[ถามนักเขียน] ฝันไปไกลถึงไหนกันบ้าง [แอบบ่น]
ตั้งกระทู้ใหม่
เรานะ งานเขียนเราอาจจะไม่ดีแต่เราฝันอยากให้ได้ทำหนังฮอลลีวูด อยากเรียนภาษา อยากไปทำงานต่างประเทศ เราอยากทำทุกอย่างเพื่อให้งานตัวเองกลายเป็นตัวละคร อยากเห็นตัวละครที่เราปั้นจากตัวอักษรออกมาเดินได้ แต่มีหลายคนรวมถึงพ่อแม่ไม่สนับสนุน บอกว่าเพ้อเจ้อ ตื่นได้แล้ว ปัญญาอ่อนต่างๆ นานาจนแบบเราก็ท้อนะ เวลาครูให้เขียนฝันในคาบแนะแนวเราแทบไม่อยากเขียนลงไป มีแต่เสียงหัวเราะ นักเขียนท่านอื่นฝันไว้อย่างไรคะ
Ma-Maple
14 มี.ค. 58 เวลา 23:37 น.
1,390
views
94 ความคิดเห็น
ฝันว่าสิ้นเดือนนี้จะเขียนนิยายให้จบ รีไรท์สองรอบ และส่งสำนักพิมพ์ตอนเดือนเมษา ฮึบ ฮึบ แต่ตอนนี้เพิ่งแต่งได้แค่ครึ่งเรื่อง
พ่อแม่สังคมผัดไทเป็นแบบนี้กันเยอะเนอะ ผมเองก็โดนเหมือนกัน แทนที่จะสนับสนุนลูก สุดท้าย ก็มาร้องห่มร้องไห้เสียใจทีหลัง
ผมแนะนำให้หนีออกจากบ้านครับ ผมทำมาแล้ว มาร้องไห้ขอให้กลับมาอยู่ด้วยกัน ครั้งนี้คือสุดท้ายจริงๆ ที่ผมกลับมา หากมีเรื่องอะไรให้ผมทุกข์ใจอีก ผมจะหายไปจากชีวิตพวกเขา !
ฝันเหรอคะ... ฝันถึงอะไรก็ได้ที่หมายถึงสองคนนี้
ถึงจะดูเพ้อเจ้อ ไร้สาระ เป็นแค่การ์ตูน ในสายตาคนอื่น แต่นี่ก็ความรักของเรา ความสุขของเรา ยังคิดเลย ถ้าตายอยากให้ส่งรูปสองคนนี้ใส่โลงไปให้ด้วย
ยิ่งกว่าความรักนี่เขาเรียกอะไรกันคะ...
//ทำตาลอยๆ ถอนหายใจ
ไม่งอนค่ะ ไม่ได้สำคัญพอจะเอาใจใส่อะไร
ง่อวววววววววว โหดไปค่ะ
ไม่หรอกครับ คุณลองคิดดูสิ จะปล่อยให้เวลาชีวิตเสียไปกับใครต่อหลายๆ คน ทำไม เสียเวลาเปล่าครับ คนเราเกิดมามันต้องใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ทำตามความฝันในแบบฉบับเพ้อของเรา แล้วเราจะมีความสุขไปกับมัน
แม้แต่เงิน... ก็สู้ความสุขแบบนี้ไม่ได้ สำหรับตัวผมไม่มีอะไรจะมีความสุขไปมากกว่านี้อีกแล้ว
ผมเจ็บนะครับ พูดแบบนี้
ความฝันเรามีเยอะแยะเต็มไปหมด หากจะรื้อลิ้นชักแห่งความฝันที่เกี่ยวกับงานเขียนของเราออกมาคงไม่พ้น แต่งนิยายให้จบสักเรื่องค่ะ
ค่ะ ตามสบาย
ฝันเหรอครับ ฝันว่าอยากให้สมองแล่นจนกลับมาเขียนนิยายต่อได้ใหม่ คนอ่านทวงแล้ว
เรามองตามสภาพความเป็นจริงตลอดนะ ตอนเด็กเคยฝันอยากเป็นนักเขียนเหมือนกัน แบบนักเขียนอย่างเดียว แต่ว่าเรารู้ตลอดว่ายากมากที่จะเลี้ยงชีพได้โดยการเป็นนักเขียนอย่างเดียวที่สามารถเลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้
ยังไงเราก็ต้องหางานการที่มั่นคง มุ่งเรียนให้ดี ให้จบ จบมาทำงานดีๆที่เลี้ยงตัวเองและครอบครัวได้
งานเขียนให้เป็นงานอดิเรก ที่สร้างความสุขให้เรา และอาจช่วยเสริมรายได้หากได้ตีพิมพ์
ทำให้งานอดิเรก หารายได้ได้ด้วย แค่นี้ก็มีความสุขอีกอย่างแล้วล่ะ
ส่วนพ่อแม่เรา แกสบายๆ แกรู้อยู่แล้วว่าเราชอบวาดรูปกับแต่งนิยายเป็นงานอดิเรก และยังไงเราก็ต้องพยายามหางานที่มั่นคงตามที่แกต้องการอยู่แล้ว แกเลยไม่ได้ขัดขวางอะไรเราด้านนี้นะ
ส่วนงานเขียนเราตอนนี้ แต่งพล็อตละเอียดมาได้ครึ่งทางละ กะว่าหลังสอบเสร็จจะปั่นให้ใกล้จบที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าปั่นจนจบเรื่องได้ ก็ถือว่าเป้าหมายในชีวิตเราเสร็จไปอีกอย่างแล้วล่ะ ฮาาา
ถ้าเกี่ยยวกับนิยายล่ะก็...
ฝันว่าแต่งนิยายเรื่งปัจจุบันจบได้ภายในครึ่งปีค่ะ
แต่ตอนนี้ค่อนข้างริบหรี่ เพราะดันลืมไฟล์ตอนล่าสุดที่แต่งใกล้จบแล้วทิ้งไว้ที่ไทย (เซฟผิดที่ ;w;)
สวัสดีค่ะ คุณแวมไพร์
อ่านคำแนะนำของคุณแล้วนะคะ อยากหาเรื่องทะเลาะกับคุณค่ะ ดูสิคุณแนะนำแบบนี้ได้ไงคะ เดี๊ยวเด็กๆสับสนหมด คุณทำอะไรของคุณ (คิดหรือเปล่าคะที่โพสต์มาน่ะ)
หนีออกจากบ้านเป็นความคิดและการกระทำที่อันตรายมากนะคะ ที่นี่เด็กๆเยอะด้วย คุณรู้ไหมว่าความคิดที่จะหนีออกจากบ้านก่อนเวลาอันสมควรของเด็กๆนั้นนำความเสียหายมาสู่ชีวิตของเขาและสังคมนะคะ คุณแวมไพร์ (ขี้เกียจอธิบายผลร้ายล่ะ เดี๊ยวยาว ตอนนี้มีอารมณ์ขี้เกียจพิมพ์ค่ะ)
ขอตำหนิคุณค่ะ เป็นอะไรของคุณนะช่วงนี้ (วันที่มามากหรือไง!!! คืออารมณ์ที่สับสนของคุณนะคะ ดูมากมายสับสนจังสัมรวมหน่อยสิ) เราไม่เคยทะเลาะกันนะคะปรกติ หรืออยากลองดราม่าดูแก้เซ็ง ฝึกซ้อมวิทยายุธ หากไม่นะคะ อยากให้คุณตอบด้วยความหมายดีๆค่ะ (จะทำอะไรคิดถึงส่วนรวมเข้าไว้มากๆสิคะ)
เรื่องเก่าที่คุณยั่วให้ดิฉันโกรธเรายังไม่สะสางนะคะ คุณมีหนี้กับดิฉันอยู่ อย่าให้ต้องอารมณ์เสียเดี๊ยวขึ้นดอก แพงๆๆๆๆด้วยนะ อย่านะคะ กำลังมีอารมณ์ไม่ค่อยดีค่ะ ขวางตาขวางตาค่ะคำตอบของคุณน่ะ ลองตอบใหม่ด้วยค่ะ
ตอนนี้ดิฉันอารมณ์ไม่ดีด้วยนะคะ(ควันขโมงล่ะบบนหัวน่ะ)
ขออภัยเจ้าของกระทู้ค่ะ พบเจอเพื่อนค่ะ ขออนุญาตทักทายเป็นส่วนตัวนิดนะคะ ขออภัยด้วยค่ะ
การหนีออกจากบ้านเป็นเรื่องดีที่สุด ถ้าหากพ่อแม่รักเราจริง พวกเขาจะต้องช่วยเหลือแน่หากตัวเราเกิดประสบปัญหาอดอยาก
ต่ออีกนิด ไม่มีงานไหนที่มั่นคงไปกว่าหัวใจของตัวเราเองอีกแล้วละครับ
อยากเขียนให้ได้ตามที่คิดและตั้งเป้าไว้
แต่ตอนนี้ขี้เกียจมาก ต้องโทษว่าเพราะอากาศร้อน (เดี๋ยวต่อไปก็โทษฝน โทษหนาว ฮา)
เจ้าของกระทู้มีความฝันในด้านดีๆ ไม่ผิด ไม่เพ้อหรอกค่ะ
คนรอบตัวที่มาดูถูกความฝันของคุณหรือเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ เพราะเขามองว่าโอกาสสำเร็จมันยาก
แต่คนเราไม่มีวันรู้อนาคตหรอกนะคะว่าจะสำเร็จจริงรึเปล่า
หากอยากทำฝันให้เป็นจริงก็ต้องตั้งใจพัฒนาตัวเองมากๆเข้าค่ะ เพราะถ้าเชื่อคำพูดคนรอบตัวที่จะมาพรากความฝันเราไป ทิ้งฝันเมื่อไร = โอกาสสำเร็จ 0%
อีกอย่าง ถ้าคนอื่นเห็นว่าเราพยายามมากๆจริงๆ สักวันนึงถ้าเขาอาจจะหันมาเอาใจช่วยคุณก็ได้
แล้วต่อให้ไม่ประสบความสำเร็จสูงๆตามที่ตั้งเป้าไว้ ยังไงมันก็ต้องสำเร็จในระดับหนึ่งแน่ค่ะ ไม่ระดับโลก ก็ระดับทวีป ไม่ระดับทวีป ก็ระดับประเทศ ระดับกลุ่มเฉพาะอะไรก็ว่าไป ขอแค่ว่าคุณรู้ตัวเองว่าชอบเส้นทางนี้แน่ๆแล้วพยายามไขว่คว้าหาความรู้ด้านนี้ไว้นะคะตอนนี้
ส่วนความฝันของเรา...ขอให้ได้งานดีๆมั่นคงๆตรงสายที่เรียน เขียนนิยายไปด้วยให้ได้ตีพิมพ์ แค่นี้ก็พอค่ะ อ้อ อีกฝันนึงก็ เก็บตังค์เยอะๆ สร้างตัวแล้วไปเที่ยวรอบโลกค่ะ
ผมนี้ยืนขึ้นเลย (อยากจะออกจากบ้านไปวิ่งตามหาความฝัน)
เป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?