รู้สึกอย่างไร เมื่อไม่มีคนมาเม้นนิยายตัวเอง
ตั้งกระทู้ใหม่
รู้สึกแบบ
ไม่คิดจะพูดอะไรหน่อยเหรอ นี่ก็หลายตอนแล้วนะ มีตรงไหนผิดพลาดบ้างล่ะ ไม่บอกหน่อยเหรอ
จนกระทั่ง...
เพื่อนสมัยมัธยม : เราว่านิยายนายอ่านยากไปนะ
จึงอยากถามว่าทำยังไง/รู้สึกยังไง เวลาเป็นแบบนี้ครับ
28 ความคิดเห็น
รู้สึกเหงาๆค่ะ และสงสัยว่าตัวเองเขียนนิยายเป็นยังไง
เฮิร์ต...
รู้สึกแบบ จกขท. ล่ะครับ
แล้วก็เป็นเหตุผลหลักด้วยที่ผมขอความสมัครใจและความร่วมมือจากผู้อ่านไปว่าถ้าไม่กระไรล่ะก็ช่วยเม้นต์สักหน่อยเถอะครับ
ผมว่าแค่ตัวเลขคนอ่านมันสะท้อนไม่ได้ว่าคุณภาพนิยายเป็นเช่นไรแล้ว
เพราะแต่งไปนานๆบางทีมันก็มีลืมตัวไปบ้างอะไรบ้าง อาจเขียนยืดบ้าง หรือตกบางช่วงบ้าง
ถ้าไม่มีฟี๊ดแบ็กกลับมาก็ไม่มีทางรู้ได้เลย เพราะนิสัยการแต่งมันก็เหมือนนิสัยในชีวิตจริงคืออะไรที่ทำไปจนชินแล้ว บ่อยครั้งมันไม่รู้ตัวหรอกครับว่าพลาดอะไรไป
จะรู้ได้ก็ต่อเมื่อมีคนมาบอกนั่นล่ะ
และรวมไปถึงพวกมุก พวกพล็อตต่างๆด้วยว่า ไม่รู้เลยว่าแป้กหรือฮา
พอใช้มากๆแล้วเงียบมากๆ คนเขียนเองก็มีลังเลที่จะยัดลงไปเหมือนกัน เพราะถ้าไม่ขำแล้วใส่มาก มันก็เฝือก็ล้นครับ
บางทีการเสียโอกาสก็ตกไปถึงผู้อ่านด้วยนะเออ
"ก็รู้ว่าฉันไม่มีความหมาย และรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้
ยิ่งนานเท่าไรยิ่งหมดหวัง เมื่อเธอไม่เคยจะหันมองที่ฉัน
และไม่มีแม้วันที่เธอจะมาสนใจ และก็รู้ไม่นานเท่าไรเธอก็คงต้องไปจากฉัน
แต่ตอนนี้ยังมีเวลา ที่ฉันจะหาเหตุผลดีๆ มาฉุดรั้งเธอตอนนี้ แต่ก็รู้ดีไม่มีหวัง
ต่อให้ฉันจะรักเธอมากเท่าไร แต่ก็รู้ว่าเธอคงจะไม่สนใจ แต่ยังฝันไกล
และยังคงหวังเอาไว้ข้างในจิตใจว่าซักวันเธอจะมีฉัน แต่ก็รู้เป็นไปไม่ได้..."
อารมณ์ทำนองนี้... #ก๊อปมาทั้งดุ้น #ทำไหมดราม่า #สู้ ๆ เดี๋ยวเมนต์มันจะมาเองครับ
ขอกอดคอร้องไห้ไปด้วยกับท่านวายุได้ไหมค่ะ T^T
4-1 เราจะร้องไห้ไปด้วยกันครับ ท่านปา T ^ T
รู้สึกชินครับ (ฮา)
แต่แย่กว่านั้นคือกระทั่งยอดวิวก็ไม่เด้งด้วยครับ...
เหงามากมาย
ที่เจอบ่อย คือ แอดแฟนอยู่พักนึง พอผ่านไปสักระยะ เอาออก หรือนิยายจบปุ๊บ เอาออกปั๊บ ไม่ทักทาย ไม่ทิ้งร่องรอยใด ๆ ไว้ทั้งสิ้น (คนแอดไม่เยอะมาก พอจะรู้อยู่)
เอิ่มมม... เม้นให้คนเขียนรู้ตัวสักนิดคิดเท่าไหร่จ๊ะ
เขาคงไม่รักเรา หรืออาจจะเข้ามาแค่เหงาใจ...
รู้สึกแย่(?) ค่ะ ก็นะ คนมันก็อยากรู้ความเห็นของนักอ่าน อยากรู้ว่าเขาคิดยังไงกับนิยายเรา กับตัวละครเรา ชอบรึเปล่า อะไรยังไง พอยอดพุ่ง แฟนคลับมา แต่เม้นท์ไม่มีนี่ปริ่มมากค่ะ
ใจเย็นๆค่ะอย่างเดียวที่ทำได้ 555 ยอดคนเม้นกับคนอ่านก็แบบนี้แหละค่ะมันต่างกัน สิ่งที่ทำได้ก็แค่ใจเย็นๆค่ะ
ยอดวิวกับคอมเม้นต่างมากเหมือนกันค่ะ 555 และคนที่กดเข้ามาดูก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะติดตามผลงานของเราด้วยฉะนั้นทำใจค่ะ
อันบนนี้คือคนที่เข้ามาอ่านจริงๆ ลองดูค่ะว่ายอดคนดูหลักพันแต่ยอดเม้นยังไม่ถึง 50 คนด้วยซ้ำค่ะ อย่างมากสุดที่ทำได้ของเราแค่ 38 คอมเม้นในตอน ซึ่งคนอ่านต่อตอนก็หลักพันเช่นกัน คิดค่าเฉลี่ยออกมาแล้วคนที่จะเม้นนั้นไม่ค่อยจะมีหรอกค่ะ ไม่ต้องคิดมากค่ะท่านเรื่องแค่นี้สิวๆ T^T(แล้วแกร้องทำไม -*-) ซึ่งยอดนี้ก็มาจากคนที่เขากดอ่านซ้ำหรืออื่นๆอีกฉะนั้นเราอาจจะหวังอะไรมากไม่ได้ค่ะ//ไม่ไหวแล้วขอไปร้องไห้ในมุมอับของชีวิตก่อนนะคะ T0T (เอามาประจานตัวเองทำไมฟระ!!)
ตั้งใจในส่วนของเราให้ดีที่สุดพอค่ะสักวันคนที่เขาอยากจะเม้นตอนมาเม้นอย่างแน่นอน(หวังว่า) ถ้าผลงานของเราสนุกคนอ่านจะอยากเม้นให้เองค่ะ สู้ๆนะคะท่าน ท่านไม่ได้เป็นแบบนี้คนเดียวอย่างน้อยก็มีเราอีกคนที่เป็นค่ะ T^T
ปกติคนอ่าน 100 คนจะมีคนคอมเมนท์ 1-3 คน ส่วนใหญ่ก็ประมาณนี้ครับ
นั่นคือมาตรฐานของคนปกติที่ไม่ใช้เราค่ะ T^T //วิ่งไปร้องไห้ต่อ
ทำไงได้ล่ะคะนิยายเรามันไม่สนุกเท่าไหร่ -..- (ทำใจอย่างเดียว) มาตรฐานสากลเทียบกับนักเขียนง่อยๆดองงานอย่างเราไม่ได้หรอกค่ะ T0T
ปล.ทำไมยิ่งพูดยิ่งช้ำแปลกๆ แง
คือเราวิวรวมสองเรื่องได้ห้าร้อย เม้นรวมสองเรื่องได้สามสิบ รู้สึกว่าเราเฟลแล้วนะ ไปดูคนอื่น เฟลไปอีก//นั่งกอดเข่ามุมห้อง
ป.ล.รวมทุกตอนนะคะ
คุณหลอกดาวว ! // โดนถีบ #
รู้สึกแย่อยู่นะคะ
ไม่เม้นไม่ว่า
หรือจะเป็นนินจาไร้เงาเข้ามาอ่านก็ตามใจ
สำหรับผมแค่ได้เขียนก็พอแล้ว
ประมาณว่า ปล่อยมันไป~ อย่างที่เป็น~
หมวดวิทยาศาสตร์ก็แบบนี้แหละครับ คนอ่านไม่มากเท่าไหร่
มีแค่ช่วงที่เรื่อง Supreme ของคุณ DeepSea กำลังแต่งนั่นแหละครับที่ยอดวิวพุ่งขึ้นไปถึงหลักหมื่น นั่นเพราะเขาแต่งมาแล้วหลายหมวด แฟนคลับเก่า ๆ มีเยอะที่ตามไปอ่านครับ
ลองไปอ่านงานของ จขกท. ดูแล้วครับ (เรื่อง Lyght) แค่สองสามบทพบว่าการใช้สรรพนามสับสนมาก อ่านแล้วไม่รู้ว่าใครเป็นใคร
อย่างประโยคที่ว่า "เขากำลังทำให้เขาเป็นเหมือนกับชายคนก่อนหน้า" ซึ่งในบริบทแล้วเขาทั้งสองครั้งน่าจะเป็นคนละคนกัน แต่การใช้คำชวนให้สับสนครับ และเท่าที่อ่านมาสองบทเจอการใช้สรรพนามที่สร้างความสับสนได้หลายครั้ง ไม่แปลกที่เพื่อนของคุณจะบอกว่าอ่านยากครับ
โดยรวมแล้วช่วงแรกมีแต่ปริศนาที่ยังไม่กระจ่าง แถมการใช้สรรพนามก็ชวนสับสน อย่างคำว่าเขานี่ใช้บ่อยมากในบางบริบทก็แยกไม่ออกว่าใครเป็นใคร ถ้าแก้ไขส่วนนี้ได้จะอ่านง่ายขึ้นครับ
นิยายในอินเตอร์เนทบทแรก ๆ สำคัญมากนะครับ ถ้าไม่สามารถสร้างอิมแพคดึงดูดผู้อ่านได้ บทหลัง ๆ คนจะไม่เข้าไปอ่านครับ ยังไงก็แก้ไขช่วงแรก ๆ ให้อ่านเข้าใจง่ายกว่านี้ก่อนครับ
อ๋อครับ ผม แก้แล้วครับโดยการขึ้นเรื่องใหม่เลย ซึ่งในเรื่องใหม่ จะอ่านง่ายกว่าเดิม ช่วยติชมหน่อยนะครับ เป็นอีกเรื่องหนึ่งแทน เพราะอันเก่าเขียนไปเพราะรู้เท่าไม่ถึงการณ์
เป็น the creature แทน
~ความเจ็บนี้ไม่มีเสียง เธอเลยไม่ได้ยิน!~
สุดท้ายก็จะ..
~ เจ็บ.. และชินไปเอง~
//เดินออกจากกระทู้
ด้านชาแล้วครับ... เม้นนั้นโหรงเหรงมาแสนนานจนไม่รู้สึกแล้วครับ
ตอนแต่งแรกๆก็ไม่ค่อยมีคอมเม้นเหมือนกันค่ะ
แต่ตอนนี้คอมเม้นพุ่งขึ้นมาเยอะเลย
เพราะเรามักจะหากิจกรรมหรือตั้งคำถามกับนักอ่านทุกครั้งหลังอัพจบ 1 ตอนนะ
เราทำแบบนี้ประจำ คนอ่านเลยเข้ามาเม้นแลกเปลี่ยนความคิดเห็นหลายคนเลย
และก็ทำให้เราได้รู้ด้วยว่าคนอ่านมีเสียงตอบรับกับนิยายเราแบบไหน
ยกตัวอย่างคำถามที่ตั้ง (จากนิยายเรานะคะ)
#อ่านตอนนี้จบแล้วรู้สึกยังไงบ้าง ?
#เพื่อนๆคิดยังไงกับตัวละครชื่อคิล ? (ทำไมถึงใจดีกับนางเอกขนาดนี้)
#คิดว่าใครเป็นคนนำมีดมาใส่ในกระเป๋าของนางเอก ?
#คิดว่าใครเป็นพระเอกของนิยายเรื่องนี้ ?
เป็นต้นนะคะ
ก็เลยทำให้เราสามารถรู้ว่านิยายเราเขียนเดาทางง่ายมากน้อยแค่ไหน
ยิ่งเป็นนิยายสืบสวนหาความจริง หรือมีปมที่ขมวดอยู่
คำถามพวกนี้จะยิ่งใช้ได้ดีเลยค่ะ ^^
สู้ๆนะคะ จขทก
น่าสนใจๆ ขออนุญาตยืมคำถามแนวนี้ไปปรับใช้บ้างหน่อยนะคะ^/\^//ไหว้
ได้เลยค่าาา ^^
เคยแอบตัดพ้อเล็กๆ ว่านิยายเราคงไม่สนุกพอให้คนอ่านอยากเม้นได้ละมั้ง
แต่ตอนนี้ก็เฉยๆล่ะค่ะ นึกถึงคนที่มาเม้นท์มากกว่า ถึงจะมีแค่ไม่กี่คน แต่อย่างน้อยเราก็รู้ว่าเขาอยากอ่านมันจริงๆ
แต่คนอื่นเราก็ไม่รู้ว่าเขาจะชอบนิยายของเรามั๊ย เพราะเราก็ไม่เห็น มีแค่ยอดวิว อาจจะเปิดแค่ผ่านๆ แล้วก็ปิด
ตอนแรกเราเคยเขียนบอกประมาณว่า ชอบไม่ชอบยังไง คอมเม้นท์บอกกันมั่งนะคะ แต่มันก็ไม่ช่วยให้คอมเม้นท์กระเตื้องขึ้น ก็เลยลบออกไปค่ะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?