เบื้องหลังการแต่งนิยายของท่าน จะเรียกว่า "ขึ้น" หรือ "ลง" กันครับ ?
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีครับ
ที่ขึ้น ที่ลงนี่หมายถึง การขึ้นลงของความขี้เกียจ สารพัดนึกของท่าน ทั้งจินตนาการ เบื้องหลังของท่านเป็นยังไง เพอร์(เฟกต์) หรือจะ แบด!
สำหรับผมนะ...มันคือความทรามาน มันขึ้นมากเมื่ออยู่ห่างไกลจากมัน ไอเดียอัดเต็มสมอง แต่ไม่มีที่ปลดปล่อย แถมทรมานใจที่แป้นพิมพ์ดันใช้ไม่ได้สี่ปุ่ม แถมเป็น "สระ" ที่สำคัญทั้งนั้น
ปุ่มที่ 1 สระอือและไม้โท ปุ่มที่ 2 ไม้ใต่คู้และไม้โท ปุ่มที่ 3 สระอีและตัวกลมอ่ะครับ^^" ปุ่มที่ 4 สะอุและอู
ทรมานมาสองสัปดาห์ครับ เรียกว่า Bad เลยทีเดียว (ไม่ได้อัพนิยาย ไม่ได้แต่งนิยาย)
ของท่านล่ะครับ
จะ "ขึ้น" หรือ "ลง"
สำหรับผมตอนนี้มีโน้ตบุ๊ค ทรมาน "ลง" แล้วครับ
ที่ขึ้น ที่ลงนี่หมายถึง การขึ้นลงของความขี้เกียจ สารพัดนึกของท่าน ทั้งจินตนาการ เบื้องหลังของท่านเป็นยังไง เพอร์(เฟกต์) หรือจะ แบด!
สำหรับผมนะ...มันคือความทรามาน มันขึ้นมากเมื่ออยู่ห่างไกลจากมัน ไอเดียอัดเต็มสมอง แต่ไม่มีที่ปลดปล่อย แถมทรมานใจที่แป้นพิมพ์ดันใช้ไม่ได้สี่ปุ่ม แถมเป็น "สระ" ที่สำคัญทั้งนั้น
ปุ่มที่ 1 สระอือและไม้โท ปุ่มที่ 2 ไม้ใต่คู้และไม้โท ปุ่มที่ 3 สระอีและตัวกลมอ่ะครับ^^" ปุ่มที่ 4 สะอุและอู
ทรมานมาสองสัปดาห์ครับ เรียกว่า Bad เลยทีเดียว (ไม่ได้อัพนิยาย ไม่ได้แต่งนิยาย)
ของท่านล่ะครับ
จะ "ขึ้น" หรือ "ลง"
สำหรับผมตอนนี้มีโน้ตบุ๊ค ทรมาน "ลง" แล้วครับ
Ambitious[พยายาม(ไม่)ขวานผ่าซาก]
3 พ.ค. 58 เวลา 01:33 น.
491
views
25 ความคิดเห็น
ทรมานค่ะ จบแบบ Bad End 555
ตอนจบคือคนเขียนขี้เกียจนึกไม่ออกบอกไม่ถูกทั้งที่มีพล็อตอยู่ในหัวทุกอย่างแต่ไม่อยากเขียน!!!!
เป็นเบื้องหลังที่ ลงแบบดิ่งลงนรกค่ะ T0T
อยู่นิ่งๆครับ ไม่ขึ้นไม่ลง สมองผมนี่แหละนิ่ง...
สำหรับผมตอนนี้ถือว่าลงนะครับ ไฟกำลัง
แรงเลยทีเดียวแต่ดันไปใช้เผาใหม้กับงาน
รีไรท์ซะส่วนใหญ่ งานใหม่ๆ ยังเค็มสนิท
ฝากดองไว้ชั่วคราวเดี๋ยวรีเสร็จละเจอกัน
ใหม่พร้อมฆ้อนปอนด์ หะหะ
หลังจากเดือนที่แล้ว (เมษายน) ลงนิยายไป 30 ตอน ตกวันละตอน พิมพ์หนักมาก คิดหนักมาก ทุ่มเท่หนักมาก
ตอนนี้... รู้สึกเหมือนอยากนอนพักยาวๆยังไงก็ไม่รู้ ประมาณเติมพลังละมั้ง
แต่อีกปัญหาที่ประสบก็คือ พล็อตขาดแคลน... คือพล็อตนะมี แต่พล็อตใกล้ๆที่พร้อมจับมาแต่งดันไม่มี จะมีก็แต่พล็อตในอนาคตซึ่งอีกนานกว่าจะได้แต่ง ตอนนี้โหยหาพล็อตมาก
สำหรับผม ตอนนี้อยู่ "ขาขึ้น" ไฟแรงจนร่างกายแทบจะรับไม่ไหว เป้าหมายคือไล่ตามนิยายออนไลน์เรื่องหนึ่งให้ทัน ห่างกันราวๆ 50 ตอน
//เดือนนี้ต้องแต่งให้ได้อีก 30 ตอน สู้ว้อยยย...
ขึ้นนะคะช่วงนี้ ความ 'ขี้เกียจ' ขึ้นจนหาทางลงแทบไม่ได้เลยล่ะค่ะ (อันที่จริงคือจะสอบไฟนอลวันที่ 8 นี้แล้ว)
หวังว่าหลังสอบเสร็จมันคงจะลงไปบ้าง 55555
ขึ้นแฮะ เพราะกำลังอยู่ในช่วงขี้เกียจค้างจากเทศกาลวันหยุด นี่ถ้าเอามาเขียนกราฟแสดงระยะเวลาดอง เส้นกราฟคงขึ้นทะลุลิมิตไปแล้ว (ฮา)
ใครมีวิธีบอกลาตัวขี้เกียจบ้างนะ ตอนนี้มันตามติดไม่ยอมปล่อยเลย...
ช่วงนี้ขึ้นนะคะ ไฟลุกพรึ่บ!!! เลย
กลางวันแต่งนิยาย กลางคืนรีไรท์
เร่งปั่นค่ะ
.........
......
....
เพราะเกมออนไลน์ใหม่ที่จะเล่นใกล้จะถึงวัน OBT แล้ว~
ขยันทำงานเก็บตังค์เติมเกมด้วย //Orzll
ตอนนี้ความสุขกำลังลง ความทรมานกำลังขึ้นค่ะ เพราะปั่นหลายเรื่องจนกำลังเข้าสู่ภาวะ เป็นบ้า และปวดแขน คาดว่าอัพเสร็จก็คงดองไปอีกสักพัก..ดองไปหาหมอ
ตอนนี้งานนิยายนิ่งๆครับ รอการตอบรับจากสำนักพิมพ์
เรื่องใหม่ที่กำลังแต่งอยู่ ก็ต้องหยุด เพราะงานประจำมีงานเอกสาร ที่ต้องเคลียร์ และคีย์ข้อมูลส่งสมาคมโรตไต งานเข้า มึนตึ๊บมาหลายวันแล้ว
ขอพูดถึงเรื่องปุ่มของ จขกท. นะครับ คือโดยส่วนตัวแล้ว ถ้าผมอยากจะอัพนิยายจริง ๆ แล้วปุ่มเสีย..
ผมก็จะไปก๊อปตัวอักษรจากเว็บมา....
คือโคตรพยายาม
นี่แหละครับ อารมณ์อยากอัพ....
เอ่อ... ที่จริงถ้าเมาส์ยังใช้ได้ ให้ไปที่ run แล้วกด osk ครับ เรียกใช้ on screen keyboard ง่ายกว่าเยอะ
ถ้าเสียไม่กี่ปุ่ม แผ่นวงจรข้างในยังไม่น่าจะพัง ลองแงะคีย์บอร์ดออกมาทำความสะอาดสักหน่อยก็น่าจะใช้ได้นะ
แต่ที่ชัวร์ที่สุดคือซื้อใหม่นั่นแหละครับ 555
ครับ แต่ผมทำไม่เป็น 55555555
คือ ก่อนที่จะได้ทำความสะอาด มันพังก่อนตอนแงะนี่แหละครับ...
ยังไงก็ขอบคุณเจ้า <3 ฮาาา
บางช่วงขึ้น...
บางช่วงลง...
แต่ขึ้นสองวัน ลงห้าเดือนนะคะ....
คงที่ครับ
เมิ่อก่อนเคยดองมากเท่าไหร่... มันยังคงดองมากเท่านั้น... แต่นิยายคงต้องดองไป~
อยากเเต่งนิยานเเต่เพื่อนในนี้นังไม่มีเลยยกลัวไม่มีคนอ่านน่ะงืออออ
กราฟเรียบ ขี้เกียจเสมอต้นเสมอปลาย
ดีขึ้นบางอย่าง แล้วก็ลงบางอย่างอะครับ อย่างน้อยเวลาเอางานเก่าๆ มาอ่าน ก็รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ ภาษา การใช้คำ จังหวะการเล่าเรื่องตัดฉาก เรามีประสบการณ์กว่าเมื่อก่อนมากขึ้น แต่สิ่งที่ลง ผมรู้สึกว่าการที่เราโตขึ้น รู้อะไรมากขึ้น มีเหตุผลมากขึ้น มันก็ทำให้เราไม่ค่อยกล้าใช้สิ่งที่เป็นเพียงจิตนาการ แต่ไม่มีเหตุผลที่ดีพอมารองรับ กลัวว่าเขียนแบบนั้นไป เราจะรับผิดชอบกับเหตุผลของมันยังไง หรือเหตุผลที่เราให้ไว้ มันดีพอที่คนอ่านจะเชื่อและยอมรับได้หรือยัง
งานสมัยก่อนมันเลยเป็นอะไรที่ ถึงจะภาษาไม่ดี แต่จิตนาการเที่เราสร้างไว้มันกว้างกว่าในปัจจุบันมาก เขียนอะไรได้ตามใจกว่า
กำลังลงค่ะ..เอานิยายกลับมาแก้เขียนใหม่ แต่งไปได้เยอะกว่าอันเก่าเเล้ว เเต่ปรากฏว่าข้อมูลหาย
.
.
.
หมดสิ้นเเล้วชีวิต..นี้คือคำเเรกที่โผล่มาในหัวT^Tกำลังเซดมากนึ้วด้านเลยแต่งไม่ออกมาร่วมอาทิตย์แล้วค่ะ ทรมานแต่กลัว ฮือออออ
ป.ล.เหนือสิ่งอื่นใด..เราเผลกดแป้นพิมพ์พังไปแล้วค่ะ..
ความขยันขึ้นพรวดค่ะ แต่ไอเดียความคิดค่อยๆ ขึ้น มีลงบ้าง สลับกันไป
ก็หม่นหมองนิด ๆ ไม่ขึ้น ไม่ลงครับ
ตอนจบคือถือหนังสือสักเล่มอ่านอย่างเพลินเพลิน โดยเปิดคอมค้างหน้าเวิร์ดไว้ 5555555
จะเรียกว่าลงก็ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ ตอนนี้เรียกว่า 'ทิ้งดิ่ง' น่าจะดีกว่า =O=; เพราะไม่รู้จะไปต่อยังไง ทางมันมืดสนิท ไม่เห็นแสงสว่างเลย T^T
เตรียมไฟฉายยังครับ สว่างมองเห็นทางแน่นอน ^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?