เส้นทางสอบเข้ามหาวิทยาลัย dek 58

[mitime]

เราเป็นคนหนึ่งที่สอบไม่ติดมาหลายที่มาก เป็นอะไรที่ท้ออลังการเลยแหละแต่เราก็ไม่ยอมแพ้น่ะ สู้จนกว่าจะสมหวัง หลายคนอาจะส่งสัยว่า(หรือไม่ส่งสัย ฮ่าๆๆ)จะสอบไม่ติดสักกี่ที่กัน งั้นมาเริ่มด่านแรกเลย

-เริ่มที่ด้านเเรกเราสมัครโค้วต้าเรียนดีของมอ. เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก เพราะเป็นด้านแรกของการสมัครเรียน เราสับสนมากไม่รู้จะเลือกคณะอะไรแต่สุดท้ายเราก็เลือกตามที่บ้าน ผลออกมาว่าเราไม่ติด เป็นอะไรที่เสียใจมาก เเละเข้าใจโมเม้นคนสอบไม่ติดเลย เพราะเพื่อนๆเราที่สมัครติดหมด 

-สอบแพทย์มข. เป็นด้านแรกเลยที่ไปสอบข้อเขียน คือที่ไปสอบนิ กะจะไปลองเชิงดูแนว เลยไม่หวังอะไรมาก ผลออกมา ก็ไม่ติดจร้า ก็ไม่ได้อะไรมากที่ที่นอยด์คือ นี้หรอคะแนนเรา เหลวเอามากๆๆ

-สอบแพทย์โค้วตาของมอ.เป็นด่านที่เราหวังมากๆๆ หลังออกจากห้องสอบ เราก็แอบหวังว่าจะติด แต่ผลออกมาเราไม่ติด เป็นอะไรที่เสียใจมากท้อมาก และทิ้งหนังสือไปหลายวันเลยแหละ

-สอบแพทย์โค้วต้าจังหวัดมหาลัยใกล้บ้าน เราตั้งใจสำหรับการสอบครั้งนี้มาก และบอกกับตัวเองว่า ต้องติด ต้องทำให้ได้ หลังออกจากห้องสอบ ก็มีหวั่นๆ แต่ก็หวัง  วันประกาศผลเราโดดเรียนเพื่อรอผลเลย เป็นอะไรที่ตื่นเต้นมาก ไม่เป็นอันทำอะไร พอถึงเวลาประกาศผลเราไม่กล้าดูเลย เพราะก่อนหน้านี้ เราได้ฝันว่า คะแนนเราทุกวิชาดีหมมด แต่จะมีวิชาหนึ่ง เราไม่ผ่านเกณฑ์ทำให้เราไม่ติด เป็นอะไรที่ตื่นมาพร้อมน้ำตา และแล้ว ความจริงกับความฝันก็เหมือนกันเป็นอะไรที่ท้อมากๆๆ ร้องไห้ทั้งวัน และไม่สบายไป2-3 วัน ขังตัวเองอยู่ในห้อง

-สอบแพทย์ชนบทของมหิดล เป็นอะไรที่เราหวังมากๆๆ เพราะเป็นด่านสุดท้ายแล้วของโค้วต้าแพทย์  สามสับดาห์ก่อนสอบเราอ่านหนักมาก และแล้วอุปสสรคก็เกิดขึ้น เมื่อสับดาห์ก่อนสอบ เราไม่สบายเข้าโรงพยาบาลและหมอห้ามนอนดึก เป็นอะไรที่ท้อมากๆ เพราะแม้จะลุกอ่านก็ไม่ไหว แต่พอถึงวันสอบไข้ก็ยังไม่ลด ไปสอบแบบมึนๆ ออกจากห้องสอบรู้ชะตากรรมเลยเพราะคิดอะไรไม่ออก และปวดหัวมากๆๆ พออกมาเราไม่ติด เป็นอะไรที่ไม่มีอะไรให้เสียใจไปกว่านี้แล้ว 

-สอบตรงมอ. เราหวังวิศวะมอ. คะแนนเราถึงน่ะ แต่ผิดพลาดที่วางอันดับผิดทำให้เราติดศึกษามช. เป็นอะไรที่เสียดายมากๆๆ

-หลังจากประกาศผลGAT-PAT เราดูคะแนนแล้วผ่านเกณฑ์ของที่เราสมัครรับจรงจุฬาแบบพิเศษ เราก็แอบหวังว่าจะติด ผลออกมาเราติดจร้า ติดเทคนิดการแพทย์ เป็นอะไรที่ดีใจมากๆดื้นเลยแหละ และบอกกับตัวเองว่าถึงเวลาของเราสักที แต่ติดสัมภาษณ์ 2 คน แต่จะเอาคนเดียวเท่านั้น ผลสัมภาษณ์ ออกมาว่าเราไม่ติด เป็นอะไรที่ ท้ออลังการ เสียใจมาก ร้องให้หนักมาก และบอกกับเองว่าเฮ้ย ก้าวเดียวแล้วน่ะ เป็นอะไรที่ เสียใจไร้คำบรรยาย

*นี้ก็ประสบการณ์สอบไม่ติดของเราเป็นอะไรที่ท้อมาก ท้อจนอยากหยุด แต่เรากลับทบทวน คุ้มหรอที่เราจะมาหยุด เพราะแค่สอบไม่ติด แล้วความพยายามที่ผ่านมาจะสูญเปล่างั้นหรอ เราเลยลุกขึ้นสู้ และจะทำต่อไปจนกว่าจะสมหวัง ถึงแม้จะไม่สอบไม่ติดอีก เราก็จะไม่ยอมแพ้ เพราะเรามีฝัน เราต้องทำมันจนกว่าจะสมหวัง แต่อุปสรรคของเราไม่ใช่แค่สอบไม่ติด แต่มีที่สอบติดแต่ที่บ้านไม่เห็นด้วยก็มี

**เราหวังว่าประสบการณ์ท้อและลุกขึ้นมาสู่จะทำให้เพื่อนๆหลายคนกลับมาสู่อีกครั้ง มาสู่พร้อมๆกันจนกว่าจะสมหวัง

ก่อนจากเราdek 58 น่ะ ตัดสินใจจะหยุดเพื่ออ่านหนังสือเพื่อฝันให้เป็นจริง