ผิดไหม..ที่ไม่มีตัวร้ายในนิยายที่เขียน?
ตั้งกระทู้ใหม่
เรามาแชร์เรื่องราวของนิยายตัวเอง
จากการอ่านกระทู้และนิยายของคนอื่น
ท่านนักเขียนหลายคนจะพูดถึงตัวร้ายในนิยายของตัวเอง
หรือไม่ก็ความร้ายกาจของพระเอก (อะไรประมาณนี้)
ที่ผ่านมาไม่เคยคิดอะไร แม้ว่านิยายของตัวเองไม่มีตัวร้าย
จนตอนนี้กำลังเขียนเรื่องที่ 3
(ที่สุดก็รักเธอ ตอน 1,ตอน 2 และป่วนหัวใจเพราะนายสองคน)
ก็ยังไม่มีตัวร้ายอยู่ดี เลยเริ่มงงกับตัวเอง ว่าจริงๆ แล้ว เราต้องสร้างตัวละครร้าย ๆ สักตัวมั้ย
หรือเป็นเพราะนิยายที่เราเขียนเป็นเรื่องหวานหวาน
ที่เล่นกับอารมณ์ของตัวละครเลยไม่จำเป็นต้องมีตัวร้าย
นิยายของใครเป็นยังไง แชร์บอกกันบ้างน๊าาาาา
ขอบคุณจ้าาาาาาา
11 ความคิดเห็น
ตามความคิดเรานะคะ นิยายไม่ได้จำเป็นต้องมีตัวร้าย แต่จำเป็นต้องมีอุปสรรคหรือความขัดแย้งค่ะ
ต่อให้เรื่องนั้นจะหวานแหวว จะมุ้งมิ้ง จะใสๆ จะเน้นขายเด็ก
แต่ลองสังเกตไหมคะ ทุกเรื่องจะมีอุปสรรคเสมอ
เพราะอุปสรรคจะทำให้เรื่องน่าสนใจขึ้น ทำให้คนอื่นกระตือรือร้นที่จะอ่าน อยากรู้ว่าตัวละครจะฝ่าฟันมันไปอย่างไร และฝ่าฟันไปได้หรือไม่
หากเนื้อเรื่องมีแต่ความสุข สุข และสุข เชื่อเถอะค่ะ เดี๋ยวก็เบื่อ
และการสร้างอุปสรรคง่ายๆ สำหรับนิยายโดยทั่วไปคือการมีฝ่ายร้ายขึ้นคอยขัดขวางฝ่ายตัวเอก ทั้งความรัก การทำงาน ฯลฯ
อย่างวรรณกรรมเยาวชน แฮร์รี่ พอตเตอร์ ก็ยังมีโวลเดอร์มอร์
แวมไพร์ทไวไลต์ที่เน้นความรักแฟนตาซีพารานอร์มอล ก็ยังมีพวกโวลตูรี่(ที่ไม่เชิงว่าร้ายแต่ก็นับว่าเป็นอุปสรรค)
นิทานสำหรับเด็กก็ยังมักจะมีสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์มาคอยขัดแผนการของตัวเอกเสมอเลยเหมือนกันค่ะ
ฯลฯ
ชอบความเห็นและคำแนะนำนี้จัง อ่านแล้วเห็นภาพดี
ว่าในชีวิตจริงมันต้องมีอุปสรรค
จะลองนำไปใช้กับนิยายของเราน๊าาาาา
ขอบคุณมากๆๆๆๆ
นิยายเรา ตัวร้าย ตัวโกง คือ พระรอง
กำลังกลุ้มใจเหมือนกันว่าจะ เอาตัวละครตัวไหนเป็นตัวร้ายจริงๆ
มีตัวร้ายหลายๆ ตัวไม่ได้เหรอ?
แบบว่าร้ายกันคนละแบบ
เด่นกันคนล่ะอย่าง ประมาณนี้
เรายังหาใครมาร้ายไม่ได้เลย (เศร้ากว่า)
ตัวร้ายมีหลายตัวได้สิครับ
หนังบางเรื่องตัวร้ายยังมารวมหัวกันสร้างเรื่องให้พระเอกนางเอกแตกคอกันเลย
ก็เห็นบอกว่า กลุ้มใจไม่รู้ว่าจะเอาตัวไหนเป็นตัวร้ายจริงๆ
นิยายประเภทสีเทา คือทุกคนมีทั้งความดีและความชั่วในตัวเองก็จะเป็นอีกแบบหนึ่งครับ
กล่าวคือ มันดูไม่ออกว่าใครเป็นตัวร้ายกันแน่ ต่างฝ่ายต่างทำเลว แต่ก็มีเหตุผลที่ฟังขึ้นกันทั้งคู่ และทั้งสองฝ่ายก็มีทำดีเหมือนกันอีก
ตัวอย่างก็เช่นสามก๊ก จริงๆ ไม่มีตัวดีตัวร้ายเลยนะหากอ่านดีๆ มีแค่ "ใครรวมแผ่นดินได้" เท่านั้น ผมคิดของผมแบบนี้นะครับ
คือมันคล้ายๆ กับซีรีย์เกาหลีที่เราเคยดูมั้ย?
เพราะรู้สึกว่าในซีรีย์ไม่มีตัวร้ายๆ มีแต่ตัวละครที่มีความต้องการแตกต่างกันไป
ทุกการกระทำของตัวละครมันจะมีเห็นผม หรือความจำเป็นรองรับเสมอ ประมาณนี้เหมือนกันมั้ย?
นิยายบางเรื่องผมก็ไม่มีตัวร้ายนะ มีแต่ตัวละครทั่วๆ ไปที่มันมีอุดมการณ์ของมัน แต่ดันค้านกันเอง และตีกันเอง
แบบนี้แหละที่เหมือนซีรีย์เกาหลี ที่ต่างทำเผื่อความต้องการของตัวเอง เพื่อเอาชนะอีกฝ่าย อะไรแบบนี้
เราว่าแบบนี้คือใกล้เคียงกับชีวิตจริงมากกว่า(หรือเปล่า) เนอะ ......
ถ้าจะให้เขียนง่าย เข้าใจง่าย มีเป้าหมายชัดเจน แนะนำให้ใส่ตัวร้ายเข้าไป เพราะตัวร้ายหมายความรวมถึง อุปสรรค์ของพระเอก เป้าหมายของพระเอก เมื่อตัวร้ายตาย นิยายก็จะจบ เป็นตัวละครที่ทำให้เรื่องเดินไปอย่างสนุกและเข้มข้น
แต่หากพล็อตที่คิดมาในตอนแรก ไม่มีตัวร้ายชัดเจน แนะนำให้คงไว้แบบนั้น บางที ศัตรูตัวร้ายของตัวเอกก็คือทุกๆสิ่ง ซึ่งก็สนุกไปอีกแบบเหมือนกัน
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำน๊าาาาา
ก็จริงๆ เนอะ ตัวละครร้ายๆ ทำให้นิยายเข้มข้น
แต่เรายังหาที่ใส่ตัวร้ายไม่ได้ (โขกหัวกะโต๊ะ)
เดี๋ยวจะลองพยายามต่อไป
สู้ๆ (บอกกับตัวเอง 555)
ที่เขียนไปเรื่องไม่ได้ซับซ้อนมาก (เพราะไม่กล้าซับซ้อนเยอะกลัวไปไม่รอด)
พยายามเล่นกับความรู้สึกของตัวของตัวละคร ก็จบแบบนุ่มๆ นะ
แต่ที่ตั้งใจจะพยายามเพิ่มความซับซ้อนของเรื่องให้มากขึ้น เพื่อความน่าสนใจ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำน๊าาาา
ถ้าสามารถสร้างความขัดแย้งอื่นๆ ได้ก็ไม่ต้องจำเป็นต้องมี
ตัวร้าย เป็นความขัดแย้งและอุปสรรคภายนอกที่สร้างได้ง่าย สื่อสารกับผู้อ่านก็ง่าย
ส่วนใหญ่เรื่องที่ไม่มีตัวร้าย มักจะเน้นเรื่องราวความขัดแย้งและอุปสรรคภายในตัวละคร
ขอบคุณสำหรับคำตอบและคำแนะนำน๊าาาา
ที่เคยเขียนคือเล่นกับอารมณ์ของตัวละคร
แต่ก็ไม่ได้ซับซ้อนมาก เพราะกลัวไปไม่รอด
ต่อไปอยากเพิ่มความซับซ้อนของอารมณ์ตัวละคร ...
แต่ไม่รู้ว่าจะรอดไหม .. จะพยายาม จะลองดู
ไม่ผิดค่ะ ... เราว่า ตัวร้าย จะมีหรือไม่มีก็ได้ แล้วแต่คนแต่งนิยายเลย
ไม่มีตัวร้ายสักตัว แต่ว่านิยายยังคงอ่านสนุก คนเขียนก็เขียนสนุก แสดงว่าเราเขียนดีใช่ไหมล่ะ..
ชีวิตคนเราจริง ๆ ก็ไม่ได้มีตัวร้ายมาป่วนเหมือนในละครนะ
ตามความเห็นของเรา เราคิดว่า ความคิด อารมณ์ ความรู้สึก นิสัย ของตัวละครมากกว่าที่จะเป็น "ตัวร้าย" ให้กับนิยาย
นิยายเราก็ไม่มีตัวร้ายเท่าไหร่นะ มีแต่พระเอกกับนางเอกนั่นแหละที่ร้ายกันเสียเอง 555+
เหมือนกันเลย......นิยายเราก็ไม่มีตัวร้าย
มีแต่อารมณ์ ความไม่รู้ ความไม่เข้าจ ไม่แน่ใจ ไม่มั่นใจ
ที่ทำร้ายตัวเดินเรื่อง...ทำร้ายตัวละครอื่นๆ
แต่พระเอกของเรา ไม่เคยทำร้ายนางเอกนะ.. 5555
เรื่องที่เราเขียนก็ไม่มีตัวร้ายเหมือนกันค่ะพวกนางอิจฉาตบตีแย่งผู้ชาย ไ่ม่มีเด็ดขาดค่ะ
ของเราที่ไม่มีเพราะแค่นางเอก พระเอก พระรอง 3 คนนี่ก็โคตรยากแล้ว (สำหรับเรา) นะ
เรานี่เอาเรื่องเก่ามาปรับปรุงใหม่นะ แต่ก่อน มีพระเอกกับนางเอก แค่ 2 คนเอง ฮา... ตอนนี้เลยเอามาเพิ่มอีก 2 ตัว ไม่มีตัวร้ายหรอก มีแต่เรื่องที่ไม่เข้าใจกัน ไม่ทำความเข้าใจกันมากกว่า
มีเพิ่มได้ด้วย?
ทำไมจะเพิ่มไม่ได้ล่ะ งานเขียนของเราเอง เราอยากจะปรับปรุงใหม่ก็ปรับปรุง เรื่องนี้ปรับปรุงมานี่รอบที่ 2 นะ ตอนแรกเขียนไว้เป็นเรื่องสั้นยาว 6 หน้า ปรับปรุงใหม่กลายเป็น 60-70 หน้า ปรับปรุงครั้งนี้คงจะเพิ่มขึ้นเป็นร้อยหน้าแล้ว
โห.......เก่งง่ะ ตรงที่สามารถแทรกเนื้อหาลงไปได้
แล้วโครงเรื่องเปลี่ยนไหม?
โครงเรื่องเป้าหมายพล็อทเรื่องเหมือนเดิมค่ะ ตัวละครที่เพิ่มมาสร้างสีสันให้มากขึ้นและเป็นตัวเร่งปฏิกิริยาต่อตัวเอกของเรื่องค่ะ
ใช้เวลานานมั้ย? กับการปรับปรุงแต่ละครั้ง?
แล้วแต่ละเรื่องนานไหมกว่าจะเสร็จสมบูรณ์จริงๆ
ตอนปรับปรุงครั้งแรก ใช้เวลาพอสมควร เพราะว่าแต่ก่อน ลงแค่เดือนละตอนเองค่ะ ฮา...^^ แบบเขียนสบาย ๆ ไม่รีบร้อน
การปรับปรุงเหมือนมันเป็นไปตามวัยนะคะ เพราะตอนเขียนครั้งแรกมันเป็นวัยรุ่น ความคิด การมองชีวิต ยังไม่ค่อยรู้อะไร ก็มักจะเขียนอะไรไปตามความคิดฝันของเด็ก ๆ แต่พอโตขึ้นมุมมองของชีวิตเปลี่ยนไป ประสบการณ์ชีวิตที่เราได้พบเจอมากขึ้น ก็ทำให้เราอยากจะใส่เข้าไปในนิยายได้มากขึ้น
ตอนปรับปรุงครั้งที่สองก็คิดว่า ทำไมนิยายเรามีตัวละครแค่ 2 ตัวเองนะ แล้วมันจะเรียกว่านิยายได้เหรอ ก็เลยคิดว่า ต้องปรับปรุงใหม่ เพิ่มตัวละครเข้าไปน่ะค่ะ
ส่วนใหญ่ไม่ค่อยเขียนเรื่องใหม่เลย ช่วงอายุที่เขียนได้ดีมีจินตนาการมากที่สุดก็เป็นช่วงวัยรุ่น จนถึงช่วงเกือบ 30 นี่แหละค่ะ หลังจากนั้นเหมือนต่อมความคิดสร้างสรรค์ และจินตนาการไม่ค่อยจะทำงานแล้ว อิิอิ
เราว่ามันไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ เรื่องของเราก็ไม่มีตัวร้ายเหมือนกันเลย ไม่รู้จะเอาใครมาเป็นตัวร้าย 5555
คงคล้ายๆ แต่เราไม่ได้คิดเรื่องตัวร้ายเลยง่ะ
ไม่ผิดหรอกครับ ถ้านิยายไม่มีตัวร้าย เราแค่คิดพล็อตให้มีความน่าสนใจ หาอย่างอื่นมาเรียกเรตติ้งแทนการสร้างตัวร้าย อาจเป็นการบรรยายที่สวยงาม เห็นภาพชัดเจน การสร้างตัวร้ายมันเหนื่อยมากๆ คอยคิดอิจฉาริษยาแต่คนอื่น เขียนงานอย่างเป็นอิสระตามสไตล์ของนักเขียนแต่ละคน :)
คงจะจริงที่การสร้างตัวร้ายมันเหนื่อย ยิ่งกับเราที่ไม่เก่งด้วยแล้ว เอาที่เราถนัดดีกว่าเนอะ
อีกหนึ่งความคิด เราว่าทุกคนไม่อยากมีใครเป็นคนไม่ดี ตัวละครก็คงจะเหมือนกัน (มั้ง)
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?