ทำไมระยะหลังมานี้นิยายรักถึงมีแต่แนวเดิมๆ
ตั้งกระทู้ใหม่
แต่หลังจากนั้นไม่กี่ปีก็รู้สึกเบื่อเพราะเนื้อเรื่องมีแต่แนวเดิมๆ พล็อตซินเดอเรล่า พระเอกหล่อรวยล้นฟ้า นางเอกสวยเว่อร์วังอลังการแต่จนแทบกินแกลบแอบรักพระเอก ต้องขายตัวให้พระเอกขี้เก๊กเพื่อใช้หนี้ พระเอกทำร้ายจิตใจสารพัดก็ยังรักอยู่นั่น บางเรื่องถึงขนาดโดนพระเอกข่มขืน โดนกักขัง(กักขังฉันเถิดกักขังปายยย) พอท้องนางเอกก็หอบลูกหนี พระเอกตามมาขอคืนดี จบบริบูรณ์ หรือไม่ก็พระเอกกับนางเอกมีวันไนท์สแตนกัน แล้วนางเอกก็ท้อง พระเอกโง่ไม่รู้เรื่อง มารู้อีกทีลูกก็โตแล้ว พยายามจะรับผิดชอบลูกทำให้พระนางใกล้ชิดสนิทสนม รักกัน จบ
เบื่อมากจึงหันไปอ่านนิยายเก่าๆที่ได้รางวัลแทน แต่ก็อ่านจบบ้างไม่จบบ้าง สนุกบ้างไม่สนุกบ้าง
ผมอยากอ่านนิยายที่มีพล็อตใหม่ๆ สำหรับนิยายรักจริงๆไม่จำเป็นต้องมีฉากncก็สามารถทำให้คนอ่านจิกหมอนได้นะครับ ผมคิดว่าการกระทำน่ารักๆและคำพูดของตัวละครมากกว่าที่จะทำให้คนอ่านหลงรักตัวละครตัวนั้น ตัวเอกไม่จำเป็นต้องหล่อเว่อร์ ไม่จำเป็นต้องสวยปานนางฟ้าก็สามารถทำให้คนตกหลุมรักได้เหมือนกัน
#นิยายโรมานซ์
13 ความคิดเห็น
เป็นค่านิยมส่วนหนึ่ง กระแสแรง เขียนแล้วรุ่ง เห็นคนอื่นแต่งเลยแต่งบ้าง ฯลฯ
ส่วนตัวไม่อ่านแนวนี้ รับไม่ค่อยได้กับพระเอกกักขฬะ ทำตัวเหนือกฎหมาย ข่มขืนผู้หญิง แต่สุดท้ายก็ไม่ได้รับผลกรรมอะไรเลย
เมื่อมี Demand ย่อมมี Supply เป็นประการแรก ประการที่สอง อ่านแบบไหนก็เขียนได้แบบนั้น
แค่สองอย่างนี้ก็น่าจะเป็นคำตอบที่ครอบคลุมสาเหตุส่วนใหญ่กับคำถามว่าทำไมของท่านจขกท.นะ
เราเคยลอง plot อินดี้ ๆ แบบพลิกรักจากหลังไมค์ดู คนอ่านน้อยมากเลยอ่ะค่ะ
เทียบกับแนวที่ตลาดกว่าแนวจำเลยรักแบบเรื่องกลใจในรอยแค้น
อันนี้ทดลองด้วยตัวเองยังเห็นชัดเลยค่ะว่าคนอ่านส่วนใหญ่เขาชอบอ่าน
แนวไหน ก็พอจะเข้าใจนะว่า supply มันก็ตาม demand
หมดมุขไงคะ
ไม่ก็คนเขียนเขาเขียนตามกระแสเพื่อทำให้เรื่องตัวเองดังเยอะขึ้นๆจนถูกเรียกว่าพล๊อตเดิมๆ
ไม่อยากพูดคำนี้ค่ะ คือจริงๆ เราว่า นิยายรักแบบไม่เหมือนเดิมก็มีบ้างนะ
แต่มักจะไม่ดัง เห็นเขียนแนวแหวกตลาดไม่กี่คน ได้ไม่กี่เรื่อง
สักพักก็ค่อยๆ ถอดใจกันไปทีละคนสองคน เปลี่ยนแนวไปแนวตลาดก็เยอะ
เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่เขียนนิยายวัยใสๆ เรื่องดราม่าก็ไม่ดราม่าแหกโค้ง
(แต่นิยมอ่านแนวดราม่าบีบจิต ไม่เอาพระเอกหล่อ รวย ไม่ชอบ...)
ขนาดเรื่องใหม่ยังรู้เลยว่าตัวเองพยายาม 'เพ้อฝัน' ให้สุดๆ แล้ว
ทำไมคนอ่านนิยายรักไม่ชอบสไตล์สมจริง แต่ชอบ cinderella complex กันนักนะ
เราไม่ค่อยชอบแนวนี้ หรือถ้านางเอกจะเป็นซินเดอเรลล่าจริงๆ ก็ช่วยทำให้ดูดีหน่อย ไม่ใช่กระจอกงอกง่อย
หลังๆ นี้เราเลยอ่านนิยายแปลซะเยอะกว่าน่ะค่ะ หรือไม่ก็ไม่อ่านแนวรักเลย
เราไม่เคยเขียนแนวนั้นเลย รับไม่ได้จริง ๆ เวลาดูละครต้องให้ขัดตาขัดใจเสมอ พระเอกแบบนี้แย่งกันมาทำไมเนี่ย...><
เรื่องที่เราเขียนไม่มีฉาก NC พระเอกเราต้องเป็นสุภาพบุรุษทุกคน ^^
เราเคยดูละคร ที่พระเอกรักนางเอก แต่ไม่เคยหวังอยากได้ครอบครองนางเอกเลย คอยแต่ปกป้องคุ้มครอง เราอินมากกว่านิยายรักทั่ว ๆ ไปซะอีก ปกติไม่อินกับความรักแบบหญิงชายเท่าไหร่ เราอินกับความรักแบบครอบครัว ความรักแบบเพื่อนมากกว่า พอดูเรื่องนี้ ทำไมเราถึงร้องไห้ไปกับเขาได้เนี่ย....
เราอยากจะเขียนแนวนี้บ้างจริง ๆ เลย ปกติเขียนแต่แนวใส ๆ น่ารัก ๆ เด็ก ๆ กับแฟนตาซีอยู่ ถ้าว่างแวะมาอ่านกระฉากวัยหน่อยก็ได้นะคะ อิอิ
เราเขียนไม่ได้เขียนตามกระแสที่มีคนอ่านมาก แต่เราเขียนเพื่อรอ...คนที่ชอบเหมือนกัน มาอ่านค่ะ
เห็นแล้วคันมือ อยากโฆษณานิยายตัวเอง 555
แต่เกรงใจ ละไว้ดีกว่า
อย่างที่ คห. อื่นเขาว่ากันครับ Demand สูงก็ต้องมี Supply
นางเอกกินพระเอกสินะ ^^
สวัสดีค่ะ
มากระทู้นี้นะคะ เห็นชื่อเจ้าของกระทู้ เป็นไทยๆมากเลยค่ะ ไม่รู้หรอกว่า ตาลโตลดเต้มต้น...หรือตาลโตนดเต็มต้น (หรือเปล่าอ่า) ชื่อนั้นคืออะไรทำให้เกิดความรู้สึก สงสัย สงสัยอ่า แต่รู้สึกว่าชื่อนั้นเป็นไทยๆดี นำชื่อไปค้นเห็นนี่ค่ะ...ภาพข้างล่างค่ะ เห็นแล้วนะหิววววเลยอ่า ท่าทางจะอร่อยมากเลย
ขออภัยค่ะที่นอกประเด็นของคุณค่ะ (ขออภัยนะคะเจ้าของกระทู้และเพื่อนๆขออภัยนะคะไม่โกรธเคืองกันนะค้า) แต่ทุกอย่างนะสามารถเรียกความรู้สึกที่เป็นเหตุให้เราสนใจ ใส่ใจได้จริงสิหากเป็นคนที่สนใจในสิ่งหรือเหตุนั้นๆเป็นธรรมชาติ ตาลโตนดเป็นธรรมชาติที่สวยงามทานได้เป็นประโยชน์ต่อร่างกายด้วยนะนี่
เห็นตาลโตนดนะคะหรือ ตาลโตลด(ใช่หรือเปล่า) อยากทานมากเลยเห็นๆเกิดในป่า(ด้วยหรือเปล่านะ) สงสัยทานแล้วไม่มีสารเคมีตกค้างในร่างกายด้วย ดีนะ หิวๆๆ ค่ะ ขออภัยที่ที่นอกประเด็น
สุกแล้วนำมาทำขนมแบบนี้ได้อีกด้วย สวยมากน่าทานสุดๆ หิ้วววว
ขอบคุณที่ชื่อคุณทำให้ดิฉันได้มีโอกาสรู้จักต้นตาล สถานที่เกิดของตาล ธรรมชาติของตาล ผลของตาล และประโยชน์ของตาลด้วยค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ ^___^
เม้นต์นี้อาจจะไร้สาระ นอกประเด็นด้วย เพื่อนหลายๆคนหากเห็นว่าขวางหูขาวงตากรุณาข้ามไปเลยนะคะ
ขอบพระคุณ คุณWhite Frangipani ที่ประทับใจในชื่อของผม ชื่อตาลโตลดเต็มต้นครับ ที่มาของชื่อนี้มาจากระหว่างที่นั่งคิดนามให้ตัวเองอยู่นั้นก็เกิดความรู้สึกว่าอยากจะตั้งชื่อตัวเองให้ดูแปลกแตกต่างจากคนอื่นๆ ไม่อยากใช้ชื่อภาษาอังกฤษ ส่วนหนึ่งเป็นเพราะชื่อจริงของผมไทยมาก เป็นชื่อที่วัยรุ่นสมัยนี้ไม่ค่อยได้ยินเสียด้วยซ้ำ แต่จะใช้ชื่อจริงเลยก็กระไรอยู่ จู่ๆความคิดก็แวบขึ้นมาให้หัวว่าอยากใช้ชื่อที่เคยได้ยินจากเพลงสมัยเด็กๆ คุณอาจจะเคยได้ฟังเพลงนี้ผ่านหูมาบ้าง
วัดเอ๋ย . . . วัดโบสถ์ . . .
มีตาลตะโหนด อยู่เจ็ดต้น
เจ้าขุนทอง ไปปล้น
ป่านฉะนี้ ไม่เห็นมา . .
และนี่ล่ะครับที่มาของชื่อผม ขอบคุณที่สนใจชื่อของผมครับ จะพยายามทำตัวให้มีประโยชน์เหมือนตาลโตลด เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นาน
สวัสดีค่ะ เจ้าของกระทู้
เพลงวัดเอยวัดโบสถ์เคยได้ยินเป็นเพลงกล่อมให้นอนค่ะ กลับเข้าไปฟังนะคะจำได้ คิดถึงตัวเองเนอะ เป็นเด็กๆนี่มีความสุขนะ ถูกกล่อมถูกไกว (เปล...ค่ะ555)
อยากเป็นเช่นนั้นตลอดไปเนอะ ยังจำขวดนมได้ดี เมื่อฟังเพลงนี้(กอดขวดนมจนสามขวบมั้งหากจำไม่ผิด สาเหตุเพราะคุณแม่เชื่อว่านมมีแคลเซี่ยมที่จะทำให้สูงได้นั้นเอง ถูกตามใจมากๆเนอะ555) จำผ้าไหมจีนหรือผ้าแพรที่ปกคลุมเราอยู่ในเปลได้ 555 ระลึกถึงแล้วเป็นสุขมากๆเลยเนอะ ^__^
แต่ตรงนี้...มีตาลตะโหนด อยู่เจ็ดต้น
เจ้าขุนทอง ไปปล้น
ป่านฉะนี้ ไม่เห็นมา . .มีงง งง ไม่รู้ว่าเคยพบเจอมาหรือเปล่านะ ไปค้นๆแล้วไม่พบเจออะไรที่จะเป็นสื่อช่วยให้เห็นว่าเคยฟังเลยค่ะ พลาดไปหล่ะตรงนี้
"จะพยายามทำตัวให้มีประโยชน์เหมือนตาลโตลด เราจะทำตามสัญญา ขอเวลาอีกไม่นาน"...เป็นกำลังใจให้คุณด้วยกับความตั้งใจของคุณค่ะ
และก็หวังอย่างยิ่งว่าเราจะได้เห็นและได้อ่านนิยายรักโรแมนติคในมิติใหม่ๆตามที่ใจคุณต้องการ จากคุณค่ะ จะคอยอ่านด้วยคนค่ะ
แต่หากมี NC ตามที่คุณบอกว่าชอบมากๆดิฉันคงหมดหวังเพราะไม่อ่าน ไม่ชอบค่ะ อาย ไม่เคยกล้าอ่านเลยจริงนะคะ
แต่ก็อยากจะขอร่วมเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ อย่าลืมสัญญา(กับตัวคุณเองด้วย นั้นเป็นสำคัญ)นะคะ ^__^
เป็นกำลังใจค่ะ ^___^
ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ ผมชอบนิยายที่มีฉากNCก็จริง แต่นั่นเป็นแค่สมัยวัยรุ่นเอ๊าะๆ แค่เคยชอบเท่านั้นครับ ปัจจุบันเวลาอ่านเจอทีไรรู้สึกเอียนทุกที ต้องเปิดข้ามตลอด (อาจจะเพราะอ่านมาเยอะจนถึงจุดอิ่มตัวแล้วล่ะมั้ง5555) หากผมจะแต่งนิยายสักเรื่องคงไม่เน้นที่ฉากอย่างนั้น ไม่แสดงให้เห็นถึงเฉพาะความรักแบบหนุ่มสาว แต่อยากจะสะท้อนให้เห็นถึงความรักของพ่อแม่ ความรักของเพื่อนที่มีต่อเพื่อน ความรักในอาชีพ ไม่ใช่รักฉาบโฉยแบบหลงรูปจูบเงาอย่างแน่นอนครับ
เราเพิ่งมาอยู่หมวดซึ้งกินใจ เพราะเพิ่งเริ่มแต่งแนวรักนี่ล่ะ ควานหานิยายรักเบาๆสบายๆไม่เอี่ยวสตอรี่บนเตียงยากมาก 55555 นับเรื่องได้ และเรื่องเหล่านั้นดังไม่เท่าแนวที่จขกท.ว่ามาด้วย
คนชอบแนวนั้นเยอะ คนก็แต่งแนวนั้นมากตามค่ะ
เขาก็ก็เขียนแนวอินดี้นะ แต่เป็นแฟนตาซี ไม่ถนัดแนวรักเลย
นิยายเราแนวฮิปสเตอร์ ไม่มีNC
พระเอกนางเอกทำงานร้านกาแฟ
ชีวิตมีปมมากมายให้ต้องแก้
ไม่อยากพูดเยอะ โฆษณาในนี้เลยได้ไหม ^^
เป็นคนที่ไม่ชอบนิยายรักที่มี NC เอะอะพระเอกจับนางเอกกด
หรือไม่ก็นางเอกกดพระเอกซะเอง (?) เหมือนกันค่ะ
ถ้าไม่ใช่สองแนวข้างต้น ก็เป็นตีกันจนรักกัน และได้กัน และท้อง คืนดี และจบ (ซะงั้น)
คือเห็นแล้ว รู้สึกมันจำเจมากๆ เปิดดูกี่เรื่อง เอะอะก็เป็นแนวนี้หมด
โดยเฉพาะหมวดรักหวานแหววที่เราแต่งอยู่ ปกติจะเป็นแนวรักใสๆ มุ้งมิ้ง อ่านแล้วฟินๆ
ตอนนี้มีแนวรักต้องจับกดเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ -0-
#คือเบื่อมาก #เอียนมาก #จำเจมาก
อยากได้ความหลากหลาย
เลยหันมาแต่งนิยายรักที่แหวกไปในแนวอื่นอ่านเองแล้วค่ะ ><
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?