คู่พระนางในอุดมคติของนักเขียน?
ตั้งกระทู้ใหม่
FakeMonster
27 เม.ย. 58 เวลา 21:12 น.
295
views
17 ความคิดเห็น
ทำให้รู้สึกว่าน่ารักดี ไรงี้ ก็พูดไม่คอ่ยถูกอ่ะ>< แต่ถ้ายกตัวเอย่างอาจจะคล้ายๆเรื่องhibi chouchou ล่ะมั้งคะ
ความสัมพันธ์จากเพื่อนเปลี่ยนไปเป็นคนรักหรือไม่ก็จากรุ่นพี่เปลี่ยนเป็นคนรักค่ะ แล้วก็การแสดงความรักมีไม่มากไม่ต้องหวานจนเลี่ยน แต่ก็แสดงออกให้รู้ว่ายังรักเสมออะไรประมาณนี้ค่ะ
ชอบแบบนุ่ม ๆ ละมุน ค่อยเป็นค่อยไป ค่อย ๆ เปลี่ยนความสัมพันธ์จากสหายผู้เท่าเทียมเป็นคนรัก ความหวานหวานไม่เยอะเกินไปประดุจเอาน้ำตาลมาใส่สักปี๊บหนึ่ง เป็นห่วงและเชื่อมั่นในตัวอีกฝ่ายเสมอ
เราชอบแนวพี่น้องค่ะ แบบดูแลซึ่งกันและกัน จนเกิดความผูกพันธ์ที่มากยิ่งกว่าคำว่าพี่น้อง ค่อยๆ ปูความสัมพันธ์ดำเนินไปเรื่อยๆ เพื่อให้คนอ่านเห็นชัดเจนถึงพัฒนาการในด้านความผูกพันธ์ของตัวละครค่ะ
เราไม่ค่อยชอบแบบปุ๊บปั๊บรักกัน ปิ๊งกันแรกพบเท่าไหร่ มันดูฉาบฉวยค่ะ (ความรู้สึกส่วนตัว) ชอบแบบดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ แล้วค่อยรักกันค่ะ มันจะดูมีอะไรให้ค้นหามากกว่าค่ะ 555
ไม่ค่อยชอบพวกรักแรกพบครับ
ชอบแบบที่ค่อยเป็นค่อยไป ค่อนๆสนิท ค่อยๆผูกพัน ไม่ต้องมีเลิฟซีนมาก แต่ก็น่ารักครับ
//ที่พูดมานี่คู่พระ-นายมากกว่าพระ-นาง...
สำหรับเรามีแต่คู่พระ-นายค่ะ//หลบแปป
ส่วนตัวชอบควมสัมพันธ์แบบเพื่อนก่อน คอยช่วยเหลือกัน คอยห่วงใยกัน แล้วก็พัฒนาอย่างค่อยเป็นค่อยไปกลายเป็นความรัก//รู้สึกมันน่ารักดีค่ะ
ชอบความสัมพันธ์แบบเป็นคนแปลกหน้ากันค่ะ แต่มาเจอกันก็เริ่มผูกพัน รักกันแบบค่อยเป็นค่อยไป รักแบบไม่รู้ตัวยิ่งดีเลย
ชอบแบบพระนางเอาใจใส่ดูแลกัน มีความอบอุ่นมอบให้กัน นางเอกจะรู้สึกปลอดภัยยามอยู่กับพระเอก ส่วนพระเอกก็ร๓ู้สึกมีึคู่ชีวิตคอยพูดคุยปรึกษาเวลาเจอเรื่ิองหนักๆ ไม่สู้เองลำพัง และทั้งคู่ไม่ควรงี่เง่าต่อกันเกินไป คือ ไม่ควรชวนกันทะเลาะด้วยเรื่องไร้สาระกนื หรือ ไม่มีความเชื่อใจต่อกัน
คู่พระ - นางแบบอบอุ่น ความสัมพันธ์คล้ายพี่น้อง (แต่ไม่ใช่พี่น้องจริง ๆ นะเออ)
ไม่หวานเลี่ยนเกินไป แต่ก็ไม่ได้ตายด้านขนาด (ฮา)
ฟินจิกหมอนเลยครับผม!
ชอบแบบไม่รู้จักกัน แต่เริ่มเข้าหากัน จากแรกๆไม่สนิท เวลาและเหตุการณ์ก็เริ่มดึงมาเรื่อยๆ แบบนุ่มนวลแต่เด็ดขาด (อ๊ายเขิน?) ต่อหน้านิ่งๆ แต่ลับหลังห่วงใยกัน รู้ใจกัน คอยติเตือนกัน แม้จะถึงขั้นลึกล้ำ(?)มากแล้วแต่ก็ยังเขิน ยังเหมือนตอนแรกๆที่เจอกัน//เยอะไปฮ่าๆๆ
เอาจริงๆ ชอบความสำพันที่ไม่ผูกมัดค่ะ ตัวละครห่วงกันจริงแต่ไม่เป็นแฟน ไม่แต่ง เรารู้สึกว่าช่วงเวลานี้มันจะน่าค้นหาที่สุดแล้ว :)
เราชอบแบบคู่กัดไรงี้แล้วพอรู้จักกันมากขึ้นก็เปลี่ยนเป็นคู่รักแบบมันต้องมีโมเม้นฮาๆไรด้วยไง-0- กำลังแต่งแนวนี้อยู่แต่งไปขำไปเลยหละ555
ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ และพัฒนาความสัมพันธ์แบบช้าๆ แต่มั่นคง ดูเรียลดี
ชอบแนว คู่กัดกันช่วงแรกๆ กัดกันก็จริงแต่ ก็ช่วยเหลือกันตลอด เรื่อยๆ
จนผูกพันกันมากขึ้นๆ แล้วก็รักกัน ><
นางเอกเกลียดพระเอกในตอนแรก ชอบแบบนี้เพราะมันเข้ากับชีวิตตัวเอง
ชอบพระ-นางที่เจอกันครั้งแรก เป็นคนไม่รู้จักกัน ไม่มีความไว้ใจกัน แต่เมื่อเวลาผ่านไป เขาทั้งสองกลายเป็นเพื่อนที่ดี เพื่อนคู่หูที่รู้ใจ เพื่อนที่พร้อมจะสู้ก็สู้ไปด้วยกัน จะตายก็ตายไปด้วยกันและแม้นิสัยจะแตกต่างกันแค่ไหนก็สามารถรู้ใจและเข้าใจกันเสมอ
//บรรยากาศประมาณผู้ชายสองคนเป็นเพื่อนซี้น่าจิ้นวายอะไรงี้อ่ะค่ะ เพราะเราเป็นคนชอบมิตรภาพแบบเพื่อนมากกว่าคู่รัก^^
ลองอ่านนิยายเราดูมั้ยคะ? แนวนี้เลย 555
#โดนตบ
โอ๊ะ โอเคนะคะ*w*
ขอบคุณมากค่า
เดี๋ยวส่งลิ้งก์ไปให้ทางข้อความลับนะคะ><
ขอบคุณค่า>w<
ยินดีค่ะ
TTwTT โฮฮฮ น่าดีใจยิ่งนัก นานๆทีจะมีคนใจดีสักคน#อาการหนัก...
ส่งไปแล้วนะคะ ได้ข้อความยังเอ่ย?
อ๊ะ ได้แล้วค่ะๆ><//ฟังเพลงเพลินจนลืมดู กรรม ส่วนวันนี้...ไปช่วยงานอาเลยมาช้าค่ะ ขอโทษนะค้าT_T
ไม่เป็นไรค่า มีเวลาเมื่อไหร่ค่อยอ่านก็ได้ เราก็เพิ่งทำงานเสร็จนี่ล่ะค่ะ 55+
นั่นสินะคะ คิดแล้วอยากจะร้องไห้ แค่ที่โรงเรียนก็เหนื่อยจะตายอยู่แล้ว มาบ้านต้องมาเจองานอีก ซวยเลย... แต่อย่างน้อยปิดเทอมที่มีเวลาพักก็ดีกว่าเปิดเทอมที่วันๆทั้งต้องเรียนหนักและทำงาน(ที่เขาเรียกว่าเป็นการเรียนภาคปฏิบัติแต่สำหรับเรา...ใช้แรงงานเด็กชัดๆ!)ล่ะค่ะ อยู่บ้านยังดี ดีแล้ว ดีกว่าอยู่โรงเรียนเป็นไหน...TT_TT
งานบานตะไทเลยค่ะ เปิดเรียนทีนี่อดนอนจริงๆ เวลาเขียนนิยายก็แทบไม่ค่อยจะมี 555
ยังไงก็สู้ๆนะคะ เราเผชิญชะตากรรมเดียวกันอยู่
ขอบคุณค่ะ
เราชะตากรรมเดียวกันจริงๆนั่นแหละ เปิดเทอมไม่ได้เล่นเน็ตอ่านนิยายหรอกค่ะ แค่เร่งส่งงานให้ทันก็แทบกระอักแล้ว รักวันปิดเทอมจัง ไม่อยากให้วันนี้หายไป!#ได้ข่าวว่าเปิดเทอมวันที่ 16 เดือนหน้าไม่ใช่เรอะ..
เรา 21 ค่ะ แต่วันหยุดมันแป๊บเดียวจริงๆ เฮ้อ ...
ใช่เลยค่ะ แต่วันเปิดเทอมช่างยาวนาน....เกินรอ ฮือออ ยิ่งเทอมล่าสุดแทบกระอัก เกือบห้าเดือน(หรือห้าเดือนนะ...?)แน่ะ! ที่ไม่ได้กลับบ้านน่ะ แงT_T#เราอยู่รร.ประจำค่ะ..
โอ้โห ลำบากแย่เลยนะคะเนี่ย แต่ก็เป็นประสบการณ์เนอะคะ สู้ต่อไป 55+
ขอบคุณค่ะ จะสู้ต่อไปให้ได้เลย! ให้มันรู้ไปบ้างว่ากะอีแค่เรียนหนัก งานเยอะ ความประพฤติต้องดี แถมมีครูเรื่องมากแค่นี้ไม่สะเทือนขนหน้าแข็งหรอกน่า! ....แต่มันสะเทือนไปทั้งตัวและหัวใจจนแตกร้าวไปหมดแล้วล่ะนะ....
เหมือนกันทุกอย่างยกเว้นครูเรื่องมากนะคะ ครูเราค่อนข้างกลางๆ เข้าใจเด็กซะส่วนใหญ่
ค่อยๆ เคลียร์ไปเรื่อยๆ ค่ะ สู้มัน!
นั่นสินะคะ อีกอย่าง คุณครูไม่ได้เรื่องมากทุกคนเสียหน่อย คุณครูที่เข้าใจเด็กก็มีเยอะ ส่วนที่เรื่องมาก ที่จริงมันเป็นความเป็นห่วงเรา เอาใจใส่เรา อยากให้เราเป็นคนที่ดีมากกว่าน่ะค่ะ ยังไงซะ ชีวิตนี้ก็ไม่ได้สิ้นสุดแค่นี้ ยังมีเรื่องอีกมากมายให้เราฟันฝ่าไป ไม่ว่ายังไง ก็ต้องอดทนและผ่านมันไปให้ได้แหละค่ะ^^
ใช่เลยค่ะ ยังไงก็สู้ๆนะคะคุณยอนจัง(คุยมาตั้งนานไม่รู้ชื่อ ฮ่าๆ)
อ่ะ นั่นสินะคะ ....คุณชื่ออะไรคะ<<อาการหนักกว่า
ดรีมค่ะ คุณล่ะคะ?<<ยังรับมุก 555
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณดรีม^^<<คุยกันมาตั้งกี่วันแล้วประโยคนี้เพิ่งมาเนี่ยนะ...
และนั่นไม่ใช่มุกนะคะ ...เราไม่รู้จริงๆ ส่วนชื่อเรา ยอนจังค่ะ^^
ยินดีเช่นกันค่ะ ^_^
อ๋อ ตามชื่อเลยใช่มั้ยคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ายอนจัง
ค่าท่านดรีม^_^
ปล.คุยไปคุยมาชักจะหมดเรื่องคุยแล้วสิ คุยเรื่องอะไรกันดีล่ะคะ...?
คุยใน qmsg มั้ยคะ? เราแอดไปแล้ว
ได้เลยค่ะ
พระเอกสูงศักดิ์จนนางเอกเทียบไม่ติด นางเอกเรียบร้อยพระเอกเย็นชา ความสัมพันธ์ค่อยๆดำเนินไปและหักมุมอะไรแบบนี้คะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?