โมเม้นฟินๆ เมื่อเจอหนุ่มวิศวกรใจดี

[DARK_NIGHT]

วันนี้ จขกท. อยากมาเล่าเรื่องที่ได้เจอมากับตัวเองเมื่อตอนกลางวันนี้เอง >< เล่าเลยเเล้วกันเนอะ

       จขกท.อยู่ ม.6 คะเป็นเด็กห้องพิเศษวิทย์เเล้วต้องจัดทำโครงงานเพื่อส่งเครือข่ายโปรเจกค์ก่อนจบ เเต่เเล็บมีปัญหาคืออุปกรณ์ไม่เพียงพอเลยต้องไปขอความอนุเคราะห์จากมหาวิทยาลัยเเห่งหนึ่งพร้อมกับเพื่อนร่วมกลุ่ม 1 คน อันที่จริงเเล้วมีคนไปคล้ายๆกันอยู่ 2 กลุ่มซึ่งเดินทางไปก่อนหน้านี้เเล้ว 

การเดินทางเป็นอะไรที่น่าทึ่งมาก ฮ่าๆ เพราะว่าไม่เคยไปมหาวิทยาลัยนี้เลย ไปเเบบมั่วสุดๆคะ ไม่ใช่คนพื้นที่ด้วย เเต่บังเอิญมากที่ได้ไปเจอกับพี่นักศึกษาในมหาวิทยาลัยนั้น 2 คน พี่เขาน่ารัก ใจดี ยิ้มเก่ง เเล้วพี่เขาก็เเนะนำให้ขึ้นรถสายไปกับพี่เขาจนไปถึงหน้ามอ ด้วยความที่ไม่เคยมาที่นี่มาก่อน กังวลมาก กลัวจะไปไม่ถูก เพื่อนที่รออยู่ในตึกก็โทรถามย้ำๆตลอดเเต่ไม่มีใครมีรถมารับ พี่สาวก็เลยบอกให้รออยู่ที่ศาลาคอยพี่เขาเพราะพี่เขาจะเอารถมอเตอร์ไซด์มารับ อารมณ์ตอนนั้นคือ พี่เขาน่ารักมากๆ ใจดี ใจดีสุดๆเลย ก็หายกังวลไปเลยเพราะพี่เขาขับรถ 2 คันมารับจริงๆ (เเต่ซิ่งมาก) จขกท.ต้องหุบชายกระโปรงกับโบว์ผูกผมไว้เเน่น กลัวตกมากไม่เคยขี่เร็วขนาดนี้มาก่อน เเต่ก็สนุกดีคะเริ่มชอบความเร็วเเล้ว ขอบคุณพี่สาวสองคนมากๆเลย ณ จุดนี้ ขอยกมือไหว้ขอบคุณเลยเนอะ >< 

      พอมาถึงตึกคณะวิศวะที่จะมายื่นเรื่องขอความอนุเคราะห์เรา 2 คนก็เดินพุ่งเข้าไปในตึกอาคารวิศวะไฟฟ้าโดยที่ไม่รู้ปลายทาง (อาศัยความมั่วเเละป้ายบอก) พอไปถึงก็ยื่นเรื่องให้กับอาจารย์ทางมหาวิทยาลัย ตอนเเรกไม่ได้สังเกตหรอกคะว่ามีนักศึกษาคณะวิศวะนั่งอยู่ตรงนั้นกันหลายคนมาก เพราะมัวเเต่กังวลว่าจะออกจากตึกนี้ไปขึ้นรถกลับยังไง ไม่เคยทำอะไรที่โซโล่เดี่ยวมาก่อน ก็เดินคะ...เดินวนไปวนมาอยู่อย่างนั้น~~ พูดกับเพื่อนว่าจะลองไปขออาจารย์ให้ไปส่งดู อาจจะมีคนใจดีสักคนเห็นใจเด็กน้อยตัวเล็กบ้าง (ป๊าววว ล้อเล่นตัวโตๆเลย 555) เพื่อนก็เดินนำ จขกท ไป ยอมรับว่า ณ เวลานั้นถ้ากลับไม่ได้จะให้พ่อกับเเม่มารับ เเต่ในใจก็ท่องคำว่าขอให้จนปัญญาก่อน T^T ทันใดนั้นเอง!!!!!

    จขกท เห็นพี่วิศวะคนหนึ่งกำลังเดินลงบันไดไป สมองลั่นเลยคะ ---> พี่เขากลับหอชัวร์!! เพราะพี่เขาเดินควงกุญเเจรถในมือ พุ่งเลยคะ หนูพุ่งไปตะโกนถามพี่เขาโดยที่ยังไม่ได้มองหน้า โดยที่คิดเเค่ว่า...ใครก็ได้ไปส่งหนูกับเพื่อนที 

"พี่คะ!!!"

"ครับ?"

"พี่จะไปไหนคะ"

"พี่...จะกลับหอ" เเล้วพี่เขาก็ทำหน้างง โอ้เเม่เจ้า!! ทำไมพี่เขาถึงได้หน้าตาหล่อขนาดนี้ เเอบทึ่งๆไปนิดนึง 

"คือหนูขอให้พี่ไปส่งหนูกับเพื่อนที่หน้ามอได้มั้ยคะ" ตอนนั้นในใจลุ้นมากคะ เพราะพี่เขาทำหน้าหนักใจนิดหน่อย ด้วยความเป็นเด็กกว่าก็เลยทำสายตาอ้อนๆ 555 พี่เขาเลยบอกว่าเดี๋ยวพี่ไปบอกเพื่อนให้มาส่งเรา ก็ดีใจคะ คิดว่าตอนนั้นพี่เขาคงติดธุระมั้ง เเต่ก็ยังดีที่พี่เขายังมีเพื่อนที่จะไปส่ง จขกท กับเพื่อนที่มาด้วยกัน ต่อไปเป็นบทสนทนาตอนที่พี่เขาเดินลงมานะคะ (จขกท.ยืนรออยู่ชั้นล่าง) อ้อ! เเละก็เพื่อนพี่ชายวิศวะคนนั้นเป็นพี่สาววิศวะคะ เเมนมากๆเเต่น่ารัก ยิ้มเก่ง ตอนที่พี่เขาเดินมาความรู้สึกคือ พี่ใจดีกับเด็กน้อยมาก ถ้าเป็นที่ รร ของ จขกท. คงไม่กล้าขอใครเเบบนี้หรอกคะ เพราะความกล้า มั่น เเละด้านหน้า (อย่าผวนเชียว) จะไม่บังเกิดขึ้นกับคนที่รู้จัก เเต่เพราะพี่สาวพี่ชายวิศวะคนนี้ จขกท.ไม่รู้จัก เลยไปด้วยได้ กล้าได้ พูดเยอะด้วยได้ (เป็นคนขี้อายนิดๆ)

        มีรถมอเตอร์ไซด์ให้ขึ้นอยู่ 2 คันคะ ด้วยความที่เเคร์เพื่อนมากๆๆๆ เลยถามเพื่อนว่าจะขึ้นคันไหน เพื่อนก็ขอขึ้นกับพี่ผู้หญิงดีกว่า เพราะเพื่อน จขกท เป็นผู้หญิงเเมนๆ จะนั่งเเบบคาบเบาะรถ เเต่ จขกท. นั่งเเบบนั้นไม่เป็นเลยต้องไปขึ้นกับพี่ชายวิศวะเเทน ก่อนขึ้นรถด้วยความรู้สึกระอาย+เกรงใจ เลยขอพี่เขาว่า ขอรบกวนด้วยนะคะ พี่เขาก็ยิ้มคะ เพิ่งสังเกตว่าจัดฟันด้วย เเละเพิ่งรู้ว่าพี่เขาหล่อมาก 5555+ พี่เขาก็ขับรถออกจากตึกคณะไปคะ เเอบฟินมากๆๆ เกิดมาไม่เคยนั่งใกล้ใครขนาดนี้มาก่อน คนไม่รู้จักด้วย เป็นผู้ชายอีก คณะวิศวะอีก(คลั่งคนเรียนวิศวะ) เพื่อเป็นการตัดความเงียบเลยชวนพี่เขาคุยคะ ก็ถามว่าพี่เขาเรียนวิศวะอะไร ปีไหน เรียนยากมั้ย ต้องเก่งคำนวณใช่มั้ย เดี๋ยวจะเอาบทสนทนามาให้อ่านเนอะ

"พี่เรียนวิศวะเรียนยากมั้ยคะ"

"จะว่ายากก็ยากจะว่าง่ายก็ง่ายนะ น้องมาทำอะไรที่นี่หรอ"

"มายื่นเรื่องทำเเล็บคะ ที่โรงเรียนหนูอุปกรณ์ไม่ครบ...พี่อยู่ปีไหนคะ"

"ปี 2 ครับ"

"อ้อ..."

"เเล้วน้องละจะเรียนคณะอะไร"

"หนูเพิ่งอยู่มอหกเองคะ"

"เพิ่งขึ้นมอหกหรอ...พี่ก็ไม่รู้ไงเพราะมหาลัยมันปิดไม่เหมือนกันกับมัธยม"เเล้วพี่เขาก็ถามว่าอะไรสักอย่างเเต่ จขกท ไม่ได้ยินเพราะลมมันโต้เเรง เเต่พี่เขาขับช้ามากเลยนะคะ ไม่เร็ว ช้าๆ สงสัยกลัวจะตกเพราะนั่งเหมือนคนจะตกรถเลย เเต่เเอบฟินเเหละ เพิ่งมานั่งเเล้วคิดได้ ช่วงที่ได้ยินพี่เขาพูดไม่ชัด จขกท ก็เลยต้องก้มลงไปฟังใกล้ๆ เสียงพี่เขาทุ้มต่ำ ฟินมากกกกกกกกกกกก มานั่งฟินคนเดียวหลังจากกลับมาเเล้วเพื่อนบอกให้เล่าให้เพื่อนฟัง (ทุกคนชอบวิศวะหมดคะ) เพื่อนหยิกเเขนพุนเลย ข้อหาชอบอ่อย เฮ้ย! ว่าเพื่อนเเรง เเอบเคือง,ก็คุยกันหลายเรื่องคะ พี่เขาก็บอกอะไรนิดหน่อย (ตัวนี้เเหละเอามาใช้ถามเพื่อนกับรุ่นพี่) เเต่เราไม่รู้จักชื่อกันคะ ก็ดีเเล้ว >< จขกท ณ ตอนนั้นขอเเค่รู้จักพี่วิศวะทั้งสองคนด้วยเหตุผลว่าใจดีสุดๆกับเด็กบ้าๆสองคนที่ทะเล่อทะล่าไปบังคับเเกบขู่เข็ญพี่เขาให้ไปส่ง รู้จักเเค่นั้นก็พอเเล้ว ลงจากรถปุ๊บ จขกท ก็ยกมือไหว้พี่ชายวิศวะทันทีเลยคะ (ในใจ...เย้รอดตายจากการพาดหัวข่าวหน้าหนึ่งเด็กมอปลายตกรถมอไซด์ตายเเล้ว) 

          พี่-เขา-ยิ้ม-ให้-ด้วย เหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง เเต่ได้มองพี่เขาเเค่ยิ้มเเค่นั้นเอง เพราะเพื่อนที่มาด้วยเรียกให้ไปหารถขึ้นกลับโรงเรียน เเล้วโทรหาเพื่อนอีก 2 กลุ่มที่ออกมาก่อนเเล้ว พวกเราทั้ง 6 คนก็มานั่งกินข้าวกัน พูดคุยเรื่องโครงงานกันเเต่ไปๆมาๆเพือนมาคาดคั้นเอาเรื่องวิศวะกับ จขกท. จากนั้นก็กลับโรงเรียนกันคะ

เเต่!!!!!!!!!!!!!!!!!

ยังไม่จบ....เพราะความดีที่พี่เขาทำไว้ 555+ จขกท เลยอยากรู้ว่าพี่คนหล่อเป็นใครต้องดังเเน่ๆ เเต่จะหายากมั้ยเท่านั้นเอง ก็ลองเข้าเพจ cute boys&girls ดูคะ จากข้อมูลที่พี่เขาให้มาว่าพี่เขาเป็นศิษย์เก่าของโรงเรียนเเห่งหนึ่งเเต่น่าผิดหวังที่มันไม่ได้หาง่ายเลย 

รู้มั้ยว่า จขกท เป็น Lucky person นะ >_^ รู้จักกับรุ่นพี่ผู้หญิงที่สนิทกันเเละก็เพิ่งจะเข้าเรียนคณะวิศวะในมหาลัยนี้ เลยไปเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่เขาฟัง...พี่เขาบังคับให้บอกไม่อย่างนั้นจะไม่ชาวยหาให้ ก็เลยต้องบอก 

     บอกเเล้วนะว่าเป็น Lucky person บังเอิญ บังเอิญมากๆเลยที่พี่ ผญ เขารู้จักเพราะพี่สาวของพี่ ผญ คนนี้เป็นเพื่อนสนิทกับพี่ชายวิศวะคนนั้น เพื่อความเเน่ใจพี่เขาก็ส่งรูปมาให้ดู ก็......ใช่คะ ใช่จริงๆ สุดท้ายรู้เเล้วว่าพี่เขาเป็นเดือนคณะ awww รู้เเค่นั้นก็คงพอเเล้วคะ พี่เขาหล่อ ใจดี สมกับเป็นเดือนเนอะ 

สุดท้ายก็ฝากบอกขอบคุณที่พี่สาวพี่ชายวิศวะใจดีไปส่งทั้งๆที่เเดดร้อนขนาดนั้นเเถมยังได้เเค่รอยยิ้มกับคำขอบคุณตอบเเทนเอง เเต่พี่เขาก็ยังอุส่าไปเเล้วก็ขอโทษที่ไปบังคับขู่เข็ญพี่เขามา 555555+ ก็ฝากบอกผ่านพี่ ผญ ไป โมเม้นฟินๆของเด็กคลั่งคนเรียนวิศวะ เเค่คลั่งคนเรียนนะคะเเต่ตัวเองไม่อยากเรียนหรอก เพราะเป็น ผู้หญิง งานหนักๆใช้เเรงมากๆคงไม่ไหว ขนาดเดินให้ตรงยังยากเเล้วยังต้องมาใช้เเรงอีก ขอเป็นเภสัช พยาบาลคอยตามดูเเลดีกว่าเนอะ >O< โมเม้นฟินๆกับหนุ่มวิศวะ <3  

Comments

[- Ha'zelnut -]

เราเป็นคนไม่อะไรกับหนุ่มวิศวะนะ เพราะเกี่ยวพันคุ้นเคยคลุกคลีในชีวิตมาตั้งแต่สมัยมอต้น จะหล่อจะไม่หล่ออะไรแค่ไหนเจอมาทุกรูปแบบจนเฉยเสียแล้ว ถถถถ
คณะนี้เวลารับน้องหรือสันฯหล่อแค่ไหนก็หลุดโลกแบบไม่สนใจลุคกันทุกที่
แต่อ่านแล้วก็ฟินค่าาา โชคดีแท้ๆ แต่ถ้าเข้าไปเจอลึกๆแล้วจะรู้ดีค่ะ55555 
เวลาเห็นคนหล่อๆอยู่ด้วยกันนี่อดใจจับจิ้นมาได้เลยยย