยู่ข้างๆพี่เขาเเล้วเเบบหายเหนื่อยจากการทำงานหาเงินมาซื้อให้เลยก็ขนของเสร็จก็บ๊ายบายกันเราก็เดินกลับเขา้มา รร. เพือเข้ามาเอารถที่จอดไว้พอกลับถึงบ้านพี่เขาก็อัพรูปของปัจฉิมที่ได้คือของเราเด่นมาก 555 เเล้วก็มีลงรูปคู่ถ่ายกับหมีด้วยเเคปชั่นว่า เห็นหมี มั้ย 555 หมีตัวเท่าพี่เขาเลยค่ะ กมีอัพรูปตอนหนุนหมีด้วย รู้สึกได้เลยว่าของที่เราให้ไปมีประโยขน์มากๆพี่เขาก็พูดขอบคุณหลายครั้งเลยแหละวันนั้น เราก็ได้เเต่เก็บความรู้สึกดีๆเหล่านี้ไว้ตลอดไป บอกชอบเเล้วแหละในกระดาษนะ เเต่บอกกับตัวน่าจะบอกตอนสงกรานต์ตรงกับวันเกิดเราพอดีเพระาน่าจะได้เจอกันอีกทีก็ตอนนั้นแหละ ^______________^ ส่วนผลน่ะรู้อยู่เเล้วแหละว่าจะเป็นไงคงไม่สมหวัง เเต่ก็ไม่เคยเสียใจที่ได้รักพี่เขาเลยนะ ***ใครที่รักใครชอบใครก็ทำดีกับเขาไว้นะเพราะสักวันต้องได้จากกันเเน่ๆเพราะฉะนั้นก็รีบๆทำไว้น้าา เป็นกำลังใจให้ทุ๊กทุกคนเลยของให้สมหวังน้าา *** 
นี่เป็นการตั้งกระทู้เเรกของเราเองนะเราก็หวังว่าจะมีคนอ่านบ้างน้าา ถ้าผิดพลาดอย่างไรเราก็ขออภัย ด้วยน้าาจะนำข้อผิดพลาดนั้นไปแก้ไขด้วยค่ะ ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่อ่านนะคะ ขอบคุณค่า #ส่วนผลจะเป็นไงเราก็ต้องรอเดียวถ้าได้รู้เเล้วจะกลับมาเล่าให้ฟังนะคะ#

Comments

[LovEHoLiC]

นั่ลล๊าคคคคคคคคคคคคคคคคคคคค
55555

[plasuparaporn]

ขอบคุณค่ะ ^^ 5555