ระวัง!! (ขอเตือนพวกท่านทั้งหลายแหล่) นั่งแต่งนิยาย แต่พอ...
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีครับ (ตาปรือ)
ผมนั่งแต่งนิยายอยู่… แต่ในขณะนั้น
ผมหลับตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีหัวเราฟุบอยู่หน้าคอม มันมีมากกว่านั้นครับ
ผมจะเล่าให้ฟัง(อ่าน)
วันนี้ (พายุฤดูร้อน) โหมกระหน่ำ ไม่นึกเลยว่าบรรยากาศชวนหลับไหลขนาดนี้ ยืนยันเลยว่าผมไม่ได้นอนห้องนอนตัวเองมาหลายคืนแล้ว ผมนอนกับพ่อ ท่านเป็นโรคเวรโรคกรรมน่ะ แกชอบละเมอ ทำเอาให้ผมอดห่วงไม่ได้ ละเมอขั้นหนัก
เข้าเรื่องเลยละกันครับ ผมนั่งแต่งนิยายตั้งแต่เช้าจนบ่าย เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ครับ ผมหลับหน้าคอม
ขออธิบายเรื่องบ้านก่อน//โดนตบ บ้านผมเนี่ยป่าเยอะ ...แยะ ดังนั้นมันอันตรายมาก ถ้าไม่ปิดประตู มันไม่ใช่หนูนะครับ แต่มันคือ "งู"
เข้าเรื่องเลย//เข้าสักที พอผมตื่นมา โต๊ะคอมของผมเตี้ยๆ นั่งกับพื้น ใต้โต๊ะคือพวกหนังสือกระเป๋าของจุกจิกนี่แหละครับ ผมได้ยินเสียง ซีซสส…. จากใต้โต๊ะ ผมเลยก้มไปมอง เจองูครับ เหมือนมันมาหลบฝน หลบที่ไหนไม่หลบ มาหลบใต้โต๊ะ ผมเกือบเดธสมอเล่ไปแล้ว มันคืองู จงอาง
ผมมาเล่าให้ฟังแค่นี้แหละครับ บ้านท่านที่ไหนติดป่า(รก) ห้อง(ไม่สะอาด) พวกงูมันจะชอบมาลี้ภัย ก่อนแต่งนิยายอย่าลืมหมั่นตรวจสอบรอบตัวนะครับ อย่ามัวแต่อินเข้าเรื่องในนิยาย จนลืมมองสิ่งรอบตัว
ด้วยความปราถนาดีจาก จขกท (Ambitious) นะครับ
ผมนั่งแต่งนิยายอยู่… แต่ในขณะนั้น
ผมหลับตอนไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีหัวเราฟุบอยู่หน้าคอม มันมีมากกว่านั้นครับ
ผมจะเล่าให้ฟัง(อ่าน)
วันนี้ (พายุฤดูร้อน) โหมกระหน่ำ ไม่นึกเลยว่าบรรยากาศชวนหลับไหลขนาดนี้ ยืนยันเลยว่าผมไม่ได้นอนห้องนอนตัวเองมาหลายคืนแล้ว ผมนอนกับพ่อ ท่านเป็นโรคเวรโรคกรรมน่ะ แกชอบละเมอ ทำเอาให้ผมอดห่วงไม่ได้ ละเมอขั้นหนัก
เข้าเรื่องเลยละกันครับ ผมนั่งแต่งนิยายตั้งแต่เช้าจนบ่าย เผลอหลับไปตอนไหนไม่รู้ครับ ผมหลับหน้าคอม
ขออธิบายเรื่องบ้านก่อน//โดนตบ บ้านผมเนี่ยป่าเยอะ ...แยะ ดังนั้นมันอันตรายมาก ถ้าไม่ปิดประตู มันไม่ใช่หนูนะครับ แต่มันคือ "งู"
เข้าเรื่องเลย//เข้าสักที พอผมตื่นมา โต๊ะคอมของผมเตี้ยๆ นั่งกับพื้น ใต้โต๊ะคือพวกหนังสือกระเป๋าของจุกจิกนี่แหละครับ ผมได้ยินเสียง ซีซสส…. จากใต้โต๊ะ ผมเลยก้มไปมอง เจองูครับ เหมือนมันมาหลบฝน หลบที่ไหนไม่หลบ มาหลบใต้โต๊ะ ผมเกือบเดธสมอเล่ไปแล้ว มันคืองู จงอาง
ผมมาเล่าให้ฟังแค่นี้แหละครับ บ้านท่านที่ไหนติดป่า(รก) ห้อง(ไม่สะอาด) พวกงูมันจะชอบมาลี้ภัย ก่อนแต่งนิยายอย่าลืมหมั่นตรวจสอบรอบตัวนะครับ อย่ามัวแต่อินเข้าเรื่องในนิยาย จนลืมมองสิ่งรอบตัว
ด้วยความปราถนาดีจาก จขกท (Ambitious) นะครับ
22 ความคิดเห็น
เคยอยู่เหมือนคะ สองรอบ รอบแรกแต่งนิยายอยู่มีตะขาบไฟตัวน้อยๆน่ารักๆ(?) ผ่านมา เรานี่มองเฉยๆเลยนะคะ คุณแม่ที่นั่งอยู่ใกล้น้องตะขาบไฟเลยจัดการไปตามระเบียบ รอบสองนี้ เราลุกขึ้นมาตอนตี๓ เพื่อทอดไข่เจียว นั่งกินเงียบๆอยู่กลางบ้าน อยู่ๆก็มีน้องตะขาบน้อยกลอยใจเลื้อยมาด้วยพลังที่รุนแรง เราก็เด้งตัวออกคะ แล้วก็เอาพรมมาทับมันแล้วกระทืบๆๆๆ (แอบสงสารนิดๆ) เชื่อมั้ยคะ...เรากระทืบทั้งกดเน้นบีบแล้ว เปิดมาดูนางยังดิ้นๆๆแผล่บๆอยู่เลย = = เราเลยจัดไปอีก 5-6ชุดคะ...
สมัยเด็กๆ เคยนั่งอ่านหนังสือกับพื้น โดยนั่งบนเก้าอี้ตัวเตี้ย หนังสือวางบนโต๊ะ อ่านไปรู้สึกมีอะไรคลานขึ้นมาบนเท้า กระโดดโหยงขึ้นโต๊ะในเสี้ยววินาที เพราะนึกว่าเป็นตะขาบ พอห้อยคอมองไปเจอเป็นกิ้งกื้อขนาดเท้านิ้วก้อยผู้ใหญ่ โมโหมันมาก จัดการเอาไม้กวาดกับที่ตักผงมา กวาดเอามันไปโยนทิ้งบนถนนแล้วยืนมองมันโดนรถทับจนบี้แบน..
อีกเรื่อง...ไปบ้านย่าครับ นอนในมุ่งเดียวกับย่า ปรากฏว่ารู้สึกเหมือนมีตัวอะไรวิ่งผ่านไปมาบนตัว สองสามรอบแรกไม่ได้สนใจ คิดว่าฝันไปเอง แต่พอมารอบหลัง มันไม่ใช่แล้วครับ คิดอย่างมีสติจากลักษณะการวิ่งของมันแล้วหันไปสะกิดย่าว่า มีตะขาบในมุ้ง เท่านั้นแหละ ตื่นกันทั้งมุ้งเลย เพราะมุ้งนี้มีแต่เด็ก (หลานรักย่าครับ มาทีก็นอนมุ้งย่าที) หากันจนเจอ เป็นลูกตะขาบยาวสัก 10 เซนต์ โดนตีตายด้วยไม้กวาด...
ไม่ว่าจะทำอะไรต้องระวังจริงๆ สัตว์พวกนี้ชอบมาโดยไม่รู้ตัว วันดีคืนดีมีงูเลื้อยขึ้นมาอย่างนี้ สยองมากครับ พรุ่งนี้ไปซื้อกำมะถันมาโรยรอบบ้านเสีย ปิดช่อง อุดรูให้หมด งูจะได้ไม่เข้าอีก
ท่านผู้ใหญ่ของคุณเคย์เซย์ฆาตกรรมกิ้งกือได้โหดจริง...
// ทำหน้าคนหวาดกลัว
ไม่ใช่ครับ ผมต่างหากที่เป็นคนพิฆาตชีพมัน 5555+
อ่านแล้วขนลุก //ฮือ
จะระวังค่ะ //แค่แมลงสาบก็หัวใจจะวาย
ที่บ้านตัวเองไม่มีค่ะ ถึงจะติดป่าหญ้ารกๆ ก็ตาม
แต่สมัยเรียนมหาลัย(อยู่หอ) มีค่ะ แต่เป็นตะขาบ ตอนแรกเราไม่รู้ค่ะ แต่น้องหมาที่เราเลี้ยงไว้มันนั่งจ้องและเห่า เราเลยหันไปมอง //โชคดีที่แฟนอยู่ด้วย เขาก็เลยจัดการให้
เรากลัวพวกสัตว์เลื้อยคลานพวกนี้มากค่ะ แล้วก็ทุกครั้งที่น้องหมาเราจะตาไว
โฮ่ง โฮ่ง!!!
แฟน.....
ขนลุกแทนเลยค่ะ จขกท.ปลอดภัยก็ดีแล้วค่ะ
ไม่เคยเจออะไรน่ากลัวเลย แต่ก็ไม่อยากเจอจริงๆ
โชคดีจริงๆที่ผมเจอแค่ แมลงสาบ เห็บ หมัด หนอน(จากถังที่เทข้าวบูดแล้วไม่ได้เอาไปทิ้ง) ตะเข็บ(บ้างเป็นบางคราตอนฝนตก)
ถ้าเจออย่างเจ้าของกระทู้ผมนี่รีบย้ายบ้านเลยจริงๆ
(เพราะถ้าเจอจริง ผมได้ฆ่ามันแน่ เค้าถือกันว่าอย่าฆ่างูในบ้าน..)
ดีแล้วล่ะที่ไม่ได้เป็นอะไร ขนาดตัวเองก็ขอลิมิตเต็มที่แค่แมลงสาบพอ แต่ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากเจออะไรเลย...
กระทู้โหด! คห.แต่ละท่านชั่งน่ากลัวจริงๆ
จงอย่ากลัวในสิ่งที่อยู่บนหัวเรา...
//อุ๊ฟ ขอโทษๆ ข้ามเม้นท์นี้ไป
เคยเจอตะขาบค่ะ ตัวใหญ่มากกกกกก ตอนนั้นอยู่บ้านคนเดียว ไม่รู้จะทำอย่างไร
จะฆ่าก็สงสารแต่ปล่อยไว้ก็อันตราย เมื่อคิดดังนั้นเด็กสาวก็ได้หยิบไม้กวาดขึ้นมาและเล็งไปที่ตะขาบผู้โชคร้าย หลังจากนั้นก็กระหน่ำตีลงไปบนตัวของมัน ไม่ทันที่ตะขาบจะรู้สึกตัว เด็กสาวก็ใช้ไม้กวาดขยี้ลงไปบนตัวมันครั้งแล้วครั้งเล่า จนมันได้จบชีวิตลง
อาเมน
วันดีคืนดีเดินเล่นในสวน อ้าว คุณงูเขียวสวัสดีค่ะ! (เคยเจอคุณงูเขียว 2 - 3 รอบ มันมองหน้าเราทุกรอบเลย จากนั้นก็หายไป สงสัยเบื่อหน้าเราล่ะ 55555)
นั่งเล่นคอมอยู่ดีๆ หลังบ้านทำไมมีเสียงแปลกๆ หรือจะมีเรื่องหลอน อ้อ ไม่ใช่เรื่องหลอน เฮียขาไม่ได้มานานเลยนะคะ (หลังบ้านเป็นพงหญ้ากับบึงน้ำค่ะ แวะเวียนมาบ้านเราตั้งแต่พ่อแม่ยันลูก)
หรือวันไหนกำลังกรอกน้ำตรงหลังบ้าน ว่าไงคะคุณตั๊บแก มาอีกแล้วเหรอ! (เจ้านี้ขาประจำสุดค่ะ พ่อ-ลูกหลานก็มาใหม่)
อาบน้ำอย่างสบายใจ มีบางอย่างดำๆ วิ่งไปมา อ้อ ก็แค่ปีเตอร์ พี่ๆ ปีเตอร์มา (ไม่ได้เรียกพี่มาให้ฆ่านะคะ แต่แกล้งพี่ค่ะ พี่เรากลัวปีเตอร์มากๆ เราต้องเป็นคนฆ่าปีเตอร์ทุกที)
หมาเราเห่ากระจก เห็นอะไรเหรอ ...ที่แท้ไม่จิ้งจก ก็ปลิงหรือหอทากนั่นแหละค่ะ (สองตัวหลังมักเจอตอนหน้าฝน)
เดินอยู่ในบ้าน เห็นอะไรแว้บๆ กระโดดๆ สงสัยหมาเราคาบเขียดคาบกบมาเล่นอีกแล้ว (หมาเราโรคจิตค่ะ ชอบคาบกบคาบเขียดเข้าบ้าน)
สรุปแล้วบ้านเราเป็นดุจห่วงโซ่อาหารค่ะ มาทุกชนิดเลย ยกเว้นพวกหลายขา ไม่ค่อยแวะมาเท่าไหร่ เคยเจอแต่ตะเข็บตอนหลังน้ำท่วม
ฮึ ฮึ ท่านบ้านผมก็เป็นบ้านเหนือนบ้านผีสิงมากกว่า หยักไย่ ใต้หลังคาก็มีหนูทำรัง ถัดห้องใต้ดินเป็นที่เก็บศพเจ้าของบ้านคนเก่า. มีงูเยอะ ตะขาบแยะ คนเล่นของเยอะ คนตายแยะ แต่ไม่ได้ติดเขมรนะ แต่จะมีพวกคนเล่นของอพยพมานี่แหละ อยากจะย้ายไปอยู่ในตัวเมืองแล้ว(ฮา) ตุ๊กแกบ้านผมมันแต่ละทีมันมาเป็นครอบครัว จิ้งจกก็มีอยู้ทุกที สภาพแวดล้อมอาจทำให้ผมกลายเป็นคนแบบนี้ก็ได้ แฮ่!!! จริงๆก็ไม่กลัวพวกสัตว์เลื้อยคลานหรอกครับ กลัวคนด้วยกันนี่แหละครับ
บ้านผมนี่ ส่วนใหญ่สัตว์พวกนี้ไม่ค่อยเข้ามาถึงตัวข้างในบ้านสักเท่าไหร่ครับ (แต่จะเข้ามาบริเวณด้านนอกมากกว่า)
ตอนนี้ แทบเรียกได้ว่าน่าจะเป็น "สวนสัตว์" ขนาดย่อม แล้วแหละครับ ฮ่าๆ
มีอะไรบ้างครับ หลินปิงๆๆ (ฮา)
ที่เคยเจอก็มีตั้งแต่ งูตัวเล็ก ยัน งูเห่าตัวใหญ่น่ะครับ ยังไม่ทั่วสวนสัตว์หรอก
มีครั้งหนึ่งเคยเจอสิ่งที่เรียกว่า "ตัวเฮีย" เข้ามาในบ้านด้วยครับ 555+
เคยนะคะ แต่ไม่ใช่งู เป็นผู้ชายในกระเป๋า //ผิด
เราก็เคยเจองูในบ้านค่ะ ตอนนั้นอยู่บ้านคนเดียวแล้วจะเดินไปหลังบ้าน เห็นอะไรเขียวๆยาวๆก็ว่าจะก้มเก็บเพราะนึกว่าถั่วฝักยาว พอมือจะแตะเท่านั้นล่ะชัดเลยว่าเป็นงูเขียว
... เรานี่วิ่งไปเกาะประตูบ้านด้วยความเร็วแสงเลยค่ะ
ดีนะที่มันตายแล้ว ไม่งั้นเราคงโดนมันกัดนอนตายแทนมันอยู่ตรงนั้น แต่กว่าจะรู้ว่ามันตายก็ตอนที่พ่อกลับมาเอางูออกไปนู่นแหละ งูบ้านี่ตายกันก็ไม่บอก หลอกให้เรากลัวอยู่ตั้งนาน
อีกสถานการณ์หนึ่งคือคางคกค่ะ ตอนนั้นฝนตกหนักมาก พี่แกเลยมาหลบฝนในบ้าน เดือนร้อนเราต้องวิ่งไล่จับไม่งั้นได้เป็นอาหารเจ้าถิ่นใบ้านเราแน่
ตะขาบเราก็เคยเจอค่ะ คว้ารองเท้าแตะฟาดแทบไม่ทัน แมลงสาบนี่ก็ไล่จับจนเป็นมือโปรด้านจับแมลงสาบแล้ว
สรุปก็คือตัวอะไรมาเราไม่กลัวทั้งนั้นค่ะ แต่ถ้างูมานี่ตัวใครตัวมัน
เข้ามาบอก จขกท. ว่าไม่มีอะไรสามารถทำร้ายวายุได้หรอกครับ...
นอกจากแมลงสาบ...
ยิ่งถ้ามันกางปีกบินนะ ผมนี่...!
ก้มกราบแบบเบญจางคประดิษฐ์เลยทีเดียว...
คือแมลงสาบผมไม่กลัวนะ ผมเอายาล้างห้องน้ำบีบใส่เลยแล้วมีนก็ชักก่อนจะสิ้นล้มหายใจ ครั้งล่าสุดก็เอาน้ำยาทาเล็บไปหยอดใส่มัน มันแข็งติดแหง็กเลยครับ ท่านลมถ้าเป็นท่านถ้าเจอแมลงสาบท่านอาจจะเป็นลมบ้าหมูก็เป็นได้
ข้าพเ้จากลัวตะขาบมาก ยิ่งกลัวยิ่งเจอ T.T หน้าฝนงี้ แมงป่อง ตะขาบออกมาเยอะเลย
เคยนั่งอ่านหนังสือกลางทุ่ง สมัยเด็กๆ ทุ่งกล้างลมเย็น ฟ้าครึ้มๆ อ่านไปนอนเล่นไป ไม่รู้ทำไมสายตาต้องหันไปด้านหลังอย่างไม่รู้ตัว เจองู งูเห่า เลื้อยมา และเลื้อยมาใกล้ๆ ด้วยความตกใจ (มีไม้ใกล้ๆ) จับไม้ได้ฟาดเลย
การฆาตกรรมงูก็เกิดขึ้น ข้าพเจ้าเอาไม้กดหัวงูไว้อยุ่ พี่สาวร้องเรียกให้คนมาช่วย จากนั้นพี่ผู้ชายบ้านใกล้ๆก็วิ่งมา คืองูตายแล้ว พี่เขามาพอดี จับงูไปย่างกินเลย เศร้ามาก
ข้าพเจ้าเป็นฆาตกรงู ครั้งแรก เรื่องมันเศร้า
โห เจ้ากรรมนายเวรบังเกิดแล้วล่ะครับ ทำบุญด้วยนะครับ
อึ๋ย ถึงกับจงอางเลยรึ แล้วท่านรอดมาได้จะใด//โดนถีบ คือว่าจงอางมันค่อนข้างดุร้ายอะ
ของเราก็เมื่อสองสามวันก่อนนี่เอง นั้งพิมพ์นิยายอยู่ดี ๆ แมงป่องตัวเขื่องเลย เดินมาอยู่ใต้โต๊ะคอมเราตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ เราได้ยินแต่เสียงแกร็ก ๆ ก็ไม่ได้สนใจ แต่พอก้มลงไปดูเท่านั้นแหละ อื้อหือ... โชคดีที่เรานั่งเก็บขาบนเก้าอี้ ไม่งั้นคงโดนเจ้าแมงป่องนี่สกิดเท้าเข้าให้แล้ว
มันเป็นงูจงอางกำลังลอกคราบน่ะครับ ผมเลยหนีมาทัน
เคยเจอตะขาบตัวเท่าแขนอยู่ในบ้าน TvT ตัวแรกมาตอนฝนตก ไฟดับ เอาหัวชนประตูกระจกดังปึง ๆ ๆ คิดแล้วยังขนลุกไม่หาย
อีกตัวมาตอนไฟสว่าง ท้องฟ้าแจ่มใส น้องนั่งทำการบ้านอยู่บนพื้น แล้วอยู่ ๆ หมาก็เห่า พอหันกลับไปก็จ๊ะเอ๋กับตะขาบตัวเท่าแขนเลื้อยอยู่บนพื้น ปกติตะขาบจะเลื้อยเร็วมาก แต่โชคดีที่บ้านปูกระเบื้อง มันเลยคลานช้าพอจะจัดการได้
ทุกวันนี้ก็ยังเจอลูกตะขาบเลื้อยตามพื้นประปราย มาทีมาเป็นสิบตัว พูดแล้วขนลุก รีบเหยียบกันแทบไม่ทัน โชคดีหลัง ๆ ไม่ค่อยเจอแล้ว
อโหสิกรรมให้ด้วยนะ ต่างคนต่างอยู่น่ะดีที่สุดแล้ว T-T
ที่สยองอีกเรื่อง คือ นอนอยู่บนพื้น แล้วก็มีหนูบ้า (น) สองตัววิ่งเข้ามาอยู่ในกางเกงครับ... ชวนให้สงสัยว่า ไม่มีที่จะวิ่งแล้วหรือไง TvT
ปิดไฟนอน มันก็วิ่งเข้ามาเฉย ๆ เลยครับ มันคงนึกว่าเป็นอุโมงค์อะไรสักอย่าง ผมนี่ลุกขึ้นยืนสะบัดเลย ให้มันไหลลงมาตามขา ขนนี่ลุกเกรียว ๆ TvT
มีแต่โดนกิ่งไม่ตกใส่ตัว พอดีเอาเสื่อกับหมอน แล้วก็หนังสือ และก็พวกน้ำอาหารกลางวันแล้วก็เดินทางเข้าป่าลึกๆแถวตีนเขา นอนอ่านไต้ร่มไม้ริมแม่น้ำ ทายากันยุง เพลินจนหลับเลยทีเดียว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?