เขียนดาร์คแฟนตาซีได้ แปลว่าต้องเป็นคนที่ผ่านความดำมืดของชีวิตมาแล้วใช่ไหม
ตั้งกระทู้ใหม่
คือเราก็ไม่รู้จะตอบยังไงดี มันเป็นแฟนตาซีไซไฟมั้งนะ ในความคิดเราตอนแรก ต่อมาก็มีผู้อ่านทักว่า เราเขียนดาร์คได้ดี เราก็สงสัยว่าหรือจะเป็นดาร์คแฟนตาซีใช่ไหม?
ตอนนี้เริ่มสับสน กับการจัดประเภทของนิยายแฟนตาซีซะแล้วสิ หาในอากู๋ก็บอกว่า ดาร์คแฟนตาซีจะหม่นๆ ทึมๆและเป็นเวทมนตร์ คือนิยายเราไม่มีเวทมนตร์แล้วมันจะเรียกว่าดาร์คได้ไหมนะ
สุดท้ายผู้อ่านนิยายเราบอกว่าไม่อยากให้มีใครตายอีก คือเราก็พูดไม่ออก แลดูตัวเองช้วร้ายยิ่งกว่าตัวร้ายในเรื่องที่สร้างขึ้นมาเสียอีก เลยมานั่งคิดเล่นๆว่าเป็นเพราะเราผ่านความที่สุดของชีวิตมาบ้างแล้ว เราเลยเขียนความมืดมนออกมาได้
หรือว่าจริงๆแล้วนิยายเราแฟนตาซีปกติ ไม่ได้ดาร์คอะไรกับเขาเลยก็เป็นได้
#กระทู้เพ้อค่ะ ขออภัย แต่ก็อยากได้คนไขข้อข้องใจให้ค่ะ ขอบคุณค่ะ (มือใหม่เพิ่งเล่นบอร์ดครบ 1 เดือน)
vanaya
28 ก.ค. 58 เวลา 14:01 น.
1,241
views
14 ความคิดเห็น
เนื้อหากระทู้หลายประเด็นจังค่ะ อ่านแล้วยังงงว่าประเด็นไหนเป็นคำถามประเด็นไหนแค่บอกเล่าเฉยๆ ตอบแค่หัวข้อกระทู้แล้วกันนะคะ
ไม่จำเป็นค่ะ เรามีชีวิตแสนสุขยังเขียนได้เลย แบบนี้หมายความว่าคนที่เขียนรักโรแมนติกต้องผ่านความรักยิ่งใหญ่ในชีวิตมาแล้วหรือ? แล้วคนที่เขียนนิยายสงครามก็ต้องผ่านโมเม้นต์เพื่อนตายคาสนามรบมาแล้ว? (สังเกตว่าที่เรายกตัวอย่างมาเป็นประสบการณ์ทางอารมณ์ทั้งสิ้น)
เราเชื่อว่าใครๆ ก็มีความรู้สึกมืดมนซ่อนอยู่ทั้งนั้นแหละค่ะ ใครๆ ก็เขียนได้ แต่เขียน "ดี" หรือเปล่านี่ประสบการณ์มีส่วนค่ะ
เออ...นั้นสินะคะ เราก็ลืมนึกถึงจุดนี้ไปเหมือนกัน ขอบคุณนะคะ
ปล.เนื้อหาในกระทู้มันเพ้อค่ะ (-*-') เรารู้สึกว่ากำลังสับสนในตัวเองอยู่เหมือนกัน แต่มันรวมความสงสัยด้วย เลยออกมาเป็นแบบนี้ แต่ก็ขอบคุณที่ไขข้อข้องใจให้นะคะ ^^
เรื่องหมวดหมู่อย่าไปคิดมากเลยค่ะ บ่อยครั้งที่เรื่องมันจะคาบเกี่ยวกึ่งๆ กันได้ นิยายเราก็คงเนื้อหาคล้ายๆ ของจขกท. คือเป็นแฟนตาซีไซไฟ แต่เผอิญมันสยองด้วย เราเลยประกาศตัวเป็นดาร์คแฟนตาซีซะเลย ทั้งที่ก็ไม่มีเวทมนตร์เหมือนกัน แต่มันมีเรื่องเหนือธรรมชาติ (ที่เว่อร์เกินกว่าจะจัดว่าเป็นวิทยาศาสตร์) และมันดาร์ค ก็เลยจัดเป็นดาร์คแฟนตาซีซะเลยค่ะ ไม่ต้องคิดอะไรให้มันยุ่งยาก
เราจะเลิกคิดมากเรื่องหมวดหมู่แฟนตาซีแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ ^^
ตอบหลายๆคำถามนะครับ
นิยายดาร์ค <สำหรับผม> คือนิยายที่ตัวละครเอก หรือตัวละครที่เกี่ยวข้องกับตัวเอก ตายบ่อย และตายในปริมาณที่น่าใจหาย นิยายเต็มไปด้วยความตาย ความทุกข์ การหักหลัง เรื่องหนักๆ อย่างเช่นการขืนใจ หรือทารุณ แบบนี้ผมเรียกว่าดาร์ค ถึงโลกแฟนตาซีจะดูสดใสก็เถอะ
ผมจะยกตัวอย่างแฮร์รี่ให้เห็นก็แล้วกัน เล่มแรกๆของแฮร์รี่ดูสดใส เป็นโลกแฟนตาซีมาก แต่พอเล่ม 6 เล่ม 7 มันกลับดาร์คมากขึ้น แถบไม่มีความสดใสเลยก็ว่าได้ ตัวละครต้องทนทุกข์ มีความตายเกิดขึ้นตลอดเวลา แบบนี้... แม้จะเริ่มอย่างสดใส แต่บั่นปลายกลับมีความดาร์คผสมอยู่
คนเขียนดาร์คแฟนตาซี แสดงว่าต้องผ่านความดำมือมาก่อนใช่ไหม...?
ถ้าชีวิตของเราจริงๆ ไม่จำเป็นต้องผ่านความดำมืดก็ได้ครับ
แต่...
จะต้องรับรู้ถึงความดำมืดของสังคม ความดำมืดของความจริงๆทั้งหลายที่แฝงตัวอยู่ในสังคม เคยดูหนังดูการ์ตูน อ่านนิยายแนวดาร์ค คิดเรื่องดาร์คๆได้ จึงจะเขียนเรื่องแนวนี้ได้
หรือ...
ไม่ต้องรู้อะไรเลยก็ได้ แค่เขียนให้ตัวละครตายเยอะๆ เต็มไปด้วยความทุกข์ การแก่งแย่ง แค่นี้ก็ดาร์คแล้ว แบบเกมส์ออฟโทรนนั้นแหละ นั้นเข้าขั้นอภิมหาดาร์คเลยล่ะ
//ความมืดมนขึ้นอยู่กับคนอ่านแต่ละคนด้วย แต่ถ้าคนอ่านหลายๆคนบอกว่านิยายดาร์ค(มืดมน) ก็แสดงว่านิยายของเราเป็นแนวนั้นครับ จะปรับ หรือย้ายให้ถูกหมวดก็ได้ตามสบาย
โอ้วววววว...ขอบคุณค่ะ (*0*)
ถ้ายึดตรรกะตามหัวกระทู้ อย่างงี้ผมต้องใช้เวทใช้อาวุธเป็นสิฮะถึงจะเขียนฉากต่อสู้ที่บู๊กันด้วยการร่ายเวทกับประชันอาวุธ
ดาร์กแฟนตาซีไม่ได้หมายถึงว่าตัวละครตายเป็นใบไม้ร่วง แต่มันมีความหมายประมาณนิยายที่มีธีมหลักเป็นด้านมืดในจิตใจหรือสังคมที่ถ่ายทอดออกมาเป็นเนื้อเรื่องออกแฟนตาซี ตัวอย่างง่ายๆ ก็หนังเรื่องมหัศจรรย์แดนฝัน อัศจรรย์เขาวงกต ที่ตัวเอกเป็นเด็กหญิงเกิดในยุคสงครามโลกเจอเรื่องโหดร้ายในสงครามมาเยอะเลยจินตนาการถึงดินแดนเทพนิยายสดใสมุ้งมิ้ง(?) เพื่อหนีความโหดร้ายในโลกความจริง
ผมว่าไม่จำเป็นหรอกครับ แค่เราอยากเล่า อยากสื่อสารมันออกมาในรูปแบบนี้ นักเขียนเรื่องซีเรียสๆ บางคนนี่ตลกกว่านักแสดงตลกอีกครับ
ไม่น่าเกี่ยวกันครับ
ประสบการณ์ตรงมีส่วนช่วยสื่อเรื่องราวได้เข้าถึงอารมณ์ แต่นักเขียนก็ไม่จำเป็นต้องมีเองเสมอไป
ความเลวร้ายต่างๆ ของโลกนี้ รับรู้จากประสบการณ์คนอื่นก็ได้ครับ
อีกอย่าง งานเขียนอาจจะไม่ตรงกับบุคลิกจริงของนักเขียนก็มี
เขียนแนวดราม่าซีเรียสดำมืด แต่เป็นคนเฮฮาก็มีถมไปครับ
นิยายแต่ละเรื่องเป็นกระจก สะท้อน จิตใต้สำนึกลึกๆ ของผู้แต่งเสมอ
รู้สึกตัวเองชั่วร้ายจังเลยค่ะ
แต่มันก็สนุกดีนะ เรายังชอบเลย พระเอกเลวๆ ยิ่งแต่งก็ยิ่งสนุก งึม
เราแต่งไปแต่งมาเราชอบตัวร้ายค่ะ เราอวยตัวร้ายมากๆเลย ToT
เพราะถ้าไม่ปิดไฟ มันจะนอนไม่หลับน่ะเซ่! (ฮา)
นะ...นั่นสินะคะ!!!
เอาจริงๆ นะ จากความคิดเห็นส่วนตัวของตัวเองเลยแล้วกัน
เห็นอย่างนี้ แต่จริงๆ ผมเองก็เป็นพวกคิดในแง่ร้ายเหมือนกัน ส่วนหนึ่งก็คงเพราะตั้งแต่ช่วงประสบการณ์ตอนเด็กๆ เองที่มักจะเจอแต่เรื่องที่เจ็บช้ำน้ำใจ น้ำตาตกใน และเคยมีเรื่องทะเลาะวิวาทกับคนอื่น แถมยังเสพเรื่อง "ความรุนแรง" ตั้งแต่วัยช่วงนั้นด้วย ก็เลยเวลาที่เจอเรื่อง "ร้ายๆ" มาในช่วงปัจจุบัน เวลาเขียนทีก็อาจจะต้องมีการ "บิ้ว" อารมณ์ + ประสบการณ์ที่เจอด้วยในช่วงเวลานั้น (คล้ายกับเป็นตัวขับเคลื่อนให้นิยายไหลลื่นไปน่ะ)
แต่แปลก...พอโตขึ้น ก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองสุขุมมากขึ้น ก็ไม่รู้เหมือนกันแฮะ #ว่าไปนั่น
สรุปเลยจริงๆ มันก็คงไม่เกี่ยวกันหรอกครับ บางทีคนเขียนแนวตลก ชีวิตจริงอาจจะเครียดถมเถไปก็มีเน้อ ขนาดผมนี่เคยมีความคิดว่าอยากจะลองเขียนแนวรักคอเมดี้ หรือไม่ก็ลองเขียนแนวอะไรที่ดูสบายๆ บ้างสักครั้ง
แต่ก็นั้นแหละครับ...พอเข้ามาสาย "ดาร์คแฟนตาซี" ปุ๊บ ก็เริ่มมีความรู้สึกอยากจะลองศึกษาดูให้มากกว่านี้แล้วล่ะนะ (แม้จะต้องแลกด้วยตับไตไส้พุงก็ตามที 555+)
ไม่เสมอไปค่ะ
เอาแรงบันดาลใจจากสื่ออื่น ๆ ก็ได้
เราชอบอ่าน-เขียนอะไรแบบหน่วง ๆ
แต่ก็ไม่เคยเจอ(และไม่อยากจะเจอ)ในชีวิตจริงนะคะ
ป.ล.เวลาเราเครียด เรารู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก เมื่อได้เห็นตัวละครทรมาน มากกว่ามีความสุขค่ะ (แอบจิตเบา ๆ แฮะ)
เนื้อหากระทู้หลายประเด็นจังนะคะ 5555555 มันเหมือนกับ จขกท. สับสนที่คนอ่านตัวเองมาเมนท์แสดงความเห็นหลายแบบ/ขอร้องทำให้ จขกท. ดูงง ๆ นะคะ
แต่เราว่าเรื่องอดีตในชีวิตไม่เกี่ยวกันนะคะ เพราะบางคนชีวิตสงบสุขแฮปปี้ลัลล๊าก็แต่งได้ ส่วนของเราเราขาดไปบางส่วนแต่ชีวิตก็มีความสุขดีค่ะ ก็ยังแต่งได้ เพราะงั้นตรงส่วนนี้ไม่น่าเกี่ยวกันหรอก มันเกี่ยวว่าจะเอาส่วนผสมมาประกอบกันให้ลงตัวได้ไหม
มันเป็นจริตของคนเขียนค่ะ หากเราชอบอะไรหน่วงๆ อ่านแล้วหดหู่ เข้าสู่ด้านมืดของจิตใจมนุษย์ เราก็ถ่ายทอดสิ่งที่ชอบออกมาได้ดี คนชอบดาร์ก ต่อให้คิดพล็อตมากี่เรื่องก็ดาร์กค่ะ อย่างเราก็สายดาร์ก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะอ่านนิยาย feel good ไม่ได้นะ อ่านได้ แต่อ่านแล้วก็ทึ่งว่าทำไมเขาคิดพล็อตน่ารักๆ แบบนี้ได้ แต่เราคิดไม่ได้ค่ะ 5555
เราไม่หลุดกรอบเลยค่ะ
ทั้งที่อ่าน-ดู นิยาย-หนังสายสว่างและดาร์คพอๆกัน
แต่แต่งนิยายกี่เรื่องๆ ก็หาเรื่องทรมานตัวละครได้ตลอด
เผลอแป็ปๆ ตัวละครดำดิ่งไปในความมืดไม่รู้ตัว
เลยหันมาแต่งดาร์คเต็มตัวให้มันรู้ๆ ไป
ลองดูว่าตัวเองจะอยู่สายไหน? หรืออาจกำ้กึ่ง ก็ตาม
เพิ่งหัดแต่งก็เลยยังไม่เจอจุดแข็งในนิยายตัวเอง
เป็นกำลังใจให้ตัวเอง เอ้ย ให้คุณ Vanaya ค่ะ สู้ๆ
ขอบคุณค่ะ สู้ๆ^^
แล้วแต่ความถนัดของแต่ละคน บางคนมีประสบการณ์ชีวิตสูง แต่กลับเขียนนิยายไม่ได้ก็มีถมไป ในขณะที่บางคนไม่ได้มีประสบการณ์อะไร แต่กลับเขียนนิยายได้ดีก็มากมาย
อ่าคือ...จากที่เราก็เคยเขียนดาร์กๆนะ มันไม่จำเป็นหรอกว่าจะต้องเกิดกับชีวิตเรา อาจมาจากสื่อก็ได้ขอเพียวนึกภาพออกก็เขียนได้แล้ว
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?