ม.6กับ3ปีที่แอบชอบ

[Season33]

สวัสดีน่ะ เราอยู่โรงเรียนแห่งหนึ่งในตรัง ...คิดถึงเรื่องนี้ทีไร เหนื่อยใจทุกที คือ เราแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งมานานมาก ตั้งแต่เข้า ม.4แล้ว ชอบมาก เป็นคนแรกที่เราแอบชอบได้นานขนาดนี้ (ตั้งแต่เห็นครั้งแรก ไม่รู้จักชื่ออะไรเลย ก็เริ่มชอบแล้ว++) เค้าเป็นนักกีฬาบาสโรงเรียน (โรงเรียนเราก็มีคนหน้าตา ดูดีหลายคนน่ะ แต่เราเลือกที่จะมองเค้าคนเดียวตลอดอ่ะ) ส่วนเราอ่ะ น่าจะอยู่ฐานันดรเดียวกับเมย์ไหนมั้ง555 เราเป็นคนเฮฮา ลุยๆ ออกจะแมนนิดนึงในบางครั้ง ไม่ได้เป็นคนสวย หวานตามอย่างสเปคหนุ่มทั่วไป ชอบทำให้คนอื่นหัวเราะ เลยดู้ป็นคนโก๊ะอ่ะ แถมเตี้ยอีกต่างหาก สูงไม่ถึง 160 cm.อ่ะ เลยไม่คิดว่าจะมีโอกาศกับเค้า แต่ก็มีบางครั้งที่รู้สึกเหมือนมีความหวังน่ะ ทั้งจากเพื่อนเค้า และตัวเค้า(อาจ้ป็นความรู้สึกเข้าข้างตัวเองตามสเตปคนแอบชอบ)เราอยู่มา 3 ปี เคยคุยกับเค้าแค่หนึ่งประโยคเท่านั้น เราชอบรอยยิ้มเค้า มันดูจริงใจ อย่างที่บอก คือชอบเค้ามานานมากค่ะ แต่ตอนนี้เราก็อยู่ ม.6เหลือเวลาอีกแค่ ประมาณ3เดือนเท่านั้น (ใจหาย) ไม่รู้ว่าควรทำไงต่อ ใจมันอยากบอกน่ะว่าชอบเค้า แต่พอเอาจริงก็ไม่กล้า. กลัวคำตอบไม่รู้ดิ มันแปลกๆ เพราะเราก็ไม่เคยบอกชอบใครด้วย มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูก(คนที่แอบชอบใครมากๆ คงเข้าใจเราเนาะTT) แต่ถึงตอนนี้ก็คงทำอะไรไม่ได้แล้ว เพราะเหลือแค่3 เดือน เราไม่กล้าที่จะบอกเค้าจริงๆ กลัวคำตอบ ซึ่งก็อาจจะรู้อยู่แล้วแหละว่าคำตอบจะเปนยังไง..อยากเล่าสู่กันฟังเท่านั้นค่ะ มันอัดอั้นในใจ พูดกับใครก็ไม่ได้ ไม่กล้าบอกใคร แม้จะเป็นเพื่อนสนิทก็ตาม..แต่พอนึกถึงทีไรว่าต้องจบออกไปพร้อมความรู้สึกที่ค้างคา มันก้ออึดอัดอัดใจ เสียใจด้วย แต่ถ้าบอกไป ถ้าเจอที่หลังเราก็ไม่กล้ามองหน้าเค้าอยู่ดี ก็คงตัดสินใจให้ค้างคาแหละ อย่างน้อยถ้าเจอข้างนอกอาจจะพอได้มองหน้าเค้าบ้างก็ยังดีค่ะ .. ไม่มีใครรู้ว่าเราชอบเค้าขนาดนี้ รวมถึงตัวเค้าเอง เราเก็บความรู้สึกได้ลึกมาก ก็เสียใจที่เก็บไว้ลึกเกินไป จนไม่มีใครมองเห็น..เหนื่อยค่ะ ไม่กล้าลองจริงๆค่ะ..