แชร์ประสบการณ์นร.แลกเปลี่ยนในอเมริกา♥
ตั้งกระทู้ใหม่
สวัสดีค่ะทุกคน >< เราชื่อข้าวนะคะ อายุ 15ปี เราเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนประเทศสหรัฐอเมริกาของโครงการ OEG (ครอบครัวนี้น่ารัก 55555555) ตอนนี้มาอยู่ที่อเมริกาได้ 2 เดือนแล้ววว
เราจะมาเล่าความเป็นมากว่าจะได้มาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยน และแชร์ประสบการณ์ค่ะ
หวังว่าจะทำให้มีคนสนใจเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนมากขึ้น หรือไม่ก็ใครที่สอบผ่านแล้ว กำลังจะไปปีหน้า ก็ขอให้ได้ประโยชน์จากกระทู้นี้ไม่มากไม่น้อยนะคะ^^
เริ่มแรกเลย เรามีความคิดที่กลัวการเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนอยู่ในหัวมาก ว่าจะไปอยู่แบบนั้นได้ยังไง เด็กต่างชาติคนเดียวในรร. ไม่ไหวหรอก น่ากลัวจะตาย แถมเมื่อก่อนไม่ชอบภาษาอังกฤษอีก แต่พอนานๆเข้า เราเริ่มสนใจภาษาอังกฤษมากขึ้น (ไม่ใช่แค่ภาษาเดียวด้วย5555) บวกกับที่ชอบโดนแม่บอกบ่อยๆ ว่าคนนู้นคนนี้เค้าไปแลกเปลี่ยน ไปเรียนต่างประเทศกันมา กลับมาแล้วภาษาเก่งขึ้น'ทุกคน' แล้วมันทำให้เราเกิดคำถามในใจว่า "แค่ไปเรียนต่างประเทศ ภาษาก็ได้เลยหรอ?" "ได้ทุกคนเลยหรอ? แม้แต่ธรรมดาๆอย่างเรา ถ้าไปบ้างก็จะเก่งขึ้นเหมือนกันจริงดิ..?"
แล้วพอช่วงขึ้นม.3 เราก็เริ่มได้ยินคนคุยเกี่ยวกับเรื่องนักเรียนแลกเปลี่ยนมายิ่งขึ้น แม่ก็สนับสนุน ไอความคิดที่เคยกลัวๆก็หายไปแล้ว แถมรร.เรายังเป็นสนามสอบอีก (เราอยู่รร.หอวังค่า) เอาวะ! เขามาเสิร์ฟให้เราสอบในรร.แล้ว จะรออะไร555555555 ก่อนสอบดันไม่อ่านหนังสืออีก อ่านแค่คำศัพท์นิดๆหน่อยๆก่อนเข้าห้องสอบ เค้าจะมีสอบฟัง,อ่าน,คำถามทั่วไป ผลคือไม่ผ่านค่ะ 5555555555 แต่ ณ จุดนี้แล้ว เค้ามีเปิดสอบรอบที่2 เราก็ไปอีกสิ ไม่เข็ด..5555 ผลคือผ่านแบบคาบเส้น.. เป๊ะตามคะแนนที่เค้ากำหนดพอดี กากจริงเรา55555
ขอข้ามๆไปจนถึงก่อนเดินทางเลยละกันนะคะ พอดีมันยาวมาก เราเลยตัดออกไปหมดแล้ว แต่ถ้าใครอยากได้ข้อมูลส่วนนี้เพิ่มเติม หลังไมค์มาเลยค่ะ555
รูปนี้ถ่ายรวมกับเพื่อนนร.แลกเปลี่ยนในโครงการเดียวกัน มาเข้าเฝ้าองค์โสมเพื่อทูลลาไปเรียนต่อต่างประเทศ
(กราบขอโทษเพื่อนๆมา ณ ที่นี้ 555555555)
(กราบขอโทษเพื่อนๆมา ณ ที่นี้ 555555555)
เราได้โฮส "1 อาทิตย์" ก่อนเดินทาง มันเป็นอะไรที่วุ่นวายมาก เพราะเรายังไม่ทันได้จัดกระเป๋าอะไรเลย.... เรื่องเรียนก็ยังไม่ดรอป ของฝากโฮสก็ยังไม่ซื้อ เพื่อนก็ไม่ได้ลา โชคชะตาเล่นตลกตรงที่รู้วันเดินทางก่อนรู้โฮสอีกค่ะ 555555555
โฮสคนแรกของเราเป็นซิงเกิลมัมอายุ63ปี แล้วเค้าก็เป็นแค่เวลคัมแฟมิลี่ เราจะไปอาศัยอยู่กับเค้าแค่2อาทิตย์ จนกว่าทางโครงการจะหาโฮสถาวรให้ได้
เราออกเดินทางวันที่ 28 ก.ค. 15 (เดินทางเป็นกลุ่มแรก รอบแรกของโครงการ) พี่สตาฟนัดพบกันตอนตี 2.30น. อ่านไม่ผิดค่ะ ตี2... แหกตาตื่นกันมาเลยทีเดียว แต่เครื่องออก6โมงเช้าค่ะ55555
เรานั่งเครื่องประมาณ5ชม.ไปต่อเครื่องที่ญี่ปุ่น แล้วก็จากญี่ปุ่น ตรงไปสนามบิน JFK ที่ New York เพื่อเข้าค่ายปฐมนิเทศพร้อมนร.แลกเปลี่ยนจากประเทศอื่นๆ
ภาพนี้ถ่ายจากบนรถ แถวย่านTime Square ในตัวเมืองนิวยอร์ก
มาเยือนนิวยอร์กแล้วววว (บนตึก Empire State)
ในที่สุดความฝันที่อยากเห็นเทพีเสรีภาพเป็นจริง TvT
หลังจากเข้าค่ายเสร็จแต่ละคนก็จะเดินทางไปตามรัฐของตัวเองกันค่ะ
รัฐที่เราได้อยู่คือรัฐ Ohio ค่ะ เมือง Canton อยู่ไม่ไกลจากNew Yorkเท่าไหร่
พอลงจากเครื่องมา LC (Local Coordinator)กับโฮสก็มารับเราค่ะ เอ๋อเลย ไม่รู้จะพูดไรกับเขา 555555 แต่ก็ตามน้ำไป สรุปวันนั้น สลบเป็นตาย นอนตั้งแต่ 4โมงเย็น-เที่ยงคืน แล้วก็นอนต่อจนเช้าอีกวัน5555
ตื่นเช้าวันต่อมาก็ก่อเรื่องเลย เห็นโฮสมัมยังอาบน้ำอยู่ เลยว่าจะแอบออกไปสูดอากาศหน้าบ้าน เปิดประตูไปเท่านั้นแหละ.. สัญญาณกันขโมยดังจ้า55555 ไม่รู้จะทำไง มัมก็ไม่ได้ยินเสียง จนสุดท้ายไปเคาะประตูเรียกเขา กว่าเรื่องจะจบนี่แทบแย่ เพราะเจ้าหน้าที่ของหมู่บ้านโทรมาถามว่าโจรขึ้นบ้านหรอ5555
ด้วยความที่โฮสคนนี้เขาเกษียรแล้ว เราเลยได้เที่ยวเยอะมาก 5555 ตามเขาไปทุกที่ รร.ก็ยังไม่เปิดด้วย ข้อดีของการมาเร็วเกินมันดีอย่างนี้นี่เอง5555
เราได้ไปงานวันเกิด งานศพ งานเรียนจบ ไปโบสถ์ ไปเรียนภาษามือ ไปดูคอนเสิร์ตออเครสตาของบอร์ดเวย์ ดูหนังกลางแจ้ง ดูขบวนพาเหรดของเมือง ดูการแข่งเบสบอลของคนพิการ และอีกมากมาย เรียกได้ว่าออกจากบ้านทุกวัน แต่นี่แค่ภายใน2อาทิตย์ค่ะ 5555
2อาทิตย์ผ่านไปอย่างเชื่องช้า แต่ในที่สุดแอลซีเราก็หาโฮสคนใหม่ได้แล้ว! ปราบปลื้มยิ่งนัก เพราะตอนนั้นเราอยากย้ายโฮสจะแย่อยู่แล้ว คือไม่ใช้ว่าโฮสเวลคัมเราเค้าไม่ดีขนาดนั้น แต่เราไม่ชอบที่เค้าค่อนข้างที่จะพูดถึงเรื่องศาสนามากเกินไป เหมือนอยากให้เราเปลี่ยนศาสนา แล้วชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกันเด็กแลกเปลี่ยนที่เขารับมาเมื่อปีที่แล้ว เค้าค่อนข้างหัวโบราณ เพราะเป็นครูเกษียร แต่เราชอบที่เค้าพาเราเที่ยวเยอะ55555 แล้วก็เราสัมผัสได้ว่าตอนช่วงวันท้ายๆที่เราอยู่กับเค้า เค้าพยายามปรับตัวเข้าหาเรา คุยเรื่องดารากับเรา55555 ผช.คนไหนหล่ออะไรงี้55555 คุยเรื่องเกม เรื่องที่เราชอบ คือเราดีใจนะ ที่ไม่ใช่แค่เราที่พยายามปรับตัวเข้าหาเค้าอยู่ฝ่ายเดียว แต่เค้าก็อยากเข้าหาเราด้วย คือเค้าถามคำถามเกี่ยวกับไทยเยอะ"มาก" บางครั้งตอบไม่ได้ก็พึ่งกูเกิ้ล55555
วันที่เราต้องย้ายโฮส แอลซีบอกเราว่าโฮสถาวรเราเค้ายังไม่พร้อม แอลซีเลยจะส่งเราไปอยู่กับโฮสชั่วคราว(อีกแล้ว) 2-3วันจนกว่าโฮสจริงเราจะพร้อม..
แล้วที่ดีใจและตกใจคือ โฮสที่เราจะไปอยู่ด้วยชั่วคราวเป็นคนไทย!!
ครอบครัวนี้โฮสมัมเป็นคนไทย มาจากเชียงใหม่ สามีเป็นคนอิตาลี มีลูก3คน โตกันหมดแล้ว ถึงจะเป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ แต่ทำให้เราได้ข้อคิดหลายๆอย่างจากครอบครัวนี้มาก
แด๊ดคนอิตาลี เขาสอนเราว่า 'ที่อเมริกาเนี่ยเป็น Melting pot (คนจากหลายๆชาติมารวมกัน) คือไม่ว่าเราจะมากจากประเทศไหน เขาก็จะมองว่าเราคือคนอเมริกัน ฉะนั้นอยากให้เราจะไว้ให้ขึ้นใจว่า ต้องพรีเซนต์ตัวเอง ว่าเรามาจากไทย เราไม่ใช่คนทีนี่ ไม่ใช่อเมริกันเอเชียนน (เพราะที่นี่ คนจีนเมกันเยอะมาก ถ้าโดนใครทักว่าเป็นคนจีนก็ไม่ต้องโวยไป เพราะคนที่นี่เค้าเหมาว่าเอเชียเป็นคนจีนหมด5555 เราโดนบ่อยมาก ครั้งนึงโดนผช.ทักว่าหนีห่าว แต่เค้าทักเพราะเค้าลงเรียนภาษาจีน อยากคุยกับคนจีน แบบนี้เราว่าก็น่ารักดี555) เราไม่ได้ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่1 ต้องบอกให้เค้ารู้ เค้าจะได้เข้าใจเรา ว่าภาษาเราอาจจะยังไม่แข็งแรง
เอาหล่ะ วันนี้ที่รอคอย ในที่สุดโฮสถาวรก็จะรับเราไปอยู่ด้วยแล้ววว หลังจากรู้สึกเหมือนเป็นเด็กกำพร้ามานาน เพราะระหว่างที่เราอยู่กับโฮสเวลคัม ยังไม่มีใครจะรับเราไปอยู่ด้วยเลย เหมือนโดนทิ้งไว้กลางทาง555555 (แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันขำไม่ออกหรอกค่ะ T-T)
โฮสใหม่ของเราเป็นครอบครัวสุขสันต์มาก 55555 ประกอบไปด้วยโฮสแด๊ด มัม พี่ชาย2คน แล้วก็ผญ.อายุเท่ากันอีก1คน โฮสแด๊ดกับลูกทุกคนเป็นผิวสี ยกเว้นมัมค่ะ คือผู้ใหญ่บางคนอาจจะมองว่าได้โฮสเป็นผิวสีแล้วไม่ดี ผิวสีนิสัยไม่ดีไรงี้ เราอยากให้เปลี่ยนความคิด เค้าก็คนเหมือนเรา เราอ่ะแหละ เป็นพวกผิวเหลืองสำหรับเค้า ดูติ๋มๆไปเลย55555 แต่มาอยู่นี่ยังไม่เคยโดนเหยียดสีผิวอะไรแบบนั้นเลยค่ะ สบายใจได้ Bully ก็ยังไม่เคยโดน
แด๊ดเป็นคนตลกมาก ชอบเล่นมุกบ่อยจนเราเพลีย5555 มัมก็ตลกบางครั้ง ซีเรียสบางครั้ง กำลังดี พี่ชายคนโตอายุ 20 ทำงานอยู่ Best Buy พี่ชายอีกคนอยู่เกรด12 (ม.6) เป็นนักบอล(soccer) ทีม Varsity(ทีมเก่ง)ของรร. ส่วนโฮสซิสอยู่เกรด10 (ม.4) เป็นนักบอลเช่นกัน แต่อยู่ควบคู่ทั้งทีม JV (ทีมเก่งน้อยกว่า) กับ Varsity (แต่นางเป็นแค่ตัวสำรองของทีมนี้555) บรากับซิสไปรร.เดียวกันกับเรา ซึ่งเป็นอะไรที่สะดวกสบายมาก เพราะบรามีใบขับขี่ สามารถขับไปรร.ด้วยกันได้ และเพราะทั้งบราทั้งซิสเป็นนักบอล ทำให้เราต้องตามไปดูพวกเค้าแข่งกันแทบทุกครั้ง แต่มันก็ดี ทำให้รู้จักคนในรร.เยอะมากขึ้นนะ
นี่โฮสแด๊ดกับมัมค่ะ
วันแรกของการไปรร.กับโฮสบรากับซิส
(จนถึงตอนนี้เรายังไม่สนิทกับพวกนางเลย..)
นี่รร.เราค่ะ เราอยู่รร. Jackson High School มีนร.ประมาณ 1,800คน เป็น1ในรร.ระดับท็อปของแถวนี้ มีมาสคอตเป็น Polar Bear! สีประจำรร.คือม่วงทอง (ข้างในรร.นี่มีสีม่วงทุกที่แม้แต่ในห้องน้ำ ยอมใจ555555)
เราเรียน7วิชาต่อวัน คาบนึงตกประมาณ45นาที เลิกเรียน2.35น.บางวิชาเรียน2เทอม บางวิชาเรียน1เทอม
นี่ตารางเรียนเราค่ะ เรียนแบบนี้ทุกวัน
จากตารางเรียนเราก็จะเห็นว่า มีวิชาบังคับอยู่ 4วิชา(คณิต อังกฤษ ประวัติศาสตร์ วิทย์) วิชาเลือกอีก 2 (ทำอาหาร,คอมพิวเตอร์กราฟฟิก) ส่วนอีก 1วิชาคือ ครูแนะแนวลงให้สำหรับเด็กอ่อนแอทางภาษาอย่างเรา5555 (English as a second language)
วันแรกของการไปเรียนนี่มึนเรื่องเส้นทางเบาๆ คือ2-3วันแรกเราต้องดูแผนที่รร.ตลอด เพราะทุกคาบต้องย้ายคลาส เราไม่อยากหลงทาง5555 จะไปถามใครก็กลัวเขาฟังไม่รู้เรื่อง5555 แต่ยังดีหน่อย เรามีโฮสซิสอยู่ในคลาสเดียวกับเราติดกัน2คลาส ตามๆไปกันได้55555
แล้วที่นี่พอกริ่งดังปุ๊ป คือเลิกปั๊บ นักเรียนเดินออกไปได้เลย ไม่มีการที่ครูจะสอนเลยเวลาอะไรแบบนี้ ถ้าอยากถามอะไรเพิ่มเติม ให้เจอกันหลังเลิกเรียนไปเลย ไม่ก็ก่อนเข้าเรียน หรืออีเมลไปถาม ที่นี่เค้าดูActive กันมาก และเรามีเวลาแค่5นาทีในการย้ายคาบ แล้วตอนย้ายคาบเป็นอะไรที่วุ่นวายสุดๆ ทุกคนนี่เดินกับแบบรีบมาก คนเยอะมาก แถมแบ่งเลนเดินกันชัดเจน เวลาเราจะขอแทรกเข้าไปอีกเลนนี่แทบโดนเหยียบตาย55555
เอ้อ อย่างที่ทุกคนน่าจะรู้กัน ว่าที่นี่เค้าแต่งชุดอะไรมารร.ก็ได้ (ยกเว้นรร.เอกชน) ขอแค่ให้สุภาพ ฉะนั้นแต่ละคนนี่จัดเต็มกันมาก เราเคยเจอคนแต่งแบบ ชุดกระโปรงดำ แนวโกธิค พร้อมถุงน่องตาข่ายไรงี้ 5555555 สนุกดีค่ะ มองแฟชั่นแต่ละคน ไอเรานี่เสื้อยืดเกงยีน จบ!
บัสรร.ที่เคยเห็นในหนัง! ตอนนี้เข้าใจแล้วว่ามันน่ารำคาญแค่ไหน เวลามีเสียงดัง เอะอะโวยวายในรถ555555 ตอนเราไปลงทะเบียนเรียนเค้าก็จะบอกเราเองค่ะ ว่าได้รถบัสรร.เบอร์อะไร
บรรยากาศในรร. ล้อมรอบด้วยล็อกเกอร์ (ซึ่งเราไม่รู้จะใช้ใส่ไร55555 เวลาเปิด ก็หมุนขวา หมุนซ้าย แล้วก็ขวาอีกรอบ ถ้าเข้าใจ ก็ไม่ยากแล้วว)
ตรงนี้เป็นศูนย์กลางของรร. ไว้นั่งเล่น/กินข้าว/Study Hall/ขายของ/ประชาสัมพันธ์
วันแรกของการมาเรียนเราก็ปกติ ไม่มีอะไรหวือหวาเลย คือเค้าไม่มีใครแนะนำว่าเราเป็นเด็กแลกเปลี่ยนอ่ะ เราต้องบอกเค้า แล้วก็ไม่มีใครสนใจ5555 ต้องทำใจ.. แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นขี้นอยู่กับสังคมรร.ด้วย ถ้ารร.เล็ก เค้าอาจจะสนใจเรามาก แต่คาบที่เราหาเพื่อนได้ก็คาบ ESL (English as a second language) ถ้ารร.ใครมีวิชานี้ลงเถอะค่ะ 55555 คุณจะหาเพื่อนได้ง่ายมากขึ้น เพราะคลาสนี้ ถ้าไม่คนเอเชีย(ส่วนใหญ่จีน) ก็คนประเทศอื่น ที่ไม่ใช่เมกัน แล้วภาษาเค้าก็อาจจะไม่ค่อยดีเหมือนเรา รวมถึงเราอาจจะได้เจอนร.แลกเปลี่ยนตนอื่นในรร.ด้วย! คือการที่ได้เจอคนเหมือนๆกัน เราก็จะเข้าใจกันอ่ะเนอะ แล้วก็เป็นเพื่อนกันง่าย55555 อย่างเราตอนนี้ เพื่อนที่เราสนิทก็นร.แลกเปลี่ยนจากสเปน กับชิลี นอกนั้นก็เพื่อนจากคลาสนี้เหมือนกัน มันช่วยได้จริงๆ 5555 หรือถ้าใครอยากได้เพื่อนเมกัน ก็ล่อลวง(?)เค้าด้วยภาษาไทยเลย เขียนชื่อเค้าเป็นภาษาไทย พูดไทยใส่ อะไรก็ว่าไป ให้เค้าสนใจเรา ถามเราเยอะๆ เดี๋ยวก็ได้เพื่อนเอง5555
ยังไม่จบนะคะ ต่อในเม้นเลย มันยาวเกิน 5555555
K_khaoo
11 ต.ค. 58 เวลา 03:15 น.
16,588
views
12 ความคิดเห็น
ต่อค่ะ555555
จากการใช้ชีวิตในรร.ที่นี่มา เรารู้สึกได้ว่าใครที่เล่นกีฬาคือเท่มาก ใครที่อยู่ในวงโย ก็น่าชื่อชม ใครมีคลับ(ชมรม) ก็ดูเป็นคนแอคทีฟ แต่ถ้าใครไม่ร่วมกิจกรรมของรร.อะไรเลยก็จะกลายเป็นพวกติ๋ม เนิร์ด ไม่มีความสามารถอะไรนอกจากเรียนเก่ง ก็ไม่ค่อยมีเพื่อน..ไม่ก็มีเพื่อนแต่พวกเดียวกัน เศร้าไปอีก 55555 ใครอยากหาเพื่อนให้ได้เยอะๆ ก็ลงกีฬาเถอะ เช่นครอสครันทรี่(Cross country) คืออารมณ์แบบวิ่งมาราธอน5555 นร.แลกเปลี่ยนนิยมลงกีฬานี้มาก เพราะกีฬานี่เปิดให้ลงตั้งแต่เปิดเทอม (แต่รร.เรามันซ้อมกันตั้งแต่ตอนปิดเทอม.. ฉะนั้นอดจ้า5555 รร.เรามันบ้ากีฬา555) หรือถ้าอยากได้เพื่อนเยอะ แต่ไม่ชอบเล่นกีฬา ก็ลงคลับเลยยย ที่นี่เค้ามีให้เลือกเยอะแยะมากมาย เราควรร่วมกิจกรรมของรร.บ้างอย่างน้อยสัก1คลับนะคะ แล้วก็ที่นี่เราสามารถเข้าคลับได้มากกว่า1ด้วย5555 เจ๋งดี
อ้อ มีอย่างนึงที่เราประทับใจเด็กเมกามาก คือความคิดของแต่ละคนดูเป็นผู้ใหญ่มาก ความคิดดี มีเหตุผลจนเราอึ้ง เด็กที่นี่เค้าชอบถกปัญหากัน เพราะความเห็นไม่ค่อยตรงกันเท่าไหร่ ฉะนั้นการโต้วาทีจึงมีบ่อย และเกือบทุกวิชาจะชอบมีช่วงให้เด็กในคลาสถกเถียงกัน คุยกันในหัวข้อที่เค้าพูดถึง
แล้วก็อีกอย่างที่เราชอบและสนุกไปกับการศึกษาของรร.เมกาคือ เค้าใช้เทคโนโลยีมาปรับใช้ในการเรียนเยอะมาก ซึ่งมันสะดวกสบาย และเป็นประโยชน์ต่อทุกคนจริงๆ แล้วก็รร.เราใช้ Google drive กันแทบทุกวิชา แต่ไม่ปฏิเสธว่ามันมีประโยชน์จริงๆ หรือบางทีครูให้การบ้านคือไปดูวิดีโอในยูทูป ไม่ก็ทำการบ้านโดยหาข้อมูลจากกูเกิ้ลเอิร์ธ คือเราว่ามันเป็นประโยชน์มากๆเลยอ่ะ ไม่น่าเบื่อด้วย ทำให้เด็กสนุกไปกับการเรียนมากขึ้น
เกรดเราตอนนี้ยังอยู่ในระดับที่โอเค ตราบใดที่ไม่มี F เราดีใจหมด 555555 เรื่องเรียนมันไม่ยากนะ ถ้าเราเข้าใจ คือเรียนง่ายกว่าที่ไทยนะ แค่มีภาษาเป็นอุปสรรค อีกอย่างที่นี่ถ้าเราไม่เข้าใจอะไร เราก็ถามครูได้หมด เค้าก็อธิบายให้ตลอด เค้าชอบซะอีก ที่มีคนสนใจอยากรู้ อีกอย่าง ครูบางคนให้คะแนนพิเศษสำหรับคนที่ชอบยกมือตอบคำถามด้วยนะเออ ฉะนั้นจะเก็นได้ว่าเด็กเมกาเค้าแย่งกันตอบคำถาม ถามคำถามม๊าก
บรรยากาศห้องเรียน
นี่บัตรนร.เรา แฮ่ 5555555
อเมริกันฟุตบอลครั้งแรกในชีวิต♥ เป็นเกมที่สนุกมากเพราะเรานั่งตรงแสตนฝั่งรร.เรา แล้วคือเค้าบ้ากันมาก 555555 มันส์ไปเลยค่ะ เย็นวันนั้น แถมรร.เราชนะอีก เย้
โฮ สบราเราได้เป็นลูกเสือขั้นสูงสุดแล้วว ได้เข็ม ตรา นู่นนี่ อะไรไม่รู้ด้วย 55555 รู้แค่นางได้เลื่อนขั้น ลูกเสือที่นี่ดูค่อนข้างต่างจากไทยพอสมควรเลยค่ะ 55555 ค่ายลูกเสือของที่นี่ก็ดูผจญภัยกว่าด้วย
เอาหล่ะ มาเป็นเด็กไฮสคูลเมกา จะให้พลาดงานสำคัญได้ไง! งานที่ว่านั่นก็คือออ
"Homecoming Dance!!" บางคนอาจจะไม่รู้จัก มันก็คืองานเต้นนั่นแหละค่ะ 5555 คล้ายๆพรอม แต่พรอมนั่นสำหรับเกรด12(ม.6) แต่โฮมคัมมิ่งไปได้ทุกระดับชั้น ซึ่งแต่ละคนจะประชนกันด้วยคู่เดท และการแต่งตัว.. โดยแต่ละรร.จะมีธีมในการแต่งตัวให้ (เอาจริงๆไม่ค่อยสำคัญหรอก 5555) เช่นรร.เรามีธีมคือ Once upon a time... คือจะแต่งยังง๊ายย5555 (เพื่อนเราซื้อชุดมา$318.. หมื่นกว่าบาท..บร๊ะเจ้า!!) สุดท้ายก็ใส่ๆไปเถอะค่ะ.. เราไปงานนี้กับเพื่อนอีก3คน คนจอร์เจีย สเปน แล้วก็จีน ก็คิดเหมือนกันทำไมหาเพื่อนเมกันไม่ได้ ชีวิตมันเศร้า555
(หน้าเรานี่.. เมาแฟลช 5555)
กลับจากงานนี้ที เราสลบเลย เหนื่อยมาก และมันส์มาก 55555 ดีเจเปิดเพลงไม่หยุดเลย แถมแต่ละเพลงคือดังๆทั้งนั้น สนุกมากค่ะ 555
เรื่องโซเชี่ยล เด็กเมกันเค้าไม่ค่อยเล่นเฟสกันเลย ที่เห็นบ่อยสุดคือ Snapchat กับ IG มีTwitter มาบางครั้ง เพราะทุกคนคนที่นี่เค้าใช้ส่งข้อความกันค่ะ เค้าไม่เล่น Line หรือ Whatsapp กัน55555
ใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีแล้ว!! เริ่มเข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงแล้วค่ะ ><
สุดท้ายนี้ปิดฉากด้วยธงชาติอเมริกาและธงประจำรัฐOhioละกันค่ะ 5555 ขอบคุณที่ตามอ่านมาถึงตอนนี้นะคะ♥
หวังว่าคนที่เข้ามาอ่าน จะอยากเป็นนร.แลกเปลี่ยนมากขึ้นนะคะ ใครที่มีอุปสรรคเรื่องเงิน หรือเรื่องภาษา เราบอกเลยว่ามันไม่ยากหรอก ถ้าเราตั้งใจอยากมาจริงๆ ฝึกภาษาให้เก่งๆ แล้วมาสอบชิงทุนเต็มจำนวนเลยค่ะ หรือถ้าใครอายุเกินที่จะแลกเปลี่ยนไฮสคูลได้แล้ว แต่อยากมาเรียนภาษาที่อเมริกา ก็อย่าพึ่งหมดหวังค่ะ โครงการ Work&Travel ก็มีเยอะแยะไป การเรียนรู้มันไม่จำกัดอายุหรอกค่ะ ขอแค่มีใจรักก็พอ :) ฮิ้วว 55555
เอาจริงๆเรามีอะไรเล่าเยอะกว่านี้มากๆ แต่เราว่ามันจะเยอะเกินไป เลยจบแค่นี้ดีกว่า ถ้าใครอยากรู้รายละเอียด(การปรับตัว/เตรียมตัว/จัดกระเป๋า/ลงวิชา/ทำวีซ่า/ ค่าใช้จ่าย) หลังไมค์มาได้เลยยย
- พื้นที่โปรโมท 5555555555555555 -
ติดตามชีวิตนร.แลกเปลี่ยนอีก8เดือนที่เหลือได้ที่เฟสกับไอจีเลยค่ะ♥
Facebook : Penpisa Teepapong
Instagram : @k_khaoo
สู้ๆนะคะพี่ข้าง ลงกีฬาเลยค่ะได้เพื่อนแน่ๆ
พี่ข้างมีculture shock หรือ home sick บ้างมั้ยคะ
ปล. พี่ถ่ายรูปสวยมากเลยค่ะ ใช้กล้องอะไรคะ
Nikon D5200 ค่า :) อย่ากวนกันสิคะน้องอิ๋ท
ฝากไอจีด้วยนะคะ @k_khaoo 555555555555555
น้องชื่อมะเขือม่วงค่ะ
รูปรวมทำร้ายจังเลยค่ะ55555555555555555555555555555
ขอโทษค่ะฟ้า 5555555555555555555555555
ในรูปรวมเพื่อนเราคนนึงค่ะ ตอนนี้เรียนอยู่โรงเรียนหอยแม่น้ำเสือ
คุยกันทุกวัน ไม่เคยมีสาระเลย 55555555
Ps. เราก็เป็นนร.แลกเปลี่ยนเหมือนกันค่ะ! สู้ๆนะคะ
สู้ๆเหมือนกันนะคะ //เราลงรูปรวมที ไม่ได้ปรึกษาใครเลย 5555555
รูปสวย เขียนดีมากเลยค่ะ
โชคดีแล้วค่ะที่ปรับตัวได้เร็ว
ต่อจากนี้ก็ขอให้เก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้เต็มที่น้า ^ ^
ขอบคุณมากค่ะ > < จะพยายามเก็บเกี่ยวประสบการณ์ให้เต็มที่เลย 5555555 ครั้งนึงในชีวิต
สู้ๆ นะคะข้าว รู้ว่าอยู่ยาก สำหรับการเริ่มต้น แต่เมื่ออยู่แล้ว ก้อต้องอยู่ให้ได้นะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ น้ากุงเอง...เชื่อมั่นในข้าว....
ชอบๆ อยากไปอยู่บ้าง5555
อร้ายยยย เราก็เพิ่งไปดู อเมริกันฟุตบอลมา ไม่รู้เรื่องเลยอ่ะ เลยต้องให้พี่ฝรั่งหล่อๆมาสอน 555
โห้ยยย เรื่อง school bus เค้ารู้ดี พูดละโมโห ตอนนั่งแรกๆ แบบมีเด็กกวนตีนก็ทำไรไม่ได้ เพราะภาษามันอ่อนแอจริมๆ ตอนนี้อ่อ เราด่าไฟแลป 555 ช่ายยย คนผิวสีอะ นิสัยดีมากก ไม่ดีก็มี ก็คนเหมือนกันเนาะ ไม่แปลกหรอก คนขาวเลวๆยังมีเบย โอ้เย้ รร เก่าเค้าก็เป็น polar bear เหมือนกัน
อยากถาม จขกท. เรื่องการหาเพื่อนคะ แบบว่า เราต้องเข้าไปคุยก่อนอะเปล่า แล้วคุยเรื่องไรอ่าา เค้าอะชวนคุยนะ แต่คุยจนไม่มีคำถามทำในจบบทสนทนาตรงนั้นเลยอ่ะ ช่วยหน่อยนะคะ
เอาจริงๆเรื่องหาเพื่อนเรายังไม่เซียนค่ะ 5555555 เรารู้ว่าเราต้องทำไง แต่เราทำไม่ได้ T-T สุดท้ายเพื่อนเลยยังไม่เยอะ คือที่แน่ๆ ถ้าเรารอให้เค้าเริ่มคุย คงไม่ทันการ ทักเค้าไปก่อนเลย ชวนคุยกับไม่มีไรจะคุยนี่เราเป็นบ่อย แต่ลองยกการบ้านทั้งหมดมาคุยกับเค้าเป็นเป็นไง 55555 แล้วก็บอกว่า เนี่ย ที่ไทยไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย บลาๆ อะไรก็ได้ที่ทำให้เค้าสนใจเรามากขึ้น แกล้งโง่ไว้ให้ทุกเรื่อง คุยเรื่องการบ้าน นินทาคน คุยเรื่องคาบต่อไป วัฒนธรรมที่นี่ ที่ไทยไม่มีหิมะ สอนเค้าเขียนภาษาไทย พูดภาษาไทย อะไรก็ว่าไป 5555555
5
5555 ช่ายๆ รู้ว่าต้องทำไงแต่ทำไม่ได้
เราแนะนำนะถ้าแบบตัวเองชอบกีฬาอ่ะ ลงเลยค่ะ หาเพื่อนในทีมเอาค่ะ
อย่างเราอ่ะเราเงียบมากตอนแรกอ่ะ ล้ะเราเลยไปลงครอสครั่นทรี่ แต่เราไม่ชอบวิ่งเลยค่ะอยู่ไทยไม่วิ่งเลย เราไม่เก่งกีฬาด้วยแหละ พอลงแล้วเราพูดมากขึ้นนะ มันมีคนรู้จักเรามากขึ้นอ่ะค่ะ ทั้งคนในทีมแล้วก้คนอื่นๆที่ปกติเขาไม่ค่อยพูดกับเราเขาก้ทักเรานะ แบบยูลงครอสครั่นทรี่หรอ ชอบมั้ยเป็นไงบ้าง แต่ถามว่าตอนนี้เพื่อนเยอะมั้ย ไม่ค่ะ55555 เราแค่รู้สึกว่าเราดีขึ้นอ่ะ พูดมากขึ้น
อยากทราบค่าใช้จ่ายง่ะะะ
ค่าดำเนินการ 360,000 ค่า ไม่รวมค่าตั๋วเครื่องบินหรือวีซ่า และจิปาถะ :)
เขียนดีจังเลยคะ ภาษาเข้าใจง่าย มาเล่าเรื่อยๆนะคะ ;)
ขอบคุณนะคะ ^^
มาเล่าเรื่อบๆน้าาา
เมื่อไหร่จะเข้ามาเล่าอีกคะ รอค่ะรอ เอฟซีกระทู้นี้มากค่ะ
เขียนเล่าเรื่องได้สนุกน่าติดตาม อ่านได้ไม่เบื่อและจะเป็นความรู้ในการเตรียมตัวเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนในรุ่นต่อๆ ไป เป็นนักเขียนได้เลยนะนี่ อนาคตน่าจะไปได้ไกล ภูมิใจกับคุณพ่อคุณแม่ที่มีลูกน่ารักแบบนี้
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?