ผิดหวังกับเทคนิคการเขียนตัวเอง........
ตั้งกระทู้ใหม่
ขอระบายและขอโทษครับ
ผมลองมานั่งอ่านนิยายวิทยาศาสตร์ที่ผมเขียนไปแบบออกเสียงดู นอกจากมันจะรู้สึก โดดๆ ข้ามๆแล้ว ความสละสลวยก็แย่มาก รู้สึกผิดหวังกับตัวเองมาก....นี่คงต้องมานั่งแก้ไขที่เขียนๆไป
ปล แต่ไม่ได้แก้เนื้อเรื่องนะ แต่อ่านแล้วสะดุดๆอย่างกับถนนลูกรัง ......
Louis Forest
29 มิ.ย. 58 เวลา 07:48 น.
1,025
views
15 ความคิดเห็น
ขอบคุณครับ.....
Thank you
เท่าที่ผมจำได้ "Nova to Terra" ของคุณเจ้าของฯเพิ่งจะลงไปได้สัปดาห์เดียวไม่ใช่เหรอครับ ขนาดนั้นก็ได้ยอดอ่านหลักร้อย (ติดท็อป4เมื่อวานซืนนี้) แล้ว ถึงจะอ่านแล้วค่อนข้างลายตาเพราะฟ้อนท์ แล้วมีศัพท์เฉพาะเยอะมากๆ ก็เถอะ แต่ก็เดินเรื่องได้น่าสนใจดีครับ
ทักษะการเขียนพัฒนาเอาทีหลังได้ แต่ได้ยอดอ่านหลักร้อยทั้งที่เพิ่งจะลงนิยายได้ไม่นาน ผู้เขียนเพิ่งจะแต่งเรื่องแรก แถมยังเป็นหมวดที่มีผู้อ่านน้อยอีก ผมว่าคงมีคนทำได้ไม่มากหรอกครับ (อย่างน้อยก็ไม่ใช่ผมแล้วคนหนึ่ง)
ขอบคุณครับ พอดีอ่านงานคนอื่นๆ แล้วกลับมาดูที่เขียนๆไป ผมต้องมานั่งแก้สำนวนตัวเองน่ะครับ เลยรู้สึกผิดหวัง
ส่งสัยว่า ดูกันตรงไหนเหรอคะ นิยายท๊อปๆเนี่ย อยากรู้เหมือนกัน แต่ดูไม่เป็นนะคะ
http://www.dek-d.com/home/writer/
น่าจะอันนี้ครับ คงแบ่งไปตามหมวดประเภท ผมเองก็เพิ่งเห็น
ถ้ารู้จุดผิดพลาดก็แปลว่าเราพัฒนาได้อีกครับ
ของผมนี้ไล่ซ่อมสิบบทรวด ปัจุบันก็ยังเจอแล้ววิ่งกลับมาซ่อมเรื่อย ๆ
พัฒนาตามเวลาที่เปลี่ยนไปผมว่าดีออก
ดีกว่าหยุดนิ่งอยู่กับที่นะครับ
มาพยายามเขียนไปด้วยกันครับ เป็นกำลังใจให้
สู้ๆนะคะ เราก็กำลังท้อถอยเช่นกัน
เขียนมาแล้ว สี่สิบกว่าบท ยังพลาดเลยค่ะ
ตาลาย บางทีสมองก็มึนๆ เหมือนกันค่ะ ต้องย้อนกลับมาอ่าน
จนกว่าตัวเองจะรู้สึกสนุก ค่ะ ถึงจะผ่าน บางครั้งไม่ใช่คำผิดค่ะ
แต่อ่านแล้วมันไม่ชัดเจน ก็กลับมาแก้ค่ะ คำซ้ำทั้งที่เขียนมาก็เยอะ แต่เชื่อไหม
ว่ามันก็ยังคงมี... ยากค่ะ อันนี้ถ้าไม่ตรวจดีๆ
**แก้คำผิด
เขียนนิยายเป็นครั้งแรกหรือเปล่าครับ?
หากเขียนเป็นครั้งแรก ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งเคยเขียนอะไรที่ยาวกว่า 10 หน้าละก็ ไม่ต้องกังวลเลยครับ เจ้าของกระทู้ไม่ได้แย่หรอก เจ้าของกระทู้แค่ต้องการเวลาเท่านั้น ฝีมือต้องใช้เวลาสะสม จู่ๆจะโผล่มาเก่งเลยไม่ได้
ตอนนี้แนะนำให้เขียนไปเรื่อยๆเลยครับ หากมัวแต่แก้ละก็ อารมณ์อยากเขียนมันจะลดลง เหมือนตอนนี้ที่เจ้าของกระทู้เป็นอยู่ยังไงล่ะ แนะนำให้เขียนๆไปเรื่อยๆ เขียนให้จบ กลับมาอ่านบ้าง แต่ไม่ต้องจริงจังถึงขั้นต้องดี ต้องยอดเยี่ยม แค่คำไม่ผิด และอ่านพอเข้าใจก็พอแล้ว
เรื่องที่สองค่อยมาว่ากันใหม่ สู้ๆครับ ผมเองตอนเขียนนิยายเรื่องแรก ต้องบอกว่าแทบอยากจะปาทิ้งเลย 555
//กรณีที่เคยเขียนนิยายแล้ว แต่สำนวนยังไม่ดี แนะนำให้ไปหานิยายที่สำนวนดีๆอ่าน พยายามอ่านเยอะๆ อ่านวนไปวนมา จับเทคนิค จับช่วงจังหวะการใช้คำของนักเขียนคนนั้นให้ดี แล้วนำมาปรับใช้ หรือนำมาแก้ไขจุดบ่กพร่องที่เรามี
ขอบคุณมากครับ จะพยายาามครับ
ผมก็ผิดหวังกับทักษะงานเขียนของตัวเองเสมอ
ยอมรับเลยว่า เพราะอ่านน้อยลงและฝึกฝนไม่ต่อเนื่อง
ได้แต่พยายามครับ ถ้าไม่ล้มเลิกไปก่อน สักวันคงได้ในระดับที่หวังไว้
// มองหานิยายสำนวนดีๆ อ่าน
มันก็โดดบ้างจริงๆนะแหละ แต่เรามองว่าคุณลูอิสบรรยายภาพของตัวละครไม่เก่งเท่านั้นเอง
แต่ไม่รู้สิเรามันส์กับเนื้อหานะคะ 555555 เลยให้อภัย เพราะตัวเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าคุณลูอิสสักเท่าไหร่
โดยเฉพาะ ท่านโครนอส ของเค้า
ปล.เพิ่งจะรู้ว่าติดท๊อปเท็นแล้วนะเนี่ยะ เค้าดูกันตรงไหนนะ สู้ๆนะคะ ^^
ถ้ามันแย่ขนาดนั้น เราก็คงไม่ฟินหรอกค่ะ 55555 อย่าคิดมากสู้ๆ
เราก็จะสู้ๆด้วย
ท้อได้แต่อย่าถอย ผิดหวังได้แต่อย่ายอมแพ้ค่ะ สู้ๆนะคะ ฝึกไปเรื่อยๆแล้วการเขียนจะดีขึ้นแน่นอนค่ะ
จขกท. ลองอ่านนิยายของ Dan Brown ดูครับ สักเล่มนึง เรื่องอะไรก็ได้ นั่นคือนิยายวิทยาศาสตร์ที่คนเขียนๆดี คนแปลๆเก่ง
บางทีเราก็เป็นเหมือนกันค่ะ อ่านๆแล้วมันกึกๆเหมือนกับขาสะดุดกิ่งไม้ที่มองไม่เห็น (เออเนอะ) 5555 สุดท้ายก็ต้องกลับมานั่งไล่เรียงใหม่ แม้จะออกมาได้ไม่ค่อยดีแต่ก็สุดฝีมือสุดๆแล้ว สู้ๆนะคะ
อายุเท่าไหร่เอ่ย...เคยเขียนมากี่เรื่องแล้วเหรอ
เป็นเรื่องธรรมดามากเลยที่จะพบสิ่งที่ต้องแก้ไขนะ ที่สำคัญอ่านของคนอื่นให้มากขึ้น การใช้ภาษาของเราก็จะกว้างขวางและมีลูกเล่นมากขึ้นนะ ไม่งั้นก็จะเหมือนพี่นี่แหละ ปูนนี้แล้ว มันก็ยังไม่ค่อยจะพัฒนา ฮา..
อายุยังน้อย ก้าวที่เธอจะก้าวไปข้างหน้านั้น ยังอีกยาวไกลนะ
เรื่องแรกเลยครับ แต่ถ้าผ่านไปสี่ปีห้าปีไม่พัฒนาผมคงท้อมากครับฮ่าๆ
อุ๊ยยย! เพิ่งเรื่องแรกเองนะ ถ้าเรื่องแรกเธอเขียนดีโดยไม่ต้องแก้ เธอต้องเป็นอัจฉริยะแล้วล่ะ ไม่มีใครเขีียนเรื่องแรกได้ดีจนไม่ต้องแก้ไขหรอกจ้า...ทุกอย่างต้องมีก้าวแรกทั้งนั้น ความผิดพลาดก็ดีเหมือนกันนะ เพราะเราผิดพลาดอยู่ เราจะเข้าใจคนอื่นที่ยังผิดพลาดได้ ทำให้เราเข้าใจคนอื่นมากขึ้นนะ
ล้มไปข้างหน้าดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่กับที่จ้า...
ถ้ามันไม่พัฒนาจะโทษใครได้เนอะ นอกจากตัวเองที่พยายามไม่มากพอ
อัจฉริยะ คือคนที่ไม่เคยหมดความเพียรพยายามจ้ะ ตราบใดที่เรายังเพียรพยายามอยู่ตราบนั้น เราได้มีคุณสมบัติเหมือนคนที่เป็นอัจฉริยะแล้ว ^__^
ขอบคุณครับ "ล้มไปข้างหน้า" คมมากๆ ฮ่าๆ
พี่จำเขามาอีกที ชอบมาก ๆ จำมาตั้งแต่ยังเด็ก ๆ แล้ว
เราเขียนมาแปดปี ก็ยังไม่ได้เรื่องเหมือนเดิม 555
ท้อแท้มานานจนรูู้สึกว่า ปล่อยไป พัฒนาเอาทีละขั้นก็ได้
ไม่ต้องรีบเนอะ จขกท.
ฝึกต่อไปอะเนอะ สู้ๆ ไปด้วยกัน
บอกเลยโมเม้นนี้เจอมาเยอะแบบชิหายวายวอดT[]T
เผลอๆหนักกว่าจขกท.อีกครับ
ส่วนตัวเริ่มแต่งนิยายมาตั้งแต่ป.6จนตอนนี้มหาลัยปี2.. เรื่องที่แต่งตอนนั้นก็ยังไม่จบสักทีครับ(เรื่องแรกเลย)
พอ1ปีผ่านไปเราก็มาเห็นว่าเออภาษาเราแย่มากอะ แล้วก็รี แล้วก็ดอง กลับมาแต่งต่อ..ทำไมภาษาเป็นแบบนี้กัน?!
แล้วก็รีๆ แก้ๆ อย่างนี้แหละครับ
จขกท.ยังดีที่มีพล็อตเรื่อง
ผมนี่ลืมพล็อตเรื่องเก่า กลายเป็นว่าเรื่องนี้โดดไปมาเป็นกระต่ายเลย=_=(not ok)
แถมตัวเองก็หักพล็อตบ่อยมากกกกก
สิ่งที่จะแนะนำคือแต่งบ่อยๆ อย่าเพิ่งท้อ
ตัวผมนี่นิยายตอนแรกๆแฟนคลับไม่กี่สิบคน แก้ไปแก้มาภาษากับการดำเนินเนื้อเรื่องมันก็ดีขึ้นครับ
ตอนนี้แฟนคลับก็เลยหลักพันแล้ว ก็รู้สึกดีนะที่แบบ การพยายามของเรามันประสบความสำเร็จ
แต่ก็เจออุปสรรคใหญ่หลวงกว่านั้นอีกครับพอเลขแฟนคลับหลักพัน
คือมันจะมีรีทที่จับจุดผิดของเรา ทั้งเรื่องภาษา การดำเนินเนื้อเรื่อง เอาง่ายๆก็ทุกเรื่องที่จำผิดได้เลย
แต่ผมก็ชอบอยู่เล็กๆ (แต่ส่วนมากก็รู้สึกเฟวนะ) มันเหมือนกับเขามาชี้จุดให้เราว่าเราควรแก้ตรงไหนบ้าง
เพราะอย่างนั้นรีบแก้แล้วทุ่มความพยายามตั้งแต่ตอนนี้เลยครับ
นักอ่านแนวชี้จุดมาเมื่อไรอย่างน้อยเราก็ยังไม่เฟวมาก //ผมนี่ต้องมานั่งรีเรื่อง
สู้ๆ ครับ เวลากับอายุที่มากขึ้นจะช่วยแก้ทุกอย่างได้เยอะครับ
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?
บทความที่คนนิยมอ่านต่อ