[ปรึกษา]ทำสมาธิอย่างไร ให้สงบสุข ??

[AL'mond]

พอดีเราปิดเทอมแล้วค่ะ แล้วเกิดความเหงาขึ้นบ้าง เล็กน้อยยยย
แล้วอยู่ดีๆก็รู้สึกเหนื่อย เหนื่อยทั้งกาย เหนื่อยทั้งใจ
เหนื่อยที่ ต้องมาเจอปัญหาอะไรไม่รู้ในแต่ละวัน
เหนื่อยที่ ต้องมาเจอคนที่ไม่ชอบ หาเรื่อง แย่งเพื่อนเราไป(หรือเราหวงเพื่อนไป - -")
เหนื่อยที่ แข่งเรียนกับบางคน
เหนื่อยที่ เอาเรื่องไม่เป็นเรื่องมาคิด เช่น เราตั้งใจเรียนจนเราได้เกรด 3.75 ได้แล้ว แต่ว่าเพื่อนได้ดีกว่าเรา มันได้ 3.80 แล้วเอาพูดกับแม่เรา ตอนนั้นเรารู้สึกไม่ดีเล็กน้อยนะ แต่ก็ไม่น่าเอามาคิด วันนึง มันก็คงจะเป็นเพียงเศษเลข การเรียนหรือจะสู้ทำงานหาเลี้ยงครอบครัว

เหนื่อยหลายๆอย่าง เบื่อโลกที่มีแต่ความวุ่นวาย กะว่าจะขอแม่ไปเที่ยวกับเพื่อน พักผ่อนจากความวุ่นวาย และคิดจะเปลี่ยนตัวเองค่ะ แล้วทีนี้แม่เปิดช่องเวิร์คพ้อย ตอนนั้นหนังเรื่อง "พระพุทธเจ้า มหาศาสดาโลก" กำลังฉาย ตอนแรก !

เราก็นั่งรีดผ้าไปด้วย ดูไปด้วย ดูกับแม่ที่นั่งพับผ้ากับเราอยู่ค่ะ
แล้วเรารู้สึกถึงพลังงานบางอย่าง มันฉุดให้เราคิด ประมาณว่า เจ้าชายสิทธิ์ถัตถะทรงเบื่อความสุข (ความสุข!) ทรงยังออกจากความสุขเพื่อหาความสงบ  แต่เราเจอความวุ่นวาย เก็บเรื่องไม่เป็นเรื่องมาคิด มีแต่ทุกข์ แล้วไม่เบื่อหรอ ไม่เหนื่อยหรอ  จากนั้น เราก็คิดจะใช้เวลาปิดเทอมนี้แหละค่ะ เข้าทางธรรม!!

แต่เราก็เจอปัญหา
ตอนเราสวดมนต์ เราก็สงบดี แต่พอเราจะนั่งสมาธิ มันเหมือนฟุ่งซ่านอ่ะค่ะ ถึงปัดความฟุ้งซ่านออกไปได้ ก็ยังเหมือนหนักอะไรสักอย่าง หนักอกหนักใจ อึดอัดอะไรไม่รู้ เราก็บอกกับตัวเอง ว่า ปล่อยวางซะเถอะ
แต่ก็ไม่เจอความสงบเลย

เราเพิ่งเห็นว่า บอร์ดDek-D มาส่วนของธรรมมะอยู่ เราเลยอยากจะมาปรึกษา ต้องขอโทษนะค่ะที่ไม่ได้นำสาระมาให้บอร์ดธรรมมะเลยค่ะ

ยังไงก็ ขอคำแนะนำหรือคำปรึกษาด้วยนะ ขอบคุณค่ะ

Comments

[mrjuk]

ไม่ได้เป็นผู้รู้อะไรนะครับ แต่เคยฝึกมาบ้าง เลยขอแชร์ประสบการณ์ให้บ้างเผื่อจะเป็นประโยชน์บ้าง

     1.ต้องถามก่อนครับที่ว่านังสมาธิ นั่งที่ใหนยังไง สภาพแวดล้อมก็มีผลครับ ต้องหาที่สงบเงียบจริงๆ จึงจะทำให้ใจสงบได้ 

     2.ไม่เชื่อก็อย่าลบหลู่ ก่อนนั่งสมาธิต้องมีบทสวด เพื่อทำจิตให้สงบ (จำเนื้อไม่ได้ลืมไปแล้ว)

     3.เวลาฟุ้งซ่านเราต้องยอมรับว่ากำลังฟุ้งซ่าน เสร็จแล้วกำหนดจิตใหม่ อย่าไปคิดถึงเรื่องที่ฟุ้งซ่าน  หาบทสวดอะไรก็ได้มาท่องเพื่อให้ไม่ต้องไปคิดเรื่องฟุ้งซ่าน

แค่เบื้องต้นนะครับ ส่วนสมาธิชั้นสูงไม่รู้แล้วครับ

[Love Cat]

ขอบคุณนะค่ะ ดีขึ้นล่ะค่ะ

[Red ribbon]

สวัสดีครับ เจ้าของกระทู้
     ข้าพเจ้าก็มิได้เก่งกาจอะไรนัก แต่จะขอให้คำปรึกษาเผื่อจะช่วยท่านได้บ้าง ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ครับ^_^
     ท่านต้องรู้ให้ทัน แล้ววาง ต้องรู้ทันบ่อยๆ ทำใจให้นิ่ง เราต้องดูทุกข์นะครับ สมมติ เราอยู่ในบ้าน เราก็ไม่เห็นภายนอกบ้านว่ามีลักษณะเป็นอย่างไร ผนังสีอะไร  เช่นกัน ถ้าเราอยู่ในกองทุกข์ ก็ไม่เห็นปัญหา มีแต่จะจมในกองทุกข์ เราต้องออกมาจากทุกข์ให้ได้ ถึงจะเห็นปัญหาครับ
     ต้องมีที่ยึดเหนี่ยวบ้าง เช่น มองภาพพระพุทธรูป เป็นพุทธานุสติ   มองภาพพระสงฆ์ เป็นสังฆานุสติ  เป็นต้น ลองหาครูบาอาจารย์ ที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ให้ท่านแนะนำสั่งสอนก็ได้นะครับ หรือตามความคิดเห็นก่อนหน้า ท่านอาจสวดมนต์ก็ได้ครับ แต่ขอแนะนำให้สวดเป็นสรภัญญะ หรือสำเนียงมคธครับ เพราะยิ่งถ้าเป็นสิ่งเราไม่คุ้นเคย สติก็จะจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำมากขึ้นครับ และสุดท้ายที่ขอเตือนคือ จะทำอะไรให้ทำเพลินๆครับ อะไรที่ทำเพลินๆจะทำได้นานครับ
                                                                ขอให้เจริญในธรรม สาธุ^^
                                                                        เจริญมงคล
                                                                       (นามปากกา)


                                                                     

[Red ribbon]

ได้ผลอย่างไร คิดเห็นอย่างไรก็บอกด้วยเน้อ เจ้าของกระทู้ ^^

[Love Cat]

ขอบคุณนะค่ะ ดีขึ้นเยอะเลย

[Love Cat]

ได้เลยค่ะ
^_________^

[Red ribbon]

ท่านเจ้าของกระทู้อายุเท่าไหร่ล่ะเนี่ย

[Love Cat]

ปีนี้ 18 ค่ะ

[Red ribbon]

อ้อครับ ถึงว่า...มีปัญหาให้คิดเยอะ

[muisun]

รู้ทันจิตแรกเกิดบ่อยๆ คือ ตัว "จะ"  เวลาจะคิดกำหนดจะคิดหนอๆๆ เวลาจะพูดกำหนด จะพูดหนอๆ จะทำกำหนดจะทำหนอ เวลาจะทุกข์กำหนดจะทุกข์หนอๆ เวลาจะเสียใจกำหนดจะเสียใจหนอๆ เวลาจะโกรธกำหนดจะโกรธหนอๆ เวลาเห็น กำหนดจะเห็นหนอๆๆ จะได้ยินหนอๆๆ จะเห็นหรือได้ยินนอกจิตหรือในจิตก็ตัวเดียวกัน จะดีใจหนอๆ จะเสียใจหนอๆ จะเบื่อหนอๆๆ จะรำคาญหนอๆๆ จะหงุดหงิดหนอ จะง่วงหนอๆ จะหลับหนอๆ จะฝันหนอๆ จะตื่นหนอๆ จะฟุ้งซ่านหนอๆๆ
ถ้าฟุ้งซ่านก็กำหนดจะฟุ้งซ่านบ่อยๆ ต่อเนื่องไป ถ้าไม่หายก็กำหนดไม่หายหนอๆๆ ถ้ามันฟุ้งขึ้นมาใหม่ ดูถ้ามันเริ่มเกิด กำหนด จะฟุ้งหนอๆๆ ถ้าหายก็หายหนอ ไม่หายก็ไม่หายหนอๆๆ ตัวอื่นก็แบบเดียวกัน
ลมหายใจเข้ากำหนดเข้าหนอ ลมหายใจออกกำหนดออกหนอ นี่แหละการปฏิบัติธรรมที่เร็วที่สุด พิสูจน์ได้ผลที่สุด  กำหนดตลอดเวลาทั้งวันละทั้งคืน ชนะใจตัวเองได้ ก็ชนะใจคนอื่นได้ แล้วชนะได้ทุกอย่างเพราะเรารู้ทันอยู่ สุขที่สุด ดีที่สุด บุญเยอะที่สุด รู้ทันมากๆ ก็ไม่แพ้ใครด้วย ความจำก็แม่นขึ้นด้วย..แล้วเรียนเก่งขึ้นด้วย..เพราะเราละลายความฟุ้งซ่านออกทีละหนอๆ เนี่ยแหละ..ทุกอย่างจัดสรรได้เพราะบุญจ้า..ต้องทำตลอดเวลา.ให้เป็นนิสัยนะ ถ้าหยุดทำก็เป็นเหมือนเดิม..