เขียนคำหยาบลงนิยายอย่างไรไม่ให้โดนแบน!!
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเชื่อว่าคงมีนักเขียนในเด็กดีหลายคนเจอประสบการณ์โดนแบน เพราะมีคำหยาบในนิยายมากเกินไป จนเกิดข้อสงสัยว่า "แล้วจะให้ตูเขียนคำหยาบลงนิยายแบบไหน(วะ)จะได้ไม่โดนแบน?"
คำตอบคือ ...ไม่มีค่ะ (อ้าว...)
แต่! มันมีเคล็ดลับ มีวิธีเลี่ยง โดยไม่ทำให้บรรยายกาศความหยาบและเถื่อนถ่อยในนิยายของท่านเสียไป
ก่อนอื่น เรามาทำความเข้าใจก่อนว่า นิยายในเว็บเด็กดีมีข้อห้ามเรื่องคำหยาบอย่างไรบ้าง
- สรรพนามแทนตัว กู เมิง เว็บมาสเตอร์อนุญาตให้ใช้ได้ค่ะ
- คำสบถประเภทปล่อยสัตว์ หรือใช้เป็นคำสร้อยไว้เรียกชื่อเพื่อนพวก เ-้ ย สั ด ทั้งหลายไม่ให้มีมากเกินไปค่ะ และไม่ให้โผล่มาติดกันจนเกินไปค่ะ
- คำสบถประเภทที่เกี่ยวข้องกับอวัยวะเพศ หรือการใช้คำที่เกี่ยวข้องกับเรื่องเพศ ไม่ให้มีเลยค่ะ
ข้อห้ามพวกนี้คือกฏค่ะ ซึ่งหมายความว่า "เราไม่สามารถละเมิดได้ และจำต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด" ดังนั้น ถ้าแหกกฏข้างต้น แล้วโวยวายว่าทำไมนิยายโดนแบน จุดนี้เราก็ช่วยอะไรไม่ได้จริงๆ ค่ะ แต่อย่างที่บอกไปข้างต้น มันมีเคล็ดลับ และวิธีเลี่ยงในการเขียนคำหยาบลงนิยาย โดยเราจะแบ่งเป็นข้อๆ เพื่อความให้ง่ายต่อความเข้าใจนะคะ
1. ถามตัวเองก่อนว่านิยายเราจำเป็นต้องมีคำหยาบมั้ย?
ข้อนี้สำคัญที่สุดค่ะ ถ้านิยายที่เขียนมีบรรยายกาศมุ้งมิ้ง ตัวละครมีสมบัติผู้ดีอยู่ในตัวเพียบพร้อม หรือเป็นมนุษย์ปุถุชนธรรมดา แต่มีความสุภาพ รู้จักกาละเทศะในการสนทนา ไม่ได้ถูกใครสอนสั่งมาให้สบถคำหยาบทุกๆ สองนาที ถ้าพิจารณาถี่ถ้วนแล้วไม่จำเป็นต้องมีคำหยาบอยู่ในนิยาย ก็ขอให้ตัดมันออกไปเลยค่ะ ไม่ต้องคิดว่ามันเป็นเทรนถ่อยแล้วแมน ไม่ต้องไปข้องแวะสรรหาคำหยาบใดๆ มาใส่ให้เสียอรรถรส
2. กรณีที่ต้องมีคำหยาบในนิยายเพื่อแสดงให้อารมณ์ของตัวละคร
ในกรณีที่ต้องการสร้างความรุนแรงในอารมณ์ให้กับตัวละคร เช่น ตัวละครโกรธถึงขีดสุด โมโหร้าย ทะเลาะกับคู่กรณีแทบจะเอามีดจ้วงแทงกันตาย จำเป็นต้องสบถคำหยาบเพื่อสื่อถึงอารมณ์และความสมจริง จุดนี้เราจะใช้วิธีเลี่ยง โดยการสรรหาคำที่ไม่ได้หยาบอย่างโจ่งแจ้ง แต่ใช้แสดงอารมณ์ได้เถื่อนไม่แพ้กัน
เช่นคำประเภท สัตว์ ไอเ-ี้ย ไอ-่า ค-ย พ่อเมิงตาย
ให้ลองเปลี่ยนเป็น ไอเลว ไอนรก -- ไอสันดานหมา ไอหอกหัก
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นอนุญาตให้ใช้ "ไม่เกินสามคำ" ต่อหนึ่งบท หรือวิธีที่ดีที่สุดให้เลี่ยงไปใช้การบรรยายเสริมอื่นๆ แทน พูดแบบนี้อาจงง จะยกตัวอย่างให้ค่ะ
1. "สัตว์! ไอเ-ี้ย! แม่งมันทำกับกูแบบนี้ได้ไงวะ! ่ ค-ย! พวกเมิงไม่ต้องห้าม กูจะให้มันตายคาตีนกู!!"
แทนทีจะเขียนคำหยาบรัวเป็นปืนกลแบบนี้ ลองเลี่ยงคำหยาบ และใช้การบรรยายเสริมเข้าช่วย
2. "มันทำสันดานชั่วๆกับกูแบบนี้ได้ยังไง! ไอต้นไม่ต้องห้าม วันนี้กูต้องได้เลือดจากมัน!" เขาสบถออกมาอย่างเคืองแค้น ไม่สนใจเสียงห้ามปราม พยายามกระชากตัวเองให้หลุดจากแรงดึงรั้งของเพื่อน เพื่อตรงไปซัดหมัดใส่คู่กรณีจนหมอบแทบเท้า
เห็นได้ว่าสถานการณ์ตัวละครระเบิดอารมณ์เหมือนกัน แต่ตัวอย่างที่สองเลี่ยงการใช้คำหยาบ
ตรงๆ ลดทอนเปลี่ยนเป็นคำอื่น แล้วเสริมคำบรรยายลงไปแทน โดยคงไว้ซึ่งใจความและบรรยากาศของเนื้อเรื่อง
3. กรณีที่ใช้คำหยาบเพื่อแสดงความสนิทสนม
พบได้บ่อยเวลาตัวละครชายเรียกชื่อเพื่อน จะได้มีคำสร้อยนำหน้าชื่อ เช่น ไอเ-ี้ยต้น สัตว์บอส ซึ่งสารภาพตรงๆเราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องให้ตัวละครแสดงความสนิทสนมโดยใช้คำหยาบ มีหลายคนอ้างว่าเพื่อความสมจริง ตัวละครผู้ชายจะได้แมนๆ สมชายชาตรี อยากอธิบายว่า ...น้องค่ะ "ถ่อยไม่ได้หมายความว่าจะแมน" ชีวิตจริงผู้ชายแมนๆบางคนเขาไม่พูดคำหยาบก็มีค่ะ
ดังนั้นเลี่ยงได้ก็เลี่ยง เปลี่ยนไปใช้วิธีการแสดงความสนิทสนมในทางอื่น เช่น ลองเขียนว่าให้ตัวละครล้อชื่อพ่อของเพื่อนกันก็ได้ นี่ก็เป็นวิธีแสดงความสนิทอีกทางที่ในชีวิตจริงก็ทำ (แต่อย่าไปเลียนแบบนะมันไม่ดี) หรือบรรยายเสริมว่าตัวละครของเราสนิทกับเพื่อนมาตั้งแต่อนุบาล เคยวิ่งไล่จับก้นกันมาก่อน ฯลฯ ใส่แทรกไว้ในเนื้อหาให้คนอ่านรู้ คราวนี้ก็ไม่ต้องเติมสารพัดคำหยาบต่อหน้าชื่อเพื่อนแล้ว คนอ่านเขาฉลาดค่ะ พอเขาเก็บข้อมูลจะรู้ว่ากลุ่มนี้สนิทกันเอง
4. เลี่ยงไม่ได้จริงๆ ยังไงก็ต้องใช้คำหยาบตลอดเรื่อง มันขาดไม่ได้
...เรียนเชิญลงนิยายในเว็บอื่น
ที่เราแนะนำไปเป็นตัวอย่างคร่าวๆ นะคะ ตอนแรกว่าจะอธิบายยาวกว่านี้ แต่มันคงจุกจิกมีรายละเอียดเยอะเกินไป ขอสรุปสั้นๆ แล้วกันค่ะ
"ตัด ลดทอน คำหยาบให้มากที่สุด ถ้าจะใช้ ก็ขอให้ใช้เท่าที่จำเป็น หรือบิดเปลี่ยนคำให้หยาบน้อยลง แล้วใช้คำบรรยายช่วยเสริม"
เท่านี้ก็จะหลีกเลี่ยงการโดนแบนนิยายด้วยข้อหามีคำหยาบอยู่ในเนื้อเรื่องเกินพอดีได้ค่ะ แต่อย่างที่แนะนำค่ะ หนทางที่ดีที่สุด คือพยายามอย่าให้มีคำหยาบอยู่ในเรื่องเลย
ข้ออ้างที่ว่า "เพื่อความสมจริง แบบ..ในชีวิตจริงหนูก็พูดกันแบบนี้อ่ะพี่ ก็เลยต้องใช้คำหยาบ อยากเขียนให้ออกมาเหมือนจริงมากที่สุด"
คือพี่ว่า "ก่อนที่น้องจะกังวลเรื่องความสมจริงในบทสนทนาของตัวละคร เอาเวลาไปตรวจทานพล็อตของน้องให้สมเหตุสมผลก่อนดีกว่ามั้ย"
บางเรื่องยกบทสนทนาหยาบๆ มาใส่ไว้ทั้งดุ้น เพื่อแสดงความเถื่อนถ่อยให้ตัวละครผู้ชาย แต่อ่านๆไปสักพัก ตัวละครผู้ชายคนนั้นไปกรี๊ดตบตีกับผู้หญิงแบบนี้ มันก็ไม่ใช่แล้ว แสดงว่าความหยาบไม่ได้ช่วยอะไร ตราบใดที่สมดุลในนิยายของน้องทั้งหมดไม่สมจริง
สุดท้ายนี้จุดประสงค์ของกระทู้นี้ไม่ได้ต้องการชี้โพรงให้กระรอก หรือสนับสนุนให้ใช้คำหยาบลงในนิยายมากขึ้นนะคะ เราเชื่อว่านักเขียนที่สามารถมีจินตนาการสร้างพล็อตเรื่องออกมาได้ดีแล้ว คงไม่ยากเกินไปที่จะสร้างสรรค์คำ หรือเลือกใช้คำอย่างเหมาะสม เพื่อทำให้นิยายของตัวเองดียิ่งขึ้น
ใครมีข้อเสนอแนะเพิ่มเติมยังไง เชิญแสดงความคิดเห็นได้นะคะ หรือคำหยาบที่เราเลี่ยงแล้ว พี่เว็บมาสเตอร์ยังรู้สึกว่าไม่โอเค ยังเสี่ยงโดนแบนอยู่ ก็สามารถแนะนำได้ค่ะ
Blue Sheep
3 มี.ค. 58 เวลา 14:01 น.
7,149
views
18 ความคิดเห็น
ตามนั้นเลยครับ
โดยส่วนตัวไม่ค่อยชอบเขียนนิยายที่มีคำหยาบคาย แม้ว่าจะรู้ดีว่าบางครั้งสิ่งที่เขียนออกไปนั้นจะไม่ตรงกับนิยายของคนจริงๆ ภายใต้สังคมจริงๆ ก็ตาม แต่แหม่...ถ้าจะฝืนให้ตัวเองต้องระ-ยำตำบอนตามสังคมความเป็นจริงไปก็ใช่ที่ เพราะนี่เป็นนิยายที่เราเขียน ด้วยความชอบของเรา รักของเรา และเชื่อด้วยว่ายังมีนักอ่านอีกมากที่อยากจะเสพของดีๆ โดยไม่มีความหยาบคายในเนื้อเรื่อง จึงเลือกที่จะเขียนแบบนี้
เชื่อไหมครับ? ว่าตัวละครเอกที่ว่าเถื่อน ถ่อย ที่สุดเท่าที่ผมเคยเขียนมา สบถคำหยาบอยู่แค่ 2-5 ครั้งในเนื้อเรื่อง และคำนั้นคือ "ฉิบหาย" ที่หมายถึง หายนะ ซึ่งในทางความเป็นจริงไม่ถือว่าหยาบคาย แค่ถือว่าเป็นคำด่าทอสาปแช่งในทางลบ กับ "ระ-ยำ" ที่หมายถึง ชั่วช้า ต่ำทราม แค่นี้เอง นอกนั้นไม่มีเลย
เอ่อ.. ขอถามนิดหน่อยนะคะ
แล้วถ้าเป็นคำหยาบภาษาอังกฤษล่ะค่ะ อย่างเช่นคำว่า Fu*k, Sh*t, bullsh*t, b*tch อะไรพวกนี้ คือห้ามใช้หรือเปล่าคะ?
พอดีจะแต่งนิยายที่ต้องใช้ศัพท์เทือกๆนี้ด้วย ถ้าใช้ไม่ได้ก็จะได้เลี่ยงๆไป
เห็นด้วยรัวๆ ทุกข้อค่ะ
ส่วนตัวก็ไม่ค่อยใช้คำหยาบในนิยายนะ พวกคำสบถก็จะใช้การบรรยายแทนว่าเขาสบถอย่างนั้นอย่างนี้ ในบทพูดก็นานทีจะมีครั้งค่ะ ไม่ได้รู้สึกว่าเป็นปัญหาต่อการสื่ออารมณ์แต่อย่างใด
/ขอนอกเรื่องค่ะ ทำไมขำ 'ตัวละครสนิทกัน เคยวิ่งไล่จับก้นกันมาก่อน'
55555555555555555555555555555
น้ำตาจะไหล ขอแชร์นะคะ...
เป็นกระทู้ที่ดีมากๆ เลยค่ะ อยากให้นักเขียนที่เอะอะก็ใช้คำหยาบจนโดนแลนแล้วก็ออกมาโวยได้มาอ่านจังค่ะ
เห็นด้วยอย่างมากค่ะ
เข้ามาปรบมือค่ะ//แปะ แปะ
ดีจังเลยค่ะที่ท่านเจ้าของกระทู้ตั้งกระทู้แนะนำเรื่องการใช้คำหยาบขึ้นมา แต่ก่อนเห็นอยู่บ่อยๆ ที่มักจะถามว่าใช้คำว่า เ-้-ย ใช้ได้ไหม (โดยส่วนตัวไม่ชอบคำหยาบแบบนี้จริงๆ แต่ถ้าจะด่าโดยใช้ชื่อสัตว์ก็อยากให้เปลี่ยนเป็นชื่อที่สุภาพกว่านี้หน่อย อย่าง กระบือ หรือ ตัวเงินตัวทองนี้ (กระนั้นก็ไม่อยากให้บ่อยนักน่ะค่ะ แต่ถ้าเป็นสัตว์ในเรื่องอันนี้ก็ว่ากันอีกที)
ในชีวิตจริงเห็นเพื่อนผู้ชายพูดคำหยาบ แต่พอเข้าจริงๆ บางคนพึ่งไม่ได้เลย และการใช้คำหยาบแบบนั้นเวลาหนูได้ยินหรือได้อ่านทีไรแทบจะหาอะไรมาอุดหู
(ขออนุญาตนำกระทู้นี้เป็นตัวอย่างในกระทู้ของท่านที่ถามเรื่องคำหยาบดังตัวอย่างนะคะ)
สนันสนุนเน้นหนักที่ข้อ 1 เลยครับ
ถ้านำเสนอดีๆล่ะก็ ลืมเรื่องการโดนแบนได้เลย เพราะคำหยาบจะน้อยมากๆ
ประสบการณ์แต่งมา คำหยายที่ผมใช้หนักจริงๆ คือเรื่องสั้นสะท้อนสังคมที่อยากให้อารมณ์แบบ inner ระเบิดออกมาแรงมากๆ เรื่องนั้นแทบไม่เน้นความสลวย เสนาะเลย แต่สะท้อนความต้องการส่วนตัวล้วนๆ
แต่พอมาแต่งนิยายตอนยาวที่มีอะไรต่อมิอะไรชัดเจนแล้ว คำหยาบแทบไม่หลุดมาเลย จะเห็นบ่อยๆก็แค่คำสถบเช่น บัดซบ! ไอ ้เจ้านี่! บรรลัยแล้ว อะไรแบบนี้เท่านั้นเอง ซึ่งดูจากกระแสผู้อ่านแล้วเพียงเท่านี้ก็เกินพอล่ะครับที่จะสื่ออารมณ์ตัวละครนั้นๆ
นั่นก็เพราะว่าผมสื่อผ่านการแสดงออก ทีท่า และการกระทำไปเกือบหมดแล้วน่ะครับ คำพูดพวกนี้จึงเป็นแค่คำเสริมเติมเต็มให้หนักแน่นขึ้นเท่านั้นเอง
ผมจึงเป็นคนหนึ่งที่มองเช่น จขกท. ครับว่าไม่จำเป็นเลยที่นิยายที่ไม่ได้ปูเรื่องมาเพื่อเป็นแนวหนักๆแรงๆ จะต้องใช้บทพูดแรงๆจนถึงขั้นถูกแบนครับ
//ปรบมือรัวๆ
สำหรับคนที่อ้างว่าต้องถ่อยเพื่อความ
สมจริงนะครับ ผมบอกตรงๆ ว่า..
" เรามีอีกหลายวิธีที่จะทำให้ผู้อ่าน
รู้สึกอิน รู้สึกว่านิยายสมจริง ได้โดย
ไม่ต้องใช้คำหยาบครับ "
นักเขียนล้วนเขียนผลงานในเชิง
สร้างสรรค์ครับ ไม่จำเป็นต้องถ่อยโชว์ ^^
ชอบประโยคนี้มากค่ะ เราเห็นนิยายหลายๆเรื่องที่พระเอกจะออกแนวๆเถื่อนๆมีคำหยาบเยอะมากจนเราเอียน มันก็ไม่ค่อยสนุก เห็นกระทู้นี้แล้สอยากให้นักเขียนหลายๆคนเอาไปปรับใช้บ้างจะดีมากเลย
ส่วนตัวไม่ค่อยชอบนิยายที่พ่นคำหยาบพร่ำเพรื่อนะครับ อนุโลมให้หยาบได้ตามอารมณ์เล็กน้อย แต่ไม่หยาบเลยจะดีกว่า
เพราะมันแลดูเหมือนผู้เขียนไม่มีความสามารถพอ ที่จะรังสรรค์คำพูดออกมาแสดงให้เราเห็นว่าตัวละครนั้นโกรธ หรือถ่อยโดยการบรรยายไม่ได้ จึงได้แต่พ่นคำหยาบออกมา อ่านแล้วก็แทบจะหมดอารมณ์อ่านต่อ มันบิ้วไม่ขึ้นครับ?
หากพบเจอผลงานที่สาดถ้อยคำพวกนี้ออกมารัวๆ ผมก็ถอยเหมือนกันละครับ ทำไงได้คนมันจิตใจอ่อนไหว ใสปิ้งๆมากเลย
ซัมม่อนน
และนอกจากควรเลี่ยงเพื่อกันการโดนแบน
นิยายประเภทนี้ ผมว่านักอ่านส่วนใหญ่ก็ไม่นิยมอ่าน
สำหรับผม ผมว่ามันหยาบโลนเกินไปฮะ
เราไม่ค่อยเจอนิยายที่มีคำหยาบขนาดนั้น
คงจะแนววัยรุ่นสุดๆ ป้าเลยเปิดหาไม่เจอ
เคยเจออยู่หลายเรื่องเลย บางเรื่องก็ไม่รู้สึกอะไรมากนะ(เราค่อนข้างหยาบคาย) แต่บางเรื่องก็เยอะเกินไป เยอะจนดูแปลกไปเลย แบบเราก็มีพูดคำหยาบกับเพื่อนนะ แต่มันก็ไม่เยอะขนาดนี้ จนบางทีอ่านแล้วขัดใจ
นิยายที่เราแต่งก็ไม่ค่อยมีคำหยาบ หรือบางเรื่องก็ไม่มีเลยค่ะ
เรารู้สึกว่าอ่านแล้วมันไม่ลื่นไหล รู้สึกติดขัด แล้วก็ทำให้วรรณศิลป์ดูลดลงด้วย
เราคิดว่าคนที่แต่งบทที่มีตัวละครโกรธ แค้น หรือมีเรื่องมีราวกัน แล้วสามารถบรรยายออกมา
สื่อออกมาให้ผู้อ่านเข้าใจ หรือรู้สึกอินไปกับอารมณ์ของตัวละครได้ โดยไม่ใช้คำหยาบ
เป็นคนที่เก่งมากๆ เลยค่ะ เพราะแสดงว่าเขามีความสามารถในการสื่ออารมณ์ ความหมาย
ของตัวละคร ผ่านตัวอักษร ได้อย่างดีและเข้าใจถึงตัวละครของตัวเอง
ถ้าแบบนี้จะโดนแบนมั้ยครับ?
*ตัวอย่างเช่น*
"อะไรวะเนี่ย Hiaเอ๊ย!!"
"อื้ม!! Susเอ๊ย!"
แบบนี้จะโดนมั้ยครับ?
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?