อ่านกระทู้นี้แล้วงงกับตระกะที่ว่านิยายสำนักพิมพ์แจ่มใสมากเลยครับ ? คือมันก็ไม่ได้แย่อะไรขนาดนั้น ...?
ตั้งกระทู้ใหม่
คือเข้าไปตอบแล้ว กลัวจะไม่เห็น
ในฐานะที่เป็นนักอ่านนิยายแจ่มใสมาหลายปี ตั้งแต่ประถมจนตอนนี้จะเรียนมัธยมจบแล้ว
ตามความคิดเห็นที่ 5 ที่ขึ้นท็อปคอมเม้นต์นะครับ คือคุณพูดเรื่องอีโมติค่อนเต็มนิยาย แล้วบอกเป็นลูกเป็นหลานใช้ภาษาไทยแบบนี้จะตีให้ตาย คืออีโมติค่อนมันเป็นตัวสื่ออารมณ์นะครับ ส่วนหลักภาษาไทย ทางแจ่มใสมีระบบตรวจคำ ซึ่งก่อนจะตีพิมพ์ก็พิสูจน์อักษรแล้ว ฉะนั้นการใช้ภาษาในนิยายก็ถูกต้อง 100% ครับ ผมอ่านแล้วไม่มีคำไหนผิดเลย (บางคำยากๆ ก็ลองไปเปิดพจนานุกรมดู) คืองงมาก ว่ามันอีโมติค่อนมันเกี่ยวอะไรกับหลักภาษาไทย คนละความหมายกันเลยนะ
อีกอย่างเรื่องอีโมติค่อน ผมเข้าใจว่าไม่ชอบ แต่ก็ต้องทำความเข้าใจว่าเดิมทีแรกเริ่ม นิยายแจ่มใสเริ่มจากเอานิยายเกาหลีมาแปลครับ ซึ่งนิยายเกาหลีที่แปลนั้นมีอีโมเต็มไปหมด (เป็นนิยายวัยรุ่น ต้นฉบับฝั่งเกาหลีก็มีอีโมอยู่แล้ว) พอยุคนักเขียนไทยบุกเบิกก็เลยมีอีโมตามครับ ส่วนนิยายแจ่มใสที่ไม่ค่อยมีอีโมติค่อนก็มีเยอะครับ เช่น Sin Story ของ ลูกชุบและเรื่องอื่นๆ ของนักเขียนหลายๆ ท่าน อันนี้มีให้เลือกอ่านได้เยอะแยะครับ ส่วนที่มีอีโมเยอะๆ เวิ่นหน่อยๆ น่าจะเจาะตลาดฝั่งวัยรุ่น ซึ่งเด็กๆ โรงเรียนผมชอบครับ
แค่มาชี้แจงให้ฟังครับ เรื่องอีโม มันไม่เกี่ยวกับหลักภาษาไทยจริงๆ ครับ ขอยืนยันว่าภาษาไทยในหนังสือใช้ถูกต้อง 100% ครับ ไม่เชื่อลองไปเปิดอ่านดูได้ ไม่มีภาษาวิบัติครับ ^^
:+: ฟลุคกี้รัน :+:
4 พ.ค. 58 เวลา 00:31 น.
1,182
views
27 ความคิดเห็น
ใจเย็นๆนะครับ สี่กระทู้เลยหรอท่าน...
เท่าที่เห็นแจ่มใสเองก็มีคำผิดอยู่นะ เป็นข้อผิดพลาดตามสำนักพิมพ์ปกติล่ะครับ
รู้สึกจขคห.เขาจะบ่นเรื่องอีโมเฉยๆ ว่านิยายของแตมรี่ใช้อีโมมากเกินไป ไม่ได้พาดพิงนักเขียนคนอื่นครับ
อีดิทเพิ่ม รู้สึกเมื่อกี้จะกำกวมไปหน่อย..
ไคพริสไม่รู้ ไคพริสยังเด็ก (หราา)
แจ่มใสเป็นนิยายเฉพาะกลุ่มของเด็กวัยรุ่น
คนที่พอมีอายุจึงมีมุมมองไปอีกแบบหนึ่งซึ่งจะแตกต่างออกไป
จขกท. ใจเย็น ๆ ก่อนนะคะ
แย้งน่ะไม่ผิด แต่การตั้งกระทู้มาเสียเยอะมันทำให้กระทู้ของท่านอื่นตกลงไปค่ะ
ผมก็ไม่ได้อ่านนิยายของแจ่มใสนะครับว่าเป็นยังไง การใช้คำหรืออะไร แต่ก่อนอื่นเอากระทู้หลักจริงๆเถอะครับ ไม่งั้นจะกลายเป็น มลพิษกระทู้ แต่ที่อ่านๆมาเนี่ย นั่นก็เป็นความเห็นหรือคำวิจารณ์อะไรเทือกนั้น ผมก็ไม่ได้รู้มากว่าเกิดอะไรขึ้นนะครับ แต่ทางที่ดีท่านน่าจะสงบอารมณืของท่านก่อน ไม่อย่างนั้นท่านจะพลั้งมือทำอะไรหลายอย่างลงไปก็ได้ครับ
ผมว่านิยายที่ดีก่อนอื่นต้องมีเสน่ห์ในตัวมัน นั่นอาจจะเป็นนิยายที่มีแนวอิโมจิ แต่ว่าหลายๆคนคงจะชอบแบบไม่มีอิโมจิมากกว่า
1.อ่านไปแล้วเจออิโมจิเยอะๆ ดูแล้วรกสายตา
2.อาจจะเป็นความชอบส่วนบุคคล เราไม่สามารถเปลี่ยนความคิดเขาได้
3.คำสละสลวย อ่านแล้วไม่ติดขัด
ไม่ใช่ว่านิยายของท่านแตมรี่ดูไม่ดี ไม่ควรอ่าน แต่นั่นเป็นมุมมองของเจ้าของ คห. นั้น เรามีเพียงแต่มองดูเหตุการณ์ เราไม่สามารถบังคับความคิดได้ ท่านก็รู้ว่ามีคนรักก็ต้องมีคนเกลียดเป็นธรรมดา ดังนั้นอย่าไปใส่ใจเลยครับ อีกอย่างผมขอพูดตรงๆนะ ผมคาดว่าท่านกำลังหาเรื่องเดือดร้อนใส่ตัวเอง ผมว่าท่านเงียบๆก่อนนะครับ แล้วค่อยดูความเป็นไป ถ้าเรื่องสงบไปก็ให้สงบๆเถอะครับ
ดังนั้นท่านใจเย็นๆก่อนนะครับ เรื่องนี้ไม่มีใครผิดหรือถูก แต่ขึ้นอยู่ที่วิจารณญาณของมุมมองแต่ละบุคคล ดังนั้นอย่าไปใส่ใจเลยครับ
#ผมนี่ตกใจแทนเลย
เจ้าของกระทู้ใจเย็นๆ ก่อนนะคะ
คุณเอาเรื่องอีโมติคอนมาปนกับเรื่องอื่นๆ เยอะเลย
เราค่อยๆ มาแจกแจงกันทีละเรื่องดีกว่านะคะ
อันดับแรกตามที่คุณเจ้าของกระทู้ได้พูดไว้ค่ะ
"ระบบการเขียนของไทยไม่มีการใช้อีโมติคอน"
แต่เมื่อนิยายJSL ของแจ่มใสรับระบบอีโมติคอนเข้ามาใช้
ซึ่งถามว่าเกี่ยวกับหลักภาษาไทยไหม เราก็จะบอกว่าเกี่ยวค่ะ
เพราะเป็นการเปลี่ยนระบบการบรรยายโดยตรง
จากเดิมที่ใช้การบรรยายด้วยตัวอักษรทั้งหมด ก็เปลี่ยนเป็นตัวสัญลักษณ์แทนโดยตรงหรือใช้เป็นตัวเสริม ซึ่งการใช้สัญลักษณ์ทำให้การบรรยายนั้นอ่านเข้าใจง่าย ใช้ตัวอักษรน้อย(เหมาะสำหรับผู้ที่เริ่มอ่านนิยายยาวๆ)
แต่ไม่ทำให้ผู้อ่านได้เห็นถึงความลุ่มลึกในกลวิธีการใช้ถ้อยคำบรรยายเรื่องได้
ซึ่งหลายๆ ท่านมองว่าการใช้อีโมติคอนทำให้ศักยภาพการบรรยายเรื่องลดลง
เพราะการบรรยายด้วยตัวอักษรยังมีศักยภาพการสื่ออารมณ์ได้ดีกว่าค่ะ
อีกประเด็นคือเรื่องคำผิด อันนี้เราคงตอบไม่ได้ ขึ้นกับฝ่ายพิสูจนอักษร
ปกติเราไม่ค่อยอ่านสายแจ่มใสเท่าไหร่ เล่มล่าสุดที่เคยอ่านก็เรื่องผมมีนัดกับนางฟ้า
ซึ่งเท่าที่ดูก็ยังไม่พบคำผิดนะคะ
เรื่องคำผิดผมไม่สงสัยหรอก... เชื่อว่าทางแจ่มใสกรองคำได้ถูกต้องไม่มีภาษาวิบัติ
แต่มันน่าเป็นห่วงตรงอีโมติค่อนเนี้ยแหละ บางคนเขาว่าผิดหลักภาษา บางคนก็ว่าไม่เป็นไร
ผมเองก็มองว่าไม่เป็นไร... หากแต่งในเว็บ ใช้ในบทสนทนา(แชท) หรือแต่งนิยายเล่นๆแลกเปลี่ยนกันอ่าน
แต่รู้สึกว่าไม่เหมาะเท่าไหร่ที่มีอีโมติค่อนในนิยาย(ที่ออกเป็นเล่ม)
//ผมอายุเยอะ เลยไม่ชอบอีโมติค่อนในนิยาย
เราคิดว่าทุกคอมเม้นท์ตอบโจทย์ให้แล้วนะค่ะ
พึงสังวรณ์ไว้ว่าที่นี่เป็นบอร์ดนักเขียน ผมคิดว่านักเขียนแต่ละท่านต้องเคยอ่านนิยายผ่านตามาเป็นร้อยหรือหลายร้อยเล่ม ในจำนวนนั้นคงมีไม่กี่เล่มที่มีอีโมติคอนครับ
ความเคยชินมันน่ากลัวนะครับ เวลาคนเราเจออะไรที่ไม่เคยชินย่อมต้องหยุดคิดพิจารณาก่อน การอ่านนิยายก็เหมือนกัน สำหรับคนที่อ่านนิยายทั่วไปมาเป็นร้อยเป็นพันเล่มพอมาเจอนิยายที่ใช้อีโมติคอนเข้า มันสะดุดครับ ต้องมานั่งตีความกันก่อนว่าสัญลักษณ์พวกนั้นมันแปลว่าอะไร สะดุดมาก ๆ เข้ามันก็จะกลายเป็นรำคาญ สุดท้ายก็กลายเป็นการอ่านที่เกิดอาการสะดุดเป็นระยะพาลจะเครียดซะเปล่าๆ (ผมเองเคยซื้อนิยายที่มีอีโมเยอะครับ ต้องทนอ่านเพราะเสียเงินไปแล้ว... ยอมรับว่าทรมานมากสุดท้ายก็อ่านไม่จบ)
ในอีกแง่หนึ่งคนที่ทำงานแล้วก็เหมือนกัน ภาษาที่ใช้ในหนังสือที่เป็นทางการไม่ว่าจะเป็นภาครัฐหรือเอกชนเขาห้ามใช้อีโมติคอนอยู่แล้ว เจอบ่อย ๆ เข้ามันจะเริ่มเคยชิน ต่อให้เคยชอบนิยายอีโมติคอนมาก่อนพอเข้าสู่วัยทำงานกลับไปอ่านใหม่มันจะกลายเป็นรำคาญตาขึ้นมาก็มีหลายรายครับ
สำหรับวัยรุ่นที่ชอบแชทคงรับได้ครับ ผมเองเวลาแชทยังมองว่าอีโมติคอนบางตัวมันน่ารักดีเหมือนกัน แต่ในนิยายถ้าอีโมติคอนมากไปก็ไม่อ่านครับ
ปล. กระทู้ซ้ำผมกดแจ้งลบนะครับ
ปล.2 ใครไม่อวยอีโมติคอนนี่บ่งบอกได้ครับว่าวัยไม่ใช่น้อย 555+
ตอบ ปล.2 ดัชเชสไม่อวยอิโม แต่ดัชเชสอายุน้อยนะ 13 ยังใสๆ
*อีดิทคำผิด
ก็สงสัยไว้ก่อนล่ะครับ(ฮา) เพราะช่วงอายุ 25-35 เท่าที่รู้จักเจอนิยายมีอีโมติคอนแล้วส่ายหน้ากันหมดครับ ที่เห็นอ่านก็มีแต่เด็กมัธยม
ข้าน้อยก็ยังใสๆนะท่าน
จริงตามที่ท่านว่ามาเจ้าค่ะ ที่นี่เป็นบอร์ดนักเขียนส่วนใหญ่แล้วเสพนิยายมาตั้งแต่สมัยอีโมฯยังไม่เกิด (เอ๊ะ!เหมือนจะนาน) ไม่สิส่วนใหญ่วรรณกรรมเล่มไม่มีอีโมฯเลยมากกว่า
ผมมาสะดุดตรงบรรทัดสุดท้ายนี่ล่ะครับ.. แหม่
คุณฟลุคก็น่าจะใจเย็น ๆ สี่ห้ากระทู้แล้ว
ตามที่ท่าน silver (กระเป๋าตังแห้ง) พูด บางคนก็เข้าใจว่าผิดหลัก บางคนก็ไม่เป็นไร อันนี้ใครจะตัดสินและใช้บรรทัดฐานไหน ผมไม่ทราบ
มีแต่นักอ่านที่จะตัดสิน ถ้าคิดว่าผิด ก็ไม่อ่าน ถ้าคิดว่าไม่ผิดและอยากอ่านก็อ่าน ถ้าคิดว่าไม่ผิดแต่ไม่อยากอ่าน ก็ไม่อ่าน แค่นั้นแหละครับ
เข้าใจว่าอีโมสื่ออารมณ์ แต่บางทีใส่ทุกย่อหน้านี่ก็ไม่ไหวนะครับ ขัดหูขัดตาขัดใจมาก เลยเลิกอ่านไป
อีโมสื่ออารมณ์ ใช่ครับ แต่ไม่มีวิธีสื่ออย่างอื่นแล้วเหรอ การบรรยายล่ะ ภาษาล่ะ ทำได้แค่ใช้อีโมสื่อรึไง ?
แล้วแตมรี่ก็ไม่ใช่แค่อีโมและเวิ่นเยอะนะครับ ยังมีทั้งพล็อตและนางเอกสมองนุ่มนิ่ม ไม่มีเหตุผลคนเดียวกันที่จ้างมาเล่นหลาย ๆ เรื่องของแตมรี่อีก...
เอาจริง ๆ คือหลายอย่างของแตมรี่มันไม่สมเหตุสมผล และสังคมอันโอเวอร์ (หรือผมจนเองเลยมิอาจสัมผัส ? ) นั่นอีก พล็อตอ่อน แทบจะไม่มีเหตุผลรองรับ นางเอกและพระเอกหลายคนทำไปเพราะอยากทำ พระเจ้า พวกนายช่วยมีเหตุผลกันหน่อยเถอะ...
แล้วรู้สึกว่าจะใช้มุกหากินซ้ำ ๆ จากนิยายเซ็ต 7's ที่แค่ออกมาเจ็ดคนก็เยอะพออยู่แล้ว ไหนจะคู่ของแต่ละคน แถมพระรองอีก ยังจะมีรุ่นต่อเป็น 7'x อีกล่ะ ตัวละครก็ซ้ำ ๆ หมดพล็อตหากิน....
และอย่างที่ คห.1 ว่า ทุกสำนักพิมพ์ก็มีความผิดพลาด จะมีคำผิดออกมาก็ไม่แปลก
และในที่นี้ประเด็นหลักคือแตมรี่ เพียงแต่มีการอ้างถึง จส. เท่านั้น (หรือผมมีประเด็นหลักคือแตมรี่คนเดียว)
เฮ้อ ! ทิ้งท้ายไว้ละกันนะครับ อยากจะขอใช้พื้นที่ระบายความรู้สึกตอนอ่านนิยายแตมรี่เมื่อนานมาแล้วเสียหน่อย
นี่ตกลงตรูอ่านนิยายหรือหนังสืออีโมติค่อนฟะ....
นี่อีก อ่านไปอ่านมาตกลงนางเอกจะทำอะไรฟะ เวิ่นอยู่นั่นแหละ....
พล็อตนี้มันคุ้น ๆ ... แล้วทำไมทำอะไรไม่สมเหตุสมผลนักฟะ ยึดแค่ว่าอยากทำก็ทำเนี่ยนะ...
สุดท้าย...
นี่หรือคือนิยายเล่ม
สุดท้ายและท้ายสุด
อยากเห็นนางเอกเป็นสาวออฟฟิศที่จริงจังกับงานและไม่ไร้สาระ คู่กับ พระเอกขายข้าวแกงหน้าออฟฟิศ หน้าตาธรรมดา จบการศึกษา ม.3 ....
สิ้นชีพนี่จะได้เห็นมั้ยเนี่ย ?!
ปล.ไม่ได้เข้าบอร์ดนาน ลืมวิธีตอบกระทู้เหรอครับ... ตอบในนี้ก็ได้นะครับ ไม่ต้องกดตั้งกระทู้ใหม่แล้ว
ปล.2 เมื่อคืนไม่น่านอนไว พลาดหลายอย่างเลยแฮะ
จัดเต็มจนเราไม่มีอะไรจะต่อเลยค่ะ ข้อมูลแน่นกว่าเราอีก
9-1 ในฐานะที่เคยอ่านของแตมรี่น่ะครับ พี่สาวติด เลยอ่านตาม แต่ก็พบว่ามัน... (.....)
ส่วน 7's นี่เพื่อนบอกอยากให้อ่าน เลยขยันเอามาให้ จนอ่านไปสองเล่ม จากทั้งหมดเจ็ดเล่ม แล้วก็พบว่ามัน... (....) ครับ
ปล.จงเติมคำในช่องว่าง (ฮา)
ตอนประถมชอบอ่านนิยายแจ่มใสมากๆ(ไม่เคยอ่านของแตมรี่)
หลังๆมาอ่านของแตมรี่แล้วเลิกเลย ลาขาด 7's ทีเ่พื่อนแนะนำให้อ่าน พอมาอ่านนี่แทบปาทิ้ง
หงุดหงิดนางเอกมากๆครับ...
จะว่าไปผมเองก็เคยชอบแจ่มใสเพราะพี่ตีบตันกับพี่ปลาน้อยนะ...
ตอนนี้ผันตัวมาชอบแค่พี่ตีบตันกับพี่ปลาแล้ว ...
เห็นด้วยกับความเห็นนี้ค่ะ นางเอกของพี่แตมนี่โง่แทบทุกคนเลยทีเดียว โดยเฉพาะเซต 7's คาราเมลกับแซทเทิลอ่ะค่ะ อ่านไปแบบอารมณ์เสีย! คนอะไรจะโง่ขนาดนั้นฟ่ะ!
เราตอบไปแล้วแต่กระทู้นั้นโดนลบไป
การเขียนอิโมติค่อน ไม่ใช่ภาษาไทยค่ะ
เป็นภาษาเฉพาะกลุ่มซึ่งบางคนไม่เข้าใจความหมาย
ก็คงคล้ายๆ การใช้ภาษาอังกฤษคำ ภาษาไทยคำสลับกันที่สื่อรณรงค์กันมาก เราจึงใช้คำว่าภาษาวิบัติ (ซึ่งอาจจะใช้คำผิด) แต่การใช้ภาษาแบบนี้ทำให้เกิดพฤติกรรมเลียนแบบต่อๆ กัน ถ้าใช้ส่วนน้อยเพียง 5% เพื่อความสละสลวยหรือศิลปะแบบเพลงไทยสากลบางเพลงก็พอรับได้ (แบบคนแก่ๆ นั่นแหละนะ)
แต่มาทุกย่อหน้า มาเกือบทุกข้อความ เราก็เกิดคำถามว่า นี่คือวรรณกรรมสมัยนี้หรือ? เราพลาดอะไรไปหรือเปล่า หรือมันคือภาษาที่ถูกต้องไปแล้ว? หากไม่ถูกมันควรมีบรรทัดฐานของวรรณกรรมไหม หรือจัดเป็นวิวัฒนาการด้านวรรณกรรมในยุคนี้ซึ่งมันก็ควรจะมีการเปลี่ยนแปลงกันบ้างเป็นเรื่องปกติ แต่ก็ช่างมันเถอะนะ เอาเข้าจริงก็แบบที่หลายๆ คนแสดงความคิดเห็น พอใจก็อ่าน ไม่พอใจก็อย่าได้ซื้อเสพเลือกที่สบายใจนั่นแหละ
คือเราก็คนรุ่นเก่า อย่างที่คุณใช้คำว่า "แก่" ในกระทู้ก่อนหน้า (คำว่าแก่พูดเบาเบาก็เจ็บ) เรียนจบคณะศึกษาศาสตร์ ด้านการผลิตสื่อการเรียนการสอน (audio visual education) ตอนที่เรียนภาษาตก สระหลุด โดนหักคะแนนค่ะ ตัวอิโมติค่อนพวกนี่ก็มีไม่ได้ ครูถือว่าใช้ภาษาผิดค่ะ ถ้าถามถึงตรรกะ สมัยนั้นอาจจะเรียกว่าวิชา วรรณกรรมวิจิตร มั้งค่ะ การใช้ภาษาเฉพาะ ภาษาต่างถิ่น ไปจนถึงสัญลักษณ์ต่างๆ ไม่ควรมีในวรรณกรรมเกิน 5-10% นี่แหละค่ะ ก็แก่แล้วเนอะ จำไม่ได้แล้ว
มันคือความรับผิดชอบของผู้ผลิตสื่อค่ะ แต่สมัยนี้อาจจะหยวนๆ กันแล้ว
เอาเป็นว่า ตอนที่เราเรียนจบมันก็หลายปีแล้ว ก่อนที่จะมี J.S. (ให้ชื่อย่อว่าอะไรดีล่ะ) ขึ้นมาเสียอีก วิวัฒนาการด้านภาษาอาจจะมีหลังจากนั้นก็เป็นได้ เราไม่ทราบ (J.S. ตั้งปี 2545) หากตอนนี้อิโมติค่อนคือภาษาไทยที่สามารถใช้ในการส่งข้อสอบ หรือจดหมายราชการได้แล้ว เราก็ต้องขออภัยนะค่ะ
ปล. อย่าพยายามเข้าใจตรรกะของเราเลยค่ะ ปวดหัวเปล่าๆ เอาที่สบายใจเลยค่ะ การแสดงความคิดเห็นไม่มีผิดถูก มีแต่เข้าท่าน่าสนใจมากแค่ไหน ทุกคนมีเสรีทางความคิดค่ะ
ใจเย็นๆ ก่อนนะคะท่านฮุคโกะ
คือส่วนตัวก็เคยอ่านนิยาย JLS นะคะ สมัยที่ยังเด็กน่ะค่ะ ยังนับถือเลยว่าระบบกรองคำดีมาก พิมพ์ถูกทุกตัว เดียร์แทบไม่เคยเห็นนิยาย JLS พิมพ์ผิดเลยค่ะ ยอมรับเลยว่าพิสูจน์อักษรคุณภาพดีกว่าสนพ.อื่นๆ เยอะ
แต่การที่มันมี คุณโมติค่อน เนี่ยสิ...
คือเดียร์ก็ไม่ได้เก่งภาษาไทยอะไรค่ะ แต่คิดว่าคุณโมติค่อนไม่น่าจะมีอยู่ในหลักภาษาไทยนะคะ และตามจริงแล้วมันก็ไม่ควรจะมีอยู่ในนิยายเล่ม (มีบ้างนิดหน่อยก็พอหยวนได้ แต่ล้นหน้าอย่างนักเขียนนามปากกา__เบอร์รี่นี่...มันก็เกินไปนะคะ) อ่านแล้วมันขัดๆ น่ารำคาญยังไงก็ไม่รู้น่ะค่ะ
จริงๆ เดียร์ว่ามันเป็นเรื่องรสนิยมของแต่ละบุคคลมากกว่านะคะ...
นานาจิตตังค่ะ ต่างคน ต่างคิด ต่างจิต ต่างใจนะคะ
ป.ล. จริงๆ ส่วนตัวแอบคิดว่าท่านฮุคโกะน่าจะตอบในกระทู้นั้นไปเลยนะคะ ปกติระบบมันก็เด้งแจ้งเตือนให้อยู่แล้ว ไม่ต้องกลัวจะไม่เห็นหรอกค่ะ...มาตั้งกระทู้ใหม่แบบนี้มันสุ่มเสี่ยงต่อการดราม่าเหลือเกิน
มันไม่ค่อยกับเรื่องหลักภาษาหรือคำวิบัติหรอก แค่เพราะการบรรยาย มันสามารถสื่ออารมณ์ได้ในตนเองโดยไม่ต้องใช้อีโมช่วยอยู่แล้ว
ปล. รู้สึกพลาดอะไรบางอย่างแฮะ...
ผมไม่ถือเรื่องอิโมติค่อนนะ
แต่คิดว่ามันไม่ควรมาอยู่ในผลงานวรรณกรรม โดยเฉพาะที่เป็นรูปเล่ม
และไม่ค่อยเห็นด้วยที่เรามองว่า การมีอีโมติค่อนในนิยายเป็นเรื่องปกติ
ขอตอบในฐานะคนจบภาษาไทย
เรื่องการใช้ภาษา ควรมองที่กาลเทศะเป็นหลัก ว่ามันสมควรจะใช้หรือไม่
นั่นคือหัวใจของคนเรียนเอกภาษาไทยครับ
เราไม่เคยมองว่าการเปลี่ยนแปลงทางภาษาก่อให้เกิดการวิบัติ มันเป็นการวิวิฒน์ล้วนๆ เพียงแต่อยู่ที่ผู้ใช้ส่วนใหญ่นั่นแหละว่าจะยอมรับการใช้ภาษาแบบนี้ไหม ถ้าไม่ ภาษาเหล่านั้นมันก็จะตายไปเอง
ก่อนผมสอบติดคณะนี้ ผมก็เกลียดอิโมติค่อน แต่พอได้เรียน ทัศนคติผมถึงเปลี่ยนไป เพราะเข้าใจว่ายังไงภาษาก็ต้องเปลี่ยนแปลง ภาษาที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงเลยคือภาษาที่ตายแล้วครับ
ผมว่าอิโมติค่อนมันเคยรุ่งเรืองมาก่อนหน้านี้ คือคนใช้กันแพร่หลายมาก แต่ตอนนี้ผมว่ามันน้อยลงมากแล้วนะ เหลือใช้เพียงแค่ในแชท (แชทยังว่าน้อยลงเลยเพราะเดี๋ยวนี้มีสติกเกอร์แสดงอารมณ์แทนแล้ว) กับในหนังสือวรรณกรรมบางเล่มเท่านั้นแหละที่ยังอนุญาตให้มีเครื่องหมายเหล่านี้อยู่ ซึ่งถ้าหนังสือเหล่านี้มันยังขายได้ อิโมติค่อนก็ยังไม่ตาย แต่ถ้าขายไม่ได้เมื่อไหร่ มันตายแน่นอนครับ เพราะถือว่าคนเริ่มไม่ยอมรับและไม่ใช้กันแพร่หลายอีกต่อไปแล้ว
ถ้าพูดถึงระบบพิสูจน์อักษรของแจ่มใสก็ยอมนะคะว่าเค้าทำดี แทบไม่มีการใช้คำผิดและภาษาวิบัติ
ส่วนตัวมองว่าอีโมติคอนไม่ได้เป็นภาษาวิบัติค่ะ แต่เราว่ามันไม่ควรมีอยู่นิยายที่ออกเป็นเล่ม (ถ้ามีน้อยพอหยวนๆ ค่ะ ถ้ามากก็ไม่โอเค)
การใส่อีโมติค่อนในนิยายเนี่ย มันเหมือนการไม่ให้ความสำคัญเรื่องการบรรยายอ่ะค่ะ ประมาณว่า แบบไม่ต้องบรรยายอะไรมากมาย แค่ใส่อีโมติค่อนก็รู้เรื่องแล้ว
ทั้งๆ ที่เสน่ห์ของนิยายควรอยู่ที่การบรรยายมากกว่า ไม่ใช่อีโมติค่อน
เราอ่านงานของแสตมป์เบอรี่เป็นเล่มแรกค่ะ
ตอนนั้นบ้ามาก
แต่ผ่านไปสัก 4 - 5 เล่ม
ทำไมคาแรกเตอร์มันซ้ำกันหว่า...น่าเบื่อ นางเอกโง่ พล็อตไม่มีอะไร โลกสวย อีโมกระจาย
ติด JLS อยู่ 2 ปี (งานคนอื่น)
จนตอนนี้
ตัดสินใจ ตามแค่ May112 และเซ็ต PASSIONATE FANGS เล่มจบของเจ้าหญิงฯค่ะ แล้วเปลี่ยนไปเกาะอรุณแทน...
ที่คุณถามมา คนอื่นตอบไปหมดแล้วน่ะค่ะ เลยมาเล่าให้ฟังเฉยๆ ...
เลิกอ่านงานของแตมรี่เพราะเหตุผลเดียวกันเลยค่ะ งานไม่มีความแตกต่างจากเดิมเลย บุคลิกนางเอกก็วนลูปเดิมตลอด
เราว่าจส.ควรเปิดสำนักพิมพ์หนังสืออีโมติค่อนแทนหนังสือนิยายแล้วนะคะ
นักเขียนควรใช้ตัวอักษรสื่อนักอ่านลงไปนิยายไม่ใช่หรือ?
หรือว่าแท้จริงแล้วนิยายควรมีลายเส้นรกหูรกตาอย่างนั้น?
ลองถามใจท่านดูนะคะ ....
แนวJLSใช้ภาษาวิบัติเยอะมาก ถ้าบอกว่าไม่มี หยิบเล่มใกล้ตัวมาสักเล่มนะคะ อย่างThe Kiss Show หน้าแรกก็มีแล้ว คำว่า 'ม่ายด้าย' น่ะ
อีโมติค่อนเป็นตัวสื่ออารมณ์จริงๆ ค่ะยอมรับเลย
แต่ส่วนมากมักใช้สื่ออารมณ์ในโปรแกรมสนทนาที่ไม่สามารถเห็นหน้าคู่สนทนาได้ จึงมักใช้อีโมติค่อนเพื่อบ่งบอกอีกฝ่ายว่ามีอารมณ์ความรู้สึกเช่นไร เราคงไม่พิมพ์บอกไปว่า 'ฉันเบะปากมีสีหน้าเศร้าน้ำตาคลอเบ้า' อย่างแน่นอน
แต่ในนิยายต่างๆ สามารถใส่ได้ค่ะ! สามารถบรรยายแทนการใส่รูปต่างๆ ได้ เพื่อทดแทนกับการที่ไม่มีรูปประกอบ มีแต่ตัวหนังสือ จึงต้องใช้ตัวหนังสือบรรยายแทนการใส่รูปประกอบ เขาจึงเรียกว่านวนิยาย
เข้ามาส่องเฉยๆ //เดินออกไปอย่างเงียบๆ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?