ความจริงของคนสอบได้ที่หนึ่งของสายชั้นที่คุณอาจไม่เชื่อ!!!!

[ภูตสวรรค์น้อย]

เรื่องจริงที่เราทำแล้วสอบได้ที่หนึ่งของสายชั้นมายาวนานหลายปี ความจริงเราอยากจะสารภาพมานานแต่เพิ่งมาตั้งกระทู้ตอนนี้ ไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายการเรียนใคร ทัศนคติใคร เพียงแค่อยากให้ได้รับรู้ความจริงเกี่ยวกับการสอบได้ที่หนึ่งแบบเรา

และก็คิดว่าไม่เหมาะสมที่จะเลียนแบบ แค่ขอให้รู้ไว้ คิดว่าเป็นกระทู้สารภาพบาปก็แล้วกันนะ  เราขอสาบานว่า เป็นเรื่องจริงทั้งหมด เพื่อนเราในกลุ่มยืนยันได้จากที่เห็นเรา ช่วงที่เพื่อนไม่เห็นคือช่วงที่ครอบครัวเห็นและครอบครัวเรายืนยันได้กับสิ่งที่ครอบครัวเราเห็นในพฤติกรรมเรา

ขอบคุณนะที่เข้ามาอ่านไว้ให้มองคนเรียนได้เกรดดีๆอีกมุม ว่าเขาก็ไม่ได้เอาแต่เครียดอะไรอย่างเดียว  บางทีบางคนอย่างแบบนี้ก็มี

 เอาล่ะนะ……..

ทำอะไรบ้างถึงสอบได้ที่หนึ่ง (ไม่ต้องเลียนแบบนะ ไม่เหมาะสม ผลลัพธ์อาจต่างกัน เป็นห่วง)

1.เราแอบหลับๆตื่นๆในคาบเรียน เกือบจะทุกวิชา นิ้วมือนี่เขียนนะ แต่พอรู้สึกตัวอีกที มาอ่านมันอ่านไม่ใช่ภาษามนุษย์เลย อ่านไม่ออกจริงๆ เว้นวิชาที่ครูโหด ดุ จ้อง เขม่ง อันนี้จะไม่หลับ

2.เราไม่ได้เรียนพิเศษ ตั้งแต่เกิด ครอบครัวไม่ได้รวยอะไรมากแถมบ้านยังขายของชำ เราเฝ้าร้านอย่างเดียวตั้งแต่เด็กจนตอนนี้

3.เราเข้าเรียนทุกคาบ แต่การบ้านบางวิชาเราไม่ได้ส่งก็มี

4.ก่อนสอบในเกือบทุกเทอม สมมุติมีเวลาให้อ่านหนังสือห้าวัน เราอ่านแค่ก่อนสอบวันเดียว อ่านแล้วทำ my mapping ในวิชาที่อ่าน บางวิชาไม่ได้อ่าน ไม่แตะหนังสือเลยด้วยซ้ำ

5.เราไม่ได้ไปเกาะแกะครูหรือตั้งตัวตีสนิทใดๆเลย ไม่ได้หยิ่งแต่เป็นคนไม่ชอบเข้าหาใคร เราเป็นสังคมอักเสบ บางทีพฤติกรรมเราออกจะห้าวหัวแข็ง เชื่อมั่นในตัวเองมาก

6.กลับบ้านมาก็อยู่กับโลกออนไลน์เท่านั้นล่ะ ไม่ได้อ่านหนังสือ ท่องตำราตั้งแต่ตอนเย็นยันหัวค่ำหรือเข้าไปดูข้อสอบความรู้ไรในอินเตอร์เน็ตเลย  นอนดึกอีกต่างหาก เที่ยงคืนโน่น ออนแข่งกะเพื่อน

7.เรามีกลุ่มเพื่อนที่ดี ไม่ชวนเราหนีเรียน เราเคยชวนโดดก็ไม่โดด เราก็เลยไม่โดด(ไม่ดีมากๆนะ อันนั้นตอน ม ต้นที่เราชวน)เพื่อน ก็บอกการบ้านที่เราไม่ไป โรงเรียน ว่ามีการบ้านไร(เราเป็นคนที่ลากิจ ลาป่วย ลาๆบ่อยมากสุดในห้อง บอกเลย) เพื่อนที่จริงใจไม่คิดหักหลังเราและมีความสามัคคีอันเหนียวเหนอะ

8.มีการบ้านไรมักไม่ถามใคร พยายามเอาเองล้วนๆ ถ้าเราทำไม่ได้จริงๆเราถึงจะปล่อยไว้ ไม่ทำ.... บางทีลอกเพื่อนเลย ไม่รู้ถูกป่าว แต่เมื่อครูเฉลยแล้วต้องเข้าใจจริงๆ อะไรที่ยากๆต้องเข้าใจให้ได้ ต้องกัดไม่ปล่อยกับข้อนั้น  เรายึดหลักนี้

9.เก็บตัวและไม่ชอบสุงสิงกับใคร เราจึงพูดกับใครไม่ค่อยรู้เรื่อง อันนี้เพื่อนบอกมาว่าเราคุยไม่รู้เรื่อง เรามนุษย์สัมพันธ์ไม่ดีมาก แต่ถ้ารู้จักเราจริงๆเราเป็นคนติสแตก สำหรับเราไม่มีคำว่าพอดี(เฉยเมย-สุดโต่ง)

10.เวลาว่าง ชอบทำอาหารเมนูใหม่ๆ อ่านบวกดูการ์ตูน ฟังเพลง วาดรูป(นานมากต่อรูปต่อวัน วันล่ะสองสามชั่วโมง)  เล่นบาส เล่นเปตอง เล่นไวโอลิน สวดมนต์ที่ยาวๆเช่น ยอดพระกัณฑ์ สวดบทพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ทำนองสรภัญญะ(อันนี้ชอบมากเป็นพิเศษ)

11.เราไม่คิดว่าใครจะมาแข่งเรียนเอาเกรด เอาลำดับ คิดเสมอว่าเราสู้ใจตัวเองอยู่ คนพวกนั้นเขาจะคิดไงไม่รู้ แต่เราชิวๆ ใครทำได้คะแนนดีกว่าก็ไม่เอามาพูดหรือไปว่าต่างๆนานาๆ เอาง่ายๆคือว่างเฉยและไม่รู้สึกไรเลย พ่อแม่เราไม่ได้ตั้งเป้าให้เราได้เกรดนั่นนี่ ไม่มีใครมากดขี่อารมณ์

12.มองโลกในแง่ดี คิดในแง่บวกเสมอ แม้จะเจอเรื่องร้ายแรงแค่ไหน เช่น ขนาดไฟไหม้บ้านเราหรือที่ดินโดนโกงเราก็จะไม่คิดไร คิดว่าทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงก็เท่านั้น คิดนอกกรอบห้ามใครมาตีกรอบความคิด แต่เราต้องรู้ว่าถูกต้องตามหลักธรรม

 

ข้อที่ดูจะมีสาระและน่าทำตามก็คงข้อ 11-12 ที่ทุกคนทำตามแล้วได้ผลดีทำให้จิตใจแจ่มใส เรื่องทั้งหมดที่กล่าวมาขอย้ำว่าเป็นความจริงที่ขอเอาเกียรติเป็นประกัน  หากใครอยากจะลองทำตาม ไม่แนะนำเลย แต่ไม่ได้ห้าม

ขอบคุณที่เข้ามาอ่านกระทู้เรานะ ^^

Comments

[`ซอ.ไซน์]

มันยอดเยี่ยมมาก

จขกท. คงเป็นคนชิลล์ๆมากสินะ

[พี่กวาง]

เดาว่าจขกท.เด็กกว่า

ต่างกับจขกท.แค่ไม่กี่ข้อ ที่ว่า หลับใตห้อง พี่เคยเป็นตอนม.ต้นแค่3ครั้ง แต่ตอนปวช. ทุกอาทิตย์กับบางวิชาที่ไม่ชอบ555 แล้ว เวลากลับบ้านว่างๆหนังสือเรียนไม่ได้อ่าน พี่อ่านแต่การ์ตูน แล้วก็ โดยเฉพาะข้อ12. พี่ทำไม่ได้ โกรธนี่หว่า ถ้าไม่โดนโกงที่ดินป่านนี้สบายเรื่องทุนการศึกษาละ ข้อนี้ยอมเลยทำไม่ได้ พี่พวกแค้นฝังหุ่น5555555555


แต่พอป.ตรีแล้วต้องปรับตัวนะ พี่ปรับไม่ทัน เกรดตกฮวบเลยเจ้าค่ะ ยังจำได้ดี ปีนั้นเป็นอะไรที่รู้สึกหดหู่มาก แต่ไม่เคยคิดสั้น555