เขาเป็นชู้เรา ทุกคนรู้ แต่เราเป็นชู้เขา แต่เราไม่รู้ตัว
ตั้งกระทู้ใหม่
คือว่าเรามีแฟนอยู่แล้ว คบกันมา4-5ปี ตั้งแต่ม.3 จนตอนนี้จะขึ้นปี2แล้ว เรากับแฟนเรียนที่เดียวกันมาตลอด พอมหาลัยก็ดันอยู่ที่เดียวกัน คณะเดียวกันอีก เราคิดว่าทุกอย่างมันอยู่ตัวอิ่มตัวแล้ว คงจะไม่มีอะไรเปลี่ยน พออยู่มหาลัยเราออไปทำงานเป็นPR อยู่ร้านแถวๆมหาลัย ทุกวันก็มีคนมาขอเบอร์ ขอไลน์ เฟสบุ๊ค เป็นเรื่องปกติไป เราก็ให้นะแต่ไม่คุยเลย บล็อคทิ้งหมด มีอยู่วันหนึ่งก็ไปทำงานตามปกติ มีลูกค้าคนหนึ่งคุยด้วย ถามไปถามมา อ้าวรุ่นพี่คณะเรานี่ แต่พี่เขาออกไปเรียนที่อื่นแล้ว กำลังจะจบแล้ว เราก็บอกนะว่ามีแฟนแล้ว วันนั้นเลยกลายเป็นสนิทกันนิดนึง ด้วยความที่อัธยาศัยดี หน้าตาดี เราก็เลยหลงไปนิดนึง พี่เขายืมมือถือปล่อยเน็ตให้หน่อย เราก็เอามือถือเราชาร์จพาวเวอร์แบงค์ปล่อยเน็ตทิ้งไว้ที่โต๊ะพี่เขา แล้วพี่เขาก็นั่งกินกะเพื่อนรอเราเลิกงาน พอเราเลิกงานเขาก็ยึดมือถือเราไว้ บอกว่าให้ไปเที่ยวต่อด้วยกัน แล้วจะคืนให้ เราก็เลยไป วันนั้นก็ไม่มีอะไร ร้านที่ไปเที่ยวต่อก็บังเอิญเจอเพื่อนเรา เราเลยไปอยู่กะเพื่อน พอร้านจะปิด เพื่อนเราก็กลับกันหมด เราไปไหนไม่ได้ ก็อยู่กับพี่เขา ซักพักก็พาเรากลับ คือมือถือให้ แล้วไปส่งเราที่ห้อง นั่งเฝ้าเรากินข้าวมื้อดึก แล้วก็กลับไป ตอนนั้นตี4กว่าๆแล้ว คืนนั้นเราก็แลกไลน์กันจากนั้นเราก็คุยกันมาตลอด ส่วนแฟนเราไม่รู้เรื่องเพราะไปแข่งกีฬาต่างจังหวัด พอแฟนกลับมา ทุกอย่างก็ปกติ แต่เราก็คุยไลน์กับพี่เขาตลอดเวลา2เดือน เราก็ออกไปไหนกับพี่เขาอีก4-5ครั้ง ส่วนมากก็หลังเราเลิกงาน แล้วเราก็กลับไปอยู่กับแฟน มีอยู่วันหนึ่งเราไปถามคนรู้จักว่าพี่เขามีแฟนหรือยัง เขาบอกว่ามีแล้วอย่าไปยุ่ง พี่เขาเจ้าชู้ เป็นเสือเลย เราเลยโทรไปโวยวายใส่พี่เขาว่ามีแฟนแล้วจะมาคุยกับเรทำไม คุยไปคุยมาบอกรักกันซะงั้น ก็เลยเคลียร์กันไป ต่อมาแฟนเราไม่อยู่ เราก็เลยให้พี่เขามารับไปเที่ยว พอเรากลับห้องก็พบว่าที่หอมันวังเวงมาก ซ้ายขวาหน้าหลังไม่มีใครอยู่เลยเพราะช่วงหยุดยาวคงกลับบ้านกันหมด เรากลัวเลยให้พี่เขาอยู่เป็นเพื่อน พี่เขาก็โอเค แต่จะอยู่ด้วยกันเฉยๆก็ไม่ใช่ เพราะทั้งเราทั้งเขาเป็นนักเที่ยวนักดื่ม เลยออกไปซือเหล้าและอะไรๆมากินกันสองคน พอเหล้าหมดก็มึนๆ เราเคลียร์ขยะเก็บห้องเสร็จก็ปิดไฟเข้านอน เราก็นอนข้างกันนั่นแหละ พี่เขากอดเรา เราเลยหันหน้ามาหาพี่เขา พี่เขาก็จูบเรา จากนั้นก็.... (ตามหลักหนังไทย) ตอนนั้นเรารักพี่เขาไปแล้วโดยไม่รู้ตัว พี่เขาก็แสดงออกชัดเจนหลายๆอย่างว่าเขาก็รักเรา ทั้งพาเราไปนั่นนี่ โทรหาเรา คุยกันทุกวัน ตั้งสเตตัสเพ้อหาเรา พาเราไปเจอเพื่อน เราเลยไว้ใจเต็มที่ จนวันหนึ่งเราคิดว่าเรื่องนี้มันบาป แฟนเราก็รักเรา เขาอยู่ดีๆก็ต้องมาเจ็บเพราะเรา เราเลยจะเลิก เราเลยแกล้งเป็นแฟนแล้วตอบแชทพี่เขา ประมาณว่ารู้เรื่องแล้วให้เลิกกันซะ พี่เขาก็หายเงียบไป คืนนั้นเราออกไปเที่ยวกับเพื่อนและแฟน แล้วไปเจอพี่เขา เลยแอบออกมาคุยกันว่าจบเรื่องนี้เถอะ ไม่อยากทำผิดไปมากกว่านี้ เขาก็พูดแบบว่า ไม่เอาไม่เลิก ยอมเป็นคนในความลับแบบนี้แหละ รอเราว่างค่อยคุยกัน เราก็ไม่ยอมขอให้เป็นพี่น้องกันก็พอ แล้วเดินหนีออกมา จากวันนั้นเราก็ยังคุยกันอยู่ 4วันต่อมา มีคนรู้จักทักแชทมาบอกว่า รู้ยัง พี่เขาเสียละนะ เราถึงกับหยุดเดินกลางถนนอ่ะ เห้ย เพิ่งคุยกันล่าสุดตอนเที่ยง ก่อนหน้านี้ก็คุยกันทุกวันตลอดเวลา เราทำใจไม่ได้เลย ตอนนั้นอยู่ต่างจังหวัด พอกลับมาก็ถึงงานสวดคืนุดท้ายแล้ว เราก็เล่าให้แฟนเราฟังว่าพี่เขาคือใคร คุยกันอยู่ แล้วจะไปสวดคืนสุดท้ายแต่แฟนเราไม่ให้ไป กลัวว่าพี่เขาจะตามเรากลับมา นี่แหละจุดพีคของเรื่อง อยู่ๆแชทของพี่เขาก็เด้งขึ้นมา เรก็งงว่าใครเล่น "น้องคะ พี่เป็นแฟนของ...นะ พี่อโหสิกรรมให้น้อง แล้วก็ขอให้น้องอโหสิกรรมให้...ด้วย" เรางงไปหมด อ้าว ตอนเราคุยกันก็บอกว่าไม่มีใคร เราเคยไปถามเพื่อนพี่เขา มีแต่คนบอกว่าเลิกกันแล้ว เราเลยคิดว่า อ่อ อิเจ้นี่อาจจะคิดว่าพี่เขาไม่มีคนใหม่ก็ได้ เราก็ตอบสั้นๆ ค่ะ คืนนั้นเราก็ไม่ไปสวด กะไปพรุ่งนี้วันเผาเลย ก็ติดต่อเพื่อนพี่เขาให้มารับไปงาน แต่เพื่อนเขาก็แบบว่าดูไม่ค่อยอยากให้ไป เราเลยถามว่า ตกลงควรไปมั้ย เขาตอบว่า "ก็แฟนมันอยู่นี่" เราเลยเข้าใจทันทีว่า อ้อ เราไม่ควรไป เราก็บอกว่า โอเคเข้าใจละ ฝากลาครั้งสุดท้ายด้วยละกัน วันนั้นเราร้องไห้ ร้องแล้วร้องอีก แต่น้อยกว่าคืนแรกที่พี่เขาเสีย ส่วนแฟนเราก็เห็นว่าเราเสียใจ ก็ถามเราว่า รักพี่เขาแล้วใช่มั้ย จะเลิกกันเลยมั้ย ตอนนั้นเราเห็นแก่ตัวมากเราไม่ยอมเลิก จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่เลิกกัน แฟนเราก็ทำตัวปกติเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพื่อนของแฟนก็มาบอกว่าแฟนเรามันเสียใจนะที่เราเป็นแบบนี้แต่เขาก็ยอมอภัยเพราะรัก เราสับสน ทำอะไรไม่ถูก ในใจอยากจะเลิกกับแฟน เขาจะได้ไม่ต้องเสียใจเพราะเราอีก แต่เราก็ขาดเขาไม่ได้ งานศพผ่านไป กว่าเราจะทำใจได้ก็เป็นอาทิตย์ ความคิด การกระทำ และอะไรต่างๆในตัวเราเปลี่ยนไปมากพอเจอเรื่องนี้ เราคิดได้ว่า คนที่เสียไปแล้วก็ไม่กลับมาตอบคำถามเราหรอก รักษาสิ่งที่มีอยู่ไว้ให้ดีจะดีกว่า ตอนนี้เราทำใจได้แล้วและปล่อยให้พี่เขาไปสบาย ทำได้แค่คิดถึงและเก็บไว้ในความทรงจำ ส่วนแฟนก็รักกันเหมือนเดิม จากนี้เราคงไม่มีใครอีกแล้ว เราปิดใจ ไม่ให้โอกาสใครเข้ามา มีแค่แฟนที่อยู่ข้างๆ เข็ดกับความรักไปอีกนาน
ขอบคุณทีอ่านเรื่องไร้สาระจนจบค่ะ
Minnii
13 พ.ค. 58 เวลา 00:30 น.
501
views
2 ความคิดเห็น
เฮ้ออ ไม่น่าเลย ขอให้เป็นบทเรียนนะคะ
เสียใจด้วย ดูแลความรักครั้งนี้ให้ดี ซื่อสัตย์ให้มากๆ
มีไม่กี่คนหรอกที่รู้ว่าเรานอกใจ แล้วยังอยู่ข้างๆ ดูแลเขาให้ดีๆค่ะ
สู้ๆนะคะ เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็ขอให้เป็นอดีตไป
เราไม่สามารถไปแก้ไขอดีตได้ ดังนั้นทำปัจจุบันให้ดีที่สุดคะ
รักแฟนให้เหมือนที่เขารักเรา อย่าทำให้เขาต้องผิดหวังและเสียใจเพราะตัวเราเองอีก
สุดท้ายก็ขอให้เข้มแข็งให้มากๆนะคะ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?