ต้นฉบับไม่ผ่านควรส่งที่ใหม่หรือลงอีบุ๊คหรือจะลงเด็กดีดีค่ะ
ตั้งกระทู้ใหม่
-มีคำผิดประปราย กับเนื้อหาไม่เข้มข้น
ซึ่งเราเดามโนเอาเองว่า เพราะมันไม่มีฉาก nc กับ ตัวร้ายร้องกรี๊ดๆรึเปล่านะ แบบที่สมัยนี้นิยมกัน -เราก็อุตส่าห์ใส่พระรองหึงจับปล้ำแล้วเชียวนะ
เรื่องอยากปรึกษาที่บอร์ดนักเขียนว่าเราควรทำยังไงดีค่ะ
1.ส่ง สนพ. ใหม่ไปเลย อย่าไปกลัว รอนานก็ช่าง
2.ลงขายอีบุ๊คเถอะค่ะ จะได้เงินเร็วๆ เยอะน้อยช่างมัน
3.เอาลงเด็กดีหาคะแนนนิยมก่อน ค่อยลงขายอีบุ๊ค
4.ตีพิมพ์เองเลย เอาคะแนนนิยมจากเว็บเก่าที่เราเคยเราเรื่องนี้ไปโพสไว้ ให้นักอ่านจองซื้อ
5.เสี่ยงตีพิมพ์เอง ส่งขายเองเลยค่ะ ส่วนตัวสุด
ในส่วนของข้อ 3. ถ้าเราเอานิยายลงเว็บแล้วต้องการขายอีบุ๊คด้วย เราควรที่จะลงจนจบหรือจบแค่ 60% ดีค่ะ
หรือลงจนจบแล้วสักพักก็ลบตอนออกนิดหน่อย เพื่อประกาศขายอีบุ๊คอย่างเป็นทางการ
ปล. สนพ.ที่เราส่งเห็นป้ายหน้าปกว่า 18+ แต่บางเรื่องก็ไม่ติดป้ายนี้ เราเลยลองเสี่ยงดู เพราะถ้าส่งสนพ.ใหญ่ไปเราก็กลัวนะคะ
เฮ้อ!!! เอาไงดีนะ เงินก็อยากได้บ้างด้วยสิ ค่าแพมเพิส ค่านมลูก ค่าหนังสือนิทานมันอีก (บ่นๆเป็นป้าแก่ๆคนหนึ่ง)
vanaya
29 มิ.ย. 58 เวลา 19:14 น.
648
views
13 ความคิดเห็น
ขัดเกลาใหม่อีกรอบ
ลองส่งไปที่สำนักพิมพ์อื่น
ตีพิมพ์ขายเอง
ลง E-Book
เราคิดว่า ถ้าถึงขั้นยังมีคำผิดประปราย น่าจะรับฟังคำพิจารณาของเขาเอาไว้ แล้วมองข้อผิดพลาดของตัวเองค่ะ แทนที่จะไปโทษสำนักพิมพ์
แนะนำว่า ลง ebook ก็ได้ค่ะ
เราไม่ได้โทษสำนักพิมพ์นะคะ เพราะมันคือสิทธิ์ของสำนักพิมพ์อยู่แล้ว
เราก็พิจารณาดูว่าตนเองนั้นอาจจะส่งพล๊อตเรื่องไม่ได้ตามที่เขาต้องการรึเปล่าเท่านั้นเอง
คือถ้ายังคาดหวังกับสนพ.อยู่ก็ส่งสนพ.ก่อนดีกว่า แต่ถ้าตัดสินใจแล้วว่าไม่ส่งแล้ว ก็จัดพิมพ์เองหรือทำE-bookไปในตัวก็ได้ครับ
ทางสนพ.ให้เหตุผลว่า
-มีคำผิดประปราย กับเนื้อหาไม่เข้มข้น
ซึ่งเราเดามโนเอาเองว่า เพราะมันไม่มีฉาก nc กับ ตัวร้ายร้องกรี๊ดๆรึเปล่านะ แบบที่สมัยนี้นิยมกัน -เราก็อุตส่าห์ใส่พระรองหึงจับปล้ำแล้วเชียวนะ
แอบสงสัยว่าคุณส่งงานไปสนพ.ไหน บางสนพ.มันก็ชัดเจนว่านิยายเขาต้องมีฉาก nc แหง ๆ แต่หลายสนพ.เขาก็ไม่ได้เน้นเลยนะคะ
คำว่าเรื่องไม่เข้มข้นในความเข้าใจเราก็คือ ปมเรื่องมันน้อย และแก้ง่ายอ่ะค่ะ หรือมีแต่มิติของพระนาง ไม่มีอย่างอื่น เช่น การหักเหลี่ยมเฉือนคมระหว่างแกงค์ หรือความลับของตัวรอง ๆ ลงไป (อันนี้สังเกตจากเรื่องที่เคยอ่านแล้วรู้สึกว่ามันสนุกจัง)
ตัวอย่าง : นิยายอย่างลอร์ดออฟเดอะริง มีแกนหลัก ๆ คือ โฟรโดจะต้องพาแหวนไปทำลายที่มอดอร์ แต่ระหว่างทาง มีทั้งความขัดแย้งระหว่างเผ่าพันธุ์เอลฟ์ มนุษย์ คนแคระ มีกอลลั่มมาขัดขวาง มีอำนาจแหวนสะกดจิตของโฟรโดเป็นระยะ ๆ กว่าจะคลี่คลายก็ซัดไปสามเล่มหนา ๆ
ค่อย ๆ ย่อย ค่อย ๆ คิดอ่ะ พยายามไปด้วยกันนะ (เราเองก็มีปัญหาเรื่องพล็อตไม่ซับซ้อนน่าสนใจเหมือนกัน) ส่วนเรื่องจะเอาไงต่อ คุณลองมองนิยายตัวเองก่อน ว่ามันทำอะไรได้อีกบ้างก่อนแล้วกันค่ะ ^^
ขอบคุณค่ะ อาจจะเพราะมันคือเรื่องแรกในชีวิตด้วย เลยยังไม่ลึกลับซับซ้อน แต่เรื่องที่ 2 3 4 นี่กำลังทำอยู่ค่ะ จะไปได้ถึงแค่ไหนก็ยังต้องลองพยายามดูอีก สู้ๆ
ผมประสบการณ์ตรงนะครับ
ส่งไป 2 ที่ไม่ผ่านครับ ใช้เวลารอราวๆ 7 เดือน แถมเหตุผลที่ไม่ผ่านก็ไม่มีตอบกลับ เล่นเอาผมนี่หงอยไปเลย
ตอนนี้เลยกะว่าจะพักทำใจไปก่อนสักระยะ ระหว่างนั้นก็ส่งไปอีกแห่ง กะว่าจะเป็นที่สุดท้ายละ ถ้ายังไม่ผ่านอีกก็คงจะทำ e-book ละครับ
ทำไมผมพยายามส่ง สนพ?
ถ้าได้ตีพิมพ์เป็นเล่มกับ สนพ. นอกจากจะได้ทำเป็นเล่มแล้วยังได้ประโยชน์อีกหลายอย่าง เช่น การกระจายสินค้า การโฆษณาของทาง สนพ. และอื่นๆอีก ซึ่งส่วนตัวคิดว่าเข้าถึงได้ง่ายกว่าทำมือหรือ e-book และมีโอกาสสร้างชื่อได้ง่ายกว่า ซึ่งจะสามารถใช้ต่อยอดงานเขียนต่อๆไปได้อีกด้วย
ผมจึงแนะนำให้ลองกับ สนพ. ไปก่อน ถ้าไม่ผ่านสุดท้ายค่อยเลือกตัวเลือกอื่นครับ e-book คือตัวเลือกที่ 2 ทำมือก็ตัวเลือกที่ 3 ล่ะนะ
คือส่ง สนพ.ไปเรื่อยๆ กับ ทำเล่มเอง (ซึ่งย่อมหมายถึง Ebook และฉบับตีพิมพ์)
ถ้าส่งสนพ.ต้องใจเย็นค่ะ ผ่านแล้วก็ต้องรอคิวตีพิมพ์..บ้างรอกันข้ามปี
แต่ถ้าทำเล่มเองก็ต้องรับภาระหนัก
ทั้งพิสูจน์อักษร ทำปก จัดหน้า ประชาสัมพันธ์ให้คนมาซื้อ ฯลฯ
สรุปว่าทั้งสองทางมีข้อดีข้อด้อยต่างๆกันไป
มีนักเขียนคนหนึ่ง..เธอทำฟรีแลนซ์จัดหน้าและออกแบบปกหนังสือ
แต่ไม่เคยย่อท้อที่จะส่งนิยายไปสนพ.ต่างๆ (ทั้งที่ตัวเองก็ทำเล่มเองได้)
เธอให้เหตุผลว่า..การได้ออกหนังสือกับสนพ....มันฟินกว่ากันเยอะ
จริงค่ะ มันเป็นอะไรที่ ท้าทายมากๆ
จะเลือกทางไหนก็แล้วแต่ แต่บอกเอาไว้อย่างหนึ่งว่า ในกรณีที่นิยายไม่ผ่านแล้วทำ e-book เอง สำนักพิมพ์บางแห่งเขาไม่รับพิจารณานะครับ เพราะเขาถือว่าผลงานของท่านผ่านการตีพิมพ์มาแล้ว ถ้าขายไม่ดีจริง ไม่ดังพอ หรือนิยายเล่มต่อไปไม่ได้ผ่านกับเขา ยากจะหวังว่านิยายเรื่องนั้นส่งกับที่ไหนแล้วจะผ่าน
แล้วในกรณีที่นำนิยายไปทำเป็นหนังสือทำมือแล้ว
เรายังสามารถส่งต้นฉบับให้ทางสำนักพิมพ์ได้อยู่อีกไหมคะ ?
สมมุติถ้าส่งได้ โอกาสผ่านจะยากเหมือน E-book หรือเปล่า
ส่วนมากกฏเกณฑ์ของสำนักพิมพ์จะชัดเจนนะ ทำมือแล้วโดยมากจะไม่รับพิจารณานะ นอกเสียจากว่าเป็นผลงานที่ทางสำนักพิมพ์เล็งเอาไว้แต่ต้นแล้วแต่ไม่ได้ติดตามต่อแล้วเผอิญคุณทำมือไปก่อน แบบนั้นส่วนมากเขาจะติดต่อมาเอง แต่นั่นหมายถึงคุณต้องยังไม่วางขายในรูปเล่มอีบุ๊คนะ เพราะถ้าวางแล้วโอกาสเป็นศูนย์ไปทันที
ถ้าทำมือแล้วก็ไม่เอาเหมือนกันครับ เพราะถือว่าหนังสือผ่านการตีพิมพ์ไปแล้ว =w="
ยกเว้นแต่คุณเป็นนักเขียนของสำนักพิมพ์แล้ว ขายได้พอสมควร ชื่อติดตลาด นิยายเรื่องที่ทำมือไปนั่นผ่านการรีไรท์ต้นฉบับใหม่ให้ดีขึ้นหรือต่างจากเดิม คือดีกว่าฉบับทำมือน่ะครับ อย่างนั้นบ.ก.อาจจะพิจารณาตีพิมพ์
ไม่เคยมีความคิดที่จะส่งสำนักพิมพ์เข้ามาในหัวเลยเพราะรู้ดีว่านิยายตัวเองไม่ใช่แนวชาวบ้านชาวเมืองเขา หนึ่งคือไม่ใช่นิยายตลาดตามกระแส สองคือเป็นนิยายดาร์กด้านมืดที่ตัวเอกเป็นตัวชั่วร้ายที่จบแบบชั่วร้าย สามเป็นนิยายวาย ช-ช สี่คือเขียนไม่จบสักทีและอัพช้าชิบหาย(ไม่เกี่ยวแระ 555+) ปล.ตอนนี้กำลังวางแผนตีพิมพ์เอง+ลงE-book คาดว่าถ้าอารมณ์ดีหลังเขียนจบอาจจะส่งสำนักพิมพ์เล่น ซึ่งคาดว่าคงโดนด่ากลับเนื่องจากคำผิดเยอะชิบหาย นั่งแก้ทั้งวันทั้งคืนยังไม่หมด
แนะนำให้รีไรท์ และส่งที่ใหม่ที่คุณกำลังเล็งอยู่ค่ะ ถ้าความฝันของคุณคือการออกกับสนพ. ก็ลองสู้อีกสักนิดค่ะ อย่าเพิ่งถอดใจ งานเราเรื่องแรกไม่ผ่านมา 4 ครั้ง สุดท้ายก็ยังผ่านเลย
และระหว่างที่ส่งก็แนะนำให้เขียนเรื่องใหม่ไปเลยนะคะ อย่ารอผลแต่เรื่องแรกอย่างเดียวค่ะ
แต่ถ้าสมมติว่าคุณไม่อยากส่ง สนพ.แล้ว แนะนำให้เอาเนื้อหาลงเว็บอีกรอบแล้วเปิดจอง หรือลงอีบุ๊กก็ว่าไปค่ะ แต่หนังสือทำมือแนะนำว่าอย่าลงจบเลยค่ะ เพราะเรามีโอกาสขายได้แค่คนที่อ่าน คนที่ติดตามเรื่องเรา ซึ่งถ้าบางคนอ่านจบแล้วเขาก็ไม่คิดจะซื้อแล้วนะคะ จะต่างกับงานที่ออกกับสนพ.แล้วลงจบ (แบบรีบลบ) เพราะอย่างน้อยมันก็มีคนอีกมากมายที่เป็นแฟน สนพ.และรอซื้อ หรือบางคนอาจจะเห็นเล่มจากที่ร้านแล้วอยากซื้อ โดยที่ไม่เคยอ่านจากในเน็ตมาก่อน เพราะตลาดมันกว้างกว่าค่ะ
ส่วนถ้าจะวางร้านเอง ก็ต้องคิดดีๆ นะคะ สำหรับ นข.ใหม่ที่ไม่เคยออกเล่มมาก่อน ไม่มีฐานแฟนคลับมียังมีน้อย ไม่มีชื่อ สนพ.การันตี งานต้องโดนใจตลาดจริงๆ ค่ะ ถึงจะขายได้ และก่อนจะวางร้านก็ต้องมีค่าแรกเข้าด้วย หลักหมื่นค่ะ และถ้างานคุณขายไม่ได้ ก็ถูกส่งกลับนะคะ ไม่ได้วางขายจนหมดนะ
พูดมาแบบนี้คุณอาจจะเห็นแล้วกลัว และไม่กล้าที่จะส่งร้าน แต่ถ้าวันหนึ่งคุณมีแฟนคลับพอสมควรแล้วและมั่นใจว่างานขายได้ก็น่าลองค่ะ
หรือไม่ก็ลองส่งแค่อีบุ๊กดูก่อนค่ะ เพราะมันไม่ได้เสียอะไร ไม่ขาดทุน เพียงแต่ได้มากได้น้อยเท่านั้น
สู้ๆ นะคะ
ส่วนตัวนะคะ
คิดว่าส่งกับทางสำนักพิมพ์ดีที่สุด
ทำไมน่ะเหรอ ไม่ต้องจัดการตั้งแต่ต้นยังจบ เพราะขั้นตอนการทำหนังสือยุ่งยาก
แถมเรายังสามารถอาศัยชื่อสำนักพิมพ์หานักอ่านได้อีกต่างหาก
ในกรณีที่ไม่ได้มีแฟนคลับเยอะ
ยังไงก็อย่าพึ่งท้อนะคะ อย่างเรานี่ส่งต้นฉบับไปให้พิจารณามาหลายเรื่องมาก
จนไม่อาบนับได้ว่ากี่เรื่องแล้ว ยังไม่เคยผ่านเลยค่ะ
แต่ก็ยังพยายามส่งอยู่นะ ถึงเจอตอบกลับมาทุกครั้งจะเล่นทำเอาจิตตกไปเลยก็เถอะ
พลังจิตคุณดีมากค่ะ นับถือๆ
ก่อนอื่นคงต้องแก้ไขคำผิดก่อนจะ ทำอย่างอื่นต่อไปค่ะ
ปล.ทำขนมขายจะได้รายได้ที่แน่นอนกว่า เขียนหนังสือซะอีกนะ
ส่งที่แรกแล้วไม่ผ่าน ปกติธรรมดามากค่ะ ส่งสัก 4 ที่ (ใหญ่ๆ) ไม่ผ่าน ก็ธรรมดาอีกเหมือนกัน แบบที่ควรถอดใจแล้ว อย่างน้อยๆ ก็สัก 5 ที่ มีนักเขียนอาชีพเยอะแยะที่มีประวัติเคยไม่ผ่านร่วม 10 สนพ.ค่ะ
อย่างที่ท็อปเม้นบอก อันที่จริงคุณมีทางเลือกแค่ 2 ทาง คือจะส่งสนพ.หรือทำมือ แบบที่จะเอาต้นฉบับที่เคยตีพิมพ์แล้วทางใดทางหนึ่งไปส่งต่อเนี่ย สนพ.ที่รับได้อาจจะให้ผลตอบแทนที่คุณต้องยิ้มอ่อนค่ะ
ส่งสำนักพิมพ์ : ที่ใหญ่ก็ส่งไปเถอะค่ะ ไม่ต้องกลัว ถ้าเขาเอา เดี๋ยวเขาก็เอาเอง ถ้าเขาไม่เอา เขาก็ไม่เอา ไม่ใช่สิ่งที่คุณจะต้องกังวลหรือตัดสินแทนเขาล่วงหน้า แต่ละสนพ.มีความต้องการต้นฉบับไม่เหมือนกัน แน่นอนว่าความเห็นก็ต่างกันด้วย พล็อตไม่เข้มของสนพ.นี้อาจจะเข้มแล้วสำหรับสนพ.อื่น ด้านรายรับ สนพ.ใหญ่มักจะจ่ายเป็นก้อน ตู้มเดียวจบ เรียกว่าจ่ายตามยอดพิมพ์ พิมพ์สองพันเล่ม สามพันเล่ม ก็คูณเปอร์เซ็นต์เข้าไป คุณไม่ต้องกังวลว่ามันจะขายได้เท่าไหร่ นอกจากแก้งานรอบเจอกับบรรณาธิการ เหลือจากนั้นก็แล้วแต่เขาจะทำแล้วค่ะ สบายๆ ร่าเริงๆ และเล่มนี้ก็จะกลายเป็นโปรไฟล์ที่ช่วยต่อยอดให้ต้นฉบับเรื่องต่อไปของคุณดูมีเครดิตมากขึ้นด้วย ส่วนสนพ.ที่ตีพิมพ์ต่ำกว่าสองพันเล่ม อันนี้จะมองได้ว่าช่องทางการจำหน่ายของเขาไม่กว้างเท่าไหร่ พอจะเรียกได้ว่าเป็นสนพ.ขนาดเล็ก อาจเจอเงื่อนไข จ่ายตามยอดขาย เรื่องนี้ต้องทำใจให้มากๆ เพราะคุณไม่มีสิทธิ์ตรวจสอบว่าเขาขายได้เท่านั้นจริงหรือไม่ เขาแจ้งมาเท่าไหร่ก็ได้เท่านั้นค่ะ จึงมีความเป็นไปได้ที่เดือนทั้งเดือนจะไม่ได้สักบาท ในความเห็นส่วนตัวของฉัน ความรู้สึกสงสัยว่าเป็นไปได้หรือที่ทั้งเดือนจะไม่ได้เลยแม้แต่เล่มเดียว เป็นอะไรที่กวนใจมากค่ะ ซึ่งการตีพิมพ์กับสนพ.จะใช้เวลานาน เขามีคิวพิมพ์ มีโควต้าที่พิมพ์ได้ต่อเดือน ไหนจะรอแก้ คุณสามารถถามบก.ได้ว่าคิวพิมพ์อยู่ในเดือนไหน อย่างด่วนจี๋ก็สักสองสามเดือน ถ้าเรื่องของคุณไม่ได้เป็นที่รักมาก แบบว่าก็อยากพิมพ์นะแต่มีเล่มอื่นด่วนกว่า รอพิมพ์ปีครึ่งก็มีค่ะ แล้วแต่โชคชะตาจะพาไป คุณจะรู้ว่าใกล้พิมพ์เมื่อไหร่ก็ดูตอนแก้ต้นฉบับ บก.แก้เสร็จตอนไหนคือเร็วๆ นี้จะพิมพ์แล้วค่ะ
ทำมือ : ช่างเสรี คุณจะพิมพ์เป็นเล่มกระดาษก็ทำได้ ขายอีบุ๊กก็โอเค ในขั้นตอนการทำเล่มกระดาษ เมื่อคุณทำต้นฉบับเสร็จและจัดหน้าพร้อมสำหรับการพิมพ์ (เป็นไฟล์ pdf) ก็ประกาศสั่งจอง คุณจะได้เงินก้อนมาก่อนพิมพ์ค่ะ คอนเฟิร์มจำนวนเล่มและจ่ายตังค์ให้โรงพิมพ์ก็ตีพิมพ์ได้เลย เมื่อได้เล่มมาก็ส่งของไปให้ลูกค้า แล้วจบกันไป พูดง่ายแต่ตอนทำจะสาหัสพอตัว มีหลายกระทู้ที่พูดถึงขั้นตอนเหล่านี้เอาไว้ ลองศึกษาดูค่ะ ปกก็สั่งทำไม่แพง (ถูกๆ แบบสำเร็จรูป ก็ประมาณ 500 บาท) ส่วนไฟล์ pdf สามารถทำบน MS.WORD ได้ เรียนรู้การจัดหน้าสักหน่อยก็โอเคแล้ว // อีบุ๊กง่ายกว่า คือคุณมีไฟล์เวิร์ด แบ่งตอน (ด้วยเครื่องมือขึ้นหน้าใหม่บน MS.WORD) ก็ส่งมันดิบๆ ไปที่ MEB และมีปกหน้า เท่านี้ก็สามารถวางขายในรูปแบบไฟล์ ePUB ได้แล้วค่ะ เงินจะมาเป็นรายเดือน ส่องยอดรายวันได้
อนึ่ง ยอดขายของคุณ ถ้าอยู่กับสนพ.ก็จะได้ใช้ฐานแฟนคลับของสนพ. แต่ถ้าทำมือก็ใช้ฐานแฟนคลับของคุณคนเดียว สำหรับมือใหม่ พิมพ์กับสนพ.จึงดูคุ้มค่ากว่าค่ะ แต่ถ้าจะเอาเงินด่วน ทำมือจะเร็วกว่า ซึ่งก็อาจจะน้อยกว่า
อะสอง ไม่ใช่ทุกสนพ.จะชอบ 18+ กับตัวร้ายร้องกรี๊ดๆ หรอกนะคะ หากคุณยังไม่ทำต้นฉบับ ฉันจะแนะนำให้เลือกสนพ.ก่อนแล้วจึงทำต้นฉบับให้ตรงกับที่เขาต้องการ แต่ในเมื่อคุณมีต้นฉบับอยู่แล้ว ก็มีแต่ต้องหาที่ที่เขาเข้ากับคุณเท่านั้น หรือจะลองทำมือเล่มนี้แล้วค่อยทำเรื่องใหม่ส่งสนพ.ก็ได้ค่ะ ส่วนมากถ้าคุณชอบอ่านของสนพ.ไหนก็จะพอรู้แล้วของที่นั่น ก็ส่งให้เขาแหละง่ายดี ^^ หาข้อมูลสนพ.ได้ตามประกาศรับต้นฉบับค่ะ ไม่ก็สอบถามเขาเลยว่าอยากได้แนวไหน จ่ายเท่าไหร่ ถ้าเขาบอกว่าสงวนข้อมูลค่าลิขสิทธิ์สำหรับคนที่ต้นฉบับผ่านเท่านั้น ก็ไปกระซิบถามนักเขียนสักคนที่เคยพิมพ์กับเขาก็ได้ อันนี้ต้องแล้วแต่เขาจะบอกหรือไม่นะคะ เป็นสิทธิ์ของเขาหรือเขาตกลงกับสนพ.ไว้อย่างไร ซึ่งบางคนก็บอกให้ได้ค่ะ จะได้รู้ด้วยว่าที่ไหนมีปัญหาอะไรรึเปล่า หึๆ บางสนพ.ดูดีในสายตานักอ่าน แต่ค่าตอบแทนอนาถานะคะ ที่โกงก็มี
ในความเห็นส่วนตัวของฉัน ถ้าไม่รีบ อยากได้แพง ก็ส่งสนพ.ค่ะ เลือกที่ใหญ่ๆ ไว้ก่อน ส่วนมากรอพิจารณา 3 เดือน หากไม่ได้ตกหล่นแต่ใช้เวลาเกินนั้นคือเขาไม่เอาแต่ไม่ได้บอกตรงๆ ถอนต้นฉบับส่งที่ใหม่ได้เลยค่ะ (ที่ที่คุณส่งไป เขาดีนะคะ เขาบอกเลยว่าไม่ผ่านและบอกด้วยว่าเพราะอะไร ไม่ใช่ทุกสนพ.จะทำอย่างนี้หรอกค่ะ) การลงในเด็กดีก็ลงเป็นตัวอย่าง สัก 40% ก็เยอะในสายตาสนพ.แล้วค่ะ แต่ถ้ารีบมาก ร้อนเงิน ก็ทำใจเรื่องยอดขายแล้วทำมือเองซะเลย แต่ถ้าคำผิดเยอะจะโดนถ่มถุยนะคะ คำผิดคือจรรยาบรรณพื้นฐานของนักเขียน ต้องน้อยที่สุดเท่าที่จะน้อยได้เลยค่ะ สำหรับสนพ.แล้ว ต้นฉบับที่มีคำผิดเยอะจะถูกมองว่าเป็นต้นฉบับไม่ดีก่อนที่เขาจะอ่านเนื้อหาจริงๆ ซะอีก เพราะมันชี้ชวนให้คิดว่าคนเขียนไม่ได้ใส่ใจกับต้นฉบับเท่าไหร่ ซึ่งเปอร์เซ็นต์มันน้อยที่จะสนุกค่ะ เขาเลยปัดตกง่ายกว่าต้นฉบับที่เรียบร้อย
ความเห็นใดๆ จากสนพ.หรือแม้แต่คนอ่านทั่วไป เก็บไว้เพื่อมองดูตัวเองนะคะ ความเห็นสักแต่ด่าหรืดหลุดโลกก็ข้ามๆ มันไป ส่วนความเห็นที่มีประโยชน์หรือมาจากคนที่น่าเชื่อถือก็เก็บไว้เพื่อพัฒนาให้ดียิ่งขึ้น อย่าลืมว่าเราไม่ได้แต่งเพื่ออ่านเองคนเดียว ดังนั้นทุกความเห็นจึงควรถูกเก็บมาพิจารณาค่ะ มันเป็นของมีค่า อีกฝ่ายก็เสียเวลาพิมพ์มาให้ พล็อตเบาไปสำหรับที่นี่ก็แค่เรียนรู้ไว้ ถ้าเห็นด้วยก็ปรับปรุง ไม่มีอะไรมากน้อยไปกว่านี้หรอกค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ เป็นกำลังใจให้
ลองเด็กดีขายติดเหรียญดูค่ะ ระหว่างรอสนพ.พิจารณา เราได้มา6000บาทนะ แค่นี้ก็ดีใจสุดๆเลยค่ะ สนพ.บอกว่าเรื่องของเราสนุกแต่ไม่มีจุดคลายแมกซ์ว่างั้น มีสนพ.หนึ่งบอกว่าผ่าน แต่เงียบไม่มีอะไรคืบหน้า เราระหว่างรอเราเลยลงขายติดเหรียญในเด็กดีไปพลางๆเซอร์ไพร้ทมาก ยอดวิวพุ่งกระฉูดอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนเลย. เรางี้งงมากกกกเลย สำหรับนักเขียนตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ฉาก nc เราก็ไม่มีนะ แต่ก็ยังขายได้ นิยายเราแทบไม่มีตัวร้ายเลย เรามีคติว่า รอคนที่ชอบเหมือนกันมาอ่าน แล้วเราก็ได้เจอพวกเขาแล้ว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?