ชีวิตม.ปลายญี่ปุ่นดี๊ดี Ep.4

[TeraEguYukiYume]

สวัสดีค่ะ หิวค่ะ


ไม่รู้จะหามุขที่ไหนมาเล่นแล้วค่ะจนปัญญาค่ะฮา...........

เดินมาถึงEpที่4แล้ว!!!!! เรื่องผ่านไปจะครึ่งทางแว้วววววว
ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
เขียนมาใกล้จบแล้วเว้ยยยยยยยยยยย (ใจเย็นนะนาย เหลืองานวัฒนธรรมโรงเรียน กับ ตอนม.6นะนาย)
จากตอนที่แล้วพาไปกีฬาสีหวังว่าหนุ่มๆบาสจะถูกใจสาวๆกันนะคะ5555
ในตอนนี้เข้าสู่เนื้อเรื่องหลักในตอนที่เราขึ้นม.5ค่ะ ม.5นิถือว่าจุดเปลี่ยนเราอันยิ่งใหญ่
ถ้าใครตามอ่านตั้งแต่กระทู้แรกจะจำได้ว่า จุดมุ่งหมายการเข้ามหาลัยของเราที่ญี่ปุ่นคืออยากเรียนดีไซน์ แต่พอขึ้นมาม.5เราเปลี่ยนจุดมุ่งหมายค่ะ เปลี่ยนไปอยากเรียน........ น้องม.4,5,6มาอ่านทู้เราอาจจะคิดออกก็ได้ว่าสิ่งที่เราอยากเรียนมันอาจจะไม่ใช่ก็ได้จะเปลี่ยนก็ทันค่ะ (คิดว่านะ)

เป็นการขึ้นม.5มาอย่างงงๆและไม่คิดว่าจะขึ้นได้ด้วย55555555 เพราะตอนม.4ครูบอกคะแนนเราอันตรายมากอาจจะอยู่ม.4อีกสักปีนิโอ้วช็อค........

หอพักเราก็ย้ายมาอยู่กับคนญี่ปุ่นคนนึงและรุ่นน้องคนญี่ปุ่นอีกคนนึงก้โอเคนะ คนที่เราอยู่ด้วยหน้าตาน่ารักมากกกกกกกกกกกกกก 

ชีวิตม.5ของห้องเรา ถ้าตั้งชื่อเรื่องเป็นนิยายก็คงชื่อ "ครูวิทย์บ้าทดลองกับคณะนักเรียนม.5ตัวแสบ" 55555555555555555555

ครูประจำชั้นตอนม.5เราเขาเป็นครูวิทย์ค่ะและชอบทดลองทำโน้นนี้มากๆเลย ส่วนเรื่องประสบความสำเร็จนิ......... เห็นว่าทำ10โอเคแค่2-3ครั้งเองมั่ง วิทย์อะนะ ต้องทำเรื่อยๆลองโน้นลองนี้5555555

เปิดเทอมมาวันแรกชั่วโมงโฮมรูมใหญ่ครูให้จัดที่นั่งค่ะ
เนื่องจากห้องเรามีคนญี่ปุ่นคลาสภาษาจีนที่ไม่ได้ไปแลกเปลี่ยนมาเรียนอยู่ด้วย คนเลยเยอะมาก.............และครูอยากให้เป็นมิตรกันเลยอยากให้นั่งปนๆ 

ครูเลยจับให้
วิธีการจับก็
v
v
v
v
v
v




มันเป็นเหมือนเกมส์จับคู่อะ แบบลากเส้นไปทางนี้ๆหยิกทางนี้หยักทางนี้ชื่อคนนี้ก็จะได้ที่นั่งเลขนี้  มันเป้นการจัดที่นั่งที่บันเทิงที่สุดตั้งแต่เกิดมา17ปี(17ในตอนนั้นนะ) เราจำที่นั่งเราตอนม.5ไม่ได้ละ แต่รู้สึกจะกลางๆห้อง ก็โอเคอะ ......

หลังจากได้ที่นั่งกันเรียบร้อย ครูอยากให้พวกเราเป้นพันธมิตรกันก็เลยให้ไปจับกลุ่มทำป๊อปคอร์นกันที่ห้องวิทย์ของแก





เนื่องจากไม่มีเตาแก๊สเลยตั้งไฟแบบเนี่ยเนี่ยล่ะ (เราจำไม่ได้เรียกว่าอะไร)
















ก็เป็นป๊อปคอร์นวิทย์ๆที่ทำกันสนุกดี555555


และอาทิตย์ถัดมาก็ได้ถ่ายรูปหมูกันด้วย



คลาสเราคนเยอะมากกกกก


หลังจากเปิดเทอมม.5มาได้สักพักสิ่งที่เรารอคอยคือการไปทัศนศึกษาค่ะ!!!!!
ตอนม.4 เราได้ไปสวนสนุก ตอนม.5นี้ก็ได้ไปสวนสนุกค่ะ :3 /เรียกว่าไปเที่ยวน่าจะดีกว่า

ไม่ค่อยได้ถ่ายรูปเลยค่ะ เล่นสะเดิดมาก55555 มีแต่รูปของกิน




ซอฟครีมอร่อยมากกกกกกกกกกกกกกกกกก



ซาลาเปารูปสัตว์ :3



ด้านหน้าส่วนสนุกค่ะ วันไปฝนตกYvY เล่นไม่ค่อยมันเท่าไหร

หลังจากหมดช่วงเวลาที่แสนสนุกไป ก็กลับมาเข้ามาสู่ชีวิตเรียนต่อ....
ครูเริ่มบอกแล้วว่าม.5แล้วเริ่มคิดได้เวลานะ ว่าจะไปสายนั้น ตอนนั้นเรายังเลือกที่จะเข้าดีไซน์อยู่ค่ะ แต่ครูก็บอก"ถ้าจะเข้าดีไซน์ก็ย้ายไปชมรมอาร์ตสะ แต่ย้ายชมรมบ่อยๆมันมีผลต่อการเข้ามหาลัยนะ เธอย้ายมาครั้งนึงแล้วใช่มะ" นิแทบอยากจะกรี๊ดเลยค่ะ......เราเลยบอกหนูขอคิดดูก่อน หนูขอหาแนวหนูก่อนหนูขอหาทางดูก่อน ครูก็บอกว่า"เออๆครูไม่รีบๆแต่ภายในสองสามอาทิตย์นี้ก็ดีนะ" #ร้องไห้หนักมาก

เราก็เอาเรื่องนี้ไปคุยกะครูที่ปรึกษาชมรมนะ จนครูพูดสะกิดใจว่า "แล้วถ่ายรูปล่ะ?" เราก็เอะ เอะ เอะ เอะ เอะ เออ ถ่ายรูปก็ดีนะ เราชอบด้วย ถ่ายได้เรื่อยๆอะ ครูที่ปรึกษาชมรมก็เลยบอกว่าเรา "งั้นตั้งใจถ่ายภาพให้ดีๆ และเข้ามหาวิทยาลัยที่มีเอกถ่ายรูปให้ได้นะ" เราก็โอเค 
นั้นก็เป็นจุดสต๊าทที่ทำให้เราเริ่มอยากเรียนถ่ายภาพค่ะ (ดูมันเป็นจุดสต๊าทที่ง่ายมากเลยเนอะ แต่จุดพลิกมันอยู่ตอนม.6!!!!!)



วันๆที่เรียนไปเรื่อยๆถ่ายรูปไปเรื่อยๆโดยที่มีจุดมุ่งหมายคือการเข้ามหาวิทยาลัยเอกถ่ายรูปของเราก็เข้ามาหน้าร้อนอย่างรวดเร็ว แปปๆก็จะสอบปลายอีกแหละ วิชาประวัติศาตร์ญี่ปุ่นที่เกี่ยวก้อยสัญญากับครูว่าปีนี้หนูจะไม่เอา0คะแนนรู้สึกแม่ง........ได้ติดลบ0แน่.... ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยUvU!!!!!  เลขที่กลางภาคไถไปไถมาเกิน50คะแนนนิแทบจะกรี๊ดในชีวิตไม่เคยได้เลขผ่านเลยค่ะ............


ตอนเทอมแรกรู้สึกแบบ ไม่มีอะไรพีคอะไรที่มันเด่นๆเลยอะ กิน  ไปเรียน วิ่ง นอน คร่อกกกกก 

(มานั่งพิมนิกก็นึกว่ามันไม่มีอะไรจริงๆ..ชีวิตม.5ฉันทำไมมันถึงเรียบแบบนี้ฮะ!!!!!!!!)

หลังจากผ่านสนามรบสอบปลายภาคไป ก็มาถึงงานเทศกาลงานนึง ที่จัด(เกือบ)ทุกปี(ถ้าไต้ฝุ่นไม่เข้า) คืองาน Hotarusai หรืองานเทศกาลหิ้งห้อยค่ะ มันเป้นงานเทศกาลที่เล่อค่ามากๆ

เป็นงานที่คุณครูทุกคนจะจับมือกันมาทำอาหารเลี้ยงนักเรียนฟรีไม่เสียเงินค่ะ
ย้ำ ว่า ฟรี !!!! 
แต่นักเรียนก็จะได้คูปองเอาไว้แลกอาหารจำนวนจำกัดค่ะ อย่างของคาวA 2อย่าง ของหวานB 2อย่าง น้ำได้2อย่าง เป้นเทศกาลที่เรารักมากกกกก อยู่มา3ปีจัด3ครั้งยังกินไม่คุ้มเลย!!!

ซี่โครงหมูย่าง.........



แกงเขียวหวานไก่




ฮอทดอก





อุด้งเย็น ของครูที่ปรึกษาชมรมเราค่ะ 




คือจัดหนักมากเลยค่ะ Y_________Y ต้องการคัมแบคกลับโรงเรียนไปกินนนนนนนน

นอกจากจะมีของกินแล้ว ยังมีการแสดงจากแต่ละหอพักต่างๆด้วยค่ะ 



อันนี้จากหอชมรมฟุตบอลค่ะ ยืมกระโปรงรุ่นพี่เราใส่เต้นกัน




อันนี้จากหอชมรมกอล์ฟค่ะ

และเราก็กลับไทยมาค่ะ..............
ส่วนเรื่องว่าจะเรียนถ่ายรูปยังไม่ได้บอกแม่ค่ะ........
คือถ้าบอกเขาต้องระเบิดบึ้มใส่เราเป็นฮันนี่สตาร์แน่ๆเราเลยตัดสินใจยังไม่บอกเขาดีกว่า

กลับมาเข้าเทอมสองค่ะ การเรียนของเราเริ่มดุเดือดขึ้นเพราะต้องเก็บคะแนน พอต และเริ่มเข้าการประกวดถ่ายรูป ครูที่ช่วยซับพอร์ตเราให้เข้ามหาลัยที่เราอยู่ตอนนี้เขาแนะนำว่าเรามีประกวดลงที่ไหนก็ลงไปนะ ได้ก็ดีไม่ได้ก็ดี ครูชมรมเลยจัดมาให้เราเลยค่ะ เป็นการแข่งถ่ายภาพประจำปีของจังหวัดเฉพาะเด็กม.ปลาย เป็นสนามแรกที่เราลง และเราก็ทำได้ค่ะ




ได้รางวัลชมเชยมาค่ะ 55555555555555555555555555555555 
ก็เป็นจุดสต๊าทที่ทำให้เรามีแรงฮึด อยากทำผลงานดีๆออกมาต่อไปเรื่อยๆ เพราะมันเป้นงานที่เราถ่ายเองและไม่ได้กอปปี้ใครที่ไหน เราเลยภูมิใจมากๆ ถึงจะแค่รางวัลชมเชยก็ตาม (และเรื่องนี้ก็ยังไม่บอกแม่เช่นเคยจนเอารูปกลับใบประกาศกลับบ้านแล้วแม่ถาม55555) 

ได้ขึ้นปกนิตยาสารของโรงเรียนด้วยนะ:3 รูปหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ เอาไว้เจอจะเอามาอวดทู้หน้านะจ๊ะ 55555555555 

หลังจากนั้นเราก็เข้าสู่ลูปเดิมเหมือนเทอม1 กิน เรียน นอน เล่น ถ่ายรูป แต่งรูป และเริ่มติวN2 และเริ่มหาว่าเข้ามหาลัยที่ไหนดี มหาลัยเกี่ยวกับถ่ายรูปที่เป็นเอกเลยน้อยมาก ส่วนมากจะมีเป็นสายอาชีพ ไม่ก็วิชาแยกในเอกดีไซน์ ใจจริงเราอยากลงสายอาชีพ แต่ถ้าเมืองไทยบอกจบจากสายชีพมาเนี่ย #มองแรง มากใส่เราเลยนะ 55555555 ตอนแรกครูแนะนำให้เราเข้า Nihon University เพราะมหาลัยนี้ดัง และเข้ายาก แต่เพราะมหาลัยที่ญี่ปุ่นสายนี้มันน้อย เราเลยเออ เอาอันนี้เป็นอันดับ1 เพื่อเป้าหมายก้ต้องตั้งใจเรียนสิครับ U_U  



มือถือเพื่อนในห้องมารวมกัน.......


มีวันนึงเรารู้สึกไม่อยากกินข้าว.... กินน้อยมาๆ วันนึงเรากินแค่4คำ 
เป็นอย่างนั้นอยู่1อาทิตย์ค่ะ.....
แล้วก็มีวันนึงเราไปอาบน้ำปรากฏว่าออกมาจากห้องอาบน้ำแล้วเป็นลมหน้าทิ่มเลยค่ะ ฟันก็ไปเจาะกับริมฝีปากเราก็รู้สึกตัวนะ ก็เลยเดินไปล้างเลือดที่ปาก ปรากฏว่าเป็นลมอีกรอบค่ะYvY รอบนี้ช่วงท้ายทอยไปฟาดกับอะไรไม่รู้แตกเลยต้องเย็บ เป็นการเข้าโรงพยาบาลครั้งแรกในรอบ6ปี(6ปีที่แล้วเข้าเพราะลำไส้อักเสบ) และเราเป็นคนเกลียดโรงบาลมากๆ ตอนไปนิแทบช็อคตายค่ะ5555555 
หมดค่ารักษาพยาบาลและแสกนสมองไป7,000เยน ราวๆ1,890บาท พอดีทำประกันไว้ราคาเลยเท่านี้ค่ะ ถ้าไม่ทำประกันนิหมดหลักxx,xxxเยนแน่ๆค่ะ และก็ได้ค่าทำขวัญมาอีก11,000เยน ราวๆ3พันบาท คือดี๊ดี รู้สึกอยากหัวแตกอีกรอบ (ไม่คุ้มม่าง.........) 


ก็.....กินข้าวกันให้ครบ3มื้อด้วยนะคะ !!!!!!!!! ใครที่ไดเอตอย่าอดอาหารนะคะ!!! 


และก็ถึงการเก็บผลงานประกวดเราครั้งสุดท้ายการแข่งถ่ายรูปของผู้หญิงโอนลี่ประจำภาค งานนี้ชมรมเราทุ่มเต็มที่มาก เราก็ทุ่มนะส่งรูปคนที่เราชอบไปหละ 5555555555555 สุดท้ายก็แห้ว 
แต่-เรื่องแห้วไม่แห้วนิเราไม่ติดใจนะ เราติดใจคนเวียดนามในชมรมเรามากๆ มันส่งรูปที่มันไม่ได้ถ่ายเอง และมันดันได้รางวัลอันดับที่2 คือแบบรู้สึกเจ็บใจอะ คนทำเองแทบตายสุดท้ายไม่ได้อะไรเลย.....รู้สึกไม่คุ้มค่าาาาาาาาาา แต่ก็ได้ประสบการ์ณมาอะนะ-_- มานั่งนึกก็แค้นมันฉิบหายเลย.......


ถ่ายกะหัวหน้าหอ


ไม่รู้ว่าจะใส่ตรงไหน ขอพิมพ์แยกละกัน5555555555555555

อย่างที่เราบอกไปต้นๆ ว่าคลาสเรามีคนญี่ปุ่นที่อยู่คลาสภาษาจีนมาเรียนร่วมด้วย และที่นี้มีคนนึงกลับมาจากจีนก่อน ก็มาจอยกะห้องเรา ตอนแรกเราก็ไม่ได้คิดอะไรนะก็เพื่อนปกติอะ และไปๆมาๆพี่แกโดนใจเราเว้ยTvT มันเป็นผู้ชายน่ารักมาก(ถึงจะมารู้ที่หลังว่าแยงกี้ก็เหอะ) เราไม่ได้ตามจีบมันก็ก้คุยปกติอะ จนวาเลนไทน์ทำชอคโกแลตไปให้ มันด้วยนะและก็เขียนจดหมายใส่ไปบอกความจริงสุดท้ายก็กินแห้วU___U เป็นดวงอาภัพเรื่องความรักค่ะ 555555555 (แฉเรื่องแห้วตัวเอง) เราเป็นคนชอบความชัดเจนไง และผู้ชายญี่ปุ่นบางทีแม่งไม่ชัดเจนอะ ถ้าชอบก็บอกก็บอกสิชอบ เกลียดก็บอกสิเกลียด ตอนเราถามมันตรงๆว่าเออแกไม่ชอบก็บอกนะเว้ย เป็นเพื่อนกันก็ได้ฉันโอเค แล้วมันก็เงียบหายไปเลย............. ก็ถือว่าเป็นประสบการ์ณชอบผู้ชายญี่ปุ่นที่ไม่อยากจะมีอีก......... และหลังจากนั้นเราก็ได้ยินมาว่ามันไปคบกับเพื่อนสนิทเราคนญี่ปุ่น เราเลยด่าตัวเงินตัวทองในใจยาวๆ.......... ชาติหน้าฉันใดอย่ามาเจอกันอีกเลย.........  ใครมือแฟนก็ประคองกันไปให้นานๆนะคะ นิไม่เอาแล้ว แฟนหนูอยู่บนโปสเตอร์ !!!!


โชว์ชอคโกแลตแทงใจดำตัวเองหน่อย 555555555555555555


เรื่องชีวิตม.5เราก็มีแค่นี้หละค่ะ ธรรมดามากกกกกกกกกกกกกก ม.5เป็นช่วงที่เราสนุกที่สุดหละ ครูตลก คนในห้องก็เพี้ยน พอเพี้ยนก็พาเพี้ยนกันทั้งห้อง คือสนุกอะ ส่วนเรื่องปิ้งผู้ชายญี่ปุ่นเนี่ย เรามานั่งนึกก็ เออดีแล้วว่ะที่ทำขนมให้มันไป ถ้าไม่ทำไปต้องมานั่งโวยวาย ทำไมไม่ทำชอคโกแลตให้มันว่ะะะะะะ ก็จะบ่นเป็นป้าจนถึงตอนนี้555555555555


ขอบคุณที่ติดตามกันมาจนถึงEp.4  ขอโทษที่ตอนนี้น่าเบื่อนะคะ ม.5เรามันไม่มีอะไรเด่นๆเลย ที่เด่นมันอยู่ที่งานวัฒนธรรมโรงเรียนค่ะ 55555555555555555  

มีอะไรคุยกันได้ใน Ig; yumeno_hayato นะคะ \ ^o^ /




EP.5



ส่งท้ายด้วยรูปข้าวอบชีสที่เรากินตอนเราไปโตเกียวช่วงโกเด้นวีคตอนม.5ค่ะ

Comments

[KomatsuYami]

เรื่องความรักนี่  น่าสงสารจริงๆนะ   (ข้าวอบชีส น่ากินอะ )

[นัทโตะกิ 🐰]

กินแห้วทำไมคะ  ช๊อคโกน่ากินมากกกก

[`AGASADA]

เรื่องผู้ชายญี่ปุ่นนี่ก็เจอมาเหมือนกัน 55555
เข้าใจยากจริงๆ วันนั้นมองตากันเหมือนจะสนใจเราอยู่เลย
พอเข้าไปคุยดันทำเหมือนไม่อยากคุย เงียบมากถามคำตอบคำ
สรุปจะเอายังงั้ยยย
แล้วก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย.........
โอ้ยเครียด 555555555555555 #ในเลขห้ามีน้ำตาซ่อนอยู่

[TeraEguYukiYume]

แม่งเข้าใจยาก5555555
ยิ่งคนไหนซึนนะ
บึ้มเป็นฮันนี่สตาร์555555

[นั่นละฮะ]

สนหนุ่มไทยอย่างผมมั๊ยครับ ถึงจะไม่ขาวแบบญี่ปุ่นแต่แซ่บรับรอง 555 #แซวขำๆ

[เหยดแหม่`~]

มารักหนุ่มไทยดีกว่านะ จริงใจ ชัดเจน 5555

[Pondenux]

ติดตามตอนต่อไป~

(แหม่ชมรมฟุตบอล ทำไปด้ายยย)

[TmeNnm]

พี่ไม่เล่นเฟสหรอคะ ? เผื่ออยากจะถามเกี่ยวกับการไปเรียนที่ญี่ปุ่นอ่ะค่ะ พอดีอยากไปเรียนที่นั่นอ่ะค่ะ ^^'  #ติดตามทุกตอน

[TeraEguYukiYume]

เล่นค่ะ แต่เป็นสเปสส่วนตัวเลยไม่อยากให้ ไลน์ได้มั่ย?

[TmeNnm]

ได้ค่ะ ^^

[TeraEguYukiYume]

ไลน์ไอดี yumeno_desuจ๊ะถ้าอยากคุยก็ทักมาเลยนะเราคุยได้ตลอด55555

[TmeNnm]

ขอบคุณนะคะ ^^'

[Yamafujisan]

เห็นรูปแรกนี่ฮาเลย คือจับกันแบบนี้จริงๆใช่ป่ะ? ท่าทางจะใช้เวลาค่อนข้างนานนะนั่น

[Zeroberto]

งงตรงที่คนที่คุณชอบ แต่เขาไม่ชอบคุณ

พอเขาไปคบกับคนที่เขาชอบ คุณดันสาปส่งเขาซะงั้น เรื่องนี้ผมว่าไม่ดีนะครับ คุณทำไม่ถูกนะครับ

[TeraEguYukiYume]

ประเด็นคือคนที่เขาชอบคือเพื่อนสนิทเราไงคุณ555555 เราไม่ได้สาปอะไรสักหน่อยนะ เราก็บ่นกะเพื่อนว่าแบบ เออไม่เอาและชาติหน้าขออย่าให้เจอกันเลยนะ55555 เราอกหักจนชินแล้วเรื่องธรรมดามาก5555555555 ซีเรียสทำไม ถ้าเขาไม่ชอบเรา เราก็ปล่อยเขาไปจะรั้งให้เขามาระกทำไมให้เราเจ็บว่ะ55555555555555555

[PCCP14]

พี่นุ่น PCCP13 ช่ะม้ายยยยย >O<//

[TeraEguYukiYume]

ใช่แย้ว_(┐「ε:)_

[Jade]

ที่ญี่ปุ่นชอบ ส่งข้อความทางมือถือเหมือนอนิเมะหรือป่าวครับอยากรู้จิงๆ -w-

[PetShall {::: Gg :::}]

ตารางารจัดที่นั่ง งงมากเลยค่ะ ฮะฮะฮะ (ตารางอะไรชวนงงสุดๆ T.T )

เรื่องมือถือนี่ นัดกันซื้อมาหรือเปล่า เหมือนกันหมดเลย ฮะฮะฮะ