แม่ค่อนข้าง'เยอะ'กับเรื่องส่วนตัวเรา
ตั้งกระทู้ใหม่
เราเป็นเด็กคนนึง เป็นเด็กปกตินี่แหละ แต่ด้วยลักษณะนิสัยส่วนตัว เราเป็นคนค่อนข้างโลกส่วนตัวสูง
ไม่ค่อยชอบให้ใครเข้ามายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของตัวเองสักเท่าไหร่
ซึ่ง ตรงกันข้ามกับ 'แม่' ของเรา ที่ ค่อนข้างเข้าจะ 'เยอะ?' เยอะในที่นี้ ไม่รู้ว่าคนอื่นจะคิดยังไงนะ แต่ในมุมมองของเรา เราคิดว่ามันเยอะไป เรารับ เรารู้ ว่านี่คือความเป็นห่วง อย่างที่มีคนว่าเอาไว้นั่นแหละ ว่าความรักก็เหมือนการกอด แม่คงกอดเราแน่นไปหน่อย ...
-แม่มักจะเข้ามาในห้องของเราเวลาเราไปโรงเรียน เพื่อตรวจดูว่าในห้องเรามีอะไรบ้าง
-แม่มักจะสอบถาม เพื่อนๆ คนรู้จัก ที่พบเจอเรา แล้วถามว่าเราเป็นไงบ้าง
-แม่มักจะเปิดประตูเข้ามาในห้อง โดยไม่เคาะประตู แล้วกวาดสายตาไปทั่วห้องก่อนจะปิดประตูไปเฉยๆ(?)
-แม่บอกว่า แม่เป็นแม่ แม่มีสิทธิ์ทุกอย่างในตัวลูก (...)
ทุกๆการกระทำของคนเป็นแม่ เกิดจากความเป็นห่วงทั้งนั้น ซึ่งเรารู้ในจุดๆนี้ดี แต่ก็อย่างที่กล่าวไปข้างต้นนั่นแหละ
เราไม่โอเคที่แม่ไม่ยอมปล่อย... หรือกอดเราเบาๆลง... เราก็เป็นวัยรุ่นคนหนึ่ง ที่ค่อนข้างจะมีโลกส่วนตัวไปบ้าง
แต่ไม่ใช่จะตัดขาดโลกภายนอกเลย และคิดว่า แม่เราทำมากไป
เพื่อนๆมีความคิดเห็นยังไงบ้าง เราขอปรึกษาหน่อย .
ฉันชื่อบุษบา หล่าลาหล่าล๊า
12 ก.พ. 59 เวลา 23:06 น.
4,280
views
13 ความคิดเห็น
ยังดีมีห้องเป็นของตัวเองนะคะ นี่คือ -ทุกอย่าง การเรียนยันเเชท--
เราก็ค่อนข้างชอบยุคนเดียวนะแม่ก็ชอบกอดชอบอยากหอมแต่ก็จะนานทีเพราะว่าท่านทำงานที่กรุงเทพฯแต่เรายุต่างจังหวัดหน่ะแต่เรารู้ว่านั่นคือความรักความคิดถึงแต่มันไม่ค่อยจะเสียหายอะไรหรอกเพราะเป็นผู้หญิงด้วยกันแต่ที่เรามาแสดงความคิดเห็นก็เพราะเราก็เป็นวัยรุ่นชอบยุคนเดียวเลยเข้าใจความรู้สึกที่มีแม่เข้ามายุ่งมากอดบ่อยๆเป็นเราอึดอัดนะบอกเลยแถมเราเป็นคนตรงเราไม่ชอบแม่ทำอะไรเราจะบอกเลย
นี่ยังดีกว่าเราอีก
ของเรานี่ทุกเรื่องยัยเรื่องยี่ห้อผ้าอนามัย
ทุกอย่างที่ใช้ต้องเหมือนแม่ ตามแม่ทุกอย่าง
ถ้าอะไรที่แม่บอกว่าดี เราก็ต้องว่าดี
อะไรที่แม่ว่าไม่ดี เราห้ามบอกว่าดีเด็ดขาด
ของพี่แม่เล่นเฟซบุ้คพี่อ่ะค่ะน้อง' '?
เมื่อชอบตัดสินใจทุกอย่างแทนแบบพอไปรร.กลับบมา ตู้หรือโต๊ะทำงาน หรือเสื้อผ้าจะถูกย้ายประจำโดยแม่จอกว่าแบบนี้ดีกว่าพอเราบอกชอบแบบเดิม แม่ก็จะโกรธ หรือบางงาน เราเอาไว้ในห้อง แม่ก็บังคับให้ยกออกมาทำข้างนอก พอผ่านไป2-3เดือน แม่บอกเกะกะ ให้ยกกลับไปข้างใน หรือแม้กระทั่งกระเป๋า เราไส่ตังโทรศัพท์ทุกอย่างไว้ในเป้อย่างเดียว ขก.แบกหลายอย่าง แม่ก็จะชอบบอกให้เอาเป๋าตังกับโทรศัพท์ใส่ในกระเป๋าสะพานแยกต่างหาก ซึ่งที้งที่คนถือไปรร.คือเรา คนเดินแบก คือเรา
เหมือนมาระบายเลยเนอะ แต่ก็นั่นแหละ ยังไงกึคือแม่ .-.
แค่มีแม่อยู่ด้วยก็ดีแล้ว ถ้าเค้าหายไปคุณจะรู้ว่าบางสิ่งบางอย่างขาดหายไป ลองเปิดใจคุยกับคุณแม่ดูอย่าขึ้นเสียงใส่เขาพยายาหาเหตุผลดีๆมาพูดกับเขาดู เขาอาจจะเข้าใจ เพราะแม่ก็คือแม่
เราบอกว่าแม่"เยอะ"
แต่เราก็ขอเงิน"เยอะ"จากแม่5555
อย่าด่าเค้านะเค้าเปนค้นบ้าาา
สู้ๆน่ะคะ เดียวสักวันก็ต้องผ่าน
ไปได้ค่ะ
อาจจะเป็นเพราะว่าน้องเป็นคนที่ค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงรึเปล่าคะ
แม่เขาเลยไม่รู้ว่าเราทำอะไรบ้าง ชอบอะไร ปกติอยู่ในห้องทำอะไร
ที่เขาเปิดประตูเช้ามาดูก็อาจจะเพราะกลัวเราจะแอบทำอะไรไม่ดีรึเปล่า
เดี๋ยวนี้โลกมันไปเร็วทุกอย่าง กลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีแล้วสายเกินแก้ ก็คงอยากจะให้เราอยู่ในกรอบในฝั่งที่ดีตามแบบแม่ทั่วๆไปแหละค่ะ
ส่วนที่ว่าบอกมีสิทธิ์ทุกอย่าง แม่คงอยากให้อยู่ในสายตา ตราบใดที่ท่านยังดูแลได้อยู่เนาะ
อาจจะว่าแม่กอดแน่นไป แต่ความรักที่แสดงออกของแม่แต่ละคนคงแตกต่างกันน่ะค่ะ
ถ้าเข้าใจอะไรผิดไปก็ขอโทษนะคะ คือเราค่อนข้างสนิทกับแม่ แม่รู้ทุกอย่างเลยเพราะเราเล่า บางทีแม่ก็รำคาญด้วย55555 แต่ถ้าเราไม่พูดขึ้นมานี่แม่จะไม่ถามเลยค่ะ อาจเป็นเพราะแม่เขาก็รู้จักเราดี ถือซะแม่อยากเข้าใจน้อง อยากรู้จักน้องให้มากขึ้นแล้วกันนะคะ :)
ขอเพิ่มเติมอีกนิด ไม่โกรธกันน้า โดยเฉพาะถ้าน้องเป็นผู้ชาย แม่ก็เป็นผู้หญิงซะด้วย บางทีคงไม่รู้ว่าผู้ชายใช้ชีวิตยังไงรึเปล่าน้า? ที่น้องบอกว่ารู้ว่าเป็นห่วง ไม่อยากให้มองแค่เป็นห่วงเฉยๆ นะคะ ลองมองให้ลึกลึกกกกกกกว่าความเป็นห่วงของแม่น่ะแค่ไหน และทำไม? แม่เชาห่วงเขากังวลไปถึงขั้นไหน? เกิดจากอะไร? สมมตินะคะสมมติ ลองจินตนาการว่าตัวเองเป็นพ่อคน แล้วลูกสาวสุดหวงพอกลับโรงเรียนมาเอาแต่อยู่ในห้อง ซ้ำยังเงียบๆไม่ค่อยพูดค่อยจา จะสนใจอยากรู้บ้างไหมคะว่าลูกสาวคิดยังไง ตอนนี้ใช้ชีวิตยังไง เป็นห่วงแบบไหน เราว่ามันคล้ายๆ กันนะคะ :)
พ่อแม่ที่ไหน ก็ห่วงลูกทั้งนั้นแหละครับ
ยิ่งมีข่าวร้าย ๆ มีคนถูกฆาตกรรมลงหน้าหนังสือพิมพ์บ่อย ๆ ด้วย
แล้วที่เขาห่วงมาก ก็เพราะรักมากนั้นแหละครับ
ลองคิดว่าแม่เป็นเพื่อนเรา ที่เขามาคอยดูแล ถามไถ่ นั้นเราจะเรียกว่า เพื่อนแท้หรือสนิท ใช่ไหมล่ะ กลับกันเพื่อนไม่ใส่ใจเรา ไม่รวมทุกข์รวมสุข เราจะเรียกว่าเพื่อนกิน ใช่ไหมละครับ
เราก็เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูงมาก แม่เรามีกิจการร้านนวด แล้วห้องนอนเราอ่ะ แม่ก็ดันไปยกให้คนอื่น ซึ่งมันเป็นห้องนอนเราอ่ะ มันไม่แฟร์เลย บางครั้งเราก็ต้องมานอนข้างล่างอ่ะ ซึ่งเป็นร้านนวดเนอะ(บ้านเรามีหลายชั้น คือเหมือนๆ ตึกอ่ะ แต่แม่ยกห้องให้คนอื่น)แล้วบางคั้งเราก็ต้องไปนอนกับแม่ซึ่งมันไม่ดีจริงๆ พอเราเล่นดึกแม่ก็บ่นก็ว่า เฮ้อ
ได้อ่านทุกความคิดเห็นแล้วครับ
ขอบคุณทุกท่านที่มาตอบ
แต่ละคนก็ต่างมีปัญหาเป็นของตัวเอง แตกต่างกันไป จากที่อ่านๆดู บางคนอาจเจอมากกว่าเราอีก
ขอบคุณทุกคำปรึกษานะครับ ก็ลองมานึกดู พี่เราเป็นคนเสเพล จนมีปัญหาหลายๆเรื่อง ทำให้แม่ของเราห่วงเราเกินไป ซึ่งจุดนี้เราเข้าใจดี เราพยายามบอกแม่หลายครั้งแล้วครับ ว่าจะไม่เป็นแบบนั้นหรอก
แต่แม่คงไม่ไว้ใจมั้ง... เราอึดอัดน่ะ เลยมาระบาย เรียนมาหนักๆเจอเรื่องแบบนี้อีกก็นะ... บางทีเราก็ตะคั้นตะคอกแม่ไปบ้าง เรารู้ครับ เราผิด
แม่มีคนเดียวครับ และเราก็รักแม่มาก และก็ขอให้ทุกคนรักแม่เหมือนกัน ทุกๆคนมีสิทธิ์โกรธแม่นะ แต่ขอให้เก็บอารมณ์ไว้ หาที่ระบาย เช่น มาตั้งกระทู้แบบเราก็ได้ หรือลองปรึกษาเพื่อน ครู(แนะแนว) หรือเดี๋ยวนี้มีไอนั่นด้วยนะ สายด่วนกรมสุขภาพจิต หรืออะไรสักอย่างเนี่ยแหละครับ 1667 สามารถโทรไประบายได้นะ แต่เรื่องให้คำปรึกษานี่ไม่แน่ใจเหมือนกัน
แม่ทุกคนเป็นห่วงลูกเสมอครับ อย่าง คห.นึงว่าไว้นั่นแหละครับ วันนึงไม่มีท่านแล้วเราจะรู้สึก สู้ๆนะครับ .
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?