คอสเพลย์ในมุมมองของผม
ตั้งกระทู้ใหม่
คำว่าคอสเพลย์ ไม่มีการตั้งนิยามตายตัว แต่มีความหมายมาจากคำต่างๆผสมกัน ซึ่งเอาจริงๆแล้ววิธีการคอสมันก็ไม่มีตายตัวหรอก
สมัยก่อน ร้านตัดเสื้อ พรีวิก ทำพร๊อพจะหายาก และราคาค่อนข้างสูง แต่สมัยนี้มีการจับการตลาดได้ เลยเกิดรับจ้างต่างๆนาๆขึ้นมา มันสะดวกมากขึ้นจนคนอาจลืมความสนุกของคอสเพลย์จริงๆไปแล้วก็ได้
มีคนประเภทหนึ่งที่คิดว่าคอสเพลย์นั้นปญอ. ไร้สาระ เปลืองเงิน ทำแล้วได้อะไร หรือเชิงเรทต่างๆมากมาย ปัจจุบันผมเริ่มเห็นว่าบุคคลเหล่านี้บางกลุ่มหันมาให้ความสนใจ ไม่ว่าจะทางชอบคอสจริงหรืออยากดังก็ตาม ขออย่างเดียวคือ อย่าทำให้ดูเสื่อมเสียเชิงลบก็พอ คุณจะอยากดัง มันก็ต้องสร้างผลงาน ปั้นตนเองให้ดี คือคนเราใครๆก็อยากดังป่ะ - -" สร้างผลงานมาให้คนกริบเหรอ ? เราต้องหาจุดขายตัวเองในเชิงบวกสิ ไม่ได้เดือดร้อนใคร
พูดถึงความสุขของการคอสแล้ว ตอนนี้อะไรคือความสุขที่ว่า ? ได้แต่งตัวที่ชอบ ออกงานเจอคนใหม่ๆ ได้แสดงอะไรที่ต่างจากที่ตนทำ ลองอะไรใหม่ๆ หรือพยายามแล้วได้ผลออกมาดี ?
บางคนไม่พยายามเพราะความที่ว่า ปัจจุบันอะไรๆก็ง่ายไปหมด ผมพอเข้าใจหลายสาเหตุ ทั้งหาโอกาสทำเองยาก ความสามารถไม่พอ ลำบาก แต่บางทีหนทางอื่นๆมันก็มีอีกเยอะ ผมเองก็ไม่ได้เก่งดีเด่ไปซะหมด แต่อะไรที่ผมทำได้ ผมสรรหา ประยุกต์ดัดแปลง ทำเองหมด ไม่ว่าจะซอยวิก แต่งหน้า ประยุกต์ชุด หาของประกอบรวมๆกัน ไม่มีใครถ่อถึงที่ซื้อได้ทุกคนหรอก บางชุดผมก็หาซื้อผ้าและอย่างอื่นให้ร้านป้าตัดด้วยซ้ำ มีเพ้นท์ลายก็เพ้นท์เอง ลองฝึกฝีมือสักน้ดประยุกต์กันแล้วจะพบว่า ... สุดยอดดดดดด เราทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ !?
แต่ไม่ต้องรีบร้อน ผมใช้เวลาปีนึงในการแต่งหน้าเองและหัดประยุกต์ชุดเอง ก่อนที่ปีต่อมาจะเริ่มสรรหาของและดัดแปลง แต่ชุดสมัยนี้ตัวละครอลังค์ทั้งนั้น พรีจีนก็โอล่ะ -..-" ถูกกว่าเยอะ แต่อย่างน้อยถ้าเรา ลอง ทำสิ่งใหม่ๆ หัดสกิล มันน่าภูมิใจกว่าเยอะฮะ
อีกหนึ่งอย่าง ลองดูไอดอลดังๆแต่ละคน เขาทำอะไรถึงมีดี เหมาะกับตัวคอส? เก่งทำโน่นนี่ แอ็คติ้งเข้ากับตัวละคร บลาๆ ลองเดินตามเส้นทางเขาดูก็ได้ฮะ ;3
ฝากอย่างหนึ่ง คำว่าคอส คนที่สนใจ มีอะไรจุดประกายเสมอ อย่างผมก็สนแบบ น่าสนใจ แต่ไม่ดี๊ด๊ามาก ก็ถามเพื่อนว่าคืออะไร เขาก็พาผมเข้าไปรู้จักโน่นนี่ ต่อจากนั้นผมศึกษาเองต่างๆจนได้มาเป็นอย่างปัจจุบัน ถึงตัวคอสและผลงานจะไม่มาก แต่ผมก็เรียนรู้วิธีมาใช้ในชีวิตประจำวันพร้อมความสุขได้เยอะแยะเลยล่ะ
เพียงแค่สังคมมันเปลี่ยน บรรยากาศความสุขอาจจะไม่เหมือนเก่า ยิ่งดราม่าที่เยอะขึ้นด้วย
สำหรับคนที่อยากคอส แนะให้ทำความรู้จัก หาคนที่รู้ด้านนี้ ให้เขาแนะแล้วลองทำด้วยตนเอง ย้ำว่าด้วยตนเอง กรณีหัดใหม่แต่ฝากทุกอย่างไม่ยอมทำอะไรเลยผมก็เจอมาแล้ว แบบนี้ไม่มีคนแฮปปี้หรอกฮะ ;3;)/
สู้ๆเด็กยุคใหม่~~~~
6 ความคิดเห็น
ถึงกับต้องล็อกอินมาตอบ 5555
เราเริ่มคอสครั้งแรกเมื่อแปดปีที่แล้ว แต่ไม่ได้ไปออกงานหรือเรียกว่าอยู่ในวงการอะนะ แต่เราเฝ้ามองวงการคอสเพลย์/สังคมคอสเพลย์อยู่ห่างๆมานานแล้ว และเราเห็นด้วยกับจขกท.ว่าเดี๋ยวนี้อะไรๆมันก็ง่ายขึ้น เราเห็นคนแต่งคอสเพลย์เริ่มเป็นที่ยอมรับกันมากขึ้น (กว่าแต่ก่อน) มีทั้งคนที่คอสเพราะชอบตัวละคร คนที่คอสเพราะอยากมีรูปสวยๆไปอวดคนอื่น คนที่คอสเพราะอยากดัง อยากให้เป็นที่สนใจ.. ซึ่งเราก็ห้ามไม่ได้เนอะ จะคอสเพระาอะไรก็แล้วแต่ ขอให้มีมารยาท รู้จักกาละเทศะ ให้เกียรติสถานที่ด้วยแล้วกันเนอะ
เราเห็นการดราม่า เกลียดกัน เขม่นกันมากขึ้น เกลียดคนนู้นคนนี้ เอาไปแฉกันในเว็บโม่งบ้างอะไรบ้าง... เราเสียใจที่สังคมเด็กคอสกลายเป็นแบบนี้อะ คือถ้าเป็นเลเยอร์อายุยี่สิบอัพสามสิบอัพนี่บอกเลยว่าไม่มีอะไรแบบนี้ ไปงานไหนก็สนิทกันได้หมด คงเพราะเลยวัยที่จะมานั่งเขม่นกันแล้ว มีแต่จะต้องรีบคอสให้ได้ก่อนหน้าที่การงานและสังขารจะพรากไป ฮาาา
เราแต่งคอสเพลย์มาหลายปี แต่ไม่ได้แปลว่าเราคอสได้ดี แอคติ้งดี หรือเป็นที่รู้จัก อยากบอกว่าการคอสเพลย์นี่มันช่วยอัพสกิลเราหลายอย่างเลยนะ ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำ ไม่เคยเรียน พอทำเสร็จแล้วเราจะภูมิใจมากๆกับผลงานของเรา แม้ว่ามันจะเป็นพร็อพกากๆในสายตาคนอื่น แต่สำหรับเราที่สร้างมันขึ้นมาเองจากของรอบๆตัวเนี่ย.. มันเจ๋งมากอะ 5555555
สุดท้ายนี้ มันไม่มีอะไรผิดหรอก จะพรีทั้งชุด พร็อพจ้างทั้งหมด หรือจะตัดเอง หาผ้าเอง สร้างพร็อพเอง.... คอสเพลย์ก็คืองานอดิเรกอย่างนึง ขอแค่มีความสุขกับมัน และอย่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนก็พอแล้วจ้ะ
มาถึงจุดแหกโค้งของม.ปลายแล้ว ผมก็เถิบห่างมามองดูในวงการเหมือนกัน 5555555
ยังไงคอสเพลย์ก็คืองานอดิเรกที่ต่อยอดได้หลายอย่างอ่ะนะ โลกมันเปิดกว้าง คนที่สนใจด้านไหนๆมันก็เปิดกว้างเหมือนกัน เมื่อก่อนถือคตินิดๆนะว่าต้องรู้จักตัวละครก่อนถึงจะได้คอส แต่ผมว่าก็ไม่ได้มีคนไปซะทุกคนหรอกที่เจาะตัวละครแบบแก่นแท้เพื่อคอสเนี่ย - -"
เวลามีคนมาปรึกษาว่าอยากคอสเพลย์
.......เราจะตั้งคำถามก่อนว่า........
' เพราะอะไรถึงอยากคอส? '
เป็นคำถามที่ดีฮะ แต่คำต่อมาที่จะพูดก็ต้องแนะนำกับเตือนยกประเด็นดราม่ากับคนที่อยากคอสไว้ก่อน จุดประกายความชอบแต่ละคนอาจจะทีละนิดๆ -w-b
จริงครับ ต่อให้เราไม่รู้จักตัวละครดีก็เถอะ แต่ถ้ามันคือความสุข ผมว่าเขาน่าจะค่อยๆปรับตัวเองได้ ดีนะที่เมื่อก่อนคอสยังไม่นิยมเท่าไหร่ ผมตอนคอสเฟลเลยไม่โดนดราม่าหนักๆ TT // แต่เดี๋ยวนี้อยากขายชุดได้ก็ไม่สนคนที่โพสรับชุดอะไรก้ได้แล้วล่ะเนอะ
เราเพิ่งเข้าชมรมคอสเพลย์ปีนี้ปีแรกค่ะ และก็มีการประกวดในเดือนมกราคมปีหน้า (น่าลุ้นสุดๆ) ก็จริงที่ตอนนี้เริ่มมีคนให้ความสนใจ เป็นผลดีค่ะ เราก็ไม่ค่อยจะรู้อะไรมากแต่ก็ค่อยๆ เก็บรายละเอียดไปเรื่อยๆ
- การแต่งหน้าเราก็พอมีฝีมือบ้าง
- เรื่องเสื้อผ้า เราก็พยายามจะซื้อผ้า (ถ้าในบ้านไม่มี) ซื้อด้ายเพิ่ม แล้วก็มาวางแผนเย็บชุดขึ้นมา เพราะพื้นฐานการเย็บผ้า ทุกคนก็ได้เรียนมาตอนอยู่ประถมแล้ว แต่ตอนนี้
- เรื่องวิกผม ถ้าตัวละครที่เราชอบมีสีผมสีน้ำตาลหรือดำก็ดีไปหรือถ้าความยาวของเรากับตัวนั้นเหมือนกันก็ดีไปอีก
เรารู้จักคอสเพลย์มาปีกว่า ไม่เชิงว่ารู้มากแต่ก็พอรู้คร่าวๆ
มีเรื่องเล่าให้อ่านแค่นี้แหละ จริงๆ
คอสปีเดียวใช่ว่าเราจะต้องเก่งซะทุกเรื่องนะ +-+)/ มันต้องค่อยๆปรับแล้วแต่คน เพื่อนผมใช้เวลา 1 ปีฝึกฝนทกสกิลจนมันคือพระเจ้า นี่ก็ปีนึงที่มันคอสแล้ว ยังเมคอัพ ซอยวิก ประยุกต์ชุด ตัดชุด ทำพร๊อพ เป็นตากล้องได้อีก แต่งรูปเก่ง ราวกับพระเจ้าเลยทีเดียว 555555 ผมสิไม่ค่อยได้ฝึกเลยได้กลางๆ คอสนานแต่ไร้ประสบการณ์ก็ใช่ว่าจะเก่งเนอะ TwT))
ไม่เคยคอสเพลย์แต่ในมุมมองของเรา
การคอสเพลย์คือการแต่งตัวเป็นตัวละครตัวที่เราชอบ
ไม่ใช่เห็นว่าชุดสวยแล้วแค่อยากเอามาใส่
ไม่รู้จักตัวที่คอสเลยด้วยซ้ำ
แค่อยากได้รูปภาพตัวเองแต่งชุดไปอวดคนอื่น
อยากให้คนอื่นยอมรับ
แบบนี้เรียกว่า ตามกระแส
ส่วนคนที่คอสด้วยใจ มีคนตำหนิต่างๆนาๆคอสไม่สวย คอสไม่ดี
ไม่จำเป็นต้องไปคิดมาก แค่ปรับปรุงที่ตัวเอง
เราชอบของเรา
ถูกต้องงงง >w<)) บางอย่างบางตัวเราแค่ติดใจ แต่อารมณ์ความชอบสูงต่ำมันก็วัดที่เอามาอยากคอสไม่ได้หรอก ตัวละครบางตัวเราชอบมากๆแต่ทำไมไม่คอสล่ะ ? -w- ก็เราชอบที่แต่งแบบนี้มันก็ความสุขเราแหละเนอะ
จากที่อยู่มาในสังคมคอสสักพัก คงต้องพฟุดว่าแย่กว่าสมัยก่อนด้วยอะไรหลายๆอย่าง
เมื่อก่อนก็เป็นแค่งานอดิเรก แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นเครื่องมือหาเงินไปแล้ว
คนเก่าๆ ไม่คอสต่อ ก็จะเริ่มแตกไลน์ไปรับพรีชุด รับตัดชุด ทำพร็อบ จัดงาน หรือแม้กระทั่งไปเป็นเกสก็มี มันกลายเป็นธุรกิจไปหมดแล้ว
แม้แต่งานคอสเพลย์เดี๋ยวนี้เองก็กลายเป็นงานโปรโมทสถานที่และสินค้าโดยเอางานประกวดคอสเพลย์มาเป็นตัวล่อ เด็กๆคิดไม่ทันก็ตกเป็นเครื่องมือพวกเขาหมด
พวกหน้าใหม่ที่เพิ่งเข้ามาเห็นพวกเก่าๆดราม่ามั่ง ขายของมั่ง ดังมั่ง เป็นไง? เข้ามาคอสกันใหญ่ แล้วก็ทำตัวไม่เหมาะสมกันบ้างล่ะ หรือถามคำถามกลัวดราม่าไว้ก่อน พวกเก่าๆก็กดหัวเด็กใหม่อย่างกะระบบโซตัสในมหาวิทยาลัยไปซะแล้ว ดูได้ตามกรุ๊ปปรึกษาปัญหาคอสเพลย์ทั่วไป
น่าเบื่อเนอะว่าไหม? เราว่านะ ทำอย่างที่อยากทำอยู่กับเพื่อนไม่กี่คนแล้วไม่ต้องสนใจใคร ไม่เปิดเผยมาก แค่นั้น งานดิเรกที่เรียกว่าคอสเพลย์จะสนุกและไม่ต้องกังวลว่าจะมีใครมาดราม่าหาเรื่องอะไรเลย
เพราะถ้ามองวงการคอสเพลย์ ณ ตอนนี้ มันก็กลายเป็นวงการที่เหมือนกับวงการบันเทิงไปแล้ว แค่สเกลเล็กกว่าเท่านั้นเอง ใครที่เพิ่งเข้ามาและอยากสนุกจริงๆ ขอแนะนำให้คอสเพลย์ไปตามใจชอบและอย่าทำตัวให้เป็นที่รู้จักมาก เชื่อเรา ชีวิตคุณจะมีความสุขมว้ากกก
รู้สึกเห็นด้วยอย่างแรง สมัยก่อนคอสเพลย์จัดทีนานๆครั้ง ไปงานแต่ละครั้งรู้จักกันแทบทั้งนั้น บอกตรงๆ มีความสุขมาก พอวันเวลาผ่านไปก็เหมือนที่ คอมเม้นท์น้องคนนค้พิมพ์ไว้เป๊ะเลยค่ะ
คอส ตามที่เรารัก ไม่ทำตัวให่เป็นที่รู้จัก มีความสุขกับกลุ่มเพื่อนพอ = = ปัจจุบันไปงานคอส คือ ไม่รู้ขักใครเลย
เรามองว่า เป็นเพราะคำว่างานอดิเรกกับอาชีพมันปนกัน ปัญหาเลยเกิดบานตะไทนะ
คนนึงต้องการเข้ามาเพื่อหาเงินหาชื่อเสียง กับอีกพวกที่ต้องการมาสนุก
การกระทำของคนสองกลุ่มมาผสมกัน ดราม่ายาวไปสิ ยาวปาย ยาวปาย
แล้วแต่ละคนที่เข้ามา มีทั้งตรรกะป่วย ไม่ป่วยแต่ความทะเยอทะยานสูง ไม่ก็ไม่เต็มมั่ง หรือมีปัญหาการเข้าสังคมมั่ง
เอาง่ายๆก็คนหลายประเภทมารวมกัน ล้านแปดความคิดมารวมกัน ก็เละไปตามระเบียบ
เราไปทำให้ทุกคนคิดเหมือนเราไม่ได้หรอก เราทำได้แค่คุมตัวเราเอง และปล่อยให้มันเป็นไปตามมีตามเกิดของมันไป
เราอยากทำอะไรก็ทำไป ไม่ต้องไปตัดสินคนอื่นหรือเอาบรรทัดฐานของตัวเราไปขีดเส้นให้คนอื่น
เราแค่ทำอย่างที่เราอยากทำในพื้นที่ของเราก็พอ ไว้ค่อยใช้สิ่งเหล่านั้นเวลามีคนมาล้ำเส้นเรา
เราสนุกอย่างที่เราเป็น และปล่อยให้พวกบ้าหาเงินหาชื่อเสียงเขาลุยสนามดราม่าของเขาไป
และจิบชานั่งชิวดูความล่มสลายและความเน่าเฟะของวงการนี้ไปอย่างช้าๆ ชาหมดอย่าลืมชงใหม่
ถึงเราจะไม่ได้อยู่ตั้งแต่ตึกฐานฯ แต่เราก็เข้ามาตอนเซนต์หลุยส์กำลังจะเละพอดี
เราก็เจอมาเยอะ โดนมาก็เยอะ ทุกวันนี้เราเก็บตัวเงียบๆ สนุกในที่ของเรา
มีไม่กี่คนที่รู้จักเรา คอสกะเราถ่ายกะเรา เราก็สนุกแล้ว
เราเคยไปถึงยอดเขามาแล้ว และเราก็ไถลลงเขามาเองเพราะเราเบื่อแล้ว ข้างบนมันว่างเปล่าไม่มีอะไร ขึ้นไปทำไมก็ไม่รู้
คนที่ใฝ่หาชื่อเสียงเงินทองคงจะชอบ แต่มาถึงจุดนึงจะเข้าใจเรา และไถลลงมาเองเหมือนกันเรา
ไงก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนสนุกกับการคอสเพลย์ไปจนถึงเฮือกสุดท้าย คนขี้เกียจloginจะเป็นกำลังใจให้นะ
ลาก่อย
ผมว่าตอนนี้การคอสที่มีความสุขที่สุดคือ ไพรกับเพื่อนสนิทล่ะครับ 555555555555555555 เพราะเดี๋ยวนี้ออกงานแล้ว มิตรภาพงานคอสมันเริ่มหายไปเยอะเลย ส่วนมากมักเจอกันในเฟสมากกว่าออกงานซะอีก
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?