น้องเชอรี่ มาอ่านกันนะ

[มาาย]

คืออ ขอเเนะนำตัวก่อนเลยนะ เราชื่อมายอายุ15อยู่โรงเรียนดังชานกทมน้า วันนี้เราจะเล่าประสบการขนหัวลุกของเราที่เคยเจอมานะมีเยอะมากขอเเบ่งเป็นเรื่องๆเอานะ
1.น้องเชอรี่
ก็เรื่องนี้นะเกิดขึ้นตอนเราป.3ออกข่าวหน้า1ด้วยนะ หัวข่าวประมานว่าเด็กโดนรถบรรทุกเหยียบศรีษะ คนขับเป็นตาเห็นน้องเเถวบ้านบอกว่าเค้าเมา อ่ะๆเราจะเล่าเลยรึกันวันนั้นตรงกับวันปิดเทอม2พอดีเรานั่งรถโรงเรียนกับบ้านตามปกติ เเต่คือสถานะการณ์มันไม่ปกติ คือรถติด เราอยู่โรงเรียนเอกชนเเถวหลักสี่ เเต่เเถวบ้านมีโรงเรียนวัดอีกโรงเรียนนั้นคือโรงเรียนที่น้องเชอรี่เค้าอยู่ ส่วนตัวเราไม่เคยรู้จักเค้าเพราะ 1คนละโรง 2 คนละรุ่น 3 บ้านไม่ได้ไกลกันเลย ที่รู้ชื่อเพราะน้องที่เป็นเพื่อนกันบอก ครั้งเเรกที่คิดว่าเจออะไรสักอย่างคือ เรานั่งเล่นขายของอยู่ตอนประมาน2 ทุ่ม เล่นกับ เฟิส ออย โน เรา เเล้วสักพักเฟิสก็ไปตลาด เหลือเเค่พวกเรา3 คนสักพักคือมันเหมือนในหนังเลย ภาพทุกอย่างดำไปหมด เเล้วได้ยินเสียง *ขอเล่นด้วยนะ* เรานึกว่าเสียงเฟิสเลยชวนมาเล่นด้วยกัน ออยก็ถามเราว่าเราคุยกับใครเราบอกว่าเราคุยกับเฟิส ออยก็บอกว่าเราบ้าเพราะเฟิสไม่อยู่ไปตลาดยังไม่กลับ เรื่องนี้เราก็ไม่ได้เอ๊ะใจอ่ะไร จนประมาน 7 วันต่อมา คือ วันช่วงสงกราน คนในซอยส่วนมากจะกลับบ้านเราเลยชวนน้องเล่นวิ่งมืด งงใช่มั้ย แบบ ตรงกลางซอยจะไปไม่มีบ้านไหนเปิดไฟเลยมืดไม่หมด เเต่ท้ายซอยจะมีบ้าน2หลังที่เปิดเเค่นั้น เเต่ก่อนวิ่งเราต้องหมุนตัว3รอบก่อน เหลือเราเป็นคนสุดท้ายเราก็หมุน พอรอบที่ 3 เท่านั้นเเหละเรากรี๊ดเลยเพราะเราเห็นเด็กผู้หญิงคนนึ้งใส่ชุด รร วัด ใบหน้าเละไปหมด ถักเปีย ถือกระเป๋าลากมินนี่สีชมพู โบวสีน้ำเงิน เราเลยรอบความกล้าถามออยไปเลยว่าวันที่น้องเชอรี่ตายอ่ะ ใช่เเบบตามที่เราเห็นมั้ย คำตอบของออยทำให้เราเเทบหงายเพราะออยไม่ได้ตอบว่าใช่ เเต่ถามว่า เรารู้ได้ไง รู้จักหรอ
เราก็ช้อกไปอ่ะ เเต่เหมือนน้องเค้าก็ช่งยเราบ้างนะ รึป่าวหรือคิดไปเอง มีวันนึงเราโดนรถส่งขนมที่มีตะกล้า 4-5 ชั้นใส่ของเเน่เอี๊ยดทับเต็มๆ เเต่ไม่เป็นอะไรเลย ก็ถ้าใช่เราก็ชอบคุนนะค่ะ เรื่องคงไม่น่ากลัวเท่าไหร่ก็ขอโทดจริงๆนะ