เคยรู้สึกว่านิยายของตัวเองไม่สนุกไหมคะ
ตั้งกระทู้ใหม่
เรากำลังมีปัญหาจริง ๆ ค่ะ เพราะรู้สึกว่า เขียนนิยายออกมาไม่สนุกเลย
ตอนกำลังเขียน รู้สึกสนุกมากค่ะ แต่พอเขียนเสร็จ ลงเนื้อหาไปแล้ว สักพักหนึ่ง อาจจะวันสองวัน เรากลับมาอ่านใหม่ ไม่รู้สึกสนุกแล้ว รู้สึกว่า เราเขียนอะไรของเราน่ะ น่าเบื่อจัง
นิยายที่เขียนไว้นานหลายปีแล้วก็เช่นกัน กลับมาอ่านใหม่รู้สึกไม่สนุกแล้ว
รู้สึกแบบนี้มาหลายวันแล้ว ตอนเขียนสนุกมาก พอเขียนเสร็จ ลงเว็บเสร็จ วันรุ่งขึ้นเราจะจิตตกว่า เขียนอะไรออกมา ไม่สนุกเลย
#นิยาย #การเขียน
มุลิลา
13 ก.พ. 59 เวลา 21:12 น.
3,125
views
40 ความคิดเห็น
ส่วนตัวผมไม่เคยคิดว่านิยายตัวเองสนุกครับ อ่านกี่รอบทบทวนก็ไม่สนุก ต้องฝึกอีกมากครับ
แต่เราว่านิยายคุณป่าสนุกนะคะ
ผมบอกว่าไม่สนุกไงครับ! ทำไมไม่เข้าใจผมบ้าง!
สติ๊กเก้อร์ทุ่มโต๊ะก็ไม่มี โธ่โว้ย! เอานี่ไปแทน // เผ่น ฮ่าๆ
ซะอูย!!!
เป็นนิยายที่ไม่สนุกอย่างมาก เราตามอ่านมาตั้ง 33 ตอนแล้ว ทำไมยังไม่สนุกขึ้นสักทีนะคะ แล้วตอนต่อไปจะสนุกขึ้นบ้างมั้ยค่ะ!?
คุณวา...แรงส์ 55555555
คุณป่า...คงยากที่จะเข้าใจนะคะ เอาเป็นว่า...เอาที่สบายใจแล้วกันนะคะ //เผ่น!
ไม่แรงหรอกค่ะคุณหมอก ถ้ามีสติ้กเกอร์ล้มโต๊ะ เราแปะใส่แล้วเนี่ย!!
คุณวาบอกว่านิยาย 33 ตอนผมจะดองงั้นหรือครับ!
อ้อ พูดได้ดีค่ะ คุณป่า
ดองเหรอคะ?
.
.
.
v
ไม่ดองครับ...ผมแค่ล้อเล่นครับ
ถึงนิยายจะไม่สนุก แต่ผมเชื่อว่าสักวันมันจะสนุกครับ
เป็นเหมือนกันเลยครับ อ่านทีไรก็ไม่รู้สึกพอใจหรือสนุกเลย สุดท้ายก็ลงที่รีไรท์ *-*
นิยายของผมสนุกครับ
เขียนเองสนุกเองเนี้ยแหละ
มันเต็มไปด้วยฉากบู๊ ฉากฮา ฉากหวานๆ ฉากที่ผมอยากเขียนเต็มไปหมด ไม่ได้ยึดกฎเกณฑ์นิยายเท่าไหร่ ไม่สนหัวกลางท้ายของโครงเรื่อง อยากใส่อะไรก็ใส่ ก็เลยปลดปล่อยความอยากออกมาได้เต็มที่
เขียนที่ใจสั่งมา มันก็เลยสนุก
ส่วนคนอ่านจะสนุกด้วยหรือไม่ก็อีกเรื่องหนึ่ง ^^
ดีจังเลยค่ะ
รู้สึกค่ะ อ่านเท่าไหร่ก็ไม่สนุก แต่ก็ต้องแต่งให้จบ
ส่วนตัวเหมือนความเห็นคุณ SilverPlus ค่ะ
เขียนเอง สนุกเองค่ะ อ่านกี่ทีก็สนุก แต่ไม่รู้ว่าคนอื่นจะสนุกหรือเปล่า
ฉากหวานกุ๊กกิ๊กพอเขียนได้ (เขียนไปยิ้มไป) ฉากบู๊ไม่มี ตอนนี้พยายามเขียนฉากอารมณ์แต่รู้สึกเขียนได้แย่มาก สื่ออารมณ์เศร้าได้ไม่ดีเลย เขียนไปแล้วรู้สึกเกร็งๆยังไงไม่รู้
แต่เราต่างตรงที่ค่อนข้างคิดถึงกฎเกณฑ์นิยายค่ะ อยากเขียนนิยายคุณภาพ 555 (ฝัน...)
ต้องสนุกครับ ไม่งั้นผมไม่กล้าโพส
คือมันเหมือนอาหารว่า ต้องชิมแล้วรู้สึกอร่อยก่อน ถึงค่อยนำไปเสิร์ฟให้ลูกค้า
เพียงแต่ว่าถ้าจะมีส่วนที่รู้สึกว่าไม่พอ จะเป็นพวกความสมบูรณ์มากกว่า เช่น บรรยายยังไม่ดีพอ พิมพ์ตกหล่น ฯลฯ เป็นต้น
ถ้าจะไม่สนุก ก็จะมีกรณเดียวคือ ไม่สนุกที่จะพิมพ์ต่อแล้ว
ซึ่งก็ไม่ได้หมายความว่านิยายไม่สนุกแต่อย่างใดครับ แต่อาจเป็นเพราะปัญหาชีวิต เบื่อเรียน เหนื่อยงาน ปัญหาทางบ้าน อะไรที่มิอะไรที่ทำให้รู้สึกไม่สะดวกแต่ง ซึ่งก็อาจรวมถึงปัญหาเรื่องกำลังใจด้วย ทำให้แรงกระตุ้นที่อยากแต่งลดลง หรือไม่มีแรงใจจะแต่ง ทำนองนั้นได้
อ่านความเห็นของทุกท่านแล้ว ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ
เราเคยพอใจนิยายที่ตัวเองเขียน แต่ตอนนี้กลับไม่พอใจแล้ว
ยังไม่แน่ใจว่าสาเหตุจริง ๆ มาจากอะไร แต่พออ่านความคิดเห็นของทุกคนแล้วเราคิดว่าอาจจะเป็นเพราะ
- เราเขียนยึดหลักการมากเกินไปจนเกร็ง เวลาอ่านอีกทีจึงไม่สนุกแล้ว
- เรามีปัญหาเรื่องความมั่นใจในตัวเอง กับความมั่นคงทางอารมณ์ เรียกรวม ๆ ว่าปัญหาทางจิต
- เราเขียนห่วยจริง ๆ ก็เลยไม่สนุก
- อาจจะทุกสาเหตุรวมกัน
ยังไม่รู้จะแก้ยังไง แต่ก็ขอบคุณมากค่ะที่มาตอบกระทู้ ช่วยให้เราสบายใจขึ้นมานิดหน่อย ^^
เรากำลังประสบปัญหาเดียวกับท่านนะคะ มาเป็นเพื่อนกันเถอะ มาขุดคุ้ยตรวจสอบช่วยกันไหมคะ กำลังหาพวกพอดี แล้วเวลาจะลง จะถามใครก็ไม่ได้ บางทียิ่งคิด ยิ่งฟุ้งซ่าน พอคิดว่าเขียนไม่สนุก ก็เขียนต่อไม่ได้อีก มีแต่จมกับจม
มามะ มาเป็นกำลังใจให้กัน แล้วคอมเม้นให้กันดีไหมคะ อิอิ หาเพื่อนเฉยเลย
เป็นเพื่อนช่วยกันอ่านก็ได้อยู่หรอกค่ะ ยินดีมาก ๆ เลย
แต่แอบไปส่องนิยายคุณรฉัตรมาแล้ว คนอ่านเยอะมาก ๆๆๆ คงไม่ต้องพึ่งเราหรอกค่ะ สุดยอดมากแล้ว
ไม่เลยค่ะ ความบกพร่อง เยอะมากเลยค่ะ ทั้งความสมจริง การบรรยาย การเชื่อมโยง ตัวละครนิสัยโดด ประเด็นไม่แน่นค่ะ ฉากวนซ้ำด้วย กำลังพยายามทบทวนแก้ไขเลย
คนอ่านเตือนเราค่ะ เมื่อมีคนช่วยอ่าน คอมเม้นจริงใจ งานเราจะต้องพัฒนาแน่ๆค่ะ
มามะ เดี๋ยวแอดเพื่แนไปนะคะ อิอิ
จริงเหรอคะ ทั้ง ๆที่มีคนชอบเยอะมาก ๆ เลยนะคะ
เดี๋ยวขอเราลองอ่านดูบ้างนะคะ รู้สึกยังไงจะบอกตามตรงค่ะ แต่อาจจะไม่ช่วยอะไรมากเท่าไรก็ได้ เราเป็นคนชอบอ่าน แต่ไม่ถนัดวิจารณ์งานค่ะ ฮ่า ๆ (/ω＼)
เรามีปัญหาเรื่องการเขียนแล้วรู้สึกเหมือนตัวเอง "หลุด" เข้าไปในนิยาย ทำให้บางทีรู้สึกฟุ้งๆ คิดภาษาไม่ออกค่ะ ช่วยเราด้วยยยย TT
แอดเพื่อนเรามาค่ะ ขอลิ้งนิยายด้วยนะคะ เราจะแนะนำตรงๆ ค่ะ
http://writer.dek-d.com/vongolebeauty/writer/view.php?id=1430033
ตามนี้ค่ะ
รับทราบจ้ะ
เขียนเอง สนุกเอง ก่อนเลยครับ ส่วนคนอื่นจะสนุกด้วยไหม
นั่นแล้วแต่ความชอบของแต่ละคนครับ
ถ้าเราเขียนเองแล้วอ่านเองไม่สนุกก็จะไม่อัพค่ะ ไม่กล้าให้คนอ่านมาอ่าน ต้องแก้จนกว่าจะอ่านแล้วสนุก //บางทีก็พยายามเปลี่ยนการนำเสนอในตอนนั้นๆ ไม่ก็ลองแก้บรรยายดูหลายรอบเหมือนกัน
ผมเข้าใจอาการของจขกท.นะครับ
คือตอนเขียนน่ะมันสนุก แต่พอเขียนเสร็จกลับมาอ่านมันไม่สนุกอีกแล้ว มองแล้วก็เบื่อ มองแล้วก็ด่างานตัวเอง เขียนอะไรลงไป ยิ่งไม่มีคอมเมนต์จะยิ่งไม่มั่นใจ รู้สึกเสียเซลฟ์แปลกๆ
ก็...ผมไม่มีทางแก้มาแนะนำให้เหมือนกัน เพราะเป็นอยู่ 555
ตอนนี้ผมเลยตัดสินใจพักไปก่อน พักให้ลืมๆ ไปทำอย่างอื่น แล้วเดี๋ยวกลับมาอ่านทวนใหม่ เผื่อจะเห็นอะไรชัดเจนขึ้น
ส่วนตัวผมมองว่าการที่เรารู้สึกว่านิยายตัวเองไม่สนุก มันแสดงว่าเราติดอะไรสักอย่าง ซึ่งเราไม่รู้ เรามองไม่เห็น ยิ่งไม่มีคนชี้ทางสว่าง ก็ยิ่งเหมือนมืดแปดด้าน แต่ถ้าเราไม่มีใครช่วย ก็ต้องช่วยเหลือตัวเอง โดยการไปหาอย่างอื่นทำ ให้เรากลายเป็นคนใหม่ มีมุมมองใหม่ๆ มากขึ้น เวลาที่กลับมาอ่านงานตัวเอง จะได้มองเห็นในสิ่งที่เราเคยมองไม่เห็นมันมาก่อน
อื้ม เรากำลังคิดว่าจะรีไรต์นิยายที่เขียนไว้เมื่อประมาณสองสามปีที่แล้ว แต่พอกลับมาอ่านของเดิมแล้วรู้สึกไม่สนุกแล้ว และไม่อยากเขียนแล้ว ควรทิ้งไปเลยไหมคะ
สามปี แนะนำให้ลบแล้วเขียนใหม่ดีกว่าครับ เราไม่มีทางกลับไปคิดเหมือนเมื่อสามปีก่อนได้อีกแล้ว
ขอบคุณค่ะ เราก็คิดไว้เหมือนกันว่าต้องเขียนใหม่ แต่ก็เสียดายที่เคยเขียนไว้ สรุป เขียนใหม่ดีกว่าค่ะ
ผมเป็นอีกแบบครับ คือเวลาผมเขียนปุ้ป แล้วลงปั๊ป พอไปอ่านก็รู้สึกไม่สนุก แต่ว่ามีคนเม้นว่าสนุก ก็เลยเขียนๆไปตามเนื้อเรื่องที่มันควรจะเป็น แล้วพออ่านๆ มันไม่สนุกกว่าเดิมอีก รู้สึกเนื้อเรื่องมันแก้ไม่ได้แล้ว แต่พอลงไปปุ๊ป ก็มีคนเม้นว่าสนุก
"เอ้า!!! แบบนี้มันสนุกเหรอ?" ความคิดนี้โผล่ขึ้นมาทันทีเลย
สงสัยจะเขียนแบบขัดใจคนเขียนแต่ได้ใจคนอ่าน
บางทีอัพไปเรียบร้อยแล้ว มานั่งอ่านเองก็คิดว่า คนอ่านต้องว่าแน่เลย กลายเป็นว่า เขาก็ไม่ว่าอะไร ให้กำลังใจเราเหมือนเคย
จนบางทีเราก็อยากให้เขาว่าเราบ้าง แบบติมาให้เต็มที่เถอะ เราจะได้รู้ตัวว่าควรแก้อะไร
เป็นค่ะ และก็ยังเป็นอยู่ บางทีคิดว่าสนุกแล้วพออัพไปแล้วมันงงๆ ก็มี แก้ปัญหาด้วยการหาอะไรทำก่อนค่อยรีไรท์ค่ะ
ตอนเขียนก็ว่าสนุกนะคะ เลยเขียนไปแบบนั้น แต่ไม่ค่อยกลับไปอ่านทวนค่ะ เพราะจะรู้สึกขนลุกทุกที ฮา...
แนะนำให้ลดความอุณหภูมิของเครื่องปรับอากาศให้เหมาะสมครับ //เผ่นสิ
ยิ่งลดมันก็ยิ่งขนลุกสิคะ ฮ่าๆๆ
เป็นคำถามที่ดีมากเลยขอบอก เพราะทำให้ได้คิดหลายอย่าง จากหลายความเห็นค่ะ
เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนแรกที่เขียนลงไปจะเป็นแบบว่าเขียนเองฟินเองและคิดไปเองฝ่ายเดียว พอกลับมาอ่านอีกที นี่ตรูเขียนอะไรลงไป
เป็นเหมือนกันค่ะ ยิ่งมีนักอ่านบอกว่าสนุกมาก แต่ทำไมเราในฐานะนักเขียนถึงไม่รู้ว่ามันสนุกเลย ตอนเขียนโคตรมัน พอกลับมาอ่านแค่ตรวจคำผิดก็ หืม...เราเขียนอะไรลงไปเนี่ย 555+ เป็นมาตลอดคิดว่าตัวเองอาจจะเป็นคนเบื่อง่ายหรือป่าวถึงได้รู้สึกแบบนั้น
เราว่าอีกอย่างคือ เราอ่านกันหลายรอบค่ะ ความตื่นเต้นมันหาย ความเชื่อมต่อมันผ่านไป แต่แว๊บแรกที่คิดว่าสนุก ตอนนั้นคนอ่านเราก็ล้นหลามเหมือนกันนะคะ
แล้วในกรณีที่นิยายของเราไม่ใช่แนวตื่นเต้นล่ะคะ เราอยากเขียนนิยายที่อ่านแล้วสบายใจน่ะค่ะ กลายเป็นว่า ตัวเองกลับมาอ่านแล้ว ไม่สบายใจเสียเอง ฮ่า ๆ ㅠ.ㅠ
เราขอลิ้งหน่อยได้ไหมคะ จะลองไปอ่านแล้ววิเคราะห์ดูนะคะ
ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ แต่ว่า... เอาเป็นว่า ถ้าเบื่อก็กดปิดได้เลยนะคะ และบอกเราตรง ๆ ได้ว่าอ่านไปแล้วนิดนึง แต่เบื่อ ไม่อยากอ่านต่อ เลยปิด
http://my.dek-d.com/freakmaster/writer/view.php?id=985644
รับทราบค่ะ
ประจำ แต่เป็นรู้สึกไม่ค่อยสนุกตอนเขียน สรุปว่าผมอยู่สายอ่านมากกว่าสายเขียน ดังนั้นไม่ว่านิยายกี่เรื่องก็ดองซะ
โอ๊ะ หรือเราจะเป็นสายอ่านเหมือนกัน เราก็ดองบ่อยค่ะ ฮ่า ๆ
แต่ถ้าชอบเขียนด้วย ก็เขียนต่อเถอะค่ะ ถ้าเรื่องยาวแล้วดองบ่อย ก็เปลี่ยนมาเขียนเรื่องสั้นบ้างก็น่าสนุกดี
น่าสนใจ ว่าจะกลับมาเขียนหลังสอบเสร็จพอดีเลยครับ แต่ต้องวางโครงเรื่องใหม่หมดเลยเพราะของเก่าไม่แน่น บวกลืมไปเรียบร้อย ฮ่าๆๆ
สู้ๆนะคะ
สู้ครับ
เราเคยว่าๆนิยายเราปัญญาอ่อนนะ มีเพื่อนคนหนึ่งบอกแบบนั้น แต่พอเอาไปให้เพื่อนคนอื่นๆอ่านมันกลับบอกกันว่าสนุก! เรานี่แบบ เอิ่ม...ตกลงยังไงสนุกไม่สนุก แล้วเพื่อนที่ชอบก็บอกว่าเมื่อไหร่จะอัฟซักที ดองอยู่นั่นแหละ แต่เราก็ไม่คิดที่จะดองนะ แต่สมองมันไม่แน่นะมันไม่ได้ฟิล เราก็ยึดถือกับการเขียนเหมือนกันนะ แต่ที่รู้สึกเฟลก็คือ เปิดสองเรื่องพร้อมกัน แล้วก็เขียนคนละแบบ เขียนผิดเขียนถูกไปบ้าง แต่เราก็จะเขียนให้ดีที่สุด
เพื่อความฝันอันหยิ่งใหญ่#ไม่ใช่แหละ
ความชอบของแต่มะคนไม่เหมือนกันสินะคะ
เอาจริงเราไม่อยากให้เพื่อนอ่านนิยายของเรา กลัวมันเบื่อ เพราะเพื่อนเรานี่นักอ่านตัวยงทุกคนเลยค่ะ เคยขอคำวิจารณ์งานเรา แต่เพื่อนมันก็ไม่ค่อยวิจารณ์อะไรมาก คงกลัวเราเสียใจด้วย พยายามพูดรักษาน้ำใจ (一一") นับตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่เคยให้เพื่อน ๆ อ่านนิยายของเราเลยค่ะ กลัวมันฝืนใจอ่าน
นิยายของผมสนุกหรือเปล่าไม่รู้นะ แต่ที่แน่มีแฟนขลับกดหนีออกไปแล้วกว่า 30 คนจาก 80 คน
แต่ยังมีแฟนคลับตามอีกตั้งห้าสิบคนนะคะ
สำหรับเรา แค่มีคนกดติดตามอ่านก็ขอบคุณมากแล้วค่ะ ฮ่า ๆ (^-^)
นั่นสิครับ สงสัยหลังจบเรื่องนี้แล้ว ผมคงต้องเขียนตามกระแสเอาใจคนอ่านเสียแล้ว ถ้าเขียนตามความฝัน ผมดูแล้วคงไปไม่รุ่งแน่ๆ อีกอย่างนิยายผมมันก็เป็นแนวอินดี้(ค่อนข้างแหวกแนวด้วย) ฉะนั้นก็ไม่ค่อยมีคนอ่านก็ไม่แปลก เศร้าสุดๆ การที่เอาหลายแนวมารวมกันอยู่ในนิยายเรื่องเดียวนี่มันก็ไม่ใช่ความคิดที่ดีเลยนะครับ อย่างเช่นตัวอย่างนิยายที่ผมแต่งขึ้นมา เรื่องที่คุณเข้าไปดูนั่นแหละครับ แต่อย่างน้อยนิยายที่ผมแต่งมันยังมีแนวทางที่ถนัดอยู่ นั่นก็คือแนว แฟนตาซี,ดราม่า,ตลก และ ซึ้งกินใจ แต่รู้สึกว่าแนวทางท้ายสุดนี่จะไปได้ลุ่มกว่านะ เพราะดูจากคอมเม้นต์ของคนอ่านแต่ละคนแล้ว คราวหลังผมว่าทำแยกออกมาให้มันเจาะจงเฉพาะหมวดหมู่น่าจะเป็นการดีกว่า
แต่ยังไงก็ขอขอบคุณมากเลยนะครับที่ช่วยเตือนสติและให้กำลังใจผม
เราไม่เห็นด้วบกับการแต่งเอาใจคนอ่านค่ะ อยากให้เขียนแบบที่ตัวเองอยากเขียนมากกว่า
แต่ถ้าแต่งเอาใจคนอ่านแล้วเราเองก็สนุกด้วย ก็โอเคค่ะ แต่งเลย
มายกมือครับ ต้องพยายามหักห้ามใจตัวเองอย่างรุนแรงไม่ให้รีไรท์ ไม่งั้นไม่จบซะที
ซึ่งผิดกับเรามาก เราเขียนเสร็จแล้วเสร็จเลย ไม่รีไรท์ เพราะขี้เบื่อ อยากเขียนเรื่องใหม่เรื่อยๆ 55+
นับถือครับ ผมนี่ห้ามตัวเองไม่ได้สักที รีไรท์เรื่องเก่าอยู่เนื่องๆ
อยากเขียนเรื่องใหม่ก็เปิดทั้งๆ ที่เรื่องเก่ายังไม่จบนั่นแหละ เศร้า
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?