เป็นนักเขียนต้องรับผิดชอบงานเขียนของตัวเองด้วย
ตั้งกระทู้ใหม่
คือปีก่อนเราติดนิยายเรื่องหนึ่งมาก พล็อตแปลก ภาษาที่นักเขียนใช้ก็สวยงามชอบมากๆ
แต่อัพช้ามากก อันนี้ไม่เป็นไรเรารอได้เราเข้าใจว่านักเขียนมีธุระ
แต่ๆ!
นักเขียนเปิดนิยายเรื่องใหม่ค่ะ แล้วเขาก็หันไปอัพแต่นิยายเรื่องนั้น นิยายเรื่องที่เราชอบก็เลยอัพอึดกว่าเดิม ไม่เป็นไรเรารอได้:) แล้วเราก็ไปติดนิยายเรื่องใหม่เขาแทน //หัวเราะ
"พอดีไรเตอร์ตันไม่อยากเขียนต่อแล้วค่ะ ลองอ่านนิยายเรื่องอื่นดูนะ"
ทำไมไม่บอกกันก่อนน ทำร้ายกันเกินไปแล้วว
ตอนนี้เราถอดแฟนออกเลยค่ะ คือรอเป็นปีๆ ที่เจ็บใจที่สุดคือไม่มีการแจ้งในนิยายหรือในเพจว่าจะไม่แต่งต่อแล้วนี่ถ้าเราไม่นึกอยากส่องดูในเพจเขาถ้าไม่มีคนไปถามคงได้รอไปอีกนาน
อะไรคือการแต่งนิยายมาสิบกว่าเรื่องไม่เคยจบสักเรื่อง เหมือนพอเขาคิดพล็อตใหม่ได้ก็ไปแต่งแต่เรื่องนั้นพอคิดได้ใหม่อีกก็ไปแต่งเรื่องใหม่อีก แบบนี้เขาคงเขียนนิยายไม่จบสักเรื่องอ่ะแหละ
เศร้าใจ
อยากให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ นักเขียนทุกคนพยายามแต่งให้จบนะ ถ้าออกทะเลตันก็ลองรีไรท์ใหม่ดูนะคะ หรือถ้าแต่งต่อไม่ได้แล้วจริงๆ กรุณาแจ้งนักอ่านที่หน้านิยายด้วยไม่งั้นนักอ่านเขาจะรอเก้อพอมารู้ที่หลังแล้วรู้สึกแย่แบบเรา ไฟท์!
Polaria
30 เม.ย. 59 เวลา 14:52 น.
964
views
17 ความคิดเห็น
เป็นนักอ่านที่จริงจังมาก
แต่คุณยังโชคดีที่แค่อ่านออนไลน์ บางคนเจอนักเขียนที่ออกเป็นเล่มมาหลายเล่มแล้ว จากไปกับสายลม
อันนั้นแย่ยิ่งกว่าแย่ แต่เราก็รอนักเขียนเขาเป็นปีเลยนะคะ เจอแบบนี้แล้วกลุ้มใจมาก
ความจริงเขาน่าจะมาแจ้งกันว่าจะไม่แต่งต่อหรือไม่ก็ลบเรื่องทิ้งไม่ใช่ปล่อยให้รอเก้อแบบนี้ เราเพิ่งถอดแฟบไปเมื่อวานเอง
ตอนนี้ผมยังตันๆ อยู่ไม่ได้แต่ต่อ คิดอยู่ว่าถ้าจะเริ่มเรื่องใหม่เรื่องที่สามจะเป็นยังไง
อ๋อ มันจะเป็นแบบนี้นี่เอง - -"
สิบกว่าเรื่องนี่มากไปแล้วจริงๆ ของผมยังวนอยู่สองเรื่องแรกนะเพราะอยากจะแต่งให้จบ
เพื่อส่งสำนักพิมพ์ นักเขียนคนนั้นเขาคงจะไม่ได้ตั้งเป้าหมายเอาไว้ชัดเจน ก็เลยได้ใหม่
ลืมเก่าเอาได้ง่ายๆ แบบนี้น่าจะเอาดีแต่งเรื่องสั้นมากกว่ามั้งนะ
สิบกว่าเรื่องจริงๆ ค่ะ แล้วประเด็นคือนิยายเรื่องอื่นที่เราไม่ได้ติดตาม
อัพแค่ห้าหกตอนแล้วก็เปลี่ยนไปเขียนเรื่องใหม่อีก เราไม่ค่อยโอเคกับเขาเลยค่ะ
คุณแมวขาวก็สู้ๆ นะคะ เอาใจช่วย
อุ๊ย... สะดุ้ง
ผมก็คนหนึ่งที่เปิดนิยายใหม่หลายเรื่อง และดูท่าจะ ดอง เรื่องเก่ายาวอย่างไม่มีกำหนด
สาเหตุโดยส่วนตัวนะ คือ เจอพล็อตนิยายที่น่าสนใจ ไม่อยากเก็บมันไว้ อยากเอาออกมาจากสมอง แล้วลองวัดไปเลยว่า ดี อย่างที่คิดหรือเปล่า ถ้าดี ก็จะเขียนต่อไปเรื่อยๆ แต่ถ้าล้มเหลว ก็อาจกลับไปเขียนเรื่องเก่า หรือเปิดเรื่องใหม่ต่อไป จนกว่าจะเจอยอดเพชรที่ตามหามานาน
เรื่องเก่าไม่ได้ตันหรอก แต่รู้สึกตื่นเต้นมากกว่าที่ได้แต่งเรื่องใหม่ 555 (หลบรองเท้า)
ส่วนที่บอกว่า "ไม่รับผิดชอบ" อันนี้ถ้าแฟนนิยายของผมมาว่าแบบนี้ ก็ต้องก้มหน้ายอมรับ แต่ก็จะบอกไปด้วยว่า ไม่มีพันธสัญญาเกี่ยวกับเงิน(นิยายตีพิมพ์) ดังนั้น ตัวคนเขียนยังคงเป็นอิสระจากโซ่ตรวนนี้ สามารถเปิดเรื่องใหม่ได้เสมอ แล้วไปเสี่ยงเอากับภาพลักษณ์ที่เสียหายแทน
แต่เมื่อใด คนอ่านจ่ายเงินผม (ซื้อนิยาย) ผมก็จะถือเป็นหน้าที่รับผิดชอบที่จะเขียนนิยายเรื่องนั้นๆ ให้จบ
ความคิดของผมเองนะ นักเขียนท่านอื่น ล้วนมีความคิดแตกต่างกันไป
ใจเย็นๆ นะเจ้าของกระทู้ เชื่อว่านักเขียนเองคงกำลังตามหานิยายที่ยอดเยี่ยมอยู่ เชื่อว่า สักวัน คงมีนิยายที่เขาแต่งจนจบ วันนั้น ก็ไปอ่านนิยายเรื่องนั้นก็แล้วกัน
เราเข้าใจค่ะแต่นักเขียนก็น่าจะมาแจ้งกันก่อนว่าจะไม่แต่งต่อหรือไม่ก็ลบเรื่องทิ้งไม่ใช่ปล่อยให้รอเก้อแบบนี้ คือมีความหวังตลอดว่าเขาจะมาอัพ แล้วแฟนคลับเรื่องนั้นก็เกือบพันเลยนะคะ คือเขาไม่คิดจะบอกกันเลย ถ้าเขามาบอกกันก่อนก็จะไม่เสียความรู้สึกขนาดนี้หรอกค่ะ
เราเองก็เป็นคนที่แต่งนิยาย พล็อตใหม่ๆ ที่อยากเขียนก็เยอะแต่เรามีกฏกับตัวเองไว้ว่านิยายที่แต่งต้องจบนะ และเราก็ทำได้ด้วย
เราหายเคืองนานแล้วค่ะ แค่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังเฉยๆ คุณเองก็สู้ๆนะคะ
คนเราควรจะอยู่ด้วยการเห็นอกเห็นใจกันนะครับ
เขาแต่งให้คุณอ่านฟรีนะครับ
นิยายที่ผมชอบนั้นมักจะแต่งไม่จบ
ผมเข้าใจว่ามันยากแค่ไหนที่จะเขียนเรื่องนั้นให้จบได้
เขาจะแต่งจบหรือไม่จบเป็นเรื่องของเขา
ไม่ใช่เรื่องของคุณเลยที่จะไปเรียกร้องความรับผิดชอบจากเขา
คนเราควรรู้จักหน้าที่ของตนเองครับ
อีกอย่างหนึ่งผู้เขียนก็บอกตามตรงแล้วว่าไม่อยากเขียนต่อ
เขาซื่อสัตย์จริงใจแล้วคุณก็ยังไม่พอใจ
ลืมความสนุกที่เขามอบไว้ให้กับคุณ
ไม่ควรเอาแต่ใจตัวมากเกินไปครับ
ควรนึกถึงความดีที่คนทำไว้ให้
ไม่ควรทำตัวเป็นนักอ่านที่มีปัญหาครับ
เราไม่ได้เอาแต่ใจ เราเข้าใจเขานะที่แต่งไม่จบ
แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงไม่แจ้งว่าไม่สามารถแต่งต่อได้ เขาหายไปเฉยๆ เลย ไม่แจ้งไม่บอกข่าว ปล่อยให้เรารอเก้อมาเป็นปี แล้วถ้าเราไม่ได้เข้าไปส่องในเพจเขาเราจะรู้ไหมคะว่าเขาไม่แต่งต่อแล้วก็ในเมื่อเราไม่ได้ถูกใจเพจเขา (หรือเราผิดที่ไม่ได้ถูกใจเพจนักเขียนอีก เราก็ไม่ได้ตามระรานตามด่านักเขียนสักหน่อย) แล้วการเปิดนิยายมาเป็นสิบๆเรื่องแต่แต่งไม่จบเลยสักเรื่อง เราว่าเขาควรจะไปเขียนเรื่องสั้นตามที่คห.2 บอกค่ะ ไม่สมควรมาเขียนเรื่องยาว
คห.นี้เคยทำแบบนั้นหรือเป็นนักเขียนคนนั้นปะเนี่ย มาเต็มเลยทีเดียว
ไม่ว่าจะทำแบบเสียเงินหรือไม่เสียเงินแต่การหายไปเฉยๆมันก็ทำให้คนรอทรมานนะคะ
จริงๆถ้าเป็นเราแล้วมันตันแต่มีคนมารองานเขียนเรา เราคงมีกำลังใจและจะรับผิดชอบความรู้สึกคนอ่านมากกว่านี้
ชอบนิยายเรื่องนึงมาก ออกเป็นหนังสือด้วยแต่คนแต่งเขาหายไปไหนไม่รู้ ไม่แจ้งอะไรทั้งนั้น รอจนหมดหวังแล้ว รอมาเกือบสิบปีได้ละมั้ง T_T
จากที่จขกท. ว่ามาก็ไม่ได้ว่ากล่าวนักเขียนท่านนี้เรื่องที่แต่งไม่จบ แต่จขกท.แค่รู้สึกเหมือนรอเก้อ เหมือนนั่งในร้านอาหาร มีเมนูให้เลือกมากมาย ก็เลือกไปเลือกอย่าง รอนานมาก สุดท้ายโต๊ะข้างๆที่รอเหมือนกันมาถามทำไมเมนูนี้ที่สั่งไปถึงยังไม่ได้สักที พนักงานตอบกลับมาว่า "อ่อ เมนูหน้านี้เขายกเลิกไปแล้วครับ..."
ชอบคห4-2 มากก
นี่ล่ะค่ะที่เราต้องการจะสื่อ คิดว่าเขาน่าจะทำแบบนี้บ่อยล่ะมั้งค่ะมาเต็มเชียว-_-+
ฮ่าๆ มาซะเต็มเลย
แต่เรารู้สึกว่าจขกท.ตอบใจเย็นมากเลยนะคะ
เป็นเราคงไม่เย็นขนาดนี้
บางทีก็เบื่อกับคำว่าอ่านฟรีมากเลยค่ะ
เหมือนอ่านฟรีแล้วไม่มีสิทธิ์รู้สึกหรือเรียกร้องอะไรทั้งนั้น ก็เขาทำให้อ่านฟรีแล้วนะยังเรียกร้องอะไรอีก
สำหรับเรานะคะ นิสัยของนักเขียนมีผลต่องานเขียนมากเลยค่ะ
ถ้าอ่านจบแล้วหรือยังไม่จบแต่ถูกใจก็พร้อมจะซื้อถ้าทำเป็นหนังสือ บางเรื่องไม่ทำก็อยากให้ทำด้วย ฮ่าๆ
แต่ถ้านักเขียนนิสัยเกินรับไหวก็โบกมือลาเลยค่ะ อ่านฟรีก็ไม่อ่านค่ะ
ทำไมชอบทำให้เราเห็นด้วยขนาดนี้
เห็นด้วยมากกกกกกกกก//จับมือ
ค่อนข้างใจเย็นในโลกออนไลน์ค่ะ ถ้าตัวจริงนี่ไม่ใช่เลย 555
เหมือนกันเลยถ้านักเขียนนิสัยดี เนื้อเรื่องสนุกก็พร้อมที่จะผลาญเงิน!
ถ้านักเขียนนิสัย... ให้ฟรีก็ไม่เอา
ฮ่าๆ
สงสัยใจตรงกัน อิอิ
ล่าสุดเพิ่งเจอเลยค่ะ
อาจจะนิสัยดีกับคนอื่นแต่สำหรับเรา เราไม่ค่อยโอเค แต่ก็ยังเสียตังให้เขาเพราะชอบงานเขา แต่ถ้าจบเซตนี้คงไม่ตามละ เสียดายตังแต่ก็เสียดายกว่าถ้าไม่ได้เก็บไว้ ฮ่าๆ
สิบกว่าเรื่อง!! มายก้อด...!
เรื่องที่เขาแต่งไม่จบสักเรื่องนี่จงทำใจครับ เหอๆๆ ส่วนที่เขาไม่ได้บอกในหน้านิยายว่าจะเลิกแต่งเรื่องเก่าเนี่ย คงเพราะคิดว่าสักวันจะกลับไปแต่งเรื่องเก่าละมั้งครับ แค่ตอนนี้ไม่อยากขอแต่งเรื่องใหม่ก่อนเฉยๆ (แล้วก็วนลูป...)
น่าจะวนเป็นวัฏจักรค่ะ //หัวเราะ
ตอนนี้ปลงกับนักเขียนท่านนี้แล้วค่ะ
หลายเรื่องที่เรากด Fav. เอาไว้
บางเรื่องเขียนไม่จบหลายปีแล้ว เพราะคนเขียนเลิกเล่นเว็บเด็กดีไปแล้ว
เราเคยไปตามด่าตามจิกพวกเขาไหม
เราก็ไม่ได้ไปด่านักเขียนนี่คะ? เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่าเอ่ย? ถอดแฟบเฉยๆค่ะ
เราเขียนตรงประโยคไหนคะว่าจขกท.ไปด่านักเขียน
เราหมายถึงตัวเราเองที่ไม่เคยไปด่านักเขียน
ถ้างั้นขอโทษจริงๆ ค่ะ ที่เข้าใจผิดไป^^
เห็นประโยคสุดท้ายเป็นประโยคคำถามนึกว่าถามเรา
ขอบคุณที่มาแชร์ประสบการณ์กันนะคะ
กำลังจะเปิดเรื่องใหม่ (เรื่องที่สอง) อ่านกระทู้นี้แล้วสะดุ้งแรงมาก 5555
แต่มันเป็นวงจรชีวิตนักเขียนเลยนะที่แบบ....
อยู่ในช่วงสมองตันคิดไม่ออก แต่ดันคิดพล็อตนิยายเรื่องอื่นได้เฉย
เหมือนสมองมันแล่น พอหายแล่นปุ๊บก็กลับเข้าสู่วงโคจรเดิม
นักเขียนเขาก็อยากสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้ดีที่สุด ถ้าฝืน ผลงานที่ออกมาอาจจะฝืด ไม่สนุก หรือไม่ตรงตามพล็อตที่เขาวางไว้ก็ได้
คิดว่านะ...
อ่าเราเข้าใจตรงนี้นะเพราะก็เป็นนักเขียนเปิดนิยายหลายเรื่องแต่ก็แต่งจบนะ แต่ที่เราข้องใจก็คือเขาไม่ยอมมาแจ้งกันเลยนี่สิ แถมเขาเปิดนิยายไว้ 15 เรื่องแต่ไม่จบสักเรื่องนี่สิ
เป็นนักเขียนต้องรับผิดชอบต่องานที่เขียน... ถูกต้องค่ะ แต่ประโยคนี้ ใช้ได้กับเฉพาะนักเขียนมืออาชีพที่ออกผลงานเป็นรูปเป็นเล่มจับต้องได้แล้วเท่านั้น
ท่านต้องทำความเข้าใจด้วยว่าประชากรส่วนใหญ่ที่เขียนนิยายลงเว็บ เขาไม่ใช่นักเขียน เขาอาจจะเป็นแค่นักเรียน นักศึกษา หรือว่าบุคคลวัยทำงานทั่วไปที่มีงานประจำอื่นๆทำอยู่แล้ว ส่วนเรื่องงานเขียนก็เป็นเพียงแค่งานอดิเรกของเขาเท่านั้น ซึ่งมันไม่มีความจำเป็นเลยที่เขาจะต้องมาทุ่มเทความรับผิดชอบมากมายเพื่องานอดิเรกที่แทบไม่มีผลตอบแทนอะไร
อีกประการหนึ่งก็คือ ในเมื่อคนส่วนใหญ่บนเว็บไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพ ท่านก็ต้องยอมรับความเสี่ยงด้วยว่านิยายที่ตัวเองติดตามจะเขียนไม่จบ เพราะว่าการเขียนนิยาย มันยากมากๆ ลำพังแค่ความรับผิดชอบอย่างเดียว มันไม่พอหรอกสำหรับนิยายเรื่องหนึ่ง ถ้าได้ลองเขียนนิยายเองดู แล้วท่านจะรู้ซึ้งเป็นอย่างดีเลยล่ะ
ไม่รู้ว่าได้อ่านคอมเมนท์ที่เราตอบหรือเปล่า?
เราเป็นนักเขียนและเป็นนักเรียน เราเข้าใจเรารู้ การบ้านเยอะเราไม่อัพวันไหนไม่มีเราก็อัพ เราเปิดนิยาย 5 เรื่อง แต่งจบแล้ว 2 เรื่อง
ถ้าคุณอ่านแล้วจับใจความได้จริงๆ คือเขาเปิดนิยายเป็นสิบๆเรื่อง แต่ไม่จบสักเรื่อง ถ้าเขาไม่มีเวลาอัพแล้วจะเอาเวลาที่ไหนมาเปิดเรื่องใหม่คะถามหน่อย
ถ้าแต่งไม่จบจริงๆ ทำไมไม่เพิ่มตอนในนิยายแล้วมาแจ้งกันว่าจะไม่อัพต่อแล้ว ปล่อยให้เรารอเป็นปีๆ มัวไปโฟกัสตรงไหนคะเนี่ย?
แล้วแต่คนเขียนน่ะท่าน ก็คงพูดแบบท่านอื่นว่าคนเขียนแต่งให้อ่านฟรี ก็เป็นสิทธิ์คนเขียนน่ะท่าน เหมือนกับที่คนอ่านจะเม้นต์หรือไม่ สิ่งนี้ก็แล้วแต่คนอ่านเหมือนกัน
ปล.ส่วนตัว ข้าน้อยเขียนจบก่อนแล้วค่อยลงเพราะเคยลงไม่จบแล้วรู้สึกทิ้งคนอ่านไว้ เป็นแบบนี้ 2 เรื่อง เลยไม่มีเป็นครั้งที่ 3 ขอรับ
นอยด์ก็ตรงที่เขาไม่ยอมมากันว่าจะไม่แต่งต่อแล้วมากกว่าค่ะ
คุณเป็นนักเขียนที่สตรองมาก ชื่นชมค่ะ^^
ของเราอัพประมาณเดือนละครั้ง สองครั้งค่ะ คิดว่าจะเขียนให้จบแน่นอนจ้า...(เพิ่งกลับตัวใหม่) ^^
เราเขียนเรื่องเจ้าชายหิมะ แต่อดีตเราดองนิยายเรื่องนี้มา 7 ปีแล้ว ฮา...ตอนนั้นมันคิดไม่ออก แล้วก็มีอย่างอื่นที่อยากทำ เพื่อนแซวว่า กลายเป็นเจ้าชายนิทราไปซะแล้ว ฮา...เพิ่งกลับมาเขียนต่อนี่ล่ะค่ะ ^_^ วันก่อนเขียนอยู่ดีดี หลับคาจอไปเฉยเลย กะว่า จะเขียนย่อหน้านี้ให้จบ ไม่ไหวแล้ว มองเวลา ตีสองกว่า รีบไปนอนอย่างด่วน พรุ่งนี้ทำงานอีก ><
เป็นนักเขียนออนไลน์ต้องสตรองนะคะ
เอาใจช่วยค่า^0^
สวัสดีค่ะ
) ก้อเป็นนักอ่านตัวยงเช่นกันค่ะ และก็ติดนิยายในเด็กดีนี้หลายๆเรื่องด้วยค่ะ
นัก(หัด) เขียนใหม่ (คือดิฉันนะคะ
ดีมากที่ติดนิยายอ่านฟรีในเด็กดีนี้นะคะ มีผลลัพธ์ที่ดีมากมายค่ะ เช่น...
1.ประหยัดเงินได้เยอะไม่ต้องซื้อ ตรงนี้เยี่ยมมากๆ รู้สึกดีค่ะ เพราะดิฉันเป็นคนงกค่ะ5555 อ่านนิยายฟรีเป็นสุขด้วยและเซฟเงินได้ด้วย ขอบคุณนักเขียนนิยายให้อ่านฟรีทุกคนค่ะ
2..ประหยัดค่าใช้จ่ายที่ต้องต่อห้องสมุดออกไปเรื่อยๆด้วยค่ะ เพราะนิยายเรื่องไหนดีๆหรือปกสวยๆนะคะมีค่าทางจิตใจหากต้องได้ซื้อมาอ่านแล้วไม่ทิ้งค่ะ อ่านจบนะคะต้องเก็บค่ะ555 ยึดติดมากเลย รักหนังสือค่ะ ^__^
อ่านนิยายฟรีในเด็กดีนะคะประหยัดได้หลายทาง และลดเรื่องที่เป็นเหตุที่ต้องคิดที่จะหาทางเก็บหนังสือมีค่าเหล่านี้ด้วยค่ะ ลดภาระที่ต้องใช้พลัง ทั้งพลังงานและพลังเงินลงได้เยอะเลยค่ะ
3...หากชอบนิยายเรื่องไหนนะคะนำติดตัวไปไหนๆได้ทุกที่เลยด้วยค่ะ เพียงมีแล็ปท๊อป โน๊ตบุ๊ค หรือโทรศัพท์เราก็สามารถหอบหิ้วนินายที่เรารักหรือชอบติดตัวไปได้ทุกหนแห่งง่ายๆเนอะ
มากกว่านั้นในนิยายเรื่องนั้นๆมีนักเขียนที่เรารักและชื่นชอบเจ้าของผลงานรวมอยู่ด้วยดีนะคะ
คลิ๊กๆเข้าไปเมื่อไรยิ้มๆแบบเป็นสุขทุกครั้งเล้ยยย ฮ้าาา ชีวิตที่ทันสมัยนี้สุขสบายจริงๆเนอะ มีนิยายหลายเรื่องที่ติดตามทั้งแอดแฟนพันธ์แท้และที่ไม่ได้แอดด้วยหลายเรื่อง ชอบอ่านนิยายค่ะ
แต่...ก็จริงสินะคะ...ที่มีเหตุที่เกิดขึ้นได้จริง กับนิยายอ่านฟรีเหล่านี้...คือบางครั้งเขานักเขียนก็ลบไอดีทิ้งไปลบนิยายด้วยค่ะ หายสาบสูญแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ยเลย ไม่บอกเล่า ไม่อธิบาย ไม่สั่งลาด้วยเลยอ่า แบบนี้นะคะเสียใจมากในวินาทีแรกที่คลิ๊กเข้าไปพบเหตุการณ์ดังกล่าวนะ
แต่ก็ทำใจได้ในที่สุด คิดว่าเป็นความต้องการของเขาแบบนั้นเขาต้องการแบบนั้นเราต้องยอมรับ คิดเพียงแค่นี้ก็รู้สึกสงบลงได้ค่ะ
และนิยายที่นักเขียนไม่มาต่อก็มีมากมายหลายเรื่องค่ะ คลิ๊กๆเข้าไปในหน้านิยายของเขาก็ไม่ยอมกลับมาต่อ บางเรื่องนะคะถูกทิ้งมานานมากด้วย แต่ก็เข้าไปนะคะ บางครั้งคลิ๊ๆเข้าไปจดจ่อในนั้นนานๆด้วยพร้อมปลดปล่อยความคิดว่าเขาทำอะไรอยู่นะ... ยุ่งหรือเปล่าน้า... ไม่ว่างหรือเปล่ามั้งนะ... จะกลับมาต่อไหมนะ?... เป็นต้นค่ะ ทั้งหมดนี้คิดขึ้นมาเล่นๆค่ะ
หากเขาเข้ามาบอกว่า..."พอดีไรเตอร์ตันไม่อยากเขียนต่อแล้วค่ะ ลองอ่านนิยายเรื่องอื่นดูนะ"...หากเขาจะบอกก่อนหรือหลังก็จะเข้าใจเหตุที่เป็นปัจจัยนะคะ แต่นี่เขาไม่บอกเลยค่ะ ปล่อยให้ค้างคาแบบนั้นหล่ะ คุณโชคดีที่เขายังอุตส่าบอกเหตุผลนะคะเจ้าของกระทู้
แต่นิยายที่ทิ้งร้างเหล่านี้นะคะ นักอ่านจะรอ(คือดิฉันนะคะ)ค่ะ....นานแค่ไหนก็จะรอค่ะ เป็นคนถึก(อดทน ทรหด)มีความอดทนรออะไรได้จนถึงที่สุดเสมอค่ะ
มาถึงตอนนี้ที่เรา(ซึ่งตกอยู่ในเหตุการณ์เดียวกัน...หรือเปล่านะ
อะไรๆแบบนี้ค่ะ
นี้เพลงลูกทุ่งใช่ไหมคะ เพลงนี้ความหมายดี รีวิวสวยงามมากเนอะ
และมีความรู้สึกยึดติดนิยายที่ค้างคาทั้งหลายนนี้...ราวกับ...มี...สัญญญา...ใจ(คือพยายามให้กำลังกับตัวเองค่ะ...หลงรักนิยายอย่างไรก็ต้องรอ555
เพลงนี้ก็เป็นลูกทุ่งใช่ไหมคะ สัญญาณรักสัญญาณใจสร้างขึ้นมาให้กับนิยายที่ตนรักค่ะ555 (เพ้ออออเจ้ออออไปหล่ะเราเป็นคนเพ้อฝันค่ะ สงสัยจะเกิดมาเป็นนักเขียนแน่ๆเลยนะนี่เรา
แม้ว่าในทีสุด...จะป็นแบบเพลงลูกทุ่งซึ่งมีความหมายเช่นเพลงนี้ค่ะ...คือ...
แบบนี้อ่า...ฮื้ออ
หากจะรู้ว่านักเขียนให้อ่านฟรีเหล่านี้ จะหลอกหรือจะเป็นเหตุสุดวิสัยที่จะเขียนต่อหรือไม่ก็จะไม่เสียใจค่ะ คือ...ทำใจไว้แล้วน้า ฮื้ออออ
เพลงนี้...รีวิวสวยนะคะ...ชอบมากเลยค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ
หากรักเขา(นักเขียนคนนั้นนะ)จริงคงต้องอดทนรอค่ะ(จะรอไหวหรือเปล่าไม่รู้เนอะ^ ^)
สู้สู้นะคะ
เธอหายไปไม่ยอมบอกมา~
นักเขียนที่ลบไอดีไปแล้วเขาคงไม่แต่งต่อแล้วล่ะค่ะ
ปลงต่อไป
ความเห็นนี่ทำให้ยิ้มเลย
ก็ผิดจริงๆนั่นแหละที่ไม่ยอมบอกความเคลื่อนไหว ผิดเต็มๆเลยแหละ แก้ตัวยังไงก็ไม่ขึ้นด้วย
ทำกับนักอ่านผู้อ่านผู้แสนน่ารักน่าชังที่นั่งรอตาแป๋วๆกันได้ลงคอ จิตใจท่านทำด้วยอะไร บ้าที่สุด! บ้าที่สุด!
แต่ก็มีวิธีแก้นะ รอไรท์คนเดิมเขาเขียนจบไปสักเรื่องก่อนค่อยอ่าน ไม่จบเรื่องไหนก็อย่าไปอ่านของเขา เรียกว่าดัดนิสัยกันไปเลย ทำแบบนั้นก็จัดได้ว่าวินๆกันทั้งสองฝ่าย ถ้าเขามีความเป็นมืออาชีพมากพอมันก็ต้องมีสักเรื่องที่เขียนจบนั่นแหละ แต่ถ้าเรื่องโน้นเรื่องนี้ก็ไม่จบ...ผมว่าคุณหาคนใหม่ตามดีกว่า มันเป็นการสิ้นเปลืองเวลาคุณเปล่าๆ คุณไม่สมควรตามคนคนนั้นแบบจริงๆจังๆหรอก
อย่างผมจะพยายามแค่ไหนก็เขียนเรื่องยาวได้แค่ทีละเรื่อง มีไอเดียใหม่ก็ลงเรื่องสั้นเอา
ถ้าเขียนเรื่องยาวทีละหลายเรื่อง รอดทุกเรื่อง จบทุกเรื่องเนี่ย ไม่เจ๋งจริงนี่ทำไม่ได้นะบอกเลย สมองคนเรามีขีดจำกัดครับ การจะมาเขียนเรื่องเดิมก็ต้องบิวต์กันใหม่หมด ไหนจะเนื้อหา อารมณตัวละคร บุคลิก ถ้าเป็นเรื่องคนละแนวกันด้วยนะ โฮ้ย! ไปกันใหญ่ ไม่มั่วกันเองก็ลงทะเล สยองขวัญไปแฟนตาซี รักหวานแหววไปสืบสวน จะจูบกันทีก็เห็นหน้าฆาตกรแล้วมั้ง
เว้นแต่เขาจะวางพลอตที่ไหลไปเรื่อยได้นั่นแหละ แบบนั้นค่อยว่ากัน
ผมเคยลองดูครั้งนึงครับ สองเรื่องพร้อมกัน ผลคือเขียนไปเขียนมาสำนวนภาษาเปลี่ยน ฉิบหายสิครับ รื้อใหม่กันหมด น้ำหูน้ำตาไหลกันทีเดียว
ครับเท่านี้แหละ คนที่คุณตามอยู่เขาเป็นยอดมนุษย์รึเปล่าล่ะครับ?
เขาแต่งนิยาย 15 เรื่อง ที่เห็นว่าอัพบ่อยๆก็มี 2 เรื่องค่ะ
เขาแต่งแนวรักหวานแหววหมดเลย เราไม่ติดตามนักเขียนท่านนั้นต่อแล้วล่ะค่ะ นอยด์มาก
เราเองก็เป็นนักเขียนเหมือนกันก็เข้าใจว่าการแต่งนิยายให้จบต้องใช้เวลา รีไรท์ใหม่หลายรอบเลยกว่าจะจบ คุณก็สู้ๆนะคะ!
เคยเป็นเหมือนกันนะ แต่ไม่ได้ตัน มันไม่มีเวลาเขียนจริงๆ และจะเขียนต่อไป เพราะว่างแล้ว =w=''
ไม่มีเวลานี่เข้าใจกันได้ค่ะ
แต่นักเขียนท่านนี้มีเวลาแน่ๆ ไม่งั้นจะเอาเวลาที่ไหนไปเปิดเรื่องใหม่ล่ะ
สู้ๆ นะคะ
พูดในฐานะนักเขียนนะ...การที่เราจะแต่งนิยายแต่ละเรื่องมันต้องใช้เวลา เราต้องพยายามเข้าใจตัวละครทุกตัว แต่ถ้าเป็นแบบที่ จขกท.เล่ามาก็เกินไป เราเป็นคนนึงที่แต่งไว้หลายเรื่องจบจริงๆมีอยู่เรื่องเดียวแต่เรื่องที่จบดันมีปัญหา เพราะไอดีเราโดนลบ ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนกัน แต่เราสู้นะ ตอนนี้เนาแต่งนิยายวายอยู่ธัญวลัยจย้าา คนตามไม่ค่อยมีเพราะเราดองนิยายไว้นานเนื่องจากเป็นช่วงปีที่การเรียนหนักหน่วงมาก
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
เข้าใจความรู้สึกและมุมมองของทั้งสองฝ่ายค่ะ ทั้งนักอ่านและนักเขียน ในมุมมองของนักอ่านคงผิดหวัง เสียใจ เสียอารมณ์มากเหมือนกันที่นิยายที่เราชอบ ติดตามมาตลอด ถูกทิ้งร้าง ดองหาย ทั้งๆ ที่มันยังไม่จบ เพราะนักเขียนหนีไปเปิดเรื่องใหม่แทน
แต่ในมุมมองของนักเขียนก็เข้าใจ การเขียนนิยายแต่ละเรื่องมันไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย บางทีก็เกิดอารมณ์เบื่อ เซ็ง ตัน ไปต่อไม่ได้ เกิดพล็อตใหม่ที่ไฉไลกว่าเดิม หรือกระทั่ง...-เรื่องเก่ามันไม่ใช่น่ะ! อะไรแบบนี้ ก็เลยต้องวางเรื่องเก่าไปเขียนเรื่องใหม่แทน
คนละมุมมองค่ะ ก็อยากให้เข้าใจกันและกันเนอะ แต่ในส่วนของตัวเอง ในฐานะนักเขียน เราจะตัดปัญหายุ่งๆ ตรงนี้ออกไปด้วยการเขียนทีละเรื่องค่ะ จะไม่ขึ้นเรื่องใหม่ จนกว่าจะจบเรื่องเดิมก่อนเด็ดขาด ต่อให้จะเกิด-งพล็อตใหม่ที่สุดแสนไฉไลจนอยากจะลงมือเขียนเดี๋ยวนี้ก็ตาม มันเป็นกฎหลักของตัวเองค่ะ
ในฐานะนักเขียนเราก็คล้ายๆ กับคุณเลยค่ะ
ตั้งกฏกับตัวเองไว้ว่าแต่งนิยายต้องจบให้ได้นะ^^
เราเองก็ใช้วิธีนี้เหมือนกันค่ะ ตอนนี้นิยายเลยจบไปสองเรื่องแล้ว^^
รายชื่อผู้ถูกใจความเห็นนี้ คน
แจ้งลบความคิดเห็น
คุณต้องการจะลบความคิดเห็นนี้หรือไม่ ?