เล่าเรื่องคนไร้บ้านที่อเมริกาน่าสงสารแต่มีน้ำใจ

[kettanol]

สวัสดีครับผมพึ่งกลับมาจากอเมริกาได้1วันตื่นมาจำเรื่องที่ประทับใจเรื่องมีอยู่ว่า
ผมกลับจากโรงเรียนที่ ดัลลัส เทกซัส ผมเดินมาปกติกำลังจะเข้าไปมาร์เก็ตแต่กระเป๋าตังค์หาย ซวยละทีนี้เงินจะกลับบ้านก็ไม่มีด้วยจะเดินก็ไกลพรุ่งนี้คงถึงแล้วมีผู้ชายอายุ30เป็นคนไร้บ้านถามว่าหาอะไรหรอพ่อหนุ่ม เลยตอบไปว่าเงินกลับบ้านหาย ชายคนนั้นเลยเดินไปที่นั่งแล้วหยิบเงิน5ดอลล่าแล้วบอกว่า
ลุง:ลุงมีเงินเท่านี้กลับบ้านได้ไหม /1ดอลล่าเท่ากับ32
ผม:ได้ขอบคุณมากครับน้ำตาเริ่มออก
ผม:ลุงอยู่ที่นี้รอผมพรุ่งนี้นะ
เลยรีบกลับบ้านเตรียมของอาหารเสื้อผ้าของพ่อที่ไม่ใช้แล้วไปเอาเงินที่ตัวเองออมได้50ดอลล่า
รุ่งขึ้นเลยรีบเอาเงินไปให้ลุงร้องไห้
ลุง:ขอบคุณมาก
ผมเห็นลุงเข้าไปในมาร์เก็ตไปซื้ออาหารลุงเดินไปที่สวนสาธารณะแล้วเอาอาหารไปให้คนไร้บ้านเหมือนกันเจอตอนนั้นร้องไห้เลยคือถ้ามีเงินอีกจะให้หมดเลยคือต้องบอกว่า อเมริกาไม่ค่อยชอบให้ทานหรือเงินเป็นเพราะวัฒนธรรมต่างจากเราค่าครองชีพก็สูงด้วย อาหารจานหนึ่ง200กว่าบาทเราไม่อยากจะคิดว่าถ้าลุงไม่มีเงินลุงจะได้อะไรกิน
อยากจะบอกว่าใครไปเที่ยวอเมริกาบริจาคให้คนไร้บ้านเถอะ1-3ดอลก็ยังดี